INGEN VOORBIJGAAN \Het bombardement, de beschieting en de stijfselbaan n Leiden Regio STADSGEZICHT KG 4 SEPTEMBER 1999 CHEF WIM WEGMAN, 071-5356414, PLV -CHEF ANNET VAN AARSEN, 071-5356436 *^rzijden werd op 28 april in 10iboren in Leiden als zoon n <ri beroepsmilitair. Zes jaar iclrhuisde het gezin naar Delft setr later naar Rotterdam, jklj zijn diploma inspecteur ™|itie haalde. Via Haarlem, oridj klerk was bij de Stepolitie, kwam Verzijden anii 1943 weer in Leiden terug, icnJvankelijk als inspecteur bij stlbiformeerde dienst te tEij- In de eerste vijf hij ensl naoorlogse jaren werd hij als inspecteur toegevoegd aan de rechercheafdeling om zo uiteindelijk op te klimmen tot de functie van hoofdinspecteur. Vanaf 1967 was hij chef van de recherche. In 1976 beëindigde hij zijn loopbaan. In deze aflevering vertelt Verzijden over de periode rond de Tweede Wereldoorlog, waarin de burgers in de regel toch wat meer respect hadden voor de politie dan nu. Leidenaars blikken terug op hun verleden j prilste jeugd in Lei- j me bijna niets meer Hi. Alleen beelden, tw>rootmoeder er uit L is Rijn en Schiekade, r vaoonden. Wat ik me oed weet te herinne- k op de lagere school al wist dat ik inspecteur wilde worden bij de politie. Of officier in het leger. Het werd in 1939 dus politie. Eerst klerk bij de ge meentepolitie in Haarlem, in opleiding voor inspecteur. En in 1943 werd ik overgeplaatst naar Leiden, mijn geboortestad. over de \^en me{ het portret van ikgev<i| meer respect." e mij ïreik j) mijn zijn vader: „Een politieman genoot foto loek zuyderduin Niet lang daarna, om precies te zijn op 11 december 1944, werd het Stationskwartier door de geallieerden gebombardeerd, met als doelwit de V2-raketten, die door de Duitsers in Wasse naar op Engeland werden afge vuurd. De raketten werden per spoor aangevoerd en in Leiden overgeladen op speciale trucks waarmee ze over de weg naar Wassenaar werden vervoerd. Het was een enorme ravage bij het station. Veel doden en ge wonden. In de puinhopen van de totaal verwoeste Haverzak laan heb ik nog langdurig een oud vrouwtje bemoedigend toegesproken dat onder het puin bekneld zat. De berusting van deze vrouw in de voor haar zo penibele situatie is mij altijd bijgebleven. Ze had iets over zich van 'ze halen me er wel uit'. Ik vind het jammer dat ik niet weet hoe het met haar is afgelopen. De politie had na het bombar dement de medewerking van padvinders. Die stonden bij de afzetting en mochten niemand doorlaten. Zodat de boel rustig kon worden opgeruimd en er kon worden voorkomen dat er werd geplunderd. Een jong padvindertje kweet zich toen bijzonder goed van zijn taak. Op een gegeven moment kwam de door de Duitsers naar voren geschoven burgemeester De Ruyter-Van Steveninck aan, waarop het jochie vroeg of hij zijn pasje mocht zien. 'Dat heb ik niet bij me, ik ben de burge meester', zei de man. 'Nou, dan komt u er niet in'. Prachtig! Ik heb het jongetje er later nog op aangesproken en heb hem ge complimenteerd. De burge meester is iets later overigens wel door de afzetting gekomen. Geplunderd is er in elk geval bijna niet. Ik heb zelf nog een knaap betrapt met een hand kar, die van plan was om te plunderen. Die heb ik de huid vol gescholden. Een politieagent genoot voor de oorlog en daarna veel meer res pect. Als hij ergens kwam straalde hij gezag uit. Vlak na de oorlog werd dat al minder. Toen begon het verzet in kleine omvang. Zei je bijvoorbeeld te gen een knaap dat hij moest doorlopen, dan ging hij soms eerst treiterend een shaggie rol len. Of hij hurkte om zijn veters vast te maken. In die tijd mocht men in enige straten niet blij ven stilstaan op straat, of han gen in de portieken. Dat stond in de Algemene Politie Verorde ning. Uit samenscholingen kwam nog wel eens narigheid, heette het. De stijfselbaan - zo noemde men dat in de volks mond - bestond toen nog, op de Stationsweg en de Steen straat. Jongelui liepen er soms rotzooi schoppend te flaneren. Op de Blauwpoortsbrug kon ik dan al zien of er een actieve agent liep, of hij zijn taak goed uitvoerde. Zag ik mensen bijel- kaar staan, dan wist ik dat de agent het niet goed deed. Wat dat betreft onderscheid ik vier types agent: de agent die alleen al door zijn verschijning indruk maakt, een agent die eerst iets moet zeggen om respect af te dwingen, een agent die daar voor een grote bek moet opzet ten, en een agent die geweld moet gebruiken. Gelukkig was de eerste categorie ver in de meerderheid. Het respect is te genwoordig wel verdwenen. Als agent bewoog je je per fiets door de stad. Of te voet. In de binnenstad had je vier surveil lanceposten: je had de Haar lemmerstraat, vanaf de Haven tot de Blauwpoortsbrug, je had Breestraat en Hogewoerd, je had Stad I, boven de Rijn, en je had Stad II, beneden de Rijn. Die plekken werden echt con stant besurveilleerd. Een inbre ker kreeg zo weinig kans door verbreking of inklimming of op een andere manier te proberen om in te breken. Natuurlijk hielden we ons niet alleen met inbraken, geweld of burenru zies bezig. Zo heeft de konink lijke familie erg innige banden met Leiden. Doordat veel leden van ons vorstenhuis met succes hun studie aan de Leidse Alma Mater hebben voltooid zijn er op de Dies Natalis van de oud ste universiteit van Nederland altijd enige leden van ons vor stenhuis aanwezig. Vanzelf sprekend had de Leidse politie veel te maken met deze, en an dere, bezoeken van hoge gas ten. Prinses Juliana kwam als koningin op de Dies Natalis al tijd per auto aan op de Lam- menschansweg. Daar stapte ze dan uit en liep met een paar vriendinnen naar restaurant De Doelen. En toen Beatrix hier studeerde zwaaide ze altijd als ze weer terug was van vakantie. Net alsof ze wilde zeggen 'Ik ben weer terug hoor'. In die tijd kon de prinses zich nog op een ongedwongen manier door de stad bewegen. Je kon als politie toen nog volstaan met onopval lend toezicht, in burger. Maar tijdens de oorlog speelde dat natuurlijk niet. De Duitsers letten op ons. Je moest goed uitkijken niet met ze in conflict te komen. Dat gebeurde me uit eindelijk toch. Op 17 april 1945 - de verjaardag van mijn vader - moest ik mij in verband met een niet uitgevoerde opdracht een radiotoestel in beslag te ne men verantwoorden bij de toenmalige door de Duitsers in gestelde Gewestelijke politie- president in Rotterdam. Ik ging er in een open auto naartoe. Hoofdagent-chauffeur Mulder en rechercheur De Boer bege leidden mij. Bij Stompwijk wer den wij ineens beschoten door een naar beneden duikende ge allieerde jager. Vreemd was dat niet. Die piloot zag natuurlijk een paar uniformen en dacht dat het foute boel was. Onze uniformen waren vanuit de lucht moeilijk van Duitse uni formen te onderscheiden. Maar hoe dan ook, het was een angstaanjagend gezicht, zo'n jager die je steeds brullend gro ter ziet worden. Ik zag kans om me snel uit de rijdende auto te laten rollen en sprong over een Na het bombar dement van de geallieerden, van 11 decem ber 1944: de ra vage is enorm. foto b b m jansen hele hoge haag met prikkel draad. Ik denk dat ik op dat moment uit doodsnood het we reldrecord hoogspringen heb verbeterd. Er zat geen enkele winkelhaak in mijn uniform. Mijn beide mede-inzittenden kwamen om het leven. Ik ver moed dat de reactiesnelheid die ik door het schermen had op gedaan mij het leven heeft ge red. Het was toch een wat sinis tere ervaring om beschoten te worden door militairen die deel uitmaakten van mijn latere be vrijders. De reis naar Rotterdam ging niet meer door." ngel. FOTO HIELCO KUIPERS uit de Leidsch Dagblad LEIDEN - Het nieuwe college van B. en W. in Leiden. Staande van links naar rechts: Oosterman, Tesse- laar, Verboom en Van Dam; zittend: Waal, burgemeester Vis, gemeentesecretaris Van der Poel en Van Aken. foto archief leidsch dagblad ANNO 1974 Woensdag 4 september DEN HAAG/LEIDEN - De 28-)arige Dr. F. H. H. Kort- landt zal met ingang van 1 februari 1975 toch tot hoogleraar in de balto-slavische talen aan de Leidse universiteit worden benoemd. Eerder had staatsse cretaris Klein van Onderwijs en Wetenschap de be noeming tegengehouden, omdat hij niet bereid was aan iemand van 28 jaar al een salaris te geven van rond een ton per jaar: 't vastgestelde bedrag voor alle hoogleraren. In een kort geding dat door het college van bestuur van de Leidse universiteit was aange spannen en dat vanmorgen vervolgd werd voor de Haagse rechtbank liet de staatssecretaris meedelen dat er een nieuw bezoldigingsreglement voor hoogle raren zal worden ingevoerd. Die regeling voorziet in een soort 'aankomend hoogleraarschap', waarvoor een aparte wat lagere salarisschaal zal worden sa mengesteld. VOORHOUT - De nieuwe gemeenteraad in Voorhout telde gisteravond vijf nieuwe gezichten (van de 13 raadsleden). Er was maar weinig tijd nodig om de twee wethouders te benoemen hoewel de tweede ze tel nog open was in verband met het voortijdig be danken van PPR-voorman De Groot. Bij de eerste stemming werd wethouder J. Huigsloot met zeven stemmen herkozen. Mevrouw Wijling van de PPR verwierf er hierbij drie. Met eenzelfde uitslag werd als tweede wethouder gekozen raadslid dr. D. IJdo. Beide wethouders komen uit het CCP-front. Oud wethouder De Groot blijft trouwens wel in de raad. RIJNSBURG - De heren W. van der Gugten en H. de Mooy zijn gisteravond door de Rijnsburgse gemeen teraad als wethouder gekozen. Het oudste lid van de raad, P. Pauw, verzorgde de beëdiging van de raads leden, die even later welkom werden geheten door de nieuwe loco-burgemeester H. de Mooy. De nieu we leden in de raad zijn Van der Mey (CHU), Brul (VVD) en Renooy (WD). ANNO 1899 4 September LEIDEN - In een aan den gemeenteraad overgelegd schrijven van de Commissie van Beheer van het ge sticht 'Endegeest' wordt gewezen op de noodzake lijkheid der uitvoering van eenige werken ter verster king van een tweetal isoleerkamers. Bij ervaring is toch gebleken, dat de isoleerkamers, hoewel in het algemeen zeer goed aan haar bestemming beant woordende, op den duur niet bestand zullen blijken tegen de vernielzucht van krachtige patiënten, ter voorkoming nu van beschadiging dier vertrekken en om tevens alle gevaar voor uitbraak der patiënten af te wenden, zullen de deur- en raamkozijnen moeten worden versterkt en stalen platen tegen de wanden en zoo noodig ook voor de ramen moeten worden aangebracht. De kosten van uitvoering dier werken worden door de Commissie geraamd op plm. 750 en zullen ten laste komen van het gesticht. Aangezien B. en Ws. zich geheel met de door de Commissie voorgestelde werken kunnen vereenigen, en zij geen bezwaar hebben tegen het bedrag der daarvoor geraamde kosten, geven zij in overweging de Commissie van Beheer tot de uitvoering der bo venbedoelde werken te machtigen. Foto's In deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na plaatsing een ingevulde cheque (geen overscltrijvingskaart) ter waprde van vijf gulden (voor een exemplaar van 13 bij 18 in zwart wit) op te sturen naar het Ix-idsch Dagblad, La.v. Leidsch Dagblad Archieven, postbus 54, 2300 AB Leiden of door contante betaling aan de balie van het leidsch Dagblad aan de Rooseveltslraat 82. U ontvangt de foto binnen drie weken.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1999 | | pagina 15