Noordwijkers zijn hangjongeren beu
'Hoe wij op onszelf leven vind ik ook niet goed'
springtij
Duin Bollenstreek
Jonge inbreker voorlopig vast
Politiek Hillegom wil
Treslong niet kwijt
Willibrordschool klaar voor toekomst
Neem een proefabonnement,
BEL 071-5128030
WEKEN VOOR/38,95
ZATERDAG 25 SEPTEMBER 1999
chef roza van der veer, 071-5356451plv.- chef wim van wanrooy, 071 -5356452
Afrit A44 naar Voorhout afgesloten
sassenheim In verband met asfalteringswerkzaamheden aan de
rijksweg A44 wordt in de richting naar Den Haag de afrit naar
Voorhout tijdelijk afgesloten. Deze afsluiting vindt plaats in de
nacht van vrijdag 1 oktober op zaterdag 2 oktober van 21.00 uur
tot 6.00 uur en van maandag 4 oktober tot woensdag 6 oktober
tussen 21.00 uur en 6.00 uur. Het verkeer wordt met routebor
den omgeleid.
Revalidatiecentra gaan samenwerken
katwijk» Het Rijnlands Zeehospitium in Katwijk gaat nauwer
samenwerken met vier andere revalidatiecentra. Volgende week
ondertekenen de directies van het Zeehos, de Sophia Stichting
en de Adriaanstichting uit Rotterdam, De Waarden uit Dor
drecht en Revalidatiegeneeskunde Zeeland uit Goes een inten
tieverklaring. De instellingen werkten in het verleden al inci
denteel samen. Samenwerking op het gebied van beleid, mana
gement, opleiding en onderzoek zijn de onderwerpen waarop
de directies nader gaan studeren.
Voorhoutse gaat voor vrijwilligerswerk naar El Salvador
den haag/hillegom
Het Haagse gerechtshof acht de
kans op herhaling te groot om
een tot drie jaar cel veroordeel
de 21-jarige inbreker uit Hille-
gom een tweede kans te geven.
Zowel de advocaat van de ver
dachte als de procureur-gene
raal vroegen het hof twee we
ken geleden om de celstraf te
gen de jongen schorsen en hem
naar een begeleid-wonen-pro
ject te sturen. Daar zou de Hil-
legommer geholpen kunnen
worden met zijn gok- en drugs
problemen. Die verslavingen
zorgden ervoor dat de verdach
te eind vorig jaar 21 inbraken
pleegde in Hillegom en omge
ving.
Het hof oordeelde gisteren
dat het behandelplan voor de
jongen op dit moment nog te
mager is om hem uit de gevan
genis vrij te laten. De verdachte
zal eerst uitgebreider onder
zocht moeten worden. Binnen
drie maanden zal een nieuwe
zitting plaatsvinden en tot die
tijd blijft de verdachte achter de
tralies zitten.
'Klachten buurt wel serieus nemen
hillegom lieke de kwant
Een meerderheid van de Hil-
legomse gemeenteraadsleden
wü partycentrum Treslong bin
nen de gemeentegrenzen hou
den. Het beroemde horecabe
drijf is volgens hen bepalend
voor de uitstraling van het
dorp. Er moeten echter wel
dringend maatregelen worden
jenomen tegen overlast in de
juurt, aldus de politici.
Directeur L. van der Zon van
partycentrum Treslong maakte
deze week bekend dat het be
drijf overweegt om over drie tot
vier jaar te verhuizen naar een
'plek in de weilanden'. Dat zou
de enige echte oplossing zijn
voor de toenemende spannin-
jen in de buurt. Omwonenden
Wagen al jaren over lawaai.
Fractievoorzitter C. Jong
bloed van oppositiepartij WD
kent de klachten van omwo
nenden. „Ze zijn terecht. Vooral
sinds de oude sporthal ook als
èestzaal in gebruik is geno
men, worden de normen daar
overschreden. Daar moeten we
natuurlijk iets mee. Ik zou het
echter wel heel jammer vinden
als Treslong verdwijnt. Het be
drijf is landelijk bekend, draagt
bij aan de uitstraling van Hille
gom en schept werkgelegend-
heid." Jongbloed stelt, evenals
T. Adamse van D66, voor meer
isolerende,maatregelen te ne
men.
Ook de fractie van de PvdA
ziet Treslong niet graag ver
dwijnen. Voorzitter A. van Res
teren wil proberen binnen de
gemeente een andere locatie
voor het bedrijf te vinden.
„Denk aan het evenementen
terrein op sportpark de Zande
rij."
De fracties van BBH (Bevol-
kings Belangen Hillegom),
Groenlinks en het CDA maken
zich minder druk om het moge
lijke vertrek van het partycen
trum. R. Jansen van Groen
links: „Als de klachten terecht
zijn moeten deze ondernemers
een andere plek zoeken. En
daar wens ik ze veel succes bij.
Sloop van het gebouw zou ik
wel betreuren."
job de kruiff
„Als je gaat reizen, kom je al
leen andere reizigers tegen",
zegt ze. Het 'jaartje buitenland'
van Tanya wordt daarom geen
toeristische Tibet-Nepal-Indo-
nesië-Australië-trip. Ze vertrekt
woensdag naar El Salvador. De
23-jarige Voorhoutse gaat er
een jaar vrijwilligerswerk doen.
Ze wilde een andere cultuur le
ren kennen, maar ze wilde daar
dan ook een bijdrage leveren,
bedacht ze begin dit jaar. In het
Midden-Amerikaanse land kan
ze in elk geval in een creche en
een buurthuis terecht. En ze
hoopt eigenlijk er met haar vak,
de muziektherapie, aan de slag
te kunnen.
„Ik werkte afgelopen jaar bij
een verzekeraar, 's Avonds
mensen bellen. Het was leuk
hoor, om in het bedrijfsleven
rond te kijken. En mijn colle
ga's waren prachtige mensen.
Maar het is niks voor mij. Ik kan
niet acht uur op een stoel ach
ter een bureau zitten. En als ik
dingen niet tegen een klant
mag vertellen, heb ik het gevoel
dat ik lieg."
Bleijenberg wilde op reis. Het
Oostblok of de derde wereld,
maar het liefst naar Zuid-Ame-
rika. „Ik heb de Novib gebeld,
kreeg allerlei adressen, maar de
meeste organisaties zijn op reli
gieuze basis." Uiteindelijk
kwam ze bij de IJU, de Stichting
Internationale Jeugd Uitwisse
ling terecht. Die heeft, behalve
in Europa, contacten met orga
nisaties in de Filippijnen, Gha
na, India en El Salvador. Dat
laatste had meteen haar voor
keur. En er was plaats. Het hele
avontuur gaat haar elfduizend
gulden kosten, maar die had ze
gespaard. En bovendien: „Ik
kan er wel wat voor kopen,
maar dat wordt zo materialis
tisch. Dat jaar nemen ze me
nooit meer af."
Ze gaat werken in een dorpje,
San Carlos Lempa, waar de
mensen nog steeds bezig zijn
om na de oorlog van tien jaar
geleden een bestaan op te bou
wen. Wat er precies te doen is,
moet ter plekke blijken. Het is,
toch maar even in reistermen,
een 'nieuwe bestemming'. Er is
tot dusver alleen iemand van de
IJU geweest om contact te leg
gen. Ze heeft tijdens een infod-
ag foto's gezien, maar ze is de
eerste die er een jaar gaat blij
ven. Dat wil zeggen, als het be
valt en als er genoeg te doen is.
„Het is vrijwillig, en ik heb een
open ticket."
Wat Tanya nu weet is dat ze
in een crèche begint, om de taal
te leren, en vervolgens komt te
werken in een buurthuis dat
net is opgezet in een poging om
de trek van jongeren naar de
grote steden tegen te gaan. Ver
dere mogelijkheden zijn mee
werken op een boerderij ge
rund door vrouwen, in land
bouwprojecten of bij een orga
nisatie die mensen met oorlog
strauma's helpt.
Een lokale organisatie bege
leidt haar. En wat al wel zeker
is: ze komt te wonen bij een
gastgezin en heeft daar geen ei
gen kamer. „Dat lijkt me wel
lastig, geen privacy. Maar ik
probeer wel wat te creëren. En
hoe we in Nederland op onszelf
leven, dat vind ik ook helemaal
niet goed. Sommige mensen
kennen hun eigen buren niet
eens."
Bleijenberg is in Amersfoort
afgestudeerd als muziekthera-
peute. Als het aan haar ligt, wil
ze ook daar iets mee gaan doen
De slachtoffers van de orkaan
Mitch helpen bijvoorbeeld.
„Het is, in mijn ogen, de per
fecte behandeling. Het is non
verbale therapie. Ik laat mensen
dingen spelen en ik analyseer
dat. Door mee te spelen pro
beer ik vervolgens iemand ertoe
te bewegen zich op een andere
manier te uiten. Het gaat er niet
om hoe goed-ie speelt, maar je
maakt iemand op een hele on
schuldige manier duidelijk hoe
hij dingen vormgeeft. En door
creatief te zijn leren ze ook met
hun problemen creatief om te
gaan."
Over welke muziekinstru
menten ze eventueel de be
schikking krijgt, ziet ze daar
wel. En Salvadoraanse muziek
kent ze ook nog niet. „Andere
maatsoorten, dat zou wel eens
moeilijk kunnen zijn." Bleijen
berg lijkt verder nergens tegen
op te zien. Sterker nog, haar ka
mer en baan zijn opgezegd, ze
wil weg. „Natuurlijk is het eng.
Je weet niet wat je te wachten
staat en hoe je er zelf op gaat
reageren. Maar ik hoef in elk
geval geen duur ticket te kopen
om in een ander land het nieu
we millennium te vieren."
Voor informatie over uitwisse
lingsprojecten van Stichting
IJU: tel. 026-4454649
Omwonenden Duinpark uiten hun grieven in brief aan burgemeester
Bewoners van de groene long in het Duinpark in Noord-
wijk hebben zich bij burgemeester en wethouders be
klaagd over buitensporig gedrag van hangjongeren in
hun wijk. In een door alle bewoners van het Jan van
Kanhof, Jan Cramerhof, Hendrik Vinkhof en Leendert
Hellenberghof ondertekende brief wordt onderstreept
dat hangjongeren zich ernstig misdragen. De omwonen
den eisen maatregelen van politie om de overlast in te
dammen. De brief wordt ondersteund door het bestuur
van de wijkvereniging Duinpark.
noordwijkrob onderwater het dealen van softdrugs, mu
ziekinstallaties die luid spelen
Vuile portieken, jongeren die en het keihard rijden met
op een aanstootgevende ma- brommers over voetpaden. Dat
nier vrijen, alcoholmisbruik, zijn de voornaamste grieven
van de bewoners in de wijk
Duinpark. Zelfs kinderen tus
sen de zes en acht jaar zijn er al
stickies rollend door de bewo
ners aangetroffen. Omwonen
den zijn met hun klachten
meerdere keren naar de politie
gestapt. „Maar dat heeft tot op
heden weinig effect gehad",
schrijven de bewoners in hun
brief aan burgemeester J. van
der Sluijs.
Sommige bewoners durven
de jongeren niet op hun gedrag
aan te spreken uit angst voor
represailles. Ook laten gezinnen
hun kinderen niet meer in de
wijk spelen. Omdat de bewo
ners bang zijn dat de situatie
escaleert, hebben zij zich ge
wend tot de gemeente. Burge
meester Van der Sluijs is met
wethouder Th. Sweers ter plek
ke geweest om zich van de situ
atie op de hoogte te stellen. De
burgemeester treedt binnen
veertien dagen in gesprek met
een delegatie van de klagende
bewoners. Sweers heeft reeds
om de tafel gezeten met een
aantal jongeren. Het gesprek
heeft ertoe geleid dat de ge
meente harder op zoek gaat
naar een zogeheten JOP, een
Jongeren Ontmoetings Plaats.
Die zou moeten komen op de
scheiding van de bebouwde
kom en het buitengebied. Bij de
voetbalvelden van SJC heeft
Noordwijk al een hangplek ge
realiseerd.
Van der Sluijs: „De jongeren
hebben in dat gesprek met
Sweers aangegeven dat ze iets
zoeken. Daar kunnen we ons
best in vinden. Alleen: waar
vinden we een plek? We kun
nen natuurlijk geen plek aan
wijzen, als we van tevoren we
ten dat we allerlei advocaten
van omwonenden op onze nek
krijgen."
Noordwijk worstelt met het
probleem van hangjongeren.
Van der Sluijs: „Het heeft onze
aandacht. De politie surveilleert
ook in de wijk Duinpark vaker
dan gebruikelijk. De politie gaat
er zelfs vaak op eigen initiatief
heen."
Van der Sluijs vindt het op
lossen van het probleem 'hang
jongeren' moeilijk. ,,Ik krijg af
en toe het gevoel dat jonge in
woners van Noordwijk nergens
meer naar toe kunnen. Sommi
ge inwoners vergeten dat ze zelf
ook jong zijn geweest en klagen
snel over overlast. Aan de Einde
re kant moeten de jongeren
zich niet bezondigen aan bui
tensporig gedrag."
In Rijnsburg weten ze niet
om te gaan met hun
cultuurgoed. Zo'n
prachtig monument als
de molen 'De Hoop Doet
Leven' moest bruut
wijken voor de
commercie. De
gebouwenblokken van
het Florapark namen de
arme molenaar de wind
uit de wieken. Met als
gevolg dat de molen niet
meer welkom was in
Rijnsburg. 'Optillen en
wegwezen!', was het
devies. Nee, dan
Voorhout. Daar
ontvingen ze De Hoop
Doet Leven met alle
égards.
Natuurlijk was er een plekje in
on lit cultuurminnende dorp en
latuurlijk was niets dan het
'v leste plaatsje goed genoeg voor
li iet monument dat eeuwen had
koi noeten zwoegen om de de voe-
|8 en van de polderbewoners
Iroog te houden. In het lande-
ijk gebied nabij sportpark Els-
■li [eest zou de molen schitteren
vi Js nooit tevoren. Niet gestoord
irzj loor bedrijfspanden en opslag-
;w oodsen, vrij van de commercie,
ik oals het kunst en cultuur ei-
b ienlijk betaamt,
enminste, zo was het maar
iefst drie weken. Want zo kort
iuurde het, voordat ook Voor-
lout in de gaten kreeg dat zo'n
1T1e nolen alleen maar een sta-in-
2 le-weg is, als het om geld ver
vat tenen gaat. Want bijna vier
K Heter hoge reclameborden
pi ings de boorden van het sport-
ek ark. die brengen centen in het
,on aatje. En zo'n monument, dat
;0c ost alleen maar geld. En dus
ei lemden de leden van de com
pel aissie voor ruimtelijke orde-
ling woensdagavond van harte
Nee, het is geen pindakaasreclame. En het is ook geen nieuwe combinatie van bal- en vechtsport. Maar de
waarheid is net zo grappig. Een groep Noordwijkse gabbers voetbalde deze week tegen een elftal van de ge
meente. Met jongerenwethouder Koos Smit als coach en Theo Sweers (integrale veiligheid) in het doel, ze
gevierde de gemeente met 8-3. Niet alleen balcontrole van Sweers was daar overigens debet aan: de gab
bers waren met hun hoofd al bij de ontmoeting van komende dinsdag. Dan spelen ze tegen hun 'angstgeg-
ner', de politie. foto hielco kuipers
in met het plaatsen van de re
clameborden, ook al ontnemen
zij het zicht op de net verhuisde
molen.
Tsja, moest wethouder Leo van
Steijn toegeven, die borden zijn
niet fraai. „Maar in mijn verde
diging gaat het niet om estheti
ca." Nee, het gaat in het geval
van voetbalclub Foreholte - net
als in de Champions League -
om de poen. Daarom ligt er een
alternatief plan in de kast om
ook de molen flink te besticke-
ren. Met reclameborden als
wieken, dat vangt extra wind.
En als er maar genoeg schreeu
wende reclame op wordt ge
plakt, dan zijn de bewoners van
de Leidschevaart vanzelf tevre
den met een paar van die kleine
reclamebordjes op Elsgeest, zo
lang ze de molen maar aan het
zicht onttrekken. Misschien
werkt dat, Leo, want hoop doet
tenslotte leven, maar leven kost
wel geld...
Vuurwerk
Burgemeester Cor de Ronde en
wethouders Paul van Riet en
Leo van Steijn - we hebben het
nog steeds overVoorhout - zijn
van bovenstaande stelling het
levende bewijs. Want in hun
huishoudboekje staan niet al
leen de kosten van brood, melk
en schoonmaakspullen, maar is
ook nog eens een aparte post
opgenomen voor de bekeurin
gen die elke burger wel een keer
oploopt.
Zo stak het vrolijke Voorhoutse
drietal vorige week tijdens de
najaarsfeesten elk een vuurpijl
af, als startschot voor de lam-
pionnenoptocht. De volgende
dag al lag er een boze brief van
de politie op de deurmat: vuur
werk afsteken, dat mag alleen
met oud en nieuw. Wie zich
daar niet aan houdt, krijgt een
bekeuring en die konden de be
stuurders dus tegemoet zien.
De Ronde reageerde furieus.
Valt er na al het gedoe van de
laatste tijd in Voorhout einde
lijk weer iets te vieren, krijgt hij
de politie op zijn dak.
Bij de politie zijn ze inmiddels
aardig geschrokken van de blaf
fende Cor. Ze doen toch im
mers alleen maar hun werk?
Desondanks hebben ze toch
maar een radiostilte afgekon
digd. Begin volgende week gaan
burgemeester, officier van justi
tie en districtsschef om de tafel
zitten voor een topoverleg. 'Om
de zaak uit te praten'. En dan
ging het nu alleen nog maar om
een vuurpijltje. We zijn be
nieuwd hoe het Voorhouts col
lege de betaling van hun par
keerbonnen afhandelt.
Overigens mag voor de tegen
standers van Daan IJdo, die
hem de laatste maanden keer
op keer verweten zich niet aan
de regels te houden, niet onver
meld blijven dat Daan het enige
collegelid is dat zich niet heeft
bezondigd aan een overtreding
van de vuurwerkvoorschriften.
eric de jager en job de kruiff
noordwuk peter blok
Pachter parkeerplaats Wantveld wil graag blijven
een afvalcontainer. Daarnaast wil hij de indeling
van het terrein veranderen, waardoor niet alleen
meer parkeerplaatsen ontstaan maar ook de par
keervakken logischer zijn in te rijden.
Het zomerseizoen, waarin hij het parkeerter
rein exploiteert, mag van Krul worden verkort tot
de periode van 1 juni tot 1 september. „Daarmee
wordt de verkeersdruk in de woonwijken in april
en mei en september stukken minder", aldus
Krul. „Daar is iedereen bij gebaat."
De pachter van parkeerterrein Wantveld in
Noordwijk, P. Krul Beheer BV, wil bijven. En het
liefst voor langere tijd. Hij vraagt de gemeente
daarom de pachtperiode niet weer met een enkel
jaartje, maar met een meerdere jaren te verlen
gen. Krul wil op het parkeerterrein permanente
voorzieningen aanbrengen, zoals een wachthuis
je met daarin een kantoor, toiletten, telefoon en
ACHTERGROND
door Peter Blok
Met het vertrek van Lydia van
Wilgenburg als directeur van de
rooms-katholieke basisschool
St. Willibrord in Lisse is volgens
ingewijden 'eindelijk' een einde
gekomen aan de ruim zeven
jaar durende 'ernstig verstoor
de' arbeidsverhoudingen op de
school. De samenwerking en de
communicatie tussen de direc
teur enerzijds en de leerkrach
ten en de ouders anderzijds is
in die periode 'verre van opti
maal' geweest. Volgens de ruim
vijftig ouders, die maandag
morgen voor het begin van de
nieuwe schoolweek het ver
trouwen in de directeur hebben
opgezegd, was de situatie op de
school zelfs 'onwerkbaar'.
De medezeggenschapsraad
(MR) van de school spreekt dat
laatste nadrukkelijk tegen. Vol
gens de MR is de samenwerking
en de communicatie tussen de
leerkrachten onderling 'altijd
gezond en optimaal' geweest.
De samenwerking en commu
nicatie met de directeur was
volgens de MR daarentegen
'verre van ideaal'. Of zoals de
Sophia Stichting, het algemeen
bestuur, van de school het
noemt 'ver onder de maat'. Niet
voor niets besloot deze stich
ting ruim een half jaar geleden
om een professioneel onder
zoek té laten verrichten naar de
conflicten op de werkvloer van
de Willibrordschool. Die bleken
zo ernstig te zijn dat directeur
en leerkrachten sindsdien pro
fessioneel moesten worden be
geleid.
De problemen, of beter ge
zegd het probleem, is niet
meer. Of zoals de afgelopen da
gen door diverse betrokkenen is
gezegd: „We zien de toekomst
weer met het volste vertrouwen
tegemoet. De 'rotte appel' is er
uit." De directeur stapte
woensdag naar eigen zeggen 'in
het belang van de school' op,
nadat de Sophia Stichting daar
nadrukkelijk op had aange
drongen.
Met Van Wilgenburg zijn de
problemen verdwenen. Maar
waarom vormde zij nu ruim ze
ven jaar het probleem? En wat
was daarvan de oorzaak? „Ze
heeft een kwalijke rol gespeeld
rond het vertrek van de vorige
directeur De Klerk. Dat is, was
en blijft onvergeeflijk. Dat heeft
de onderlinge verhoudingen
flink en voorgoed vertroebeld",
aldus ingewijden.
De controverse tussen Van
Wilgenburg en de leerkrachten
kent een lange (voorgeschiede
nis. Van Wilgenburg kwam in
1981, uitdrukkelijk tegen de wil
van het toenmalige team leer
krachten, als hoofdleidster naar
kleuterschool Mariënburcht,
toentertijd het 'voorportaal' van
de Willibrordschool. Daarmee
was het eerste conflict geboren.
Toen onder leiding van minis
ter W. Deetman van onderwijs
in 1985 de basisschool, waarbij
de lagere school en de kleuter
school in elkaar werden gewe
ven, het levenslicht zag, ont
stond een tweede conflict. Van
Wilgenburg werd, hoewel zij al -
tijd had aangegeven geen lei
dinggevende baan in het on
derwijs te ambiëren, adjunct
directeur.
Na het gedwongen vertrek
van directeur De Klerk, die vol
gens betrokkenen zijn financië
le huishouding niet op orde-
had, promoveerde Van Wilgen-
burg in 1992 tot directeur. Zij
zou toen een omstreden rol
hebben gespeeld. Zelf geeft ze,
daartoe uitgenodigd, geen en
kei commentaar. ,,lk voel et
niets voor om de vuile was bui
ten te hangen."
Tot deze week bleef Van Wil
genburg directeur, totdat de
Sophia Stichting haar verzocht
terug te treden. 'Om de kwali
teit en de continuïteit van het
onderwijs in de toekomst te
waarborgen' en om 'de rust op
de school te laten weerkeren.'
De medezeggenschapsraad
van de St. Willibrordschool
'hoopt nu dat alle ouders die
hun (in totaal vijftig, red.) kin
deren door de crisis deze week
bij andere scholen hebben aan
gemeld, voor de school behou
den kunnen blijven'.
