Circus rond Rijdende Rechter M
JWEER
Het Gesprek van de Dag
17
COMMENTAAR
Hoeraatje voor Netelenbos
Nervosa
Bezem door atmosfeer
Gouden cd voor Jennifer Lopez
Voornemens
WOENSDAG 15 DECEMBER 1999
152
Ruzie tussen directeuren voor de camera naar hoogtepunt
MILLENNIA
nog
dagen
Nog 17 dagen en hei
we millennium breei
Reden voor deze kxa
in een dagelijkse ser
rug te kijken op bela
gebeurtenissen diep
grepen op correspoi
rende data in de afg
1000 jaar. Deze weel
dec 1872: Dubbele i
moord Hendrik Jut;
1911: Roald Amundi
Zuidpool; 15 dec 195
ninkrijksdag ingeste
dec 1935: Euwe wen
kampioen; 17 dec 13
Eerste vlucht gebrot
Wright; 18 dec 1964:
theater K&WDenl
15 DECEMBER 1954
Koninkrijksdag - het isi
in Nederland van Oosti
van Noord tot Zuid, van
tot Kralendijk en van 01
tot The Bottom Koninfa
In 1954 is Koninkrijksdi
steld om de eenheid v;
Koninkrijk der Nederlat
Nederland, Suriname ei
derlandse Antillen - tev
Op 15 december om pr
zijn, de dag waarop hel
rijksstatuut tot stand kv
'grondwet' die de basis
voor een modern, eigen
Koninkrijk, bestaande ii
waardige rijksdelen. Hel
een gedenkwaardig mes
het formele einde vanh
derlandse kolonialisme
landsch-Indië was z'ni
weg gegaan, met de rest
het voormalige moedeii
nieuwe, mooie verhoud
bouwen. Koninkrijksdaj
een nationale feestdag;
ninginnedag moeten w
maar het is nooit echt a
gen. Na alle ellende in li
had de Nederlandse pul
opinie praktisch alle be
ling voor de voormalige
zeese gebiedsdelen verli
Men concentreerde ziet
Wederopbouw en Euro|
de liever niet aan het ko
verleden herinnerd woi
al helemaal niet aan die
duidende 'rijksdelen' i
West. Ook al probeerde
gering via Koninkrijkssp
belangstelling te prikkel
JAN SCHINKELSHOEK
MENSELIJ
Een Belg die zijn zonneb
laten vallen, is in een Sp
dierentuin in het krokodi
blijf gesprongen om det»
te halen. Hij moest lang
gepland - ongeveer eenk
bij de gevaarlijke reptiel!
ven, omdat hij er niet me
kwam, meldt het Spaans
bureau EFE. Het krokodil
blijf in de dierentuin van
de Rosario, op de Canaré
landen, is zo gebouwd di
krokodillen er moeilijk u
nen, maar dat werd ook*
27-jarige Belg een proble
dat hij zijn zonnebril had
pikt. Hij bleef maar uitgl
de gladde muren, totdat
dewerker van de dierenti
te hulp schoot. ,,De mini
gen voorbij, de vrees nam
maar de krokodillen, op!
meter van mij, beperkten
toe mij oplettend aan tel
aldus de Belg. De grootst
dil in het verblijf is 2,5(1
lang.
Oud-wielrenner EDDY
MERCKX is gekozen tot
van de eeuw. Althans in
Vlaamse landsdeel. Wijk
ning Boudewijn en dein
overleden zanger JacqiK
eindigden tweede en dfi
Prinses Mathilde werd tl
gische persoonlijkheid t
jaar gekozen in een enqi
werd georganiseerd dotf
weekblad Knack en dec*
merciële zender VTM.
Prinses JULIANA (90) er
BERNHARD (88) sturen'
gang van dit jaar geen k#
ten meer. Het wordt ze te
de vele honderden wensf
gewend waren te versturf
allemaal persoonlijk te ff1
kenen, aldus de Rijksvod
tingsdienst desgevraagd-
gaat bij de prinses en del
natuurlijk niet om 50 kaa
ze moeten versturen, eer:
600. En een kaart zonder
soonlijke handtekening*1
men op Soestdijk nu een»
geen echte kerstwens."
Op vrijdag gaat de bezem op
nieuw door de atmosfeer en
ook tijdens het weekeinde is het
aanvankelijk nogal winderig.
Daarna verloopt de eerste helft
van de kerstweek in een aan
merkelijk rustiger en droger
sfeer dankzij de komst van een
hogedrukgebied. Dit systeem
beweegt zich over de Britse ei
landen naar het zuidoosten.
Bovendien is het vrij koud met
in de nacht en ochtend overwe
gend lichte vorst. Interessant is
het oplopen van de luchtdruk
boven Scandinavië en de crea
tie van een koudereservoir bo
ven het oosten van Europa.
Wellicht kan deze ontwikkeling
een rem zetten op de westcir
culatie en leiden tot een kers-
twintertie.
Na een koude nacht met mini
mumtemperaturen rond -3
graden (vlak aan zee blijft het
kwik rond het vriespunt steken)
krijgen we morgen te maken
met een zwakke storing. Het
systeem veroorzaakt wolkenvel
den en mogelijk wat lichte
neerslag. Later op de dag wordt
de lucht dermate vochtig dat
plaatselijk mist kan ontstaan.
De temperatuur stijgt geleide
lijk naar 2-3 graden en na en-
Minister Netelenbos is er eindelijk in geslaagd een gemeente over
de streep te trekken voor een experiment met rekeningrijden. In
ruil voor een miljard aan investeringssteun is Amsterdam bereid
zeven gulden tolheffing in de ochtendspits in te voeren. Daarmee
is een van de meest omstreden manieren om files te bestrijden
eindelijk het stadium van de tekentafel voorbij.
Wondermiddelen blijken niet te bestaan als het om de bestrijding
van de nog dagelijks groeiende files gaat. Een heffing op elke in de
spits gereden kilometer is een andere, eveneens omstreden moge
lijkheid, maar aan de invoering van dat systeem zitten nog veel
meer haken en ogen. Veel tijd is er bovendien niet meer. Een beet
je regen en sneeuw of een enkel ongeluk zijn voldoende om de
ochtendspits in de Randstad vrijwel naadloos in de avondspits te
laten overlopen.
Het is daarom toe te juichen dat uitgerekend Amsterdam bereid is
aan het experiment mee te doen. Rond de hoofdstad zijn de pro
blemen het grootst en met het geld van rekeningrijden kunnen
daar de laatste nog haalbare verbeteringen in het wegennet ver
sneld worden uitgevoerd. Gevoegd bij investeringen in het open
baar vervoer lost de minister haar toezegging in dat de opbrengst
van wat in feite een nieuwe belasting op autorijden is, ook ten goe
de komt aan mobiliteitsmogelijkheden.
De grote vraag is natuurlijk of het allemaal zal helpen. Het ant
woord staat nu al vast: waarschijnlijk niet meer dan een beetje.
Vijfendertig gulden per week extra om dagelijks de hoofdstad te
bereiken stimuleert een kritisch gebruik van de auto. Het is behal
ve een impuls voor het carpoolen en het openbaar vervoer ook een
extra reden om werktijden te flexibiliseren.
Rekening rijden is geen ei van Columbus, evenmin een nieuwe
manier van autootje pesten. Tot dat inzicht is de ANWB, de groot
ste tegenstander, nu gelukkig ook gekomen. Daarom zijn twee
hoeraatjes op zijn plaats voor het akkoord dat deze veelgeplaagde
minister in weerwil van alle tegenstand heeft weten te bereiken.
Mensen op ti> zien eten, dat vind ik toch al niks. Ook als ze het net
jes doen - er is geen ontkomen aan malende kaken en slikgeluiden,
hoe besmuikt ook. Er zijn toch grenzen aan wat je zonder scrupules
mag uitzenden en wat niet, denk ik dan. Een chocolaatje, daar kan
ik nog wel in meegaan. Maar het publiekelijk vermalen van aard
appels, koteletten en boterhammen met pindakaas, en dat alles nog
in een nietsverhullende close-up ook, nee.
De blik die me gisteren werd vergund op een lunchende probleem
eter ivas echter pas echt tenenkrommend. Niet dat er malende ka
ken te zien waren. En niet dat er werd geslikt. Juist omddt er nau
welijks werd gekauwd en geslikt viel mijn eigen mond droog, 't Was
een boterham die naar binnen moest, met jam geloof ik. Niets
schokkends, zoals laatst die schaal met maden in een SBS6-pro-
gramma. Maar de eetster had er zoveel moeite mee dat het leek alsof
er niets minder dan een brok in de keel moest worden verteerd.
Mager meisje, puberharen, ogen die het liefst de wereld niet zouden
zien. Aniek heet ze. Aniek van de Munckhof, veertien jaar. De naam
is groter dan het meisje: ze lijdt aan anorexia nervosa. Ze is de eerste
hoofdpersoon van een nieuw jeugdprogramma van de NCRV, Jij
Ik. Nog nooit zo'n hoofdpersoon tegen wil en dank gezien als deze
Aniek.
De probleem-eetster mocht van de NCRV zelf zeggen met wie ze over
haar ziekte wou praten. Maar het moest wel een nationale bekend
heid zijn. Daphne Dekkers, James Bonds hoogstpersoonlijke één-
dags- tandenstoker, had i>oor de hand gelegen, maar het werd een
wat vleziger type: GTST-soapster Diana Sno. Die naar eigen zeggen
nooit anorexia heeft gehad, maar wel vroeger bij voorkeur alleen
appelmoes at.
Hongeren schept geen band. Dat is zo ongeveer het enige wat ik van
deze eerste aflevering van Jij Ik heb opgestoken.
„Hallo.''
„Hai."
Stilte.
„Ik vind het best spannend hoor."
„Ik ook."
Stilte.
„Zullen we dan maar?"
„Laten we dat maar doen.
Klinkt als twee varkens die naar de slachtbank moeten. Klopt ook
wel een beetje, als je bedenkt dat dezelfde meiden die last hebben
van het probleem dat hoe dunner ze zijn, hoe dikker ze zich voelen,
op weg moeten naar een eettafel met broodjes en hagelslag en aard
beienjam.
Beetje smakeloos eigenlijk, van die NCRV.
Midden in het spotlicht en voor draaiende televisiecamera's; een mooiere plek om een meningsverschil tussen
twee circusdirecteuren te beslechten is ondenkbaar. De slepende ruzie tussen de zakelijk leiders van het Groot
Russisch Staatscircus en het Staatscircus van Moskou beleefde gisteren zijn ontknoping. Televisierechter Frank
Visser boog zich in het Helmondse theater Het Speelhuis over het geschil rond de namen van de circussen.
Zijn uitspraak wordt bekend gemaakt in de uitzending van 2 januari. Hoewel het om een amusementspro
gramma gaat, is dat vonnis bindend. Verslag van een clownsnummer voor twee circusdirecteuren.
Een zuinige glimlach en een
snelle hand. Meer kan er voor
het begin van de opnames niet
vanaf. Na de begroeting sloft ei
genaar Willem Smitt van het
Groot Russisch Staatscircus te
rug naar de tafel waar zijn mee
gekomen familieleden en sym
pathisanten zitten. Directeur
Hans Martens van het Staatscir
cus van Moskou hervat het ge
sprek met zijn gevolg. Pas in het
beklaagdenbankje praten de
twee weer met elkaar. De brede
glimlach en warme handdruk
die ze voor de camera uitwisse
len, staan in schril contrast tot
wat volgt.
De vete tussen de twee begon
een jaar of zeven geleden. Als
compagnons dreven ze tot be
gin jaren negentig samen circus
Holiday. Nadat zoon Ilja van
Willem Smitt in de zaak kwam,
verslechterden de verhoudin
gen. Uiteindelijk gingen Mar
tens en Smitt uit elkaar. Hier
door ontstond de situatie dat
twee Russische Staatscircussen
tegelijk door Nederland en Bel
gië toeren. Martens heeft hier
geen moeite mee, maar Willem
Smitt zegt hinder van oneerlijke
concurrentie te ondervinden.
De ruzie laaide deze zomer op
nieuw op toen de circussen
kort na elkaar in Beverwijk en
Haarlem optraden. Het NCRV-
programma de Rijdende Rech
ter besloot daarna voor een
'grande finale' te zorgen.
Snel nadat rechter Visser met
de behandeling is begonnen,
slaat de vlam in de pan. Willem
Smitt brengt een brief van Ros-
gozirk onder de aandacht. Ros-
gozirk is het voormalige Russi
sche staatsbedrijf waar Smitt
artiesten en de licentie om zijn
bedrijf staatscircus te noemen
huurt. In de brief wordt Hans
Martens gesommeerd zijn cir
cus niet langer staatcircus te
noemen. Maar de geadresseer
de is niet onder de indruk.
„Meneer de rechter, sla er een
paar jaargangen Privé op na en
u herkent direct de stijl van Wil-
Televisierechter Frank Visser boog zich gisteren over een conflict tussen circusdirecteuren Hans Martens
(links) en Willem Smitt. Ze zijn respectievelijk de baas van het Staatscircus van Moskou en het Groot Rus
sisch Staatscircus. foto fotopersburo van de meulenhof jurriaan balke
lem Smitt. Hij heeft die brief ge
woon zelf geschreven en in
Moskou laten versturen." Smitt
ontploft na het horen van de
aantijging. „Maar dat is toch
onzin. Je wil toch niet zeker niet
zeggen dat dit bedrog is..."
Wanneer de gemoederen weer
een beetje zijn bedaard, houdt
Frank Visser de partijen voor
waar het volgens hem om gaat.
Namelijk om het antwoord op
drie vragen. Zijn de circussen
wel echt Russisch, bieden ze
kwalitatief goede shows en hoe
zit het juridisch met de licentie
die het recht geeft om de naam
Russisch staatscircus te gebrui
ken? Met de eerste vraag heeft
de televisierechter moeite.
„Want als ik met mijn kinderen
bij de Italiaan een pizza ga eten,
werken daar Turken. Laatst was
ik in een Japans restaurant dat
door Chinezen werd gedreven.
En ze hebben hier in Helmond
zelfs een Ierse pub. Dus wat
maakt een circus dan Russisch?
Als norm gebruikt de rechter
het aantal inwoners van de
voormalige Sovjetunie dat in de
pistes van Martens en Smitt op
treedt. Een schouw van Visser
leverde op dat beiden voor het
merendeel Russen in hun pro
gramma hebben. Hiermee ver
dwijnt één beschuldiging die
Smitt regelmatig uit, namelijk
dat Martens van alles uit het
oostblok in dienst heeft behalve
Russen, van tafel. Op de vraag
of Martens een kwalitatief goe
de show biedt, belooft de rech
ter tijdens zijn uitspraak ant
woord te geven. Aangaande de
voor hem doorslaggevende
kwestie van de licentie, stelt de
Rijdende Rechter vast dat de
namen door Martens en Smitt
samen in betere tijden zijn vast
gelegd bij het Benelux merken
bureau. Na hun uiteengaan
werden geen afspraken ge
maakt en daarmee hebben ze
allebei evenveel recht op de na
men.
De rechter heeft moeite de zaak
in de hand te houden want de
circusdirecteuren nemen
steeds meer de regie over. Oude
beschuldigingen over oplich
ting, het in dienst hebben van
illegale vreemdelingen en we
derzijdse schulden vliegen over
en weer. De zaak escaleert wan
neer Hans Martens een gesprek
citeert waarin Willem Smitt de
beroemde Oleg Popov 'een ou
de zielige clown' zou hebben
genoemd. Briesend haast de
Privé-voorman zich om deze
beschuldiging te weerleggen.
„Dat heb ik nooit gezegd. Ik
heb juist heel goed contact met
Popov en ben zijn belangrijkste
pleitbezorger in Nederland. Hij
krijgt trouwens van jou nog
100.000 gulden." Martens gaat
er direct overheen. „En van jou
nog 200.000 gulden." Draaiend
op de voor hem erg smalle stoel
kijkt Smitt de rechter wanhopig
aan. „Dit loopt toch de spuiga
ten uit", steunt de directeur.
Het clownsnummer voor twee
heren van middelbare leeftijd
bereikt zijn hoogtepunt wan
neer presentatrice Mieke van
der Weij de schoondochter van
Willem Smitt interviewt. De van
oorsprong Russische circusar
tieste Ka tja komt opnieuw met
het verwijt dat Martens illegale
werknemers uit Bulgarije in
dienst zou hebben. De baas van
het Staatscircus van Moskou
staat tijdens het verhaal op.
„Jongens, houd toch op met
dat gelul in de ruimte." Wan
neer Katja doorgaat, is Martens
het zat. „Hier worden regel
rechte leugens verteld. Als dit
zo doorgaat, stap ik uit deze
uitzending", roept hij tegen
Van der Weij. Dan gaat Martens
weer zitten en richt zijn woede
op Willem Smitt. „Wat valt het
mij van jou tegen dat je dit alle
maal toelaat. Jullie, en dan heb
ik het niet over je artiesten, zijn
van voor tot achter amateurs."
De uitspraak die meester Visser
doet, moet van de NCRV tot de
uitzending geheim blijven. In
de beklaagdenbank blijft het in
elk geval na het vonnis rustig.
Wanneer Mieke van der Weij de
heren naar reacties vraagt, zijn
ze beiden niet erg enthousiast.
„Ik moet mijn gevoelens voor
me houden", zegt Willem
Smitt. „Ik ben tevreden met de
uitspraak", concludeert Hans
Martens iets opgewekter. Na
enig aandringen komt er nog
een handdruk. Op de vraag of
het probleem nu uit de wereld
is, blijft een antwoord achter
wege.
PLOF VAN JOOLEN
Jennifer Lopez toont trots de gouden cd, die zij gis
teravond ontving uit handen van soapster Chris
Zegers. Reden voor het feestje in het Amsterdamse
winkelcentrum Magna Plaza was dat van Lopez'
album 'On the G'met het populaire nummer 'If
you had my love', in Nederland vijftigduizend
exemplaren waren verkocht. De latino-zangeres,
kind van Porto Ricaanse ouders, opgegroeid in
New York, signeerde in Magna Plaza vervolgens
een aantal exemplaren voor haar talrijke (vooral
mannelijke) fans.
foto wfa
Meer dan duizend Nederlanders
hebben straks in drie eeuwen geleefd
Meer dan duizend Nederlan
ders kunnen na de millennium
wisseling zeggen dat ze in drie
eeuwen hebben geleefd. Dat
zijn er honderd keer zoveel als
in 1900, toen naar schatting
slechts tien mensen honderd
jaar of ouder waren.
Vooral de laatste drie decennia
is de gemiddelde leeftijd geste
gen. Door de steeds betere me
dische zorg zijn de sterftekan
sen afgenomen. Wat opvalt is
dat het vrouwelijk geslacht het
steeds langer volhoudt. Van de
1061 honderdjarigen op 1 janu
ari 1999 waren liefst 907 vrouw
tegen 154 man.
Volgens de nationale bevol
kingsprognose van het CBS zal
het aantal honderdplussers nog
verdertoenemen. In 2020 zullen
naar schatting 2000 inwoners
honderd jaar of ouder zijn en in
2050 is dat aantal vermoedelijk
gestegen tot 5000. Het aandeel
mannen zal net als nu op onge
veer 15 procent liggen.
Dat vrouwen makkelijker de
honderd halen, heeft vooral te
maken met verschillen in stof
wisseling en hormoonhuishou
ding. Het wordt ook in de hemd
gewerkt doordat mannen over
het algemeen ongezonder werk
doen, meer roken en drinken
en vetter eten.
Weinig honderdjarigen gaan
het millennium bewust mee
maken. De meesten slijten hun
dagen in verzorgings- of ver
pleeghuizen en zijn geestelijk te
veel afgetakeld. Maar toch zit
ten er bij die eeuwelingen nog
verrassend veel krasse knarren.
DaJ weet Fred van Dam uit Bar-
neveld, die zich met recht hon
derdjarigen-deskundige mag
noemen, want hij verzamelt al
54 jaar gegevens over Nederlan
ders die de honderd passeren.
„De honderdjarigen die nog
thuis wonen, zijn over het alge
meen nog goed aanspreekbaar.
„Mensen van honderd jaar of
ouder zijn ook mensen die vro
lijk zijn van aard en een enorm
sterke wil hebben. Echte door
douwers, die een heel regelma
tig leven hebben geleid."
delvinger zat heel diep in mijn longen. Het was de
oertijd van het nu hoogbejaarde radioprogramma
'Met het oog op morgenen ik nam in die jonge jaren
de maandagavond voor mijn rekening. Vaste gast
was een commentator die sinds jaar en dag briljante
stukken in de betere kranten schreef. Dat doet hij
trouwens nog. Zijn gierigheid en schraapzucht waren
berucht. Als in het café het ogenblik van afrekenen
naderde, wist hij trefzeker en zonder enige aarzeling
de weg naar de toiletten te vinden.
Een perfecte timing voor het ledigen van de blaas had
hem in de loop van de jaren geen windeieren gelegd,
als deze beeldspraak niet botst met de goede smaak.
Hij was (en bij mijn weten is) kettingroker, maar si
garetten behoorden nimmer tot zijn outfit bij de late
gang naar de Hilversumse radiostudio 's. Daar waren
collegds voor en ik in de eerste plaats.
Zo ging dat al vele maanden. Op de bewuste maan
dag stelde ik een daad van vér strekkende betekenis.
Ik liet mijn vers aangebroken pakje filters thuis. Toen
de collega niet lang na zijn blijde binnenkomst in de
studio met zijn uniek nasale stemgeluid naar ge
woontezijn krenterigheid in stelling bracht („Han,
heb jij een saffie voor me, ik ben ze vergeten"), ant
woordde ik „Henk, ik ben gestopt."Het was eruit
voordat ik het wist, want eigenlijk wilde ik met gelij
ke lafhartige munt betalen dat ik ze zelf ook vergeten
was. Ik had zonder erg een daad gesteld, heb sinds
dien nooit meer gerookt, op een verdwaalde sigaar
na.
Een goede raad, stop in eenzaamheid. Doe niet mee
aan collectieve pogingen via de tv, waartoe deze
maand al driehonderdduizend verslaafden hebben
besloten. Dat wordt niks en dat ondersteuningspak
ket. waarvan sprake is: onzin. Mijn enige ondersteu
ningspakket was dat aangebroken pakje dat ik de
volgende dag alsnog in mijn colbertje stak. Ik kon als
het ware elk moment weer beginnen. Dat gaf rust. Na
een halfjaar ledigde ik de zakken. De tabak liep als
droppoeder uit het vloei. Een mens heeft niet van de
ene dag op de andere een gewoonte. Dat groeit. Dus
lijkt het logisch om ook geleidelijk met een gewoonte
te stoppen. Maar zo zit dat niet. Stop abrupt en con
cessieloos. Dat is voor mij nu tweeëntwintig jaar, vijf
maanden en elf dagen geleden.
Tot op de dag van vandaag denk ik, hm, wat zou dat
lekker zijn een verse sigaret bij de eerste koffie. Het
bijna volle pakje tegen je handpalm slaan zodat een
genotstaafje gretig naar buiten schuift. De vlam erin
en lekker diep inhaleren. Misschien begin ik toch
maar weer eens in het nieuwe jaar.
kele uren besluiteloosheid gaat
de wind later op de dag uit
richtingen tussen zuidwest en
west waaien. Vrijdag zijn er pe
rioden met regen, temperatu
ren tot 6-7 graden en aan de
kust bestaat kans op een zuid
westerstorm. De meeste wind
lijkt weer te zullen opsteken in
de Deense regio: eerst uit het
zuidwesten, later noordwesten.
Tijdens het afgelopen etmaal
zijn er veel buien gevallen. Gis
teren veroorzaakten de buien
een ratjetoe aan neerslag,
vanochtend viel er hoofdza
kelijk sneeuw. Doordat de
temperatuur net boven nul
bleef ontstond vrijwel ner
gens een sneeuwdek. Dat
was wel het geval in Bra
bant. Kort na zes uur werd
vanuit de regio
Tilburg een
sneeuwdek van
twee centimeter ge
rapporteerd. In
totaal viel er tot
gisteravond in
Nieuw-Vennep
en Hoofddorp 9
en in Alphen a/d
Rijn 8 mm.
HAN MULDER
Het einde van een jaar loopt zwanger van de voorne
mens. Meteen heel nieuw millennium in aantocht
kent het leger goede intenties helemaal zijn weerga
niet. Er maakt zich een soort collectief schuldgevoel
o, van ons meester. Niet toevallig spitsen onze bedoe-
- lingen zich toe op het lichaam. De geest komt
vooralsnog minder in aanmerking.
Ik ben halverwege de jaren zeventig met roken
gestopt. Niet op nieuwjaarsdag, maar geivoon
op een maandag ergens in juli. Elke overwe
ging van roken is slecht voor het lijf, ontbrak
aan de beslissing. We wisten in die prehisto
rie natuurlijk dat roken geen bijdrage lever
de aan het welbevinden, maar deden er la
cherig over. Toen een vriend mij vertelde dat
hij overgestapt was op mentholsigaretten,
rondde hij af met: „Je krijgt er natuurlijk wel
kanker van. maar je ivordt er niet verkouden
bij.Dat was nog eens humor tussen het ku
chen door.
Mijn beslissing werd door irritatie bepaald. Ik
rookte steing. Wel tien sigaretten, aangevuld
met pijp en een ongetnatteerde sigaar op zijn
tijd. De overtuiging dar ik geen pen op papier
en geen woord in een microfoon zou krijgen
zonder een sigaret tussen rechter wijs- en mid-
