Affaire Diekstra staat opstelle
protocol voor plagiaat in de w|;
Schrijvende Lezers
Idema heeft voor kinderkantiiK
beslist geen pionierswerk verricï
Leiderdorp wordt slecht bestuu
DINSDAG 12 OKTOBER 1999
Tot mijn verbazing las ik in het
Leidsch Dagblad van 4 oktober
dat mevrouw Eveline Idema-
Stuifzand op 2 oktober de
Leidse erepenning in ont
vangst mocht nemen voor
haar bijdrage aan de bekroon
de boekenreeks 'Leids Verle
den'. Een felicitatie waard! Uit
de verdere tekst van het artikel
bleek vervolgens dat de onder
scheiding mede bedoeld is
voor haar pionierswerk op het
gebied van de kinderopvang in
Leiden. In het artikel staat
evenwel vermeld dat ze,'pio
nierswerk heeft verricht' ten
behoeve van de oprichting van
kinderdagverblijven én de
stichting Kinderkantines.
De opmerking ten aanzien
van de kinderdagverblijven is
juist. De passage over haar be
moeienis (en pionierswerk)
ten aanzien van de oprichting
van de stichting Kinderkanti-
nes is echter bezijden de waar
heid, zo niet onjuist.
Voor de goede orde even een
korte terugblik op het verle
den. In oktober 1970 werd
door de actiegroep Man
Vrouw Maatschappij Leiden
(MVM) en de Unie van Vrou
welijke Vrijwilligers Oegst-
geest, in nauwe samenwerking
met het Maatschappelijk Con
tact Orgaan, een enquête ge
houden over de vraag of er
voldoende belangstelling zou
zijn voor in Leiden op te rich
ten kinderkantines. Deze be
hoefte bleek inderdaad aanwe
zig. Vervolgens hebben drie le
den van actiegroep MVM, te
weten: Mary Eggermont-Mole-
naar, Mieke Janssen-Claessens
en ondergetekeude contact ge
zocht met de gemeente Leiden
en van die zijde werd geadvi
seerd om aansluiting te zoeken
bij de toen alleen nog op pa
pier bestaande Stichting Kin
derdagverblijven Leiden, on
der leiding van mevrouw C.
Kerling-Simons.
Het bestuur van de Stichting
Kinderdagverblijven Leiden
ging met het voorstel om de
activiteit van de 'kinderkantj-
nes' in haar stichting op te ne
men, gaarne akkoord en stelde
bij huishoudelijk reglement
een 'commissie Kinderkanti
nes' in (mei 1971). Op 10 au
gustus 1971 werd de eerste
kinderkantine in Leiden ge
opend.
Na uitbreiding van kantines
en bestuur is mevrouw
Idema-Stuifzand pasiterw
toegetreden tot het
Uitlatingen door m ste
Idema, gedaan met bet
tot haar toetreden tot den
stuur van de 'commiss litat
derkantines' (1971),
op onjuistheid. Hier is<
geen sprake van 'aan
te hebben gestaan' i
1978 'in een opgemaakt
zijn gestapt.
Mijn reactie op het 1;
artikel vloeit rechtstreel rv«
uit het feit dat er vele t ebr
ders uit de pioniers
dag in dag uit zoude
subsidie, en alleen doe
len bij bedrijven en uArsuj
en
de kinderkantines
kunnen realiseren. Pas
ren later (1978) is ni
Idema deelgenoot ge e"in
van een goed gestrui ;ger
stichtingsbestuur,
werk hoefde toen niet
worden verricht; de
zaamheden kunnen
cye
y«
1978 worden gekenscl iemc
een reguliere bestuursfi wil
ga;
Jannie Cambier-R ge n
ilan
rekt
let
Naar aanleiding van diverse artikelen in het
Leidsch Dagblad over de belachelijke verhoging
van de OZB in Leiderdorp, het volgende. Keer op
keer worden de inwoners van Leiderdorp gecon
fronteerd met de gevolgen van slecht bestuur.
Het aanleggen van een simpele rotonde ontaard
de in een totale chaos; aan onderhoud van we
gen en fietspaden wordt nauwelijks iets gedaan
en het Engelendaal blijft een gruwel voor de weg
gebruiker vanwege een idioot die niet weet hoe je
stoplichten op elkaar afstemt.
Het antwoord hierop van dit college: meer
geld. Maar al dat geld dat al is uitgegeven dan?
Heeft dat daadwerkelijk geleid tot een betere
dh(
woonomgeving voor de inwoners? En m strij
nu diezelfde bestuurders voorzien v 'ty1
geld? Die bestuurders die in het verlede: roei
keer hebben aangetoond niet in staat tt
dorp naar behoren te besturen?
Kan iemand mij vertellen hoe we di ebc
naar huis kunnen sturen? Welke procedi
voor gevolgd dienen te worden? Hoe di
je zijn als bestuurder om niet in te ziend
deze maatregel je politieke doodvonm
Nou, zo dom zijn de bestuurders in Ll^11
nou!
Jan
Le in
Op de pagina Schrijvende Le
zers in het Leidsch Dagblad van
4 oktober schrijft L. van der
Zwan dat de zaak Diekstra als
een grauwsluier over de univer
siteit blijft hangen. Dat is verve
lend. En niet alleen uit het oog
punt van rechtsgevoel. Zeker zo
belangrijk is dat het de univer
siteit verhindert om een be
hoorlijk protocol op te stellen
voor de behandeling van be
schuldigingen van plagiaat.
Zulke voorschriften kennen
vele universiteiten in de wereld
al enige tientallen jaren. Het
opstellen is dus op zich in het
geheel niet moeilijk: het is een
kwestie van overschrijven,
waartegen geen enkele auteur
bezwaar zal maken, zelfs als de
bronvermelding te wensen zou
overlaten.De Leidse universiteit
kan daar echter niet toe over
gaan, omdat dan door Diekstra
kan worden aangetoond dat bij
de behandeling van zijn zaak
destijds, tegen vrijwel alle
grondbeginselen die aan zo'n
protocol ten grondslag liggen, is
gezondigd. En terecht moet de
universiteit vervolgens vrezen
dat zij door hem daarop zal
worden aangesproken.
Maar is het zo langzamer
hand niet nodig dat die prijs ge
woon maar wordt betaald?Door
de ontwikkeling van de elektro
nische snelweg komen kwesties
van auteursrecht en plagiaat in
een stroomversnelling. De mo
gelijkheid dat plagiaat - bewust
of onbewust - wordt gepleegd,
is niet meer beperkt tot de be
roepskring van schrijvers, grafi
sche ontwerpers en weten
schapsbeoefenaren, Iedereen
die gebruik maakt van gegevens
die op het scherm van de PC in
de huiskamer verschijnen,
krijgt ermee te maken.
Wat aan 'overschrijven' wel
en niet mag, is nog verre van
goed geregeld. Onze eigen wet
geving stamt uit het het begin
van de eeuw en is rhet het oog
op de nieuwe technische ont
wikkelingen aan bijstelling toe.
Sommigen hebben naar aanlei
ding van de Diekstra-affaire
hard geroepen: 'Iedereen weet
toch dat overschrijven niet
mag? Dat moet je op je klom
pen kunnen aanvoelen. Voor de
behandeling van beschuldigin
gen hebben we geen ingewik
kelde procedures nodig'.
Dat is dus niet juist gebleken.
De commissie die destijds de
beschuldigingen tegen Diekstra
onderzocht, wist van toeten
noch blazen. Er bestond al wel
een primitief protocol van de
Nederlandse Academie van We
tenschappen, waarvan de com
missie beweerde dat zij het had
gebruikt. Wat niet waar was,
want volgens dat voorschrift
zou Diekstra met een beschei
den berisping zijn weggeko
men; als hij gedaan zou hebben
waarvan hij was beschuldigd.
Maar waar het nu om gaat, is
dat de materie van het auteurs
recht complex wordt; dat de
kans op onbewust overschrij
ven - en op andere wijzen on
juist gebruik maken van de cre
ativiteit van anderen - groot
wordt. Dat daarom behoorlijke
spelregels om beschuldigingen
te onderzoeken, noodzakelijk
zijn.
Hoe hoog zou de prijs zijn?
De niet-materiële, en belang
rijkste, is dat een hani )re
den durft zeggen: 'Wt 0k
ons destijds vergist'. D 1(j
siteit ontkomt op ter ,e,
aan het opstellen van
tocol. Wat er dan dre
beuren, is dat dit een
product wordt omdat
in bochten zal wringen
spraken van Diekstra
te voorkómen. Bijv
door er geen proced
hoger beroep in op t
waarvan de beklaagdf
kan maken als zijn
lingscommissie procf|i0
ten heeft gemaakt. D 10
essentieel onderdeel n
staande buitenlandse
len. En terecht. Omdai
is gebleken dat circa
van de uitgebrachte b Vl$
gingen ongegrond
worden verklaard. M
seert zich dit alles
best, en daarom on<
de universiteit maar lie
Dat is de grauwsluier
hangen.
Wie bevrijdt de
mensheid van
het actiewezen?
In het Leidsch Dagblad van 11
september komt ene Frank Ko-
cera aan het woord, een (ex?)-
actievoerder, die nogal onthul
lende mededelingen doet. Het
feit dat hij met naam en foto in
de krant komt is bizar genoeg
om nader op dat interview in te
gaan.
Het actiewezen in Nederland
is altijd inherent geweest aan
anonimiteit en nachtelijk duis
ter; aan bivakmutsen en pales-
tijnse shawls; aan verklaringen
achteraf via telefoontjes.Als
volleerde criminelen wist men
zich af te schermen tegen poli
tic en justitie. Dat levert meteen
al kortsluiting op met het predi-
caat 'idealist' dat men zichzelf
toekent. Een echte idealist zal
de publiciteit zoeken om mede
standers te werven.
Onze samenleving bestaat bij
de gratie van openheid en de
mocratie. Iedereen kan in vrij
heid een anti-bontpartij oprich
ten, of een vegetarisch front.
Maar dat veronderstelt een ele
mentair begin van beschaving,
democratie en zelfdiscipline, en
dat is nu net teveel gevraagd
van actievoerend Nederland.
Zoals Kocera het zegt: „Er
gaan stemmen op om tot een
fokverbod voor nertsen te ko
men, maar het Dierenbevrij
dingsfront kan daarop niet
wachten." En waarom niet?
Wie zit ze dan achter de vod
den? Ze hebben toch niets te
verzuimen?
Het Nederlandse actiewezen
wil grosso modo maar twee
dingen: hinderlijk en schadelijk
zijn. Wat de Nederlandse
rechtsstaat nog eens de dood
steek zal toebrengen is dat
mensen die geen enkele be
voegdheid of bekwaamheid
daartoe bezitten, boven de be
staande rechtsorde hun eigen
orde aanbrengen, en deze met
bot geweld opleggen aan mede-
Een van de door de actievoerders losgelaten nertsen is door een brandweerman gevangen en wordt teruggebracht naar zijn kooi in de nertsenfok
kerij i n Zwam merdamarchieffoto anp toussaint kluiters
burgers, die geheel binnen de
bestaande wetten opereren.
Een handjevol treurigmaken-
de nitwits meet zich de rol van
scheidsrechter aan en zal wel
even uitmaken wie 'goed' of
'fout' is. Waartoe dat kan leiden
leren ons de islamitische lan
den waar fundamentalistische
griezels in feite de dienst uitma
ken en de regering en het leger
machteloos staan of 'wensen' te
staan (zie Indonesië).
Wat tevens opvalt, is dat men
bereid is door roeien en ruiten
te gaan om de laatste 10.000
bontmantels uit Nederland te
bannen, terwijl men de miljoe
nen bontjassen in Oost-Europa
ongemoeid laat. De Russen
zouden ze trouwens een warm
welkom bereiden.
De terreur tegen de nertsen
kwekers is natuurlijk maar een
fractie van de totale schade die
het actiewezen aanricht. Alleen
al in Amsterdam is de totale
schade die het kraakwezen
heeft aangericht op geen mil
joen gulden nauwkeurig meer
te schatten. Tel daarbij op de
Makro-branden, de vernietiging
van de Nederlands-Zuid-Afri-
kaanse bibliotheek in Amster
dam, de brandstichtingen bij
slachthuizen en kippenfokkers,
de verwoestende acties tegen
de bankfilialen langs Damrak
en Rokin, en u krijgt een goed-
gelijkende pasfoto van het Ne
derlandse actiewezen dat, ver
geet u dat vooral niet, uitslui
tend uit idealisme tekeergaat.
Wie start er nu eens een Hu-
man Liberation Front dat de
mensheid bevrijdt van de ter
reur van het actiewezen?
H.J. Peeters,
Oegstgeest.
(Door de redactie bekort.)
ml
Ans Bouwi2
verdraait f(
De
Ans Bouwmans schre|uni
Leidsch Dagblad van
oktober een misselij iel
artikel onder de kop
verdient geen lof. Daa hte
ze: 'De commissaris va spie
ningin deed het niet,
de klakkeloos'.
Dan zou je denken:
journalist die zijn huisi
goed heeft gedaan. Derm
genwoordig schering e er
De Telegraaf heeft
onze toekomstige prin
ma op de voorpagina
om al even zovele m; )i
excuses te moeten mpari
het een ander is.
Deze vorm van joufclda
bedrijft Ans Bouwm; )pe
want even verderop s t h
niet openbaar werd
om de minderheidspc
Leemhuis niet te etalei
Het is dus geen don
Nee, veel erger: z« [nc
blijkt dat Ans Bouwm vai
goed weet dat Leemlkre
klakkeloos heeft f D<
maar uitvoerig heeft n jud
of zij dit besluit, dat nil rbi
te met haar opvattin rd<
uitvoeren. r
Jammer dat journal) oei
hoeven af te treden b
en wetens verdraaien
feiten.
Een vergald
3-oktoberfeest
Zaterdagavond, 2 oktober,
taptoe-avond. Tjonge jon
ge wat een feest. Op de
Kaasmarkt staan vele, vele
mensen. De ene helft ver
zamelt zich voor het mee
lopen in de taptoe, de an
dere helft staat te kijken.
Met veel plezier.
Mijn vrouw loopt mee
met W Roodenburg, als
begeleidster van de jeugd.
Plotseling voelt ze een har
de - klap op haar hoofd.
Blijkt er een grote steen uit
het publiek gegooid te zijn.
Resultaat: hersenschud
ding, hoofdpijn en een ver-
gala 3-oktoberfeest.
Zou de dader beseffen
dat er ook kinderen van 5
jaar meelopen? Je moet er
niet aan denken dat die
steen zo'n kindje had ge
raakt.
Durft de lafbek zich te
melden bij deze vrouw? Zo
ja, het adres is bekend bij
de redactie. Zo nee, dan
hoop ik (als je dit eventueel
kan lezen) dat dit je voor
de rest van je leven (als je 3
oktober viert) zal bijblijven.
Misschien geen drank
maar frisdrank nemen
voortaan?
J. Ouwerkerk.
Leiden.
De Leidse taptoe. 'Zou zo'n stenengooier beseffen dat er ook kinderen
meelopen?' foto taco van der eb
De hele wereld rond met
één petwerk en
Wereldwijd zakendoen? Dat kan, met Libertel in com-
töApitijmet de Mot^t^ i.7089. Libertel h^ft overe-
nkomsten met 76 tahtfeli jn Europa, Azië pffAmerika*,
terwijl de Motorola Timeport L7089 onder |ndere tri-
band Heeft. Dat betekent zakeii $&n zonder
£yk| P
fu profiteren van een ajlnjrSikelijke aanblefing. Als
3||rde Motorola L7089 krijgt u van Libertel
gratis een headset, waarmeeu handsfree kunt bellen.
Wereldwijd zaken doen begint dan ook met een
bezoekje aan uw Libertel dealer!
LIBERTEL
telecom
MOTOROLA, Inc. All rights reserved. 'Afhankelijk
Gratis headset op de
Motorola L7089 bij Libertel
Nu voor slechts f 399,- (exclusief BTW)
in combinatie met Libertel Professional
240 abonnement.
De Heijderweg 3 Leiden 071 - 519 37 30
Vareseweg 41 Rotterdam 010 - 238 13 32
business solutions 010 - 238 13 81
