'Topfit Alphense Boys is een zware kluif Er is maar een groot verschil: geld Machlas: 'Vitesse had de transfersoil van Ajax nodig' Sport Klassement topscorers '99-'00 VRIJDAG 24 SEPTEMBER 1999 CHEF WILLEM SPIERDIJK, 071-5356464, PLV.-CHEF JANET VAN DIJK, 071-5356 „Als wij niet voor de volle honderd procent fit zijn, heb ben we maar een matige ploeg. Maar als we volledig op scherp staan, kunnen we iedere zondag hele leuke din gen doen." Peter Wubben neemt niet graag een blad voor de mond, dat is al snel duidelijk. De 32-jarige speler van Alphense Boys is recht voor zijn raap - 'altijd al ge weest' - en is zich daar ook volledig van bewust. Een ei genschap die zelfs in het amateurvoetbal een zeldzaam heid is geworden. En waar niet iedereen goed mee over weg kan, dat heeft de Hagenaar de afgelopen jaren wel gemerkt. Het is geschiedenis, Wubben heeft het liever oVer het heden en de toekomst, want 'Alphense Boys is weer op de goede weg.' ken." Het welzijn van de Alphense Boys gaat Peter Wubben duide lijk aan het hart. Hij vervolgt: „Daar waar onze grootste te genstander de afgelopen drie, vier jaar Alphense Boys zelf was, voel ik dat er in dit team potentie zit. Afwachten of het er ook uit zal komen. We mikken op een plaats bij de eerste vier. In ieder geval zijn we behoorlijk uit het dal geklommen en raakt de club steeds meer in balans. Een balans met aan de ene kant de sfeer van gezelligheid en re creatief voetbal en aan de ande re kant de prestatie. Maar het is nog steeds knokken om het juiste evenwicht te vinden, en dat stuit weieens op weerstand. Dat vind ik niet erg: discussies houden de boel in leven, zor gen ervoor dat we niet in slaap vallen." Op zijn tiende trapte Peter Wubben voor het eerst tegen het ronde leer bij DESK uit Kaatsheuvel. Nadat hij daar drie jaar in het eerste had gespeeld, vertrok hij op negentienjarige leeftijd naar het toenmalige FC Den Haag, dat op dat moment geleid werd door Co Adriaanse. Twee jaar speelde hij in de resi dentie, evenals bij zijn volgende werkgevers TOP Oss en RBC. „In 1994 kwam ik naar FC Lis- se", blikt Wubben terug. Om er aan toe te voegen: „En het kampioenschap drie jaar later voelde als een sportieve revan che op een aantal geledingen LEIDEN RAYMOND GRIMBERGEN Zes punten uit drie wedstrijden geeft de ranglijst in de kantine van de 'Boys' aan. „Die wed strijd tegen Blauw Zwart heb ben we onnodig verloren. Maar als je wat wilt in deze poule, moet je echt alles uit de kast halen. Dat geldt ook voor de wedstrijd aanstaande zondag, tegen Lugdunum. Van die ploeg weet ik niet zo veel, maar ik weet wel dat we er niet makke lijk van zullen winnen. Ik vind het ook niet zo belangrijk om naar de tegenstander te kijken. Zie het zo: als wij topfit zijn, heeft Lugdunum een zware kluif aan ons. Zijn we het niet, hebben wij diezelfde zware kluif aan Lugdunum." Zolang de koppies maar naar dezelfde kant blijven staan, kan er weinig fout gaan, volgens Wubben. En dat zijn dit seizoen behoorlijk wat andere koppies dan in de vorige jaargang. Trai ner Kees Oostermeyer haalde in zijn tweede jaar een aantal jon ge spelers terug naar Alphense Boys en formeerde een zo goed als compleet nieuw vlaggen schip. Wubben roemt vooral spelers als Feldmann, Nieu- wendijk, Den Horder, De Jeu, Wijsman, De Vries en Knetsch. „Jongens waar deze club op drijft. Stille krachten die het elf tal dragen, met een uitstekende instelling en positief groepsge drag. Andere seizoenen heeft het daar wel eens aan ontbro- binnen die club." Wat er pre cies aan de hand was en welke geledingen dat waren, doet niet zo zeer ter zake, vindt hij. „Maar laten we zeggen dat ik niet iemand ben van 'lange ha len, snel thuis'. Ik ben een voet baller." Het geel-blauwe tricot van FC Lisse zou Wubben vervolgens niet meer aantrekken. Via de eerder dat seizoen bij Lisse weggestuurde coach Paul Bahl- man - „onterecht in mijn ogen" - kwam hij bij Alphense Boys terecht. „Daar kon ik voetballen èn jeugdtrainingen geven, en dat laatste was een voorwaarde voor mij." Sinds drie jaar traint Wubben, afgestudeerd aan de Academie voor Lichamelijke Opvoeding, de Al, de toekom stige spelers van het eerste. In die drie jaar hebben zo'n zes jeugdspelers die stap ook daad werkelijk gemaakt. „En dan heb je dankbaar werk. Dat vind ik ook één van de pluspunten van Alphense Boys. De club wil een stabiel eerste team vormen door voornamelijk de eigen jeugd te laten doorstromen." Waar merkt hij aan dat zijn werk dankbaar is? „Moeilijk te zeggen. Dat is een gevoelskwes tie." Die laatste term valt ook als Wubben vertelt wanneer hij met voetballen denkt te stop pen, om zich volledig te kun nen wijden aan zijn trainerscar rière. Ook een kwestie van ge- Naam: Natasja Sasburg. Geboren: 6 april 1979 te Leiden. Lengte: 1.67 m. Gewicht: 64 kilo. Opleiding: mavo. Broers/zussen: een broertje, Peter, van 15 en mijn zus Lin da, van 22. Zij heeft ook jaren gespeeld voor De Sleutels. Woont samen met: mijn vriend Afrim van Es. Woonplaats: Leiden. Beroep: zelfstandig onderne mer. We hebben de beste be- zorgingsdienst voor bloemen en planten! Clubs: de Sleutels en Alkma- nia. Positie: spits. Sterke punt: scoren, ik kan goed een keeper uitspelen. Maar ik geef ook vaak assists. Zwakke punt: ik kan niet zo goed meeverdedigen, ik hap snel. Ik zou het dan ook vrese lijk vinden om tegen mezelf te spelen. Trainers: Piet Zwagers, Johan van Oosten, Simon van der Linden, Wilfried van der Vorst, Theo Suurland, Afrim van Es en Joke van Klink. Beste trainer: Afrim van Es na tuurlijk, mijn vriendje. Slechtste trainer: Wilfried van der Vorst. Hij heeft het vrou wenvoetbal bij De Sleutels ka pot ge maakt. Bo vendien was hij erg oneerlijk. Ik scoorde in een wed strijd eens drie keer in de eerste helft. Zet-ie me na rust wissel. De wedstrijden daarna zat ik ook op de bank, nou dan begrijp je volgens mij het spelletje niet helemaal. Beste maatje in het team: Bi- anca Vreeken en Simone Tes- ke. Zij zijn ook van De Sleutels gekomen. Maar de hele groep bij Alkmania is gezellig. Hoogtepunt: de tijd dat we landelijk voetbalden met De Sleutels. Dieptepunt: het stopzetten van het vrouwenvoetbal bij De Sleutels. Ze deden binnen de club alles voor ons. Het leefde er echt enorm. Blessures: ik heb een zwakke enkel, maar gelukkig nooit ern stige blessures gehad. Leukste tegenstander: die heb ik eigenlijk niet. Ja, de ploegen waarvan we winnen. Favoriete club: Ajax. Favoriete speler: Jari Litma- nen en Jesper Grönkjaer. Nederlands vrouwenelftal: dat volg ik eigenlijk helemaal niet, Lelijkste shirt: dat van Feyen- oord natuurlijk. Hobby's: voetballen en skiën in de vakantie ook al kan ik dat niet zo goed. Krant: Leidsch Dagblad. Tijdschrift: de VI en Sportweek blader ik door. Televisie: ik zap altijd. Come dy's en sport kijk ik vaak. Man: mijn vriend en mijn va der. Vrouw: mijn moeder. Zij is de beste die je kunt hebben. Ik heb echt toffe ouders. Elke week staan ze langs de lijn te kijken. Favoriete eten: een pizza thuis laten bezorgen. Favoriete stad: Leiden, er is hier niet zoveel te doen maar ik kom eigenlijk nergens anders. Mooiste plekje in Leiden: het uitzicht vanuit mijn huis. Een parkje met een slootje. Hekel aan: mensen die liegen en geen respect tonen. De Sleutels of Alkmania: op dit moment Alkmania. Ook als er volgend jaar weer vrouwen voetbal bij De Sleutels wordt opgezet blijf ik hier. We heb ben een leuke groep. SJC - Alkmania: het zal een moeilijke wedstrijd worden want zij winnen tot nu toe ook gemakkelijk. Ik hoop 3-1 en dat ik er dan twee scoor. Doelpunten in het seizoen: ik sta nu na drie wedstrijden op tien. Ik hoop er in ieder geval dertig te maken. Kampioen: Alkmania. Degradant: één van de drie te genstanders die we gehad heb ben. Vooral KFC viel me tegen. Toekomst persoonlijk: vroe ger wilde ik heel graag in het nationale team. Toen ik in de Leidse selectie zat werd er wel eens gezegd dat er een scout langs de lijn stond. Maar ach teraf bleek dat er niemand was. Nu zie ik het wel. Toekomst club: zo lang en zo veel mogelijk op een hoog ni veau spelen. Ook bij Alkmania leeft het vrouwenvoetbal. We hebben nu al best veel toe schouwers bij een thuiswed strijd. Voetbalhumor: er zullen geen schoenen met scheerschuim volgespoten worden, maar we hebben wel veel lol. TEKST: JEROEN BAL FOTO: TACO VAN DER EB In Leiden en omstreken wonen steeds meer buitenlanders en dat heeft ook in vloed op de regionale sport. Mensen met een andere nationaliteit brengen vaak an dere (sport-)normen, -waarden en -bele ving met zich mee. Zijn er verschillen en zo ja, zijn daar verklaringen voor te vin den? In de vierde aflevering is het woord aan Antonio Serafino, een voetballende Italiaan uit Weteringbrug. OVER de GRENS IN de REGIO Het contrast kan bijna niet groter. Een 32- jarige Italiaan die zijn jeugd doorbracht in de hak van de laars waar het glooiende landschap kaal en ongerept is, de zomers heet en klam zijn en het gemoedelijke leven zich voornamelijk in de open lucht voort sleept. Die Italiaan, luisterend naar de me lodieuze naam Antonio Serafino, woont al zeven jaar in het vlakke, vochtige en ty pisch Hollandse polderlandschap van de Haarlemmermeer. Zijn huwelijk met een Weteringbrugse bracht deze ommekeer te weeg. Wat bleef, was zijn mediterrane pas sie voor voetbal. Hij meldde zich met enke le pondjes overgewicht aan bij de plaatse lijke trots SVOW, waar hij een plaatsje in het derde team kreeg toebedeeld. „Ik had geen idee van het niveau, maar ik scoorde veel en al snel kreeg ik door dat ik van waarde zou kunnen zijn voor het eerste elf tal. Toch zeiden ze: wacht nog maar even, doe maar rustig, jouw tijd komt nog, maak eerst het seizoen maar af. Daar begreep ik dus helemaal niets van. Het was mijn eer ste kennismaking met de Hollandse voet balmentaliteit." Volgens Serafino kunnen alle kleine ver schillen tussen het voetbal in Italië en Ne derland in opvatting, organisatie en spel systeem worden herleid tot één groot ver schil: geld. „Bij SVOW betaal ik keurig con tributie en omdat het een vierdeklasser is, met onvoldoende sponsorgeld, bestaat er geen premiestelsel voor de spelers. Geen probleem", zegt hij schouderophalend. „Maar hoe anders is dat in mijn geboorte land. Daar staan zelfs achter de kleinste dorpsclubjes grote bedrijven en heeft een vereniging die op een vergelijkbaar niveau speelt als hier de vijfde klasse nog een sta dionnetje waar pakweg tweeduizend toe schouwers in kunnen. Voor de spelers wordt werkelijk alles betaald en geregeld. Clubs uit de Serie C2 bijvoorbeeld, het vier de niveau, gaan op langdurige trainings kampen en hebben een basissalaris van ongeveer een ton. Dat is niet te vergelij ken." Serafino is afkomstig uit de omgeving van Lecce en verhuisde op zijn 17de naar Perugia. Twee steden die met elkaar ge meen hebben dat de plaatselijke profclub met enige regelmaat in de Serie A vertoeft. Hij kwam zelf uit voor een kleinere vereni ging waar het voetbal ongeveer vergelijk baar is met de tweede klasse amateurs. „Al leen kennen wij geen amateurs. Ik blijf het tot op de dag van vandaag vreemd vinden dat clubs vanuit de hoofdklasse niet kun nen promoveren naar de eerste divisie, net zo goed als de scheiding tussen zaterdag en zondagclubs een typisch Nederlands fe nomeen is dat bij mijn weten in geen enkel ander land voorkomt. Momenteel speelt er in de Serie A een club die Reggina heet en echt niet groter is dan de verschillende hoofdklassers hier in de buurt. Daar is wat geld ingepompt en succes volgde. Waarom zou dat bijvoorbeeld in een stad als Leiden niet kunnen?" Het zijn vragen en problemen waarop Serafino, werkzaam in Haarlem bij de far maceutische firma MSD, de antwoorden zelf al heeft: „Het zit 'm in de mentaliteit. Winnen gaat in Italië voor alles. Het is een misverstand te denken dat ons catenaccio- spel uitgaat van 'niet verliezen'. Wij hebben de cultuur dat de thuisclub voor eigen pu bliek het spel moet maken. Als middenvel der speelde ik in thuiswedstrijden achter de spitsen en bij uitduels als een soort tweede libero. Toch blijft winnen het doel. Bij de jeugd ligt ook veel meer de nadruk op de fysieke gesteldheid. Als je op je zestiende 'niet sterk genoeg bent om af en toe in het eerste in te vallen, kun je bijna net zo goed stoppen. In Nederland wordt bij de jeugd vooral gewerkt aan tactiek en positiespel. Daar heb je niet veel aan als je zo tenger bent dat je in de senioren bij wijze van spreken van het veld wordt geblazen. Dat was het probleem bij SVOW in de afgelo pen jaren. Goede voetballers genoeg die echter vanwege hun jonge leeftijd vaak te licht waren. Ik zou graag met SVOW naar de derde klasse willen. Maar er heerst een sfeer van; het is gezellig en laten we toch vooral klein blijven. Ik ben daar inmiddels aan gewend, doe daar rustig aan mee en gezien mijn leeftijd hoef ik nu ook niet meer zo nodig. Toch heb ik me wel eens verbaasd over het gebrek aan fanatisme bij spelers die kwaliteit genoeg hebben om ho gerop te kunnen." TEKST LOMAN LEEFMANS FOTO MARK LAMERS Leidsch Dagblad Doelpuntenmaker van de week: Patrick de Hoedt (Leidsche Boys) ij Jelle Kleijn (TAVV) 2Alex Barendse (RCL) 3) Sander de Wolf (ASC) 4) Barry Dubbeldeman (Katwijk) 5j) Niels Karremans (V'schoten) 6) Raymond den Horder (A'Boys) 7) Freek Verzaal (SJZ) 8) Hans Turenhout (SJC) 9) Peter Drost (Alkmania) 10) Martin van Delft (KRV) Doelp. Pnl 04 01 07 07, C 01 06 06,C 03 07 05,25 02 04 04,00 02 04 04.00 02 04 04,00 01 05 03,75 00 03 03,00 01 03 03,00 02 03 03,00 Wout Bergers stelt voor de topscorer van de week een waardebon van vijftig gulden beschikbaar. De bon wordt naar de club gestuurd. De doelpuntenmaker van de maand ontvangt een bon van honderdvijftig gulden. Voor de drie voetballers die aan het einde van het seizoen het to taalklassement aanvoeren, zijn aantrekkelijke prijzenpak ketten beschikbaar gesteld. Wim van Duivenbode is dage lijks tussen 10.00 en 16.00 uur bereikbaar voor vragen en op merkingen over het rersklassement, tel. 5356461. voel. „Maar één ding is zeker: zodra ik stop, word ik trainer. Ik denk namelijk dat ik naast voet baller altijd al een trainer ben geweest. Dat heeft dus ook wel eens tot conflicten geleid." Het uiteindelijke doel is een trai nersfunctie in het betaalde voetbal, een ambitie min of meer voortgekomen uit diezelf de conflicten: „Als trainer wil ik kijken in hoeverre ik mijn per soonlijke overtuiging kan waar maken." Halve marathon Katwijk en Stadsbank Cross vallen sami itwi /an A die e Iechti m e. LEIDEN/KATWIJK Kilometervreters kunnen dit weekeinde hun hart ophalen bij hardloopwedstrijden in de re gio. Gebrekkig overleg heeft er toe geleid dat de Halve Mara thon van Katwijk en de 3 Okto ber Stadsbank Cross daags na elkaar zijn gepland in plaats van in verschillende weekein den. Wat deelnemersaantal betreft zal de 3 Oktober Stadsbank Cross zondag waarschijnlijk de winnaar van het weekeinde worden. De wedstrijd van de Leiden Road Runners Club en de 3 Oktober Vereniging is de openingswedstrijd van het Zorg en Zekerheid Circuit. De deel name van de beide circuitfavo rieten op de lange afstand van vorig jaar is twijfelachtig: Jaap iiltt van Duijvenvoorde kampt een achillespeesblessure nummer twee Huub Pragt I vorige week geblesseerd ui^ de Dam tot Damloop. AV Rijnsoever kondigt I zaterdagse halve marathon f als 'de zwaarste van Ne^"^ land', een titel die zij deeft de Halve Marathon van mond in januari. Bij beide strijden kan ook korter gek worden dan de hoofdafstar van c van 21,1 (Halve van Katwij )ran; 15 kilometer (Stadsbank Ci Bij de Halve van Katwijk ook de 10 en de 5 kilon^, worden gelopen. m, w 'on e tick I Halve Marathon van Katwijk, Pi straat in Katwijk. 11.00 u 5 kilometer. 3 Oktober Stadsbank Cross. Ni >erï F Leiden, 10.30 uur: 15, 10 ede k 1,4 kilometer. ,Ik hc Antonio Serafino - met zijn zoontje Moreno in de armen - over sponso ring in zijn land: „In Italië staan zelfs achter de kleinste dorpsclubjes grote bedrijven." ARNHEM GERARD BORGMAN Vitesse wilde hem kwijt, omdat de club het geld van zijn trans fer naar Ajax nodig had. Dat zegt Nikos Machlas, die af wil rekenen met de fabels over zijn transfer. Hij wil niet natrappen en ook niemand beschadigen. Maar al le leugens en valse verwijten nopen Nikos Machlas (26) te praten over zijn transfer van Vi tesse naar Ajax. „Dit is de eerste en de laatste keer dat ik mijn verhaal over de transfer vertel." Machlas: „Sommige mensen denken dat ik alleen maar voor Ajax wilde spelen. Maar dat is niet zo. Vitesse heeft nooit ge vraagd of ik wilde blijven. Ik houd er niet van dat mensen denken dat ik per se weg wilde bij de club. Inderdaad, Vitesse had het geld van mijn transfer nodig." „Vorig jaar heeft Karei Aal- bers me beloofd dat ik deze zo mer weg mocht als er een goed bod kwam. Ik moest mijn kans pakken. Het was voor mij het beste moment om te vertrek ken, want ik zat bij Vitesse aan mijn plafond. Ik was daar top scorer van Europa geworden, maar het is moeilijk om met Vi tesse kampioen te worden. Ik kon niet meer geven dan ik had gedaan en was toe aan een fris se, nieuwe start." „Ze hebben me nooit gezegd: je mag niet naar die of die club. Het geld was goed voor Vitesse. Als ik voor het geld had geko zen, dan had ik nu niet meer in Nederland gevoetbald. Ik ver dien nu evenveel als bij Vitesse, maar met Ajax kan ik prijzen winnen." „Er moest iets veranderen in mijn leven. Ik koos voor Ajax, omdat het de beste club van Nederland is en top in Europa. Naast Ajax toonde alleen Bay- em München belangstelling. Maar de Duitse club wilde niet meer dan 16 miljoen gulden be talen. Te weinig, voor een Euro pees topscorer. Dat begrijp ik. En ik wilde ook naar Ajax. Vanavond beleeft de Gri spits in de Amsterdamse A het eerste weerzien met de porters van Vitesse. „Ik zoi vreselijk vinden als ze mij den uitjouwen", zegt Mac „Ik zal Vitesse altijd in mijn blijven dragen. Bij die club ik beroemd geworden. Ik altijd met mijn hart voor de club, en nooit pri men gemaakt. Natuurlijk ik dat daar ook waardering mij tegenover staat. Ze mo niet vergeten wat Nikos tesse heeft gedaan. Ik vine j'( vreselijk te horen dat de i sen in Arnhem nu over mij gen." Vitesse-voorzitter Karei bers stak een mes in zijn door met mooie praatjes supporters tegen hem op t( ten. Aalbers vertelde da club Machlas het liefst ha< houden. De preses brach Griek in een moeilijke pc bij Ajax, door in de med* stellen dat Machlas trane zijn ogen had gehad, nadal bers hem over een supei bieding van Arsenal verteld „Dat is absoluut niet w countert de spits. „De wilde de gunst van het pu winnen. Ik heb nooit een bieding van Arsenal gehad wil beslist niet natrappen ting de voorzitter. „Hij is uitstekende zakenman. Da hem is Vitesse de laatste jaar doorgestoten tot de Aalbers weet dat het niet' wat hij heeft gezegd. Ik hi geen problemen mee. Het lemaal achter de rug." Het enige wat Machlas duidelijkheid scheppen ri< de supporters van Vitesse, dat ik had getekend bij ben ik vijf keer 's nachts gevallen. Er werden door de ramen van ons Duiven gegooid. En mijn is enkele keren vernield, heb ik nooit iets over g Maar nu is het goede mi omdat één keer te doen." nvee eld ei «bij eede /erlos eboe zei 'i lot te iioys nette ook vvwit ewor< buit nogc itste c ril i se uid ei enke sport: ters ri ens o Bij Ki Dat liner ief si ienba datK letter jk zal ert verko ;/ri i i li ide he i oed. an he Derb jd tus: lfde p fg-g< in om: ved re ejarig 'or of id rste shvijkl in spi Peter Wubben: „Als trainer wil ik kijken in hoeverre ik mijn persoonlijke overtuiging kan waarmaken. FOTO ENGEL LAMEIJER

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1999 | | pagina 24