UIT
Presteren heeft in Alkemade
niet de hoogste prioriteit
'Monaco aan den Rijn'
Laveren tussen de strobalen in
Sport
SLOOS
sport
21
GESPROKEN
Triatleet Dennis
Looze in de Volks-
krant:
Het is een jungle: bij
het zwemmen wordt
geschopt en geslagen, er schieten
toch 70 triatleten tegelijkertijd
op de eerste boei af. Er is al eens
een triatleet bewusteloos gesla
gen.
Idem, over de Nieuw-Zeelan-
der Hamish Carter:
„Ik tikte per ongeluk tegen zijn
tenen. Hij haalde toen uit, niet
gewoon meer. Ik ben later naast
hem gaan fietsen en heb hem
gewaarschuwd dat als hij dat
nog een keer zou flikken, hij in
geen enkele wedstrijd zou finis
hen waaraan ik ook meedeed.
'Atletiekgoeroe' Henk Kraaij-
enhof in Voetbal Internatio
nal:
„Ik heb ook de videoband gezien
die Foppe de Haan heeft ge
maakt over conditieopbouw.
Achterhaalde methodieken, die
de evoluties van de laatste jaren
missen.
Idem:
„Vorige week zag ik een foto van
een revaliderende Dennis de
Nooijer die in side-backs (Een
krachttraining-apparaat, red.)
stond te hengsten. Dat heb ik
mijn atleten al jaren geleden
verboden. Van die apparaten
rddk je geblesseerd. Die pompen
één spier op.
Kraaijenhof in Sportweek over
atletiek:
„Er zijn niet genoeg goede coa
ches in Nederland, of ik moet
zeggen: gekken. Want je moet
wel gek zijn om voor een hon-
gerloontje zoveel moeite ergens
in te steken.
MW-speler Jerry Taihuttu in
Sportweek over zijn actie
waarbij Jochem van der Hoe
ven van Sparta zijn been brak:
„Ik had niet verwacht dat het
me zo zou aangrijpen. Zoiets
gooit je hele leven overhoop. Ik
ben afgeschilderd als een crimi
neel, omschreven als een moor
denaar.
Shirtjesverzamelaar Peter
Bosz in Sportweek:
„Ik begrijp trouwens niet dat
spelers al vóór een wedstrijd met
hun directe tegenstander afspra
ken maken om te ruilen, omdat
ze zijn shirt zo graag willen heb
ben. Dan geef je hem - nog voor
er een bal getrapt is - al een
voorsprong toon je veel te veel
respect en waardering.
De Australisch/Nederlandse
wielrenner Henk Vogels in
Sportweek:
„Ik hoorde dat ze de iT hebben
gesloten. Belachelijk. Als ik in
Nederland ben, is dat één van
mijn favoriete uitgaansplaat-
sen. Trouwens, overal, in bijna
elke discotheek, wordt xtc ge
bruikt, niet alleen in de iT. Of ik
daar aan meedoe? Welnee joh,
dat hebben wielrenners toch he
lemaal niet nodig.
Bobby Haarms in Sportweek:
,Als Michels vond dat de sfeer te
los was, werden we naar een
bioscoop vervoerd. Moest er een
film gedraaid worden waarin
veel bloed vloeide. Of we gingen
in Den Haag naar een ijshoc-
keywedstrijd van HYS. En dan
maar hopen dat het flink mat
ten werd op het ijs.
Idem, over Frank Rijkaard in
de rust van de Champions
League-finale (Ajax-AC Milan)
in 1995:
'Trainer, mag ik het woord
even', vroeg-ie aan Louis. 'Ga je
gang', zei Louis. Toen kwam
liet, hè. Frankie heeft toen See-
dorf flink de les gelezen. Op een
heel beschaafde, maar wel in
dringende manier. Hij is niet
gaan schelden, maar legde uit
dat Seedorfz'n taken verwaar
loosde, z'n positie niet hield.
Toen Rijkaard uitgesproken
was, bleef het even doodstil.
Nee, Seedorfzei niets terug, die
was ook onder de indruk.
Idem, over de terugvlucht
naar Nederland:
We stonden op een gegeven
moment met z'n tienen in de
cockpit. Kondigde de piloot aan
dat hij een stuntje uitging ha
len. Liet hij het vliegtuig even op
en neer gaan. Even terugzwciai-
en naar die duizenden mensen
op het Museumplein. Daar heeft
die piloot nog een berisping
voorgehad. Die kist was gloedj-
enieuw. Dit was z'n eerste offici
ële vlucht."
Trainer Dick Advocaat van
Glasgow Rangers in het Alge
meen Dagblad:
„Ik ben enorm gericht op resul
taat. Voortdurend. De normale
dingen om mij heen zie ik niet
meer. De jaargetijden. Wat ge
beurt er in de maat
schappij? Ik volg dat
op een afstand. Ik
maak geen deel uit
van de normale we- W
reld. Ik sta erbuiten.
Dave van der Meer (links) en René van der Linden, al jarenlang trouwe deelnemers aan het Alkemadese
open toernooi, in hun finalepartij heren-dubbel Cl.
clubs, waar ze wel tegen gelijk
waardige tennissers kunnen
spelen." Maar natuurlijk ver
melden de statuten wel dat het
tennis op zo'n hoog mogelijk
peil moet worden gehouden: zo
zijn jeugdleden verplicht om de
trainingen bij te wonen.
„Een jaar of vijf geleden hebben
we wel eens een team gehad
dat op landelijk B-niveau speel
de. Maar echt niet dat het terras
hier toen vol zat", zegt Schoen
maker. Het geeft nogmaals aan
dat het bij TV Alkemade om an
dere dingen draait. „We heb
ben geen zwaar gesponsorde
jeugdteams. En het merendeel
van onze leden zou het ook niet
pikken als we duizenden gul
dens in het eerste team zouden
steken", zegt voorzitter Stikkel-
broeck. „En daar hebben ze ge
lijk in."
Maar ondanks het feit dat het
clubgevoel bij deze vereniging
gelijk staat aan gezelligheid,
trekken de bestuurders zich wel
degelijk iets aan van de serieu
zere zaken in het leven: op 21
augustus staat een groot fiefda-
digheidstoernooi op het pro
gramma. „Eén van onze leden
is betrokken bij de Stichting
Weeshuizen Jakarta. En die
mensen komen natuurlijk altijd
geld tekort. Daarom organise
ren we een toernooi, waarvan
een deel van het inschrijfgeld
naar die stichting gaat. Daar
naast zal er een grote bus in de
kantine staan, waarin donaties
gedaan kunnen worden."
Het toernooi nadert met de
laatste partijen het einde en de
vrijwilligers van TV Alkemade
zullen na de verschillende prijs
uitreikingen gaan beginnen met
de schoonmaak van kantine en
terras. „En dat helemaal voor
niets", zegt de voorzitter. „Ba
nen vegen, ramen lappen, nie
mand voelt zich te groot om
ook dat soort dingen te doen.
De mensen komen hier graag
en zijn trots op hun club. Daar
om doen ze het."
TEKST RAYMOND GRIMBERGEN
FOTO'S HIELCO KUIPERS
Naam: Tennisvereniging Al
kemade.
Opgericht: juni 1964.
Ledenaantal: 520, van wie
140 jeugdleden.
Contributie: 250 gulden (se
nioren) en 225 gulden (juni
oren).
Ledenaanmelding: 071 -
3315771 (Wilraa Hoogen-
boom).
Hoogtepunt: De bouw van
de nieuwe kantine, vijfjaar
geleden.
Dieptepunt: „Ik zou echt
geen dieptepunt kunnen be
denken." (Voorzitter Ruud
Stikkelbroeck).
e denderen met een enorme
i snelheid over het circuit,
nitch laar met geluidsoverlast
Ten 'iet a^emaal reuze mee. De
1 irokarts' die deelnemen aan
eAlphense stratenrace kun-
met blote oren aan-
fiouwd worden. Met z'n der
gen laveren ze vier manches
ng tussen de strobalen over
1 et 850 meter lange parcours,
at in Nederland gerust uniek
tnoemd mag worden. Hoewel
tinder kronkelig en niet tus-
de huizen of langs het casi-
,vedst o, is zo'n stratencircuit een
jlomi eetje 'Monaco aan den Rijn',
en van Leeuwen is verant-
oordelijk voor de happening,
e 'kartgek' uit Alphen is er
ïel aan gelegen de sport be-
endheid te geven. Van Leeu-
dstrij en gooit zijn ziel en zaligheid
'het karten en niet alleen om-
et hij er een centje aan ver-
uitgi ent. De Alphenaar heeft zijn
an 0 '?en kartzaak, importeert ver-
alevvifhillende modellen en houdt
een raceteam op na. Dat hij
stratenrace juist in Alphen
vetei#ganiseert, is niet zo vreemd,
phen heeft op racegebied een
aam hoog te houden. Beken-
?legd Coureurs als Sandra van der
acte d tot, Gaby Uljee en Tim Coro-
ospo' bijvoorbeeld, wonen er. „Er
ilome in heel veel Alphenaren die
Ton cen en ook heel veel bedrij-
gecoc ffidie sponsoren. De meeste
c ps zijn 'op' Zandvoort en
iet iedereen wil daarheen om
v: !'te bekijken. Dus heb ik ze
1,5841 aar hierheen gehaald", zegt
lite-n an Leeuwen. Om eraan toe te
Tt fcgen: „En hier komen ten-
?ep re toste veel mensen op af. Bij
'dere kaïtraces op gewone
'cuits zijn de toeschouwers
alleen de monteurs en de
vriendinnen van de deelne
mers."
De kartwedstrijden bieden een
goede aangelegenheid voor de
coureurs en sponsors om zich
te presenteren. Tussen de vier
manches door worden korte
demonstraties gegeven van de
tour- en formulewagens die
normaal op de diverse grote
circuits in Europa rijden. Ook
burgemeester Schoof waagt
zich met volle overgave achter
het stuur bij de duokart. Auto
dealers krijgen de kans om de
duurdere en nieuwe modellen
te showen. „En daar moeten ze
gewoon voor betalen", zegt
Van Leeuwen. Met die bijdra
gen wordt het evenement be
kostigd. Een dagje stratenrace
in Alphen kost al gauw ruim
vijftienduizend gidden. Deel
name is dit keer gratis. Bij wed
strijden op bestaande circuits
dekt het inschrijfgeld het ge
heel volledig.
Prokarts verschillen van de an
dere klassen doordat ze in
plaats van één twee-taktmotor
over twee vier-taktmotoren be
schikken. Nadat Van Leeuwen
deze kart drie jaar geleden in
Nederland introduceerde, heeft
de populariteit een enorme
vlucht genomen. Van de
twaalfhonderd licentiehouders,
racet eenderde deel in de prok-
art. Dat, terwijl er nog twaalf
andere klassen zijn. Hoewel het
nieuwe model een lagere top
snelheid heeft - de prokart
komt tot ongeveer lOOkm/u te
genover 130km/u die de ande
re opgevoerde skelters halen -
is het veel gebruiksvriendelij
ker. „Die twee-taktmotoren
vergen meer onderhoud en zijn
dus veel duurder. Dat is bijna
niet te betalen. In de prokart
hoef je feitelijk alleen wat olie
te gooien en hij rijdt een heel
jaar. De prokart is daarnaast
ook geluidarmer en milieu
vriendelijker", verklaart Van
Leeuwen het succes.
Daarnaast moeten de prokarts
van gelijkwaardige kwaliteit
zijn, zodat de stuurmanskun
sten bepalen wie de beste is en
niet degene met de beste mon
teur of fabriek achter zich.
„Want iedere boerenlul kan op
een recht stuk weg 300 kilome
ter per uur rijden. De karts
hebben alle dezelfde motor,
koppeling, banden en gewicht.
Daardoor is het rijden van kwa
lificatiewedstrijden om tot de
startvolgorde te komen, in feite
overbodig. „Als wij kwalificatie
trainingen rijden, eindigen 25
coureurs binnen een seconde
van elkaar. In de Formule 1
hoogstens vier", aldus Van
Leeuwen.
De Alphenaar, tevens eigenaar
van het organisatiebureau Kar-
ting Events, heeft een ruime er
varing met de karts. Zelf nam
hij met zijn team onlangs deel
aan de 24-uursrace van Le
Mans. het kleine broertje van.
In Nederland organiseert Van
Leeuwen veel van dat soort ra
ces uiteenlopend van 4 tot 24
uur. De wedstrijden op het in
dustrieterrein Molenwetering
behoren tot de categorie
sprintwedstrijden. Elke race
duurt 25 minuten. Wie aan het
eind op kop ligt wint. De start
volgorde wordt bij deze gele
genheid, anders dan in de For-
mulel-wedstrijden, bepaald
Vier manches lang laveerden de karts tussen de strobalen over het 850 meter lange parcours.
door loting. Van Leeuwen: „In
de tweede manche geldt dan
een omgekeerde volgorde. Bij
de derde manche, de pre-fina-
le, wordt de volgorde bepaald
door de uitslagen van de eerste
twee manches. In de finale,
waar het uiteindelijk om gaat,
is de uitslag van de derde race
weer bepalend. En dan is er
nog een dagklassement.'' Voor
de winnaar is geen geldprijs
weggelegd. Met bloemen, een
beker en een van de grote jon
gens afgekeken fles ongekoelde
champagne, moet hij zich te
vreden stellen.
Enige verwarring is er al na de
eerste race, waarin door ver
schillende ongelukken twee
keer de rode vlag wordt ver
toond om aan te geven dat de
race geneutraliseerd is. Op een
stratencircuit heeft een crash
grotere gevolgen voor het ver
loop van de race, doordat er
geen uitwijkmogelijkheden
zijn. „Als je op een gewoon cir
cuit 'spint', glijd je door op het
gras", analyseert Van Leeuwen.
„Hier zitten er gelijk drie in je
nek. Ze rijden hier soms veel te
hard." Om zich vervolgens -
per ongeluk voor iedereen
hoorbaar - te laten ontvallen:
„Kartvolk is ook eigenlijk een
beetje dom volk.
TEKST» GERTJAN VAN GEEN
FOTO'HIELCO KUIPERS
Vijf Meiplein 17 - Leiden
Tel. 071 - 576 01 44
ER TUSSENIN
behoort de wachtlijst voor
nieuwe leden voorlopig tot de
verleden tijd. Geschiedenis is
ook het bierviltje dat dienst
deed als inschrijvingsformulier
voor het open toernooi, wat
vroeger nog wel eens gebeurde.
„Of mensen die een ansicht
kaart stuurden vanuit hun va
kantie-adres en daarop gelijk
vermeldden dat ze de volgende
vijfjaar aan het toernooi mee
wilden doen", herinnert Stik
kelbroeck zich. „Met die aan
pak duurden partijen soms wel
eens tot twee, drie uur 's
nachts. Natuurlijk had dat ook
wel z'n charme, men lachte er
zelfs om. Maar ik denk niet dat
de deelnemers dat nu nog zou
den kunnen waarderen."
Volgens Arie Schoenmaker is de
toernooi-planning echter niet
het enige dat in de loop der ja
ren binnen de club is veran
derd. .Alles is zakelijker gewor
den, maar dat zie je eigenlijk in
de hele maatschappij. En dus
ook bij onze vereniging. Kijk,
vroeger kwam je gewoon met je
racket naar de club toe als je zin
had om te tennissen. Nu maakt
iedereen van te voren een af
spraak met elkaar. Ik vind het
best jammer, dat dat spontane
er een beetje af is." Onlangs
heeft de club dan ook besloten
om het 'racket-trekken' nieuw
leven in te blazen. „Bijvoor
beeld voor mensen die nog niet
zo lang lid zijn, en die dus nog
niet zo veel andere leden ken
nen, is dit erg handig", zegt
Stikkelbroeck. „Je weet van te
voren niet tegen wie je speelt,
maar je leert zo wel mensen op
de club kennnen. Na een wat
aarzelend begin is deze avond
echt een topper geworden."
Het hoogste niveau hoeft TV Al
kemade niet te halen, vinden
Stickelbroeck en Schoenmaker.
„Voor een relatief kleine tennis
vereniging als deze is dat ook
bijna onmogelijk", zegt de eer
ste. „Je hebt wel eens één talent
binnen de club, maar nooit een
stuk of tien. Dus kun je ze ook
nooit binnen de vereniging
houden, omdat er niemand van
hun niveau is om tegen te spe
len. Vaak zie je die talenten dan
ook vertrekken naar grotere
anuit half in het groen verscholen plekjes - meer
ruimte is er niet op het nauwe toegangspaadje - wor-
m» ien de wedstrijden gevolgd. Ook even verder, op het ter-
ias van het clubgebouw, is geen stoel onbezet. De 22 fi-
ialewedstrijden van het open toernooi van Tennisver-
"oi iniging Alkemade zorgden gisteren voor een behoorlijke
troom tennisliefhebbers richting de zes gravelbanen
ij an de club. „Wie Tennisvereniging Alkemade zegt, zegt
IS ^zelligheid", vindt parkcommissie-voorzitter Arie
10choenmaker. En de aanwezigen bewijzen de juistheid
an deze stelling. En daar is het de club op de grens van
- [oelofarendsveen en Oude Wetering ook om te doen:
Presteren is niet prioriteit nummer één."
CLUB van de WEEK
TV Alkemade
2i" ennisvereniging Alkemade
ïoi, jert dit jaar haar zevende lus
trum. „In juni 1964 is deze club
op particulier initiatief opge
richt", vertelt preses Ruud Stik
kelbroeck. „Je kunt wel zeggen
door een aantal plaatselijke no
tabelen, want in die tijd was
tennis nog een redelijk elitaire
sport." Voor het ledenaantal in
die begindagen moet de voor
zitter zich 'op glad ijs' begeven,
maar hij schat het op een stuk
of vijftig. „Er waren in ieder ge
val drie tennisbanen en het eer
ste clubhuis was zo'n schaftlo
kaal op wielen, die door bouw
vakkers wordt gebruikt. Pas een
paar jaar later kwam er een
echte kantine, gebouwd door
leerlingen van de LTS, onder
leiding van hun bouwleraar."
Omdat de populariteit van de
tennissport vooral in de jaren
zeventig flink begön toe te ne
men, werd er in 1982 besloten
een vierde baan aan te leggen.
En met de huidige zes banen
TEAM van de WEEK
De wedstrijdleiding
tes van Berkel, Riet Akerboom, Hanneke van Dorst, Danny Loos, Gerco Gravekamp en Martijn van
)m (v.l.n.r.), vormen de wedstrijdcommissie van het open toernooi van TV Alkemade.
e toernooicommissie van tennisvereniging Alkemade had gistermiddag, na het einde van de laat
ste partij, 307 wedstrijden onder haar hoede gehad. In één week. Vorige week zaterdag zijn we
jonnen vertelt commissievoorzitter Agnes van Berkel. „En gelukkig is er de hele week geen spatje
j 'gen gevallen." Met Pasen gingen de eerste inschrijfformulieren al richting 75 tennisverenigingen in
ZJf t regio. „Daarnaast hebben we de mensen die de vorige jaren hebben meegedaan, opnieuw een uit-
j odiging voor het toernooi gestuurd.Het resultaat: 140 meer inschrijvingen.
amen met vijf commissieleden stond Van Berkel voor het helse karwei om alle spelers in te delen.
Dat is vooral een kwestie van heel veel bellen. En meestal komt er dan wel een kleine discussie op
ting, omdat niet iedereen op een bepaald tijdstip aanwezig kan zijn.Toch kregen de zes het voor
Ikaar om het eerste weekeinde 71 wedstrijden in te plannen, waardoor de voortgang van het toer-
ooi in de rest van de week in ieder geval niet meer in gevaar kon komen.
•oorb 'te speeldag kwam de commissie om negen uur 's ochtends bij elkaar voor een gezamenlijk ontbijt.
ete 'adat de eerste spelers aan hun partij begonnen waren, moest ook de commissie haar werkzaamhe-
an jj| m starten. En over het algemeen werd het voor de meesten dan wel een uur of tivaalf 's nachts.
Waar het is wel heel erg gezellig geweest. Als ik hier morgen ben en zie dat het weer een stukje rusti-
'.ris, zal ik wel even denken: 'hè, het is weer afgelopen.' Dan begint het leven van alledag weer."
*119107
