In de slipstream van Paul Nouwen M. WEER TV Het recht van de patiënt Familieplaatje schieten met dodelijke afloop 78 VRIJDAG 15 OKTOBER 1999 COM E N T A A R De Utrechtse rechtbank heeft deze week vonnis gewezen in een zaak met een opmerkelijke inzet: mag een ziekenhuis een intensie ve behandeling weigeren aan een tachtigjarige kankerpatiënt? De rechter vindt van wel, op voorwaarde dat de behandelende artsen meewerken aan de overplaatsing van de man naar een welwillen der ziekenhuis. Het gaat inmiddels zo goed met de man dat hij binnenkort naar huis kan. Daarmee is de inzet van het kort geding achterhaald, maar dat geldt niet voor het principiële karakter van de zaak. Schaarste aan behandelmogelijkheden speelde in de afweging geen rol. Het was niet zo dat de man de plek innam van bijvoor beeld een zwaar zieke dertigjarige met mogelijk een heel leven voor zich. Het ziekenhuis achtte een voortgezette behandeling van de man louter op medische gronden niet meer zinvol. Het vonnis erkent echter de mogelijkheid van een meningsverschil. Het ene ziekenhuis zegt nee, maar de kans dat een ander ziekenhuis wel wil behandelen sluit de rechter niet uit. Het probleem kan moeilijk los worden gezien van de onstuimige euthanasiediscussie die zich in Nederland heeft afgetekend. Het accent is door dat debat zo zeer komen te liggen op de vraag of artsen het leven van een patiënt desgevraagd mogen beëindigen, dat je bijna zou vergeten dat het omgekeerde ook voorkomt: be jaarden die met steun van hun familie blijven vechten om in leven te blijven. Ziekenhuizen zijn geen supermarkten waar patiënten naar belie ven elke behandeling kunnen krijgen. Medici hebben hun eigen verantwoordelijkheid in het maken van keuzes. Maar het lot van ogenschijnlijk doodzieke patiënten is nu eenmaal niet altijd even goed te bepalen. De verbeterde mogelijkheden tot pijnbestrijding bijvoorbeeld, zijn van invloed gebleken op de euthanasievraag van terminale kankerpatiënten. De les van dit kort geding moet zijn dat artsen noch over levensbe ëindiging, noch over levensverlenging in hun eentje kunnen be slissen. Voor besluiten over leven of dood is een draagvlak nodig dat medici, patiënten en hun naasten samen moeten zien te vin den. Het recht op een tweede, onafhankelijke medische opinie be hoort de patiënt toe. Daarbij moet de onwaardige situatie worden vermeden dat een zwaar zieke patiënt van het ene naar het andere ziekenhuis vervoerd dient te worden. Een 48-jarige vrouw uit Illinois heeft het maken van een fami liefoto heeft de dood moeten bekopen. De familie had zich voor de gelegenheid in wes ternstijl gekleed met bijbeho rend antiek geweer. De echtge noot hield het geweer vast toen deze per ongeluk af ging. Zijn vrouw, die enkele meters van Temperatuur onderuit Het ziet er naar uit dat het kwik tijdens het weekeinde toch op een wat lager niveau acteert dan zich aanvankelijk liet aanzien. Morgenmiddag wordt het hoogstwaarschijnlijk niet warmer dan een graad of 11, hoog uit 12 en ook voor zondag staan dergelijke maxima op de rol. In de nacht daalt de temperatuur naar 2 tot 4 graden en deze waarden beho ren ook de komende nacht al tot de mogelijkheden. De lage temperaturen zijn het gevolg van luchtaanvoer uit Scandinavië aan de oostflank van een krachtig hogedrukgebied. Hoewel de lucht- massa's tamelijk droog zijn, is de zon in deze tijd van het jaar niet meer in staat om het kwik voldoende op te krikken. In het oosten van Europa wordt de koude luchtlaag dermate dik dat er de komende tijd al sneeuw kan vallen. Ten opzichte van vorige week worden de bordjes drastisch verhangen want een week geleden rapporteerde Moskou nog een temperatuur van bijna 24 graden. Zo'n hoge temperatuur is daar in oktober overigens uiterst zeldzaam. Bij ons nog geen echte kou maar voor het gevoel wordt het dit weekeinde wel schraal. Dat komt omdat de oostenwind langzaam in kracht toeneemt. Daar staat echter tegenover dat het zowel zaterdag als zondag overwegend zonnig weer is. Voor al de men sen die herfstvakantie hebben is dat goed nieuws. Gisteren zag het er ook naar uit dat het volgende week droog en overwegend zonnig zou blijven. Deze ontwikke ling is door de computers van het Europese weercen- trum nu weer op losse schroeven gezet. Zij gaan nu uit van een zich tot over West Europa uitdijende Atlantische depressie resulterend in wisselvallig weer. Daar past wel het oplopen van de tempera tuur bij. Het Duitse atmosfeermodel verwacht ook de vorming van een omvangrijke depressie maar de invloed van dit systeem op ons weer neemt pas na woensdag toe. jan visser Guido van Woerkom neemt bij ANWB prima boedel over Westenwind (2) En het verhaal gaat door, of moet ik zeggen the story continues. Ze bezigen graag Amerikaanse termen in Westenwind. Vorig jaar nog was ik zeer te spreken over de dramaserie van RTL4. De serie bracht sterk acteerwerk, een meer dan gemiddeld verhaal en een verzorgde productie. Indertijd was er een heus media- en reclameoffensief ge start om Westenwind onder de aandacht van het publiek te bren gen. Ik weet niet zeker of dat gelukt is, maar het moet haast wel want anders gaat een commerciële omroep niet nog een seizoen door. Er waren aan het eind van het vorige seizoen nog genoeg losse eind jes om nieuwe verhaallijnen en vooral nieuwe personages aan vast te knopen. Helaas, niets van dit alles. Voor wie de eerste reeks gemist heeft, de rivaliteit tussen de twee scheepmakersfamilies Noordermeer en De-Graaf dient (uiteraard nog steeds) als hoofdmoot. De Noordermeers zijn de slechteriken, zij van De Graaf zijn de eerlijken. De slechten liggen eerst boven, dan onder en wanneer alles op een gelijkspel lijkt uit te draaien, veran dert de situatie en komen de goeden weer bovendrijven. Uiteraard spelen er voornamelijk mooie mensen in mee (lekkere blote lijven, veel gesuggereerde seks), want niets extra kijkcijfertrekkends is RTL4 vreemd. Tot vorig seizoen zag het er nog naar uit, dat al deze zaken van on dergeschikt belang waren en de soap-achtige taferelen slechts se cundair meespeelden. Westenwind leek meer en kwam in de buurt van bijvoorbeeld 'Oud Geld'. Maar al na twee afleveringen valt te constateren dat die verwach ting te veel gevraagd was. Na één seizoen is alle creativiteit uit de pennen van de schrijvers gevloeid. Westenwind brengt niets nieuws of extra's. Als ik de genialiteit van bijvoorbeeld Anton Noordermeer (overigens nog steeds een geniale rol van Daan Schuurmans) moet aflezen aan het feit dat hij de magische kubus van Rubik kan oplos sen, haak ik af. De slechte blijven op dezelfde manier slecht, de goe den blijven op dezelfde aandoenlijke manier naiëf De westenwind waait gewoon weer uit dezelfde richting. Maar ach, dat had ik eigenlijk wel kunnen weten. wil buys Zijn voorganger Paul Nouwen had op het laatst meer weg van een ordinaire actieleider dan van een keurignette di recteur. En kreeg daarmee minister Netelenbos op haar knieën. Goed voorbeeld doet goed volgen? Guido van Woerkom, sinds tweeënhalve maand topman van de ANWB, kijkt zuinig. „Een actie zoals die tegen het reke ningrijden zullen we weer beginnen als het echt nodig is." hem stond, werd daarbij dode lijk getroffen. De man verklaarde dinsdag te genover de politie dat hij niet wist dat het geweer geladen was en dat hij de trekker had over gehaald. Het echtpaar was al twintig jaar getrouwd. Guido van Woerkom: „Een actie zoals die tegen het rekeningrijden zullen we weer beginnen als het echt nodig is." Het Algemeen Dagblad typeerde hem onlangs als 'de eerste de beste markt koopman'. Kijk, dat vindt Van Woerkom nou niet leuk. „En dat alleen maar om dat ik ooit bedrijfsleider van een Leidse Albert Hein ben geweest. En omdat ik onze nieuwe wegenaüas liet zien." Hij staat op vanachter zijn bureau en haalt het kleurige boekwerk uit een kast te voorschijn. „Hier, prachtig toch?" Guido van Woerkom, 44 jaar oud en communicatiespecialist. Een beetje for mele man, omzichtig in zijn formulerin gen, afhoudend als de richting van het gesprek hem niet zint. Moeilijk voor te stellen als performer op ANWB-perso neelsfeest j es, zoals zijn flamboyante voorganger, maar: „Elk vogeltje zingt nou eenmaal zoals het gebekt is." Ver klaarde ten tijde van zijn benoeming: dat is een mooie nieuwe stap in mijn be stuurlijke ervaring. Was tot op dat mo ment bestuurslid van een groot commu nicatiebedrijf, en voorzitter van de WD in zijn woonplaats Oegstgeest. „Die politieke ervaring heeft bij de selec tieprocedure wel geholpen, denk ik. Nee, niet omdat de hoofddirecteur van de ANWB een WD'er zou moeten zijn. Ik heb de WD-top ook niet in kennis ge steld van mijn sollicitatie. Maar het was wel een voordeel dat ik politiek actief was. Dat ik weet hoe de andere kant werkt." De andere kant. Het kabinet, de Tweede Kamer. Daar is de nieuwe ANWB-top- man zich voor aan het warmlopen. Want: „Het lijkt wel alsof mobiliteit bij de politiek op een lager pitje staat. Bij de algemene beschouwingen is 1 miljard extra uitgetrokken voor van alles, maar er is geen bedrag toegevoegd voor bete re bereikbaarheid." Als het aan hem ligt wordt er simpelweg meer geld uitgetrok ken om het fileprobleem te bestrijden. Een suggestie: „De hogere aardgasbaten kun je stoppen in versnelde uitvoering van openbaar vervoerprojecten, zoals de Leidsche Rijn bij Utrecht." Van Woerkom heeft een prima boedel overgenomen. De ANWB is in het tijd perk- Nouwen uitgegroeid tot een mega- club met drieënhalf miljoen leden en veel geld in de knip. Een machtige be langenorganisatie, maar ook eentje met twee zielen in de borst: aan de ene kant de auto en alles wat erbij hoort: mobili teit, files, milieuvervuiling, en aan de an dere kant de recreatie: het groen, de rust, de ruimte. De succesvolle actie tegen het rekening rijden heeft die tegenstelling nog eens scherp aan het licht gebracht. De dissi dente 'Verontruste ANWB-leden' - be zorgd over het milieu - verzetten zich op de eigen website scherp tegen de actie. Té scherp, naar de mening van de ANWB-top. Een aantal van hen hangt sinds de zomer de dreiging van een roy ement boven het hoofd. Over een paar maanden wordt daarover beslist. „Royement?" Van Woerkom kijkt vra gend naar zijn beleidsmedewerker: waar gaat dit over? Na enige uitleg van diens kant formuleert hij een voorzichtige re actie. „Ik heb hun website onder m'n fa- vorits zitten. Een afwijkende mening is op zich geen reden voor royement. Daarvoor moet wel iets ontoelaatbaars gebeuren." En, is dat naar zijn mening het geval? Stilte. Dan: „Ik heb wel 's gedacht: waar is het voor nodig dat ze dat erop zetten." Zo als? „Zoals: je hoeft geen lid van de We genwacht te zijn, er zijn ook andere aan bieders. Dan denk ik: waarom doe je dat dan zelf niet in plaats van dit zo uit te dragen." Binnenkort gaat hij met de dissidenten praten. Eén ding is hij in elk geval abso luut niet van plan: het loskoppelen van het lidmaatschap van de Wegenwacht en dat van de ANWB. Het is een koppel verkoop die velen een doorn in het oog is, en die de ANWB in één moeite door van de lastpakken zou kunnen verlos sen. Van Woerkom is zichtbaar niet ge charmeerd van de suggestie. „Waarom zouden we? De Wegenwacht is een uniek product, een succesvolle dienst die de ANWB aanbiedt. Die twee zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden, dat is historisch zo gegroeid." En die tegenstelling tussen de belangen van de autobezitter en de natuurliefheb ber, die ziet hij ook niet zo. Bestaat ech te natuur nog wel? „Ik zou niet weten waar ik het zou moeten vinden." De Oostvaarderplassen bijvoorbeeld. Prachtig, maar: „Onze voorvaderen heb ben die polders gemaakt. Dat zijn keu zes van dat moment geweest." Neem nou een bos. „Bomen - nog meer dan wegen! - hebben niet het eeuwige leven. Die raken op, vallen om. Als je niets doet is het na een jaar of tien een onherkenbare toestand." Je moet de lef hebben, vindt Van Woerkom, om het nodige weg te hakken om plaats te ma ken voor iets moois. „Mét respect voor het bestaande." Het klinkt als een metafoor voor het we reldbeeld van een praktisch man. En dat klopt ook wel, want net zo kijkt hij aan tegen het probleem mobiliteit/milieu. „Die economische groei, die is nu een maal deel van de westerse samenleving. De mobiliteit zal alleen nog maar groei- FOTO MARK LAMERS en." 'Grenzen aan de groei', dat is dus niks voor hem? „Haha, ken je klassie kers... Nee. We moeten niet zeggen... - hij tekent in de lucht een soort stolp - „...dat Nederland nu dan maar af is. Dat zou niet mijn Nederland zijn." Sterker nog. „Die mobiliteit, daar moeten we blij mee zijn, want die is de spiegel die laat zien hoe goed we het hebben." Nee, schroom voor nog meer wegen heeft Van Woerkom niet. Als die 'streep' dan maar op een goede manier door het landschap wordt getrokken. Niet als harde scheiding tussen stad en groen, maar een soepele overgang, met grote, eventueel bebouwde viaducten. Zodat het groen voor de fietsende stedeling beter bereikbaar is. Oók als dat betekent dat de bebouwing een gebied als het Groene Hart binnendruppelt. Eventjes komt de oude AH-filiaalhouder weer om de hoek kijken:Als je winkel achter een smal viaductje ligt, komen er minder klanten." En voor het overige zoekt de communi catieman de oplossing van het filepro bleem in zijn eigen vakgebied. Hij weet namelijk: met informatie kan je gedrag beïnvloeden. Dat blijkt, zegt hij, uit het succes van de fileinformatie op de ANWB-website. „Veel mensen passen zich daaraan aan. Kiezen een andere weg, een ander tijdstip. Gaan eerst een uurtje e-mailen. Telewerken, dat willen we stimuleren." Ook bij de ANWB schrijdt de productdif- ferentiatie voort. Binnenkort wordt de service uitgebreid met een tv-kanaal, ANWB Weer Verkeer. Nog een project uit de tijd van Nouwen. „Maar ik heb het niet tegengehouden", zegt diens op volger met een veelbetekende blik. Over eventuele eigen nieuwlichterijen wil hij nog niets kwijt. Niet dat hij niets in petto heeft, verzekert hij. „Maar het zou niet netjes zijn tegenover de organisatie dat ze dat uit de krant moeten vernemen." afke van der toolen MILLENNIl nog dagen iul iai S45 Nog 78 dagen en h J,"! we millennium brei itw Reden voor deze ki1 in een dagelijkse s loo rug te kijken op bel; gebeurtenissen die enl grepen op correi sw< rende data in de afj 1000 jaar. Deze w okt 1961: Eiland Tij Cunha ontscheept; nt 1997: John Denve l.j? om bij vliegtuigonj okt 1966: Begin na m Schmelzer; 14 ok na Slag bij Hastings; "8 1894: Dreyfus in P< arresteerd; 16 ok Eerste operatie om doving. ind lur 15 OKTOBER 1894 |ru Zonder de tijdsbul van ve Gregorius XIII zou het gewoon 5 oktober zijn. 00 dagen die de kalenden gjj seizoenen is gaan afwij :en worden in 1582 in een! jaa goedgemaakt door op I ejt onmiddellijk de 15de t( volgen. Door die herva r van de Juliaanse kaleni we vandaag stil bij de a wc van Alfred Dreyfus, op oktober 1894 in Parijs. )a rige kapitein wordt gea teerd, nadat een snuffe r_ j schoonmaakster in Fra dienst een geheim Frai ment in de prullenman )e Duitse ambassade heef e n troffen. Dreyfus, de joo ge zasser, blijkt al snel dei dader en hij wordt verb naar het gevreesde Dui nc land. Terwijl hij van de kelingen geen weet hee x* Frankrijk daarna snel o kJ scheept met wat zal uit tot de Dreyfus-affaire, i lar zal blijken voor hondet e boeken. Als de eigenlijl commandant Esterhaz je spraak krijgt, publiceer er Zola zijn beroemde arti e]< cuse' en is het land voo verdeeld in voor- en tej ders. 'Een met schuldei misdaden beladen mer voor onschuldig verkla schrijft Zola, 'terwijl eet van onberispelijke level del wordt veroordeeld'! 1906 krijgt Dreyfus volf habilitatie, hij overlijd! Spaanse sla houdt varkerj streng die De Spaanse slager Joaq lez Gomez houdt wel vi varkens. Vooral een ini 440 kilo wegend exemp hem na aan het hart. H met dit nu anderhalf ja dier namelijk in het Gu Book of Records te kon het varken zo vet, maai gezond mogelijk te hou houdt Velez het dier aa streng dieet - 15 kilo mi dag, en geen korrel mei minder. Als het varken teveel te krijgt, zo vertelde Velez gaat het dood en boven hij dat het dier zich got blijven bewegen. Velez het varken als big gekoi Blij dat ik rij Word ik daar gebeld door het Veronica- programma Blij dat ik rij. Of ik bereid ben mee te doen aan hun programma. Op hun kosten mag ik nog een keer rij-examen doen en m'n oude rijschool is bereid mij gratis nog wat lessen te geven. Meteen dacht ik: wat heb ik aan een gratis examen en gratis lessen? Ik ben ten volle bereid alles zelf te betalen, mits ik een fat soenlijke rij-examinator krijg. Maar later dacht ik: dit is mijn kans om in dat Veronica-programmd al mijn gal te i spugen over het Nederlandse rij-exa- ifcy men. Misschien ga ik dus toch op dit voorstel in. Dat ik ooit nog zou kun nen slagen voor het rij-examen lijkt me uitgesloten, Handen wrijvend staan alle examinato- klaar om mij, na alles wat ik •er hen geschreven heb, als een baksteen te laten zakken. Weet u wat heel tekenend is? Vero nica zei mij: als u meedoet moet u 't wel goed vinden dat we tijdens uw lessen opnames maken. Ik ben aan camera 's gewend, zei ik. dus dat is geen probleem. Maar dan zou 't wel prachtig zijn als er ook tijdens het examen gefilmd wordt, voegde ik eraan toe. Dat mag helaas niet, zei MAARTEN 'T HART MENSELIJK Veronica. Kijk, daar heb je 't nou. Tijdens het exa men mag er niet gefilmd worden. Waarom niet? Zijn die buffers die 't rij-examen af nemen soms bang dat men op televisie zal zien hoe er tijdens het rij-examen brute willekeur heerst. Zijn ze soms bang datje als kijker ziet: deze jongen, dit meisje rijdt voortreffelijk, en toch laat zo 'n doerak zo iemand zakken. Zijn ze soms bang dat de kijker aanschouwt dat aantrekkelijke meisjes door examinatoren van middelba re leeftijd het roze papiertje in handen ge duwd krijgen, ook al weten ze amper wan neer ze van de drie naar vier moeten scha kelen? Het zegt heel, heel erg veel dat er tijdens dat straal bezopen examen niet gefilmd mag worden. Controle op hun werkzaamheden, dat willen de examinatoren niet. Weet u wat er zou moeten gebeuren? Bij elk examen zou er gefilmd moeten worden. Bij elk examen zou na afloop aan een deskun dig panel na afspelen van een video de vraag voorgelegd moeten worden: is het oordeel van de examinator juist? Toen ik de tiveede keer afreed heb ik hele maal niets fout gedaan. Ik heb elegant straatje gekeerd, sierlijk ingeparkeerd, in gevoegd alsof ik 't al jaren deed, en op de snelweg frank en vrij ingehaald. De bin nen- en buitenspiegel was na afloop hele maal versleten, zo vaak had ik erin geke ken. En toch zat de examinator, de heer Douw, na afloop te miezeren: ja. 't was niet slecht, maar helaas, helaas, net, net niet voldoende. Hij kon helemaal niks ernstigs bedenken, niks oplepelen waarop hij me echt kon laten zakken, en toch zit zo'n af zichtelijke mierenneuker dan te zoeken naar iets waarop hij je kan laten afgaan. Tenslotte had hij iets gevonden. Ik had bij na een oud vrouwtje overreden. Waarop ik zei dat 't juist zo'n geweldig kunststukje van me was geweest dat ik dat oude vrouwtje op een haar na gemist had! Doe dat maar eens na! Ze stak adembenemend langzaam de straat over. Toen ze halver wege was, scheurde ik er met een heel fraaie boog vlak langs. Alleen dat al was reden genoeg om mij te laten slagen. Hoe het ook zij: al heeft het geen enkele zin meer om 't nog een keer te proberen, ik ben best bereid om mee te doen aan Blij dat ik Rij. Kan ik tenminste voor de camera nog eens heel precies uitleggen wat ik denk van het uitschot van onze samenleving dat rij examens afneemt. In de trein zitten en ongewild mee moeten genieten met mu ziek uit een te hard afgestelde walkman. Het is de ergenis van veel mensen. Een Britse website heeft zelfs een irritatie top 10 samengesteld van meeluister nummers. De absolute nummer een is 'Barbie Girl' van AQUA. Muziek Website Clickmusic heeft meer dan 2000 websitebe zoekers gevraagd een lijst van meeluisternummers te maken. Liedjes met een monotoon ritme hebben de hoogste irritatiefactor zei de directeur van Clickmusic tegen de Britse televiziezender BBC. Ook klassiekers als 'Vier jaargetijden' van VIVALDI en country smartlap 'Stand by your man' van TAMMY WYNETTE de- den het goed. Andere gekmaken de nummers waren 'Creep' van RADIOHEAD, 'Girls On Film' van DURAN DURANen Blue'van EIFFEL 65. Toch blijkt niet al leen muziek een bron van erge nis voor meeluisteraars. Op num mer vijf in de top 10 staan bui tenlandse talencursussen. Een Zuid-Afrikaanse mfl tijdens een bezoek aan rentuin van Pretoria wo« de leeuwenkooi van binr aanschouwd. Een groep gooide de man tijdense« vecht de leeuwenkuil in Zuid-Afrikaanse radio bi gisteren dat PATRICK LA gewond was geraakt benen, borst en armen zijn toestand stabiel is wandelde met zijn vrie de dierentuin toen de hem aanvielen. Tijdens vecht gooiden zij hem hek, waardoor hij in de kuil belandde. Gelukkig hem was op dat mome één leeuw aanwezig, verklaarde dat hij gepr had weg te rennen, m mannetjesleeuw was af. Medewerkers van d tuin kwamen hem te h het roofdier met stenen gelen. Daarna wist het de leeuw met een verd tooi uitte schakelen

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1999 | | pagina 2