Heimwee naar de
koning zonder hoofd
4
TV
WEER
h
Het Gesprek van de Dag
10
Vernieuwing democratie blijft uit
'Een unieke avond'
Vaste wetten voor plaatsen groep
Goede gaven
WOENSDAG 22 DECEMBER 1999 152
COMMENTAAR
Voor staatkundige vernieuwing moet je niet in Nederland zijn. Die
conclusie valt te trekken uit de moeizame omgang van politiek
Den Haag met dit sinds de jaren zestig veelbesproken onderwerp.
De kiezer is geëmancipeerd, is mondiger geworden en is betrok
ken geraakt bij tal van maatschappelijke vraagstukken. De over
heid heeft daar niet veel meer tegenover gesteld dan inspraakpro
cedures, beroepsmogelijkheden en hier en daar een lokaal referen
dum.
Achtereenvolgende kabinetten beloven meer, maar verder dan
staats- en onderzoekscommissies zijn we nog niet gekomen. Niet
temin blijkt de belangstelling voor verkiezingen tanende sinds de
afschaffing van de opkomstplicht. Twee strijdige conclusies leiden
tot een patstelling in Den Haag. De vroegere WD-leider Bolkestein
bijvoorbeeld denkt dat kiezers wegblijven omdat het ze doorgaans
goed gaat. Een partij als D66 blijft daarentegen de stimulator van
plannen om kiezers meer bij de politiek te betrekken.
Het vorige week uitgelekte advies van de Commissie-Elzinga over
een aanpassing van de lokale democratie ademt dan ook de geest
van verdeeldheid. Voor toekomstige burgemeestersbenoemingen
stelt de commissie drie varianten voor. In de grote steden mag de
bevolking uit twee kandidaten een burgemeester kiezen. Middel
grote steden mogen zelf beslissen hoe ze aan een nieuwe burge
meester willen komen. In kleine gemeenten draagt de gemeente
raad de burgemeester voor.
Het is een verwarrend compromis dat de kiezer weer niet serieus
neemt. De WD blijft als vrijwel enige partij geharnast tegenstan
der van een gekozen burgemeester, de andere grote partijen zien
op tegen een grondwetswijziging die nodig is om burgemeesters
daadwerkelijk te laten kiezen. Toch moet het daar eens op uit
draaien.
Staatkundige vernieuwing, het woord zegt het al, is niet gediend
met pappen en nathouden. Het kan niet zonder aanpassing van de
grondwet. Dat kost meer tijd dan in een kabinetsperiode mogelijk
is. Die tijd moeten regering en oppositie daar, los van partijpolitie
ke belangen, ook voor uit willen trekken.
Ze kunnen soms ook zo gezéllig overdrijven, die tv-presentatoren.
'Ik hoop dat u heeft genoten van deze u-nie-ke avond', besloot Ivo
Niehe gisteren zijn optreden bij 'Het Oranje van de Eeuw'. Waarmee
hij nog maar eens onderstreepte wat zijn collega Jack van Gelder
ook zo ongeveer om de tien zinnen meldde: een uitzonderlijke ge
beurtenis is dit, dames en heren, heel bijzonder.
En wij maar denken dat we naar een grappig potje voetbal zaten te
kijken tussen een paar, vaak zichtbaar ouder geworden, sterren van
weleer. De meesten traden trouu>ens ook al op tijdens de erewed-
strijd voor Johan Cruijff, in april van dit jaar. Die wedstrijd was
uniek!. En nu, nog geen negen maanden later, dus ook al niet meer.
Verder was het alleraardigst. De eregalerij van de oude glorie draaf
de nog eens over het veld, spelend tegen de eregalerij van ooit in Ne
derland uitgekomen buitenlanders. Met af en toe een leuke actie,
maar verder veel heen en weer geschuif, soms wat geklungel en een
paar briljante, maar onbegrepen en dus verprutste passes. Kortom,
een gemiddelde wedstrijd van het Nederlands elftal. Met een ver
trouwde uitslag: 1-1. (Het moet voor bondscoach Frank Rijkaard
een hele ervaring zijn geweest dat Oranje ook kan gelijkspelen als
hij in het veld staat).
Maar goed, het ging ook niet om het spel, maar om de spelers. Met
Faas Wilkes - wiens acties overigens beperkt bleven tot de aftrap -
Cruijff en Marco van Basten als stralende middelpunten. Gemeten
aan het applaus bij de opkomst van de laatste leek het trouwens
wel of niet Cruijff maar hij voetballer van de eeuw was geworden.
Een van de andere grote sterren ontbrak overigens: Abe Lenstra.
Wat echter wel weer leidde tot het ontroerendste moment van de
avond. Het eerbetoon van aan de overleden Friese voetballer - die
symbolisch aanwezig was door een over de reservebank gedrapeerd
oranjeshirtje met zijn naam, waarop de laatste voetbalschoenen
stonden die hij ooit had gedragen - was ingetogen en mooi.
Jammer dat de organisatoren dat aan het einde van de wedstrijd
weer een beetje moesten verpesten door de weduwe Lenstra de af
grijselijkste beeldengroep met topsporters - inclusief de in brons ge
goten beeltenis van haar overleden man - te laten onthullen dié Ne
derland ooit heeft gekend.
De opbrengst van de replica's is bestemd voorgoede doelen.
Dat is mooi. Maar als er ivat overschiet, kan dat dan naar een van
de kunstopleidingen?
Terugkeer van zacht weer
Het is koud deze dagen maar
het zachte karakter van de
maand wordt nauwelijks aan
getast. De gemiddelde tempe
ratuur over de periode 1-20 de
cember bedraagt in De Bilt 53
graden tegen normaal 3,5. Nu
vanaf morgen het zachte weer
terugkeert, zal het maandcijfer
op tenminste 5,5 graden uitko
men. Daardoor bestaat een
reële kans dat 1999, samen met
1990, het warmste jaar sedert
het begin van de observaties in
1706 gaat worden. Een absoluut
record (jaargemiddelde 11,0
graad) kan evenmin worden
uitgesloten.
Het offensief van milde Atlanti
sche luchtmassa's komt van
avond op gang. Het zwerk
wordt van het zuidwesten uit
dichtgespijkerd en het gaat re
genen. Bij temperaturen rond
het vriespunt kan aanvankelijk
ook ijzel optreden. In de nacnt
stijgt de temperatuur tot 5-6
graden, hetgeen het einde bete
kent van het door de Berlijnse
meteoroloog Wolfgang Roder
perfect voorspelde middecem-
berwintertje. Morgen overdag
loopt de temperatuur op tot
8-9 graden. Verder valt er tot in
de middag regen, daarna is er
sprake van een enkele opkla
ring. De wind waait vandaag uit
het zuidoosten, morgen uit net
zuidwesten en is aan de kust
krachtig tot hard. Over land
waait het meest matig tot vrij
krachtig.
Fronten van de sterk uitdiepen
de en uitdijende IJslanddepres-
sie veroorzaken op vrijdag op
nieuw regen en aan de kust kan
een zuidwesterstorm opsteken.
Het kwik hobbelt naar maxi
maal 10 graden. Tijdens de
kerstdagen blijft het fors waaien
met periodiek regen of buien
en hoge temperaturen. Ook na
het kerstweekeinde blijft het
wisselvallig en vrij zacht.
Wolkenvelden temperden gis
ternacht het warmteverlies. Al
leen gisteravond was de tempe
ratuur in het oosten tijdens
opklaringen nog tot -5 gezakt
(Deelen -5,2). Gisterochtend
krorhp de wind naar het zui
den tot zuidoosten en kwam
de aanvoer van koude vas-
telandslucht op gang. Op
de meeste plaatsen begon
het te vriezen en de mid
dagmaxima waren
lager dan de
nachtelijke tem-
peraturen. Op
Schiphol bleef
het kwik bij 0,6,
in Bloemendaal
0,7 graden ste
ken. Voor het
gevoel deed het
waterkoud aan.
De revival van de kerststal
Wat jammer dat Piet Wijnker geen kerstkindje is. Het had zo mooi gepast. Bij hem thuis is het al
tijd Kerstmis. Het jaar rond staan er stallen en kribben in de kamer. En elke vakantie gaat hij op
zoek naar kribben, Maria's en Jozefs van gips of steen. Of van hout. Maakt niet uit. Honderden
kerstgroepen heeft hij. „Jammer dat ze het kindje Jezus vaak zo'n volwassen gezichtje geven. Kijk
maar: de meesten zien eruit alsof ze in de kribbe al aan het preken zijn."
„In ieder mens zit het verlan
gen naar kerst. Die warmte, die
veiligheid, dat willen we alle
maal. Met kerst zien we opeens
dat de wereld meer biedt dan
het platte alledaagse. Het stalle
tje is daarvan het symbool. Dat
brengt dat hele gevoel samen."
Piet Wijnker kent elk detail van
het kerstverhaal. Als regiovoor
zitter van de Vrienden van de
Kerstgroep signaleert hij een
hernieuwde belangstelling voor
de beelden rond de kribbe.
„Het is ook nostalgie. Want ie
dereen herinnert zich van vroe
ger thuis nog wel een koning
met een per ongeluk afgebro
ken hoofd. Of een engel met
een gehavend vleugeltje. Daar
hecht je aan."
Bij Piet en Corrie Wijnker is het
het hele jaar kerst. Overal beel
den. Stalletjes op het dressoir,
kribben op de boekenkast, her
ders op het bureau en minstens
drie koningen op de venster
bank. Elke vakantie reizen ze
met zijn tweetjes langs kloos
ters, abdijen en kunstwinkels
om kerstgroepen te bekijken.
En soms: te kopen.
Hun collectie bestaat uit ruim
tweehonderd groepen. Van
blik, steen, porselein, karton,
stro, glas, hout, gips en alles
wat je verder kunt bedenken.
Joekels van beelden, soms.
Maar ook stalletjes van ansicht
kaartenformaat. Te veel om al
les thuis in Bennebroek kwijt te
kunnen. Maar de Noord-Hol
landse afdeling van de Vrien
den van de Kerstgroep heeft
een voorkeursbehandeling. Dus
mogen ze hun verzameling stal
letjes stallen bij het klein semi
narie Hageveld. Tot ze ze in de
kersttijd weer uit de dozen te
voorschijn halen. Dan zijn alle
kribben, het hele leger herders
en de volledige schapenkudde
van de kerstgroepvrienden te
zien bij een tentoonstelling on
der de koepel van Willibrord in
Heiloo.
Belangstelling genoeg, weet
Wijnker uit ervaring. Bij eerdere
tentoonstellingen stroomde het
publiek toe. „Je ziet huis-aan-
huis dat er weer meer stallen
worden neergezet dan vroeger.
En lang niet alleen bij katholie
ken. Vaak krijg ik daarom vra
gen over stallen en beelden.
Mensen komen met hele be
schrijvingen van een kribbe of
een kameel zoals ze die vroeger
thuis hadden. 'Is die nog te krij
gen?', willen ze dan weten.
Meestal zijn de beelden van pa
en ma dan naar een broer of
Een van de kerstgroepen die Bennebroeker Piet Wijnker heeft verzameld.
zus gegaan en zijn ze op zoek
naar de geborgenheid die zo'n
kerstgroep ze in hun jeugd
heeft gegeven. Dan proefje de
emotionele binding die ze er
mee hadden.
Best begrijpelijk, hoor. Want
aan die kerstgroepen zit vaak
een heel verhaal vast. Een spe
ciale herinnering aan die keer
dat die ene gipsen koning bij
het inpakken zijn hoofd is
kwijtgeraakt, bijvoorbeeld. Of
hoe de engel een keer is geval
len bij het uitpakken van de
doos. In grote gezinnen was het
vaak dringen om de eer wie het
kindje Jezus in de stal mocht
zetten. Hele rituelen had je
daarvoor.
Die speciale band met de ste
nen Maria en Jozef komt mis
schien wel door de stand van
hun ogen. Want let ma^r op: de
meeste kerstbeelden kijken de
toeschouwer nogal strak aan.
Alsof ze van mens tot mens met
je praten. Eigenlijk is dat gek,
want je mag er toch vanuit gaan
dat ze destijds in de stal naar el
kaar hebben gekeken. En niet
naar iets onzichtbaars daarbui
ten." Het kerstverhaal is precies
2000 jaar oud. Ooit geweten dat
de kerstgroep pas rond 1900
ons land binnenkwam? En dat
in het evangelie geen woord
staat over een stal? Bij spreek
beurten voor de Vrienden van
de Kerstgroep deed Wijnker de
geschiedenis van de stalscène
uit de doeken. De eerste 1200
jaar bleef het bij uitbeeldingen
met fresco's en schilderijen,
weet hij. Pas in 1289 bouwden
ze in Italië de eerste kribbe.
Het toneeleffect bewees zijn
nut vooral bij de grote groep
MENSELIJK
Hoe zet je de kerstgroep neer?
De traditie gaat uit van vaste
wetten. Regel één: zet het kind
je Jezus niet als eerste neer, in
de dagen voor kerst. Da's een
beginnersfout. De gewoonte
leert dat je dat plekje open
houdt tot de kerstnacht. Pas
dan is het kind ter wereld en
mag de kleine de stal komen
sieren. Intussen wacht de rest
van de kerstgroep de blijde
komst van de hoofdrolspeler
verwachtingsvol af. Op vaste
plekken, uiteraard. Links en
rechts van de kribbe Jozef en
Maria. Lekker dicht bij de klei
ne.
Achter de kribbe staan de os en
de ezel. Laat hun koppen rustig
boven de baby hangen, want
dieren zijn nieuwsgierig. Bo
vendien geeft hun warme adem
een soort couveuse-effect.
De engel hangt boven de stal.
Met visdraadjes of punaises
geeft de taakbewuste etaleur de
hemelgerichte engel wat af
stand van het aardse gedoe.
De drie koningen volgen op 6
januari. Niet eerder dan die dag
verscheen de ster boven de stal.
Natuurlijk mag het trio (en hun
kameel) best de kersthuiskamer
sieren, maar niet meteen dicht
bij de heilige familie. Via aan
palende kasten en naburige bij
zettafeltjes komt het drietal elke
dag een stapje dichterbij.
Bankrover STEPHEN REID gold
in Canada als het voorbeeld van
de crimineel die na zijn vrijlating
volledig eerherstel wist af te
dwingen. Tijdens zijn gevangen
schap schreef hij een autobio
grafisch boek waarmee hij lite
raire heldenstatus verwierf. Zijn
huwelijk met de Canadese dich
teres SUSAN MUSGRAVE maak
te hem nog respectabeler. Totdat
hij aan de drugs raakte en in juni
van dit jaar weer zijn eerste 'be-
Een kerstpakket past met een beetje goede wil best
wel onder een stel degelijke snelbinders. Maar ik durf
het risico niet aan dat mij ondenvegop het rijwiel
v iets overkomt. Fietspaden hebben voor de gemeen
te niet de hoogste prioriteit bij het bestrijden van
winterse gladdigheid. Dus neem ik de auto als
de dag van de goede gaven daar is. Na een
smakelijke kerstlunch staan we als collega's
in de rij voor het pakket.
Zo mak komt het in deze welvaartsmaat
schappij niet meer voor: in de rij staan
voor je eten. Het gebeurt nog wel eens voor
een weelderig buffet, waar je mensen ziet
voordringen van wie je dat het allerlaatst
had verwacht. In de supermarkt zie je het
ook nog wel, zo'n karavaan van winkelwa
gens mor de kassa. Maar dan is het alle
maal toch min of meer vrije wil Je hoeft
niet daar dat buffet. Je hoeft niet naar Albert
Heijn. Met het kerstpakket is dat anders. Je
moet.
Degene die vrijivillig afziet van wat het fees
telijk karton verborgen houdt of er zelfs zijn
neus voor ophaalt, die moet nog geboren
worden. Bij ons staan alle namen op een lijst.
Zonder handtekening geen kerstpakket. Want
HAN MULDER
iedereen doet wel lacherig tnaar elk jaar verdwijnen
er weer exemplaren. Slordigheid of moedwillig ach-
teroverdrukken? Wie het weet mag het hebben. Geen
snelbinder vindt in mijn ogen genade. De achterbak,
dat is de plaats voor een kerstpakket.
Ze stammen uit de tijd dat werknemers nog 'werklie
den'heetten. Kerstpakketten dichtten de gaten in de
opperste nood van de kleine man met zijn nog klei
nere kerstboom. Een pak bonenkoffie en een kuipje
roomboter waren meer dan welkom. En wat dachten
we van een lekker blik gladgeschoren abrikozen ge
smoord in de suikerstroop? Ik bedoel maar, we be
dankten God en de patroon voor hun goedgeefsheid.
Dat deed het hele gezin op zijn blote knieën die Zon
der uitzondering vanwege de armoe knokig waren.
Dit jaar schijnt een strijkijzer een geliefd onderdeel
van de inventaris te zijn. Bij mij zat het niet in het
pakket, maar ik kan mij er wat bij voorstellen. De
smoking moet zo vaak uit de kast met een nieuw
millennium in het verschiet. Zonder veel tussentijds
persen gaat dat niet. Een strijkijzer dus.
Nooit het kerstpakket afschaffen natuurlijk. Ook niet
beginnen met een cadeaubon om zelf mooie dingen
te kopen in de plaats van. Ik weet ivel dat je voor een
cadeaubon geen snelbinders of achterbak nodig hebt,
hoogstens een binnenzak, maar die trekt wel de lots
verbondenheid uit de onderneming. Nu zitten alle
medewerkers en hun naasten met kerst dankbaar
aan dezelfde chocoladefondue als toetje. Na zich eerst
de witte wijn afkomstig van een onbestemd chateau
danig te hebben laten smaken. Een collectieve erva
ring is goed voor het bedrijf en daar zal de doos met
borrelnootjes die ik ook nog tussen het bedstro vond
eveneens een bijdrage aan leveren. Hoe bleek steekt
een cadeaubon daar bij af, als je daarmee bij de kas
sa van het warenhuis solo die kaarsen uit Peru staat
af te rekenen, terwijl je collega een etage hoger het
zelfde doet bij de afdeling slaapcomfort en kiest voor
die beddensprei.
Maar de diepste wensen van een mens kan een kerst
pakket nooit vervullen. Wat zou ik graag schaatsen.
Ik heb het niet geleerd, typisch een oorlogskind. En
nog jaloerser ben ik op mensen die frerfect de tango
dansen. Dat aantrekken en datafiueren, een vrou
wenbeen dat mijn - inmiddels vrij knokige - knie
holte als het ware zou belegeren. Zaterdag was het al
lemaal gaande in een tangocafé bij het feest van een
vriendin. Buenos Aires in Den Haag. Ik hunkerde, al
waren het maar de grondpassen.
Maar een tango zit niet in een kerstpakket. Een tango
past niet in mijn achterbak of onder mijn snelbinder.
Dus werd het chocoladefondue.
nog
dagen
mensen die destijds niet kon le
zen of schrijven. Via Italiaanse
gipsmakers en Duitse houtsnij
ders kwam de traditie begin de
ze eeuw naar Nederland, waar
de beelden nu in Limburg en
Volendam worden gemaakt. Ze
vinden aftrek in steeds schaar
ser wordende religieuze win
kels, maar ook tuincentra en
warenhuizen namen de beel
den op in hun assortiment.
„Tegenwoordig koop je de
kerstgroep als geheel. Vroeger
was dat anders. Wie niet veel
geld had, vulde de stal beeld
voor beeld. Ieder jaar met sin
terklaas een herder of een
schaap erbij. In de crisisjaren
was een stenen kerstgroep voor
veel gezinnen helemaal onbe
taalbaar. In die tijd maakten ze
met figuurzaagjes hun eigen
personages."
De Vrienden van de Kerstgroep
koestert nog wat gezaagde Ma
ria's uit die periode. Met 65 le
den en vijf jaar samenwerking
zijn de verzamelaars samen
goed voor meer dan duizend
kerstgroepen. Vergeet de beel
denstorm, want de aanhang be
perkt zich niet tot katholieken
alleen. Met gereformeerde en
hervormde bestuursleden lijkt
de kerststal een perfecte broed
plaats voor de oecumene. Hoe
wel het in stand houden van de
verzamelingen het hoofddoel
is. „Want het zoii zonde zijn als
er bij erfenissen kerstgroepen
uit elkaar getrokken worden."
Stilletjes delen de kerstvrienden
de droom van elke verzamelaar:
Een Eigen Museum. „Want het
zou mooi zijn als we het warme
kerstgevoel het hele jaar kun
nen vasthouden. En als je ziet
hoeveel belangstelling er is voor
de collectie, rechtvaardigt dat
een eigen onderkomen."
Toch is dat er 'ook na een paar
jaar zoeken' nog steeds niet van
gekomen. Een beetje symbo
lisch, misschien. Want was het
zoeken van een veilig onderdak
niet een onderdeel van het
kerstverhaal?
De tentoonstelling van de Vrienden
van de Kerstgroep Nederland is nog
te zien tot en met 2 januari in het
voormalig psychiatrisch ziekenhuis
Willibrord in Heiloo. Gesloten op 25
december en 31 december. Het expo
sitiemateriaal bestaat uit 120 kerst
groepen die nog niet eerder in de re
gio werden tentoongesteld. Dagelijks
open tussen 13.00 en 16.00 uur. Op
26 december en 1 januari van 11.00
tot 17.00 uur.
Nog 10 dagen en hel
we millennium bree fv
Reden voor deze kra lui
in een dagelijkse ser iel
rug te kijken op bela
gebeurtenissen die j
grepen op correspoi
rende data in de afgi
1000 jaar. Deze weel
dec 1956: boek Loliti f?
boden; 21 dec 1992: iez
vliegramp; 22 dec 19 -j;
Drees weg; 23 dec 18 in
Vandaag snijdt Vinci Je
van Gogh z'n oor af; J'
1954: Faas Wilkes te nj
voor operatie.
fc
22 DECEMBER 1958
Je zult maar een kleinzo
van Vadertje Drees' en (Vc
citatiegesprek komen. 11
je de kans, zoals Willem
nard Drees ondervond,
gesprekspartner eerst a n
tier alle verdiensten vaji10
grootvader gaat opsomi ur
de vraag wordt gesteld i
zelf eigenlijk kunt. „Dre Sï
in Nederland natuurlijk
sitieve klank", zegt klein -r
Willem Bernard, die fysin
'in. 1
theoloog en filosoof in
dam is. „Maar het is be
als mensen menen dat;
daarmee ook onmiddel
en door kennen. M'n oi
daarover meepraten."
de tachtigjarige zoon va
oude Drees, Johannes k
beaamt het. „Het is iets
trots op te zijn en hinde
gelijkertijd." Willem Bei IS1
zelf vier jaar oud als zijr
op 22 december 1958, tl
nister van staat wordt b
noemd. Het is dezelfde
waarop het vierde kabi
Drees aftreedt, na een
duur van precies achth
dagen. Drees zal niet la j
litiek actief zijn en voor|
herinnerd worden als d
die de verzorgingsstaat
bracht. „Met vastberadi
en wilskracht", aldus z'
Johannes Michiel. Uit
kleinzoon Willem Berna
heel veel meer bij. „Ws
een auto met chauffei
Dat was wel wat voor
van vier jaar."
t)
rif
lil
.ii s
1 ra
roep' opnam. Hij beroofde in Vic
toria een bank waarbij hij gericht
op politieagenten schoot. En
daarmee is de populaire schrijver
van zijn voetstuk gevallen. De
rechtbank in Victoria veroordeel
de de 49-jarige Reid gisteren tot
18 jaar celstraf. Reid behoorde
in de jaren zeventig tot een be
ruchte bende die als bijnaam de
Stopwatch-bende had. Die
slaagde er steeds in banken in
exact 90 seconden te beroven.
Korthals ei
rectificatie
'wijnrecl
Minister Korthals V
titie eist dat het jurist^
blad 'Mr.' een rectifiij
plaatst van een lezen
bieding, waarbij de
windsman tot zijn e'
verrassing een wijnp
aanprijst. De foto vai
minister met een fles -
prit de Loi' in de han F
volgens zijn woordvi
ster tegen de afspraal
gebruikt. „De ministi
hier zeer onaangenai
door getroffen. Hij ki
onlangs een fles wijn
geboden als belangri 1
lezer van het blad," a
de woordvoerster. Di tc
die van die gelegenhi
werd gemaakt, is volj
haar ten onrechte ge- T
bruikt bij de paginag
aanbieding van zes fl
sen voor 67,50 guldei
Hooffedacteur Michi
van Kleef van Mr. kal
voorstellen dat het di
druk wekt dat de min
reclame maakt voorl
wijnpakket. „Maar h(
geen advertentie. Het
om lezersservice, wal
mee we de binding ti
blad en lezer pogen I
vergroten. Het heeft j
commerciële bijsmat
Volgens Van Kleef wa
de bedoeling om def
van Korthals alleen tl
bruiken bij een redai
neel stukje met foto's
derop in het blad.
De minister blijft vol
zijn woordvoerster bi
eis tot rectificatie, „f
krijgen ze nog een bt
over. Dit. was niet de
spraak."
