>wift wil terug naar de gouden tijd van successen (J |~f
Sport
SLOOS
sport
AANDAG 18 OKTOBER 1999
CHEF WILLEM SPIERDIJK, 071 -5356464, PLV -CHEF JANET VAN DIJK. 071 -5356463
hebben wel eens wat andere lettertjes voor gestaan,
zo aar de naam Swift is door de jaren heen altijd blijven
a ian. Tachtig jaren waarin de Leidse club menig succes
je [le wielrenner afleverde. Met nationale, wereld- en
le mpische titels gingen ze aan de haal. Dat had dat
jepje fietsers dat rond 1919 door de polder reed mis-
hien niet verwacht. Ettelijke malen zijn ze wellicht het
ik grond in Rijpwetering gepasseerd waar veel later
■reldkampioen, Tour-winnaar èn Swift-rijder Joop
etemelk zou gaan wonen. Nog steeds passeren de
o| [dse renners deze weg, bijvoorbeeld tijdens de jaarlijk-
301 wedstrijd rond de Haarlemmermeer. ,,En om daar te
2*1 jen motiveert enorm", zegt secretaris Ron Onderwa-
„Daar valt dan meestal ook de slag."
CLUB van de WEEK
Ren- en Toer\>ereniging Swift
er gelegenheid van de tach-
igste verjaardag stond het
ihuis van Swift aan de Wil-
van der Madeweg afgelo-
zaterdag in het teken van
grote reünie. Eén van de
jnisatoren van de druk be-
hte middag is Wim van Dui-
1 bode, zelf jarenlang actief
I teest in het bestuur en me-
oprichter van de jeugd en
rafdeling binnen de club. Hij
akte de 'gouden periode'
1 ;en 1963 en 1978 van dicht-
nee. „Sportief gezien was
1 onze beste tijd", zegt Van
J1 venbode. „De club werd
ook echt één geheel, omdat veel
jeugdleden hun ouders meena
men. De club begon meer te le
ven."
Van Duivenbode, lid van ver
dienste - „maar echt voorop sta
ik niet meer" - kan zich nog
goed herinneren hoe het er aan
toeging voordat de club haar
grootste sportieve successen
binnenhaalde. „Eind jaren vijf
tig reden we doordeweeks door
de polder en lag de start en fi
nish bij de Drie Gatenbrug.
Sprints op leven en dood waren
dat meestal. Meestal werden
die gewonnen door Anton van
der Kaay, gewoon omdat hij het
meeste lef had. Dat had je echt
nodig, want er kwam weieens
een auto de bocht om. Hache
lijke situaties waren dat."
Dat het een keer fout ging, was
dus wel te venvachten: „Van
der Kaay en Gerben Karstens
haalden eens een vrachtwagen
met melkbussen in", vervolgt
Van Duivenbode. „Ineens don
derde er zo'n melkbus van die
wagen af en kwam boven op de
twee renners terecht. Toen la
gen ze dus allebei behoorlijk
bebloed op de grond."
Over diezelfde Gerben Kar
stens, die later nog het natio
naal kampioenschap op de weg
op zijn naam zou schrijven en
nog steeds het Nederlands re
cordaantal etappe-overwinnin
gen in de Ronde van Spanje be
zit, weet ook de huidige secre
taris Ron Onderwater nog een
verhaal te vertellen: „Hij was in
een Tour-etappe eens alleen
weggereden, maar was op een
gegeven moment achter een vi
aduct gaan staan. Toen het pe
loton voorbij was, is hij weer
achter aangesloten en vroeg de
andere renners achter wie ze
aanzaten. Die waren stomver
baasd hem weer te zien en be
grepen er niks van."
Tussen 1966 en 1969 werd de
ploeg van Swift vier keer op rij
Nederlands kampioen bij de
ploegentijdrit. Een vijfde titel
werd in 1976 behaald. In 1964
(Gerben Karstens en Bart Zoet)
en 1968 (Joop Zoetemelk) werd
door Swiftrenners olympisch
goud binnen gehaald.
Dergelijke successen hebben ze
bij Swift alweer een tijdje niet
meegemaakt. „Een jaar of tien
geleden hadden we nog wel een
heel goede amateurploeg", ver
telt Onderwater. „Die renners
hoorden echt bij de top. Maar
omdat daar zoveel geld naartoe
ging, bleef er voor de vereniging
zelf een stuk minder over. Dat
bleek dus niet de goede weg te
zijn. Bovendien: als de sponsor
af zou haken, waren we de ren
ners ook gelijk kwijt."
De sponsor haakte inderdaad af
en het toenmalige bestuur zag
in dat er wat moest veranderen.
De huidige voorzitter Feo Mar
tens vertelt: „We moesten meer
de nadruk op onze jeugd gaan
leggen, zodat talenten zich bin
nen de club konden ontwikke
len. Autonome groei dus. Want
als er op een gegeven moment
alleen maar grijze en kale kop
pen aan tafel zitten, houdt het
natuurlijk op. We waren on
langs wel genoodzaakt de con
tributie verhogen, omdat we de
professionele trainster Angela
van Smoorenburg hebben aan
gesteld. We hebben nu een gro
te groep B-amateurs, een mix
van ervaren en jonge wielren
ners."
Deze groep moet binnen een
paar jaar de sprong naar de A-
amateurs gaan wagen. „Want
dit is het eerste jaar dat we niet
aan de competitie meedoen",
voegt secretaris Onderwater
toe. „We willen weer terug,
maar daarvoor moet nog een
hoop gebeuren. Op z'n vroegst
denk ik aan 2001 voor onze te
rugkeer in de competitie."
Ook het vrouwenwielrennen
heeft bij Swift een hoge priori
teit. Momenteel wordt daar in
de regio nog weinig aan ge
daan. „Als we een sponsor kun
nen vinden, willen we graag
een vrouwenploeg formeren",
zegt de voorzitter.
„We hebben nu al twee talent
jes en ik hoop dat we nog wat
meisjes van buitenaf kunnen
aantrekken. Je ziet er namelijk
genoeg rondrijden, die bij geen
enkele club betrokken zijn. Ter
wijl ze best talent kunnen heb
ben." Een competitie-element
zou de stimulans kunnen zijn
om meer te gaan fietsen, en dus
nog sterker te worden, denkt
Onderwater. „Als je alleen bent,
is het moeilijker je te motiveren
om te gaan trainen. Wij rijden
met een groep."
Binnen een jaar wil Swift haar
toer- en renafdeling laten fuse
ren, zodat de vereniging com
pleet één is geworden. „Zodat
we over de hele breedte voor ie
dereen aantrekkelijk zijn", al
dus Martens. „En met een beet
je mazzel komt er dan weer een
topper bovendrijven", hoopt
Onderwater. „Met heel veel ge
luk misschien wel een wereld
topper."
RAYMOND GRIMBERGEN*
TEAM van de WEEK
Vier oud-kampioenen
Jan Zoons, Teun van Duuren Aart de Jong en Erik Bos (v.l.n.r.)
kenden als lid van Ren- en Toervereniging Swift de nodige
sportieve hoogtepunten. „In 1976 werd ik op de baan in het
Rotterdamse Ahoy' nationaal kampioen bij de puntenrace",
blikt De Jong terug. „Dat was best een verrassing, want in die
tijd was Bert Oosterbosch dé man. Samen met drie andere ren
ners, waaronder Jos de Bruin van Avanti, had ik een ronde voor
sprong en uiteindelijk de meeste punten. Als amateur heb ik
daarna nog eens de Zesdaagse van Rotterdam gewonnen."
Jan Zoons maakte deel uit van het team dat in 1968 en 1969 de
nationale titel bij de ploegentijdrit binnenhaalde. „Samen met
Gerben Karstens, Joop Zoetemelk en Bart Zoet waren we eigen
lijk wel de favoriet voor de eindzege", vertelt Zoons. „Maar ook
Olympia uit Amsterdam, met Peter Post, maakte een goede
kans. Vlak voor de finish haalde we ze in, waardoor we zeker
van de titel waren. Een jaar later wonnen met zo'n anderhalve
minuut verschil nog een keer." Midden jaren zeventig besloot
Zoons beroepsrenner te worden. Twee jaar lang reed hij voor de
Wybert-ploeg. „Ik reed vooral in de criteriums in Nederland en
België en klassiekers als de Amstel Gold Race, Omloop 't Volk,
De Ronde van Vlaanderen en Gent-Wevelgem."
„Zonder Karstens en Zoetemelk waren we natuurlijk nooit kam
pioen gewórden", vertelt Teun van Duuren over het jaar 1976,
toen hij met zijn team nationaal kampioen bij de ploegentijdrit
werd. „Daarna ben ik altijd wel een redelijk goede amateur ge
bleven, rriaar op een bepaald moment heb ik toch de voorrang
gegeven aan een maatschappelijke carrière", lacht Van Duuren.
Erik Bos werd in 1990 kampioen op de baan bij de koppelkoers,
samen met Mario van Baarle. „Dat was in Sloten", vertelt hij.
„In die tijd waren we best gerenommeerde baanrenners. Omdat
ik de snelste was, moesten we het zo uitkienen dat ik de laatste
vijf ronden zou rijden. Ik wist dat dit waarschijnlijk de enige
kans in m'n carrière zou zijn dat ik kampioen kon worden. In de
sprint klopte ik toen John den Braber." Bos kwam daarna bij de
topamateurs van Swift terecht, die naar de topcompetitie pro
moveerde. „Een heel gezellige ploeg was dat. De mooiste tijd uit
mijn wielerloopbaan." foto henk bouwman
Naam: Ren- en
Toervereniging Swift.
Oprichtingsdatum: 19 juli
1919.
Ledenaantal: 155, van wie 25
jeugdleden.
Contributie: 135 gulden
(senioren) en 70 gulden
(jeugd).
Ledenaanmelding: 071-
5223776 (Ron Onderwater).
Hoogtepunt: De vier
nationale titels bij de
ploegentijdrit tussen 1966 en
1969.
Dieptepunt: De kortstondige
opsplitsing in 'Lenig en Snel'
en 'Nieuw Swift', in de jaren
vijftig.
W CLUB MM
krijgt
sportmateriaal
aangeboden
aoor:
Vijf Meiplein 17 - Leiden
Tel. 071 - 576 01 44
'PVALLEND
■*\ANWEZIG
lar
e P
n: Edwin van Heek.
ijd: 23 jaar.
f1 :DOSR.
-ur ep: Exportmedewerker op
»hol.
R beleeft geen goede sei-
itart. Pas gisteren verliet
?gradant de laatste plaats
vierde klasse door een 3-
:rwinning op Warmunda.
ïoofdrol in die wedstrijd
weggelegd voor Edwin van
die alle Veense doelpun-
oor zijn rekening nam.
•ed gingen ze?
vrste tiuee waren vrij mak-
,and 1 alleen voor de keeper. Bij
oek rde gleed ik uit, maar de
en Hep de bal voorbij
door ik weer op kon staan
Bi >bal in de bovenhoek kon
ten."
it je eerste hattrick?
e jaar geleden heb ik er bij
V nog een gescoord. Dat
toen alledrie schoten van
teter of 40 over de keeper
3 Hij was nogal klein, van-
me Maar deze was veel be-
jker.
cht
Bi om speelde je vorig jaar
n dfn het zevende?
ik weer bij DOSR terug-
(2J J, had ik door mijn werk
kal tijd om te trainen. Van
dat ik niet in de selectie
'oen heb ik maar bij mijn
d( in het zevende gespeeld,
tg gezellig was. Daar heb
veel goals gemaakt. Ik
'■nietgeteld, maar het wa-
ede een stuk of dertig.
het om terug te zijn?
d mijn hele leven bij
gespeeld. Drie jaar gele
ik echter een me-
sur verschil met een paar ou-
lgeijpelers. waardoor ik besloot
gaan. Ach, ik was nog
n misschien een beetje on-
Trainer Theo Guyt met zijn pupillen van Quick Boys. Katwijk. Oktober 1999
FOTO STEFANIE UIT DEN BOOGAARD
GESPROKEN
Basketbalcoach
Ton Boot in Voet-
bal Magazine:
Van de meeste
voetbalcoaches
heb ik geen hoge
pet op. Als ik ze na een wedstrijd
hoor praten dan zitten ze daar
gewoon voor zichzelf. ALs ze ver
liezen hebben de spelers de op
drachten niet goed uitgevoerd,
als ze winnen komt dat door de
tactiek.
Idem over profclub Volendam:
„Waarom moet een club die
nou al tien jaar helemaal ver
pest en verrot is, die al jarenlang
een miljoenenschuld heeft en
die er keer op keer blijk van
geeft de zaak totaal niet te kun
nen runnen, waarom moet die
club zo nodig in het betaalde
voetbal blijven.
Idem:
„Ajax en NAC hebben met res
pectievelijk Frank Kales en Roe-
lant Oltmans in mijn ogen een
uitstekende zet gedaan. Door
mensen van buiten te halen,
krijg je nieuwe ideeën. (...)PSV is
voor mij het grote voorbeeld van
inteelt. In extreme mate. Altijd
komen er weer PSVers op be
langrijke posities. Daarom blij
ven het ook van die losers.
De Belgische international
Branko Strupar in Humo:
„Tijdens het EK in Zweden
sprak iedereen over Gullit en
Van Basten, maar ik had alleen
oog voor Bergkamp. Net als ik,
is hij ook iemand die zacht met
een bal is. Allez, Bergkamp trapt
nooit, hij streelt de bal. Als zulke
voetballers er niet meer zouden
zijn, bestond onze sport niet
meer.
Cambuur-speler Leonard van
Utrecht over de lessen op de
Johan CruijfF University in
Voetbal Magazine:
,,Je wordt goed in de gaten ge
houden, via voortgangsgesprek
ken. Dat heeft Johan goed gere
geld. Hij heeft gezegd dat hij me
op de voet zou volgen. Lesgeven
doet hij niet, want hij heeft er
een enorme hekel aan om zich
te vergissen.
Leontien van Moorsel in Vrij
Nederland:
„Ik was de eerste renster die zich
opmaakte. Dat doe ik al sinds
mijn twaalfde, dus waarom zou
je je lippen niet stiften als je aan
het sporten bent? Mijn rivale
Jean n ie Longo heeft tijdens mijn
moeilijke periode geroepen dat
ik zo vet als bagger was. Jammer
dat de media zo'n uitspraak let
terlijk overnemen. Overgewicht
kan je toch netter omschrijven.
Heel veel pijn heb ik gehad van
een foto in de krant die is geno
men tijdens mijn comeback in
de Ronde van Schijndel. Terwijl
je de strijd weer aangaat om af
te vallen, word je zó afgebeeld.
Mark van Bommel van PSV in
Voetbal International:
Wat we bij Fortuna aan reis
tijd kwijt waren in een heel sei
zoen, had ik er bij PSV na vier
weken al op zitten.
Idem:
„Zonder gekheid: vraag me
naar een wedstrijd van een paar
jaar geleden en ik vertel je het
verloop.
Idem, over medespeler Johan
Vogel:
We zijn allebei spelers met
ogen in onze kont, schakers die
een paar stappen vooruit den
ken. Ik denk dat er met ons een
mooie combinatie is geboren: de
Karpov en Kasparov van PSV.
John Nieuwenburg in VI over
zijn eerste Ajax-shirt:
„Het exemplaar mocht ik mee
nemen naar huis. Daar heb ik
het nog een paar keer aange
trokken. Gek eigenlijk: ik moest
even die stof aanraken, even kij
ken of het shirt me wel stond.
En ik moet zeggen: het staat per
fect.
Feyenoorder Paul Bosveit in
VI over vissen:
„Bij Twente gingen we vaak met
een groepje, met Ter Avest en
Heubach, maar bij Feyenoord
vist er geloof ik niemand. Ja,
Beenhakker, maar om nou met
de trainer te gaan vissen...
Johan Cruijff over zijn Welfare
Foundation in Nieuwe Revu:
„Vroeger bestond voetbal uit de
straat. Die leerde je dat je beter
niet kunt vallen. De praktijk
trainde je. Nu word je getraind
en de trainers zijn vrij zwak tot
slecht. Er zijn een heleboel coa
ches maar te weinig leermees
ters. Er wordt veel gepraat en
veel geblèrd, maar weinig con
structief gedaan. Voetballen doe
je met je hoofd. Ik
heb nooit een Coo-
pertest gelopen,
maar ik was altijd
op tijd waar ik we-
zen moest.
