^Cultuur Kunst
Actie tegen koelinstallatie RMO
Belgenmop
Zwarte Liefde is eigenlijk een ode aan de vrouw'
Dido en Aeneas onvergetelijk
Schone
Schijn
Etsen van
Rembrandt
duiken op
(zaterdag 2 oktober 1999
[chef jan rijsdam, 071-5356444, plv, chef caroline van overbeeke 071-5356440
De nieuwe koelinstallatie op het dak van het Leidse
Rijksmuseum van Oudheden veroorzaakt zoveel geluids
overlast dat omwonenden een actie tegen het gevaarte
I zijn begonnen. Prof. dr. D.W. Feèr Verkade en zijn vrouw
M. Verkade-Zwart, die tegenover het museum wonen,
hebben namens een aantal bewoners van het Rapen
burg een brief geschreven aan R. Magendans, directeur
1 van het RMO. Zij luiden de noodklok omdat ze vrezen
dat een en ander een 'dreigend permanent karakter'
krijgt, nu het RMO in een brief aan de bewoners te ken
nen heeft gegeven dat de renovatie gereed is.
el ijk
Rembrandt trekt 1500 mensen per dag
den haag De tentoonstelling 'Rembrandt Zelf in het Maurits-
huis in Den Haag heeft de eerste vier publieksdagen zesduizend
belangstellenden getrokken, zo'n 1500 per dag. Adjunct-direc
teur R. van Koetsveld noemt dit resultaat 'netjes'. „We zijn nog
niet aan onze beoogde capaciteit. We kunnen 2700 mensen per
dag hebben en hopen op gemiddeld 2000." Ook bij de maxima
le 2700 zal de tentoonstelling nog prettig te bezoeken zijn, aldus
Van Koetsveld.
Expositie 'POEPgoed' in Oostkapelle
oosTKAPELLE Drollen van mensen en dieren in alle soorten en
maten. De geschiedenis van het toilet vanaf de farao's. Achter
werken van dieren om in te kijken. Geurobjecten en de moge
lijkheid om te flipperen in de darmen van een zebra. Het lijkt te
gek voor woorden, maar het is van 16 oktober 1999 tot en met
29 oktober 2000 allemaal te zien, te doen en te ruiken op de ex
positie 'POEPgoed' in het Zeeuws Biologisch Museum in Oost
kapelle. De expositie is bedoeld om het onderwerp 'vrolijk en
verhelderend' aan te snijden en zo 'het taboe rond poep te
doorbreken'. Het lunchcafé van het museum speelt op de expo
sitie in door het aanbod van koffie met bolus of 'billenkoek'.
Ontmoeting Abdolah en Haasnoot
katwuk De schrijvers Kader Abdolah en Robert Haasnoot gaan
op vrijdag 8 oktober in Katwijk met elkaar in gesprek over de
uitwassen van religieus fanatisme. Ter gelegenheid van het tien
jarig bestaan van vluchtelingenwerkgroepen in de gemeenten
Katwijk, Rijnsburg en Valkenburg organiseert de Stichting
Steunpunt Medelanders deze literaire ontmoeting. Abdolah
schreef onder meer de roman 'De reis van de lege flessen' en
was afgelopen Zomer bij Adriaan van Dis te gast in het VPRO-
programma Zomergasten. Haasnoot is schrijver van het boek
'Waanzee', een Katwijks loggerdrama. Fred Veldman, directeur
van het Visser 't Hooft Lyceum in Leiden, is gespreksleider. De
literaire ontmoeting begint om 20.00 uur in de noordelijke aula
van het Andreas College te Katwijk, locatie Pieter Groen aan de
Helmbergweg 10.
Vox Humana op zoek naar zangers
leiden Het Rijnlands Christelijk Mannenkoor Vox Humana
zoekt 'projectleden' voor de kerstconcerten van zaterdag 18 en
maandag 20 december in de Stadsgehoorzaal. Tijdens het kerst
concert wordt onder andere de kerstmusical 'The Promise of
Christmas' uitgevoerd. Van projectleden wordt geen speciale
notenkennis vereist, wel een redelijke stem en veel enthousias
me. Voor meer informatie over Vox Humana: Ö71-5174276.
Katwijkse Hannie van der Beek-Schoon schrijft derde roman
KATWUK SJOERD DE JONG
Persoonlijk leed en het leed van de be
volking van Burundi. Hoeveel kan een
mens dragen? Veel, zo blijkt uit de ro
man 'Zwarte liefde' van Hannie van
der Beek-Schoon. Verpleegster Mar-
greet - hoofdpersoon in het boek -
weet zich staande te houden in het
door aids en volkerenmoord geteister
de Afrikaanse land. „Margreet is een
sterke vrouw, daar schrijf ik graag
over", aldus de schrijfster. „Zwarte
liefde is" eigenlijk een ode aan de
vrouw."
Hoewel geboren en getogen in
Broek op Langedijk, woont Van der
Beek-Schoon (54) nu al weer een tijd
in Katwijk. Op haar achttiende ging ze
als zoveel meisjes in de verpleging. Ei
genlijk wilde ze bij de Luva, de vrou
wenafdeling van de luchtmacht, maar
dat mocht niet van vader. Tegenwoor
dig acteert ze (onder andere in recla
mefilmpjes, 'Goede tijden, slechte tij
den' en 'Oppassen') en regisseert en
schrijft ze.
„Ik pak elke keer iets op wat voor mij
anders, nieuw en spannend is. Acte
ren, regisseren en schrijven, waren al
tijd al mijn hobby en daar heb ik op
een goed moment min of meer mijn
werk van gemaakt. Ik heb enige oplei
dingen gevolgd en van het één komt
het ander. Je doet bijvoorbeeld de re
gie van een toneelgroep, maar het stuk
is net niet wat je graag wilt spelen, en
dan schrijf je zelf maar een stuk."
„Mijn boeken gaan over mensen. De
sterke vrouw is de rode draad in dit
boek en mijn twee vorige boeken. Het
eerste boek, 'Jannetje Weerstand Kra
mer' gaat over een Urker vissersvrouw.
Urk, toen nog een eiland, was in we
zen een vrouweneiland, want de man
nen waren op zee. En in 'Voor liefde
Hannie van der Beek-Schoon: „Als je ergens over wilt schrijven, moet je het zelf hebben beleefd."
FOTO HENK BOUWMAN
en geluk ben je nooit te oud' keer ik
mij tegen het vooroordeel dat ouderen
niet meer verliefd kunnen worden.
Margreet krijgt het in 'Zwarte liefde'
flink te verduren: misbruikt in haar
jeugd, haar vriend wordt in het Mid
den-Oosten gegijzeld en doodver
klaard en haar zoontje brengt ze alleen
in een vakantiehuisje ter wereld, waar
na ze ernstig ziek wordt en in een die
pe psychose wegzakt. Als ze na maan
den weer beter is, blijkt haar kind te
gen haar zin door anderen geadop
teerd te zijn. Met al haar energie stort
ze zich vervolgens op Burundi, het ge
boorteland van haar verdwenen
vriend. Samen met een aantal nonnen
helpt ze de bevolking, maar stuit daar
bij op de kortzichtigheid van de kerk,
die van anticonceptie niets wil weten,
ook al wordt het land geplaagd door
aids.
„Rome verbiedt nog steeds de anti
conceptie en daar schop ik vreselijk
hard tegenaan. En terecht, want als
Rome dit verbod niet opheft om de
verspreiding van aids tegen te gaan,
denk ik dat Afrika een catastrofe tege
moet gaat."
„De aanleiding voor 'Zwarte liefde'
dateert van zo'n 25 jaar geleden", ver
telt Van der Beek. „Toen ik in de ver
pleging op de kinderafdeling een zwart
jongetje tegenkwam. Hij kwam uit Bu
rundi en was overgevlogen door Terre
des Hommes om hier te worden ge
opereerd en later weer terug te gaan
naar zijn geboorteland. Ik heb jaren
lang met deze jongen gecorrespon
deerd en in 1992 ben ik drieënhalve
week naar Burundi gegaan. De bevol
king is vriendelijk, vrolijk en heel gast
vrij. Ze hebben niets, maar dat niets
willen ze nog met je delen. We waren
er net voor de vrije verkiezingen daar,
dus het was één grote feestende me
nigte. Dat was prachtig, maar daarna
is het misgegaan: de volkerenmoord
tussen Hutu's en Tutsi's."
Het ongeluk dat Margreet in het
boek overkomt en hoe plots alles zich
ten goede keert - haar vriend John
wordt bevrijd, ze krijgen hun kind te
rug en kunnen hun plannen om in Bu
rundi een ziekenhuis op te zetten uit
voeren - s heel veel voor één mensen
leven. Toch zijn de gebeurtenissen in
'Zwarte liefde' waar gebeurd, aldus
Van der Beek, die bij het schrijven uit
kranten, gesprekken én uit eigen erva
ringen heeft geput.
,Als je ergens over wilt schrijven,
dan moet je het zelf hebben beleefd.
Want dan kun je de emoties beter om
schrijven, dan kun je over een onder
werp iets voelen. Je kan het dus best
een realistische roman noemen, alleen
heb ik er mijn eigen fantasie doorheen
geweven. Ie moet iets overdrijven, je
moet er het leven in brengen."
Hannie van der Beek-Schoon - 'Zwar
te liefde'. Uitgeverij De Vleermuis.
29,90 gulden.
Omwonenden Oudheden: 'Maak van ons historisch hart geen industrieterrein
THEATER
leiden cees van hoore
Directeur Magendans heeft be
grip voor de bezwaren van de
omwonenden. „Ik wil me niet
aan mijn verantwoordelijkheid
onttrekken, al is dit vooral een
zaak van Rijksgebouwendienst,
van wie wij het pand huren.
Binnen die dienst wordt naar
een oplossing gezocht. Hoe dat
apparaat werkt en of er iets kan
worden gedaan aan het geluid,
weet ik niet. Ik ben geen teclini-
ïs."
De actie van de Rapenburg
bewoners richt zich tegen de
'monsterlijke machinekamer'
op het dak van het RMO en te
gen het hinderlijke 'gezwoeg'
van het apparaat van zeven uur
's ochtends tot zeven uur 's
avonds. 'Het historisch hait van
Leiden' dient, volgens de brief
schrijvers, 'van een dergelijk
langdurig machinegeluid ver
schoond te blijven'. „Wat het
museum nu doet, kan mis
schien op een industrieterrein.
In een woonbuurt in het hart
van (een van de mooiste delen
van) de oude Monumenten-
stad, is dit taboe."
Als de museumschatten een
koelinstallatie vergen die zoveel
geluidsovèrlast veroorzaakt, ho
ren die voorwerpen volgens de
actievoerders niet langer thuis
in het hartje van de stad. Nie
mand, ook de toerist niet, wil
zich in het centrum van Leiden
in 'een fabriekshal wanen',
schrijven zij.
Volgens de actievoerders is
destijds, bij het presenteren van
de plannen voor de verbouwing
van het museum, aan omwo
nenden beloofd dat het 'machi
nepark' op het dak door 'aange
past metselwerk, kunstzinnige
camouflage of hoveniers- of
aannemerswerk' aan het oog
zou worden onttrokken. Ma
gendans reageert laconiek: „Ik
zit momenteel in de auto en rij
nu net door Pernis. Ik kan me
voorstellen dat de bewoners
hier nu ook niet bepaald staan
te juichen. Begrijp me goed: ik
stel het nu extreem. Ik wil van
het Rapenburg zeker geen Per
nis maken, maar de eisen van
de moderne tijd vragen nu een
maal aanpassingen."
„Er moet soms in een monu
mentaal gebouw een invaliden-
lift komen, een lift die afbreuk
doet aan de schoonheid. Met
die koelinstallatie is het een
beetje hetzelfde. Dat is jammer,
maar de samenleving wil dat nu
eenmaal. Aan het conserveren
van museumschatten worden
door de overheid bepaalde ei-
- sen gesteld. En daar zul je toch
rekening mee moeten houden.
Als je op het Rapenburg loopt,
zie je overigens maar een heel
klein randje van de koelinstalla
tie. Vanaf de eerste en tweede
verdieping is het ding natuurlij
ker wel goed zichtbaar. Ik kan
me indenken dat dat voor de
bewoners niet leuk is."
Joke Komen, projectleider bij
Rijksgebouwendienst, is belast
met de verbouwing in het RMO.
„Ik wil er met nadruk op wijzen
dat het bouwproject nog niet is
afgesloten. Het RMO heeft wat
dat betreft een beetje een ver
keerde indruk gegeven door
met een nieuwe tentoonstelling
te komen en aan de bewoners
in haar enthousiasme te laten
weten dat de zaak is afgerond.
Dat is niet het geval. We zijn
nog volop bezig met het ont
wikkelen van geluidswerende
voorzieningen. Als die zijn aan
gebracht, moeten er metingen
worden verricht en dan pas kun
je tot een conclusie komen."
„U moet dit zien als een
bouwkundige complicatie. Kijk,
je kunt natuurlijk wel tekenin
gen maken en plannen ontwik
kelen, maar pas als je een oud
gebouw als het RMO tot op het
bot gaat uitkleden, kom je de
gebreken tegen. Betonrot, bal
ken die half zijn vergaan, noem
maar op. Deze geluidsoverlast
is ook zo'n complicatie. Half
oktober hopen we met de ge
luidswerende voorzieningen
klaar te zijn. Ik zou aan de be
woners willen vragen om hun
oordeel tot die tijd nog eVen op
te schorten."
„Wat de aantasting van het
silhouet betreft: er is afgespro
ken dat er een visueel scherm
komt, een scherm dat de boel
op een smaakvolle wijze aan
het oog onttrekt. Met zo'n
prachtige gracht als het Rapen
burg moet je natuurlijk ontzet
tend voorzichtig zijn. Ook aan
dat scherm wordt momenteel
door de architect gewerkt. Hij is
al aan het schetsen. Overigens
hebben er altijd al machines op
het dak van het RMO gestaan.
Maar dat is men kennelijk ver
geten."
De letterkundige A.K. Verschel
ling noemde het een goede ver
klaring. De reden dat het woord
Belg niet voorkwam in het vorig
"V jaar verschenen Woordenboek
der Nederlandse Taal (WNT)
was, volgens hem en al die an
dere letterkundigen die bloed,
zweet en tranen - en woorden
gestopt: „Het zou ondoenlijk
zijn om alle inwoners van alle
'laatsen en alle landen op te
|H nemen." En bovendien, hij
hie| kende geen uitdrukking waar
"het woord Belg in voorkwam.
Het schaamrood steeg onze ko--
ningin toen naar de kaken en ze
dorst niet naar haar collegaatje
te kijken. Die was al zo gauw op
haar teentjes getrapt. Maar ko
ningin Paola en koning Albert
van onze zuiderburen luister
den aandachtig en keken ge
amuseerd toe. En ook nog eeris
kalm en voldaan. Want ze wis
ten één ding: „Vlamingen sco
ren altijd hoger dan Nederlan
ders bij het Nationaal Dictee."
op; pat fa-
hand.) res
iding, lie-
du dat hij
fazlsch, zie fasisch.
Fc, scheikundig symbool voor ijzer, syn.ferrum.
feature (m.; -s) (Eng. <Oudfr. failure 1, i kenmerkende trek.
syn. kenmerk, eigenschap; ivasic rubriek in krantof rijdschrift,
februari (m.: g.mv.) [<Lat. mensis Februarius (maand san het
reinigingsfcesi. maand van februari)), tweede maand van het
jaar, syn. sprokkelmaand: februari heeft normaal 28, maar meen
schrikkeljaar 29 dagen: -maand v.(m.- -omwenteling v.
Icbruarircvoluuc -ramp (v.(m.)), watersnoodramp in Ne
derland op 1 febr. 1953: -revolutie (v.k dc Franse omwente
ling van 24 febr. 184S; -staking (v.), (W.OJI) staking in Am
sterdam en elders op 25-26 febr. 1941.
feces, zie faeces.
fecit (onoverg.; derde persoon enkelvoud) (Lat. (heeft het ge
maakt)}. (in signaturen op schilderijen enz.) heeft het ge-
fecundatie (v.) (gevormd van Lat.fecundarc (vruchtbaar ma
ken)!, het tot stand brengen of komen van een bevruchting.
fecundiciccjt(v.). vruchtbaarheid,
federaal (bn.) (<Fr. fcdtrat\. van, betreffende, van dc aard van
een federatie, een federatie vormend, syn. federatie]bondg-
noocschapDeltik: de toekomst van Vlaanderen in een federaal Beige
rem (zegsw.) dat feest gaat met door. dat
ken daar maar niet op;(gcw., gall. I van i
ren hebben, feesten, (ook) voor een fee
(gew.) kermis, jaarmarkt; 4 (gcw.) kern
ding tot vreugde, iets zeer plezierigs, s;
om naar haar te kijken: het was een feest al
(uirdr.. volkst.) feest hebben, mcnstrucre
feestartikel (o.): ...avond (m.); ...ban
gelegenheid van een feest: 2 gebak vo<
spijs; —bock (o.), 1 boek met feestlied
ven ter herinnering aan een feest;—bui
in een aantal ter ere van een bepaald fee
van een geleerde of kunstenaar, vervaa
deren enz. zijn bijeengebracht en gedr
verjaardag werd hem door zijn leerlingen ei
Óen-comité (o.h ...commissiev.),
de organisatie van een feest; ...dag dn
gevierd wordt; 2 (in 't bijz.) jaarlijks ter
kerkelijke of burgerlijke overheid erk
gevierd wordt: christelijke en nationale
feestdagen: 3 naamdag, gedenkdag; ...dii
fcesteliikr Hwnh^iH- ai.~ a.
Geen uitdrukking met een Belg
erin?
Belgenmop:Als aardigheid
bedoelde anekdote waarin
vooroordelen over de belgen
gelucht worden.' (Van Dale
1992). Maar misschien mag je
'belgenmop' geen uitdrukking
noemen.
En er was meer. Of eigenlijk
minder. Alle woorden tussen
'fazen' en 'federatie' ontbraken.
De uitvlucht van Verschelling.
„Je hebt niet veel woorden die
met feb beginnen. Maar februa
ri had er wel in moeten staan."
Wat hij eigenlijk zei: „Niet
moeilijk doen over moeilijke
woorden en aan een magnum
opus zo dichtbedrukt, mist
men twee, drie lemma's niet."
Wat hij eigenlijk bedoelde: „De
drukproeven waren al goedge
keurd toen mijn vrouw tijdens
het ontbijt op het pak cornfla
kes keek, opmerkte dat Fe het
scheikundig symbool is voor
ijzer, dat er een leuke feature
over de februaristaking in de
krant stond en dat haar fecun-
diciteit haar zorgen baarde."
Maar ja, toen was het al te laat.
En dan klagen ze bij het WNT
dat Van Dale hun werk heeft
geplagieerd. Daar hangen ze
waarschijnlijk het opportunisti
sche principe aan van beter
goed gestolen dan glad verge
ten. Dus als kleine genoegdoe
ning voor iedereen die het WNT
heeft gekocht en zich bekocht
voelt. Hierboven nog een klein
erratum, met dank aan Van
Dale '92. Knipt het uit, plak het
in, doe er uw voordeel mee.
Het is eigenlijk nogal achter
haald om dit allemaal te ver
melden, ware het niet dat er
een nieuwe editie van de dikke
Van Dale in de winkels ligt. En
gisteren stond er een toepasse
lijke 'belgenmop' in onze krant.
Wat blijkt, de zuiderburen ne
men bijna een jaar later op sub
tiel ironische wijze wraak voor
de omissie in het WNT.
Drie warenhuizen in België bie
den de nieuwe Van Dale voor
ruim honderd gulden goedko-,
per aan. Zeeuws-Vlaamse boek
handelaren zijn razend. Terwijl
de zuiderburen zich tegen spot
prijs kunnen laven aan een or
gie van neologismen en moder
nismen, gaan de Nederlandse
burgers aan taalarmoe ten on
der. Koning Albert heeft veror
donneerd dat iedere Vlaming
uit de nieuwe Dikke dertig
nieuwe woorden per dag moet
leren. Aan het eind van het
nieuwe jaar moeten Vlaamse
bevolking tot de tanden toe zijn
gewapend om in een ultieme
bloedige taalstrijd Nederland
voor één en voor altijd het
hoogmoedige smoelwerk te
snoeren. (Tiendaagse Taal-
slachting, Hilversum, 2001).
En om te voorkomen dat Ne
derlanders de goedkope Van
Dale meesmoldcelen, wordt elk
Noorderlijk type met een hoog
voorhoofd en een dunne beurs
aan de grens aangehouden en
moet in een kruisverhoor de
juiste definitie geven van ham-
burgerbaan en flexwerker. Sug
gestie voor de volgende editie
van Van Dale: taaltoerisme.
PABLO CABENDA
RECENSIE SUSANNE LAMMERS
Voorstelling: Dido en Aeneas verteld door
het ro theater. Tekst: Vergilius, vertaling.
Marietje d'Hane Scheltema Muziek: Hen
ry Purcell. Spel Joop Keesmaat Regie
Peter Sonneveld Musici: Tiemo Wang,
Bert Vos. Jadenir Lacorte-Lopes, Ville Kivi-
uori en Iver Róhling. Gezien: 1/10, Leidse
Schouwburg
Een man in het zwart vertelt.
Dat is alles. Handen, een extra
rimpel in het voorhoofd, een
lichte buiging van het hoofd en
soms, uit de verte wat klanken
die even illustreren. Twee uur
lang haalt niemand het in zijn
hoofd zelfs maar te kuchen,
want Joop Keesmaat vertelt het
verhaal van de Trojaan Aeneas,
de stamvader van de Romei
nen, die na eindeloze omzwer
vingen aanspoelt op de Liby-
sche kusten. Hij vindt gastvrij
heid bij koningin Dido.
Centraal staat het verhaal
over de gruwelijke val van Troje
dat zij hem vraagt te vertellen.
Dan spreekt de ooggetuige die
DORDRECHT ANP
Het .225-jaar oude Teekenge
nootschap Pictura in Dordrecht
heeft de vondst van twee door
Rembrandt ondertekende etsen
anderhalf jaar lang geheim ge
houden. Pictura maakte de ont
dekking gisteren bekend tijdens
het jubileumfeest van het oud
ste tekengènootschap van Ne
derland. De vondst staat be
schreven in het jubileumblad.
Rembrandtkenner en kunst
handelaar Theo Laurentius
heeft de waarde van de etsen
bepaald op achthonderd en
vijfhonderd gulden: lage bedra
gen vanwege de relatief slechte
drukkwaliteit. Picturalid Frank
Storm duikelde ze anderhalf
jaar geleden al op in archiefdo
zen met bestuursstukken van
het genootschap. Pictura be
sloot de taxatie af te wachten
alvorens de publiciteit te zoe
ken.
In 1974 werden ook al 22
Rembrandt-etsen gevonden.
Die zijn nu in bruikleen bij het
Dordrechts Museum. De nieu
we vondst wordt aan die collec
tie toegevoegd, waarna waar
schijnlijk een tentoonstelling
volgt.
Het gaat om afbeeldingen
van een man met een gouden
ketting en een portret van Rem-
brandts moeder. Rembrandts
leerling Karei van der Pluym
heeft de etsen waarschijnlijk
gemaakt. Ze staan beschreven
in het grote overzichtsboek
'Etchings by Rembrandt'. On
bekend is nog steeds hoeveel
van deze etsen zijn verspreid.
zag waar de tent van Achilles
stond, hoe Laokoon met zijn
zoontjes door de zeemonsters
gewurgd worden, hoe de Troja
nen tevergeefs de stenen van
hun huizen als wapen gebrui
ken om hun brandende stad te
redden. En dan vervolgt het
verhaal met de vurige liefde
voor Aeneas die Dido verteert.
Joop Keesmaat leest niet voor,
hij vertelt - en zuigt je mee. Een
keertje verstrikt hij zich; ver
geeflijk, in een lange opsom
ming van steden en streken die
Aeneas en zijn gevluchte Troja
nen aandoen op hun omzwer
vingen, en het onderstreept ei
genlijk alleen maar zijn boven
menselijke prestatie.
Heel lang vult hij in zijn een
tje het met twee klassieke zui
len immens lijkende podium en
pas wanneer de liefde tussen
Aeneas en Dido opbloeit, treedt
het strijkersensemble op de
voorgrond met de muziek uit
Purcells opera. Zij pakken zijn
woorden over en zetten ze om
in muziek. AJs Dido haar ver
liefdheid opbiecht aan haar
zuster speelt de altviool zoet-
klagend met haar mee. De aan
sporing van haar zuster om
zich te laten gaan, wordt geïl
lustreerd met lente-klanken van
het ensemble. Maar het ver
haal, meeslepend en gedetail
leerd, blijft het belangrijkste en
de muziek is dienend. 'Dido en
Aeneas verteld' is biologerend.
Smaakvol, stijlvol, onvergetelijk.
j'üd ajjdïl\bj\ v2j
(Jan Korsten
allesdotner. Foto l ock Zuyderduin)
Zonder Leidenaars is dc 3 October-Vcrccniging
geen echte Leidse vereniging. De vereniging streeft
er naar dat zoveel mogelijk Leidenaars lid worden.
Ik word tot wederopzegging lid van dc
3 October-Vcrecniging voor
(minimaal 10 gulden)per jaar.
Naam
Straat en nummer
PostcodePlaats
DatumHandtekening
Stuur deze coupon in een open envelop aan;
secretariaat 3 October-Vereeniging, Antwoordnummer 10411
2300 WB Leiden (u hoeft geen postzegel te plakken).
