De Gouden Heks van Sort strooit kwistig met gel? Buitenland ",illcniium pztfornir Het nieuwe millennium Nederland is voorberei DINSDAG 21 DECEMBER 1999 AFP Agence France Presse ANP Algemeen Nederlands Persbureau AP Ass DPA Deutsche Presse Agentur CPD Geassocieerde Pers Diensten R Diep verscholen in de Spaanse Pyreneeën ligt Sort. Het gehucht geniet wereldfaam sinds daar een aantal jaren achter elkaar de grote prijs viel in de kersdoterij. Al maanden voor kerst begint de grote trek over de kronke lige bergweg om in'La B'fuixa d'Or, de Gouden Heks, het geluk te kopen. een veelbetekenende knipoog. Bij Pepita strijden trots en gêne om de voorrang tijdens de rondleiding. De schilderijen zijn van de mu- SORT HENK VAN PEN BOOM CORRESPOND* NT Het sprookje van lulian.en Pe- pita Sillero begon toen de Bruixa uit Son hen een miljoen bracht. Ze woonden helemaal aan het einde van het dal. waar. Julian, mecanicien bij de water krachtcentrale, met zijn Pepita en drie kinderen eenk^rig be staan leidde. Zoals elk jaar had hij samen met zijn broers kerst- loten gekocht. „We keken naar de trekking op de tv, maar ik kon het niet geloven. Pas toen mijn boers belden, wistik dat het waar was." Op slag was lulian een rijk man. Het armoedige huisje tegenover de afzichtelijk lelijke centrale maakte plaats voor een riant, in natuursteen opgetrokken chalét aan de oever van de snelstro- mende Rio Noquera. Zeven slaapkamers; twee ultramoder ne keukens, kopieën uit een luxe interieurmagazine. Drie marmeren badkamers, voorzien van massagedouches en een bubbelbad groot genoeg- voor een kuuroord. En niet te vergeten de uiterst royaal uitge; vallen open haard in de met hardhout betimmerde woonka mer. De hangkasten in de slaapkamers zijn voorzien van een ingenieus mechanisme dat de garderobe laat zakken, zodat Julian en Pepita, beiden klein van stuk, er bij kunnen. „De architect heeft werkelijk aan alles gedacht", verzekert Pepita. Zelfs aan de. bloemen in het melkglas van de ramen, die corresponderen met de gerani ums die er straks voor zullen staan. Eén keer al zijn ze samen in het bubbelbad geweest, beaamt de 54-jarige Julian met ren gehaald en de vloeren lig gen bezaaid met de inhoud van de kasten. „De schilder belooft iedere keer te komen, maar we zien hem maar niet", klaagt ze. In arren moede heeft ze nu zelf de verfkwast ter hand geno men. Haar man is altijd buiten bezig met zijn vissen. Hij heeft van de 'maatschappij' toestem ming gekregen om in de rivier forellen te kweken. Zijn hobby, maar ook een onmisbare bij verdienste. „Want het geld is op", vertrouwt hij me toe. Boze stemmen in het dorp fluisteren dat de garage onder de villa, de balustrade om het huis. de aanleg van de tuin en het schilderwerk nooit af ko men. De drie (volwassen) kin deren moesten natuurlijk ook een paar duizendjes hebben, meent Pepita. Eigenlijk vindt zij ook wel dat het huis wat groot is uitgevallen, maar het verliest nooit zijn waarde, heeft de ar chitect verzekerd. Sinds Julian en zijn broers de 'Dikke' wonnen, knallen in Sort en omgeving met een zekere regelmaat de champagnekur- ken. Zoals in bar Coyote, slechts twee panden verwijderd van het befaamde loterijkan toor. De vader en oom van bar man José Antonio wonnen sa men een klein miljoentje. Elk van de kinderen kreeg wat en het café kreeg een flinke op knapbeurt. De ouders kochten een tweede huis aan de kust bij Benidorm. Of ze gelukkiger zijn? „Eigenlijk niet. Mijn vader is erna ziek geworden en dan is Xavier en Rosa Gabriel voor het knipselbord van hun Gouden Heks. zo'n prijs niet meer zo belang rijk." Xavier Gabriel, de 42-jarige lo- tenverkoper die het geld in Sort aan het rollen bracht, kon dit allemaal niet voorzien. Dertien jaar geleden liet hij zijn toeristi sche business op Ibiza voor wat het was en begon een lote rijkantoor in zijn geboortedorp. Ze noemden hem de dorpsgek, want wie durfde het aan om in deze dunbevolkte bergstreek el ke week voor 3.000 gulden loten te verkopen, het minimum be drag dat de centrale admini stratie in Madrid eist. Sort zelf telt nauwelijks duizend inwo ners. Met een vriend sjouwde Xavier de dorpen in de omgeving af FOTO CPD HENK VAN DEN BOOM om er zijn loten te slijten, ,,'s Avonds was ik bekaf. Dan had ik net genoeg verdiend om de bënzine te betalen die ik had verreden." Na een paar jaar had hij er schoon genoeg van en eind 1993 zegde hij het contract op. „Maar uitgerekend dat jaar viel de hoofdprijs van 130 mil joen in Sort. Loten die ik nog had verkocht", roept hij uit. De prijzenregen kwam niet al leen in Sort terecht. Ook Figue- rola, het geboortedorpje van de moedér van Xavier met zijn 230 bewoners, werd door de miljoe nen overspoeld. Na het bekend worden van de Gordo stroom den uit heel Spanje de media naar het bergdorpje. „Niemand had ooit van Sort gehoord. Ze dachten dat die naam een grap was, omdat Sort in het Cata laans 'geluk' betekent", lacht Xavier. De lotenverkoper hernieuwde onmiddellijk het contract en doopte zijn loterijkantoortje 'De Gouden Heks'. „Ik wist een beetje van marketing en be greep dat ik nu mijn slag moest slaan." Toen in 1996 opnieuw de hoofdprijs naar Sort ging, was het hek van de dam. Uit al le delen van het land kwam men naar De Heks. „Vanaf 20 juli, wanneer de verkoop van kerstloten begint, staan de mensen al rijendik voor ons kantoor. Ze willen de beste nummers hebben", vertelt Xa vier. In de weekenden is het lo terijdorp vaak onbereikbaar door de kilometerslange files op de toegangswegen. Zijn zachte stem wordt af en toe overstemd door de heftige discussies aan de andere kant van het loket over de keuze van de nummers. Hij rookt aan een stuk door uit de drie pakjes Marlboro die voor hem liggen. Rosa, zijn vrouw, telt samen met een loper van de plaatselij ke bank de omzet van die dag. Zoon Xavier bedient Internet. Via e-mail komen dagelijks aan vragen binnen uit alle delen van de wereld. „We hebben vaste klanten in Japan, Zuid- Amerika en Denemarken." Xavier komt er openlijk voor uit dat het succes hem wat boven het hoofd groeit. Dit jaar heeft hij 140.000 klanten gehad met een jaaromzet van zo'n lSter: joen gulden. Drie proce van is voor de lotenveiial „Ik verdien dus meer d üen noeg. Dat is het probl» zou Maar het wordt ons gei veel." Vanaf 15 juli is hi toor niet één dag gesloi weest. Behalve af en middag om de adminis weg te werken. Alleen a werking van de 200 faxt iwf brieven die dagelijks bi 2e- men, is een hoop werk. verf Xavier. „Zelfs het eteni12111 bij in. Gisteravond zate S om kwart over twaalf a na' De loterij is volgens de e at van de 'Gouden Heks' ioc^ ste illusie die er bestaai2t honderd psychologen! er een dagtaak aan heb wor te beschrijven wat zich lemaal afspeelt. Iedere» jflt voor de bijl. Een oude v van 90 kwam hier laatsi haar dochter. Ze had m in haar leven gegokt. N 11 ze haar geld op een kei 11111 Sort.Als ik zoiets zie, 5611 verantwoordelijk voelei '8e 1 die mensen. Ik wil dan n v£ graag dat ze een prijs v 0(^e Het afgelopen jaar heb! '°P niets gewonnen. Je zou m 1 wachten dat de mensei mi weg blijven. Nee dus. Z wachten juist dat het d nei jaar wél raak zal zijn. D een grote druk." jm 's Avonds om tien uur, de toppen van de bergi om Sort steeds witter vi nd< door de vers gevallen s stopt er voor het loterijvoc een auto met een Madien nummerbord. Twee ve111 c ogende meisjes stappa e^c Mist en sneeuw op del hebben hun reis uren 'Pr traagd. Als ze het bordj 'e's ten' op de deur zien, b<en ze te wachten tot de vo rÉ>< ochtend. Welgemoed li kri naar het hotel aan de o een nachtje slapen in S |ij brengt vast èn zeker no 1 geluk. rik ell 0800-8051 Nederland is goed voorbereid op de li millenniumwisseling. Het bedrijfsleven en de overheid hebben de afgelopen m iel jaren alles op alles gezet om de risico's n; nu ondercontrole te krijgen. Grote problemen jjj worden niet meer verwacht. Gas, water, elektriciteit, de gezond heidszorg. De telefonie-bedrijven. De banken, ledereen heeft zijn uiterste ts 1 best gedaan om de eeuwwisseling vloeiend te laten verlopen. Maar hoe goed we ook zijn voorbereid, we nemen het zekere voor het onzekere. Daarom hebben de hulpverlening» instanties extra geoefend op de millenniumovergang. Daarom zijn we bi de politie, de brandweer en de GGD'j op oudejaarsavond in het hele lanc extra paraat. Typisch Nederlands orr dubbel voorbereid te zijn. Want we zijr wel goed, maar we zijn niet gek! Ook uw gemeente heeft zich voorbereid. Let dus op de millennium informatie van uw eigen gemeente. En gebruik het alarmnummer 1-1-2 alleen in levensbedreigende situaties.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1999 | | pagina 6