Bulgaarse wijn nog ondergewaardeerd Gulzig door de eeuwen heen Smaak d Erwtensoep is geen typisch Hollands gerecht Hypoglykemie Last van vermoeidheid, duize ligheid, trillen, transpireren en concentratiestoornissen? Veel mensen denken dan aan hy poglykemie. Het Voedingscen trum wordt regelmatig gebeld met vragen over een dieet bij hypoglykemie. De klachten zouden namelijk te verhelpen zijn met een dieet zonder sui kers en geraffineerde produc ten. Hypoglykemie wil zeggen dat de glucoseconcentratie in het bloed abnormaal laag is. Gluco se wordt gevormd uit koolhy draten (suiker en zetmeel) die we met onze voeding binnen krijgen. Normaal gesproken wordt het glucose- of bloedsui kergehalte binnen bepaalde grenzen gehouden door het hormoon insuline. Hypoglykemie komt vooral voor bij mensen met diabetes (suikerziekte). Maar hypoglyke mie kan ook een symptoom zijn van een bepaalde aandoe ning, zoals bijvoorbeeld een tu mor in de alvleesklier die insuli ne produceert. Over de methode om vast te stellen of echt sprake is van hy poglykemie bestaat veel discus sie. Er zijn zelfs twijfels aan het nut van de constatering hypoly- kemie. Het is immers geen ziek te, maar een symptoom. Om tot een goede behandeling van de klachten te komen, moet de achterliggende oorzaak bekend zijn. Die kan dan worden aan gepakt en dat is zinvoller dan symptoombestrijding. Bij hypoglykemie kun je probe ren of voedingsmaatregelen helpen. Voorwaarde is dat deze niet mogen leiden tot oneven wichtige voeding. In de praktijk blijkt vaak dat mensen er baat bij hebben gevarieerde voeding te gebruiken, die gezond en evenwichtig is. Ze moeten de voeding goed over de dag sprei den, bijvoorbeeld door drie niet te grote hoofdmaaltijden te ge bruiken en drie keer iets tus sendoor te nemen. Als aanvulling hierop kan het geen kwaad het gebruik van sa- charose (suiker) zo veel moge lijk te beperken. Ook basterd suiker, rietsuiker, honing en stroop bestaan voor het over grote deel uit suiker. Dus geen suiker in koffie en thee, en zo min mogelijk suikerrijke pro ducten als zoete versnaperin gen en frisdranken. Bovendien is het bij hypoglykemie belang rijk dat men zich voldoende tijd gunt om rustig te eten. (Voor algemene vragen over voeding kunt u terecht bij de Voedingstele foon. Die is op werkdagen van 12.00 uur tot 16.00 uur bereikbaar op tel. 070- 306.8810) markt betaal je nooit veel meer dan vier of vijf gulden. Je kunt aan die kant-en-klare erwtensoep het een en ander toevoegen waardoor het lijkt alsof je de soep zelf hebt ge maakt. Een rookworstje bij voorbeeld die je in water welt. Daarnaast snijd je het witte en licht geelgroene deel van een of meerdere preien in uiterst smalle ringetjes. Je snippert een of meer uien ragfijn, hakt wat bladselderij fijn en raspt een of twee geschilde aardappelen grof. Doe dat bij elkaar in een pannetje, schik er een laurier blad tussen en schenk er water (2,5 - 3 deciliter per liter kant- en-klare soep) bij. Laat alles 20 minuten zachtjes koken. Doe daarna alles (zonder het lau rierblad) bij de reeds warm ge maakte kant-en-klare soep. Laat de soep dan nog even doorkoken. Voeg naar smaak wat zout en/of peper toe. En ziedaar, uw eigen erwtensoep is gereed om te worden opge diend. Wie meent dat er in al die kant en-klare erwtensoepen te wei nig vlees zit, kan een dikke plak gekookte ham nemen en die in kleine, onregelmatige stukjes, hakken of snijden. Roer ze vlak voor het opdienen door de soep. Ze mogen nooit meeko ken, want juist daardoor ver liest ham veel van de smaak en wordt het vlees minder zacht. ERIK HUISMAN ifWUBRANDS itionele wijnlanden als ijk, Spanje en Italië heb- le laatste tien jaar geduch- jcurrentie gekregen uit re werelddelen. De markt overspoeld met jonge, •Ie wijntjes uit Zuid-Afrika, Chili en Californië. tste nieuwkomer in het leet Bulgarije. Met vier jn gulden steun uit Ne- Jnd wil de wijnbouw in dit ian de Zwarte Zee de ko- le jaren nadrukkelijk van loen spreken, enin de Slavische leegte, evoet van het Balkange- e bij Sliven, staat een ul- odeme fabriek op. Fonkel- ye roestvrij stalen opslag- glinsteren in de najaars- Het is het nieuwste lomein van Boyar Interna- eti Baarsma's Dranken in riese Gorredijk. Het pronk- van Sliven moet een nieu- lorierijke fase inluiden van dgaarse wijnproductie, irije bezit volgens kenners ooiste wijnbouwgronden Ie wereld en heeft een bij- er gunstig klimaat met ie, droge zomers en koude •rs. De vruchtbare Valley of waarin Sliven ligt, wordt noorden beschermd door alkan-gebergte en kan pa an wijnen opleveren, mijndomein vergde een in- ring van 123 miljoen gul- inclusief de modernisering ivee bestaande fabrieken, de modernste winery van ind, die dank zij een forse van de Oost-Europa- tot stand kwam. Andere chieters in het project zijn igelse wijnhandel Boyar national en Baarsma's ken uit Gorredijk, die vier en investeerde, nog maar de eerste aan- rant in 2002 willen de be- >n ook nog 3000 hectare aard kopen. Daar is nog 72 miljoen gulden voor „Wil je goede wijn leve- an constante kwaliteit, dan ïeersing van de hele pro eketen noodzakelijk. Dan jaargangen mengen en raliteit steeds verhogen, dat is het doel", zegt di- Peter Wagenaar van ma's Dranken, een bedrijf tien jaar Bulgaarse wijn ndelt. „We hebben nu nvoldoende vat op wat er lividuele wijnboeren ge- ierieuze wijnmakers en - :laren is er nog een wereld inen op de Balkan. Want tiks het goede klimaat de nationale wijnbouw woordraadsel IZONTAAL: 1. Distantie; 7. zoetwatervis; 8. eer; 10. domoor; rafwerktuig; 13. girafachtig dier; 16. muziekteken; 18. gemeen; 20. Noorse e'd; 21. automerk; 23. Egyptische godin; 26. hemelbrood; 28. Nederlands ureau; 30. uitroep van opluchting; 32. gleuf; 34. verbond; 35. poten. ICAAL: 1 Engels bier; 2. carbolzuur; 3. muzieknoot; 4. soort slee; 5. ketting ff einde, 6. god (Lat.); 7. dreun; 9. binnenste van het bot; 11 achter; Arabisch heiligdom; 15. onbebouwde ruimte; 17. tijdperk; Jrookjesfiguur; 21. tabak; 22. buisje met injectievloeistof; 24. rivier in :njk; 25. brandkast; 27. thans; 29. bedrog; 31. Duits lidwoord; 33. Frans 0fd; 34. grondtoon. ss'ng van woensdag: !°ntaal: 1. Stam; 4. loten; 7. latwerk; 8. nel; 9. was; 10. Engelse; 12. rollers, kal: 2. Twee; 3. Markus; 4. leenheer; 5. Teil; 6. nataal; 9. wens; 11. gul. HEINZ Wat is erger: een dronkaard, een gokker of een hoerenloper? Zestiende-eeuwer Sebastiaen Franck twijfelde geen moment: een dronkaard. Wie al te gulzig omspringt met geestrijk vocht is ghemeenlijck een Hoerejager ende Speler daer toe', stelde hij al in 1588 in zijn uit het Duits vertaalde 'Van den Grouwelicken Laster der Dronkenheyt. Al vóór hem waren er mensen die duidelijke opvattingen had den over gulzig en buitensporig consumeren. Zo stelde Sebas tian Brant in de Nederlandse vertaling van het in 1494 uitge brachte werkje 'Das Narrenschiff, dat de zotte gulzigaard slaapt als een zwijn, naar vrouwen verlangt, vloekt, geheimen verklapt en ook nog eens vrouw en kinderen slaat of zijn bezit tingen verspeelt. Al in de vroege middeleeuwen wordt het volk gewaarschuwd tegen gulzigheid. Daarbij laten geestelijkheid en moralisten zich niet onbetuigd. Dit alles staat in 'Voeden en opvoeden', de negentiende editie van de Stichting Jaarboek voor Vrouwengeschiedenis, dat on langs werd gepresenteerd. Na een inleiding over de sociale en gezondheidkundige aspecten rond voeden, gaat het over gul zigheid en hoe daarover vroeger werd geoordeeld. In moraliserende boeken uit de tijd van de middeleeuwen wordt gewezen op de fatale gevolgen van excessief gedrag. Daarnaast worden vreetzakken en dronkaards in kluchten, sa tirische teksten en vastenavondspelen de hemel in geprezen, uiteraard 'ter leringh ende vermaeck' van de lezer/toeschou wer. Ook in de prentkunst laat men zich niet onbetuigd. Pren ten zijn goedkoop en daardoor voor een breed publiek toegan kelijk. In herbergscènes en braspartijen gaan mensen zich te buiten aan drank, spijs en andere zonden. Meestal zijn de afge- beelden boeren of volkse types. Er verschijnen echter ook spe ciaal op vrouwen gerichte teksten. Er zijn werkjes als 'Der wou wen natuere ende complexie' (uit ongeveer 1538), dat regels geeft voor de voeding van vrouw en ltind en gericht is op het gezond houden of krijgen van het lichaam. Of het boekje 'Den triumph ende 't palleersel van den vrouwen': alle beschreven vrouwelijke kledingstukken, sieraden en toiletgerei staan voor een vrouwelijke deugd. Als deugden komen onder meer naar voren: nederigheid, ijver, standvastigheid, eerbaarheid, rein heid, zedigheid, (huwelijks)trouw, geduld, mildheid, rechtvaar digheid, soberheid, vroomheid, fatsoen en schaamte. 'De Institutione Feminae Christianae' uit 1524 van de Spaanse humanist Juan Luis Vives beschrijft de maagdelijke staat, de gehuwde staat en de periode als weduwe. Vives regels zijn ge baseerd op drie deugden: kuisheid, onderdanigheid en sober heid. Zo moeten maagden 'lekkere smaak en onmatige eetlust' bedwingen, anders glijden ze af naar onmatigheid. Het voedsel mag van Vives ook nog eens niet te lekker zijn, want wie aan lekkere spijzen gewend is, gaat die in zijn visie buiten de deur zoeken en dat brengt de reinheid onnodig in gevaar. En de bes te drank voor de vrouw is water, afhankelijk van de landsaard aangelengd met een beetje wijn, maar dat uitsluitend ten be hoeve van de spijsvertering. Het lichaam mag er in geen geval door in vuur en vlam worden gezet. Dergelijke zaken werden gretig overgenomen door de kerkva ders. Gelovigen werd voorgehouden dat toegeven aan deze neiging desastreuze gevolgen zou hebben. Eten en drinken is dus oké, onontkoombaar zelfs, maar toch liever niet in overdreven hoeveelheden. „Eten, drinken, gevoel, gedrag en moraal horen bij elkaar", zegt historisch sociologe Anneke van Otterloo in haar inleiding. Wij leren van jongs af aan 'wat wel en niet gegeten kan worden, waar en hoe deze ac tiviteiten plaatsvinden en met wie bij welke gelegenheden'. Maar het hangt er wel van af in welk milieu je opgroeit. Wat voor sommigen normaal is (een patatje) is voor anderen een gruwel. En waar anderen van kunnen smullen (bijvoorbeeld een malse biefstuk), daar staan vegetariërs weer bij te rillen. In het gezin en de iets wijdere sociale omgeving krijgt een kind met de paplepel de daarin geldende gevoelens, opvattingen en praktijken ingegoten. Zo heeft voeding tal van sociale functies en symbolische betekenissen, zoals gastvrijheid en sociale sta tus. Voeding kan groepen verenigen en van elkaar scheiden. Een orthodoxe jood moet kosjer vlees eten, iets waar een christen geen last van heeft. En Turken, Marokkanen, Chinezen en Ne derlanders benadrukken hun identiteit met het voedsel en de gerechten die ze eten. Daarnaast structureren we met voeding de dag. Vóór de lunch is het ochtend, ema middag en de avond begint na het diner. We accentueren met maaltijden ook feest dagen en laten ze momenten in de levensloop begeleiden (be schuit met muisjes bij het begin van het leven en koffie met ca ke na de teraardebestelling). Zo stijgt iets simpels als eten boven het individu uit. Nog een voorbeeld: we hebben geleerd te vinden dat je eten toch bij voorkeur samen doet en dan nog liefst in een stijlvolle omge ving en een prettige sfeer. Dat patroon is (uiteraard) aan veran dering onderhevig. Het ontbijt verliest in rap tempo terrein, en het gezamenlijk nuttigen ervan dus ook, terwijl de plaats voor de lunch veelal de werkplek of de school is en die in het beste geval met anderen (collega's, medescholieren) genuttigd wordt. Dan resteert het diner dat de familie op een dag bijeen brengt. Jaarboek voor Vrouwengeschiedenis 19, Voeden en Opvoeden. Uitgeven Stichting Beheer USG; telefoon (020) 668.58.66. Prijs: 38,50 gulden in het recente verleden in het slop. Staatsbedrijven werden gedwongen massa's eenvoudi ge wijn te maken voor de Sov jet-Unie. Toen de Sovjet-leiders de kraan dichtdraaiden, rooi den veel Bulgaren hun wijn gaard en trad er ernstig verval in. Sinds 1989 gaat het weer berg opwaarts, dankzij westerse pio niers als Boyar en Baarsma. Vooral in Engeland en Neder land vindt de eenvoudige wijn voor alledag gretig aftrek. Bul garije is inmiddels de op vijf na grootste wijnexjborteur van de wereld. Er kwam een op Franse leest geschoeid systeem voor gecontroleerde herkomstbepa- ling en klassenindeling van landwijnen, cuvees, premiums en reserva's. Veertig staatsbedrijven zijn in middels geprivatiseerd. Maar de grote kwaliteitssprong kwam tot dusver moeizaam van de grond. Kleine wijnboertjes durf den hun spaarcenten niet in grondaankopen te steken, om dat veel Bulgaren aanspraak maakten op oude rechten, die hen waren afgepakt door de staat. Deze zomer is het immense project van de landhervormin gen helemaal afgerond en lijkt de tijd rijp voor de echte weder opbouw. Reden waarom Boyar en Baarsma nu forse investerin gen aandurven, aldus financieel directeur Tjeerd van der Hoek van Maarsma's Dranken. Boyar International is een groot han delshuis, gespecialiseerd in Bulgaarse wijn. De onderne ming wordt geleid door Margo Todorov, die vroeger als export manager bij staatsbedrijf Vin- prom werkte. In de jaren tach tig begon hij uit onvrede voor zichzelf en kocht hij wineries in Suhindol, Shumen en Iambol. Boyar is inmiddels een van de grootste, toonaangevende wijn huizen. „Het is nu tijd dat de duurdere Bulgaarse wijnen van hoge kwaliteit internationaal door breken. Wij maken fruitige, fris se wijnen die het beste uit de nieuwe wereld en de oude we reld combineert", zegt Todor ov. De Nederlandse consument kan zich dit najaar een oordeel vormen. Domaine Boyar ligt binnenkort bij Albert Heijn. De prijzen schommelen rond het tientje. „We maken smakelijke 'oaky' wijnen. Dat vinden consumen ten lekker", zegt Baarsma's di recteur Peter Wagenaar. Voor dat vleugje 'oaky' zorgen de nieuwe vaten van Amerikaans eiken, waarop de wijnen rijpen. Boyar levert eerlijke, fruitige ro de en witte wijnen, zo blijkt. Het drinkt lekker weg en ligt commercieel dus goed. De re serva's, die vier jaar rijpen op eiken vaten, zijn krachtig en vol. Het hele gamma - geba seerd op onverwoestbare klas sieke rassen als chardonnay en sauvignon voor de witte en ca bernet en merlot voor de rode wijnen - doet niet onder voor producten uit Australië, Chili en Californië. De cabernet en merlot doen het verrassend goed. Met hun kracht en fruit doen ze denken aan een goede Bordeaux. Todorov meent met de rijke Bulgaarse grond nog net een streepje voor te hebben. Maar het verschil is minimaal en al leen door de beste proevers te ontdekken. Want de wijnberei ding is tegenwoordig technisch zo optimaal, dat verschillen moeilijk te ontdekken zijn. Dat maakt de Bulgaarse wijnen ook voorspelbaar en een tiWceltje saai voor wie echt iets nieuws zoek. En dat terwijl Bulgarije toch be schikt over enkele nieuwsgierig makende inheemse rassen, zo als de mavrud, melnik en gam- za. Ze zouden de Bulgaarse wijn internationaal een eigen karakter kunnen geven. Voorlo pig wordt alleen de gamza in kleine beetjes gemengd met de cabernet. De produktie is voor al op de binnenlandse vraag ge richt. Er is veel in gang gezet, maar Bulgaarse wijnbouw is er nog lang niet, erkennen de inves teerders. Veel akkers liggen braak. Er is nog altijd een groot gebrek aan goede druiven en meer dan de helft van de wijn gaarden verkeert in slechte staat. De gemiddelde opbrengst per hectare is dramatisch laag. Daarnaast kampt het land nog altijd met een groot imagopro bleem. „Zuid-Afrika had na de afschaffing van de apartheid een makkelijke entree. Consu menten kochten spontaan, als of ze een soort schuldgevoel te genover het land wilden afko pen", aldus Wagenaar. Bulga rije daarentegen is onbekend en onbemind. Het land roept grijze en grauwe beelden op bij de meeste mensen. „Dat is niet terecht, want het is een prach tig land vol bloemen en vrien delijke mensen. De Zwarte Zee kust is geweldig", meent Baarsma's directeur. (Meer info over Bulgaarse wijnen via internet: www.buigarianwine.com) d kunnen we het hele jaar dagelijks verse sperzie- tjes, snijbonen, tomaten i eten, toch blijven de sei- :n een rol op ons bord n. Na een mooie nazomer te vrij plotseling in de t beland. We kleden ons ikker aan en kijken uit typische herfst- en winter- hten. >rden weer volop spruitjes, f en verschillende kool- en aangeboden. In de res- nts staan gerechten met en paddestoelen op de Gerechten die passen bij ïrfst, evenals maaltijdsoe- 'n stamppotten. En zodra rste nachtvorst eraan wordt het ook tijd voor :nsoep en boerenkool met irwtensoep hebben we een waardige band. Veertig, jaar geleden werd erw- lep beschouwd als een ty- Nederlands gerecht. Een naai gerecht zelfs. Maar zo ch Nederlands is die soep naai niet, want dergelijke fn zijn in vrijwel alle lan- 'an Noordwest-Europa be- Elk land heeft zijn eigen nt, al is de basis overal ge- edroogde groene erwten pische wintergroenten zo- ei. uien en knolselderij. Ie kooktijden te verminde- men er al ver vóór de ger aangeboden. Het zijn een voudige soepen, waaraan je het een en ander kunt toevoegen om het een beetje eigen soep te maken. Wie soep bij de slager koopt, verwacht dat er meer vlees in zit dan in de erwtensoepen bij andere winkels. Dat is echter lang niet altijd het geval. Denk ook niet dat elke slagersvrouw zelf erwtensoep maakt. Zo hier en daar gebeurt dat waarschijn lijk nog wel, maar de meeste slagers kopen die soepen elders in. Slagers die de soepen nog wel zelf samenstellen doen dat veelal op basis van een erwten en groentenpuree die ze kant- en-klaar inkopen. Ze voegen er naast de gebruikelijke smaak stoffen en fijngesneden groen ten zoals prei, uien en bladsel derij ook vlees en in plakjes ge sneden gerookte worst aan toe. Daarom lijken de soepen heel veel op elkaar. Datzelfde geldt voor de horeca, waar men de soepen ook vaak op een dergelijke wijze, op ba sis van erwten- en groentenpu ree, samenstelt. Meestal doet men er daar wel wat meer vlees en worst in. Dat heeft uiteraard ook met de prijs te maken, want in de meest eenvoudige eetgelegenheid betaal je voor een kop erwtensoep toch al gauw twee en een halve gulden. Voor een liter erwtensoep van de slager, groenteman of super- Tweede Wereldoorlog toe over- gegaan om de buitenste schille tjes van de groene erwten te verwijderen, zodat er gespleten (split)erwten overblijven. Even als bij ons wordt ook in buiten landse erwtensoepen vrijwel uitsluitend varkensvlees ver werkt. Dat de erwtensoep geen echte nationale soep is blijkt ook uit het feit dat er in ons land niet één maar wellicht honderden recepten bestaan voor het maken ervan. In het ene deel van ons land ko men er winterwortels en/of knolselderij aan te pas, terwijl men in andere delen er graag een paar aardappelen in ver werkt en van wortels niets wil weten. In recepten uit kookboeken uit de 18e en 19e eeuw blijkt dat peper niet in de erwtensoep voorkwam. Vandaag weten we niet beter dan dat we de soep zowel met zout als met peper op smaak brengen. Vroeger had rookworst niets met erwten soep te maken. Tegenwoordig lijkt het alsof erwtensoep zon der worst geen echte erwten soep is. Omdat niet iedereen tijd kan uittrekken om zelf een lekkere erwtensoep te maken, wordt de soep al sinds jaar en dag kant en-klaar in de supermarkt, bij de groentenman en bij de sla in ons land bestaan wel honderden recepten voor het maken van erwtensoep. Hier vrijwilligers aan het werk in het wijksteunpunt Zee en Duinwijk in Umuiden. foto 'archief MA P-/-E H-E-T-N-Z V/-A-A-R. <S-A J-E M-E-T D-A-T B-O-E-fe A/-A-A-R-T-&-E O-r M-O-E-T /-< Z'E-&-6-E-N l B-O-E-M; W-A-A-R &-A J-E AT-E-T H-E-l-N-Z AAA-A-R-T-OE H-A-U-A U-Al W-AT E-E-N MOP!

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1999 | | pagina 11