We hebben toch ook aparte rookruimtes?' Meningen UITGELICHT De journalistiek heeft soms erg lange tenen LANKBORD Vertrouwen in Warmonds wethouder-nieuwe-stijl Rellen bij leerlingenstaking doen afbreuk aan geloofwaardigheid Greenpeace terecht kritisch over genetisch gemanipuleerd voedsel 25 I (ie pagina 'Meningen' staat open voor alle lezers. Bij uw brief gaarne vermelding van onderwerp en publicatiedatum van het artikel waarop u reageert. De redactie kan brieven bewerken, bekorten of weigeren. Alleen brieven met een volledige adressering komen voor plaatsing in aanmerking. Bijdragen sturen naar: Leidsch Dagblad, postbus 54, 2300 AB Leiden, of faxen naar: 071 - 5321921, of e-mailen naar: redactie.ld@damiate.hdc.nl jtis inmiddels dik twee we- i geleden en daarom de gste tijd om een tussen- i te geven van de reacties coningin Beatrix heeft los- met haar kritiek op pers in Nederland. Die mt er samengevat op neer lat in de media 'de leugen re- •rt' en dat journalisten te el spel- en ©uten ;n. Om it de me- i bij uit- de wer- kan ie- zelf stellen JeB in wei- mate de i gelijk Twee con- usies drin- n zich op: aar meest het oog pende uit- lak - de ;en regeert - blijkt volgens [i Kok niet in die algemene door de vorstin bedoeld te Gelukkig, zou ik zeggen, ant met die observatie aatst Beatrix zich wel heel 'buiten de werkelijkheid en i je moeten twijfelen aan ïr beoordelingsvermogen. De andere conclusie is dat wat journalisten lange te- n hebben en slecht tegen itiek kunnen. Wie kranten weekbladen leest, radio istert of televisie kijkt, kan t moeilijk ontgaan dat fou- in de media onuitroeibaar Het is ontzettend flauw onvolwassen om dat te innen, vooral omdat de lalistiek er altijd als de ndc in. kippen bij is om anderen op fouten en slordigheden te wij zen. De geloofwaardigheid van de pers is niet gediend bij de arrogante opstelling, die hier en daar in de reacties te lezen en te zien was. De krant wordt onder grote tijdsdruk gemaakt. Met een soepele organisatie, goed op geleide re dacteuren en een stevige eindredactie kun je veel fouten voor komen. Dat gebeurt ook dagelijks, maar daar mee is de onfeilbare krant nog geen feit. Ruiterlijk rectificeren en fouten toegeven doet niet al leen recht aan eventue le gedupeer den, je neemt er de lezer serieus mee en de krant wint daardoor aan gezag. Een paar dagen voor de bij eenkomst waarop de koning haar uitspraken deed, hielden wij een plenaire redactiever gadering die helemaal in het teken stond van de 'taal van de krant'. Wij spraken niet al leen uitvoerig over spelfouten, maar ook over onhelder en clichématig taalgebruik. Ik zal u niet vervelen met de resulta ten van dit zelfonderzoek. Het kan nog beter, het moet nog beter en hopelijk is dat in* de toekomst ook aan onze krant af te lezen. TON VAN BRUSSEL HOOFDREDACTIE Bij de vorming van district West III van de KNVB. enkele jaren geleden, leken de bestuurders van de voetbal verenigingen uit de oude afdeling Lei den, nostalgisch om te zien naar de oude si- tuatie: de voor- en na- OPINIE jaarsvergaderingen 1/rffWfC van de KNVB afdeling Leiden. Deze vergaderingen waren in het algemeen goed gestructueerd en gezellig, al was het alleen maar voor de versteviging van de onderlinge banden. Men zag elkaar minimaal twee keer per jaar. De afgevaardigden werden in positieve zin opgezadeld met democratisch genomen beslui ten. Het stelde in de praktijk weinig voor, want indien niet genoeg afge- Gidi Ciggaar is voorzitter van de afdeling voetbal van sportvereniging ASC uit Oegstgeest. Op verzoek van deze krant schreef hij een opinie over het besluit van KNVB-amateurvoetbal om het aantal districten te beperken tot zes. vaardigden van de andere achttien af delingen voor de Leidse standpunten werden gewonnen, dan werden we als de afdeling Leiden gewoon afgeser veerd. Oftewel, de kleine afdeling Lei den deed het intern goed maar stelde extern weinig voor. De vorming van negen districten, ontstaan na veel compromissen, zou de positie van de oude afdeling Lei den en Den Haag als district III ver sterken. Niets is minder waar geble ken. De grote districten Noord, Oost en Zuid bleven de dienst uitmaken. Thans, op de laatste vergadering van de KNVB amateurvoetbal, is de beslissing gevallen om wederom het aantal districten in te krimpen. We gaan terug naar minder maar meer gelijkwaardige districten, namelijk zes in plaats van negen. De competitie- opzet zou daarmee gemakkelijker zijn uit te voeren. Ogenschijnlijk lijkt dat ook zo. Maar is het democratische gehalte van de besluitvorming binnen de KNVB be houden? Op het oog zou je daar ook ja tegen moeten zeggen omdat de belan gen van de oude afdeling Leiden bin nen het nieuwe district West (distric ten III en IV oud), door een evenredi ge vertegenwoordiging, door onze af gevaardigden beter kunnen worden verdedigd. De invloed van de grote, oude districhten zou moeten gaan af nemen. Wordt dit nu de praktijk? Daar zeg ik vooralsnog 'nee' op, om dat in KNVB-land eerst geaccepteerd en geleerd moet worden dat de voet bal-problematiek niet in alle zes dis tricten dezelfde is. Om een paar verschillen te te noe men: Onderscheid in gemeentelijk beleid ten aanzien van de voetbalaccommo daties. In de oude districten Leiden, Haar lem en Den Haag waren bestuurders gewend aan korte lijnen naar hun bondsbureaus. De oude afdelingen (thans districten) in het Noorden, Zui den en Oosten waren dat niet. Twee jeugdige ASC-supporters bekijken vanuit een hoge positie de verrichtingen van het eerste elftal, foto dick hogewoning De mate en het soort agressie ver schilt. Democratie gedijt alleen indien de basis (leden van de KNVB) kunnen blijven communiceren met het lande lijk bestuur via hun districtsbestuur ders en afgevaardigden. Communica tie tussen mensen gaat thans en in de toekomst steeds minder persoonlijker, maar meer en meer verlopen via in ternet, email en andere computersys- 'tyemen. Daar zullen veel mensen aan moeten wennen. Snelheid en efficiën tie zijn de toverwoorden. Een logische gevolg is het zes-districtenstelsel. Dit betekent dat binnen de vereni gingen ras-bestuurders omgeven moeten worden met specialisten op het gebied van - om er maar een paar te noemen - fiscaliteit, mediatechnie ken, verzekeringen, arbo-wetgeving, financiën enzovoort enzovoort. Speci- listen die bovendien ook de nieuwe computertechnieken moeten beheer sen. Bestuurders van verenigingen, districtbestuurders en afgevaardigden dienen zich voortaan ook als techno craten te gedragen om zich voldoende weerbaar te kunnen opstellen tegen over de landelijke technocratische be stuurders. Deze uitdaging is veel be langrijker dan het zes-districtenstel sel. GIDI CIGGAAR Een moslim moet vijf keer per dag bidden, aar ook op school? Het ferzoek van een aantal ttslimscholieren van het penbare Calandlyceum in het Amsterdamse Isdorp om in de pauzes mogen bidden in een eegstaand lokaal, werd fgewezen. Dat zou het inbare karakter van de hooi antasten, vindt de rector. Overdreven? Hf. Dr. Koningsveld, hoogle- rlslamologie aan de Leidse versiteit: ,.Ik vind het kort- itig van het Calandlyceum. weigering is niet in het be- 5 van het openbaar onder- t Het is een kwalijk beleid, dat leerlingen zo worden vreemd en naar een islamiti- f school worden gedreven, •alleen al uit eigenbelang den ze deze leerlingen een in gebedsruimte moeten ge- LDe weigering toont een ge- kaan visie en goed inzicht 'et belang van de positie van slimleerlingen. De maatre- getuigt van bekrompenheid, fcnbaar hoeft niet te beteke- "dat aan zulke eenvoudige "sen geen gehoor kan wor- gegeven. Het openbare ka- van het onderwijs wordt tniet aangetast wanneer er •fddoekjes worden gedragen «wordt gebeden. Deze hele Nssie toont dat scholen nog weinig gevoel hebben voor multireligieuze karakter van t samenleving." tësar, plaatsvervangend tor aan het Leidse Stedelijk nnasium: ..Onze mening is al duidelijk. Openbaar on wijs betekent voor alles en !feen ruimte geven. Een r jaar geleden vroegen twee limleerlingen om een lo- aodat ze in de pauze kon- bidden. Dat hebben we ze avcn. Het Calandlyceum in Verdam heeft kennelijk n afgesloten ruimte, want Fdie hebt, hebben anderen WO last van. Leerlingen 'en zich echt niet minder 1* als er een paar in de pau- bidden. We willen leerlin- 'niet belemmeren in hun re Alami Ahannach, speler van eerstedivisieclub Telstar, bidt in de kleedkamer. Waarom zou dat niet in een schoollokaal kunnen? foto united photos de boer ron pichel ligie. De school moet een ruim te bieden om individuele leer lingen te helpen zonder ande ren te schaden." G. van Zandwijk, locatiedirec teur van het Visser 't Hooft Ly ceum in Rijnsburg: ..Dergelijke verzoeken verwacht ik de ko mende jaren niet, omdat er weinig islamitische leerlingen zijn. Van de driehonderd leer lingen zijn twee of drie mensen moslim. Maar als er een ver zoek komt om gebedsruimte, dan zou ik eerst informatie in winnen en de argumenten aan horen. Fysieke ruimte hebben we niet, maar misschien zou er iets kunnen worden geregeld. Ik kan niet precies zeggen wat ik zou doen in zo'n situatie. En voor heel veel andere scholen is het een nieuw verschijnsel. Daarom is het goed dat deze kwestie wordt aangekaart." Directeur F. de Zoete van scholengemeenschap Da Vinei College in Leiden: ..Ik ben er nog niet helemaal uit. Van de ene kant ben ik het met het Ca landlyceum eens dat onderwijs en het beleven van godsdienst twee gescheiden zaken moeten zijn. Ik ben dus principieel te gen het speciaal inrichten van ruimtes. Straks krijgen we over al kapelletjes. We verzorgen on derwijs met respect voor ieder een, maar de geloofsbeleving is een individuele zaak. Van de andere kant komen we in indi viduele gevallen mensen tege moet door ze vrij te geven tij dens islamitische feestdagen. Of je moslimleerlingen niet wegjaagt door ze gebedsruimte te weigeren? Ik vind van niet. Het is geen gevaar dat deze leerlingen naar islamitische scholen gaan. Dat is de vrijheid van het onderwijs. Het zou wel jammer zijn, omdat de jeugd dan niet leert samenleven." Hassan el Houari, F*vdA-ge meenteraadslid in Leiden: ..Als leerlingen tijdens de lesuren willen bidden, dan kan ik me de weigering nog wel voorstellen. Maar tussen de lessen, voor school of na school, moet het kunnen. Ik kan me herinneren dat ik op een christelijke mid delbare school voor aanvang van de lessen moest meebid den. Omdat ik moslim ben, vouwde ik dan mijn handen in elkaar en was stil. Een behoor lijk ongemakkelijk moment. Aangezien de Amsterdamse moslimleerlingen niemand dwingen mee te doen, zie ik er het probleem niet van in." Berry Vos, WD-wethouder openbaar onderwijs in Leiden: ..Ik ben daar praktisch-principi- eel in. Het gaat erom dat je op een openbare school in goede harmonie les kan geven aan alle gezindten. De vraag is dan hoe je dat in het rooster en de werk ruimte kunt passen. Misschien zijn er een heleboel wensen van ook andere gelovige leerlingen. Dat moet kunnen, zolang het maar praktisch uitvoerbaar blijft. Tijdens de pauzes zou ge beden kunnen worden, maar niet onder lestijd. Je moet men sen niet ten koste van élles de mogelijkheid geven om te bid den. Dit is mijn mening als be stuurder. De gemeente heeft geen officieel beleidsstandpunt, voor zover ik weet. Hoe dat bij mij thuis zit? Ikzelf ging naar een christelijke school. Mijn kinderen zitten op een openba re school. Als op die school leerlingen mogen bidden, heb ik geen bezwaar. Zolang het rooster maar niet wordt aange past." Martijn Schippers, scholier van het Aquino College in Lei den: „Ik ben er vóór om religie en onderwijs te scheiden op openbare scholen. Ouders ma ken niet voor niets een keuze om hun kinderen er niet mee in aanraking te laten komen. Een openbare school moet er wel voor openstaan, maar het is een ander verhaal als de school er actief in meegaat door een lo kaal of gebedsruimte beschik baar te stellen." Joachim Koenen, zit op het Rijnlands Lyceum in Sassen- heim: „Ze moeten gewoon een lokaaltje krijgen om te bidden. Een openbare school moet ie dereen van alle geloven bij el kaar laten komen. De school moet er rekening mee houden dat niet iedereen hetzelfde om gaat met religie. Voor de een is het heel belangrijk, belangrijk genoeg om op school te willen bidden. En voor de ander is het geen zaak voor alledag. Michel Bervens, Voorschote naar: „Een openbare school is naar mijn mening een school waar iedereen kan belijden wat hij wil. Als er ruimte beschik baar is, dan moet een school de leerling de gelegenheid geven zich te ontplooien. Of het nu om te bidden is of om te stude ren. We hebben toch ook rook ruimtes? Ie geeft een tintje aan je school als je deze islamiti sche leerlingen een gebeds ruimte geeft. Moslims leven meer met hun geloof dan ka tholieken of anderen. Daarmee wordt geloof wat prominenter binnen de school, waardoor de openbaarheid, zoals die wordt bedoeld in het Calandlyceum, ter discussie komt." Imam M. AI Ghaly uit Leiden: „De rechten van de mens geven onder meer vrijheid van ge loofsbelijdenis. Gebed is het recht van de Amsterdamse leer lingen. Zeker hier in Nederland, waar men zo democratisch pre tendeert te zijn. Deze leerlingen moeten ruimte en gelegenheid krijgen om te bidden. Andere leerlingen zullen er geen hinder van ondervinden. De weigering van het Calandlyceum is daar om voor mij onbegrijpelijk. De ouders van die leerlingen in Amsterdam moeten gewoon gaan praten met de directeur. Hij kan het ze niet verbieden. Dat zou onmenselijk zijn." HANAN NHASS Op de ingezonden brief: 'Hotel in Warmond was gewenst, maar niet op Kokjés voorwaar den', (Leidsch Dagblad 7 de cember), wil ik reageren. Als jonge ondernemer die niet in sinterklaas gelooft maar wel in een eerlijke reactie, was ik ver baasd dit commentaar van oud-wethouder de heer Wasse naar te lezen. Twee jaar geleden waren bur gemeester en wethouders en thousiast over mijn idee en lie ten mij een plan maken. Vier maanden later kwam ik met een ondernemingsplan - voor zien van een officieel taxatie- rapport, een goed onderbouwd financieringsplan en een bouw tekening - terug bij B en W. Ik kreeg te horen dat de voorkeur uitging naar een supermarkt in plaats van een hotel. Ik besloot het plan in de koelkast te zet ten. Omdat een besluit nog steeds niet is genomen, besloot ik het laatst weer een keer te probe ren. Men wil immers iets doen met dit mooie stukje Warmond en daar wil ik graag over mee denken. Onlangs, bij een ge sprek met de huidige wethou der. bleek dat er over mijn on dernemingsplan van toen niets meer was terug te vinden. Laat staan dat hij ervan af wist. Ik vertrouw de huidige wet houder-nieuwe-stijl ten volle en hoop, mede door het weer ac tueel worden van plannen rondom de Kop van Warmond, dat we mijn plannen weer uit de koelkast kunnen halen. Met alle respect, 'schoenma ker' Wassenaar blijf bij je leest en laat jonge ondernemende honden lekker hun gang gaan. lerry Kokje, Warmond Ik ben maandag 6 december naar Den Haag geweest om te protesteren tegen de naar mijn mening te hoge werkdruk in het onderwijs dat ik nu volg. Hoe wel ik bij aanvang van het pro test nog een vreedzame de monstratie voor ogen had, is het helaas volledig uit de hand gelopen. Daarom wil ik mij van de gcwelduitingen die toen in Den Haag hebben plaatsgevon den distantiëren. Pas in de bus terug naar huis hoorde ik van de ongeregeldhe den. Dit gedrag veroordeel ik scherp. Als je iets van de poli tiek gedaan wilt krijgen, zul je ze toch op zijn minst de politici in hun waarde moeten laten en je niet als vechtlustige voetbal hooligans moeten gedragen. Deze volledig onnodige en agressieve uiting van gebrek aan respect voor de regering en vooral de volksvertegenwoordi ging doet afbreuk aan de ge loofwaardigheid van onze inzet voor een goede zaak. Bart Boomsma. Bennebroek. Ik schrijf niet gauw naar aanlei ding van een stuk, maar deze keer kan ik het niet laten passe ren. Het gaat om het 'Commen taar' zoals dat stond op pagina 2 van het Leidsch Dagblad van zaterdag 27 november. U vindt, om kort te gaan, mi nister Brinkhorst net zo dom als Greenpeace waar het gene tisch gemanipuleerd voedsel betreft. Er is geen hard bewijs vóór en tegen, concludeert u. Er is nog diepgaand onderzoek nodig. Maar, weet u, het zit on dertussen wel al in 60 procent van ons voedsel. Is dat diepgra vend onderzoek? Ik noem het liever onderzoek ten koste van de slachtoffers. Als Brinkhorst achteraf gelijk krijgt dan is er nog niets aan de hand. Maar als Greenpeace ge lijk krijgt, wat dan? U en ik eten al elke dag genetisch gemani puleerd voedsel, want er is geen keus meer. Wat Greenpeace nastreeft is niet haar gelijk, maar het voor zorgprincipe en daar is niets mis mee. Of zijn we de Softe- non-affaire alweer vergeten? E Baggen, Leiden..

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1999 | | pagina 25