Grafkunst maakt gedenken persoonlijker Trends Pro Gel ruimt kartonnen verpakking probleemloos op DINSDAG 3 AUGUSTUS 1999 REDACTIE MARGOT KLOMPMAKER EN SASKIA STOELINGA 02 Stichting Memento geeft afscheid nemen van het leven een eigen invulling De Nederlandse dodencultuur getuigt van grote soberheid. Neem de eerste de beste be graafplaats in de buurt. Maak een wandelingetje langs de gra ven en bekijk hoe Nederland zijn dierbaren herinnert. Grote kans dat het gros van de stenen op de bewuste begraafplaats bij dezelfde steenhouwer vandaan komt. De variëteit zit 'm hoog uit in een andere tint wit, grijs of zwart en in de manier waar op de tekst op de steen is gezet. De Nederlandse dodencultuur staat niet bekend om zijn uit bundigheid. Er zijn landen op deze wereld waar een teraarde bestelling of crematie een kleurrijk schouwspel oplevert, maar ons land hoort daar zeker niet bij. Toch is er sinds enkele jaren wel iets aan het verande ren. We kunnen shoppen in zo geheten uitvaartwinkels. Steeds meer begrafenissen worden op geluisterd met levende muziek. Nu de grafsteen nog. Daarop richt zich de Stichting Memen to. Het begon allemaal begin jaren negentig, toen een van de op richters van Memento op de begraafplaats in Vlissingen tus sen alle uniforme beelden het graf van een vriendin niet kon vinden. Wat een verschil met bijvoorbeeld Italië en Frankrijk, waar je allerlei tombes, tempel tjes, engelen en hekjes kunt be wonderen. Geen tempeltje is eender, geen steen dezelfde. Waarom zouden ook begraaf plaatsen in Nederland niet iets minder formeel kunnen wor den? In de catalogus van Me mento laten kunstenaars zien hoe afscheid van een dierbare kan worden genomen met per soonlijke sculpturen, urnen, kisten, lijkwaden, huisaltaartjes eri rouwsieraden. Hiermee pakt de stichting vol gens eigen zeggen een oude traditie op. De traditie van door kunstenaars ontworpen praal graven, muurschilderingen, tombes en grafzerken. Met één verschil: was een persoonlijk monument in vroeger tijden al leen weggelegd voor rijke bur gers, nu kan in principe ieder een een gedenkbeeld laten ont werpen. ,,We streven ernaar om een beeld niet meer te laten kosten dan een standaard grafsteen uit de rouwcatalogus. De prijs daarvan ligt tussen de twee- en twaalfduizend gulden. Voor zo'n bedrag kun je ook een van de deelnemende kunstenaars Een gedenksteen van keramiek en glas. foto gpd dennis een opdracht verstrekkenzegt Det Smeets van de stichting. In 1991 ging Memento, geves tigd aan het Sajetplein in Am sterdam, van start met twaalf kunstenaars uit onder meer Amsterdam, Utrecht en Arn hem. Een voor die tijd onge bruikelijk initiatief, zo stelt Det Smeets nu. „Om er überhaupt over te praten was al ongebrui kelijk." Het aanbod op gebied van persoonlijke gedenkbeel- den is rijk en gevarieerd. Iedere deelnemende kunstenaar heeft zijn eigen, specifieke aandeel. „Belangrijk is dat het mensen zijn met een eigen beroepsui ting", vertelt Det Smeets. „Voor het ontwerpen van een gedenk steen putten ze uit hun vrije werk." Aan sommige dingen is het Ne derlandse publiek volgens Smeets nog niet toe. „Pim Fe- len is iemand van het eerste uur, maar zijn ideeën zijn voor Nederland nog te vergaand." Het zal inderdaad nog wel even duren voordat iemand het aan durft om zich in een klerenkast te laten opbaren of om een mu- ziekmeubel als doodskist te ge bruiken. En dan hebben we het nog maar niet over de Nivea- boekenkast, die geschikt is voor zij-ligging. Steeds meer mensen weten de weg naar Memento te vinden. Of naar andere individuele kunstenaars. Ook de traditione le steenhouwer is inmiddels gaan nadenken. Smeets: „Hij ziet dat mensen ook wat anders willen. Wellicht een klein oma- ment. Het mag allemaal wat luchtiger. Begraafplaatsen zul len steeds meer nieuwe beel den krijgen, die een einde ma ken aan de eenvormigheid." Er wordt gebruik gemaakt van nieuwe materialen, zoals glas en keramiek, maar ook kunst stof en staal. Henny van der Meer maakt ornamenten van cortenstaal. Duurzaam en ge schikt voor buiten. Haar objec ten zijn, zo vertelt ze in de Me mento-catalogus, ijle omhul sels, die ze opbouwt uit gelaste stripjes en vlakken. Zink, dia base, glas en marmer worden gecombineerd in de gedenkste nen vein Sien van Meurs. Anita Manshanden maakt urnen en umkisten van klei. De uiteindelijke vorm van de gedenksteen of um krijgt in nauw overleg met de nabe staanden gestalte. Wie Memen to inschakelt, kan rechtstreeks contact opnemen met de kun stenaar van zijn keuze. Tijdens een bezoek aan het atelier wor den dan de ideeën uitgewerkt. „Soms krijgen we hele bijzon dere opdrachten", zegt Det Smeets. „Zo gaf een vrouw ooit de opdracht om een heel groot, kleurrijk beeld te maken voor het graf van haar echtgenoot die een zeer sober iemand was geweest. Maar zij vond dat ze dat gewoon moest doen." Beelden, monumenten en an dere gedenktekens worden steeds individueler. Lelies en treurende engelen maken plaats voor meer persoonlijke symbolen. Er verschijnen foto's van de overledenen op de gra ven, zoals dat ook in andere landen gewoon is. Op graven van kinderen wordt speelgoed neergelegd. Marjo Tobben en Ronald Medema, verbonden aan Memento, maakten drie jaar geleden het monument 'Herinnering aan Niels': een klein grindtuintje, afgezet met een hekwerk, met daarin één kinderspeelbal. Det Smeets maakte voor een babytje een hemelsblauw bootje van kera miek, versierd met bloemorna menten. De twee kiembladeren in de top zijn symbool voor het prille leven. Smeets: „Mensen staan nu meer stil bij wat hen ontvallen is. Dat mag in deze tijd. Verdriet mag je ook buiten je gezin de len." Ze raadt mensen aan om bij de dood stil te staan: „Dan weten ze, als het eenmaal zover is, wat er allemaal mogelijk is. Er zijn mensen die echt spijt hebben van beslissingen die ze ooit overhaast hebben geno men. Een beeld laten maken is onderdeel van de rouwverwer king. Bovendien heb je op die manier iets persoonlijks." Nieuw in de catalogus zijn de huisaltaartjes en de rouwsiera den. In de laatste legt kunste naar Truike Verdegaal herinne ringen vast aan een dierbaar persoon of een gebeurtenis. Daarvoor gebruikt ze sieraden en kleinoden die hebben toebe hoord aan de overledene of een van de nabestaanden. Hiervan worden nieuwe sieraden ge maakt. „Een intiem relikwie, iets om te koesteren", zo om schrijft de kunstenaar haar werk. Beelden van de Stichting Me mento zijn te zien in enkele modeltuinen, waaronder de Nieuwe Oosterbegraafplaats in Amsterdam en begraafplaats Kranenborg in Zwolle. De cata logus kan worden opgevraagd bij de Stichting Memento Ge- denkbeelden, Sajetplein 98, 1091 DK Amsterdam. Een steen met in het midden een bloemenperkje, foto pr Wat het grote concern TE- TRAPAK niet is gelukt, lukte wel het Colombiaanse bedrijfje Pro Gel: het probleemloos recyclen van een kartonnen verpakking. Het bedrijf pelt de afzonderlijke lagen van het pak af, die vervol gens opnieuw kunnen worden gebruikt als grondstof. Het ge heim zit hem in een enzymop lossing waarin het karton wordt geweekt. Pro Gel is een klein bedrijfje, gerund door een handvol jonge ondernemende mensen in een buitenwijk van de Colombiaan se hoofdstad Bogota. De onder neming is nog maar een half jaar actief, maar een gouden toekomst lijkt verzekerd. Op richter Fernando Suarez (30) heeft samen met enkele studie vrienden biochemie in zes jaar tijd een technologie ontwikkeld die een groeiend milieupro bleem bij de bron aanpakt. „Wij bieden als inwoners van een ontwikkelingsland een oplos sing voor een typisch westers probleem", zegt Suarez trots in zijn kantoor, dat die naam nau welijks verdient. Het is een klei ne afgesloten ruimte van twee bij drie meter die uitzicht biedt opr de productieafdeling, waar zestien mensen met de hand de lagen voorzichtig van elkaar pellen. Per dag wordt drie ton afval verwerkt. Jaarlijks produceert het Zweed se bedrijf TETRAPAK wereld wijd 500 miljoen ton aan ver pakkingsmateriaal. Er zijn vijf tien bedrijven in Europa, drie in de Verenigde Staten en sinds kort twee in Zuid-Amerika. Het gros van deze kartonnen dozen wordt gevuld met zuivelpro ducten, goedkope wijn en vruchtensappen. Een leeg pak mag niet bij het oud papier vanwege de samenstelling. Op kleuterscholen is het geliefd materiaal om een auto of boot in elkaar te knutselen. Voor de rest belanden de pakken op de vuilnisbelt en verbrandings ovens. De verpakking bestaat uit zes lagen - papier, aluminium en plastic die aan elkaar worden gelijmd. De lijm is zo stevig dat het vrijwel onmogelijk is om de lagen weer van elkaar los te krij gen. TETRAPAK heeft zelf een peperduur procédé ontwikkeld, waarbij de pakken op zeer lage temperatuur worden bevroren. Daarna wordt het materiaal vermalen en gecentrifugeerd. Maar deze manier van verwer king is duurder dan de produc tie en dus geen reële optie. Een andere manier is verbran ding. Hierbij kan het gesmolten plastic worden teruggewonnen. Maar de kwaliteit van het alu minium holt achteruit door ver hitting. Bovendien is verbran ding op zich milieuvervuilend. De Colombiaanse uitvinders werken met een waterige oplos Het Team van Pro Gel, met als tweede van rechts directei sing die de lijm neutraliseert zonder de lagen aan te tasten. Wat er precies in die oplossing zit wil Suarez niet kwijt. „We hebben geen geld om wereld wijd een patent aan te vragen. Daarom willen we de kennis graag binnenshuis houden. Het is de bedoeling dat we elders in de wereld, om te beginnen in Brazilië, via licenties gaan pro duceren". Het enige wat de di recteur kwijt wil. is dat het gaat om enzymen die door een wor mencultuur bij koffieboeren in megahoeveelheden kan worden Anagram Op elke verticale regel dient een woord van vier een van vijf en een van zes letters te worden ingevuld. Het woord van vijf letters bestaat uit de letters van het voorgaande woord plus 1het woord van zes letters bestaat uit de vijf letters van het voorgaande woord plus 1Als de hele puzzel juist is ingevuld, vormen de letters in de vet omlijnde kolom een woord. 1 Destijds, vreugde, gezellin, 2. mestvocht, monsterlapje, onlangs; 3. deel v.e. kolenkachel, lijfeigene, veiling; 4. stad in Duitsland, handwerkzaamheid, schudden; 5. geldkantoor, helder wit, uitbouw op een bovenverdieping; 6 nakomeling, cijfer, dal; 7. klimwerktuig, afzonderlijk, begin v.e. voetbalwedstrijd, 8. lastdier, uitzoeken, watersport, 9. ladder, rekenkundig getal, lid van verdienste; 10 gesneden hengst, top v.e. boom, geur afgeven Oplossing van maandag: Horizontaal: 1 Tap; 5 dik; 7 vooraan; 8. set; 9. aks; 11 spits; 14 la; 16. pi; 17. iet, 18. lor; 19 er, 20. op, 22. erker; 25. sip; 27. oud; 29. opkopen; 30 ene; 31. kif. poter; 13. talie; 15. air; 16. pro; 19. els; 21pad; 22. eppe; 23. knot; 24. roek; 26. ion; 28. uni. gemaakt. Dezelfde oplossing wordt continu opnieuw ge bruikt. Alleen het deel dat ver dampt (vijftien procent per week) moet worden aangevuld. Een werknemer komt boven in het provisorische kantoor een demonstratie geven. In zijn lin- HEINZ kerhand houdt hij een door weekt stuk karton en in zijn rechter een gele plastic schra per. Probleemloos pulkt hij laag voor laag van elkaar. Slechts twee minuten werk. De ge scheiden lagen worden in ver schillende bakken gedeponeerd die later weer als grondstof die nen. Van het papier wordt schrijfpapier en toiletpapier ge maakt. Van het dunne plastic (polyethyleen) worden tuin slangen en hard plastic buizen vervaardigd. Voor het gerecy cled papier ontvangt het bedrijf 100 dollar per ton, voor het plastic krijgen ze 400 dollar. „De grootste winst zit hem in het aluminium", zegt Suarez. „Wij leveren zeer zuivere alu minium af. Zuiverder dan bij voorbeeld van omgesmolten colablikjes, omdat daar vervui lende belettering op staat. En daar hebben wij geen last van omdat het aluminium binnen in het pak is verwerkt." Het be drijf maakt nog geen winst, maar dat zal volgens Suarez niet lang meer duren. De ge maakte investeringen waren minimaal. De enige onkosten zijn de lonen van de werkne mers en de huur van het pand. „Het is in elk geval geen pro bleem om aan onze grondstof te komen. Alle zuivelbedrijven zijn blij als ze hun afvalberg kwijt kunnen. Zij betalen ons zelfs een kwartje per kilo als we het zelf komen ophalen." Recyclebare kattenbak De kosten voor de vulling van de kattenbak kunnen behoc oplopen. Een voordeliger alternatief is om het spul opnieigstl gebruiken. Dat kan met de zogenoemde Innova-kattenbal bodem bestaat uit een soort zeef waarop het grit en de poiRLE.M men te liggen. Door aan een handvat van de zeef te trekkedin wordt de zeef geopend, waarna het grit in de bak valt. De fEen- tjes zijn te groot voor de openingen en blijven op de zeef lp 8V waarna ze in de afvalbak kunnen worden gegooid. Wannefzelt( handvat weer wordt teruggeschoven, gaan de openingen sPe en kan het grit weer in de zeef. De kattenbak is voor onge\F/en negentig gulden bij de dierenspeciaalzaak te koop. Voor n?" va informatie: Ferplast Benelüx BV, Nuenen, 040-284.2222. anc Peuterfiets hale igen. br de geF Leren fietsen is voor peuters een zaak van vallen en opstaakt Om het kroost al in een vroeg stadium fietservaring te lateijk le doen, is de Like-a-bike ontworpen. Dit houten tweewielerl met rubberbanden heeft geen trappers, is bedoeld voor pS|lr c van twee tot vijf jaar en moet met de voeten worden voortp duwd, zodat ze niet veel vaart kunnen maken. Al rijdend oJDEN nen de peuters manoeuvreren en balanceren, waardoor zq. De sneller aan een echte fiets kunnen wennen. Het zadel van jjaat, ke-a-bike is in drie hoogten verstelbaar. Het met klittenbajjSCoi bevestigde zadelovertrek kan worden gewassen. De tweeWeikt is met gedemonteerd stuur voor 345 gulden bij bepaalde f^ Ars senzaken te koop. Inbegrepen bij de prijs zijn inbussleutel het stuur te installeren. Voor meer informatie: Gerritsen ers Ingenieurs, Kiel Windeweer, tel. 0651-791.793. e jlDEN n na [i be) Transparante kasten nchl tgeli dreu Kasten zijn bedoeld om er iets in op te bergen. Achter slot ek' R grendel, of zichtbaar voor het oog van de wereld. Voor de s en-grendelfonnule zijn er kasten met deuren en/of laden. OU passend in deze tijd, waarin de voorkeur uitgaat naar trans rantie en openheid, kiezen steeds meer mensen voor glasfi ten in plaats van dichte deuren of geheel open kasten. De fjLji deme, open bergmeubelen bieden talloze indelingsmogelr^l den met leggers, open vakken, boxen, kastjes met deuren, j en dergelijke, zodat een ieder zijn eigen kastcompositie kaï ken. Leggers zijn er van metaal, hout en glas. Bij designmo len zien we hier en daar leggers van aluminium of polystyr dat aan weerszijden met een aluminium laag is afgewerkt, mooie dingen wil exposeren, zal waarschijnlijk de voorkeu! ven aan een wandsysteem waarin glazen platen worden be tigd, die aan de voorzijde vrijhangen. Naast matglas is c tijd extra-wit kristalglas een trend. Bij staanders, steunen e dergelijke zien we veel aluminium of een lak met zo'n r feet. Roestvrijstaal is in opkomst. Voor kantoorkasten g nieuws, maar wel voor de privésfeer. Info: Ligne Roset, t 06.5373.2142; Armida wandsysteem, JosTobé, tel. 078-6101 Art of Living, postbus 27022, 3003 LA Rotterdam.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1999 | | pagina 18