'Uitdaging voor architect' Cultuur Kunst 'Kat and the kings' wil het publiek raken in het hart Is het landschap te koop? i 'Hobbyisme zonder zweem van commercie' 'Alles is rustig' van Thomas Bernard een krassende satire WOENSDAG 29 SEPTEMBER 1999 'Samen met jou', het nieuwste album van dé zanger van het le venslied Frans Bauer, komt vrij dag uit het niets op één binnen in de album top 100. Volgens een woordvoerder van Bauers platenmaatschappij Koch MM Music bv zijn in de voorver koop al 100.000 exemplaren aan de man gebracht. Het is voor de derde keer op rij dat de 25-jarige Bauer er in slaagt vanuit het niets de hoog ste klassering op de albumlijst te halen. Op "Samen met jou' staan naast zijn laatste hit 'De Luchtballon' nog vijftien ande re nieuwe liedjes. De cd wordt sinds vrijdag 24 september ver kocht in de platenwinkels. De in het West-Brabantse Fij naart geboren en getogen Bau er brak vijf jaar geleden door met het nummer 'Als sterren aan de hemel' staan. De negen albums die hij maakte, haalden allemaal platina (100.000 ver kochte exemplaren) of dubbel platina. Er staat inmiddels ook een beeld van Bauer in Mada me Tussaud in Amsterdam. De verkoopcijfers van zijn nieuwste album hebben Bauer toch weer verrast. „Elke keer is het weer afwachten of de men sen het mooi vinden", zegt Bauer. „De cd verkoopt erg goed, daar spreekt een grote waardering uit voor m'n mu ziek en het genre. Drie keer op één binnenkomen is helemaal te gek." Morgen en vrijdag begint Bauer in theater de Harmonie in Leeuwarden aan een nieuwe theatertournee. De zanger be zoekt tot eind december vele theaters in het land. Volgens een woordvoerder van Bauers platenmaatschappij zullen on geveer 60.000 fans de concer treeks bezoeken. RTL4 zendt zaterdagavond een in maart in Alioy' opgenomen anderhalf uur durend concert van Bauer uit als afsluiter van de jubileu mavond Bauer gaat binnen een jaar ook een Spaanstalige cd opnemen. Nieuwste album Bauer uit niets op nummer één rotterdam hans visser/gpd Niet alleen groots opgezette musicals kunnen overdonde ren. De Zuid-Afrikaanse show 'Kat and the Kings' kreeg presi dent Mandela aan het dansen, deed het verwende Broadway- publiek in New York versteld staan en kaapte in Londen voor de neus van de gerenommeer de musicalmakers twee belang rijke theaterprijzen weg. De rock roll-musical beleeft van avond in Rotterdam zijn Neder landse première. Kat Diamond is een wat ou dere schoenpoetser in het Zuid- Afrikaanse Kaapstad. Als tiener leek hij een mooie toekomst als artiest tegemoet te gaan. Naar voorbeeld van onder meer The Inkspots en The Drifters had hij in de multiraciale wijk District Six, een zangroepje geformeerd: The Cavalla Kings. Maar de apartheid gooide roet in het eten. En dus poetst hij nu schoenen en koestert hij zijn herinneringen. Ze worden zichtbaar in de musical 'Kal and the Kings'. De show werd geschreven door Taliep Peter sen en David Kramer, die hem ook regisseerde. Samen met de Nederlandse producent Michel Boersma zet hij de voorstelling nu in Nederland neer. De musical speelt in District Six, een wijk die grenst aan het hart van Kaapstad. Ontstaan na de afschaffing van slavernij, toen zich daar door Nederland naar de Kaapprovincie gehaal de arbeidskrachten uit Java en Madagascar vestigden en waar rond 1900 uit Litouwen ge vluchte joden een nieuw leven begonnen. De wijk was het toonbeeld van een goed func tionerende kleurrijke samenle ving, totdat de apartheidswet- ten bepaalden dal alle kleurlin gen moesten verdwijnen. Met bulldozers werd die wijk in 1966 letterlijk weggeveegd. Kramer en Petersen baseer den zich op het verhaal van Sa lie Daniels. „Een paar maanden geleden overleden aan kanker. Het is niet echt zijn geschiede nis, maar hij was wel een voor beeld van de manier waarop veel gekleurde mensen in Zuid- Afrika na de invoering van de apartheid hun carrière wel kon den vergeten." Kramer zelf behoort al jaren tot de meest gevierde, maar bij het apartheidsregime minder geliefde artiesten. Hij schreef talloze songs en een groot aan tal theaterproducties. „Gek ge noeg zijn de meeste spelers in deze musical nog zo jong dat ze zich van de apartheid in zijn meest bizarre vorm nog weinig echt kunnen herinneren. De volgende generatie zal niets eens meer weten wat apartheid is. Die zal niet meer hoeven er varen wat het is om op grond van je huidskleur ergens niet naar binnen te mogen." David Kramer kon het nau welijks geloven toen een paar maanden geleden in Londen zijn musical 'Kat and the Kings' werd bekroond met de Lauren ce Olivier Award voor de beste musical. Bovendien werden ook de spelers nog eens onder scheiden. Ondanks dé concur rentie van succesnummers als 'Rent' en 'Saturdaynight Fever". En dan te bedenken dat Zuid- Afrika als gevolg van een inter nationale boycot wegens de apartheidspolitiek jarenlang cultureel in een isolement heeft geleefd. Er is één bezoeker die hij ze ker nooit zal vergeten: Nelson Mandela, de eerste zwarte pre sident van Zuid-Afrika. „Hij kwam naar een van de voorstel lingen in Londen. Stond mee te dansen in de zaal. En na afloop heeft hij op het toneel een speech gehouden en gezegd dat hij trots op ons was en dat we Zuid-Afrika met deze musical een enorme dienst hebben be wezen. Voor mij een heel emo tioneel moment. Alsof al je dro men dan tegelijk uitkomen." 'Kunststukje Onder het motto: beter goed geruild dan duur betaald, hebben de wethouders Van Rij en Pechtold het stedelijk museum De La kenhal dan toch aan uitbreidingsmogelijkheden geholpen. Die terechte wens van het museum is jaar in jaar uit genegeerd, om dat andere grote projecten zoals de Stadsgehoorzaal en de Schouwburg voorgingen. Ook in het vorig jaar vastgestelde col legeprogramma was De Lakenhal het kind van de rekening. Voor zowel het museum als het college was het echter nu of nooit. Naburige panden zijn immers niet dagelijks op de markt. Bovendien konden PvdA, D66 en GroenLinks nog voordat een nieuw collegeprogramma met de WD op tafel ligt de 'schande' van vorige zomer goed maken. Want een schande was het. De Lakenhal is de schatkamer van de Leidse geschiedenis. Ver waarlozing daarvan is in economisch voorspoedige tijden als de ze niet te verantwoorden. De stad, de collectie en het museumpersoneel - dat met de on langs afgesloten prestigieuze tentoonsteling 'De dageraad van de moderne kunst' een inspirerend visistekaartje heeft afgege ven van wat in een klein museum mogelijk is - verdienen een be tere behuizing. En Van Rij en Pechtold verdienen een pluim dat zij dit kunststukje alsnog hebben gecreëerd. recensie beeldende kunst manon wigny Land 5. Te zien tot en met 10 oktober. Beeldentuin en Kaasmarktschool (Stich ting Beeld en Grafiek), ingang: Koppen- hinksteeg 3, open di - zo, 13 - 17 uur Op afspraak: (071)5146024. Het poortje in de Koppenhink- steeg geeft toegang tot een ou de speelplaats, die is omgeto verd tot een kleine lusthof, compleet met kruidentuin en körnMKilling Sas éehigrctejraiüïnb die onder de hoed van de Stich ting Beeld en Grafiek hun ge meenschappelijk passie, het landschap, exposeren. Kunste nares Hennie Roest (uit Rotter dam, 'maar ik heb tien jaar in Leiden gewoond') is aanwezig en wijst de weg. Eerst maar binnen kijken in het fraaie oude schoolgebouw. In het trapportaal hangt het werk van Roest. Een groot doek; een uitgesproken landschap in aansprekende kleuren. Haar andere werk, 'Het blad, dat zich ontvouwt', hangt iets hoger en bestaat uit twaalf kleine doekjes tegen elkaar. Het lijkt een intie me ode aan het leven, met af beeldingen van ook weer land schappen, maar ook van een baby en van boombladeren in verschillende stadia. Boven in de gang en in een lokaal staat en hangt werk van Feng (uit Leiden), Hein Kuiper (uit Leiden), Sigrid Coreelmont (uit Utrecht) en Michael van Geemen (uit Utrecht). Fengs bijdrage bestaat uit houten beeldhouwwerken, die kundig zijn uitgesneden en vervolgens deels voorzien van verfstippen en -strepen in allerlei kleuren. Dit werk bekijk je niet in één oogopslag. 'Draagbaar kamp vuur' zorgt uiteindelijk toch voor de overtuiging dat Feng fijn werk maakt. Naast het werk van Feng verbeeldt beeldhouw ster Sigrid Coreelmont haar be schilderde fantasielandschap pen in gips, schuim en alumini um. Het is een 'ogenreis' vol ontdekkingen, die je vrolijk maakt. Dit is niet het geval bij het werk van Hein Kuiper, dat nog al braaf is. De tien schilderijtjes, geabstraheerde landschappen, maken weinig indruk. Hoe het óók kan bewijst Michael van Geemen met 'Kasjmir Strate gie'. Dit object bestaat uit een tafel waarop een gebergte is uit gebeeld: eeuwenoude bakens in het landschap. Op stokjes staan de prachtige houten, fijnge- schuurde ketens los van elkaar, alsof laaghangende bewolking alleen de hoogste toppen zicht baar maakt. Er staat meer werk van hem in de tuin. 'Tempel' is ter plekke gebouwd van trot toirbanden en tegels op een verhoging van bielzen. En op de plateaus van Vogelhuisje I en II blijken weer van die mooie houten bergketens met spitse toppen in een grillige verloop te staan, maar dan nóg kleiner; kunst op musformaat. Vliegtuigkunst op door Rijnsburger samengestelde luchh'aartkalender Nooit geweten waar de term 'kunst en vliegwerk' vandaan komt? Rijnsburger Pe ter Korbee komt met de oplossing. De vliegtuigfanaat brengt een kalender uit met reproducties van luchtvaartschilderijen. Al le schilderijen hebben de Nederlandse mi litaire luchtvaarthistorie als thema. Al eerder bracht Korbee in eigen beheer vliegtuigkalenders op de markt. Het is dit jaar echter voor het eerst dat hij daarvoor schilderijen koos in plaats van foto's. Re den hiervoor is de op handen zijnde eeuw wisseling die Korbee aanspoorde iets bij zonders te doen met 'zijn' twaalfde kalen der. Acht kunstschilders verleenden met fi guratieve schilderijen in olieverf, acrylverf of gouache hun medewerking. Met de ka lender wil Korbee, zelf een liefhebber, de luchtvaarhistorie uit de periode 1935-1985 doen herleven. „Het samenstellen van deze kalender was een grote uitdaging", vertelt de maker. „Hoewel ik dit al voor het twaalfde achter eenvolgende jaar doe, blijft het elke keer zoeken naar een originele invalshoek. Het gebruik van schilderijen in plaats'van foto's was uniek, maar daarmee heb ik me ook een hoop hindernissen op de hals gehaald. Zo moet je eerst luchtvaartschilders vinden die bereid zijn samen te werken voor een kalender." „Als dat is gelukt ga je uit alle schilderijen een keuze maken. Een deel van de schilde rijen is privébezit. Moet je dus naar men sen toe en vragen of je hun schilderij mag meenemen. Halverwege heb ik wel eens gedacht: moet ik doorgaan? Maar goed, ik was er aan begonnen, dus wilde ik het ook afmaken. Ik ben er een jaar mee bezig ge- Korbee heeft goede hoop alle 900 ge drukte exemplaren te verkopen „Als de kalender eenmaal gedrukt is, kan ik niet achterover in mijn stoel gaan zitten. Ik moet bij winkels langs, mensen aanschrij ven en publiciteit werven. Ik kan niet met de helft blijven zitten, want 'dan draai ik verlies. En hoewel het allemaal hobbyisme is waar geen zweempje commercie aanzit, is verlies draaien natuurlijk niet de bedoe ling." Volgens eigen zeggen is de kalender van Korbee nog altijd de enige Nederlandse luchtvaartkalender. De Luchtvaartkalender 2000 is te verkrijgen bij het Militaire Lucht vaartmuseum in Soesterberg, Aviodome Museum Schiphol, Luchtvaart Hobby Shop en Flash Aviation en bij een aantal boek handels in de Duin- en Bollenstreek. De ka lender is ook te bestellen bij Korbee, tel. 071 - 5155640 (overdag). toneel recensie susanne lammers Voorstelling: 'Alles is rustig' van Thomas Bernhard naar 'Über al len Gipfeln ist Ruh' door Tg. Stan Gezien: 28/9, LAKtheater, Lei den. Nog te zien: 29/9, aldaar. Een bejubelde schrijver op leeftijd leeft terugge trokken op een bergtop, komt er alleen nog vanaf om reizen te maken en voor te lezen. Hij krijgt bezoek van een adorerende jongedame die op zijn tetralogie (serie van vier drama's), waarin hij de hele Westerse cultuurgeschiedenis samen meent te vatten, wil promoveren. Thomas Bern hard toont een man die opgaat in de cultus rond zijn eigen zelf, die zich op zijn minst naast Goe the waant. Maar Bernhard tQont ook en vooral de vrouw van de schrijver. Langzaam en onnadrukkelijk, maar doelbe wust en onverbiddelijk stijgt hun abjecte megalo manie je steeds verder naar de lippen. De laatste scène, waarin de schrijver dan eindelijk uit zijn bewierookte tetralogie voorleest, is haast een an ti-climax: je had het nog erger verwacht. 'Alles is rustig' is daarbij een krassende satire tegen het zelfgenoegzame 'Deutschtum'. En de Nederland se kijker denkt vast ook een beetje aan onze ei gen Harry Mulisch. De voorstelling van Stan is voorbeeldig. Een enorm grijs scherm met onduidelijke vlekken staat bijna op de rand van het podium. Ervoor staan klassiekerige meubels beladen met glazen, serviesgoed en bibelots. Een akelig smal en eng speelvlak blijft over, maar op het grijze doek grauwt de morgen die het begin blijkt van een stralende dag. In een paar minuten verandert het begrenzende doek in een raam met een weids uitzicht, dat sterk contrasteert met de kakelende mensjes die ervoor zitten. Men speelt buitengewoon licht en subtiel, de tekst is op zichzelf al irritant genoeg en behoeft niet meer dan kleine gebaren, een oogopslag en soms een klein crescendo. Vooral Sara De Roo, als de in haar artistieke ambities gefnuikte echt genote, voelt dat haarfijn aan. Ze leutert over haar geniale man tegen de bleue, alsmaar foto's nemende promovenda, is zo vreselijk als maar zijn kan, en toch houdt ze, ondanks haar nou- veau-richerigheid, iets sympathieks. Damiaan De Schrijver als de zo met zichzelf in genomen auteur speelt zijn rol haast naïef en na tuurlijk, en daardoor blijf je zijn ronkerigheid en zijn foute ideeën nog net slikken, zoals van een toevallige gesprekspartner, die net niet ver ge noeg over de schreef gaat om hem de rug toe te keren. Onovertroffen knap is de manier waarop hij voortdurend 'seksuele intimiteiten' sugge reert: het hangt in de lucht, maar het materiali seert zich niet. Daardoorheen wordt voortdurend Schuberts 'Wanderers Nachüied' gezongen, soms beeldschoon, zoals Sara de Roo met een diepe, warme alt, soms oerlelijk vals, en aan het einde tergend uitdagend met zijn allen, waarmee de gearriveerde egomanie waar het hele stuk om draait, nog eens ingepeperd wordt. Eén van de platen uit Korbee's kalender, een North American B-25 Mitchell, geschilderd door Nico Peeters. Fred Delfgaauw in LAK afgelast leiden Vanwege een gecompliceerde botbreuk van poppen speler/acteur Fred Delfgaauw zijn de openbare repetitie en try out in het LAK-theater op 8 en 9 oktober afgelast. Op donderdag 3 februari 2000 speelt Delgaauw alsnog een try out in het LAK theater. Degenen die een kaartje hebben voor de voorstelling Don Q van 8 of 9 oktober ontvangen tegen inlevering van het kaartje hun geld terug of kunnen het kaartje omwisselen voor de voorstelling op 3 februari. LAK-theater, Cleveringaplaats 1, Leiden. Telefoon: 071-5124890. Dat kan van maandag tot en met vrijdag van 14.00 tot 16.30 uur. Presentatie dichtbundel bij de Kier leiden 'Het hoofd een station', de nieuwe dichtbundel van Lei- denaar Christiaan van Tol, wordt morgenavond om 19.30 uur gepresenteerd bij Boekhandel De Kier aan de Nieuwe Rijn. Het is de vierde bundel van het Leidse dichtersgilde Attitude 2000. Van Tol was als lid van de Leidse Schrijversclub nauw betrok ken bij de oprichting van het dichtersgilde. Eerder schreef hij het kinderboek Het regende Licht. Boekhandel De Kier, Nieuwe Rijn 45, Leiden. Tekening Van Gogh bij Sotheby's londen Veilinghuis Sotheby's in Londen verkoopt op dinsdag 7 december een pentekening van een bosje olijfbomen van Vin cent van Gogh. Er wordt meer dan zes miljoen gulden verwacht voor het uit 1889 stammende werk. Het is ingebracht door een particulier, die het eerder als 'oorlogskunst' terugkreeg uit Ber lijn. De tekening, waarschijnlijk vervaardigd in de Provence, be hoorde tot de collectie van Max Silberberg uit Breslau. De nazi's dwongen de collectioneur in 1935 tot de verkoop van zijn verza meling en de Van Gogh belandde in een museum in Berlijn. Toen het museum het herkende als in de oorlog onteigende kunst, haastte het zich bij de erfgenamen te brengen. Volgens Sotheby's is het een van de belangrijkste pentekeningen van Van Gogh die de laatste jaren op de markt zijn gekomen. De Trust en Art Pro fuseren Amsterdam De Amsterdamse toneelgezelschappen De Trust en Art Pro gaan met ingang van het nieuwe Kunstenplan (2001) fuseren. Apart zijn ze te klein om hun ambities te verwe zenlijken, samen hopen ze sterk te staan. De artistieke leiding komt in handen van Theu Boermans van De Trust, Frans Strij- ards van Art Pro komt in een artistieke raad voor het nieuwe gezelschap. Het moet een gezelschap van zo'n twintig acteurs worden. De Trust heeft er dertien, Art Pro houdt er geen vast gezelschap op na. Meubelcollectie onder de hamer zutphen/amsterdam Een unieke collectie met 56 meubels en beelden uit de 17de en 18de eeuw komt vandaag onder de ha mer bij het Amsterdamse veilinghuis Christie's. De geschatte waarde bedraagt circa één miljoen guiden. Amjad Rauf van het veilinghuis spreekt over de 'belangrijkste verzameling in zijn soort'. De collectie is afkomstig van ir. Edgar Schermerhorn, ei genaar van onder meer museumhotels in Zutphen en Delft. 'Gedurfdeuitbreiding Lakenhal Vervolg van voorpagina Wethouder Alexander Pechtold wil niet overhaast begin nen met de restauratie en verbouwing van de toekomsti ge uitbreiding van de Lakenhal, het Scheltemacomplex. Een architect krijgt de tijd om een bijzonder plan te be denken. Daarbij moet het voor hem of haar ook een uit daging worden om van het huidige museum en de ge bouwen aan weerszijden van de Marktsteeg een geheel te maken. Pechtold: „Ik wil een gewaagde architect laten stoeien over hoe je het Scheltema complex met De La kenhal kunt verbinden." De architect moet in elk geval met een gedurfder voorstel komen dan het bouwen van een loopbrug. robbert minkhorst Ook de samenwerking van De Lakenhal met het Centrum voor Beeldende Kunsten (CBK) speelt een rol. „De discussie daarover moet eerst zijn afge rond, voordat we stenen gaan stapelen", meent de cultuur wethouder. Om te voorkomen dat panden tussentijds gekraakt worden, wil de gemeente ze tot de verbouwing begint een tijde lijke functie geven. Overigens zijn de krakers van de voormali ge Droomfabriek (die overlast veroorzaakten in de buurt) in middels weggestuurd. Directeur Jetteke Bolten van het stedelijk museum verwacht ook niet dat de extra tentoon- stellings- en opslagruimtes al over een tot anderhalfjaar klaar zijn. „Er moet nog heel veel ge beuren. Vooral de samenwer king met het CBK moet gestalte krijgen. Ik vind dat overigens een spannende en leuke op dracht." Voor de uitbreiding van De Lakenhal heeft Leiden alvast ruim twaalf miljoen gulden op zij gezet. Omdat het CBK waar schijnlijk in het stedelijk muse um opgaat, is meer geld nodig. Pechtold en Van Rij denken dat de verbouwing van het Schelte- ma-complex ongeveer tegelijk •begint met de eerste onderde len uit het Aalmarkt-project, dat wil zeggen over enkele jaren dus. Overigens is in het gebied de grond gedeeltelijk verontrei nigd. De gemeente zorgt ervoor dat de bodem op die plek wordt gesaneerd. De vervuiling is niet bijzonder ernstig. „Er heeft een voddenboer gezeten. Daar zit dus van alles in de grond. We ruimen het uiteraard op", aldus Van Rij. Leiden heeft bijna anderhalf jaar in alle stilte onderhandeld met de projectontwikkelaars Van Dijk en Hartman over de verkoop. De twee projectont wikkelaars kochten de oude wolfabriek, de Droomfabriek en enkele aangrenzende huizen van de vorige eigenaar, die be reid was ze aan iedereen te ver kopen, behalve aan de gemeen te Leiden. Kort na de verkoop meldden Van Dijk en Hartman zich bij Van Rij en ontvouwden ze hun ideeën over het opknap pen van het gebied. „Een dag later belde Van Rij al terug", herinnert Hartman zich. Met de vraag of de gemeente de gebou wen niet kon overnemen. Het Leidse Scheltemacomplex aan de Oude Singel waarin museum de Lakenhal kan uitbreiden. foto mark lamers Deze zomer nog presenteer den Van Dijk en Hartman hun plannen met het gebied. Er zouden woningen, winkels, een parkeergarage en een of enkele galerieën komen. Op dat mo ment waren zij en de gemeente het echter al eens over verkoop. Van Rij: „Die actie was bedoeld om ons onder druk te zetten." Hartman: „We zijn nog net niet aan het lijntje gehouden." Haast hebben Hartman en Van Dijk nog steeds. Om die re den heeft de gemeente beloofd dat zij op 1 november verder kunnen met de voorbereidin gen van de verbouwingen aan de Garenmarkt en in de Vree- wijkstraat. Dat houdt in dat de gemeenteraad voor die datum akkoord moet gaan met de ver bouwingsplannen van die com plexen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1999 | | pagina 21