ZATERDAGS BIJVOEGSEL de remedie tegen overlast DONDERDAG 14 OKTOBER 1999 cidsch Dagblad Nog altijd rukt de auto op. Dage lijks staan ellenlange files op de snelwegen, terwijl de steden steeds meer verstopt raken. In de binnenstad is meestal geen parkeerplekje te vinden. Langzaam maar zeker schuift de overlast op naar de aangrenzende wijken. Woonstraten op loopafstand van het centrum staan tegen woordig bijna 24 uur per dag vol met blik op wielen: bumper aan bumper, soms op de stoep, in lange rijen tussen de huizen. Amsterdam en Utrecht zochten als eerste de oplossing in een fikse verhoging van het parkeertarief en de aanleg van garages aan de randen van het centrum. Maar dat blijkt niet genoeg. In steeds meer steden duikt de parkeermeter op in wijken die grenzen aan de binnenstad. 'Schilparkeren' noemen ze dat in Groningen. Leiden kan er niet langer omheen, want ook hier is de overlast groot. Vorige maand stemde de gemeenteraad in grote meerderheid in met de invoering van betaald parkeren buiten de singels. Dordrecht ging Leiden enkele jaren gele den al voor. „De bewoners van de wijken in de negentiende eeuwse schil vroegen zelf om dit beleid", verklaart Rien Schipper, hoofd afdeling parkeren van de gemeente Dor drecht. „De historische binnenstad wordt aan twee kanten begrensd door de Maas. De verdringing van parkeerders kon dus maar twee kanten op. We hadden jaren eerder al eens voorgesteld betaald parkeren ook in die aangrenzende wijken in te voeren, maar toen stuitte dat nog op fel verzet. Zo werkt het dus niet. Eerst moeten de problemen ontstaan." Recht Dat is in Leiden inmiddels gebeurd. De Pro fessoren- en Burgemeesterswijk, Tuinstad/- Staalwijk, Vreewijk, Boerhaavekwartier staan stuk voor stuk vol auto's van mensen die in de stad moeten zijn. Betaalde parkeervakken moeten hier weer ruimte gaan scheppen. Tot ongenoegen van sommige bewoners. Parke ren is een recht, zo'luidde de volksopinie de ze zomer op een inspraakavond in de Profes- sorenwijk. Als het aan de gemeente ligt, is dat recht te koop, in de vorm van een vergunning voor bewoners. De komende maanden gaan amb tenaren met het nieuwe parkeerbeleid de boer op. De wijkraden mogen kiezen: stem men ze in, dan komen er automaten en ver gunningen, gaan ze niet akkoord, dan veran dert er niets en blijft de overlast dus voortbe staan. Dordrecht telt inmiddels ruim vijfduizend vergunninghouders. Ze kunnen terecht op de zevenduizend parkeerplaatsen in de stad, inclusief vijf parkeergarages. „We moeten nog een kleine tweeduizend plaatsen rege len, onder meer door een derde garage te bouwen in de binnenstad. In het kernwin kelgebied hebben we .nu alleen honderd su- perkort-parkeerplaatsen, die eigenlijk meer bedoeld zijn voor laden en lossen. Even snel iets ophalen en dan weer weg. Voor langer parkeren moeten bezoekers naar de parkeer garage of de buitenwijken. Buiten de negen tiende eeuwse schil is het nu nog vrij parke ren, maar op de grensgebieden ontstaan al wat problemen.' Ik verwacht dat we volgend jaar het parkeergebied naar die plekken uit breiden, hoewel ze op grote afstand van het kern winkelgebied liggen", zegt Schipper. Twee systemen Haarlem heeft een veel rigoureuzere oplos sing gevonden. Hier krijgen de bewoners de ruimte, dankzij een vignet voor 'belangheb benden'. Lang-parkeerders mogen de bui tenwijken helemaal niet in. Alleen de bewo ners kunnen er terecht: voor slechts een tientje per maand. Belanghebbenden (bewo ners en eigenaars van een bedrijf) kunnen naast hun vignet ook een bezoekersschijf ko pen, die tijdelijke gasten achter hun voorruit moeten leggen. Eigenlijk hanteert Haarlem twee systemen, want naast het vignet voor bewoners geldt in de binnenstad net als overal elders betaald parkeren. „Natuurlijk kleven daar bezwaren aan, maar gelukkig kunnen we het herken baar maken voor bezoekers", zegt Daniël Wolters, beleidsmedewerker verkeer en ver voer. „Het was een puinhoop in Haarlem. Wie in de binnenstad moest wezen, kon er nooit zijn auto kwijt. En in de wijken rond om het centrum streden bewoners met be zoekers om de plekjes voor hun deur." Inmiddels heeft Haarlem het parkeren weer een beetje in balans. Bezoekers van de binnenstad worden zoveel mogelijk naar de vier parkeergarages verwezen en de aangren zende wijken blijven vrij voor de bewoners. „Een bord aan de ingang van zo'n wijk geeft aan dat hier alleen vergunninghouders mo gen parkeren. Verder is het straatbeeld onge schonden. Dat is een bijkomend voordeel. Als je betaald parkeren invoert, moet je dat volgens de wet kenbaar maken met parkeer vakken, borden en een dag en nacht verlicht te zuil waar de automobilist zijn kaartje moet halen. Daar hebben deze wijken dus geen last van." Bezoekers die hun auto hier toch parke ren, overtreden de verkeerswet. „Ze krijgen geen parkeerbon, maar een bekeuring vol gens de Wet Mulder. De boete gaat recht streeks naar het rijk, Haarlem krijgt er niets Leiden wil parkeermeters in de buitenwijken van. Daarom was de gemeenteraad aanvan kelijk ook niet voor de invoering van die vig- nettten. Uitgangspunt was dat het par keersysteem in elk geval kostendekkend zou zijn, maar dat lukt niet." Bewoners van de Haarlemse vignettenwij- ken zijn erg tevreden over het beleid. De ge meente peilt vooraf de belangstelling door middel van een enquête, want ook Haarlem heeft uit de inspraak een wijze les geleerd: het vignetsysteem wordt alleen op uitdruk kelijk verzoek van wijkraden en bewoners in gevoerd. „In 1993 was de eerste wijk aan de beurt. Inmiddels zijn we zover dat vrijwel al le buurten die grenzen aan de binnenstad meedoen. Uitbreiding vindt nu alleen nog straatsgewijs plaats", vertelt Wolters. De belangrijkste reden om te kiezen voor vignetten in plaats van bijvoorbeeld een par- keerschijf, is dat de controle op naleving van het beleid minder omslachtig is. Het is niet te betalen om voortdurend parkeerwachten de wijken in te sturen om te checken welke tijden achter de autoruiten worden aangege ven. „In de belanghebbendengebieden komt gemiddeld twee keer per dag een controleur langs. In de binnenstad voeren we een scherpere controle uit, omdat we willen dat parkeerplaatsen daar vaker worden gebruikt. Er moet doorstroming zijn, dus komt er ge middeld vier keer per dag een controleur langs. Daarom is het vignet voor een bewo ner van de binnenstad twee keer zo duur als in een aangrenzende wijk." Spreiden Leiden stuurt vooralsnog aan op uitbreiding van betaald parkeren om de overlast te sprei den. De wijken buiten de singels ondervin den in toenemende mate hinder van het au- toluwe beleid in de binnenstad. Daar is min der plaats op straat en de tarieven zijn er hoog. Door ook buiten de singels parkeer meters te plaatsen, denkt de gemeente de mensen die een gratis plekje zoeken te ver drijven. Ook Haarlem wenst zo weinig mogelijk ge parkeerde auto's in de binnenstad. Daarom is het tarief op straat (vier gulden per uur) flink hoger dan dat in parkeergarages (over dag 1,75 gulden per uur en tussen 18.00 en 09.00 uur zelfs maar een gulden, ongeacht hoelang de auto blijft staan). De Haarlem mers hebben zich inmiddels verzoend met het beleid. Alleen winkeliers dringen aan op meer parkeerplaatsen en de lokale WD-frac- tie pleit al jaren voor meer garages. In dat opzicht onderscheidt Haarlem zich niet van welke andere (middel)grote stad in Neder land. Momenteel zijn er vier garages in de bin nenstad en dat moeten er meer worden. De bouwput voor een nieuwe rechtbank mét parkeergarage ligt al jaren open. De stad is ook op zoek naar een plek voor een extra parkeergarage aan de oostelijke rand van het centrum. Overigens heeft de gemeenteraad vastgesteld dat voor elke plaats die er in een (openbare) garage bijkomt, een plek op straat verdwijnt. Dat moet uiteindelijk leiden tot een autovrij wandelgebied rondom de kolossale Bavo-kerk op de Grote Markt. Pendelen Om de binnenstad te ondasten heeft Haar lem al eens onderzoek gedaan naar een transferium, waar automobilisten hun voer tuig parkeren en overstappen in een bus die Betaald parkeren ook buiten de singels. Met die maatregel tegen de parkeeroverlast in de buitenwijken gaat de gemeente Leiden de inspraak in. Een moeilijke keuze voor de bewoners. Meedoen met het parkeerbeleid kostgeld. Maar niet meedoen betekent dat ze hun auto meestal niet voor de deur kwijt kunnen. Want daar staat het al vol. Hoe pakken andere steden het parkeerprobleem aan? Een kijkje in Dordrecht en Haarlem. De wijken buiten de singels, zoals de Rijn en Schiekade, ondervinden in toenemende mate hinder van het autoluwe beleid in de binnenstad. FOTO W1M DUKMAN hen de stad in brengt. Er heeft zelfs enkele maanden een gesubsidieerd personenbusje gependeld tussen een parkeerterrein langs de rondweg en het hart van het winkelge bied. Maar beide initiatieven zijn mislukt. „Waarom weet ik niet, maar een transferium is in Nederland nog nooit geslaagd. Kijk maar naar de Amsterdam Arena, die draait ook nog altijd niet goed", zegt Wolters. „Wij houden ons aanbevolen voor een concept dat werkt." Dordrecht denkt de gouden formule te hebben gevonden, en wel in Leiden! Binnen kort kan Leiden een Dordtse delegatie ver wachten, die komt kijken naar de pendel busjes tussen de Haagweg en de Breestraat. „Zoiets willen we hier ook beginnen. Het ter rein moet nog worden aangekocht en we willen eerst wel precies weten hoe dat in Lei den is aangepakt, maar het lijkt een mooie oplossing", zegt Schipper. „Het idee van pendelbusjes, die je met je spullen naar het centrum brengen en weer terug naar je auto, spreekt ons enorm aan." Zo leren Dordrecht en Leiden van eikaars aanpak. Ook Haarlem maakt school. Het vig netmodel is inmiddels door Alkmaar overge nomen, terwijl andere gemeenten interesse tonen. Vooralsnog hoort Leiden daar echter niet bij. 0NN0 HAVERMANS De gemeente Dordrecht ziet wel wat in de pendelbusjes die rijden tussen de Haagweg en Breestraat in Leiden. FOTO WIM DIJKMAN

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1999 | | pagina 45