Sport 'Borussia Dortmund is het Feyenoord van de Bundesliga' Duitsers komen zonder aanhang TERDAG 11 SEPTEMBER 1999 t» WILLEM SPIERDIJK, 071-5356464, PLV -CHEF JANET VAN DIJK, 071-5356463 Alfred Nijhuis proeft Nederland - Duitslandsfeertje De openheid van een 'wereldclub' als Borussia Dortmund is ongekend. De voormalige winnaar van de Champions League (1997) en de wereldbeker (ook '97) heeft niets te verbergen. Want na afloop van een wedstrijd staan we plots in de kleedkamer en zien we spelers aan het infuus. De Joegoslavische international Miroslav Stevic, maar ook de Nederlander Alfred Nijhuis. door Marcel van der Kraan De team-arts zoekt een ader in de onderarm van de stevig gebouwde verdediger, die nooit prof was in de Nederlandse eredivisie maar in de Bundesliga een behoorlijke reputa tie heeft. Hij prikt, brengt een naald in,'voert een slangetje aan en hangt de infuus-fles aan het kapstokhaakje van de trainingspakken bo ven het hoofd van Nijhuis. Koud twee minuten onder de douche vandaan en meteen in de greep van de Duitse medici. Nijhuis ziet de verwondering en verbazing. ,,Het zijn maar vitamines, hoor. Stevic en ik voelden ons de afgelopen week een beetje slap. Misschien was het een zomergriepje. De medi sche begeleiding staat hier op een totaal ander niveau dan in Nederland. Vitamine-preparaten worden direct in de bloedbaan ingespoten. Dat werkt sneller en effectiever. En zo gaat het met alles. Waarom denk je dat de Duitse, prof fysiek zo goed in elkaar steekt?" Een half uur blijft hij aan het infuus. Onder tussen vertelt hij over de nieuwe wereld waarin hij terecht is gekomen. Via Sportclub Enschede, MSV Duisburg en Japan (Urawa Red Dia monds) is Alfred Nijhuis in de herfst van zijn carrière in de internationale top van het club voetbal beland. Tussen grootheden als Andreas Möller, Jürgen Kohier en Stefan Reuter (samen goed voor 260 interlands) mengt hij zich met Dortmund in de strijd om de Duitse landstitel en vliegt hij de Champions League binnen. In het miljoenenelftal van Dortmund is Nij huis niet verzekerd van een basisplaats. Maar zelfs de grootste sterren hebben die garantie niet. Möller zat, tot zijn grote woede, al twee duels op de reservebank. Nijhuis weet dat hij speeltijd genoeg krijgt. Vorig jaar speelde hij 27 van de 34 competitiewedstrijden en scoorde hij vier keer. Met zijn 1.90 meter en z'n 86 kilo is hij de grootste en sterkste verdediger in de selectie. Zijn imposante gestalte dwingt respect af in Dortmund, waar hij bij elke vrije trap of hoek schop naar het front wordt gedirigeerd. Nijhuis: ,,Af en toe moet je even je visitekaartje afgeven. Vorig seizoen werd ik gekozen tot de meest of fensieve verdediger. Dat deed me best wel wat." Toch was het voetbaljaar 1998-'99 verre van aangenaam. Dortmund stond bol van spannin gen, problemen en achterklap. De vedetten Thomas Hassler en Andreas Möller gunden el kaar het licht in de ogen niet en onder de nieu we, pas 33-jarige en dus onervaren trainer Mi chael Skibbe dreigde Borussia sportief te ont sporen. Pas op de laatste speeldag zag de club kans zich via een krankzinnig scenario en een vierde plaats te kwalificeren voor de voorron den van de Champions League. Voorzitter Dr. Gerd Niebaum liet er geen gras over groeien. Hij hanteerde het slagersmes bij zijn drang om rotte delen uit zijn club weg te snijden. Dortmund nam afscheid van zeven spelers, onder wie Thomas Hassler. Nijhuis ontkent niet dat het voorbije seizoen rumoerig was, maar zegt dat de Duitse media met Bild voorop de ellende met plezier uitvergrootten. „Dortmund is een van de grootste clubs in Duitsland. Alles wat zich hier afspeelt wordt opgeblazen. In de kleedkamer lachen we er soms om. Wij weten hoe we er mee moeten omgaan." Nijhuis vindt dat Dortmund in alle opzichten te vergelijken is met de komende Champions League-tegenstander Feyenoord. Net als de Rotterdammers beschikt Dortmund over een trouwe aanhang (45.000 seizoenkaarten) en staat de club dicht bij het volk. „Wij zijn het Feyenoord van de Bundesliga. Bayern Mün- chen is Ajax: de arrogantie en de macht. Bayer Leverkusen is het PSV van Duitsland. Gesteund door een multi-national (het chemie-concern Bayer) en kunstmatig groot gemaakt." Dortmund klom in het midden van de jaren negentig naar grote hoogte, werd in 1995 en '96 'Deutsche Meister', zette zijn zegetocht voort in Europa en eindigde in Tokyo met de wereldbe ker op het erepodium. „Er is geen enkele club in Europa die na zo'n hoogtepunt vier, vijf jaar aan de top kan blijven,'.' zegt Nijhuis. „Ook Dortmund niet. In het verleden kwam er voor AC Milan en Ajax ook een kentering. Ik kwam hier binnen op een moment dat de club weer geherstructureerd werd." Het imposante gestalte van Alfred Nijhuis dwingt respect af in Dortmund. De Duitsers investeerden ruim vijftig miljoen gulden in nieuwe spelers. Vooral met het oog op de Champions League, waarin de club net als Feyenoord uiterst fortuinlijk lootte. Nijhuis: „Feyenoord-Dortmund wordt een prachtige wedstrijd. Omdat het Nederland-Duitsland is, is het bij voorbaat een beladen confrontatie. Maar in wezen moeten Feyenoord en Dort mund allebei door naar de volgende ronde. In onze spelersgroep leeft de gedachte dat de Champions League na de eerste ronde pas echt begint. Afgezien van Feyenoord hebben we nog geen kanjers op ons bord." In januari van dit jaar stond Nijhuis met Dortmund al een keer tegenover de Rotterdam mers, die in Turkije met ruime cijfers werden verslagen. Dat was geen prettig duel, te meer daar Paul Bosvelt en Julio Cruz het aan de stok kregen met hun directe tegenstanders. Cruz wacht nu de confrontatie met de gelouterde Jürgen Kohier, mits die op üjd hersteld is. Zo niet dan schuift Nijhuis door naar het centrum en bindt hij de strijd aan met de Argentijn. „De trainer weet dat hij op zijn verdedigers kan bouwen. Kohier is een instituut in Duitsland. Een fantastische prof in het hart van de defen sie. Het is een genot om met hem samen te spelen. Maar als hij er niet is, kan ik hem ook vervangen. Fysiek ben ik er klaar voor." Het kan niet anders met zoveel vitamines in het lijf. De laatste druppels van het infuus ver dwijnen in de bloedbaan. Alfred Nijhuis staat op en baant zich tussen honderden handteke ningjagers een weg naar de spelersbus. Borussia Dortmund zegt dinsdag zonder fans naar de wedstrijd tegen Feyenoord te komen. De ongeveer duizend kaarten die de Duitse ploeg voor dit duel in de Champions League kan krij gen, worden niet gebruikt. Volgens voorzitter Gerd Niebaum heeft de club hiertoe gesloten na informatie van de politie in Nederland, dat er gevaar voor „personen zou bestaan". De beslissing is na overleg met de politie in Dortmund genomen, zegt Borussia Dortmund. Volgens Niebaum is de knoop doorgehakt, nadat vertegenwoordigers van Dortmund en van de politie uit Rotterdam en Dortmund dinsdag in Eindhoven de veiligheidsrisico's hadden be sproken. De politie in Rotterdam heeft inmiddels gehoord van het besluit van de Duitse club, maar wil op dit moment nog niet reageren. Feyenoord toont zich in een eerste reactie enigszins verrast door de berichten uit Duitsland. „De wens van de Rotterdamse politie was om de kaarten voor de wedstrijd te verbinden aan een treinkaart. Het leek de politie niet verstandig dat de Duitse fans rijdend naar Rotterdam zouden komen", zegt een woordvoerder van Feyenoord. „Van Borussia Dortmund hebben we nog geen bericht gehad dat ze geen kaarten willen." De kaarten zijn overigens nog niet aan de Duitse club verstrekt. Het plan om met de trefri Dortmund-supporters naar de Kuip te vervoe ren is verworpen. Dat zou een te ingewikkelde organisatie zijn, aldus Niebaum. Andreas Möller heeft van het bestuur van Borussia een geldstraf van 10.000 D-Mark gekre gen voor zijn woede-uitbarsting in de Duitse media. Möller werd door trainer Michael Skibbe in de laatste twee uitwedstrijden op de bank gezet, omdat hij defensief een nutteloze pion is ge worden. Möller wil het spel maken, eist elke bal op en is in de ogen van Skibbe daarom alleen in thuiswedstrijden te gebruiken. De 85-voudig international was woest en voelt zich te groot om buiten de basis te worden geplaatst. Möller zei: „Op deze manier heb ik geen enkel plezier meer in het voetballen en wordt het een kwelling om bij Dortmund te voetballen. Ik wil zo niet ver der. De trainer kan mij dit niet aandoen." Omdat de clubleiding zich vorig jaar kapot ergerde aan de botsingen tussen vedetten, werd meteen ingegrepen. Möller moest op het matje komen en kreeg een flinke boete. De affaire is nu gesmoord, maar de verwachting is dat trainer Skibbe zijn nummer tien dinsdag in de Kuip opnieuw buiten de basis laat. MOOIER dan GOUD Ik heb niet een voorwerp) uitgekozen, maar een herinnering. De herinnering aan een reis naar Australië die ik in de winter van '91/'92 samen met mijn vriendin maakte. Daarom sta ik met een fotoboek op de foto. n dat boek zitten de meeste herinneringen. Iet was een reis van vier maanden. Ik was bijna: klaar net mijn studie technische natuurkunde in Delft, dus k kon zo lang weg. Mijn vriendin werkte al, maar lad onbetaald verlof. Vooral de manier waarop we laar leefden was bijzonder, we hadden enorm veel trijheid, met niemand wat te maken. In het normale even heb je altijd wel verplichtingen, daar hadden we lat vier maanden lang helemaal niet. Dat maakte het apart. 'Ve kozen voor Australië omdat het een vrij westers and is en ik mijn trainingen wilde blijven doen. We ladden allebei de racefiets meegenomen en je hebt er oede zwembaden. Ik heb er ook inderdaad getraind. maanden voor de reis was ik geblesseerd, ik had en vrij zware knieblessure. Toen ik wegging, was ik Iweer aan de beterende hand. In Australië ben ik met le opbouw begonnen en ik kwam met een redelijke Pnditie terug. We kozen ook voor Australië omdat het en uitgestrekt land is, ideaal om met een busje in dnd te trekken. Vezijn naar Sydney gevlogen en hadden een grote fst met spullen vooruit gestuurd, per boot. Daarheb- wn we een oud busje gekocht, dat we als camper heb- *ii ingericht. In totaal hebben we zo'n 18000 kilome- tr gereden. t heb niet speciaal een indruk die het meest bijzonder tos Er is veel natuurschoon, het land is heel uitge lekt. En de manier van leven is er ook anders, veel istiger, meer ontspannen. Ie reizen heel graag, maar de kans om ier maanden weg te gaan krijg je natuur- ïk niet zo gauw. Dat zit er op korte ter- iijn ook niet in. Maar als de kans ooit per komt, dan doe ik het zeker. KST: JANET VAN DIJK >TO: HIELCO KUIPERS Jan van der Marei (31) won sinds 1984 negen ationale titels op verschillende triatlondisciplines, 'et hoogtepunt van zijn sportieve carrière beleefde hij afgelopen weekeinde toen hij in Aimere Europees kampioen werd op de halve triatlon. Dat was op de valreep, want dè 'Tsaar van Ter Aar' - sinds begin dit jaar woonachtig in Aarlanderveen - ®Pt met topsport, om zich meer te kunnen richten op zijn maatschappelijke loopbaan. Randje BUITENSPEL Paul van der Zwaan sprak vorige week in het Leidsch Dagblad de hoop uit dat het Leidse UVS-gevoel in de Kikkerpolder terugkeert. Een beetje ongemakkelijk geformuleerd door de Leiderdorpse trainer, maar ik wist meteen wat hij bedoelde. Het UVS-gevoel is zowel op afgunst geba seerde vijandigheid ais ongebreideld aanhangerschap en het lokte dertig jaar geleden duizenden nieuwsgieri ge Leidenaars naar de thuiswedstrij den van blauw-wit-gestreept. In dat verre verleden, toen voetbal nog van het volk was, lukte het mij wel eens via de ingang aan de kant van het Diaconessenhuis naar bin nen te glippen. Diep onder indruk van de volle tribunes en ferme voet ballers als Bart Lardé, Thijs Balkho- ven, Sjoerd Teske, Leo Holl, Matty Kantebeen en Jan Leget aanschouw de ik UVS tegen Neptunus, Over maas of De Musschen. UVS was het spannendste wat Leiden en omstre ken een op voetbal verzot mannetje van een jaar of tien had te bieden. Mijn bewondering voor UVS was heimelijk, want bij ons in Leiderdorp behoorde je een gloeiende hekel aan die hoogmoedlijers uit de Kikkerpol der te hebben. Naar wedstrijden te gen het akelig sterke UVS leefden wij van RCL met angst en beven toe. Maar daarvan liet je niets aan je vriendjes merken. 'Weet je wat UVS betekent? Uit Vuilnisbakken Samen gesteld, stelt niets voor.Ik moet dat grapje tientallen keren hebben ge maakt. Voor het eerst sinds jaren ben ik zon dag weer eens naar UVS gaan kijken. De geslaagde oefencampagne en de kranige taal van Van der Zwaan in het LD hadden mijn nieuwsgierig heid gewekt. Volgens de trainer vol trekt zich bij UVS een beleidsomslag. De club wil terugkeren in de top van het amateurvoetbal en doet meer om eerste-elftalspelers te behouden, las ik. Met andere woorden: de zwarte salarissen van de spelers zijn om- Dat beloofde wat. Maar ach, arm UVS, het ploetert voort. Het is dat de trainer, elftalbegeleider, verzorger en reservespelers vanNieu- wenhoorn na elke tegengoal van UVS als dollemannen het veld inren- den anders had ik mij bij een vriend schappelijk potje uit de seizoens voorbereiding gewaand. Langs de lijn zat en hing anderhalve man en een paardenkop en de thuisploeg wekte de indruk dat het resultaat er volstrekt niet toe deed. Opvallend waren verderde nu al verschoten plekken in het hobbelige veld en de weliswaar originele, maar afzichtelijke zwarte kousen die de UVS'ers droegen. Overigens, de kee per van Nieuwen hoorn maakte het nog bonter. Die man moet iets (uit slag of tatoeages) aan zijn benen mankeren waarvoor hij zich schaamt. Anders viel zijn lange broek niet te verklaren. Het was zondag immers zo warm dat zelfs UVS-voorzitter Bart van Leeuwen 's ochtends had overwogen in een ber muda van huis te gaan. UVS maakte geen moment aan spraak op de overwinning. En dat terwijl er al halverwege de eerste helft eentje van Nieuwenhoorn werd uitgestuurd. Het doelloze gewriemel van het zwarte-kousenelftal werd van een vernietigend commentaar voorzien door twee ouwe baasjes die in mijn buurt over de omheining leunden. Toen bij 0-3 de rust aan brak, sprak de een tot de ander: 'Mag jij raaien wat ik ga doen.De ander had het in één keer goed: 'Pleite ze ker?' De een knikte: 'Precies, ze zoe ken het maar uit.De ander haalde zijn schouders op en besloot te blij ven. In de tweede helft liep UVS even in omdat de Nieuwenhoornse keeper de bal tussen zijn lange broekspijpen door liet schieten. Mdar daarna counterden de bezoekers er weer lus tig op los. Uitslag: 2-5. Toen Marco Akerboom vlak voor tijd zijn frustraties na weer een mislukte trap tegen de bal de vrije loop liet, schoot mij een citaat van UVS-om- roepster Karin van der Zeeuw uit de voetbalbij lage van het LD te binnen. In haar voorbeschouwing op het sei zoen 1999-2000 omschreef de ex- korfbalster de selectie van UVS als lief en studentikoos. Nou lief waren de jongens van Van der Zwaan zon dag zeker. Vooral voor Nieuwen hoorn. Maar studentikoos? De R die over het veld rolde toen Akerboom het woord 'tering' uit zijn tenen liet komen, klonk Leidser dan Leids. Ik kreeg niet bepaald de indruk dat hier een student aan het woord was. Bij het verlaten van de Kikkerpolder schuifelde voor mij uit de toeschou wer op leeftijd wiens maat al in de rust pleite was gegaan. Hoofdschud dend zei hij tegen niemand in het bijzonder dat behalve het voetbal ook de kroketten nog net zo slecht als vorig seizoen waren. Eindigen in het linker rijtje, dat zit er dit seizoen wel in, liet Van der Zwaan voor de eerste competitiewed strijd tegen Nieuwenhoorn opteke nen. De trainer die vorig jaar nog za terdagderdeklasser RCL onderzijn hoede had, moet de angst om het hart zijn geslagen. Volhardt zijn ploeg in de gemakzucht die zondag door nota bene een debutant werd afgestraft dan wordt het dit seizoen weer ploeteren, onderin het rechter rijtje. Alle ambities van de vroegere topclub ten spijt. Die verhoogde spelerssalarissen ma ken het voor Van der Zwaan natuur lijk wel gemakkelijk zijn falende spe lers een fikse geldboete op te leggen. Dat zal ze leren. Jaap Visser is verslaggever van Vrij Nederland en centrale verdediger van RCL 7.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1999 | | pagina 21