-U Zuurkool is voor alle seizoenen Smaak Hot Witte streekwijn uit de Gascogne wint veel prijzen Wild met een smaakje f DONDERDAG 4 NOVEMBER 1999 Van verschillende kanten hoor ik de laatste tijd dat New York op culinair gebied de trend zet. Alhoewel Amerika onbetwist leider is op het gebied van fast-food is het op zich niet vreemd dat de Big-Apple culinair voorop loopt. De stad is immers een smeltkroes van buiten landse keukens. Uitheemse kooktechnieken in combi natie met ingrediënten afkomstig uit de gehele wereld zijn er een geheel eigen leven gaan leiden. Dat er de laatste jaren aardig wat gebeurt, bevestigt ook het on dernemende echtpaar Nina en Tim Zagat. Al twintig jaar lang publiceren zij jaarlijks de Zagat Survey, een hand zame restaurantgids over New York.Wat in 1979 begon als een soort grap is uitgegroeid tot een vooraanstaand boekwerk waarin zo'n Ideine 2000 restaurants worden beschreven. Twintig jaar geleden stonden louter Franse en Italiaanse keukens aan de top. Nu, twee decennia la ter, zijn daar de Japanse, Chinese, Zuid-Amerikaanse en Scandinavische keukens bijgekomen. De Zagat Survey wordt middels antwoordkaarten door het publiek, de gasten dus, samengesteld. In 1979 reageerden hoofdzakelijk mannen maar in de jaren '90 hebben vrouwen de overhand genomen. En dat kwaliteit in de regel het succes bepaalt, blijkt wel uit het feit dat 9 van de 12 populaire restaurants uit 1979 zich nu nog steeds in het topsegment bevinden. Het be treft onder andere Box Tree, Four Seasons, Palm, La Ca- ravelle en Windows on the World. Deze laatste is zeker niet geschikt voor mensen met hoogtevrees, want het is gevestigd op de bovenste (110-de verdieping van het World Trade Centre. Vanuit de schuin vanaf de grond oplopende ramen kun je loodrecht (412 meter) naar be neden kijken. Een ander opvallend gegeven in de 'hot city' vormen de koks zelf. Twintig jaar geleden bestierden Europese koks de keukens, doch vandaag de dag zijn het veelal Ameri kanen en Zuid-Amerikanen (opmerkelijk is het aantal met Indiaans bloed). Uit eten gaan in New York is duur. Vergeleken met vorig jaar zijn de prijzen ruim 3 procent gestegen, maar vergeleken met Parijs en Londen liggen de menuprijzen ongeveer 30 tot 40 gulden lager en noemt het echtpaar Zagat New York 'a bargain'. Wel vestigen ze de nadruk op de stijgende populariteit van vaste menuprijzen waardoor je als gast precies weet waar je aan toe bent. Themarestaurants lijken hun langste tijd te hebben ge had. De kwaliteit voldoet in de meeste gevallen niet aan de hooggespannen verwachtingen met als gevolg dat opvallende ketens als Rainforest Café, House of Blues en Copperfield's hun New Yorkse vestigingen inmiddels hebben gesloten. De recente geruchten rondom Planet Hollywood zijn er niet voor niets. Een absolute must is het Madison Square Park, bijgenaamd 'the hot new food neighborhood'. Vooraanstaande restaurateurs hebben hier inmiddels een stek veroverd en lijken het er hele maal te gaan maken. Opmerkelijk is verder dat veel nieuwe restaurants be wust hebben gekozen voor de zogenaamde bath-categorie. Heeft niets met baden te maken maar staat voor 'better alternative to home'. Tegen betaalbare prijzen in een ongedwongen sfeer eten zoals je thuis ge wend bent. Een trend die zich de komende jaren vol gens allerlei berichten lijkt te gaan voortzetten. Als meest populaire restaurant kwam in de gids het Union Square Café uit de bus. Voor het derde achtereenvol gende jaar mag horeca-tycoon Danny Meyer zich in de handen wrijven. Volgens de respon denten klopt alles in deze zaak. Een merkte zelfs op: "You can't help liking them, even when you're denied a re servation". JOHN BEEREN, eigenaar van de Bokkedoorns, een met twee sterren gedecoreerd restaurant in de duinen van Bioemendaai HANS BELTERMAN Zuurkool is een gezonde groen te met een friszure smaak. Daarom wordt de kool in veel landen, met name Frankrijk, het hele jaar door gegeten. Bij ons is het een typische winter groente, die net als zoveel an dere koolsoorten en gerechten met gedroogde peulvruchten, alleen in de donkerste maan den van het jaar op tafel komt. Zeg op een snikhete dag in au gustus tegen een inwoner van de Elzas of de Vogezen dat je best een bord met zuurkool wilt eten en hij zal je omarmen en vragen of je zijn tafel met hem wilt delen. Zeg hetzelfde op een warme dag tegen een Nederlan der en hij zal je verbaasd aan kijken en zich afvragen of je wel goed snik bent. Maar juist door de friszure smaak is het een groente die past in de warmere jaargetij den. Dat bij ons zuurkool nooit 's zomers op tafel komt heeft te maken met het feit dat zij vroe ger langdurig werd gestoofd, waardoor van die friszure smaak weinig overbleef. Tegenwoordig weten we dat zuurkool die kort wordt ge kookt knisperig en friszuur blijft. Daarnaast blijven de stof fen die waardevol zijn voor on ze gezondheid zoveel mogelijk bewaard. Bij die waardevolle stoffen behoort een hoog gehal te aan vitamine C. Maar dan moet de zuurkool niet vlak voor het koken worden afgespoeld met water, want dan verdwijnt veel vitamine' in het gootsteen putje. Zuurkool is witte kool die men, fijngesneden en bestrooid met zout, laat gisten, waardoor een Zuurkool is een gezonde groente met een friszure smaak. Daarom wordt de kool in veel landen het hele jaar door gegeten. foto archief verzuringsproces ontstaat. Tij dens dat proces, dat afhankelijk van onder andere de weersom standigheden, twee tot zes we ken in beslag kan nemen, wor den zetmeel en andere koolhy draten omgezet in melkzuur. Hierdoor krijgt de kool de fris zure smaak en wordt zij gemak kelijk verteerbaar. Waarschijnlijk werd al enkele duizenden jaren geleden in Ko rea de eerste zuurkool gemaakt. In dat land laat men diverse groentensoorten met zout gis ten en verzuren. Het is een con serveringsmethode die bij ons vrijwel uitsluitend voor het ma ken van zuurkool wordt toege past. De Chinezen namen deze con serveringstechniek over en via hen leerden ook de Mongolen hoe ze zuurkool moesten ma ken. De Mongolen onder Djen- gis Khan veroverden in de vroe ge middeleeuwen grote delen van Oost-Europa. Daar droegen zij hun kennis van het maken van zuurkool aan de lokale be volking over. En via hen kwam de zuurkool in de 15e en 16e eeuw naar het westen van Eu ropa. In ons land had men al vrij snel in de gaten dat zuurkool een probaat middel was tegen scheurbuik ofte wel scorbuut, waarmee men op de scheeps reizen naar het toenmalige Ne- derlands-Indië te kampen had. Dat het de vitamine C in de zuurkool was die veel schepe lingen voor scheurbuik be- ZUURKOOL MET KONIJN IN DE RÖMERTOPF Wie dacht dat de Romeinse kook pot, die bij onze oosterburen nog altijd bijzonder populair is, bij ons uit het zicht was verdwenen, heeft het mis. De römertopf, waarin ge rechten in de oven worden bereid, hoort thuis in de rubriek 'slow co oking', een wijze van koken waar bij het eten heel langzaam gaar wordt gemaakt. Hierdoor ontwik kelen zich smaken die je bij ande re, snellere, bereidingswijzen mist. 'Slow cooking' is bij uitstek een bereidingswijze voor het weekeinde. Houd de römertopf enkele minu ten van binnen en buiten onder stromend koud water. Laat pot en deksel uitlekken. Schep het ka tenspek door de zuurkool. Spreid de zuurkool over de bodem van de römertopf uit. Maak de stukken konijn droog met keukenpapier. Wrijf de stuk ken in met wat zout en peper. Wentel de stukken daarna door bloem en schud overtollige bloem eraf. Verhit een braadpan en laat de olie er heet in worden. Laat de stukken konijn er in 7 tot 8 minu ten aan alle kanten goudbruin in bakken. Neem de stukken daarna uit de pan en leg ze op de zuur kool. Schik de tijmtakjes er tussen. Sprenkel 2 dl wijn over konijn en zuurkool. Sluit de pot met het deksel en schuif de pot iets onder het midden in de koude oven. Stel de ovenwarmte In tot 220 graden. Neem de pot na 1 uur even uit de oven. Sprenkel opnieuw 2 deciliter wijn over het gerecht Sluit de pot opnieuw en laat hem nog een uur tje, bij een oventemperatuur van 180 graden in de oven staan. Neem de stukken konijn voorzich tig uit de römertopf en leg ze op een voorverwarmde schaal. Schep de zuurkool met een schuimspaan in een andere schaal. Verwijder de tijmtakjes. Zeef hef kookvocht dat in de rö mertopf is achtergebleven. Breng 2 deciliter ervan aan de kook. Roer allesbinder er door en klop er 4 klontjes ijskoude boter (elk ca. 20 gram) één voor één door. Neem tijdens het kloppen van het laatste klontje boter het pannetje van de warmtebron. Dien de saus in een sauskom op. Tip: eet er warm stokbrood bij of gekookte kleine aardappeltjes, omgeschud met een klontje boter en bestrooid met fijngehakte pe terselie. Benodigdheden voor 4 personen: 1 tam of wild konijn, ca. 1.75 kg, in stukken ver deeld; zout; witte peper uit de molen; 2 eetl. bloem, gezeefd; 3 tot 4 eetl. (zon- nebloem)olie; 750 gram zuurkool, uitgelekt en los gehaald; 2 takjes verse tijm; 250 gram katenspek, in kleine blokjes of smalle reepjes; 4 dl droge witte wijn, zoals Pinot Blanc (El zas); 2 theel. allesbinder; ca. 80 gram boter. HUBRECHT DUUKER Binnen de Franse wijnhiërar chie vormen 'vins de pays' of wel streekwijnen de op een na laagste categorie. Toch zijn bin nen deze groep heerlijke wijnen te vinden die niet onderdoen voor producten uit bekendere regio's. Een voorbeeld zijn de superieu re, witte streekwijnen in de groene Gascogne, op circa 150 kilometer van Bordeaux. Hon derden hectaren druivenstok- ken staan in een groen, licht golvend landschap, aan alle zij den omzoomd door bos. Het is oogsttijd op Domaine du Tari- quet, het meest toonaangeven de bedrijf van witte vin de pays des Cötes de Gascogne. Van ei gen grond produceert het zo'n zeven miljoen flessen per jaar, bestemd voor dertig landen. De mechanische plukmachine beweegt zich in wandeltempo over de akker en doet het werk van 120 plukkers. Nadat de druiven zijn losgetrild, worden ze meteen ontsteeld en ontpit. Aan het eind van iedere drui- venrij wordt de lading in een verrijdbare tank gestort. Net als andere bezittingen in deze regio is Tariquet van huis uit een Armagnac-domein. De vraag naar dit distillaat daalt echter al jaren, zodat men de witte druiven is gaan verwerken tot dr oge, witte wijn. Eigenaar Yves Grassa, wiens overgroot vader het wijngoed kocht, be gon ruim twee decennia gele den witte wijn te produceren. Dat ging hem goed af, en in 1982 zond hij zijn creatie in voor een belangrijk wijncon cours. Behalve een gouden me daille won Grassa de speciale juryprijs. Ook daaropvolgende jaargangen werden stuk voor stuk be&oond. De Engelse Masters of Wine (gediplomeerden van de hoog ste wijnopleiding) riepen Yves Grassa in 1987 zelfs uit tot 's werelds beste witte wijnmaker, maar een zo mogelijk nog gro tere erkenning kwam uit Bor deaux. Want toen daar de witte vin de pays des Cötes de Gas cogne tussen zeer goede sau- vignon blancs werd geplaatst, op een professionele proeverij, merkte niemand verschil. En dat terwijl Grassa's wijn van de in wezen eenvoudige druivens- oort ugni blanc was gemaakt. Inmiddels componeert Yves Grassa (48) zijn witte stan daardwijn uit ugni blanc met Wijnpionier Yves Grassa van Domaine du Tariquet. foto gpd dertig procent van de aromati sche colombard. Geur en smaak van deze Domaine du Taraquet zijn buitengewoon zuiver, terwijl de wijn een fris, opwekkend karakter heeft, als mede een aroma met florale en fruitige elementen, vooral van tropische en citrusvruchten. Heel wat witte Bordeaux en an dere wijnen met veel sauvignon blanc hebben minder niveau, maar kosten vaak meer dan de 9 tot 10 gulden, die voor deze vin de pays des Cötes de Gas cogne wordt gevraagd. De klasse van deze en andere Grassa-wijnen is te danken aan een zorgvuldig gebruik van mo derne technieken. Niet alleen de plukmachine is daar een voorbeeld van> maar ook een apparaat dat overtollig vocht op de druiven kan wegstomen en roestvrijstalen gistingstanks. Voorts wordt, met toestemming van de Franse autoriteiten, aan elke hectoliter wijn vijf gram vi tamine C toegevoegd, als an tioxidant en omdat dit voor de consument veel gezonder is dan zwavel. In 1985 was Yves Grassa de eer ste om in zijn gebied de sauvig non blanc te planten, en drie jaar later deed hij dat met de chardonnay. Van beide rassen vervaardigt hij tegenwoordig fraaie wijnen. De sauvignon blanc van Domaine du Tariquet (f 9,95 tot f 10,95) kan zich mak kelijk meten met bijvoorbeeld een sauvignon touraine, en dank zij een vergisting in eiken vaten heeft de fris-fruitige char donnay (ongeveer f 11,95) ook lekker wat toast. Grassa's gam ma bevat ook een mengwijn van sauvignon en chardonnay. Deze werd Cöté Tariquet ge doopt en heeft een sappige, ex pressieve smaak waarin de mi- neralige frisheid van de sauvig non fraai gecompleteerd wordt door de rondingen en het fruit (citris en exotisch) van de char donnay (f 16,95). De meeste wijnen van Domaine du Tariquet worden verkocht door slijters, waaronder die van Henri Bloem (diverse steden), Jan van Breda (Rotterdam), Ar- nols Lammerts van Bueren (Hengelo/Ov), Keuken van Neelte (Zwolle), Westerhuis (Al melo), Van Dop (Voorburg), Van Bilsen (Tilburg), Culivin (Tilburg), De Fyne Neus (Uden) en de groep Delivers (0180- 63.14.40). Cöté Tariquet ligt in winkels van De Nederlandsche Wijnkring (013-544.35.00). REDACTIE. MARGOT KLOMPMAKER EN SASKIA STOELINGA 023 ZUURKOOL MET ZALM hoedde, werd pas veel later ontdekt. In ons land werd zuurkool eeu wenlang vrijwel uitsluitend voor eigen gebruik gemaakt. Pas tegen het einde van de vori ge eeuw namen de zuurkoolfa- brieken die taak over. In ons land werd en wordt nog altijd vrijwel alle zuurkool gemaakt in Noord-Holland, in de streek rond Broek op Langedijk. Sinds enkele jaren heeft de zuurkool uit Avenhorn een grotere faam verworven, die het dankt aan de Nederlandse koks die zich in de vereniging Euro-toques onder andere sterk maken voor het gebruik van eerlijke produkten van eigen bodem. Zuurkool 'uit 't vat' is er nog- steeds. Maar het merendeel van de zuurkool wordt in plastic verpakkingen aangeboden met allerlei extra's, zoals wijn bij het gistingsproces, spekjes en ver schillende kruiden. Het zijn du re toevoegingen, want de ver schillen in prijs tussen de ge wone zuurkool (naturel) en die met de toevoegingen zijn be hoorlijk. Zuurkool is er ook in blik en pot. Hij is dan al verhit en mist daardoor veel van de oorspron kelijke friszure smaak. In Enge land, wordt nauwelijks meer zuurkool gemaakt. Men heeft er een afschuw van zuurkool in blik. Glynn Christian, samen stelster van 'Delicatessen, food handbook', laat, in het hoofd stuk waarin zij behartigens waardige woorden aan 'sau erkraut' wijdt, de lezer weten dat zij elk jaar weer een of meer vaatjes zuurkool uit Broek op Langedijk naar Engeland laat komen. Zuurkool laat zich heel goed combineren met vis en met zalm in het bijzonder. Belangrijk bij de bereiding is dat de zuurkool niet te lang wordt gekookt, maar nog een beetje knapperig blijft. En wat de dille betreft: neem uit sluitend verse dille. Gedroogde en ingevroren dille hebben voor een groot deel hun smaak verlo ren en dat geldt trouwens ook voor dille in olie. Zet de zuurkool op met een flin ke bodem water. Laat de zuur kool niet veel langer dan 12 mi nuten koken. Stort alles op een zeef. Laat de zuurkool uitlekken en vang het kookvocht op. Zeef het kookvocht en meet precies 1,5 deciliter af. Spoel de zalm onder stromend koud water. Verdeel de zalm in vier of acht min of meer gelijke stukken. Breng in een pan de wijn en de afgemeten hoeveelheid kook vocht van de zuurkool aan de kook. Leg de stukken zalm in de pan. Temper de warmtebron. Po cheer de stukken niet veel langer dan 7 minuten. Neem ze uit de pan en houd ze warm. Breng het pocheervocht aan de kook. Voeg de uisnippers toe. Laat alles zo lang koken tot er door het in dampen niet veel meer dan 1,5 deciliter vocht is overgebleven. Zeef het vocht en breng het in een pannetje opnieuw aan de kook. Roer er allesbinder door en voeg droge witte vermout toe. Verdeel 100 gram koude boter in vier stukjes. Klop ze één voor één door de saus. Neem tijdens het kloppen van het laatste stuk je boter het pannetje v warmtebron. Voeg naar sm zout en peper toe. Laat de 2 kool samen met een klontje ter (ca. 35 gram), onder voe rend omscheppen, door en warm worden. Verdeel de zuurkool als bee over voorverwarmde borde de stukken gepocheerde za rondom. Bestrooi de stukke met wat dille. Schenk een c deel van de saus over de zu kool. Roer de rest van de di door de rest van de saus en i deze er apart in een sauskoii Tip: gekookte aardappelen aardappelpuree sluit er goe aan. Ook kunt u er een van Italiaanse pastasoorten bij dienen. Groene tagliatelle c het er wat de kleur betreft u kend bij. Benodigdheden voor 4 personen: 750 gram zuurkool (na turel), uitgelekt en losge haald; 400 tot 500 gram gefileerde verse zalm; 2,5 dl droge witte wijn; 1 grote ui, grof gesnip perd; 1,5 eetl. droge wit te vermout; 2 theel. al lesbinder; ca. 135 gram boter, ijskoud; zout; wit te peper uit de molen; 2 eetl. ragfijn gesneden verse dille. LOUIS WESTHOF Zodra oktober over de helft is, duiken de verhalen op over het genoegen van wild eten. Prompt roeren ook de tegen standers de trom, om te wijzen op de vele bezwaren die aan wildconsumptie kleven. Jagers en liefhebbers van wild willen er niet van horen, maar het eten van wilde zwijnen, herten, reeën of wat er verder volop verkrijgbaar is, brengt gezond heidsrisico's met zich mee. „Zeker in het buitenland wordt er vaak maar lukraak en louter voor het plezier geschoten, zonder dat er aan de natuur wordt gedacht. Dit wild maakt wel minimaal 80 procent uit van het geschoten wild dat in Nederland wordt verhandeld." Deze uitspraak komt niet van een fervent tegenstander van wildbraad, maar werd onlangs opgetekend uit de mond van Gerard Alferink, secretaris van de Koninklijke Nederlandse Ja gers Vereniging (KNJV). Hij be wees er StichtingDe Faunabe scherming (voorheen Stichting •Kritisch Faunabeheer) onbe doeld een geweldige dienst mee. Want de uitspraak van Al ferink staat haaks op wat er ge steld wordt in de promotiefol der van de Nationale Wildweek, waarvan de KNJV mede-organi sator is. In de folder wordt wild gepresenteerd als een verant woord natuurproduct. „Dat is ronduit misleidend, als 80 pro cent van het verhandelde wild niet aan een gestelde norm vol doet", aldus De Faunabescher ming, die overweegt een klacht in te dienen bij de reclamecod ecommissie. De ruim twee miljoen dieren die jaarlijks in Nederland wor den geschoten, komen goed deels in het grijze circuit te recht. Uit een recente brief van de directeur van de Inspectie Gezondheidsbescherming Wa ren en Veterinaire Zaken (W en V) aan de Natuurbescherming Nederland blijkt dat de dienst niet of nauwelijks kan aangeven hoeveel veterinaire keuringen er worden toegepast op welke wildsoorten. Pas volgend jaar verwacht de dienst te kunnen komen met eerste (voorlopige) gegevens. 1 2 3 4 5 6 PUZZEL Kruiswoordraadsel HORIZONTAAL: 1. Schoonmaker; 8. Israëlische havenstad; 10. plaats waar men thuis is; 12. bevlieging; 14. Frans voegwoord; 15. edelgrootachtbaar; 16. boom; 17. raamscherm; 19. mannetjesvis; 21. spinsel; 22. zoon van (voor Schotse namen); 23. gevangenis; 25. loopvogel; 26. bijwoord; 27. ik (Lat.); 28. landbouwwerktuig; 30. listige kunstgreep; 32. enkelvoudig; 34. alcoholische drank; 36. tot puree maken. VERTICAAL: 2. Domoor; 3. vrachtschip; 4. buisverlichting; 5. bijbelse naam; 6. Griekse letter; 7. Engels lidwoord; 9. verlaagde toon; 11figuur van Shakespeare; 13. fijn gemaakt; 18. Japanse gordel; 20. familielid; 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 24. melkwijn; 25. kelk; 26. afdeling; 29. waagstuk; 31. oude Franse munt; 33. vreemde munt; 35. lidwoord. Oplossing van woensdag: Horizontaal: 1. Iris; 4. vorst; 7. Armenie; 8. sap; 9. kan; 10. afnemen; 12. dundoek. Verticaal: 2. Ruin; 3. scheen; 4. verstand; 5. raap; 6. tamtam; 9. knik; 11. non. 26 27 28 29 30 [31 32 I33 34 35 36 „De claim van jagers en pi liers dat wild het 'ultieme scharrel- of ecovlees' zou wordt dus op geen enkele onderbouwd", aldus De F bescherming. „Sterker no doorlopen van een zorgvu genormeerde keuringspro re is juist een eigenschap 31 eco- en scharrelproductenJ bij wild blijkt te ontbreken! In het meest recente ondeit< van de inspectie W en V, df dateert van 1996, wordt 44' procent van de genomen monsters in de horeca miép biologisch gezien als 'nietje ceptabel' beoordeeld. De ij nabescherming wees er vet op dat wild steeds vaker afjh stig is van herten, fazantenw zwijnenfokkerijen in binnejli en buitenland. „Als nieuwjc vorm van bio-industrie dui 1 In proefschriften van tweefci denten werd vastgesteld dL orgaanvlees van op de Veliki geschoten herten en zwijnje veel zware metalen bevat ójr< het als chemisch afval moea; worden beschouwd. Consist tie van 200 gram nieren zoi overschrijding van veertig de cadmiumnorm beteken! En dat de werkmethode vair Rijksdienst van Vee en Vleeki controlerende instantie „bij honderd jaar oud is en duspt terhaald. De salmonella kajw ongehinderd de keuring pak; ren, evenals medicijnresterer groeihormonen." Wie toen nog niet vrolijk zijfc tanden had gezet in het Eetl Geen Wild Diner, kon zijn ophalen aan foto's van org. die aangetast waren door v ziekten, waarop niet of naul lijks gecontroleerd wordt: do-tbc, paratyfus, botulism! myxomatose, leverbot, bla;' worm, vlekziekte, haarwori en de ziekte van Aujeszky Tot slot presenteerde De Far het Centraal Bureau voor Statistiek over de import vaM wild, waaruit blijkt dat die p groeit, maar ook steeds minr inzichtelijk wordt. Zo blijkt U procent van de ingevoerde de konijnen en hazen een n! controleerbare herkomst te hebben en dat geldt evenzeL voor 56 procent van de ingejg voerde kwartels. ma p-f-£ me-i-n-z! d-a-t kt-o-m.t <5.0-£-£> u-/-t M ri c. tif 3J crir wat kortt &0£d uit. jppocussch/ptieek beetje pp ik ass? haast u-o-u b-e-u i-k -z.o x-e-n-u-w a-c-m-t/-& d.a-t !-k n-i.e-t m-e-e-k w-e-e-t w-a-t es z-ov- s-o-e-d u- f-t- k mam. A/

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1999 | | pagina 10