ILeiden Regio
'Nader onderzoek moordzaak Guljé'
burgerzaken is
verbouwing beu
Annie's Veijaardag: terras zonder poespas
'Je kan niet heel Afrika op je nek nemen
Waar een wil is
is een weg.
terrassen
Afsluiting Vrouwen weg
weer ongedaan gemaakt
Schoner rijden in Leiden met Shell Pura.
rassen bepalen 's zomers, als de zon tenminste een beetje wil
:hijnen, voor een groot deel de sfeer in de stad. Vanwege de
ensen die er komen, de entourage, de bediening en de kwaliteit
an de consumpties. Die geven het terras een vrolijk gezicht en
en voorbijgangers besluiten aan te schuiven. Of juist niet. Het
Isch Dagblad testte de afgelopen weken een aantal terrassen in
:iden en doet daarvan de komende weken verslag. Wat zijn zoal
leukste plekjes in de stad? En waarom? Vandaag: het terras van
Annie's Verjaardag.
ES F
rum.
NNAj
n, besl een van Leidens mooiste
ien. Hi kjes vinden we Annie's Ver
fden d 8- Waar de Oude en
hi uwe Rijn zich weer samen-
e igen en
log PfarV&D,
jevelrij
de
ogstraat,
Waag ei
in ver-
op de
rtebrug-
kbeur-
ngsom
Klacht
reeu-
i. Recla-
hoeft
tie's
t te ma-
Het
imeu-
air zit
ton-
nforta-
de aan-
zwemt een eend voorbij, of een
lege zak chips. De brasserie zit
onder een loempiakeet, maar
daar ruik je niets van.
Op een zon
dagmiddag
als de zon
de tempera
tuur ophitst
tot een zo
merse waar
de, is vrijwel
elk tafeltje
bezet. Ieder
een gaat
naar Annie's
Verjaardag,
van arme
student tot
Minervaan,
van pappa
en mamma
met de kin
deren tot
dagjesmen
sen. Ze zijn
Naam: Annie's
Verjaardag, Hoogstraat
Ambiance: prachtig
Bediening: redelijk
Kwaliteit: matig
Verhouding
prijs/kwaliteit:
voldoende
vrijwel zon
der uitzon
dering zeer
luchtig ge
kleed.
Op het tafel
tje tegen
over de in
gang flonke
ren twee
een jong stel in een roei- guldens en een kwartje in het
»t peddelt de man richting zonlicht, de fooi van een vorige
waterkant. Galant laat hij gast. Zeker zes keer loopt een
11 eerst uitstappen, onderwijl van de bediendes er aan voorbij
boot tegenhoudend. Bij An- als uiteindelijk na 7,5 minuten
s zit je op het water, soms een andere serveerster zich
or je de golfjes tegen de vlon- meldt. „Hoi", luidt de groet, die
klotsen. Zo nu en dan is toegespitst op de leeftijd en
HNSDAG 20 JULI 1999
Vrouw bespuwd en geschopt
mgENi Een 36-jarige vrouw is gisteren op de Broekweg door
twee jongens bespuwd, geslagen en geschopt. De Leidse reed
rond 20.30 uur op de Broekweg toen zij werd ingehaald door
twee jongens op een bromfiets. Zonder enige aanleiding viel het
tweetal haar lastig. Toen één van de twee tegen haar achterwiel
schopte, raakte de vrouw uit balans en kwam ten val. Met haar
hoofd raakte zij een lantaarnpaal. Aan de molestatie hield de
vrouw diverse schaafwonden over. Het onbekende duo ging er
lachend vandoor.
Echtelijke twist in Opvangcentrum
De politie heeft gisteren een 24-jarige bewoner van het
Opvang Centrum aan de Willem van de Madeweg aangehou
den. De man wordt er van verdacht dat hij zijn evenoude echt-
jenote heeft mishandeld en met een mes heeft bedreigd. Het
boterde al een tijd niet tussen het tweetal. De man is voorlopig
n verzekerde bewaring gesteld.
IVOLC VAN VOORPAGINA
een jaar lang stof happen, is
afdeling burgerzaken giste-
verhuisd naar haar nieuwe
derkomen in de nieuwste
ntvinst van het stadhuis aan
Breestraat: het atrium. Als
goed is, komt er nu lang-
am aan een einde aan de
erlast door betonstof en ver-
uvvingslawaai. Maar de eer
kinderziektes van de met
is overdekte binnenplaats
«en zich al aan. Door het
tbreken van zonwering,
ipt de temperatuur bij mooi
er snel op en worden beeld-
ïermen onleesbaar. En toen
gistermorgen ineens hard
gon te regenen, weigerden
ramen in het dak automa-
:h te sluiten. De schade bleef
lerkt tot een paar plassen op
vloer.
loördinator burgerzaken
rt-Jan Wolvers is blij dat de
eme verhuizing nu eindelijk
feit is. De kinderziektes en
feit dat de balies nog niet
emaal af zijn, neemt hij
voor lief. ,,lk ben blij met
nieuwe ruimte. Ik denk dat
^^hier de mensen beter, snel-
efficiënter van dienst
HHuien zijn. Het moet leuker
üs|Elen voor de klanten", aldus
fivers. Over de overlast van
afgelopen jaar is de ambte-
ar weinig subtiel. „Dat is ei-
ilijk niet de manier waarop
i werkgever met zijn werkne-
rs moet omgaan. Het is echt
ien geweest." Als het aan
ilvers had gelegen, zou bur-
zaken tijdens de verbouwing
isffllelijk elders onderdak heb-
flp gekregen. „Daar is ook wel
gekeken, maar dat was te
ïrnaar men zegt."
Burgerzaken was gisteren uit
sluitend open voor aangiftes
van geboorte en overlijden en
voor mensen die echt met
spoed een nieuw paspoort no
dig hadden. Vanaf vanmorgen
half negen zijn alle balies weer
normaal open. De nieuwe
ruimte van burgerzaken is ove
rigens nog lang niet af. Tot die
tijd is het nog een paar maan
den afzien. Doordat het ge
bouw een betonskèlet heeft,
klinkt het door het hele gebouw
door wanneer er ergens wordt
geboord. „Als we een klant niet
kunnen verstaan, dan hebben
we een probleem", merkt Wol
vers wat cynisch óp. „In het
verleden is dat wel gebeurd.
Dan ga ik naar die mensen toe
en vraag of ze even wat anders
kunnen gaan doen."
De verbouwing van het stad
huis en de geplande verhuizing
van verschillende afdeling blijft
ook op een ander punt een heet
hangijzer. 'Gemeentesecretaris
Klaas.de Vries moet voor half
september aangeven hoe hij de
ambtenaren in de toekomst wil
huisvesten. Om alle publieks-
balies straks bij elkaar te bren
gen, moeten de afdelingen fis
caal-juridische zaken en belas
tingen in ieder geval voor een
deel naar het stadhuis komen.
De ondernemingsraad betwij
felt echter of daar voldoende
ruimte voor is. De Vries stu
deert voorlopig op oplossingen.
„Formeel moet ik alles open
houden. Maar we hebben in ie
der geval de mogelijkheid om
rond de jaarwisseling het ge
bouw van IBM aan de Lange-
gracht in gebruik te nemen
voor onder andere de belas
tingdienst. Die zou dan nog wat
langer aan de Ir. Driessenstraat
moeten blijven zitten."
De gemeente heeft gisteren de
afsluiting van de Vrouwenweg
ter hoogte van het voormalige
Kruisherenklooster weer onge
daan gemaakt. De straat werd
woensdag 7 juli op aandringen
van bewoners die last hadden
van het vele sluipverkeer, volle
dig geblokkeerd. Leiden kreeg
hiervoor groen licht van buur
gemeente Zoeterwoude en de
provincie Zuid-Holland. Af
spraak was toen dat de blokka
de zou worden opgeheven als
de werkzaamheden aan de Eu-
ropaweg waren voltooid.
Al jaren wordt de verkeerssi
tuatie op de Vrouwenweg als
uitermate onveilig ervaren door
bewoners. Sluipverkeer, land-
bouwverkeer en vrachtverkeer
zijn hiervan de oorzaak. Veel
bewoners pleiten daarom voor
permanente maatregelen en
worden daarin gesteund door
de gemeente. Gedurende de as
faltering van de Europaweg (de
eerste weken van juli) was de
Vrouwenweg voor doorgaand
verkeer afgesloten. Landbouw-
verkeer werd gedurende die pe
riode tijdelijk toegelaten op de
Europaweg.
Deze maatregel is sinds giste
ren ingetrokken nu het werk
aan de Europaweg is voltooid.
Leiden wil dat de afsluiting een
permanent karakter krijgt maar
moet daarover in de slag met de
wegbeheerder, de provincie.
Zuid-Holland ziet liever geen
langzaam verkeer op de Euro
paweg. Om enigszins aan de
wensen van de bewoners tege
moet te komen, wil Zuid-Hol
land op de Vrouwenweg wél
een verkeerssluis toestaan.
Een groot nadeel van de sluis
is dat de bewoners nog steeds
niet zijn verlost van de overlast
van landbouwvoertuigen. „We
zijn weer terug bij aF". aldus
bewoner Cor Bronk. „Wat er nu
gebeurt, is inderdaad volgens
afspraak maar eerlijk gezegd
hadden wij gehoopt dat de
blokkade zou worden gehand
haafd tot er een permanente
oplossing voor het probleem is
gevonden. Dat de hekken dus
door de provincie zouden wor
den gedoogd. Nu moeten we
maar weer afwachten wat er uit
de onderhandelingen tussen
gemeente en provincie komt."
Bronk loopt hiermee vooruit
op de gesprekken tussen Leiden
en de provincie die gepland zijn
op donderdag 2 september. In
die onderhandelingen maakt de
gemeente zich sterk om land-
bouwverkeer permantent via de
Europaweg te laten rijden. Tot
dat hierover overeenstemming
is bereikt, blijft de Vrouwenweg
echter open voor bestemmings
verkeer en langzaam gemotori
seerd verkeer.
Kamervragen PvdA en D66
PvdA-kamerlid G. van Oven komt na bestudering van
het dossier over de in 1946 vermoorde Leidse ingenieur
F.H.E. Guljé tot de conclusie dat het onderzoek in de pe
riode 1946-1948 'nogal wat onzorgvuldigheden en on
duidelijkheden' bevat.
Hij zal hierover samen met het
D66-kamerlid J. Hoekema een
brief schrijven aan minister van
justitie Korthals met het ver
zoek om een nader onderzoek
door het college van procu
reurs-generaal. De kamerleden
willen weten waarom sommige
gegevens en tips destijds niet
goed zijn onderzocht.
Uit het dossier, dat onlangs
in het gemeente-archief van
Leiden is opgedoken, blijkt dat
er één hoofdverdachte is ge
weest in de moordzaak rondom
ir.F.H.E. Guljé, die op 1 maart
1946 in zijn woning aan de Van
Slingelandtlaan 8 in Leiden
werd doodgeschoten. Het be
treft hier de ondercommandant
van de Doelenkazerne in Lei
den, dat vlak na de oorlog een
interneringskamp was voor po
litieke delinquenten. Ir. Guljé,
die directeur was van N.V. Hol-
landsche Constructie Werk
plaatsen in Leiden, werd een
tijd in dit kamp geïnterneerd op
verdenking van economische
collaboratie. Hij werd vrijge
sproken en legde een geheim
rapport aan over de misstanden
in dit kamp en speelde dat rap
port door aan de regering.
Van Oven: „Het is niet gezegd
dat de ondercommandant de
dader is geweest, maar er was
toch een soort verdenking. Als
je ziet dat er bij de door hem in
geleverde wapens, waarvan er
een hetzelfde kaliber had als
dat waarmee de moord is ge
pleegd, geen technisch onder
zoek heeft plaatsgevonden, is
dat toch gek. Misschien heeft
dat onderzoek wel plaatsgehad,
maar ik kan de stukken erover
niet meer ontdekken. Daar
naast is het vreemd dat de me
deverdachte, een vrouw die
kort na de moord naar Indië
vertrok, nooit is gehoord. Alsof
ze daar in Indië niet aan de
tand kon worden gevoeld."
„Bovendien komt er in 1954
nog een tip binnen over een
eventuele moordenaar. Nu hoef
je die niet meteen serieus te ne
men, maar je kunt die toch op
zijn minst nog onderzoeken.
Dat is niet gebeurd, voor zover
ik dat tenminste kan overzien.
Tekenend is ook dat commissa
ris Meijer destijds het onder
zoek heeft overgenomen en een
aantal indringende gesprekken
heeft gevoerd over deze zaak.
Het is ook opvallend dat Scher-
merhorn destijds een condolé-
ancebezoek aan de familie
bracht, terwijl Guljé officieel
nog niet was vrijgesproken. Dat
is gek. Ik kan me voorstellen dat
de familie van Guljé de zaak
uitgezocht wil hebben. De
moord op hun vader moet een
traumatische ervaring zijn ge
weest."
SP is bezorgd
over bankieren
door gemeente
LEIDEN
Hoe gaat de gemeente Lei
den om met haar kasgeld,
en loopt Leiden niet de
zelfde ricico's als de pro
vincie Zuid-Holland? De
SP-fractie wil van burge
meester en wethouders
duidelijkheid over het ge
meentelijk treasury mana
gement, oftewel de wijze
waarop de gemeente haar
geld tijdelijk belegt, dan-
wel de kas tijdelijk aanvult
met geleend geld.
Voor het aantrekken van
beleggingsobjecten heb
ben Ben W toestemming
nodig van de gemeente
raad. Het is SP-fractielei-
der C. Vergeer opgevallen
dat de raad over deze za
ken in de begroting 1999
en in de Perspectiefnota
niet is geïnformeerd. Van
daar dat hij graag wil ho
ren of Leiden net als de
provincie zelf bankiert, of
daarmee de gehandeld
wordt in strijd met de af
spraken, en of daarmee ri
sico's worden gelopen.
Vergeer is niet de enige
die zich naar aanleiding
van het Ceteco-debacle bij
de provincie zorgen maakt
over de risico's van ban
kierende gemeenten. De
Vereniging Nederlandse
Gemeenten adviseerde
haar leden deze week om
zo snel mogelijk te stop
pen met risicovolle beleg
gingen.
het voorkomen van de bezoe
ker. De fooi laat ze liggen. Vijf
minuten later bezorgt ze de ge
vraagde cappuccino, geser
veerd in een grote Italiaanse
kom. Gelijk afrekenen.
De 'cappucci' oogt goed, met
een dikke laag schuim en ruim
voldoende cacao. Maar de sui
kerklonten nemen, eenmaal
losgelaten, een diepe duik en
verdwijnen meteen kopje on
der. De koffie smaakt niet
slecht. Intussen biedt het druk
ke vaarverkeer een vermakelijk
schouwspel. Een kleine motor
boot herbergt vijf man. De re
ling steekt amper boven het
wateroppervlak uit en het arme
pruttelmotórtje moet vreselijk
z'n best doen om het scheepje
vooruit te laten gaan.
Voor een volgend drankje is een
keer wenken genoeg. Het bier
tje komt de serveerster binnen
vijf minuten brengen. Twee mi
nuten daarvoor, als ze al een
keer met een vol dienblad langs
komt, zegt ze verontschuldi
gend: „Je biertje komt er zo
aan, hoor". Het glas is niet vol,
de schuimkraag meet een vin
ger en het bier is na twee slok
ken al doodgeslagen. Een tafel
verderop laat iemand z'n pisto
let achterham terugsturen. De
kleine kaart biedt overigens een
redelijk uitgebreid assortiment
aan lekkernijen en lunchge
rechten, met verschillende uit
smijters, pannenkoeken, beleg
de broodjes en enkele aardige
specialiteiten.
Een bonnetje vragen is geen
enkel probleem. Voor de ser
veerster dat komt brengen,
maakt ze eerst nog een vrolijk
praatje aan een andere tafel en
biedt ze bij een volgende haar
excuses aan omdat de De Ko-
ninck-bierglazen op zijn. De
man neemt zonder morren ge
noegen met het bolleke dat hij
krijgt. De rekening bij Annie's
bedraagt zes gulden. Drie gul
den voor het bier, en dus ook
drie gulden voor de cappucci
no.
LEIDEN ROBBERT MINKHORST
„Wie kent ons nou?", vroeg
Paulien de la Court van de SPC
in Leiden zich vorig jaar sep
tember af. „SPC staat voor
stichting basisgezondheids
zorg Casamance, de zuidelijke
regio van het West-Afrikaanse
Senegal, maar bijna niemand
die dat weet. Als je geld wilt
binnenhalen moeten de men
sen de naam en het doel van je
organisatie wél kennen. Daar
om hebben we de 'Wilde Gan
zen' ingeschakeld: die naam is
wijd en zijd bekend." Het idee
blijkt nu bijna een jaar later te
hebben gewerkt. De SPC haal
de in Leiden en de regio bij be
drijven, verenigingen en parti
culieren vijftienduizend gulden
op, een bedrag dat door de
Wilde Ganzen nog eens werd
verdubbeld. De dertigduizend
gulden zijn bestemd voor de
verbetering van de elementaire
gezondheidszorg in Kafounti-
ne, een dorpje in de Casaman
ce waar vijfentwintig duizend
mensen afhankelijk van zijn.
De eenvoudige kliniek of dis-
pensaire zoals de lokale bevol
king het ziekenhuisje noemt,
wordt in het najaar van het
geld gerenoveerd.
De la Court die zelf bij
Thuiszorg Groot Rijnland
werkt, werd gegrepen door het
Senegalese Kafountine toen ze
drie jaar geleden een collega
opzocht die daar les gaf. Op
verzoek van die collega maakte
ze eenmaal terug in Leiden een
rondje langs zorgverlenende
instanties om spullen voor het
dorp in te zamelen. Het aan
bod bleek overweldigend, ze
kreeg zelfs veertig ziekenhuis
bedden aangeboden, maar ook
veel te duur om te verschepen.
Volgens Frans Steffin, fondsen
werver van de SPC ontstond
toen het idee om in Leiden
geld bijeen te krijgen waarvan
ter plekke de apparatuur zou
worden gekocht.
Sinds drie jaar heeft de Leid
se stichting in Kafoutine twee
projecten uitgevoerd. Het eer
ste project, was de aanleg van
elektriciteit door middel van
zonne-energie. Zonnepanelen
foto pr
Steffin (links) en De la Court: „Tot nu toe hebben we alleen de vrouwen voorgelicht, maar het is de bedoe
ling om ook de mannen te bereiken." foto hielco kuipers
op het dak van de kliniek leve
ren de energie aan waarop een
medicijnenkoelkastje kan
functioneren en stromend wa
ter mogelijk is geworden. Het
tweede project was een voor
lichtingsproject voor vrouwen:
De la Court: „Mensen daar we
ten heel weinig over hun eigen
lichaam. Onze gezondheidsles-
sen omvatten de meest een
voudige dingen zoals hygiëne,
babyvoeding en gezinsplan
ning. Tot nu toe hebben alleen
de vrouwen voorgelicht, maar
het is de bedoeling om ook de
mannen te bereiken."
Een werkgroep van inwoners
uit Kafountine zorgt ervoor dat
het geld uit Nederland goed
wordt besteed. Met de SPC
wordt een tijdschema en een
budget vastgesteld waar de
groep zich strikt aan moet
houden. Paulien de la Court
gaat twee keer per jaar naar
Kafountine voor een werkbe
zoek. Steffin: „Je moet je neus
er wel laten zien daar anders
gaat het niet goed." De la
Court kiest voor een omzichti
gere beschrijving. „De werk
groep heeft regelmatig een sti
mulans nodig omdat ze weinig
ervaring heeft met organiseren.
Het klopt wel dat de mensen
een andere instelling hebben,
ze leven bij de dag en denken
niet in lange termijnen.
De la Court en Steffin vinden
dat ze niet mogen mopperen
over de opbrengst. „Voor de
renovatie is het genoeg maar er
is altijd meer geld nodig om
verpleegkundigen op te leiden
bijvoorbeeld. Volgens hen
werkt de projectmatige aanpak
omdat het initiatief en de inzet
van de lokale mensen komt.
Steffin: „Wij vertellen hun niet
wat ze moeten doen, zij bepa
len hun eigen behoeften en die
probeert de SPC te ondersteu
nen. Kijk, je kan als organisatie
niet heel Afrika op je nek ne
men, dat lukt zelfs de Verenig
de Naties niet. Deze kleinscha
lige opzet is beheersbaar. De
financiers zien echte resultaten
en dat is heel belangrijk."
