Familie Mladic is trots op oom Ratko *1 Schone slaapster in Indonesië met schok ontwaakt I Rechtse oppositie in Italië dolblij met KGB-archieven Duitse Groenen vechten om te overleven 4 Buitenland Honger fERDAG 9 OKTOBER 1 Neven snappen maar niet waarom de wereld iets tegen vermoedelijke oorlogsmisdadiger lieeft 00 JL i inwoners van het uit zeven huizen bestaande ge- :ht Boznjovic, op 50 kilometer ten zuiden van Saraje- dragen dezelfde achternaam: Mladic. De meest be- hte of voor anderen bekendste Mladic van de familie ^Tatko, de voormalig generaal van het leger van de Bos- :he Serviërs. dralen terwijl hij uit zijn kleine huis stapt en over een modder pad loopt. „Hij is mijn oom, een juweel van een vent." Sret- ko, een forse 39-jarige Serviër die bij een ieder in het dorp be kend staat als Buco (Dikkop), kijkt om zich heen en wijst op de armetierige bende waarin de familie Mladic leeft. Kleine hui zen, half ingezakte schuren, een zandpad als doorgaande weg en wat koeien en kippen. „Ratko is de enige in onze fa milie die iets waard is", vindt Sretko, „Na hem ben ik de slim ste maar voor de rest is het hier een zootje." Een andere neef van Ratko, Zdravko Mladic, staat op het erf van zijn gam mele witte huis. Ook hij heeft een baard. „Hier is Ratko in 1943 geboren", vertelt hij ter- o Mladic werd in juli 1995 het Haagse oorlogstribu- Dp de lijst gezet van ver- delijke oorlogsmisdadigers. e week maakte de huidige ^Ppier van de Bosnische Ser- Milorad Dodik, bekend nu ook zijn regering zal meewerken aan de uitle- ig van oorlogsmisdadigers. mee lijkt de arrestatie van tukken als Ratko Mladic en Karadzic, de voorma- olitiek leider van de Ser in Bosnië, steeds dichter- komen. lar in Boznjovic maakt nie- 3tljd zich zorgen over oom i. „Ja, ja, we zijn de familie zegt Sretko Mladic zonder 'Vu wijl hij wijst op het huis. Twee koeien heeft Zdravko, dat is al les. En omdat ze de hele dag maar een beetje door de bossen en de heuvels lopen, geven de beesten nog niet eens tien liter melk per dag. „Het is een moei lijk bestaan", mompelt hij. Tien minuten later komt de oudste nog in leven zijnde Mla dic aanlopen. Vlaso van zeven tig. Hij draagt een traditioneel groen petje dat stamt uit de tra ditie van de cetniks. Dat waren nationalistische Serviërs die tij dens de Tweede Wereldoorlog samen met de Duitsers tegen de Partizanen van Tito vochten. Toen zij de strijd dreigden te verhezen, sloten ze zich echter massaal aan bij de Partizanen om het vege Üjf te redden. „Rat ko was altijd al de slimste van het stel", herinnert hij zich. „Hij mocht graag de schapen hoeden en dan maar leren uit die schoolboeken. Pienter, stil en sterk; dat was en is Ratko." De Mladic-familie is geschokt over opmerkingen van hun ei gen premier Dodik dat ook nu de Bosnische Serviërs zullen gaan meewerken met het Haag se oorlogstribunaal. „Laten ze die oplichter zelf naar Den Haag afvoeren", meent neef Sretko, „Ratko zullen ze toch nooit krijgen. Wat de wereld of wat Dodik ook mag zeggen: het vervult ons met grote trots dat wij Mladic heten." Niet dat dat hen concreet wat oplevert. Privileges? „Niet voor ons, wij zijn gewone burgers net als die anderen", roepen ze in koor. Dan toch gratis bier in het café of direct een vrije tafel in een volle kroeg? „Nee", zegt Sretko. „Erg veel ontzag boe zemt de naam niet in. Ik kan ook steeds moeilijk roepen dat ik m'n oom ga halen. Daarom heb ik zelf zes jaar aan karate gedaan." Vanaf de plek waar de zeven huizen staan, kijk je uit op hoge groene vlaktes en grote rotsen. Het is hier landelijk, zeer lande lijk. Vijfhonderd meter verder op vallen nauwelijks nog de bouwvallen op die inmiddels gedeeltelijk zijn overwoekerd met onkruid en struiken. Dit was het door moslim bewoon de dorpje Golobic. Sretko: „De Turken (scheldwoord voor Bos nische moslims - red.) begon nen op ons te schieten, dus wat doe je dan, dan vecht je terug." Volgens Sretko waren die moslims wel aardige gasten. Voor de oorlog, hè, zegt hij, toen we nog allemaal samen leefden en niemand elkaar haatte. „Maar ja, ze wilden een moslimland van Bosnië maken en dat konden wij niet toestaan. Het dorp is trouwens in brand gestoken door van die paramili tairen. Dat vond ik toch wat overdreven om te doen." Misschien hebben ze Gobilic wel in brand gestoken in op dracht van Ratko Mladic. Die was vanaf 1991 commandant van het 9e korps van het Joego slavische Volksleger in Knin in Kroatië en daarna sinds mei 1992 commandant en later ge neraal van het leger van de Bos nische Serviërs. Hij had al de nodige ervaring opgedaan tij dens zuiveringen en plunderin gen in Kroatië en Bosnië. Mla dic leidde de aanvallen op Kn in, Sarajevo en Srebrenica. Het Haagse oorlogstribunaal con cludeerde in 1995 dat hij ver antwoordelijk is voor volkeren moord, misdaden tegen de menselijkheid en nog een hele reeks aanklachten. De familieleden van Mladic snappen maar niet waarom de wereld iets tegen oom Ratko heeft. „Het tribunaal beschikt niet over de juiste informatie", meent een buurtbewoner. „An ders hadden ze hem nooit aan geklaagd." „Ratko heeft nooit iets fout gedaan, nooit iemand zelf gedood", meent Sretko, „Hij wilde zelfs nog dokter wor den toen hij jong was. Maar daar had de familie het geld niet voor, dus ging hij maar naar het leger." Er mogen hier veel Mladic'en wonen, de hoofdrolspeler zelf is vanzelfsprekend niet aanwezig. „Niet te hard praten anders maak je Ratko wakker die in het huis ligt te slapen", zegt neef Sretko terwijl er een gulle lach rondom zijn mond verschijnt. „Wat denk je nou, dat hij hier zit? Er zijn ook hier in de buurt NAVO-troepen gelegerd." Dan laat Sretko zijn vrouw koffie zetten. „Goed, hij komt nog wel eens langs, want bang is-ie heus niet", vervolgt hij. Maar niemand wenst vervolgens in te of wellicht ergens in Rusland gaan op de huidige verblijf- zijn ondergedoken. Allen halen plaats van oom Ratko. Volgens de schouders op. geruchten zou hij in Belgrado JAKARTA THEO HAERKENS CORRESPONDENT Het zijn drukke tijden voor de koffiedikkijkers en politieke re kenaars in Indonesië. Binnen veertien dagen wordt een nieu we president gekozen en het is nog volstrekt onduidelijk wie dat zal zijn. Dat is een volko men nieuwe situatie in het ei landenrijk met 210 miljoen in woners waar de presidentsver kiezingen drie decennia lang geen enkel nieuws, laat staan enige spanning opleverden: Soeharto won altijd. Deze keer ligt dat anders. Schijnbare zekerheden wanke len en nieuwe kansen worden gecreëerd. De eindspurt naar het presidentschap, waarover op 20 oktober een beslissing valt, verloopt stormachtig. Megawati, de dochter van de eerste president van het land, Soekarno, en symbool van ver zet tegen Soeharto, is voor het gros van de bevolking de ge doodverfde nieuwe president. Met ruim 33 procent van de stemmen won haar partij PDI- Perjuangan de verkiezingen. Golkar, de regeringspartij die nog altijd niet weet of ze tus senpaus Habibie als kandidaat handhaaft, scoorde onverwacht goed met 22 procent. De ande re partijen moesten het met aanzienlijk minder doen. Daarmee zijn Megawati en Habibie de meest voor de hand liggende kandidaten. De mos limpartijen waren verdeeld. De conservatieven zien niet graag een vrouw aan het roer in het grootste moslimland van de wereld en zouden dus in het Golkar-kamp terecht komen, terwijl de anderen 'Mega' steunden. Habibie is impopu lair, maar omdat van de 700 le den van het Raadgevend Volks congres er 238 niet worden ge kozen, maar benoemd zijn, zou hij in staat zijn extra steun te creëren. Mocht dat nog niet ge noeg zijn dan zou de rijk gevul de partijkas soelaas bieden, wisten critici. De laatste dagen echter wordt er langs andere lijnen gerede neerd. Megawati, bij de algeme ne verkiezingen zo zeker van haar winst dat ze het onnodig vond het volk over haar plan nen te vertellen of deel te ne men aan een debat, hield zich verre van lobby of handjeklap. Maar wat bij het gewone volk werkt, werkt nog niet in de hoogste politieke circuits en zo ontglipten haar partij al twee cruciale posten. Deze week is de schone slaapster met een schok ont waakt. Moslimleider Amien Rais, bleek het politieke hand werk goed in de vingers te heb ben en werd verrassend geko zen tot voorzitter van het Volks congres, het hoogste staatsor gaan. Enkele dagen later werd Golkar-partijleider Akbar Tan jung parlementsvoorzitter, daarbij een kandidaat van Me gawati's PDI voorbijstrevend. Dat was een nog grotere schok. Toen echter bleek dat veel PDI'ers hem hadden gesteund, concludeerden waarnemers dat er een mega-deal gemaakt was waarbij de PDI zich had verze kerd van Golkars steun om het presidentschap in de wacht te slepen. „Heeft Megawati zitten suffen of is ze toch geniaal?" vroeg een waarnemer zich af. Golkar ontkende echter in alle toonaarden. Donderdag was er een derde tegenvaller voor Megawati. Haar bondgenoot Gus Dur, de leider van de grootste moslim organisatie in het land, accep teerde ineens ook de presi dentskandïdatuur die hem werd aangeboden door een sa menwerkingsverband van mos limpartijen. Daarmee ontneemt hij Mega wati de steun van zijn aanhang. Abdurrahman Wahid, zoals hij eigenlijk heet, tobt met zijn ge zondheid en was mede om die reden door zijn eigen partij niet kandidaat gesteld. De PKB zou Megawati steunen. Maar nu lig gen de kaarten van Soekarno's dochter plotseling anders. Want Wahid is van strijdmakker con current geworden. -ftAKiREen vrouw staat met haar eenjarige dochtertje in de deuropening van hun huis in Diyarbakir in het Zuid-Oosten van Turkije. Het meisje is ernstig ondervoed. Haar ouders waren naar de stad verhuisd in de Idaar werk te vinden. Het zuidoosten van Turkije is een van de armste regio's van het land, met een hoge werkloosheid. FOTO AP BURHAN OZBILICI B>E HANS GELEUNSE een reeks schandalen over maffia-relaties 1 centrum-rechtse politici brengen KGB-ar- even nu Italiaans links in diskrediet. Het inbaar ministerie in Rome zette zich deze ïk aan het natrekken van een lijst van 261 nen van Italianen die voor de geheime nst van de voormalige Sovjetunie zouden ben gewerkt. De rechtse oppositie is er dol- mee, omdat vooral functionarissen van de iJ iaanse communistische partij (PCI) van spi- igeactiviteiten worden verdacht. De PCI t nu Linkse Democraten (DS) en is de ptste regeringspartij, fl 'e opschudding is veroorzaakt door de do- J aentatie die de in 1992 naar Engeland uitge- 3 :en KGB-archivaris Vasili Mitrochin samen- de voor de Britse regering. Een deel van dat teriaal is recentelijk gepubliceerd in de me- ires die Mitrochin samen met de Britse his- cus Christopher Andrew schreef. Volgens rochin leverde vooral de PCI zeer betrouw- e en efficiënte spionnen aan de KGB. 'e regering is in een lastig parket geraakt dat het Mitrochin-dossier door Londen al in 1995 aan Rome is toegespeeld zonder dat actie werd ondernomen. DS-premier d'Alema en zijn voorgangers, de huidige minister van buitenlandse zaken Lamberto Dini en Romano Prodi, thans voorzitter van de Europese Com missie, zeggen echter van niets te weten. 'Rechts' weigert dat te geloven en voelt zich gesterkt door gisteren afgelegde verklaringen van Beniamino Andreatta, defensieminister in de regering-Prodi en admiraal Fulio Martini, voormalig hoofd van de militaire inlichtingen dienst Sismi. Andreatta zei dat hij als defensie minister wel degelijk over het Mitrochin-mate- riaal was geïnformeerd. Martini bevestigde dat voor een parlementaire commissie. De affaire kan exploderen als de namen van het Italiaanse KGB-netwerk publiek worden. Op de lijst staan behalve nog actieve politici ook journalisten, wetenschappers en diploma ten. „Ook belangrijke leden van de huidige co alitie waren feitelijk staatsvijanden", zei parle mentslid Maurizio Gasparri van de postfascis- tische Nationale Alliantie. Volgens Gasparri probeert de regering de zaak zoveel mogelijk te traineren om DS en kleinere communistische coalitie-partners niet in het ongerede te bren gen. BERLIJN PETER VAN NUIJSENBURG CORRESPONDENT Er zijn nog verkiezingen die zelfs de Duitse Groenen met enig vertrouwen tegemoet kun nen zien. In Berlijn bijvoor beeld, waar morgen een nieuwe gemeenteraad wordt gekozen, hoeft de milieupartij voor de verandering eens niet bang te zijn dat ze over de kiesdrempel van 5 procent struikelt. Een overwinning zit er piet in, maar omdat de partij vier jaar gele den 13,3 procent behaalde, heeft ze voldoende reserves om een bescheiden veer te laten. Dat een kleine nederlaag al als een overwinning zal worden gevierd, heeft alles te maken met de desolate toestand waar in de kleine regeringspartij ver keert. De Groene misère is de afgelopen weken overscha duwd door de nog grotere ma laise waarmee coalitiepartner SPD worstelt en de heisa rond de memoires van ex-minister van financiën Oskar Lafontaine, die daarin een verbale moord aanslag op zijn voormalige chef en rivaal, kanselier Gerhard Schroder, pleegt. Maar in feite staan de Groenen er nog be roerder voor dan de sociaal-de mocraten. Ze hebben niet alleen, zoals de SPD, alle verkiezingen van de afgelopen maand, in de deelstaten Saarland, Branden burg, Thüringen en Saksen en bij de gemeenteraadsverkiezin gen in Noordrijn-Westfalen ver loren. Maar in alle vier deelsta ten kwamen ze zelfs niet over de kiesdrempel en in Oost- Duitsland zijn ze afgezakt tot een splinterpartij. En een on heilspellend teken aan de wand: de nieuwe generatie kie zers laat de partij links liggen. Ze zoeken hun heil liever bij de conservatieve CDU. De crisis is zo groot dat de Groene minister van buiten landse zaken, Joschka Fischer, besloot zich weer eens met het binnenland te bemoeien. De populairste politicus van het land wilde zijn nieuwe engage ment voor de partij tonen door gelijk het altreden te eisen van beide, algemeen als zwak er kende voorzitsters, Radcke en Röstel. Daarnaast moest volgens Fi scher de inderdaad onhanteer bare 'structuur' van de partij onder het mes. Die structuur verhindert dat de spaarzame ta lenten in de partij optimaal be nut worden. Wie in de regering, de Bondsdag, een deelstaatpar lement of gemeenteraad zit, mag geen partijfunctie uitoefe nen. Dat was ooit bedoeld om de 'interne democratie' te ver sterken, maar heeft geleid tot de verzwakking van de partijlei- ding. Met zijn eis tot het aftreden van het duo R&R, haalde Fi scher bakzeil. De partij kwam in opstand tegen zoveel 'arrogan tie' van haar beste man. R&R mogen aanblijven, maar zijn zo beschadigd dat het minieme restje gezag dat ze hadden, ook vervolgen is. Met de hervorming van de partij zal Fischer vermoedelijk zijn zin wel krijgen, omdat zelfs voor de anti-Fischerclan duide lijk is dat het huidige systeem niet werkt. Maar een reorgani satie van de partij alleen is na tuurlijk niet genoeg voor een wederopstanding als factor van betekenis. De partij moet ook 'herkenbaar' blijven in de coali tie met de SPD. Een paar heet hoofden houden dat voor on mogelijk en begonnen hardop na te denken over de voordelen van de oppositie. De meeste anderen onderkenden de risi co's van zo'n stap: nieuwe Bondsdagverkiezingen en een nieuwe, mogelijk vernietigende nederlaag. De Groenen gaan dus in de regering aan hun 'profiel' wer ken. Het thema waarmee ze willen scoren, staat al vast: het einde van de kernenergie. Een aantal oudere van de negentien kerncentrales zal nog deze re geringsperiode gesloten moe ten worden. Of dat zal lukken, is zeer de vraag. Over de sluiting wordt onder handeld met de vier grote ener giebedrijven die de centrales exploiteren. Die hebben geen haast, omdat ze weten dat Schroder geen haast heeft. Een gedwongen sluiting zal vermoe delijk miljarden aan schadever goeding kosten en problemen met Engeland en Frankrijk op leveren, waar het Duitse kernaf val wordt 'opgewerkt'. De 'bijna-ramp' vorige week in de centrale in het Japanse Tokaimura maakte nog eens duidelijk hoe groot de gevaren van kernenergie zijn. Dat zou de positie van de Groenen moeten versterken, maar het was, hoe cynisch het ook klinkt, 'alleen maar' een bijna-ramp. Het valt nog te bezien of de mi lieupartij baat heeft bij de fall out van Tokaimura. De Groene toekomst ziet er somber uit en niemand, ook Fi scher niet, weet een uitweg uit de crisis. De enige hoop is dat de rood-groene coalitie zich na haar eerste, door rampspoed en blunders beheerste jaar herstelt en dat ook de kleine partner profiteert van die eventuele op leving. Ratko Mladic. FOTO AP SRDJAN ILIC

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1999 | | pagina 9