Leiden Regio
'Sportbedrijf krijgt te weinig vrijheid'
Liefde voor het dier wint het van zakcentje
'Zijlhal' oogt af
Voorwaardelijke straf
voor klappen met krik
101
Leidenaar beste inpakker
/RIJDAG 23 JULI 1999
hef wim wegman, 071-5356414, plv -chef herman joustra, 071-5356430
Winkelinbraak Breestraat
ifidenBij een winkel aan de Breestraat is de afgelopen nacht
een ruit ingegooid. Er worden lederen portemonnees, pennen-
en brillenkokers vermist. In dezelfde nacht is geprobeerd in te
breken in een tankstation aan de Hoge Rijndijk. Hier kwam
men niet verder dan het beschadigen van een ruit.
Zomerwandeling Heempark
leiden^ Wie een paar uurtjes van de fraaie natuur wil genieten,
kan zich zondag melden in het Heempark aan de Oegstgeester-
weg. Daar vindt, vanaf 14.00 uur, een wandeling plaats onder
leiding van een deskundige gids. Er is ditmaal aan de rondlei
ding, die ongeveer anderhalfuur duurt, geen specifiek thema
'rbonden. De start is op de binnenplaats, de excursie is gratis.
iMidzomer op de Luifelbaan
jieidenDe verzamelde winkeliers op de Luifelbaan pakken eind
■augustus uit met een, zij het wat verlaat, Midzomerfeest. Op 26,
■27 en 28 augustus is er op het Vijf Meiplein en Bevrijdingsplein
leen grootschalige koopjes- en curiosamarkt. Behalve zo n zestig
■kramen, zijn er terrasjes, (kermis)activiteiten voor de kinderen
I en is er muzikale omlijsting. Op de afsluitende zaterdag zijn er
(I demonstraties van oude ambachten.
Telefooncirkel zoekt nieuwe leden
ieiden De Telefooncirkel Morschwijk en Stevenshof is op zoek
naar nieuwe leden. Voor personen die alleen wonen en 55 jaar
of ouder zijn is het een prettige manier om voor zichzelf veilig
heid te scheppen. Elke ochtend om ongeveer 8.30 uur is er tele
fonisch contact. Meer informatie of opgave 's morgens bij de
Stichting Dienstverlening Leiden, Dienstencentrum Stevenshof,
telefoon 5315251.
aakstraf Leidenaar voor
kashandeling en vernielingen
IN HAAG/LEIDEN
iud sep
»n 21-jarige Leidenaar is giste-
n door de Haagse politierech-
veroordeeld tot 56 uur
•nstverlening. De man stond
recht omdat hij op 26 oktober
17 op de Lammenmarkt een
'zoeker van discotheek In Ca-
had mishandeld. Daarnaast
oest hij zich verantwoorden
lor de vernieling van vier au-
in de nacht van 5 op 6 juli
e vechtpartij bij In Casa
itstond nadat discotheekbe-
iekers het aan de stok kregen
et de inzittenden van een
erende auto. De verdachte
op dat moment met een
vrienden aanlopen. Zij
toten de automobilisten te
ilp. „Een vriendin van me
ard bedreigd door een be-
)rlijk grote groep. Zij heeft
i gevraagd om te helpen om
lui weg te jagen", verklaarde
£|g Leidenaar zijn aandeel in de
chtpartij. Achteraf gaf hij toe
t het allemaal niet slim was,
tar hij vroeg wel om begrip,
et is gewoon laf om een
2^* ?isje te bedreigen. Het is ook
*34 om dan weg te lopen. Maar
2||j had wijs moeten zijn en dat
iqqi hmoeten doen."
229 vern*e^n8 van ditto's
2291
iel
vond plaats kort nadat de ver
dachte vrij was gelaten na een
gevangenisstraf van tien maan
den. Hij had woorden gehad
met een vriend en reageerde
zich onder invloed van alcohol
af op geparkeerde auto's. „Ik
kan ook niet begrijpen dat ik dit
gedaan heb", moest de man nu
bekennen.
Op de achtergrond bij alle el-
lende speelde mee dat de Lei
denaar al enkele jaren verslaafd
is aan hard drugs. Het afgelo
pen jaar heeft hij voor een be
langrijk deel cloorgebracht in
een verslavingskliniek. Toen hij
daar uit kwam, verviel hij echter
al weer snel in zijn oude pa
troon. Sinds deze week is hij
weer in behandeling. Zijn bege
leider uit de kliniek adviseerde
de rechter om vooral geen cel
straf op te leggen. Een voor
waardelijke straf met de ver
plichting om de aanwijzingen
van de kliniek op te volgen leek
hem veel beter.
Politierechter C. Waterbolk
nam desondanks de eis van de
officier van justitie over en ver
oordeelde de Leidenaar tot vier
weken cel, zes weken voorwaar
delijk en een schadevergoeding
van 300 gulden. Toch hoeft de
man niet echt de cel in. De vier
weken mogen worden omgezet
in een werkstraf van 56 uur.
leiden De klimrekken hangen aan de muur. Aan een kant van de
blauwe zaalvloer staat al een doel. De nieuwe sporthal bij zwembad
de Zijl in Leiden oogt af. Vele maanden te laat, maar zoals wethouder
Alexander Pechtold (van sportzaken) voor de zomer al zei, liever een
hal die goed is dan een die op tijd klaar is. Bouwer Gesman uit Al
phen aan den Rijn had het afgelopen jaar grote moeite om de wensen
van de architect van de hal uit te voeren. Voortdurend kwamen nieu
we gebreken aan het licht. Uiteindelijk werd de aannemer zelf in ge
breke gesteld. De wethouder zal de sporthal, die nog geen naam
heeft maar gemakshalve al wel eens Zijlhal wordt genoemd, hoogst
waarschijnlijk in september feestelijk openen.
foto henk bouwman
den haag/leiden
zus van de verdachte zou lastig1
vallen.
De onvermijdelijke escalatie
van de ruzie vond plaats in cafe-
'De Tregter' in Leiden. Volgens
de 35-jarige Leidenaar begon
de 41-jarige moeilijk te doen, de
oudste van de twee had daar
over tegen de politie het tegen-
overgestelde verklaard. Hoe'
dan ook, de ruzie eindigde met'
de klappen van de krik. Dat gaf
ook de 35-jarige toe.
Het slachtoffer had zelf giste- 7|
ren eigenlijk ook terecht moe
ten staan vanwege dezelfde ve-
te. Een paar dagen nadat hij
met de krik op zijn hoofd was'
gemept, zou hij zelf met een bijl
naar zijn opponent hebben1
staan zwaaien. Maar de straf-;
zaak tegen de 41-jarige Leide-J
naar werd gisteren voor onbe-j:
paalde tijd aangehouden. De
verdachte is op vakantie. Zijn
„Waar twee vechten, hebben
twee schuld," erkende politie
rechter mr. C. Waterbolk tegen
de 35-jarige Leidenaar die giste
ren in Den Haag terecht stond
wegens mishandeling. „Maar
dat betekent niet dat je iemand
met een autokrik op zijn hoofd
mag slaan," voegde hij daar di
rect aan toe. Met die krik had
de Leidenaar er voor gezorgd
dat een 41-jarige plaatsgenoot
meerdere hoofdwonden moest
laten hechten.
Officier van justitie mr. M.
Kattouw eiste wegens de mis
handeling een celstraf van vier
weken waarvan de helft voor
waardelijk, maar de politierech
ter was milder gestemd. Omdat
de mishandeling al lang gele
den, in'97, had plaatsgevonden _r
en omdat het slachtoffer zelf advocaat, mr. C. Verweij, was?
„zijn handen ook niet in on- wel op de zitting, maar niet om V
„zijn
schuld kan wassen" legde rech
ter Waterbolk een geheel voor
waardelijke gevangenisstraf van
drie weken op.
„De mishandeling met de au
tokrik is de bizarre ontknoping
van een langdurig lopende ru
zie," vatte officier Kattouw de
zaak samen. De twee Leidena-
ren zouden al jaren een „soort
vete" uitvechten. De Leidenaar
die gisteren in het beklaagden
bankje zat legde de schuld
daarvan volledig bij zijn tegen
stander. Die zou zo jaloers zijn
dat hij steeds de vrouw en de
3 zitting, maar mei om
zijn cliënt te verdedigen. Hijj"
eiste namens de 41-jarige Lei-r
denaar een schadevergoeding
van ruim drieduizend gulden
van de man die met de krik had
geslagen. 1
Maar politierechter Water- i
bolk wilde geen partij trekken 1
in de ingewikkelde en voortsle- J
pende vete tussen de twee Lei- V
denaren, dus hij verklaarde de"'
schadevergoeding niet ontvan-
kelijk. Een civiele rechter kan
nu nog uitmaken wie er scha
devergoeding aan wie moet be- J
talen en hoeveel.
Directeur lijdt onder onwerkbare situatie bij dienst Cultuur en Educatie
Het Sportbedrijf van de gemeente Leiden moet zo gauw
mogelijk weten waar het aan toe is. De problemen die
onderzoeksbureau Bakkenist bij de dienst Cultuur en
Educatie, waar het Sportbedrijf onder valt, heeft gesigna
leerd, betreffen niet het Sportbedrijf zelf. Volgens direc
teur R. Stortelers is een onwerkbare situatie ontstaan.
leiden robbert minkhorst
De verzelfstandiging van de
sector sport en recreatie die in
1997 in gang is gezet, stagneert.
Stortelers heeft zelfs het gevoel
dat die enigszins wordt terug
gedraaid. Hij moet vaker toe
stemming vragen voor dingen
die hij wil uitvoeren, terwijl
juist het tegenovergestelde de
bedoeling is. De vrijheid die het
Sportbedrijf zou moeten heb
ben, krijgt het onvoldoende.
Bakkenist concludeerde dat
Cultuur en Educatie als geheel
onvoldoende sturing heeft. Ook
is er een gebrek aan precisie.
Ambtenaren, directeuren en
wethouders hebben verschil
lende wensen en ambities en
werken langs elkaar heen. Er
waren en zijn financiële achter
standen en tegenvallers. Het uit
te voeren beleid is lang niet al
tijd duidelijk. Volgens het bu
reau is niet een persoon of een
afdeling verantwoordelijk voor
de interne wanorde.
Stortelers vindt de bevindin
gen van Bakkenist herkenbaar.
Toch legt het bureau in zijn
ogen de vinger niet helemaal op
de zere plek. Het Sportbedrijf is
als onderdeel van cultuur en
educatie niet zozeer een van de
veroorzakers van de proble
men, maar vooral slachtoffer.
„Wij hebben er last van. Sport
is zo leuk. Het is dan zo jammer
dat zaken moeizaam gaan."
„De sfeer binnen het Sport
bedrijf is goed. Wij ondersteu
nen de sport in Leiden en daar
zijn we gewoon goed in. Ons
ziekteverzuim is bijna niks. Het
rapport van Bakkenist sugge
reert een hoop zuur. Dat geldt
niet voor ons." Het ziektever
zuim is bij de dienst cultuur en
educatie het hoogst van alle ge
meentelijke afdelingen.
De directeur ergert zich met
name aan de bemoeienissen
'van boven'. „Voor mij is het
helder: je wordt zelfstandig of je
wordt niet zelfstandig. Anderen
vinden dat wij ons aan allerlei
regels moeten houden. Dat
werkt beperkend. Ik moet per
jaar een muur van honderd
meter metselen. Maar ik krijg
geen stenen, geen specie en
geen roffel. Verantwoordelijk
heid zonder bevoegdheid is
vragen om ellende. Je moet
mensen in de gelegenheid stel
len prestaties te halen."
Stortelers heeft sterk de in
druk dat het Sportbedrijf verder
is dan andere onderdelen van
de dienst. Zijn afdeling moest
sinds 1997 heel duidelijk een
organisatie worden die zich
naar buiten richt. „Daar zijn we
inmiddels in zekere mate in ge
slaagd. Ik denk dat niemand
van de sporters wat gemerkt1
heeft van de problemen binnen 'j
cultuur en educatie. Maai- we !i
Zijn er nog niet."
Bakkenist stelt vast dat het '1
hard nodig is dat iedereen 'de1
klokken gelijk zet'. Stortelers 'I
beaamt dat, maar zegt tegelijk
dat nu eerst een besluit moet 'I
vallen 'wat we nu gaan doen'.
„Als een doel diffuus blijft, en
ook alsmaar verandert, weet je
dus niet waar je naar toe moet.
Ik voel me een kat in een stu
dentenflat. De een zet je op ta
fel, de ander slaat je er af. De
een haalt je aan, de ander
schopt je weg. Dat is voor mij
geen manier van werken."
Dierentehuis Stevenshage kan niet zonder vrijwilligers
«n robbert minkhorst
AKI
1 gg eva kijkt Hester van Brussel
H9 st nog verstoord en afwach-
179 id aan. Maar al gauw beseft
199 wat de bedoeling is en dan
igg andert op slag haar houding.
219 gelaten omdat ze wordt uit-
iten, springt ze tegen Hester
Buiten regent het pijpeste-
maar dat deert het tweetal
129 i. „/\ls het pokkenweer is, is
werk niet echt leuk. Maar
hoort er gewoon bij. Ik
149 lak me er niet druk om."
141 lester is een van de dertig
145 willigers van het dierente-
Stevenshage aan de
iljliauweg in Leiden. In de
179 ikke vakantieperiode werkt
1QJ alle dagen. Dat is hard nodig
25) zegt beheerder Leen Gott-
20| al. Om die reden heeft het
20': voor het eerst een cam-
211 pe gevoerd om mensen te
20! ven. Die opzet is geslaagd.
157 e hebben nog nooit zoveel
177 willigers gehad."
179'e laatste zomers had Ste-
219 shage grote moeite om de
14! k> van honden, katten, ca-
17! s, hamsters en konijnen be-
26 op e vangen. Deels
im dat door gebrek aan per-
'eel. „Mensen krijgen in de
ner spontaan een allergie
10 rhun huisdieren. In de win-
hebben ze daar nooit last
zegt vrijwilligster Joyce
Velzen. Medewerkers van
asiel maken geregeld gekke
lijnlijke dingen mee. Het ko-
Jantje werd onlangs tussen
grof vuil gevonden.
"Ottschal: „We krijgen in de
ner verschrikkelijk veel die-
binnen. Elk jaar is dat een
bleem. De vaste vrijwilligers
ook een keer op vakantie
•nidat het ieder jaar drukker
dt, zijn we gaan werven,
asiel is een bedrijf gewor-
Maar dit bedrijf is geheel
inkelijk van vrijwilligers. An-
'is het niet te runnen." De
eerder heeft uitgerekend
Dierenverzorgster Hester van Brussel: Je denkt: leuk, elke dag alleen de dieren knuffelen, maar je moet ook poep ruimen." foto hielco kuipers
dat het werk dat vrijwilligers
doen, overeenkomt met uren
die zo'n zeven vaste medewer
kers moeten maken. Als hij die
in dienst zou nemen, kost dat
ruim 100.000 gulden per jaar.
Dat bedrag is voor het dierente
huis niet op te brengen. „Of
vrijwilligers alleen de honden
komen uitlaten, of alleen .de
hokken schoonmaken, maakt
niet uit. Wat ze doen is allemaal
even belangrijk."
Buiten de schoolvakanties
werkt Hester alleen op zaterda
gen in het tehuis. Ze is gek op
dieren en op honden in het bij
zonder. Van haar hobby gaat ze
ook haar werk .maken. Eind au
gustus begint ze op het Groen-
horst College in Barneveld. Na
die opleiding-kan ze haar eigen
dierenasiel beginnen, of een
dierenwinkel. Kan ze dierenver
zorgster worden, of dierenarts-
assistgnte.
De dag van de vrijwilligster
begint in het dierentehuis om
acht uur 's morgens. De katten
krijgen als eerste aandacht,
maar meer nog hun hokken en
hun wc. Die moeten worden
verschoond. „Een groot gedeel
te van het werk bestaat uit
schoonmaken", zegt de dieren
verzorgster. „Je denkt: leuk, el
ke dag alleen de dieren knuffe
len, maar dat gaat tnatuurlijk
niet zo. Je moet ook poep rui
men."
De honden worden twee keer
per dag uitgelaten. Verder is er
een speelkwartiertje op de bui
tenplaats. Liever neemt Hester
de dieren vaker mee op pad,
maar dat laat de tijd niet toe.
Het is eigenlijk al bijzonder dat
iedere hond individueel wordt
uitgelaten. Een aantal dierena
siels in Nederland doet dat niet
eens, weet Hester.
De speelse Sheva is op straat
moeilijk in bedwang te houden.
De Duitse herder is nog jong en
de eigenaar (identiteit onbe
kend) heeft weinig werk van de
opvoeding gemaakt. Sheva is
anderhalve week geleden bin
nen gebracht door medewer
kers van de dierenambulance.
De hond zwierf door de straten
van de stad. Aangelijnd is elke
stok voor het dier een prooi en
Sheva vliegt erop af als een wolf
op een haas. De liefde voor de
stokken is vluchtig. Ze is vaak
en gauw afgeleid.
Elk dier in het asiel heeft zijn
eigen verhaal en Hester kent ze
alle - ze voelt zich nauw betrok
ken bij Stevenshage. Een eigen
schap die veel vrijwilligers heb
ben. Tommy klinkt onschuldig
als hondennaam. Zo gedraagt
het dier zich niet. Als een dolle
man gaat de bastaard-labrador
in zijn hok tekeer als Hester een
andere hond ophaalt voor een
wandeling. „Al zijn herinnerin
gen van vroeger komen boven",
verheldert de verzorgster even
later. „Hij heeft al een keer eer
der in het asiel gezeten. Hij is
ook mishandeld. Hij is erg
bang." In het dossier van Tom
my staat dat hij is geschopt en
geslagen en werd opgesloten in
een kamer.
De elfjarige Boris is een pech
vogel. Sinds 20 juli verblijft hij
in het dierenasiel, maar dat is al
voor de vierde keer in zijn le
ven. Het lag echter nooit aan
hem. „Ik vind het een van de
minderekanten van het werk
als honden vaak worden terug
gebracht. Of als we dieren moe
ten laten inslapen." Gelukkig
hoeft dat bijna nooit. „Het ge
beurt alleen als echt niks meer
lukt. Of als honden schimmel
hebben. Dat mogen we niet be
handelen. Het is vreselijk be
smettelijk." Ambivalente gevoe
lens heeft ze over honden die
na een lang verblijf in het asiel
(soms wel acht of tien maan
den) toch een nieuw thuis krij
gen. „Ik ga aan ze hechten. Ik
ben heel blij dat ze weg gaan en
toch mis ik ze daarna heel erg."
Behoefte aan een baantje
waarbij ze geld verdient, heeft
Hester niet. De liefde voor het
dier wint het makkelijk van een
aardig zakcentje. „Ik kan wel
betaald gaan werken in een su
permarkt, maar ik denk dat ik
dan binnen een week hard weg
ren. Ik kan het nu nog redden
met m'n geld."
'Directeur komt ongeduldig over'
leiden robbert minkhorst
Het Sportbedrijf Leiden vormt
geen uitzondering op de an
dere afdelingen van cultuur
en educatie van de gemeente.
Dat zegt wethouder J. Laurier
in een reactie op de uitlatin
gen van directeur Stortelers
van het Sportbedrijf.
„Stortelers zegt: Ik wil iets
anders dan de conclusies van
onderzoeksbureau Bakkenist
en van het college. Zo werkt
het niet", vindt Laurier. „Ie
dereen moet de klokken met
elkaar gelijk zetten." Volgens
de directeur is het Sportbedrijf
z'n tijd een stuk verder vooruit
dan andere onderdelen van de
dienst. Wethouder Laurier laat
zich daar niet over uit. Maar,
laat hij blijken, al zou dat zo
zijn, dan doet dat niet ter za
ke.
Laurier beaamt dat 'heel
helder moet worden wat on
der interne verzelfstandiging
moet worden verstaan'. „Dat
is wat ook feitelijk geconsta
teerd wordt door Bakkenist.
We moeten dingen op orde
krijgen. Een andere conclusie
van het bureau is: ga niet
overhaast te werk. Neem daar
de tijd voor. Dat zal ook voor
het Sportbedrijf gelden. Stor
telers komt ongeduldig over,
maar dat mag niet ten koste
gaan van de zorgvuldigheid."
Stortelers .vindt dat door de
problematiek binnen cultuur
en educatie een onwerkbare
situatie is ontstaan. Hij voelt
zich 'een kat in een studen
tenflat' die geregeld wordt
aangehaald, maar net zo vaak
wordt weggestuurd. Laurier
daarover: „De gedachten over
hoe ver je bij verzelfstandigin
gen moet gaan, zijn niet bij ie
dereen hetzelfde. Kennelijk
heeft Stortelers er zijn eigen
gedachten over."
Hotel heeft last van hangjeugd
De directie van het Golden Tulip Hotel aan de Schipholweg heeft
de onderdoorgang naar de achter het hotel gelegen Anthony Fok-
kerweg afgesloten. "Om veiligheidsredenen' aldus een medewerker
van het hotel. De poort is met grote witte deuren gebarricadeerd.
Vooral hangjeugd zou zich daar in de avonduren hebben opge
houden om te ontsnappen aan de winderige en tochtige omgeving
van het station. Dit tot gro(e ergernis van hotelmedewerkers en -
directie. Inmiddels is de leiding van Golden Tulip in overleg met
de gemeente over een oplossing voor het probleem.
Peter Wassink uit Leiden is de
beste inpakker van Nederland.
De 38-jarige verpakkingsspe
cialist van H. Tipker Verhui
zingen in Voorschoten kwam
tijdens de door SA VAM en de
Vakopleiding Transport en
Logistiek georganiseerde com
petitie in Noordwijkerhout als
beste uit de bus. SA VAM is de
vereniging van Erkende Ver
huizers. De deelnemers kre
gen als opdracht het 'export-
gereed maken" van onder
meer porselein, glaswerk, boe
ken, lampen, fietsen en stoe
len. Een jury lette op de ma
nier waarop de kandidaten al
les inpakten, de kwetsbaar
heid van de verpakking, de
toegepaste materialen en de
snelheid.
