Geboren verliezer de sterkste
Lijden en overleven in de tweede bus
Tour de France
ZACHTE
BERM
iMIHEEn
Grootste druk is er nu af
udo Dierckxsens is zich
an geen kwaad bewust
hilid
lichaamstaal van Ludo Dierckxsens. foto reuters Olivier hoslet
ussel afp-belca troleur was dat inderdaad niet
erg en kon de ploegarts daar
voor de verantwoordelijkheid
nemen." Maar die wist nergens
van af. aangezien Dierckxsens
het middel had genomen op
advies van een andere dokter.
„Wat wil je, ik zie de ploegarts
drie of vier keer per jaar. Hoe
kan hij dan overal bij betrokken
zijn?"
In afwachting van eventuele
maatregelen door de Belgische
bond blijft Dierckxsens voorlo
pig geschorst. De ploegleiding
meldde gisteren echter wel dat
ze de renner blijft steunen.
Dierckxsens meldde dat het be-
'sluit hem uit koers te nemen is
genomen onder druk van de
Tour-directie.
De kale renner zegt niet bang
te zijn voor een schorsing, die
maximaal zes maanden kan be
dragen. „Ik heb niets gedaan, ik
hoop niet gestraft te worden. Ik
heb dat medicijn puur geno
men om mijn knie te genezen.
Ik ben altijd eerlijk geweest. Ik
heb hard gewerkt om kampioen
van België te worden en een
Tour-etappe te winnen. Ik ben
daar nog steeds trots op, ik heb
geen fouten gemaakt."
Igisch kampioen wielrennen
le) di ido Dierckxsens is zich van
£1921 en kwaad bewust. Een dag
dat hij door de ploegleiding
Lampre uit de Ronde van
iankrijk was verwijderd, ging
mP1' i gisteren in België nader in
z ide kwestie.
1Dierckxsens. winnaar van de
mme [(je etappe jn de Tour, werd
straft omdat hij had toegege-
tevot n een j^jddel te hebben ge-
-)ee'1 uikt dat gebaseerd was op
aatsi irticoïde, dat op de lijst van
iboden middelen staat.
„Ik heb niets verkeerd ge-
chevi ian" zej '|iet Beest' voor de
L™fiionale televisie. „Bij de do-
Jigconirole na mijn ritwinst
le Hf Qfg de controleur van de UCI
ïdrec P 0f verboden middelen
temb 1(| gCb,-ujkt. ik antwoordde
ih°ui Pe' Maar vervolgens zei hij
een middel als corticoïde na
38 igespoord kon worden. Toen
bestf j, jk gezegd dat ik na mijn val
deon de Ron(]e van Duitsland in
ni wel een medicijn had ge-
,er'1 mien op basis van corticoï-
gesttfi"
'at was toegestaan,
irava erekxsens. „Volgens de con-
•r rui
1 be-
maand of drie plotseling
gezin Dierckxsens. Ze bepaalt
waar de Dierckxsens op vakan
tiegaan, waar ze boodschappen
doen en hoe hun kind wordt op
gevoed. Ludo en zijn vrouw la
ten het zich welgevallen, want
schoonma heeft ook haar pretti
ge kanten. Als Ludo aan het
koersen is en haar dochter staat
in de kapsalon of wil winkelen,
dan past ze op hun kind.
Maar ze kan ook héél streng
zijn. Ze haat domme streken zo
als Ludo die bij de dopingcon
trole uithaalde. Sta niet raar te
kijken als ze hem dwingt op
nieuw zijn haar te laten blonde-
rèn, hem terug stuurt naar de
DAF-fabriek en op de eerste dag
tegen zijn baas zegt: 'Geef dit
domme blondje geen pauzes,
anders vergeet hij alles en moet
ge hem steeds opnieuw inwer
ken.
piau-engaly rené banierink
gpd-verslaggever
Een bergrit in de laatste week van de
Tour de France, dat is leven en lijden.
Leven voor een voormalige kankerpa
tiënt die weer een stap dichter bij de
ultieme wielrennerstriomf is, lijden
voor een gezonde Hollandse jongen die
zich plots terugvindt in 'de bus'. Wie
Lance Armstrong wilde zien, ging giste
ren loge voor de tv zitten, wie Michael
Boogerds overlevingstocht wilde mee
maken, nam plaats in de bus. Wij de
den het laatste. En concludeerden dat
Boogerd en zijn makkers maar net op
tijd van de schop van de doodgraver
sprongen.
De 'tweede bus' heeft nog een kilome
tertje of twaalf te klimmen als speaker
Daniel Mangeas het over de naargeesti
ge bult van Piau Engaly brult: 'Le vain-
qeur d'etappe, m'dames et messieurs:
Fernando Escartin.' De stem kraakt op
het tv-kanaal van de tweede Rabobank-
ploegleidersauto slechts op de achter
grond. Daar is assistent-ploegleider Adri
van Houwelingen druk aan het rekenen
geslagen hoeveel tijd de zwoegende Ra-
bo-renners voor hem nog hebben om
binnen de tijd boven te komen.
We duwen onze auto enkele kilometers
later wat dichter op de wagen met het
volgnummer 20, de laatste plek in kara
vaan. Die is namelijk voor de Neder
landse ploeg, van wie geen enkele cou
reur meer onder de eerste vijftig is te
vinden in het algemeen klassement. Van
Houwelingen is dan klaar met zijn som
metje en komt tot de conclusie 'dat ze
het gaan redden.' Inderdaad, ze redden
het. Liefst 36 minuten en 48 seconden
na winnaar Escartin komen Erik Dekker,
Michael Boogerd, Maarten den Bakker,
Beat Zberg, Robbie McEwen en Patrick
Jonker over de streep. Ze zijn dan pre
cies een minuut en 52 seconden binnen
voor het moment dat het hek bovenop
de 1800 meter hoge col van de eerste ca
tegorie definitief dicht gaat. Na de oran
jemannen kloppen de Australische rode
lantaarndrager Jay Sweet en de Frans
man Damien Nazon nog tevergeefs aan.
Het hek blijft dicht, ze zijn te laat en uit
de wedstrijd..
Het aantal valt mee, net als de vier uit
vallers. Want de koers is deze warme
dag in de Pyreneeën al vroeg ontbrand.
Maar de Rabo-renners hebben 'm niet
aangestoken. De veldslag op de flanken
van de col de Mente levert op dat nota-
bene een sprinter (McEwen) en een
knecht (Lotz) de ploegeer hoog houden.
Boogerd komt door in het wiel van Za-
bel; Dekker, Jonker en Zberg zijn nog
verder teruggeslagen.
Als daarna op de Col de Portillon een
Michael Boogerd (rugnummer 41) moet alles uit de kast halen om in het spoor van 'de bus' te blijven. foto gpd george nusmeijer
tweede groep wordt gevormd met de
meeste favorieten, blijkt alleen Lotz bij
machte mee te gaan. Bij de ravitaillering
passeert staatssecretaris van sport, Mar-
got Vliegenthart, in de eerste ploeglei
dersauto bij Theo de Rooy en lacht
vriendelijk. Ze had gehoopt die dag een
glimp van Michael Boogerd in het voor
ste gelid op te vangen, maar ze moet het
doen met een boven zichzelf uitgroeien
de Limburgse dienaar.
In de beklimming van de Peyresourde
vindt een grote groep renners dat het
wel goed is geweest. Het fenomeen bus
is geboren. Een eind daarachter hangt
Adri van Houwelingen maar wat in de
auto, die niet verder komt dan de eerste
versnelling. Of dit nog leuk is? De assis
tent-ploegleider haalt zijn schouders op.
„Wat vind je'zelf?" Tsja. Van Houwelin
gen geeft zelf het antwoord maar. „Dag
vulling." Nog een geluk dat het mooi
weer is. „Goed voor het uitzicht", knip
oogt Van Houwelingen. We passeren in
derdaad adembenemend mooie bergen
en dwalen af met onze gedachten.
Plots valt er weer wat te beleven. De au
to van Lotto-assistent Jef Braeckevelt
toetert zich naar voren, zijn Franse strij
der Jacky Durand beleeft een van zijn
kwaadste momenten. Voor hem gaat de
bijna stapvoets rijdende bus nog te snel.
Even later schrikt Van Houwelingen
wakker als Erik Dekker ook uit de bus
stapt. Hij geeft zijn lichtgewicht helm af.
Ieder onsje is er voor hem momenteel
eentje teveel. Dekker zwoegt en zweet,
schokschoudert en stoempt zich een
weg tussen de volgauto's door om zijn
levenslijn in het zicht te houden. Even
later wappert er nog een Lotto af. Thier
ry Marichal krijgt echter hulp van een
toeschouwer, de brave borst duwt de
renner in een zucht weer richting staart
van de groep.
Eenmaal over de top wordt lijden weer
even leven. Voor de renners, die de ver
zuurde benen een afdaling lang de tijd
gunnen weer bij de positieven te komen.
Voor de volgers, die zich even als rally-
rijders Tommi Makinen, Carlos Sainz en
Colin McGrae tegelijk voelen. De adre
naline pompt door het lichaam, de geur
van verbrand rubber en gloeiend hete
remblokken prikkelt de neus. Het ravijn
lonkt, maar niemand trapt in de valse
knipoog.
Even abrupt als de woeste rit begon,
eindigt-ie weer op de klim naar Val
Louron. Daar besluit ook Boogerd zich
eens te laten zien. Van achteren wel te
verstaan. En weer toetert Van Houwelin
gen zich naar voren, naar de renner met
het rugnummer 41. Gelukkig is er niets
ernstigs. De bus sukkelt voort, iedereen
blijft zitten dit keer.
Na weer wat scheurwerk richting Saint
Lary-Soulan, doemt de slotklim op. Met
nog tien kilometer te gaan voor de grote
groep, glijdt gele-truidrager Armstrong
boven als vierde over de meet. In de wa
gen met nummer 1 achter de groep, die
van US Postal, glimmen de oogjes van
manager Mark Gorski. Relaxed vertelt hij
dat 'Lance het op het laatst wat kalmer
aan heeft gedaan, om wat over te hou
den voor morgen'.
Het is maar goed dat Dekker, Jonker en
Boogerd het niet horen. Op het nipper
tje binnen de tijd finishen, terwijl de ge
le-truidrager al ruim een half uur klaar is
en nog wat heeft overgehouden voor
vandaag - wanneer nog eens vier van die
hoge krengen als de Aspin, de Tourma-
let, de Soulor en de Aubisque op het
programma staan.
Het is warm in het skidorp Piau Engaly,
maar Boogerd, Dekker, McEwen, Jonker,
Zberg en Den Bakker lopen de rillingen
nu al over de rug en vluchten de ploeg
leidersauto in. Nog een dag lijden en
(over)leven, dan is Parijs opeens veel
minder ver.
LE TOUR DE FRANCE
17e etappe
22 juli 200 km
Bordeaux^
200kmy
«OSaucats 173km
Hostens 153kmO FRANKRIJK
Luxey 117kmy)t
O Labrit 98km g
Mont de Marsan K.
69k-f f i
Hagetmau 42km^ I
QMourenx
hoogteverschil en moeiliikheidsgraad
2 Luxey 69m
g Arthez de Béam
Een mooie kans voor de sprin
ters die de bergen overleefd heb
ben. Het wijnparadijs Bordeaux
is niet weg te slaan uit de Tour,
na Parijs (125 keer) is het met 76
keer de plaats die het vaakst als
vertrek- offinishplaats fungeer
de. Met 11 zeges zogenaamd een
Nederlandse aankomstplaats, 1
maar de laatste Hollandse win
naar dateert alweer van zeven
jaar terug: Rob Hanneling.
TOUR IN CIJFERS
Vijftiende etappe, Saint Gaudens-Piau Engaly
1. Escartin (Spa/KEL) 173 km in 5.19.49
(32,456 km/ui, 2. Zülle (Zwi/BAN) 2.01, 3. 1
Virenque (Fra/PLT), 4. Armstrong (VSt/USP)
2 10, 5. Van de Wouwer (Bel/LOT) 2.37, 6
Casero (Spa/VIT), 7. Nardello (Ita/MAP) 2.45.
8. Oufaux (Zwi'SAE), 9 Garcia Rodriguez 1
(Spa/VIT) 3.39. 10. Belli (Ita/FES) 4.00. 11 t
Beltran (Spa/BAN) 5 03, 12 Elli (Ita/TEU I
6.07, 13 Roland Meier (Zwi/COF) 6.26. 14
Hamilton (VSt/USP), 15. Lelli (Ita/COF). 16 J
Mancebo (Spa/BAN) 6.40, 17 Etxebarria
(Spa/ONC) 7.01, 18 Olano (Spa/ONC), 19 I
Peron (lta/0NC), 20. Gonzalez Galdeano (Spa- i
/VIT) 8.09, 67. Lotz (Ned/RAB) 31.37, 73 f
Dekker (NED/RAB) 36 48, 82 Boogerd (NE
D/RAB), 99. Den Bakker (NED/RAB). 139
Jonker (NED/RAB). 141. en laatste Loder (Fra
/COF) 38 00 Niet gestart: Dierckxsens (Bei
/LAM) Opgaven: Calcaterra (Ita/SAE). Scirea
(Ita/SAE), Hamburger (Den/CTA), Secchiari
(Ita/SAE), Rous (Fra/FES) en Barthe (Fra/CSO)
Te laat binnen: Sweet (Aus/BIG). Nazon
(Fra/FDJ),
Algemeen
72.45 27. 2. Escartin 6.19, 3 Zülle 7 26, 4 i
Dufaux 8.36. 5. Virenque 9 46. 6 Nardello
11.33, 7 Casero 11.40, 8. Olano 12.35. 9 i
Belli 15.16. 10 Van de Wouwer 16.41. 11
Peron 18.23. 12 Tonkov (Rus/MAP) 19.24.
13 Etxebarria 20.10, 14 Salmon (Fra/CSO)
21.01, 15 Beltran 21.22, 16. Roland Meier
21.43, 17. Moreau (Fra/FES) 21.59, 18. Heu
lot (Fra/FDJ) 22.21, 19 Hamilton 23.30, 20.
Lanfranchi (Ita/MAP) 24,09, 59. Boogerd
1.21.13, 80 Lotz 1.45.46, 91 Den Bakker
1 55.45, 92 Jonker 1.55.54, 115 Dekker
2.08.20 143 en laatste Durand 2 42.01
Puntenklassement 1 Zabel (Dui/TEL) 240
punten. 2 0"Grady (Aus/CAG) 230, 3 Capelle
(Fra/BIG) 158, 4 Simon (Fra/CAG) 140. 5.
Hincapie (VSt/USP) 139.
Bergklassement 1. Virenque 237, 2. Piccoli
168, 3. Armstrong 159, 4. Escartin 150. 5
Elli 130.
Jongeren, dagklassement 1. Garcia (Spa/VIT)
5.23.28, 2 Mancebo (Spa/BAN) 3 01. 3. Sal
mon (Fra/CSO) 7.00. 4 Perez Rodriguez
(Spa/ONC) 8 49. 5. Aerts (Bel/LOT) 11 42
Algemeen klassement 1 Salmon 73.06.28,
2. Aerts 9.41, 3. Garcia 17.43, 4 Mancebo
22.01, 5. Perez Rodriguez 25.05.
Ploegen, dagklasscment 1. Banesto
16 13.11, 2. Vitalicio 0.41, 3. 0NCE 7.19, 4
Kelme 8 11,5. Mapéi 12.06, 18. Rabobank
1.31.29.
Algemeen klassement 1. Banesto 218.37.07,
2 0NCE 6 27, 3 Festina 11.04. 4 Mapei
11.18, 5 Kelme 13.44. 20 Rabobank
4.00.55.
Armstrong als
mountainbiker
naar Sydney
piau-engaly gpd
Lance Armstrong heeft olympi
sche aspiraties. De gele-truidra
ger in de Tour de France wil
volgend jaar als mountainbiker
deelnemen aan de Spelen in
Sydney. Armstrong heeft al een
olympisch optreden achter de
rug. Bij de Spelen van 1992 in
Barcelona had de Amerikaanse
wielrenner alles gezet op de in
dividuele wegwedstrijd, maar
hij kon daarin geen rol van be
tekenis spelen. De afgelopen
dagen heeft hij laten doorsche
meren dat hij het in Sydney wil
proberen bij het mountain-
biken.
Johan Bruyneel, de ploeglei
der van US Postal, zegt nog van
niks van Armstrongs plannen te
weten. „Maar als Lance de Tour
wint, dan kan hij doen wat hij
wil."
Armstrong komt na de Tour
naar Nederland om vier criteri
ums te rijden. Op 26 juli komt
de Amerikaan in actie in Box
meer. Twee dagen later is hij te
bewonderen in de Acht van
Chaam. Verder staan op zijn
programma het criterium van
Heerlen (30 juli) en de Draai
van de Kaai in Roosendaal (1
augustus).
Armstrong overleeft koninginnerit
jelfs Lance Armstrong heeft zo
jjn mindere momenten. „Vind
e het gek?", vroeg US Postal-
,]oegleider Johan Bruyneel.
Lance heeft drie etappezeges
nnnen. Het is logisch dat hij
het slot van zo'n zware rit
[ts minder was."
In de laatste vijfhonderd me-
van de Pyreneeënrit Saint
jaudens-Piau Engaly moest de
¥le-truidrager Alex Zülle
tweede) en Richard Virenque
derde) laten gaan. Winnaar
ernando Escartin was toen al
uim twee minuten binnen. De
panjaard steeg van de vijfde
aar de tweede plaats in het al-
jmeen klassement. Armstrong
pverde negen seconden in op
ülle, die bovendien twaalf 'tik-
en' bonificatie pakte. In totaal
ep de Zwitser dus 21 seconden
ïop de Amerikaan, een te ver-
aarlozen marge. Abraham
llano verloor ruim zeven mi
men en zakte daardoor van de
iveede naar de achtste plaats.
Pavel Tonkov liep rake
lappen op. Hij kelderde uit de
iptien.
Armstrong had in de slotfase
illicht in het spoor van Zülle
Virenque kunnen blijven.
Maar dan had Lance tot op de
adem moeten gaan en dat was
nverstandig geweest", aldus
aiyneel. „Ik ben tevreden over
t manier waarop de etappe
iopen is en over de wijze
aarop Lance heeft gekoerst,
laar sprak intelligentie uit. Hij
iat zich niet gek maken. Zijn
indoverwinning komt nu erg
ichtbij."
Bruyneel zei dat hij bevreesd
as geweest voor de eerste Py-
neeënrit. „Als de andere ploe-
n nog iets wilden, moest het
indaag gebeuren. Ik was voor
af nerveus. Nerveuzer eigenlijk
dan Armstrong. Die heeft zó
ongelooflijk veel zelfvertrou
wen. We hadden afgesproken
dat de ploeg zo lang mogelijk
bij elkaar zou blijven. Dat is
perfect verlopen. Toen Kevin
Livingston het tempo niet meer
kon volhouden, heb ik tegen
Lance gezegd dat hij maar iets
moest uitrichten."
Virenque probeerde, tot en
thousiasme van het Franse pu
bliek, mee te springen met
Armstrong. De drager van de
bolletjestrui kon het tempo
aanvankelijk niet bijbenen. Hij
kwam later wel terug, maar was
te laat om Escartin nog te ver
ontrusten. Daardoor was er op
nieuw geen succes voor een
Fransman.
Het gastland nadert een diep
tepunt in de Tourgeschiedenis.
In 1969 duurde het tot de ne
gentiende etappe voordat een
Fransman (Raymond Delisle)
eindelijk succes had. Vandaag
staat etappe nummer zestien
op het programma.
Alex Zülle kon wel direct aan
pikken bij Armstrong. „Daar
was ik blij mee", zei Bruyneel.
„Hij had er belang bij om mee
te werken." Het duo bereikte
snel de groep die de etappe al
op de beklimming van de col
du Portillonhad laten ontplof
fen. Opmerkelijke aanwezige
daarin was Kurt van De Wou
wer, de Belg uit de Lottoploeg
die vlak achter Lance Arm
strong als vijfde de eindstreep
bereikte. Van De Wouwer staat
nu tiende in de algemene rang
schikking.
„De grootste druk is er nu
vanaf', concludeerde Bruyneel.
„Maar juichen doe ik pas als
Lance in het geel in Parijs aan
komt."
Boogerd ontsnapt maar net aan uitsluiting in de Pyreneeën
Escartin beleeft eindelijk moment van glorie in zware Pyreneeën-etappe
Salvador Escartin kon zijn ogen niet geloven en zijn tra
nen nauwelijks bedwingen. Met de hele familie was de
vader van Fernando vanuit zijn woonplaats Biescas in de
Spaanse provincie Aragon naar Piau-Engaly aan de an
dere kant van de Pyreneeën getrokken om zijn zoon, zo
als altijd, te zien verliezen.
Dat zijn ze zo gewend. De 31-
jarige Fernando Escartin is het
prototype van een geboren ver
liezer. Op het moment dat de
Kelme-renner in de beklim
ming van de col de Val Louron-
Azet demarreerde, maakte de
familie zich bij de finish dan
ook geen enkele illusie. Demar
reren, dat had hij wel vaker ge
daan. Maar een grote bergetap
pe als deze winnen, dat is een
zeldzaamheid in de carrière van
de klimmer.
Hoewel Fernando Escartin
zijn voorsprong gestaag uit
breidde, durfde de familie pas
te juichen toen de renner de
laatste bocht om kwam. Het
mannetje met de gepronon
ceerde neus kreeg eindelijk
loon naar werken. Een droom
werd waarheid, zijn eerste ritze-
ge in de Tour een feit. De
Spaanse vechtjas won de vijf
tiende etappe na een lange,
dappere solo in zijn typerende
hoekige stijl. Voor het eerst in
acht jaar Ronde van Frankrijk
beleefde Fernando zijn mo
ment van glorie.
Vader stormde naar zijn
zoon, drukte hem seconden
lang aan de borst en nam de
bloemen in ontvangst die an
ders altijd naar Escartins con
currenten gaan. Met de borst
vooruit beende hij vervolgens
naar de huldiging. Eindelijk had
Salvador Escartin ook eens re
den om trots te zijn.
Behalve de winst in de zwaar
ste etappe van deze Tour,
maakte Fernando Escartin een
belangrijke stap voorwaarts in
het klassement. Hij passeerde
Olano, Zülle en Dufaux in de
rangschikking en staat nu twee
de achter de ongenaakbare
Lance Armstrong. „Daar zijn
we al heel tevreden mee", glun
derde Salvador na afloop.
De Escartins zijn geen veelei
sende types. In Biescas vormt
de familie het bestuur van de
fanclub van de plaatselijke anti
held. Veel leden telt het gezel
schap niet. Er zijn niet veel
dorpsgenoten die zich met hem
willen vereenzelvigen.
Fernando Escartin heeft geen
bijnaam, er zijn geen anekdotes
over hem in omloop en praten
doet hij alleen als hij er echt
niet onderuit kan. Hij was al
nooit een druk type, maar sinds
zijn ploegleider Juan Fernandez
hem in 1994 in de kranten ver
geleek met Miquel Indurain,
komt er helemaal geen woord
meer over zijn lippen. „Wat
Fernandez heeft gezegd, is het
ergste dat mij kon overkomen.
Die druk kon ik niet aan", liet
de bescheiden coureur zich op
een onbewaakt ogenblik ont
vallen.
Escartin maakte meer tegen
vallers mee in zijn loopbaan. In
1995 wilde hij een serieuze gooi
doen naar de eindzege in de
Ronde van Spanje. Maar hij
brak dat jaar twee keer zijn
sleutelbeen. Toen hij daarvan
was hersteld en gereed was
voor de Vuelta, werd hij door
Mapei-GB gepasseerd. De re
den was dat hij voor volgend
seizoen al had getekend bij Kel
me. Dat lekte uit en dat kostte
hem zijn plaats. Dat had Escar
tin weer.
In '97 en '98 werd hij tweede
in de Ronde van Spanje. In '97
eindigde hij bovendien als vijf
de in de Tour de France. Die
positie zou hij vorig jaar wel
licht hebben verbeterd, ware
het niet dat Kelme solidair was
met de andere Spaanse ploegen
en de door dopingaffaires gete
kende Tour verliet uit protest
tegen de acties van de Franse
justitie.
Zijn terugkeer in de Tour
vierde hij gisteren met een
prachtige solo door de Pyrene
eën. Na afloop was hij verplicht
iets te zeggen over zijn zege.
Zowaar brak er een lach door
op zijn gezicht. „Ik had nog wat
meer tijd willen winnen op
Armstrong", zei Fernado Escar
tin. „Ik had gehoopt dat hij een
inzinking zou krijgen." Om
daar breed lachend aan toe te
voegen: „Maar natuurlijk is dit
een prachtige dag voor mij. Ik
draag mijn overwinning op aan
mijn ploeggenoten en mijn fa
milie. Ze zijn me al die jaren
blijven steunen. En zij moeten
vaak meer afzien dan ik."
