Sport
'Borussia Dortmund
is het Feyenoord
van de Bundesliga'
Duitsers komen zonder aanhang
TERDAG 11 SEPTEMBER 1999
t» WILLEM SPIERDIJK, 071-5356464, PLV -CHEF JANET VAN DIJK, 071-5356463
Alfred Nijhuis proeft Nederland - Duitslandsfeertje
De openheid van een 'wereldclub' als Borussia Dortmund is
ongekend. De voormalige winnaar van de Champions League
(1997) en de wereldbeker (ook '97) heeft niets te verbergen. Want na
afloop van een wedstrijd staan we plots in de kleedkamer en zien
we spelers aan het infuus. De Joegoslavische international Miroslav
Stevic, maar ook de Nederlander Alfred Nijhuis.
door Marcel van der Kraan
De team-arts zoekt een ader in de onderarm
van de stevig gebouwde verdediger, die
nooit prof was in de Nederlandse eredivisie
maar in de Bundesliga een behoorlijke reputa
tie heeft. Hij prikt, brengt een naald in,'voert
een slangetje aan en hangt de infuus-fles aan
het kapstokhaakje van de trainingspakken bo
ven het hoofd van Nijhuis. Koud twee minuten
onder de douche vandaan en meteen in de
greep van de Duitse medici.
Nijhuis ziet de verwondering en verbazing.
,,Het zijn maar vitamines, hoor. Stevic en ik
voelden ons de afgelopen week een beetje slap.
Misschien was het een zomergriepje. De medi
sche begeleiding staat hier op een totaal ander
niveau dan in Nederland. Vitamine-preparaten
worden direct in de bloedbaan ingespoten. Dat
werkt sneller en effectiever. En zo gaat het met
alles. Waarom denk je dat de Duitse, prof fysiek
zo goed in elkaar steekt?"
Een half uur blijft hij aan het infuus. Onder
tussen vertelt hij over de nieuwe wereld waarin
hij terecht is gekomen. Via Sportclub Enschede,
MSV Duisburg en Japan (Urawa Red Dia
monds) is Alfred Nijhuis in de herfst van zijn
carrière in de internationale top van het club
voetbal beland. Tussen grootheden als Andreas
Möller, Jürgen Kohier en Stefan Reuter (samen
goed voor 260 interlands) mengt hij zich met
Dortmund in de strijd om de Duitse landstitel
en vliegt hij de Champions League binnen.
In het miljoenenelftal van Dortmund is Nij
huis niet verzekerd van een basisplaats. Maar
zelfs de grootste sterren hebben die garantie
niet. Möller zat, tot zijn grote woede, al twee
duels op de reservebank. Nijhuis weet dat hij
speeltijd genoeg krijgt. Vorig jaar speelde hij 27
van de 34 competitiewedstrijden en scoorde hij
vier keer. Met zijn 1.90 meter en z'n 86 kilo is hij
de grootste en sterkste verdediger in de selectie.
Zijn imposante gestalte dwingt respect af in
Dortmund, waar hij bij elke vrije trap of hoek
schop naar het front wordt gedirigeerd. Nijhuis:
,,Af en toe moet je even je visitekaartje afgeven.
Vorig seizoen werd ik gekozen tot de meest of
fensieve verdediger. Dat deed me best wel wat."
Toch was het voetbaljaar 1998-'99 verre van
aangenaam. Dortmund stond bol van spannin
gen, problemen en achterklap. De vedetten
Thomas Hassler en Andreas Möller gunden el
kaar het licht in de ogen niet en onder de nieu
we, pas 33-jarige en dus onervaren trainer Mi
chael Skibbe dreigde Borussia sportief te ont
sporen. Pas op de laatste speeldag zag de club
kans zich via een krankzinnig scenario en een
vierde plaats te kwalificeren voor de voorron
den van de Champions League.
Voorzitter Dr. Gerd Niebaum liet er geen gras
over groeien. Hij hanteerde het slagersmes bij
zijn drang om rotte delen uit zijn club weg te
snijden. Dortmund nam afscheid van zeven
spelers, onder wie Thomas Hassler. Nijhuis
ontkent niet dat het voorbije seizoen rumoerig
was, maar zegt dat de Duitse media met Bild
voorop de ellende met plezier uitvergrootten.
„Dortmund is een van de grootste clubs in
Duitsland. Alles wat zich hier afspeelt wordt
opgeblazen. In de kleedkamer lachen we er
soms om. Wij weten hoe we er mee moeten
omgaan."
Nijhuis vindt dat Dortmund in alle opzichten
te vergelijken is met de komende Champions
League-tegenstander Feyenoord. Net als de
Rotterdammers beschikt Dortmund over een
trouwe aanhang (45.000 seizoenkaarten) en
staat de club dicht bij het volk. „Wij zijn het
Feyenoord van de Bundesliga. Bayern Mün-
chen is Ajax: de arrogantie en de macht. Bayer
Leverkusen is het PSV van Duitsland. Gesteund
door een multi-national (het chemie-concern
Bayer) en kunstmatig groot gemaakt."
Dortmund klom in het midden van de jaren
negentig naar grote hoogte, werd in 1995 en '96
'Deutsche Meister', zette zijn zegetocht voort in
Europa en eindigde in Tokyo met de wereldbe
ker op het erepodium. „Er is geen enkele club
in Europa die na zo'n hoogtepunt vier, vijf jaar
aan de top kan blijven,'.' zegt Nijhuis. „Ook
Dortmund niet. In het verleden kwam er voor
AC Milan en Ajax ook een kentering. Ik kwam
hier binnen op een moment dat de club weer
geherstructureerd werd."
Het imposante gestalte van Alfred Nijhuis dwingt respect af in Dortmund.
De Duitsers investeerden ruim vijftig miljoen
gulden in nieuwe spelers. Vooral met het oog
op de Champions League, waarin de club net
als Feyenoord uiterst fortuinlijk lootte. Nijhuis:
„Feyenoord-Dortmund wordt een prachtige
wedstrijd. Omdat het Nederland-Duitsland is,
is het bij voorbaat een beladen confrontatie.
Maar in wezen moeten Feyenoord en Dort
mund allebei door naar de volgende ronde. In
onze spelersgroep leeft de gedachte dat de
Champions League na de eerste ronde pas echt
begint. Afgezien van Feyenoord hebben we nog
geen kanjers op ons bord."
In januari van dit jaar stond Nijhuis met
Dortmund al een keer tegenover de Rotterdam
mers, die in Turkije met ruime cijfers werden
verslagen. Dat was geen prettig duel, te meer
daar Paul Bosvelt en Julio Cruz het aan de stok
kregen met hun directe tegenstanders. Cruz
wacht nu de confrontatie met de gelouterde
Jürgen Kohier, mits die op üjd hersteld is. Zo
niet dan schuift Nijhuis door naar het centrum
en bindt hij de strijd aan met de Argentijn. „De
trainer weet dat hij op zijn verdedigers kan
bouwen. Kohier is een instituut in Duitsland.
Een fantastische prof in het hart van de defen
sie. Het is een genot om met hem samen te
spelen. Maar als hij er niet is, kan ik hem ook
vervangen. Fysiek ben ik er klaar voor."
Het kan niet anders met zoveel vitamines in
het lijf. De laatste druppels van het infuus ver
dwijnen in de bloedbaan. Alfred Nijhuis staat
op en baant zich tussen honderden handteke
ningjagers een weg naar de spelersbus.
Borussia Dortmund zegt dinsdag zonder fans naar de wedstrijd tegen Feyenoord te komen. De
ongeveer duizend kaarten die de Duitse ploeg voor dit duel in de Champions League kan krij
gen, worden niet gebruikt.
Volgens voorzitter Gerd Niebaum heeft de club hiertoe gesloten na informatie van de politie
in Nederland, dat er gevaar voor „personen zou bestaan". De beslissing is na overleg met de
politie in Dortmund genomen, zegt Borussia Dortmund.
Volgens Niebaum is de knoop doorgehakt, nadat vertegenwoordigers van Dortmund en van
de politie uit Rotterdam en Dortmund dinsdag in Eindhoven de veiligheidsrisico's hadden be
sproken. De politie in Rotterdam heeft inmiddels gehoord van het besluit van de Duitse club,
maar wil op dit moment nog niet reageren.
Feyenoord toont zich in een eerste reactie enigszins verrast door de berichten uit Duitsland.
„De wens van de Rotterdamse politie was om de kaarten voor de wedstrijd te verbinden aan
een treinkaart. Het leek de politie niet verstandig dat de Duitse fans rijdend naar Rotterdam
zouden komen", zegt een woordvoerder van Feyenoord. „Van Borussia Dortmund hebben we
nog geen bericht gehad dat ze geen kaarten willen." De kaarten zijn overigens nog niet aan de
Duitse club verstrekt. Het plan om met de trefri Dortmund-supporters naar de Kuip te vervoe
ren is verworpen. Dat zou een te ingewikkelde organisatie zijn, aldus Niebaum.
Andreas Möller heeft van het bestuur van Borussia een geldstraf van 10.000 D-Mark gekre
gen voor zijn woede-uitbarsting in de Duitse media. Möller werd door trainer Michael Skibbe in
de laatste twee uitwedstrijden op de bank gezet, omdat hij defensief een nutteloze pion is ge
worden. Möller wil het spel maken, eist elke bal op en is in de ogen van Skibbe daarom alleen in
thuiswedstrijden te gebruiken. De 85-voudig international was woest en voelt zich te groot om
buiten de basis te worden geplaatst. Möller zei: „Op deze manier heb ik geen enkel plezier meer
in het voetballen en wordt het een kwelling om bij Dortmund te voetballen. Ik wil zo niet ver
der. De trainer kan mij dit niet aandoen." Omdat de clubleiding zich vorig jaar kapot ergerde
aan de botsingen tussen vedetten, werd meteen ingegrepen. Möller moest op het matje komen
en kreeg een flinke boete. De affaire is nu gesmoord, maar de verwachting is dat trainer Skibbe
zijn nummer tien dinsdag in de Kuip opnieuw buiten de basis laat.
MOOIER dan GOUD
Ik heb niet een voorwerp) uitgekozen, maar
een herinnering. De herinnering aan een
reis naar Australië die ik in de winter van
'91/'92 samen met mijn vriendin maakte.
Daarom sta ik met een fotoboek op de foto.
n dat boek zitten de meeste herinneringen.
Iet was een reis van vier maanden. Ik was bijna: klaar
net mijn studie technische natuurkunde in Delft, dus
k kon zo lang weg. Mijn vriendin werkte al, maar
lad onbetaald verlof. Vooral de manier waarop we
laar leefden was bijzonder, we hadden enorm veel
trijheid, met niemand wat te maken. In het normale
even heb je altijd wel verplichtingen, daar hadden we
lat vier maanden lang helemaal niet. Dat maakte het
apart.
'Ve kozen voor Australië omdat het een vrij westers
and is en ik mijn trainingen wilde blijven doen. We
ladden allebei de racefiets meegenomen en je hebt er
oede zwembaden. Ik heb er ook inderdaad getraind.
maanden voor de reis was ik geblesseerd, ik had
en vrij zware knieblessure. Toen ik wegging, was ik
Iweer aan de beterende hand. In Australië ben ik met
le opbouw begonnen en ik kwam met een redelijke
Pnditie terug. We kozen ook voor Australië omdat het
en uitgestrekt land is, ideaal om met een busje in
dnd te trekken.
Vezijn naar Sydney gevlogen en hadden een grote
fst met spullen vooruit gestuurd, per boot. Daarheb-
wn we een oud busje gekocht, dat we als camper heb-
*ii ingericht. In totaal hebben we zo'n 18000 kilome-
tr gereden.
t heb niet speciaal een indruk die het meest bijzonder
tos Er is veel natuurschoon, het land is heel uitge
lekt. En de manier van leven is er ook anders, veel
istiger, meer ontspannen.
Ie reizen heel graag, maar de kans om
ier maanden weg te gaan krijg je natuur-
ïk niet zo gauw. Dat zit er op korte ter-
iijn ook niet in. Maar als de kans ooit
per komt, dan doe ik het zeker.
KST: JANET VAN DIJK
>TO: HIELCO KUIPERS
Jan van der Marei (31) won sinds 1984 negen
ationale titels op verschillende triatlondisciplines,
'et hoogtepunt van zijn sportieve carrière beleefde
hij afgelopen weekeinde toen hij in Aimere
Europees kampioen werd op de halve triatlon. Dat
was op de valreep, want dè 'Tsaar van Ter Aar' -
sinds begin dit jaar woonachtig in Aarlanderveen -
®Pt met topsport, om zich meer te kunnen richten
op zijn maatschappelijke loopbaan.
Randje BUITENSPEL
Paul van der Zwaan sprak vorige
week in het Leidsch Dagblad de
hoop uit dat het Leidse UVS-gevoel
in de Kikkerpolder terugkeert. Een
beetje ongemakkelijk geformuleerd
door de Leiderdorpse trainer, maar
ik wist meteen wat hij bedoelde. Het
UVS-gevoel is zowel op afgunst geba
seerde vijandigheid ais ongebreideld
aanhangerschap en het lokte dertig
jaar geleden duizenden nieuwsgieri
ge Leidenaars naar de thuiswedstrij
den van blauw-wit-gestreept.
In dat verre verleden, toen voetbal
nog van het volk was, lukte het mij
wel eens via de ingang aan de kant
van het Diaconessenhuis naar bin
nen te glippen. Diep onder indruk
van de volle tribunes en ferme voet
ballers als Bart Lardé, Thijs Balkho-
ven, Sjoerd Teske, Leo Holl, Matty
Kantebeen en Jan Leget aanschouw
de ik UVS tegen Neptunus, Over
maas of De Musschen. UVS was het
spannendste wat Leiden en omstre
ken een op voetbal verzot mannetje
van een jaar of tien had te bieden.
Mijn bewondering voor UVS was
heimelijk, want bij ons in Leiderdorp
behoorde je een gloeiende hekel aan
die hoogmoedlijers uit de Kikkerpol
der te hebben. Naar wedstrijden te
gen het akelig sterke UVS leefden wij
van RCL met angst en beven toe.
Maar daarvan liet je niets aan je
vriendjes merken. 'Weet je wat UVS
betekent? Uit Vuilnisbakken Samen
gesteld, stelt niets voor.Ik moet dat
grapje tientallen keren hebben ge
maakt.
Voor het eerst sinds jaren ben ik zon
dag weer eens naar UVS gaan kijken.
De geslaagde oefencampagne en de
kranige taal van Van der Zwaan in
het LD hadden mijn nieuwsgierig
heid gewekt. Volgens de trainer vol
trekt zich bij UVS een beleidsomslag.
De club wil terugkeren in de top van
het amateurvoetbal en doet meer om
eerste-elftalspelers te behouden, las
ik. Met andere woorden: de zwarte
salarissen van de spelers zijn om-
Dat beloofde wat.
Maar ach, arm UVS, het ploetert
voort.
Het is dat de trainer, elftalbegeleider,
verzorger en reservespelers vanNieu-
wenhoorn na elke tegengoal van
UVS als dollemannen het veld inren-
den anders had ik mij bij een vriend
schappelijk potje uit de seizoens
voorbereiding gewaand. Langs de
lijn zat en hing anderhalve man en
een paardenkop en de thuisploeg
wekte de indruk dat het resultaat er
volstrekt niet toe deed.
Opvallend waren verderde nu al
verschoten plekken in het hobbelige
veld en de weliswaar originele, maar
afzichtelijke zwarte kousen die de
UVS'ers droegen. Overigens, de kee
per van Nieuwen hoorn maakte het
nog bonter. Die man moet iets (uit
slag of tatoeages) aan zijn benen
mankeren waarvoor hij zich
schaamt. Anders viel zijn lange broek
niet te verklaren. Het was zondag
immers zo warm dat zelfs
UVS-voorzitter Bart van Leeuwen 's
ochtends had overwogen in een ber
muda van huis te gaan.
UVS maakte geen moment aan
spraak op de overwinning. En dat
terwijl er al halverwege de eerste
helft eentje van Nieuwenhoorn werd
uitgestuurd. Het doelloze gewriemel
van het zwarte-kousenelftal werd
van een vernietigend commentaar
voorzien door twee ouwe baasjes die
in mijn buurt over de omheining
leunden. Toen bij 0-3 de rust aan
brak, sprak de een tot de ander: 'Mag
jij raaien wat ik ga doen.De ander
had het in één keer goed: 'Pleite ze
ker?' De een knikte: 'Precies, ze zoe
ken het maar uit.De ander haalde
zijn schouders op en besloot te blij
ven.
In de tweede helft liep UVS even in
omdat de Nieuwenhoornse keeper de
bal tussen zijn lange broekspijpen
door liet schieten. Mdar daarna
counterden de bezoekers er weer lus
tig op los. Uitslag: 2-5.
Toen Marco Akerboom vlak voor tijd
zijn frustraties na weer een mislukte
trap tegen de bal de vrije loop liet,
schoot mij een citaat van UVS-om-
roepster Karin van der Zeeuw uit de
voetbalbij lage van het LD te binnen.
In haar voorbeschouwing op het sei
zoen 1999-2000 omschreef de ex-
korfbalster de selectie van UVS als
lief en studentikoos. Nou lief waren
de jongens van Van der Zwaan zon
dag zeker. Vooral voor Nieuwen
hoorn. Maar studentikoos? De R die
over het veld rolde toen Akerboom
het woord 'tering' uit zijn tenen liet
komen, klonk Leidser dan Leids. Ik
kreeg niet bepaald de indruk dat hier
een student aan het woord was.
Bij het verlaten van de Kikkerpolder
schuifelde voor mij uit de toeschou
wer op leeftijd wiens maat al in de
rust pleite was gegaan. Hoofdschud
dend zei hij tegen niemand in het
bijzonder dat behalve het voetbal
ook de kroketten nog net zo slecht als
vorig seizoen waren.
Eindigen in het linker rijtje, dat zit er
dit seizoen wel in, liet Van der
Zwaan voor de eerste competitiewed
strijd tegen Nieuwenhoorn opteke
nen. De trainer die vorig jaar nog za
terdagderdeklasser RCL onderzijn
hoede had, moet de angst om het
hart zijn geslagen. Volhardt zijn
ploeg in de gemakzucht die zondag
door nota bene een debutant werd
afgestraft dan wordt het dit seizoen
weer ploeteren, onderin het rechter
rijtje. Alle ambities van de vroegere
topclub ten spijt.
Die verhoogde spelerssalarissen ma
ken het voor Van der Zwaan natuur
lijk wel gemakkelijk zijn falende spe
lers een fikse geldboete op te leggen.
Dat zal ze leren.
Jaap Visser is verslaggever van Vrij
Nederland en centrale verdediger
van RCL 7.