Vader en zoon boksen op tegen de buitenwacht Betaald voetbal cj WOENSDAG 11 AUGUSTUS 1999 982 Het voetbalseizoen is weeri Deze week iedere dag een extra pagina over het betaa Han en Ruud Berger bondstrainer en voetbaltalent HOUTEN MARK CALDENHOVEN GPD-VERSLAGGEVER Han (49) en Ruud Berger (19) hebben een genetisch bepaalde voorliefde voor voet bal. De een is bekend in het métier als cultuurbewaker van de KNVB, de ander een talent van FC Utrecht en captain van het Nederlands elftal onder twintig jaar. Maar zoon én vader worstelen nog flink met de inmiddels bekende achternaam. „Ik was er niet blij mee dat Jan Versleijen hem tijdens het internationale jeugdtoer- nooi in Toulon aanvoerder maakte." Zijn ogen glimmen als vuurvliegjes op een zwoele zomerse avond. Dat Han Berger trots is op zoon Ruud, behoeft geen be toog. Hij kent het klappen van de zweep in de jungle van het betaalde voetbal waarin lyrische hersenspinsels verre van gewoon zijn. Maar o wee als zijn oogappel, een ta lentvolle en bescheiden tiener, onderwerp van gesprek is. Dan gooit papa Han, gelijk alle vaders, de remmen los. ,,Ik was trainer van Fortuna en m'n kinde ren voetbalden bij W Sittard. Op de laatste zaterdag van het seizoen speelde Mischa, Ruuds broer, met Dl tegen Quick Geleen. Het was de allesbeslissende wedstrijd van het seizoen. Op het veldje ernaast speelde Ruud met de E-pupillen. Bij de rust stond Mischa's team met 2-0 achter. Zijn leider zag de bui al hangen en spoedde zich naar het veldje van Ruud. Hij had hem nodig." Han hapt van opwinding even naar adem. De voorbode, een glorieuze tocht van de Berger-brothers, laat zich raden.Al snel had dat kleine ventje er twee inliggen en eentje voorbereid. Het werd 4-2." Jaren la ter glundert Han Berger nog steeds. „Dat was écht schitterend. Weet je nog, Gerda?" Moeder Berger knikt. Ruud Berger hoort het bijna stoïcijns aan. Het is een aloude anekdote in huize Berger in Houten. Daar waar het leven al decennia lang wordt be heerst door de bal. Het virus van Han Ber ger, al een kwart eeuw kostwinner in het betaalde voetbal, is overgeslagen op de rest. „Er wordt heel veel over voetbal ge sproken." Dan, tot zijn vrouw; „Gerda, wordt er hier nog over iets anders gepraat? Gerda: „Heel weinig." Ruud: „Pa, je wilt toch altijd weten hoe de trainingen zijn ge weest?" Han, enigszins betrapt:Ach, je bent toch trainer. Het is pure nieuwsgierig heid." Het zijn de sporadische momenten dat va der en zoon samen zijn. Al worden ze fre quenter, geven beiden volmondig toe. Sa men lekker op de tribune op een vrije avond, heerlijk vinden ze dat. „Beetje klet sen over een speler, ja dat is wel mooi." Nog niet zo lang geleden zag Han aanvaller Ruud „twee, drie keer per seizoen" als voetballertje meehobbelen met zijn leef tijdsgenootjes. In Groningen, Alkmaar, Sit tard, Utrecht, Dordrecht, Rotterdam en Leeuwarden slokten Bergers werkgevers veel tijd op. Ruud Berger: „Je wist niet be ter dan dat je vader er bijna nooit was. Maar m'n moeder was er altijd." Tot Han Berger werd verrast door een 'of fer he couldn't refuse' van de KNVB. Zelfs al waren Han Bergers bezoekjes aan de wedstrijdjes van zijn zoon op de vingers van één hand te tellen, dan nog ging zijn naam over de tong. Ruud Berger: „Dat jij zo goed kunt voetballen, komt door je va der, hoorde ik vroeger altijd. M'n ploegge noten dachten écht dat ik zo goed was om dat m'n vader trainer was." Han: „Zelfs de vaders van die kinderen reageerden zo. Alsof ik de tijd zou hebben een paar uurtjes per dag samen met jou in de tuin te trai nen." Ruud, de zoon van, het is vooralsnog hét thema in zijn leven. En de voornaamste zorg van Han Berger. Ruud Berger: „Veel mensen dachten dat ik bij FC Utrecht speelde, omdat m'n vader daar trainer was. Pure afgunst, ja." Han Berger: „Ga op za terdagmorgen maar kijken naar een jeugd - wedstrijdje en je ziet hoe vaders reageren. Die ondergaan langs de lijn een metamor- forse. Heel veel vaders eisen van hun zoon wat ze zelf niet konden bereiken. Dat pro jecteren ze op hun kinderen en raken er door verblind. Dan krijg je zulke reacties. Daarom ben ik er zelf héél voorzichtig mee omsprongen. Nee, ik hield me niet afzijdig. Dan krijg je reacties als 'ze zijn bij de Ber gers zeker boven ons verheven'." Ruud: „Soms was het zeker niet leuk om zulke dingen te horen, maar ik maakte me er ook niet druk om. Ik liet vaak op het veld zien dat ik er met kop en schouders bovenuit stak." Han Berger: „Naar buiten toe ben ik terug houdend in het persoonlijke contact met Ruud. Puur ter bescherming van hemzelf. Er worden altijd verbanden gelegd die er niet zijn. Het is voor hem heel moeilijk zich als de voetballer Ruud Berger te presente ren. Hij is toch de zoon van... Hij moet zich meer bewijzen dan een ander. Maar de enige die de vooroordelen kan wegspoelen, is hij zelf. Ik hoop dat hij nu op een niveau komt dat die dingen slijten. Want er zal toch geen weldenkend mens meer zijn die denkt dat hij bij FC Utrecht een vierjarig contract in de wacht heeft gesleept omdat ik zijn vader ben. Echt, hij heeft het op ei gen kracht gedaan." „Het gekke is wel dat sinds ik bij de KNVB technisch eindverantwoordelijke ben voor het olympisch elftal en alle KNVB-elftallen daaronder, je weer die verhalen hoort. Jo- han Neeskens selecteert hem en prompt laaien de discussies op. 'Zie je wel', hoor je dan, 'z'n vader gaat naar de KNVB en Ruud wordt prompt geselecteerd'. Van wie ik dat hoor? Nooit rechtstreeks, altijd via via." „Weet je wat ik heel vervelend vond? Ruud belde me op vanuit Toulon, waar hij met Oranje onder twintig deelnam aan een in ternationaal toernooi. Hij zei: de bonds coach (Jan Versleijen) heeft me aanvoerder gemaakt. Dat was even slikken. Toen ik in Toulon kwam, heb ik tegen Jan gezegd: 'Daar ben ik niet blij mee'. Kijk, ik ben ver antwoordelijk voor al die jeugdteams en Ruud wordt aanvoerder. Wedden dat je weer van die geluiden krijgt... 'Zijn vader zal Versleijen wel hebben opgedragen Ruud aanvoerder te maken'." Dan, met een komische kwinkslag: „Ik heb ook tien rede nen hem aanvoerder te maken." Ruud: „Ik had er niet bij stilgestaan, tot mijn vader het zei. Vroeger was het verve lend als je ermee werd geconfronteerd. Nu maak ik me er niet meer druk om. Het is onzin. Ik probeer gewoon goed te voetbal len. Verder niets." Han, weer serieus: „Mis schien moet ik hem straks zélf wel selecte ren voor Jong Oranje... Heb ik weer een probleem." Maar als talentvolle zoon van een bekende voetbalvader heeft Ruud Berger ook mooie dingen beleefd.Als klein ventje kwam Wiel Coerver bij m'n ouders over de vloer. Had-ie weer een ruwe versie van een of an dere videoband." En Berger junior was het ultieme proefkonijn. Han Berger: „Uren en uren heeft Ruud in de tuin Coervers schijn bewegingen geoefend." Ruud: ,Als het re gende, gingen we naar zolder." Han: „Het gaat dan ook te ver te zeggen dat hij het ta lent van zijn vader heeft. Mischa is een re creant, gaat op zaterdagavond wel eens stappen en staat dan zondagochtend regel matig niet zo okselfris in 't veld." Dat kan Ruud vergeten. Want vader Han transformeert thuis soms in de trainer Ber ger. „Vorig jaar wilde hij op zaterdagavond Han (rechts) en Ruud Berger. gaan stappen. Maar hij moest maandag avond voetballen. Je had al wat afgespro ken met die jongens, hé?" Ruud mompelt, als pa vervolgt. „Toen zei ik: je moet het zelf weten, ik verbied het je niet, maar dan moet je later niet aankomen met: ik heb al les voor 't profvoetbal over gehad. Nee, wat mij betreft kun je zaterdags niet gaan stap pen als je maandag moet spelen. Dat wil er bij mij als trainer niet in." En Ruud, wat heb je toen gedaan? Ruud Berger: „Ik ben thuis gebleven." De zoon als pupil van de vader als trainer, zal het er ooit van komen? Johan Cruijff had ooit zoon Jordi onder z'n hoede bij Barcelona. Ruud: „Het lijkt me wel leuk, al kan ik me niet echt voorstellen hoe het zal zijn." Han Berger: „Daar zie ik wel tegenop. Er wordt in de kleedkamer altijd gepraat over een trainer.. Het lijkt me moeilijk voor Ruud én voor de anderen. Een groep durft ook niet meer alles te zeggen. Dan ontstaat er een onnatuurlijke sfeer. Nee, het is geen angst, maar ik heb er wel een bepaald beeld bij. Ik heb Cruijff eens geobserveerd bij Barcelona. Die ging heel natuurlijk om met Jordi. Daar heb ik bewondering voor." Zover is het nog niet. Het is, ondanks de beperkingen, ook volop genieten. Voor pa én voor zoon. Han Berger: „Het is toch prachtig dat ik nu als zijn zaakwaaj om de tafel zit met Hans van Breul. i technisch directeur van FC Utrech m gesprek zei Hans: 'Goh, heb ik toet wat geleerd'. Ik heb met zoveel me alle kanten van de onderhandeling gezeten... Het mooie is dat Hans, v grappig genoeg ook nog trainer bei weest, Ruud als jochie nog heeft r men naar de kleedkamer van PSV handtekeningen van Vanenburg, Koeman en Gullit te halen. Ach, ik dat Ruud dat laatste stapje kan maT dat-ie heel blijft." Dan, naar zijn zJ „Maar je zult het écht zelf moeten 1 Van o tot ïoo binnen 2 weken Ffe o airbag, hoofdsteunen vóór en achter en zware dwarsbalken in de portieren. Uw veiligheid is gewaarborgd, zelfs als u zwaar beladen bent. Want dat kan als geen ander met de ruim bemeten Vario. Met de achterbank in de normale stand, heeft u al een volume van maar liefst 390 liter. Klapt u 'm neer, dan heeft u zomaar 1.250 liter tot uw beschikking. En als Voor u het weet. staat de Vario voor uw deur. Kant en klaar met alle extra's die u van een Seat mag verwachten. Stuurbekrachtiging en elektrisch te bedienen voorportierruiten? Zit er op. Centrale deurvergrendeling, in hoogte verstelbare bestuurdersstoel en van binnenuit verstelbare buitenspiegels? Stuk voor stuk standaard. Evenmin ontbreken een bestuurders- Razendsnelle levertijden op de Seat Ibiza, Cordoba sedan en Cordoba Vario u daar nog geen genoeg aan heeft, dan kunt u ook nog 'ns gebruikmaken van het 9 daard roofrack met verstelbare dakdragers. U ziet, met de Cordoba Vario heeft u a in huis. Ook de auto zelf, als 't even kan binnen twee weken. Wat overigens ook gla voor de Ibiza en de Cordoba sedan. Ga dus heel snel naar de dichtstbijzijnde Seat-de*

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1999 | | pagina 18