Beleggen in wijn, maar vooral ervan genieten
Smaak
Goede thee komt niet uit een zakje
Filip en
Mathilde-menu
Hoe gezond is thee?
Thee drinken
is een kunst
ONDERDAG 2 DECEMBER 1999
160
11
'O
REDACTIE MARGOT KLOMPMAKER EN SASKIA STOEIINGA 023-515026^
Heel België is in de ban van jonkvrouw Mathilde, de aan
staande prinses van België. Komende zaterdag 4 december
is het zover en trouwt de Belgische kroonprins Filip met
zijn charmante verloofde Mathilde d'Udekem d'Acoz. Haar
sprankelende glimlach is nu al een nationaal symbool en
belooft veel goeds voor het Belgische vorstenhuis.
Afgelopen week was ik even in Antwerpen voor een ont
moeting met mijn Belgische collega's. Ook zij waren duide
lijk in de greep van het op handen zijnde huwelijk. Er werd
druk gediscussieerd over het huwelijks-menu dat alle 750
gasten in het Koninklijk Paleis De Lakens in Brussel over
morgen krijgen voorgeschoteld. Het is allesbehalve een
staatsgeheim, zo vernam ik van de aardige chef-kok Tom
Fluit van het goede Dock's Café aan de Schelde in Antiver-
pen.
Naar verluid had het koningspaar de keuze uit drie me
nu's. Uiteindelijk hebben ze de voorkeur uitgesproken voor
de meest eenvoudige van de drie. Als voorgerecht komen er
verse deegivaren, gevuld met een puree van witte truffels,
champignons, gegarneerd met gestoomde spinazie en reep
jes kreeft, eventueel vergezeld van een kreeftensaus, op de
koninklijke tafels. Het hoofdgerecht bestaat uit tournedos
van reebok met boschampignons, gesemeerd met een gar
nituur van gevulde appeltjes in de oven, peertjes gestoofd
in rode wijn, mousse van kastanjes en knolselderij en een
rode pepersaus op basis van rode wijn. Ter afsluiting cho
coladegebak, geparfumeerd met geconfijte sinaasappel en
citroenschillen.
Dit koninklijk banket wordt verzorgd door de beroemde
Belgische chef-kok en tevens traiteur Nicolaas Lefevere, ei
genaar van het twee-sterren restaurant La Bergerie in Li-
ves-sur-Meuse nabij Namen. Saillent detail, zo hoorde ik
in de wandelgangen, is ook de prijs waarvoor hij het menu
aan het Belgische hof verkoopt. Hij rekent 1.400 Bfr. per
persoon, wat omgerekend neerkomt op zo'n 75 gulden.
Overigens zijn de Belgische chefs enigszins verbouwereerd
over het feit dat er zo weinig nationale specialiteiten in het
menu zijn verwerkt. De verse deegwaren neigen naar de
Italiaanse keuken. Zo ook de exclusieve witte truffel. „En
waar halen ze al die reebokken vandaan, toch echt niet uit
de Belgische Ardennen", zo vertrouwde een collega me gek
scherend toe.
Alleraardigst is het initiatief van de Belgische zender Radio
1. Het wekelijkse programma 'Groot Gelijk' heeft het origi
nele idee opgevat om twintig arme mensen op vrijdag 3 de
cember - de dag voor de huwelijksplechtigheid - hetzelfde
feestmaal voor te schotelen als de genodigden op het huwe
lijksfeest zelf. Vooraf krijgen ze een rondleiding in de studio
en zijn gast in de rechtstreekse uitzen
ding van het radioprogramma. Nadien
schuift iedereen aan tafel voor het feest
maal dat zal worden bereid door stu
denten van de gerenommeerde hotel
school VTI in Leuven.
JOHN BEEREN, eigenaar van de Bok
kedoorns, een met twee sterren gede
coreerd restaurant in de duinen van
Bloemendaal
zijn grofweg twee soorten
lee: groene en zwarte. In Ne-
ïrland is de zwarte thee of ge-
pne thee het bekendst. Zwarte
jee bestaat uit gefermenteerde
eebladeren van de theeplant.
oor een gistingsproces zijn de
aderen verkleurd van groen
t donkerbruinzwart. Bij de
mentatie wordt looizuur ge-
rmd. Groene thee bestaat
k uit bladeren van de thee-
ant. De blaadjes worden be-
ndeld met hete stoom waar-
lor geen fermentatie meer
in plaatsvinden. Hierdoor
>rden in de theeblaadjes aan-
ezige enzymen onwerkzaam
blijft het looizuurgehalte
ig-
in oudsher heeft thee het
lago van een gezonde drank
had. De laatste decennia is,
et name in China en Japan,
el wetenschappelijk onder-
ek gedaan naar groene thee.
irarte thee heeft pas in de
itste vijf jaar meer aandacht
kregen.
et onderzoek richt zich vaak
de in thee aanwezige anti-
idanten. Mogelijk spelen zij
n prominente rol bij de pre-
ntie van een aantal chroni-
he ziekten, zoals hart- en
ataandoeningen.
iwel groene als zwarte thee
n rijk aan flavonoïden. Dat
jn antioxidanten die een gun-
;e invloed zouden kunnen
iben op de in het lichaam
iwezige vrije radicalen die op
beurt een negatieve in-
id op het immuunsysteem
nen uitoefenen. In groene
i gaat het om EGCG of vol-
'epigallocatechine-3-gal-
it'. In zwarte thee gaat het
ofdzakelijk om theaflavinen
thearubiginen.
dierproeven blijken de in
Particulier verzamelaar Willem Rietdijk over de kunst van het wijn inkopen
Voor de ongeveer 4000 flessen
klassewijnen die Willem Riet
dijk in de kruipruimte van zijn
huis heeft liggen, heeft hij in de
loop van de tijd gemiddeld zo'n
25 gulden per stuk betaald. In
totaal heeft hij dus voor zo'n
100.000 gulden in wijnen be
legd gedurende 25 jaar. Als
Rietdijk de hele 'handel' zou
verkopen, schat hij daarvoor
minimaal vier ton te beuren.
Een redelijk beleggingsrende
ment dus. „Zeker als ermee re
kening wordt gehouden dat we
inmiddels al voor een ton heb
ben opgedronken."
Particuliere wijnbelegger en -
genieter Willem Rietdijk is ech
ter absoluut nog niet van plan
zijn wijn te gelde te maken.
„Dat zal ik pas doen als ik van
de dokter geen wijn meer mag
drinken. Ik weet wel dat er in
Frankrijk geen dokter zal zijn
die adviseert geen wijn meer te
drinken. Ik heb de indruk dat
zij juist de grootste liefhebbers
zijn..."
Voorlopig zit Rietdijk nog vast
aan zijn enigszins uit de hand
gelopen hobby: het vinden van
bijzondere wijnen, die inkopen
tegen een redelijke prijs, om er
een forse waardestijging mee te
bewerkstelligen door ze op het
juiste moment te verkopen. De
hoge kunst van het beleggen
dus. Waarbij hij direct aante
kent dat hij met zijn wijnhan
deltje weliswaar vaak aardige
'boekwinsten' kan maken, maar
dat hij en zijn kennissen toch
vooral ook zelf van zijn cru's
willen genieten.
„Het begon allemaal toen ik
eind jaren zestig bij een bridge
drive een doosje Beaujolais-Vïl-
lages won. Samen met mijn va
der maakten we een fles open
en die beviel. Vervolgens von
den we dat we maar een klein
voorraadje moesten aanleggen.
Bij een groothandel kochten we
toen een paar dozen. Van het
een kwam het ander. Na een
paar jaren begon ik met een
paar vrienden een wijnhandel
tje. Gewoon inkoop en verkoop.
Het was absoluut niet profes
sioneel. Onze opzet was om
vooral onze eigen kelders te
vullen. Vaak gingen we tijdens
onze vakanties in Frankrijk,
Spanje of Portugal zelf wijnboe
ren langs en inkopen doen.
Dan kochten we bijvoorbeeld
twintig dozen per domein,
waarvan er een voor onszelf en
de rest voor doorverkoop. Bo
vendien richtten wij ons niet op
massawijnen, we wilden alleen
maar superkwaliteit."
Na een aantal jaren had Rietdijk
op die manier in een kelder in
Rotterdam zo'n duizend flessen
staan. Om uiteenlopende rede
nen zijn z'n compagnons in de
handel afgehaakt. Willem ver
koopt nu uit zijn tot omstreeks
4000 flessen aangegroeide
voorraad aan bepaalde restau
rants en vaste klanten die echt
uit zijn op goede wijnen. „Wamt
er hangt natuurlijk wel een
prijskaartje aan. Het gaat na
melijk om de hoogste kwalitei
ten. Ik ben gespecialiseerd in de
Bordeauxstreek. Dan gaat het
om wijnen in de klasse grand
cru tot le en 2e cru, waaronder
Pomerols, Haut-Médocs en St.
Emilions. Mijn klanten zijn dan
ook toprestaurants die een
doos afnemen en particulieren
die het er voor over hebben.
Want wat is er mooier op aarde
dan een hele mooie wijn te vin
den, daarover te praten en
daarvan vooral te genieten? Ve
le van mijn klanten zijn dan
ook zelf duidelijk liefhebbers en
vrienden van mij geworden. Wij
beleggen niet om er veel geld
aan te verdienen, maar om er
op het juiste moment plezier
aan te beleven. Het gaat om
epicuristen. Ons marktterrein is
ook maar heel klein. Hooguit 1
tot 2 procent van de wijndrin
kers is geïnteresseerd in derge
lijke exclusieve wijnen."
Volgens Rietdijk hoeven men
sen voor een goedkoop 'drink-
wijntje' niet bij hem aan te
kloppen. „Ik heb ze wel, maar
niet om ze te bewaren. Voor de
ze wijnen kun je beter bij su
permarkten en slijterijen te
recht."
Het wordt tijd om een fles open
te trekken. Van zijn voorraad
zijn er omstreeks 3000 uit de
Bordeauxstreek uit de jaargan
gen van voor 1984, waarvan
zelfs 800 flessen uit het kroon
jaar 1982. De overige 1000 -
jongere, maar ook klassewijnen
- noemt hij 'probeersels' die
hun naam, faam en waarde nog
moeten waarmaken in de ko
mende jaren. De eerste die we
proeven is een Bordeaux 2e cru
Margaux van het Chateau Bra-
ne-Cantenac 1976. Daarvan
heeft Rietdijk er in 1978 zestig
stuks ingekocht voor elf gulden
per fles. Volgens Rietdijk kan hij
voor deze wijn nu 70 gulden
per fles vragen. ;,Een restaurant
zet ze voor ongeveer 150 op de
kaart."
Een topper in zijn voorraad
noemt hij een Mouton Roth
schild 1970, waarvoor hij inder
tijd 30 gulden per fles heeft be
taald. Op veilingen in Engeland
- waar overigens topbedragen
worden betaald - doet deze fles
thee voorkomende flavonoïden
de groei van kunstmatig opge
wekte tumoren flink te kunnen
vertragen. De aangetoonde ef
fectiviteit van de stoffen in
groene en zwarte thee in die-
renstudies, is echter niet direct
vertaalbaar naar de mens.
Om te bepalen of thee positieve
effecten heeft op hart- en vaat
ziekten zijn kortdurende onder
zoeken gedaan bij mensen. In
een van de onderzoeken moes
ten proefpersonen (rokers) ge
durende vier weken zes koppen
thee per dag drinken. Een an
dere groep dronk water. Aan
het begin en aan het einde van
de proefperiode werd het cho
lesterolgehalte gemeten. Tus
sen beide groepen proefperso
nen bleek geen verschil.
In een groot bevolkingsonder
zoek werden echter wel aanwij
zingen gevonden voor een rela
tie tussen de kans op hart- en
vaatziekten en de consumptie
van thee. In dit onderzoek
stond de relatie centraal tussen
de hoeveelheid flavonoïden per
dag en het voorkomen van
hart- en vaatziekten. Hieruit
bleek dat kans op sterfte aan
een hartinfarct veel kleiner is bij
mensen die met hun voeding
veel flavonoïden binnen krij
gen. Het onderzoek is echter
nog niet zover gevorderd, dat is
vastgesteld dat flavonoïden de
oorzaak vormen van de verlaag
de kans op een hartinfarct.
In het Nederlandse voedings
patroon zijn behalve thee, ook
uien en appels belangrijke
bronnen van flavonoïden. Ook
komen deze antioxidanten voor
in groente, met name in andij
vie, sperziebonen en boeren
kool, fruit en rode wijn.
PATRICIA SCHUTTE
Thee is populair. In 1996 dron
ken Nederlanders per persoon
82,8 liter per jaar, in 1998 was
dat al 87 Uter, zo'n 700 kopjes.
En niet alleen drinkt de Neder
lander meer thee, hij drinkt ook
meer soorten, 's Ochtends een
kop Engelse melange, 's mid
dags een vruchtenthee en 's
avonds voor het slapen gaan
een van de vele kruidentheeën.
De theeomzet stijgt mee; 178
miljoen gulden in 1996 tegen
202 miljoen dit jaar.
De verschillende soorten thee
kunnen steeds meer gewoon in
de supermarkt worden gekocht.
Daar groeit het aantal smaken
en soorten op het schap ge
staag verder. Zo heeft Pickwick
onlangs weer drie nieuwe soor
ten - groene thee, maté, en
rooibos - aan zijn assortiment
van reeds veertig smaken en
soorten toegevoegd. Naast de
klassieke zwarte theemelanges
als Earl Grey, Ceylon en Royal
Assam heeft vooral de thee met
een vruchtensmaakje een grote
vlucht genomen.
Aanvankelijk waren kruiden
theeën alleen in natuurwinkels
te koop, maar producenten van
reformproducten als Zonnatura
hebben de kruiden ook in de
supermarkt gebracht. Ook Dou-
we Egberts heeft inmiddels een
kruidenlij n uitgebracht. Van al
le thee die wordt gedronken is
bijna 18 procent 'variatiethee'.
De groei in de theemarkt be
perkt zich niet tot de super
markt. In het assortiment van
drogisterijketen De Tuinen
neemt thee een belangrijke
plaats in. „Zowel de verkoop
van traditionele zwarte thee als
van andere theeën stijgt de laat
ste jaren", zegt woordvoerder
Van Wijk. De grootste stijging
„Thee drinken is een spannende beleving geworden met
de nadruk op gen ietenfoto hans van weel
zit in de 'gezonde' thee. Ster
renbeeldkruidenthee bijvoor
beeld, met voor elk sterren
beeld een ander vermoed effect
op de gezondheid.
De absolute toppers zijn rooi-
bosthee en verscheidene soor
ten groene thee. Rooibos wordt
gemaakt van naalden van de
rooibosstruik en is rijk aan
mineralen. Groene thee bevat
minder cafeïne dan gewone
thee en zou goed zijn voor de
organen.
Ook speciaalzaken doen het
goed. Zo is het aantal koffie- en
theewinkels van Simon Levelt
in vijf jaar tijds gegroeid van
twee naar veertien zaken. Thee
loopt er beter dan koffie. Hans
Levelt: „Zowel koffie als thee
hadden een stoffig imago. Kof
fie zit daar nog steeds een beet
je in. Thee daarentegen is dat
imago helemaal kwijt. Thee
drinken is nu een spannende
beleving geworden met de na
druk op genieten."
Het verschil in aanbod van de
speciaalzaak en de supermarkt
is groot. Levelt: „Wij verkopen
hier tweehonderd soorten thee.
Acht soorten Earl Grey, vijftien
soorten Darjeeling, 28 soorten
al zo'n 750 gulden. „In Neder
land heeft men niet zoveel geld
er voor over. Hier zou ik hem
voor omstreeks 350 gulden
kwijt kunnen raken."
Natuurlijk is Rietdijk ook af en
toe de mist ingegaan. Zo opent
hij een Garderose, grand cru St.
Emilion, uit 1978 die zo zuur is,
bitter en troebel. Deze wiinen
kunnen alleen nog maar het ri
ool in. Een zware verliespost
dus. „Dat kan je ook gebeuren.
Hij is ais een goede bewaarwijn
aanbevolen. Je wordt natuurlijk
ook wel eens belazerd. Er deugt
niks van deze wijn. Je kunt het
al zien aan de kurk."
Vervolgens opent hii maar weer
snel een 'echte goede': een
Chateau HanteiUan 1983, inder
tijd ingekocht voor 10, thans 50
gulden waard. Rietdijk zweert
bij het bewaren van wijnen in
flessen waarbij hij zijn eigen
ironische opvattingen heeft.
„Wijn in flessen is de meest zui
vere vorm. Vaten zijn niks om
naar Nederland te vervoeren.
Om die wijn goed te houden
worden conserveermiddelen
toegevoegd. En wat te denken
van het hotsen en klotsen bij
het vervoer van de vaten of bij
het afvullen in flessen? De
mineralen en gisten raken in de
war. Er is naar mijn mening
geen betere manier dan wijn in
flessen te bewaren. Er is ook
een soort regel dat na transport
voor elk goed jaar dat een fles
oud is, je die een week moet la
ten rusten. Met andere woor
den: als ik een Chateau
Margaux uit 1975 flink heb ver
plaatst, moet ik een half jaartje
wachten, voordat ik hem mag
drinken."
De temperatuur in de (kruip-
Jkelder is uiteraard ook van
groot belang voor het bewaren
van wijnen. Voor zijn Bor
deauxwijnen mag het volgens
hem niet koeler zijn dan acht
graden en niet wanner dan
achttien graden. „In kelders in
Nederland is dat goed te doen.
Ze moeten niet te droog zijn,
want anders drogen de kurken
uit en niet te nat, want anders
gaan ze schimmelen. Een beet
je vochtige kelder is prima.
Voorts moet die donker en tril-
lingvrij zijn."
Bourgognewijnen moeten vol-
tV
ii>;
gens hem zelfs tussen de twaalf
en vijftien graden worden be- h
waard. „Die zijn een stuk
kwetsbaarder. Vandaar dat ik 1
niet meer dan honderd flessen
Bourgogne bewaar, met name i
de premiers uit 1959-1978, zo
als de Vosne-Romanée, Chassa-,
gne-Montrachet en andere 'cli-
mats'."
Opvallend is ook dat bijna al
zijn bewaarwijnen rood zijn.
„Witte wijnen kun je in het al
gemeen nooit langer dan tien
tot vijftien jaar goed bewaren,
tenzij het uitzonderlijke zijn,
zoals een Chablis, premier cru s
of Sauternes dessertwijnen."
Hoewel hij nog regelmatig zelf
in Frankrijk op jacht gaat naar
specifieke 'chateaus' waarmee
hij met bewaren een waarde-
en kwaliteitsstijging kan be
werkstelligen, wordt het vol
gens hem steeds moeilijker om
dergelijke wijnen te vinden.
„Grote handelaren uit de Ver
enigde Staten, Japan en Enge
land halen de krenten uit de
pap. Goede kwaliteiten zijn te
genwoordig zo verkocht en ze
zijn al peperduur bij inkoop. De
markt wordt helemaal afge
roomd. Begin jaren tachtig was
de markt nog in opkomst. Toen
heb ik zelf nog aardige wijnen
van heel goede jaren met een
veelbelovende toekomst rede-
lijk goedkoop kunnen inkopen, j
Als ik in bepaalde soorten toen
50.000 gulden had gestoken,
had ik nu voor die wijnen min
stens acht maal zoveel kunnen
maken. Maar het wordt voor
particuliere wijnbeleggers j
steeds moeilijker om 'goudge
rand' te beleggen. Ook is het
bepaald niet eenvoudig om in
wijnen te investeren. Ie moet
bepaalde landerijen waar de
druiven groeien op de voet vol
gen, kennis van het product en
de assemblage is noodzakelijk.
Het is eigenlijk hetzelfde als
met aandelen. Ondernemingen
moet je ook op de voet volgen
en beoordelen of ze aantrekke
lijk genoeg zijn om je geld in te
investeren. Bij mijn beleggin
gen speelt natuurlijk ook nog
een grote rol of ik ze zelf lekker
vind."
HANS ROODENBURG
groene thee. Onze verkopers
hebben veel vakkennis en zoe
ken de juiste thee bij de smaak
van de klant." In tegenstelling
tot de supermarkt waar vooral
zakjes worden aangeboden, is
95 procent van de theeën in de
Leveltwinkel losse thee.
Voor theeliefhebber Paul
Schuurmann die een theesite
op Internet heeft, is de keuze
niet moeilijk. Hij heeft weinig
op met de vele theesmaakjes
van met name Douwe Egberts.
„Smaakjes zijn synthetisch en
voor mij te nadrukkelijk aanwe
zig. Meestal zijn ze toegevoegd
aan een matige kwaliteit thee.
Gewoon niet lekker dus. Maar
ik realiseer me dat veel mensen
nog niet weten hoe een echte
thee - losse thee, geen zakjes -
zoals een goede Darjeeling, As
sam, Ceylon, Sechwan, Formo
sa kan smaken. Ze kennen al
leen de saaie zakjes van DE die
ook nog eens naar papier sma
ken."
Thee zonder toegevoegde
smaak is interessant genoeg,
meent Schuurmann. „Echte
thee van goede kwaliteit is zo
subtiel en zo divers van smaak
dat daar alleen al een wereld
aan te ontdekkenen en genieten
is."
Goede thee is volgens Schuur
mann zeer betaalbaar. „Vanaf
ongeveer een tientje per ons
zijn lekkere losse theeën te
koop. Daar is 10 liter thee mee
te zetten. Zelfs met een thee
van dertig gulden per ons kost
een liter nog maar drie gulden,
met perfect water (Spa Blauw)
is dat vier gulden. Vind daar
maar eens een lekkere wijn
voor."
MIREILLE BEENTJES
Engelsen kunnen snakken
naar een cup of tea, liefst
met een flinke scheut melk.
Maar Nederland heeft geen
theetraditie. Bij ons geen
maaltijden rond het kopje
thee, hooguit een biscuitje of
een stukje chocola. Engelsen
mogen dan de grootste thee
liefhebbers in Europa zijn,
Nederlanders hebben de
thee naar Europa gebracht.
Dat was in 1610, vanuit Chi
na.
Aanvankelijk werd thee ge
zien als een geneesmiddel,
maar al snel werd het een
populair genotmiddel. Het
drinken ervan was voorbe
houden aan de hoogste, aris
tocratische kringen, want
thee was zeer kostbaar in die
tijd.
Vanaf 1680 begon de gegoe
de burgerij thee te drinken.
Dames hielden theemidda
gen. Daarvoor werden soms
theekoepels gebouwd, zoals
die nog te vinden zijn langs
de Utrechtse Vecht. Aan de
thee en het theegerei was af
te lezen hoe rijk iemand was.
Ook koffiehuizen en herber
gen schonken de drank. Aan
het einde van de zeventiende
eeuw was thee daardoor bij
iedereen bekend. Tot onge
noegen van sommigen. Zo
schreef dr. Cornelis Bonte
koe in 1686 dat 'dit kruyd
niet voor hen (kruyers,
schoenlapper e.d.) in de we
reld was gekomen', en dat
'Tee 't zich scheen te belgen,
dat ze van zulke lompe
schepselen gedronken
wierd'.
Vanaf 1750 daalde de theep-
rijs en kwam de warme
drank binnen het bereik van
alle lagen in de bevolking.
Maar het duurde tot de ne
gentiende eeuw tot thee vol
ledig was ingeburgerd en
een van de meest genuttigde
dranken werd. De Tweede
Wereldoorlog bracht daar
verandering in.
Vanwege de schaarste tij
dens de oorlog werd de thee
steeds slapper gezet. Ook
waren geen suiker en melk
beschikbaar. Na de oorlog
bleef de thee uit zuinigheid
slap en dus minder smake
lijk. De gewoonte melk in de
thee te drinken kwam niet
meer terug. Thee werd
steeds meer vervangen door
koffie.
In 1908 deed het theebuiltje
zijn intrede. Een Amerikaan
se theeimporteur wilde zijn
klanten een zuinig monster
sturen. Hij bedacht een zakje
in plaats een een veel groter
blik.
Net als de oorlog had de
komst van het theezakje een
negatieve invloed op de Ne
derlandse theeconsumptie.
Het zakje werd snel populair,
maar de 4 gram die erin zit
was (en is) te weinig om een
liter thee van te zetten. En
dat is wel de inhoud van de
gemiddelde theepot. Omdat
mensen toch maar één zakje
in de pot hingen, werd de
thee slap en waterig. Pas de
laatste jaren raakt thee dit
imago van 'smakeloos water
tje' kwijt en herleeft de inte
resse in thee.
hiiswoordraadsel
lORIZONTAAL: 1Winnaar van de Tour de France; 8. duizend (Fr 10. vader;
2 slimmigheid; 14. uitroep van pijn; 15. ontkenning; 16. compact disc;
7. voorzetsel; 19. Zijne Koninklijke Hoogheid; 21. grondstof voor bier;
2 eikenschors; 23. gevangenis; 25. trotse houding; 26. muzieknoot; 27. vochtig;
B. voegwoord; 30. expositie; 32. maand; 34. boekverhaal; 36. van koper gemaakt.
"ERTICAAL: 2. Ampère; 3. bekoorlijk; 4. buisverlichting; 5. vooruit!; 6. steensoort;
Duits persbureau; 9. limited; 11. garage; 13. afsnijden van haren; 18. familielid;
0 steen; 24. toegehaalde lus; 25. ingelegd zuur; 26. rivier in Schotland;
P. muurholte; 31. voor; 33. Frans lidwoord; 35. persoonlijk vnw..
Oplossing van woensdag:
jorizontaal: 1Getapt; 4. leepogen; 6. rede; 8. stuk; 9. kemproef.
prticaal: 1. Gul; 2. trend; 3. poot; 5. neuzen; 6. raki; 7. erna; 8. Sara.
HEINZ
mvn\ \Vn
Wijnverzamelaar Willem Rietdijk: Je wordt natuurlijk ook wel eens belazerd.
foto gpd
H£-7 AU>£ST ££-V 0-UM££
A\.A-N-T-£-L Zj-'J-N. MA-A-R. At£-T
IV-£-/?£> £.£.V At-/-£.U-iV£ £-N
/V-C/ <S.O-£-L-r /-£-&-£se-
