tuur Kunst 'In dat werk van mij is niemand veilig' Veelzijdige show Circus Renz Zinloos amusement >chone Schijn Jubileumconcert 50-jarig Herenkoor Maria ter Zee JAC 11 SEPTEMBER 1999 JAN RIJSDAM. 071-5356444. PLV CHEF ANNET VAN AARSEN 071-5356443 [atwijkse vondsten te zien rwuK' De archeologische vondsten die de afgelopen weken n gevonden in de bouwput van een nieuwe supermarkt in [twijk aan den Rijn, zijn vanaf vandaag te zien in het Katwijks useum. De bodemvondsten uit de Rijnstraat, voornamelijk bruiksvoorwerpen uit de dertiende en veertiende eeuw, blij- n een maand in het museum aan de Voorstraat. Daarna wor- n ze aan nader onderzoek onderworpen. kkerman en Thielemans samen w ifveningen Mondharmonicagoeroe Jean 'Toots' Thielemans eft voor het eerst een concert samen met gitarist Jan Akker- an en band. Het optreden is zondagavond 17 oktober in het leveningse Kurhaus. Thielemans en Aickerman spelen jazz en iphisticated blues'. onna Summer treedt weer op [den De Amerikaanse zangeres Donna Summer treedt in ober voor het eerst in jaren weer op, maar omdat ze slecht en sigarettenrook kan duurt haar come-back slechts een artier. Summer maakte furore met discosongs als 'Hot Stuff, st Dance' en 'Bad Girls'. Zij werd in 1979 tot beste Ameri- inse vocaliste en soulzangeres uitgeroepen. 9 Oktober treedt op in de Londense nachtclub G.A.Y. Jeremy Joseph van de b zei tegen het Britse showbizzpersbureau WENN dat zij :hts haar nieuwe single en twee klassiekers ten gehore zal ngen. De zangeres, die als herboren christen niet graag aan ir verleden wil worden herinnerd, weigerde enkele maanden eden in te gaan op het verzoek van regisseur Spike Lee om ir nummer 'Love To Love You Baby' te gebruiken in zijn uwe film 'Summer of Sam'. In de film zullen nu nummers de Engelse popgroep The Who te horen zijn. linees Staatscircus in Leiden In het artikel over het Groot Chinees Staatscircus en in bijbehorende kortingsbon, afgelopen donderdag in de UIT- Q it van het Leidsch Dagblad, zijn onjuiste data genoemd. De 0 rstellingen in Leiden zijn vanaf aanstaande dinsdag 14 sep- ber tot en met zondag 19 september. Dinsdag t/m vrijdag 0 uur; zaterdag 15.00 en 20.00 uur; zondag 13.00 en 17.00 De voorstellingen worden gegeven in een pagodetent op de Haagse Schouw/Plesmanlaan. Tegen inlevering van de lingsbon, uit de UIT-krant, bij de circuskassa ontvangen le- van het Leidsch Dagblad een korting van f 7,50 per plaats- rijs, ongeacht de rang (maximaal vier personen per bon). etalfestival in Katwijks Scum fUK» Vier metalbands spelen vanavond in Jongerencentrum n in Katwijk. Het is het eerste metalfestival van cfit seizoen, iet podium staan Detonator, Dehumanize,.Cepheus en itany. De toegang is vrij en de zaal gaat open om 20.30 uur. csentatie bloemlezing Komrij ,.jp Een bloemlezing met Afrikaanse poëzie wordt donder- e 116 september aangeboden aan samensteller Gerrit Komrij, lar gastschrijver bij de Faculteit der Letteren van de Univer- Leiden. Titel van de bundel is 'Afrikaanse poëzie in 1000 ïige gedichten'. De presentatie heeft plaats om 20.00 uur in icademiegebouw, Rapenburg 73 in Leiden. Kaarten zijn ijgbaar bij boekhandel Kooyker/ Ginsberg aan de Bree- t. De week erop, op woensdag 22 september, interviewt i\nbeek Gerrit Komrij in de Faculty Club aan het Rapen- 6. Het interview begint om 20.30 uur en gratis toegangs- en zijn verkrijgbaar bij het secretariaat van de opleiding rlands, tel. 071-5272604 of 071-5272130. Striptekenaar Eric Schreurs met 40 vrije tekeningen in De Lakenhal Twaalf kerels die aan een bar zitten te hijsen. Hun ogen ploppen bijna uit hun rooddooraderde drankhoofd, hun tongen krullen zich obsceen, ze slaan de grootst mogelijke onzin uit, ze kijken droe vig, geil, woedend. Ze zijn lazarus, los van de wereld, ze bevinden zich in het ca fé. „In de hel", zegt hun schepper Eric Schreurs, „de hel die om de hoek ligt." Schreurs, stripteke naar, vooral bekend door zijn creatie Joop Klepzei ker, exposeert van 17 sep tember tot en met 21 no vember veertig vrije teke ningen op de tentoonstel ling 'Verzameld Werk' in Stedelijk Museum De La kenhal. In deze serie, die de titel 'Strange Flesh' heeft meegekregen, laat hij de striptekening even ach ter zich. „Ik wil me lang zaamaan ontworstelen aan altijd maar weer die glim lach rechtsonder." LEIDEN CEES VAN HOORE Eric Schreurs komt enigszins geënerveerd Galerie Stelling binnen, waar eigenaar en com- paan Peter Willemsen veertig tekeningen van hem ingelijst heeft staan. ,,Ik werd zoëven klem gereden door een grote Amerikaan, zo'n slee met van die v'eugels", zegt hij. „O, god, dacht ik; daar heb je het! Een afrekening. Maar het waren een paar vrienden van vroeger die me hun auto wilden laten zien." De schepper van Joop Klep zeiker werkt keihard, heeft Ko ning Alchohol van de troon ge zet en voelt zich prima in zijn gezin. ,,Maar er is wel telkens die tweespalt", zegt hij. „Aan de ene kant laat ik in mijn stripte keningen de rauwe, heimelijke Eric Schreurs: „Ik doe mijn ogen dicht en dan komt het, onvervalste lust en geilheid. Maar aan de andere kant ben ik ook gewoon een huisvader. FOTO MARK LAMERS verlangens van mensen zien. Ik doe mijn ogen dicht en dan komt het, ik graaf in mijn on derbewuste. Daar bevindt zich de deur naar de gruwelkamer. Daarachter ligt de onvervalste lust, de geilheid. Ik teken dat al lemaal en probeer dat wat draaglijker te maken met hu mor. Afschuw en humor gaan bij mij hand in hand. Maar aan de andere kant ben ik ook ge woon een huisvader die kan ge nieten van het huiselijke le ven." „Ik wil zo langzamerhand een andere weg inslaan. Die teke ningen in De Lakenhal zijn daar een aanzet toe. Niet meer puur verhalend werken, maar werk maken dat op zichzelf staat. Je moet dan op grotere schaal gaan tekenen of schilderen en loet van zijn vrouw zijn gels vaker knippen. Maar Tmde slaapkamer 'a-sje- Nooti Na twintig jaar vindt ze ZuiiI lens een 'grof en onsma- lis Ei jezicht als hij het in de i/oom imer doet. En ze zegt dat 1nmm genoeg heeft van al een met gaten. Zo kan niet meer naar het Cir- iter. En als hij dan te- p onb pt dat toch geen hond \BO- zien als hij zijn schoe- i heeft, kijkt ze hem be id aan en zegt dat hij ze ar voortaan zelf moet En wat moet hij in iam met die witte Hema kken als ze een hele la erolde Burlington bolle- Ar hem heeft liggen? t maar niet dat het zijn ;ssokken zijn. Ze hingen jn enkels bij de premiè res Misérables. Hij zegt ets. Hij vist ze gewoon uilnisbak. Er is niets mis ueren sokken. Gewone men- Sen gewone sokken, draagt alleen maar Heeft hij van Ron ge- 'fft. Als Henny gewoon ven dan houdt hij van lenteel theater. Aanstel zijn hele carrière heeft gelift, niets verbouwd, kleurd. In twintig jaar is één keer van brilmon- anderd. ipper gevonden. Altijd °te beginnen en dan kleintjes toe werken, 'ij netwerken. Hoe zou iet trouwens hebben Hij zou toch wel heb- iswezi iepen dat hij niets te- Programma heeft. Als én show op de Neder- is die op verantwoor- informatie en amuse- elkaar combineert wel de Soundmix- otainment, mooie hij moeten verzin- maar na. Gerard Jo- co Borsato, en laatst Surinaamse meisje oeilijke naam, ze Het is altijd frisse, leuke en vrolijke tv geweest voor het hele gezin. hebben allemaal de top bereikt. Die show was voor Nederland toch maar mooi een kweekvij ver, een opleiding. Een soort school. En zeg nou zelf, infor matiever kan je het niet krijgen, toch? Wat nou grof? Wat zeuren ze nou? Zo'n Van der Reijden in de Volkskrant die zei dat hij zich met zijn uitspraken in zijn eigen voet schoot. 'Au!' De kleinste aan zijn linkervoet is ingegroeid. Blijft pijnlijk. Ter wijl hij, die Van der Reijden, godbetert dingen heeft als 'Seks voor de Buch'. En nu kan van je hem zeggen wat je wil maar dat zusje van John is in de verste verte toch geen Theo van Gogh. Het is altijd frisse, leuke en vro lijke tv geweest voor het hele gezin. Nee, dan de 'Sexquiz on the beach' of 'Door 't Lint'. Dat is dat is toch... je reinste zin loze amusement. Zinloos Amu sement, jaaaah dat bekt goed, moet hij onthouden voor een volgend interview. Klaar. Als twee babyvoetjes, laat nou die premières maar ko men. Alhoewel, bij die van die Sisimusical zul je het zien hoor. Gordon, Linda en Henny en André en Ron en al die andere gezandstraalde glimlachjes die doen alsof er niets aan de hand is terwijl ze achter je rug rodde len dat je kapsones hebt gekre gen. Ze begrijpen het niet. Een man bereikt toch op een gege ven moment de leeftijd dat hij andere dingen leert waarderen. Kunst en zo. Is dat nou zo erg? Je komt op andere plekken, je ziet andere mensen. Laatst nog een verdraaid interessant ge sprek gehad met Gerardjan Rijnders. En dan denk je „Ver domd ja, zo kan het ook." Ex perimenteren, creatief bezig zijn. En dat hoeft niet meteen dat is moeilijk als je, zoals ik, al tijd met dat priegelige monni kenwerk bezig bent. Maar ik weet zeker dat het lukt. Ik wil wel eens uit dat keurslijf, even geen compromissen meer doen aan de begrijpelijkheid. Ik wil niet alleen maar een broodteke naar zijn." „Begrijp me goed: Joop Klep zeiker is nog steeds populair, de strip loopt fantastisch. Maar het stoort me wel eens dat er overal maar prijzen worden uitgereikt en er zo opgeklopt wordt ge daan over die literatuur, terwijl aan een genre als de stripteke ning wordt voorbijgegaan. In een land als Frankrijk ligt dat toch anders. Kijk naar Bernard Holtrop, die nu al jarenlang als Willem in Parijs als een serieus kunstenaar wordt beschouwd. En terecht. Willem is politiek-li- terair bezig. Bij mij is het veel meer de humor van de straat. De mens met al zijn manke menten." Mannen, zo meent Schreurs, hebben „het verstand vooral in de broek". Ze zijn in zijn strip een slachtoffer van die lust. Ook in zijn vrije tekeningen komt dat terug. Een prachtige kont die opdoemt uit zee, terwijl een dwerg met een groot geslachts apparaat staat te kijken. „Ja", zegt Schreurs, „in dat werk van mij is niemand veilig. Ik daal af naar de lagere regionen van de menselijke geest. En daar ligt dat nu eenmaal allemaal te gis ten en te borrelen. Het vliesje beschaving dat ons afhoudt van de liederlijkheid is maar zeer dun. Iedereen heeft van die ge dachten. Maar dóen is natuur lijk wat anders. Met geweld is het idem dito. Kijk eens wat er in Joegoslavië is gebeurd. Dat opeens je buurman je moorde naar wordt. Een eng idee. Maar het zit allemaal in de mens. Vanwaar anders die fascinatie voor geweldsfilms?" „In mijn werk dien ik een vuistslag toe om later een pleis ter tegen het bloeden aan te rei ken. Dat is de humor. Seks is bij mij ook altijd een beetje oorlog. Een soort worstelwedstrijd. Het gaat om pure lust. Borsten zeg gen mij niks. Geef mij maar een mooi en rond achterwerk. Vrouwen hebben altijd de nei ging om zich voor hun kont te schamen. Dan zie je hen voor bijlopen en steeds maar weer die trui over hun kont trekken. Terwijl dat toch het mooiste is wat er bestaat. Lekker zacht om tegenaan te liggen, veilig. Billen zijn de kussens van de liefde. Ik teken vrijuit over seks. Sommi gen ergeren zich daaraan. Dat maakt me niet uit. Als de emo tie ergernis is, heb ik toch wat bewerkstelligd. Dat kun je beter hebben dan dat ze onverschillig aan je werk voorbijgaan. Schreurs loopt langs de teke ningen die tegen de muur staan te wachten op het transport naar De Lakenhal. Evenals bij zijn strips, betreft het hier echt kijkwerk. Het is alsof zijn figu ren met een staafmixer zijn ge tekend, alsof de geest is ont snapt uit een rondtollende cen trifuge, alles siddert en trilt en is doortrokken van een paniek achtige dynamiek. Schreurs staat stil voor een paar bloede rige kadavers die aan stalen ha ken hangen. Vanachter die ka davers gluurt een bang oog ons aan. „Ik liep eens langs een sla gerswinkel waar ze varkens aan stalen haken hadden hangen. Van die opengeklapte lijven met gele randen vet en blauwe spieren. Op een bordje achter de deur stond de tekst: 'Wegens sterfgeval gesloten'. Zo gek, zo macaber. Net of zijn schoon moeder daar hing uit te lek ken." Van de kadavers gaat het naar de serie 'City Sickness', een aantal tekeningen waar de ze geningen van het grote stadsle ven in beeld wordt gebracht. Nou ja, zegeningen. Op een van de prenten zien we een metro coupé, die zo schokt en schudt dat het lijkt alsof de reizigers hun tenen in het stopcontact hebben gestoken. „Ik hou niet van de grote stad", zegt Schreurs. „Ik ben pas op vakan tie geweest naar Terschelling. Ik hou van het levenstempo daar. Lekker fietsen en een beetje wandelen. Ik heb de neiging tot kluizenaarsschap. Heerlijk, die rust. Goeiemorgen, bakker. Goeiemiddag, slager. Meer hoeft niet. Als ik mijn ogen dichtdoe, komen er beelden die ik wil tekenen. Ik ben niet zo bij de wereld. Het is net alsof ik al tijd met een doos over mijn hoofd rondloop." NOORDWUK NIENKE LEDEGANG Het Noordwijkse Herenkoor Maria ter Zee bestaat 50 jaar. Het jubileum wordt onder meer gevierd met een gezongen mis tij dens het jaarlijkse parochiefeest morgen in de parochiekerk te Noordwijk. Samen met het dameskoor brengt het herenkoor diverse gezangen uit hun repertoire ten gehore. Herenkoor Maria ter Zee in Noordwijk werd in de herfst van 1949 op gericht om de vieringen van de rooms-ka- tholieke parochie te begeleiden. Tot op de dag van vandaag omvat het repertoire eeuwenoude Gregoriaanse liederen. Daar mee is het gezelschap een van de weinige koren die deze spirituele muziek levend houdt. Eind jaren vijftig en begin jaren zestig waren hoogtijdagen voor het koor. Er werd gezongen in de kathedraal van Reims en voor de Kolen en Staal Gemeen schap in Luxemburg. De toenmalige dirigent Louis Peters wil de zich echter niet beperken tot het kerke lijk repertoire en richtte in de jaren zestig de Seaside Singers op. Hij nam het hele knapenkoor en een deel van het heren koor mee. Cees Floor bleef achter als diri gent van een fors afgeslankt koor. Hoewel hij het koor na verloop van tijd weer op re delijke sterkte wist te krijgen, is de vroege re omvang nooit meer bereikt. Maar anno 1999 is het Herenkoor Maria ter Zee nog altijd springlevend. Vandaag de dag haalt het koor zijn repertoire niet alleen uit de rijke muziekgeschiedenis van spirituele gezangen, ook modernere stukken worden niet geschuwd. De eucharistieviering waarin wordt stilgestaan bij het jubileum begint morgen om 10.30 uur in de paro chiekerk Maria ter Zee aan de Nieuwe Zeeweg te Noordwijk. ARCHIEFFOTO WFA 'Netwerk the Musical' te zijn. Maar toch... „Joop, Jöööhööp. Kom je? 'Wie ben ik?' gaat zo beginnen." „Ja, zo meteen. Ik moet mijn linkervoet nog even doen." Vre selijk zo'n familiefeestje op tv. Vroeger vond hij het nog wel leuk, en het scoorde. Maar hij is het grote geld ontgroeid. Nu mediteert hij voordat hij inves teert. Hij blijft nog maar even in de slaapkamer. Kan hij mis schien nog een kwartiertje rek ken en hoeft hij niet naar die nonsens te kijken. Joop gaat languit op bed liggen en neemt een groot besluit. Bij de volgende première trekt hij gewoon zijn tennissokken aan. Het is net als met de program ma's van de commerciële tv. Niemand die het verschil ziet. PABLO CABENDA CIRCUS RECENSIE NIENKE LEDEGANG Voorstelling: Circus Herman Renz Gezien 10/9, Wantveld, Noordwijk Nog te zien. vandaag om 15.00 uur en 19.30 uur en morgen om 14.00 uur in Noordwijk. Het traditionele circus is niet meer. Ronddravende paarden, ballengooiende acrobaten en de immer struikelende clown zijn passé. Het publiek verlangt meer dan de geijkte nummers. Circus Renz heeft die tendens goed opgepikt. Gisteravond in Noordwijk gaf het in een 'reis langs de wereld' een veelzijdige show weg. Natuurlijk zijn de clowns en acrobaten niet zonder meer uit het programma geschrapt. Maar naast een aantal gangbare nummers heeft Renz dit jaar een aantal verfrissende en unie ke acts in huis gehaald. De ar tiesten, die alle uithoeken van de wereld vertegenwoordigen, geven stuk voor stuk inzicht in de cultuur van hun land. De aftrap is voor Afrika. Een lama, een giraffe en kamelen betreden de piste. Een opwar mertje voor het publiek. Want hoewel vooral de kamelen ko misch zijn, gebeurt er weinig spectaculairs. Een act van een Chinees duo brengt de zaal wat op temperatuur. Er wordt met vazen gegooid en getold en dat is goed voor de nodige span ning. Helaas doorkruisen hierna de clowns Milko en Christiaan de dynamiek van de show. Iets wat ze later in de voorstelling nog enkele malen zullen doen. Hoe wel de opzet van hun intermez- 'Dancing Devils' uit Argentinië brachten een spetterende trommelact. zo leuk is, is de uitwerking lang dradig. Australiërs, Russen en Hon garen laten de zaal vervolgens zien wat zij hangend aan trape zes, ringen en elkaar allemaal kunnen. Knap werk. Vooral Trio Tirano uit Hongarije doet dui zelingwekkende kunstjes met salto's op een rekstok. Minder duizelingwekkend, maar erg verfrissend is het optreden van Max Weldy uit Las Vegas. De Amerikaan heeft gevoel voor humor en geeft daarmee een bijzonder tintje aan zijn tram poline-act. Onder begeleiding van Amerikaanse bigband-ach- tige muziek doet Weldy heel ontspannen aan. Het orkest doet overigens de hele avond hard zijn best. letterlijk 'hard', want in een half gevulde tent hoeft niet op volle sterkte ge blazen, getoeterd en getrom meld te worden. Iets wat zo nu en dan vergeten wordt. De mu zikale invulling is wél heel di vers. 'The entertainer' als goude ouwe, de nieuwste van Cher als bevestiging van de moderne koers van Renz. Ter afsluiting krijgt het publiek een vurige Zuid-Amerikaanse trommelact, een zogenaamd bola-spel, te zien. 'Dancing Devils' uit Ar gentinië geeft zo een zonnig smaakje aan de twee en een half uur durende reis.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1999 | | pagina 33