Volgersheroïek dateert uit vervlogen tijden
Tour de France
Christophe Rinero:
diep dal na
hoge piek Italiaan is Fransen te slim af
Tussen de wielen
ZACHTE
BERM
ZATERDAG 24 JULI 1999
Thuisland blijft deze Tour zonder zege
futuroscope fred segaar
De tocht van Jonzac naar Futu-
roscope was geen etappe met
een hoge moeilijkheidsgraad,
maar voor Christophe Rinero is
een verkeersdrempel dezer da-
een te groot obstakel. De
25-jarige Fransman reed kilo
meters lang in zijn eentje een
paarhonderd meter achter het
peloton, dat in vergelijking met
voorgaande etappes een lage
gemiddelde snelheid (bijna 43
Ion per uur) liet noteren.
Was dit de renner die vorig
ar vierde werd in het alge
meen klassement, gekroond
werd tot bergkoning én in eigen
land meteen tot opvolger van
Richard Virenque werd gebom-
erd? „Het is inderdaad
nauwelijks voor te stellen", zegt
hij, „maar ik moet me er bij
neerleggen dat Parijs halen nog
het hoogst haalbare is. Ik heb
de laatste dagen vaak aan af
stappen gedacht, maar kon me
steeds net op tijd weer opladen.
In een andere wedstrijd was ik
waarschijnlijk al lang naar huis
gegaan, maar uit de Tour stap
pen doe je niet zo snel."
Rinero staat in het algemeen
klassement op de 78ste plaats
en heeft ruim twee uur achter
stand op gele-truidrager Lance
fl11 Armstrong. In de broeierige
sfeer van de 86ste Tour de
France zijn niet alleen uitzon
derlijke goede, maar ook ex
treem slechte prestaties ver
dacht.
Hij zegt vorig jaar alleen in de
eerste weken na de Tour te
hebben genoten van zijn vierde
plaats. Daarna kwamen de ver
dachtmakingen op gang. „Toen
een verslaggever hoorde
dat collega's mijn vierde plaats
verdacht vonden, wist ik wat
de Tour van dit jaar te
wachten stond. Als ik slecht zou
rijden, zou dat voor de pers een
jewijs zijn dat mijn goede pres-
in de vorige Tour aan do
ling te danken was."
Rinero rijdt inderdaad slecht,
maar hij heeft een simpele ver
klaring voor zijn vale optreden.
Toen hij in Le-Puy-du-Fou aan
de Tour begon, had hij slechts
32 koersdagen achter zijn naam
staan. Een val in Luik-Bastena-
ken-Luik gooide zijn voorberei
ding op de Ronde van Frankrijk
in de war. Hij was anderhalve
maand uit de roulatie. Eenmaal
op de fiets kreeg hij last van
ontstekingen aan de achterkant
van beide knieën. Dat dwong
hem tot opgeven in de Dauphi-
né Libéré en de Route du Sud.
„Met die blessures ben ik naar
de Tour gekomen. Helaas heb
ben we hier niet de tijd er iets
aan te doen. Dat ik de Alpen
ben doorgekomen, is een won
der. In de Pyreneeën ging het
gelukkig iets beter."
Rinero maakt deel uit van de
Cofidisploeg, de Noord-Franse
credietverstrekker die verwik
keld is een dopingaffaire waar
bij de pseudo-dokter Saïnz en
de advocaat Lavelot betrokken
zijn. De renners Philippe Gau-
mont en Frank Vandenbroucke
zouden van Saïnz verboden
middelen hebben
Gaumont, die al twee keer
der was betrapt, werd verban
nen uit de Tour, Vandenbrouc
ke is inmiddels vrij gesproken.
Rinero werd na zijn val in
Luik-Bastenaken-Luik door
ploegarts Menuet behandeld
met corticosteroïden, een mid
del dat ontstekingen remt.
Sinds deze Tour kan het ge
bruik ervan worden aange
toond. Bij een van de controles
werd in zijn urine een hoge
waarde van de stof ontdekt, on
geveer zestig keer zo hoog als
bij Lance Armstrong. Hij zou
positief zijn bevonden als hij
niet had beschikt over een ver
klaring van zijn arts die gebruik
van het middel toestaat.
Rinero hunkert naar de
Champs Elysées. Dan is de
Tour ten einde en begint voor
hem de voorbereiding op de
volgende editie. „Ik wü aanto
nen dat mijn prestatie van vorig
jaar geen uitschieter was."
jonzac 'Waarom slaan Armstrongs concurrenten hem gewoon niet
van zijn fiets af? Dan hebben ze toch ook die gele trui?' Het zijn vra
gen die een aantal Amerikaanse - en dus weinig van wielrennen be
grijpende - journalisten zich de afgelopen week hardop afvroegen.
Het antwoord werd gisteren in Jonzac gegeven: 'Omdat Armstrong
dan de banden van de 'daders' stiekem lek prikt'.
FOTO REUTERS CHARLES PLATIAU
labobankploegleider Theo de
tooy heeft met verontwaardi-
gereageerd op de kritiek
Robbie McEwen. De Au-
traliër zei donderdag in Bor-
ijda leaux dat zijn ploeggenoten
uui 'eigeren voor hem de sprint
lan te trekken. Volgens McE-
-viens contract aan het
inde van dit seizoen aflbopt, is
pe ok de sfeer in de ploeg uiter-
tent (p
McEwen gooit eigen glazen in'
mate slecht. De Rooy: „In de
eerste week heeft hij steeds
mensen om zich heen gehad,
die iets voor hem konden doen
in de sprint. Door zijn kritiek
heeft hij zich geïsoleerd van de
ploeg. Zijn opmerkingen zijn
niet verstandig geweest. We
zouden na de Tour over even
tuele verlenging van zijn con
tract praten, maar op deze ma
nier gooit hij zijn eigen glazen
ee, het leven van een wiel
renner gaat niet over rozen.
:P0 of niet, corticosteroïden of
liet, PFC of niet - het blijft een
fgrijselijk zware sport. En van
werkezel maak je geen ren
paard. Tot die conclusie is zelfs
My 'slikken-en-prikken' Voet
il wel gekomen.
tee, het leven van een wielren-
iergaat niet over rozen. Ook al'
ter de afgelopen jaren veel ten
pede veranderd. De renners
norden af en toe nog wel in top-
port-onwaardige hotels onder
bracht na weer een dag van
reselijk afzien. Kleine, warme,
knauwde kamers, een stuk
roezelig tapijt tot in de badka-
douchekop die nergens
pgehangen kan worden en de
de badkamer besproeit - be-
alve het gekwelde lijf van de
inner.
tee, het leven van een wielren-
lergaat niet over rozen. Drie
Heken lang de longen uit het
nagere lijf fietsen en daar, zoals
Jl jongens van de Rabobank,
ik nog eens nauwelijks een
ent aan overhouden. Veel zie-
en, niks gewonnen en het
1 egverband ver te zoeken.
het leven van een wielren
ner gaat niet over rozen. Neem
e Italianen van Cantina Tollo.
lp het laatst toegevoegd aan de
eelnemerslijst, sprintaas Mina-
en kopman Hamburger zon
et platte prijs naar huis. De
mnnen met de mooiste sokjes
■arana
van het peloton verlangden de
laatste dagen slechts naar een
ding: pizza's en pasta's van
Mamma Miracoli. Maar ploeg
leider Giuseppe Petito dacht er
toch iets anders over. Donder
dagavond verraste hij de ren
ners in het hotel met de aanwe
zigheid van twee landgenotes
uit de pr-staf, wiens aanblik al
leen al renners die aan afstap
pen denken, weer klapwiekend
deAubisque opkrijgt.
Vrouwen in de Tour. Over de
positieve dan wel negatieve in
vloed op de renners lopen de
meningen uiteen. Maar na de
zege van Gianpaolo Mondini
gisteren weet ik het wel. Bij deze
een tip aan Jan Raas: niet na
praten over deze Tour. schrap
pen die tests in windtunnels,
geen Franse kwakzalvers meer
mee naar de Tour, maar op een
onverwacht moment een stel
langbenige blonde schoonheden
het rennershotel insturen, ze
carte blanche geven en ploeglei
ders Theo en Adri de andere
kant op laten kijken. Wedden
dat het werkt?
Gianpaulo Mondini kan het niet geloven. Terwijl achter hem wordt gestreden om de tweede plaats, legt de Italiaan zijn handen op het hoofd.
Frédéric Bessy waagde een kans. En toen hij weer was
ingerekend, had Frankrijk in Francois Simon, Jean-Cyrill
Robin, Claude Lamour en Thierry Bourguignon nog
ijzers in het vuur voor de fel begeerde ritzege. Maar de
dagwinst ging gisteren in Futuroscope naar een Italiaan:
Gianpaulo Mondini (27) uit de Cantina Tolloploeg.
co) en Giuseppe Guerini (lx,
Telekom) ging de overwinning
nu naar een kleine renner uit
een kleine ploeg.
De Italiaan, die in het futuris
tische oord naar zijn achtste
professionele zege snelde,
kwam via Amore e Vita en het
futuroscope fred secaar
Mondini ontsnapte ruim vier
kilometer voor de finish uit een
kopgroep en noteerde de ze
vende Italiaanse etappewinst.
Na Mario Cipollini (4x, Saeco),
Salvatore Commesso (lx, Sae-
in Oost-Europa gevestigde
Kross bij het team van Giusep
pe Petito terecht. De ploeg van
kopman Bo Hamburger en
sprinter Nicola Minali, beiden
al uit koers, heeft in de Tour
nog weinig laten zien. Maar de
dagzege van Mondini maakte
de Ronde van Frankrijk tot een
geslaagde operatie.
Frankrijk stevent intussen af
op een herhaling van de Tour
van 1926, het jaar waarin het
gastland geen enkele etappe
won. In de tijdrit van vandaag
mogen geen wonderen worden
verwacht van Christophe Mou-
reau of Richard Virenque en de
slotetappe in Parijs eindigt ne
gen van de tien keer in een
massasprint. Sinds Jimmy Cas
per naar huis is, hebben de
Fransen geen sprinters meer in
huis.
De Fransen zelf wijten hun
plaats in de schaduw aan de
strenge controles, die sinds de
Tour van vorig jaar door de
bond zijn ingevoerd. Renners
uit andere landen zouden het
minder nauw nemen. Daaruit is
ook de heksenjacht op Lance
Een adembenemende dag op de motor, op het achterwiel van de renners
futuroscope rene banierink
Het is volgersheroïek uit ver
vlogen tijden: op de motor,
met de neus op de koers en
midden tussen de renners. An
no 1999 is het echter nog maar
voor weinigen weggelegd.
Wanneer het complete leger
journalisten in de Tour de
France zich in koers zou mel
den, zou het gigantisch uit de
klauw lopen. Volgen op de
motor is daarom nu nog voor
een select gezelschap, voorna
melijk fotografen en radiover
slaggevers, weggelegd. De or
ganisatie van de Tour gunde
dit jaar echter een beperkt
aantal schrijvende collega's de
kans de koers van nabij op te
snuiven, achterop bij een er
varen piloot. Een in meerdere
opzichten adembenemende
belevenis.
Denis Hermans is de piloot de
ze dag en de Fransman met
Vlaamse voorouders vertelt
over zijn wereldbaan in de
Tour: gasten rijden voor spon
sor Kawasaki. Een pijnlijk ach
terwerk en een stijve rug na 200
kilometer in het zadel, ach, dat
voelt hij al niet meer. Hoe an
ders zal het dik vier uur later
zijn met ondergetekende.
Aan kop van het peloton is het
de eerste kilometers rustig. Er is
tijd om te genieten van het
landschap met de vele zonne
bloemen en van twee schaars
geklede dames die enthousiast
zwaaien en aldus waarmaken
wat ze op een spandoek heb
ben gezet: 'wij houden van jul
lie allemaal'.
Hermans rijdt door tot aan de
eerste sprint. Daar stappen we
voor het eerst en het laatst tij
dens de etappe af en zien we op
het gemak dat groene-truidra-
ger Erik Zabel concurrent Stu
art O'Grady klopt. We sluiten
achter het peloton aan, waar di
rect het gas erop gaat. De teller
vliegt van rond de dertig ineens
omhoog naar de vijftig. De re
den wordt snel duidelijk via de
radio: er is een groep ontsnapt
van negentien man en de ploe
gen van Vitalicio, Festina en
ONCE hebben de slag gemist.
Motorrijders in de Tour, volgersheroïek uit vervlogen tijden.
Zij sleuren op kop van het pelo
ton, tientallen kilometers lang,
waardoor Erik Dekker, de enige
Raborenner, vooraan het voor
gezien houdt en zich laat terug
zakken. Achter het peloton pas
seren we tot twee keer toe de
bergkoning van vorig jaar, de
diep gezonken Christophe Ri-
Even daarna opwinding bij Cré
dit Agricole-ploegleider Roger
Legeay. Zijn renner Langella
heeft een lekke voorband en Le
geay ramt zo ongeveer alles aan
de kant om bij zijn renner te
komen. Hij is duidelijk de
meeste roekeloze onder zijn
collega's, die er overigens alle
maal niet voor terugdeinzen
om een motor of een collega te
snijden in een poging zo snel
mogelijk naar voren te komen.
Theo de Rooy doet dat even la
ter ook. Hij moet naast ons
even remmen en kijkt verbaasd
als hij mij op de motor aantreft.
„Ze zitten er weer niet bij, ver
dorie", zegt hij in het voorbij
gaan op weg naar Dekker. Als
De Rooy zich weer laat afzak
ken, roept hij nog dat 'Dekker
gewoon voelde dat ze niet weg
kwamen. Ik denk ook niet dat
de vijf die zijn overgebleven het
gaan redden.'
Maar de vijf gaan door en rond
de tachtigste kilometer staakt
het peloton kort de jacht. Want
opeens staan er links en rechts
renners aan de kant te plassen.
Het is een rustig en tegelijk hec
tisch moment, want de renners
komen overal vandaan op weg
terug naar het peloton. Een
motorrijder van France 2/3 let
even niet op en raakt Casino-
renner Benoit Salmon, die
daardoor ten val komt. Geluk
kig is de snelheid laag en de
schade minimaal. Maar het
komt de motorrijder wel op een
vloek van Mapei-coureur Bart
Leysen te staan. In alle tumult
heeft ook gele-truidrager Lance
Armstrong zijn behoefte ge
daan, hij peddelt ontspannen
terug naar het peloton.
Na de blijkbaar collectief afge
sproken plaspauze wordt ech
ter opnieuw de riem erover ge
legd in de jacht op de vijf. Het
blijft nerveus aan de staart van
het peloton, waar opeens vijf
ploegleiders bijna vol op elkaar
zitten als een renner van Canti
na Tollo in de remmen knijpt
voor een nieuw wiel. Het vrou
welijk schoon dat Casino
ploegleider Lavenu te gast
heeft, zit met de neus tegen de
voorruit geplakt.
Bij de ravitaillering kunnen we
nog net de bijna traditionele
valpartij ontwijken Vitalicio -
renner Pedro Horillo is het
slachtoffer dat met de schrik
vrijkomt. Van achteren blijven
al toeterend de ploegleiders ko
men, zoals Lotto-assistent Jos
Braeckevelt, die echter onder
tussen op het gemak aan een
sigaar lurkt.
Na de beklimming van de Cöte
de Pamproux, op 131 kilometer,
sluit een groep van twaalf ren
ders aan bij de enig overgeble
ven vluchter Bessy. Mapei, de
ploeg van sprinter Steels, verzet
zich tegen de vlucht maar kan
niet voorkomen dat de voor
sprong oploopt.
We vinden het wel goed ge-
cM
2,.
eLd
De laatste jaren altijd een rit in
lijn tot besluit. Maar er waren
jaren dat de Tour eindigde met
een tijdrit. Natuurlijk 1968, toet,
Jan Janssen volkomen onver
wacht de beter geachte tijdrij der
Herman van Springel erop legde
en de Tour won. In 1989 volgde
een nieuwe stunt. Greg LeMond
reed met een ongelooflijk ge
middelde van 54.545 km per
uur de 24,5 km tellende tijdrit
en was 58 seconden sneller dan
gele-truidrager Laurent Fignon.
LeMond won de Tour met het
kleinste verschil ooit: acht se
conden.
FOTO ANP ED OUDENAARDEN
Armstrong te verklaren.
Volgens ONCE-ploegleider
Manaolo Saïz echter moeten ze
de schuld bij zichzelf zoeken.
„Ze moeten helemaal opnieuw
beginnen, want het wielrennen
in Frankrijk is doodziek."
Voor de start in Jonzac wer
den 17 renners uit elf verschil
lende ploegen aan een bloed-
controle onderworpen. Onder
hen de eerste tien van het alge
meen klassement. Geen enkele
renner had een hematocriet-
waarde die de vijftig oversteeg.
TOUR IN CIJFERS
i (Ita/CTA) 187 I
bin (Fra/FDJ) 0.03, 3
Solaun (Spa/BAN) 0.09, 12.
(NED/RAB), 120.
rand (Fra/LOT) 5.04.
(Zwi/BAN) 7.28.
(Ita/FES) 15.14, 10.
n(Spa/KEL)6 15. 3. Zül
weest tussen al die adembene
mende uitlaatgassen van de
ploegleidersauto's en rijden in
het spoor van enkele fotografen
op naar de laatste renner van
het peloton. Dat heeft zich ge
vormd tot een lange waaier, die
opbeukt tegen de schuin van
linksvoor komende wind. Als
dat lint even naar rechts zwaait,
draait Hermans de gaskraan
van zijn lOOOcc zware motor vol
open. Maar dan opeens zit het
hart in onze keel: het lint zwaait
plots naar links als wij tot de
veertigste renner in de rij gena
derd zijn. Remmen of gas geven
helpt niet meer, het is te hopen
dat de renners opletten en hun
snijdende beweging niet door
zetten. Want naast de smalle
berm wacht een diepe sloot.
Een Franse renner vloekt: 'Mer-
de, moto' en Vitalicio-coureur
Prudencio Indurain (de broer
van) grijpt zelfs even mijn arm
om niet uit balans te raken. Het
gaat allemaal goed, de waaier
zwiept naar rechts en we zijn er
voorbij.
Met 120 km per uur op weg
naar de kopgroep. Daar vertrek
ken in de laatste tien kilometer
de fotografen en zitten we aldus
tot aan de laatste honderd me
ter ereloge: op de bagagedrager
van de laatste man van de kop
groep. De benen wórden losge-
schud, de laatste bidons wegge
gooid en de aflossingen op kop
steeds korter. Even na de vlag
van vijf kilometer voor de arri-
vée, gaat de Italiaan Gianpaulo
Mondini er tussenuit. De rest
aarzelt en is daarmee gelijk ge
zien. Over de ruggen van de van
links naar rechts zwaaiende ge-
klopten zien we nog net hoe
Mondini de armen in de lucht
gooit.
Dat doe ik ook als de motor
eindelijk is gestopt. Het achter
werk is één grote krampscheut,
de liezen lijken gescheurd, de
kruisband van de rechterknie
geknapt, de kuiten en nek ver
brand, de mond als kurk, de
maag leeg. Het duurt minuten
voordat ik normaal kan lopen.
Maar ik bedank Hermans uit
bundig. Want het was een on
vergetelijke vrijdag.
r (Zwi/COF) 23 37 |e|e I
O'Gradv
e 273, 2. Elli 226 1
2. ONCE 12.07. 3 Fest.na 18 57,
4 43.08.
2 Aerts (Bel/LOT) 9.33, 3. Garcia Rodr.gue.
15.51, 4 Mancebo (Spa/BAN) 22.01, 5
Perez Rodriguez (Spa/ONC) 25.37.
Telekom krijgt
gelijk van rechter
hamburg sip
De Duitse wielerformatie Tele
kom is in de rechtszaak tegen
het tijdschrift Der Spiegel in hel
gelijk gesteld. Der Spiegel ach
tervolgde de ploeg de laatste
maanden met verhalen ovei
dopinggebruik bij Telekom. De
rechter heeft nu beslist dat de
gronden voor die beschuldigin
gen ontbraken en dat het blad
in het eerstvolgende nummei
moet rectificeren.
De tekst van die mededeling
is opgesteld door ploegleidei
Walter Godefroot. Hij schrijft
onder meer: „Bij Telekom werd
en wordt geen doping gebruikt
En er is zeker geen sprake van
het gebruik van EPO". Dat laat
ste middel was door Der Spie
gel in relatie tot de wielerploeg
herhaaldelijk naar voren ge
bracht.
Het opinietijdschrift heeft
meteen beroep aangetekend te
gen de uitspraak. In de publica
ties openbaarde Der Spiegel
onder meer trainingsschema's,
waarop aanwijzingen van do
ping stonden. Nadat het blad
een voorstel tot vrijwillige recti
ficatie had afgewezen, stapte
Telekom naar de rechter.
