'Ben ik ronderenner of niet?' MRI50N nuns u PELOTON Gaan ze Armstrong nu van zijn fiets slaan?' Tour de France Wie geen bewijzen heeft, ioet zijn mond houden' F7RM57KONG BH550NS ZACHTE BERM Water drinken en asfalt happen lbo ergert zich aan 'verdrevenBassons F7 LR GAUDENS RENE BANIERINK I Dekker maakte er maar een evan. 'Bassons? Die ken ik Ivf Maar Erik toch, je weet die renner met nummer die.. 'Oh, nummer 152. Ja, nis ik wel', lachte de Rabo- eder er- Franse kranten brachten gevallen held afgelopen einde vrijwel allemaal op "m iorpagina en pasten er in dere gevallen de indeling roor aan: de sport verhuis- ar voren en kreeg een plek binnenland pagina's. °iaal il0Phe Bassons heette de iej ion in kwestie. Een jonge sman die vorig jaar voor de reden Festina-ploeg reed isch lar bister Clean' werd ge- id. Omdat hij in tegenstel- ot een stel collega's conse- elke vorm van stimulan- :igerde te nemen, jaar rijdt hij voor Fran^ai- Jeux, die ploeg die vanaf *,v^ legin van de Tour de Fran- weert op 'helder water' te en in Bassons middels leid11115 en verhalen een ijverig dvoerder vond omtrent iggebruik in het peloton, ns de renner zelf is hem openhartigheid duur ko- te staan, is hij verandert in soort Don Quichotte. meer renners in het pe- zouden hem met de nek stad gaan aankijken omdat hij jke i het peloton', wensen de Franse ma- FOTO GPD GEORGE NUSMEIJER mentsleider Lance Armstrong zou hem zelfs verteld hebben dat hij zijn mond moest hou den. Bassons hield het., vrijdag voor gezien, nog voor het pelo ton afgelopen weekeinde zijn geboortestreek aandeed. De renner uit Mazamet kon de druk niet langer aan. Volgens Erik Dekker en Mi chael Boogerd was het 'geval Bassons' geen (zwaar) ge spreksonderwerp in de Rabo- bank-gelederen. Dekker: ,,Ik weet dat hij wat geroepen heeft over Virenque en dat hij het verdacht vond van Armstrong. Maar dat is niks nieuws meer onderhand. Er zal toch altijd ie mand deze Tour winnen. Dat betekent dat hij harder rijdt dan de rest en dat maakt hem direct verdacht. Zo gaat dat toch te genwoordig?", zegt Dekker cy nisch. Michael Boogerd ergert zich ook aan dergelijke interpreta ties. „Ik ga altijd van het goede van de mens uit. Dus als niet bewezen is dat iemand gebruikt heeft, ga ik er van uit dat hij zuiver is." De Rabo-kopman baalt ook van de suggestie dat alleen de renners van Fran^aise des Jeux op 'helder water' rij den. „Ik weet zeker dat ze bij ons ook op helder water rijden, dus zo bijzonder is het allemaal niet." Erik Dekker heeft onder hand genoeg van de insinuaties van Bassons en in zijn spoor al le Fransen en de Franse pers. „Wie geen bewijzen heeft, moet zijn mond houden." l-wielrenners in de Tour in een genot voor het oog. \\tgebuikte mannetje daar ie bar, het zal toch niet Lu- '"ji lmair zijn, de Tourwinaar i|swi|k 966? Groot' m driedelig Pa^ die de ts na afloop van de etappe het podium leidt - ver- i het is de Nederlander Manders, assistent cere- Hagenaar moet op kruispunt carrière bij zichzelf te rade gaan Ziek, zwak, misselijk en volkomen uit vorm zijn de renners van de Ra- bobankploeg de laatste week van de Tour de France in gegaan. Parijs halen is nog het enige objectief. Dagsucces, het minste waar op gere kend was, lijkt verder weg dan ooit voor de ploeg die in het voorjaar zo veel verwachtingen opriep voor de wedstrijd waar nog steeds alles om draait: de Ronde van Frankrijk. SAINT-GAUDENS FRED SEGAAR Twee weken zijn Michael Boogerd en zijn helpers onderweg en in die periode hebben ploegleiding en renners de be vestiging gekregen van hetgeen ze voor af vreesden: van coureurs die zich in maart en april hebben leeg gereden, mag in de Tour niet al teveel meer wor den verlangd. Het algemeen klassement spreekt wat dat betreft boekdelen. Van de top tien is er geen renner die net als Michael Boogerd de meeste klassiekers reed, geen collega uit dat rijtje die net als de Hagenaar al in februari de Ronde van de Middellandse Zee met de voorsten mee reed. Michael Boogerd wil als het even kan niet alleen iedere dag koersen, maar óók nog eens met de allersterksten om de zege strijden. Wat dat betreft heeft hij wel wat van Lance Armstrong. Zijn leef tijdgenoot heeft eenzelfde krijgershart. Maar er is ook een belangrijk verschil tussen de twee: hun begeleiders. Johan Bruyneel heeft Armstrong onmiddellijk na zijn aantreden bij US Postal duidelijk gemaakt dat hij één doel diende te stel len: als tweede Amerikaan na Greg Le- mond de Tour winnen. Zijn hele voor seizoen stond in het teken van de maand juli. Michael Boogerd, óók 27, maakt nog steeds van iedere kermis- koers een krachtmeting, gaat zelfs in de training tot op de bodem. Hij wil steeds maar de bevestiging hebben dat hij de beste is. Lukt het een keer niet, dan denkt hij dat hij het fietsen verleerd is. Hij durfde dit wielerjaar nog geen keu ze te maken tussen voor- en hoogsei zoen. Boogerd wil ieder jaargetijde goed zijn. Het mankeert er nog maar aan dat hij zich in december en januari niet tus sen de veldrijders voegt. Als een renner niet in staat is zichzelf in te tomen, dan ligt er een schone taak voor de ploeglei ding. Voor Theo de Rooy en Adri van Houwelingen is het moment gekomen hun renner duidelijk te maken dat hij op een kruispunt is aangekomen: word ik ronderenner of klassiek coureur? Boog erd zei vorige week nog dat het hem een goed idee leek volgend jaar alles op de Tour te zetten. Enkele dagen later alweer was hij er anders over gaan denken. Als de Rabobankploeg deze Tour evalueert, moet de toekomst van Michael Boogerd het eerste punt van de vergadering zijn. De Rooy en Van Houwelingen zijn ploegleiders die hun coureurs in hun waarde laten en veel verantwoordelijk heid bij de uitvoerders leggen. In de maand april, waarin de Rabobankploeg de nummer één positie op de UCI- ranking bereikte door in de breedte goed te presteren, bleken de Rabo's ech ter niet altijd tot logisch denken in staat. Jan Raas moest er aan de vooravond van de Amstel Goldrace aan te pas ko men om de ploeg duidelijk te maken dat hun manier van rijden wel veel sympa thie, maar weinig overwinningen ople verde. Hij verordonneerde dat ze, een maal in een kopgroep, hun benen stil dienden te houden als één van hun me devluchters een betere sprinter was. Raas voelde zich ook tijdens deze Tour gedwongen zich met de tactiek te bemoeien, iets dat hij liever niet meer zou doen - anders was hijzelf wel in de volgwagen blijven zitten. Maar toen in de etappe naar Saint-Nazaire het pelo ton brak en de gevallen Michael Boog erd drie van zijn ploegmakkers (Dekker, Den Bakker en Jonker) steeds verder bij zich vandaan zag rijden, greep Raas de telefoon en belde De Rooy met de vraag of het niet verstandiger zou zijn het trio te laten afzakken zodat steun kon wor den verleend aan de kopman. Theo de Rooy verdedigde zich na de rit met de mededeling dat hij in de cha os die door massale valpartij was ont staan, het overzicht was kwijtgeraakt. Hij wist niet waar zijn renners zich be vonden, zo zei hij. Boogerd was kort daarvoor gevallen en groggy. De Rooy had kunnen vermoeden dat Boogerd zich niet in het eerste gelid bevond en dus hadden de anderen in de remmen moeten knijpen. Een ploegleider hoeft tijdens de wedstrijd niet zo vaak in actie te komen, maar dis het moet, dient hij daadkrachtig op te treden. Dddr dient hij op te worden beoordeeld. Er waren méér zaken die succes van de Rabobankploeg in de Tour de France in de weg stonden. Door de ervaringen van vorig jaar, toen de Franse justitie een razzia hield bij TVM, is de ploeg bang geworden met eenzelfde overval te worden geconfronteerd. Dat gold voor alle ploegen, maar voor de Rabobank in het bijzonder. Niet omdat ze iets te ver bergen hebben bij de ploeg - TVM zat per slot van rekening ook een avond vast zonder dat er ook maar iets was bewe zen - maar omdat de bank meer dan alle andere sponsors hecht aan zijn degelijke imago. Om alle risico's uit te sluiten, werd de Vlaamse ploegarts Leinders thuis gela ten en mocht de in Frankrijk werkzame Peter Plag mee. Met name Michael Boogerd miste zijn eigen dokter. „Want hij kan me zeggen waarom het niet gaat zoals het zou moeten gaan." De keuze om Leinders thuis te laten is missschien geen gelukkige geweest, maar het was ten minste een keuze. Amerikaanse media storten zich op een sport waar ze geen snars van begrijpen zijn scherp afgebakend in de wielrennerij. Roger De Vlaeminck, niet in de Tour maar thuis in zijn villa in Eeklo, vertelde een paar jaar ge leden dat hij knechten nooit te veel ruimte gaf. 'Want als ze eenmaal aan liet succes hebben geroken, willen ze méér en wer ken ze niet meer voor je. Aan de vooravond van een Bel gisch nationaal kampioen schap, in de jaren zeventig, dreigde te gebeuren waarvoor de Vlaeminck bevreesd was. Hij had met zijn meesterknecht én beste vriend Roland De Witte af gesproken dat De Witte vroeg in de aanval zou gaan om andere ploegen tot werken te dwingen zodat de kopman zeifin de fi nale nog fris zou zijn. Maar er was geen renner die zin had achter hem aan te gaan, waar door De Witte nationaal kampi oen dreigde te worden en dat was nou ook weer niet de bedoe ling van De Vlaeminck. ,,'Ik kon moeilijk zelf achter hem aan gaan en heb toen renners van andere ploegen betaald om Ro land terug te halen. "De Witte heeft er tot op de dag van van daag geen weet van. De vriend schap is blijven bestaan. Ze ont moeten elkaar nog steeds één keer in de week. Dan maait De Witte het gazon van De Vlae minck. SAINT GAUDENS RENÉ BANIERINK GPD-VERSLAGGEVER Negen jaar na de laatste Tour zege van Greg LeMond storten de media in de Verenigde Sta ten zich opnieuw op een sport waar ze geen snars van begrij pen: wielrennen. Maar dat maakt niet uit. Een Amerikaan leidt in de Ronde van Frankrijk: en wat voor een Amerikaan. Lance Armstrong is zijn naam. En is dat niet die man die ruim twee jaar geleden nog voor dood versleten werd toen bij hem kanker was geconstateerd? Dat is smullen geblazen en dus worden verslaggevers en tv- ploegen momenteel massaal ingevlogen voor de laatste week van een Iron Man' op weg naar eeuwige roem en glorie in 'the greatest bike race on earth.' Sophie del Rizzo is bij de So- cieté du Tour de France verant woordelijk voor de accreditaties van de schrijvende pers. „Bij de aanvragen voor dit jaar zaten veertien Amerikaanse media, dat is zo ongeveer het normale aantal de laatste jaren", legt ze uit. „Maar", zo voegt ze er di rect aan toe, „de meeste jour nalisten komen niet. Ze vragen alleen aan voor het geval dat het interessant voor ze wordt." Vorig jaar kwam een aantal verslaggevers alsnog over. De één vanwege het doping-moe- ras waarin de wedstrijd werd gezogen, de ander voor de goe de prestaties van landgenoot Bobby Julich. Del Rizzo krijgt in 'deze fase van de Tour vrijwel elke dag een telefoontje uit de Verenigde Staten met een ver zoek om een accreditatie of de mededeling dat geaccrediteer de verslaggevers alsnog afrei zen. „De afgelopen drie dagen hebben zich nog zes of zeven nieuwe media gemeld", zegt Del Rizzo. Hoewel het niet haar pakkie-an is, vermoedt ze dat het met omroepen nie( anders gaat. De sportzender ESPN is de hele Tour al binnen. „Maar ik hoorde van mijn collega dat CBS nu ook een ploeg deze kant op stuurt", zegt Del Rizzo. In de perszaal is de Ameri kaan James Raia driftig op zijn draagbare computer in de weer. De freelance wielerverslaggever uit Sacramento in Californië schreef de eerste twee weken om de andere dag een verhaal en moet de komende dagen nog een stuk of acht verhalen uit zijn vingers toveren. „Maar ik doe het graag, hoor. De afge lopen jaren leverde ik in een hele Tour hooguit een verhaal of zes, zeven." Vorig jaar was Raia blij met Bobby Julich, die als tweede eindigde in de Tour en hem wat extra werk bezorgde. Maar lang niet zoveel als nu met Arm strong. Volgens Raia heeft dat meerdere redenen. „Ten eerste is Julich in de Verenigde Staten volslagen onbekend, hij woont al jaren in Europa. Armstong is bekender omdat hij wereld kampioen is geweest en twee keer de Dupont Tour, de voor naamste race in ons land, heeft gewonnen. Ten tweede kijken Amerikanen alleen maar naar winnaars. Pas als je de beste bent, ook in een voor Amerika nen onbekende sport, word je interessant." Of dat dan kloot schieten of wielrennen is, maakt volgens Raia dan niet eens meer zoveel uit. Toch was aanvankelijk Julich de meesté kans toegedicht om de nieuwe Amerikaanse flets heid te worden en niet Arm strong. Raia: „Dit is de vijfde Tour voor Lance en hij heeft hem nog maar één keer uitgere den. Er waren zelfs maar weinig mensen in de Verenigde Staten die wisten dat hij de Tour ging rijden. Iedereen die een beetje met zijn achtergrond als kan kerpatiënt op de hoogte was, ging er vanuit dat hij een derge lijk zware wedstrijd als de Tour wel aan zich voorbij zou laten gaan. Dat zou immers waanzin zijn." Mede om die reden heersen er niet alleen bij de Fransen, maar ook bij een deel van het Amerikaanse publiek twijfels. „Nadat ik een verhaal had ge stuurd, kreeg ik te horen dat er te weinig over doping in stond. Ik moest vertellen welke drugs hij nam. Een voormalige kan kerpatiënt zou zonder doping toch nooit zo goed kunnen rij den, meenden ze." Raia werkt voor meerdere media. Dat zijn deze Tour de dagbladen San Diego Union, de Chicago Sun Times en de Aus tin American Statesman. Laatstgenoemde krant ver- Lance Armstrong rijdt ogenschijnlijk moederziel alleen door het Franse landschap. Volgens sommige Ameri kaanse journalisten hét ideale moment om de gele-truidrager van zijn fiets te slaan en zo het leiderstricot in te pikken. foto epa Patrick kovarik schijnt in Austin, de woon plaats van Armstrong, in Texas. Hoewel ze waarschijnlijk al veel over hun fietsende plaatsge noot hebben geschreven, heeft dat hun deskundigheid niet echt omhoog gekrikt, heeft Raia vorige week nog gemerkt. „Ik kreeg een e-mail, nota bene van een sportredacteur, van de krant. Die vroeg zich heel seri eus af of de andere renners, nu Armstrong in het geel rijdt, zou den proberen hem van zijn fiets te slaan om zo zelf in het geel te komen." Armstrong is dus 'hot', maar dan vooral ook door zijn ach tergrond als kankerpatiënt, denkt Raia. „Daar smullen ze in de Verenigde Staten van." Het kan hem nu bekendheid ver schaffen die verder gaat dan het kringetje van wielerliefhebbers. Raia: „Hoeveel mensen de naam Lance Armstrong kennen als we nu twintig Amerikanen er naar zouden vragen? Hoog uit twee of drie. Maar hij is nu wel vaste gast in de Today show. Daardoor weten nu ook huisvrouwen wie Lance Arm strong is." De hitte van gisteren heeft etappewinnaar Dimitri Konisjev gesloopt. Hij wil na afloop maar een ding: water. foto anp ed oudenaarden ALBI RENÉ BANIERINK GPD-VERSLAGGEVER De streek die afgelopen week einde de Tour de France ont ving, de Midi, staat bekend om de hitte die er kan heersen. Het peloton, tot afgelopen week einde nog niet echt geteisterd door de zon, moest er zaterdag echter aan geloven. En nog wel uitgerekend in de langste rit van de Tour: 236,5 kilometers waren er af te leggen tussen Saint-Flour en Albi. Na een aar zelend begin, brandde de zon ongenadig op de hoofden van de renners, liep de tempera tuur op tot tegen de 40 graden en was er vrijwel geen zuchtje wind om voor enige verkoeling te zorgen. Het belette een aantal avon turiers echter niet om er een paar kilometer na het vertrek al in te vliegen. „Ze gingen verdo rie al in de eerste honderd me ter", overdreef Michael Boog erd lichtelijk. De Hagenaar had zelf ook nog wel plannetjes ge had. „Het ging steeds op en af, dat was wel wat voor mij. En als ik, zoals nu, een beetje ge wend bén aan de hitte, kan ik er vrij goed tegen. Maar ik had direct na de start echt nog vre selijk zere poten, het was voor mij niet te doen." Toen na acht kilometer zich zestien dapperen los hadden gemaakt, reageerde van de Ra- bobank-ploeg alleen Erik Dek ker nog. „Maar ik was te laat. Ze hadden pakweg dertig se conden, ik zag ze nog voor me rijden. Maar in je eentje krijg je dat gat niet dicht, zeker niet omdat ze op dat moment bezig waren los te komen." Van die zestien zag de Rus Konisjev, een dag later wel win naar in Saint Gaudens, het al snel niet meer zitten en liet zich terugzakken. De vijftien gingen door en kwamen zes uur later volledig uitgeput aan. Het enige wat ze interesseer den na de rit, de Italiaanse win naar Salvatore Commesso in cluis, was drinken, drinken en nog eens drinken. Een van de vluchters, de Oostenrijker Georg Totschnig uit de Tele- kom-ploeg, liet zich direct ach ter de finish tegen een hek val len en was enige tijd totaal niet aanspreekbaar. Hij had slechts een fles water aan de mond. De Nederlanders hoefden die dag iets minder hard te trappen dan de vluchters maar hadden desalniettemin flink last gehad van de extreme omstandighe den. Dekker en Boogerd hiel den het erop dat ze pakweg vijftien bidons hadden gedron ken, gevuld met water en ener giedrank, dat komt neer op bij na zeven liter vocht. En daar kwam na de aankomst en in het hotel nog wel het nodige bij. Maar Boogerd vond een ander ding veel vervelender: het zacht geworden asfalt. „Dat blijft aan de banden zitten en als je dan wat hard een afdaling afgaat, krijg je die troep van de gene die voor je rijdt allemaal op je lichaam en in je gezicht. Dat is echt heel smerig." sourde 122km 97km hoogteverschil en moeilijkheidsgraad I LePortillon Peyresourde Piau Engaly 1800m 0, 1298mjk 1569mVal-Louron j Menté 1349m- v Luchon Azet 1580m^ 1 LesAres O 628m O De eerste Pyreneeën-etappe is direct de laatste rit met een aan komst bergop: het skidorpje Piau Engaly is een debutant in de Tour. Onderiueg onder ande re de beklimming van de Mente, een col die in 1971 grote be kendheid kreeg omdat Luis Ocaha er een zeker lijkende Tourzege verspeelde. De Span jaard probeerde tijdens een wa re zondvloed in de afdaling een ontketende Eddy Merckx te vol gen maar moest dat bekopen met een valpartij. Ocaha gaf op met een gebroken sleutelbeen en enkele gebroken ribben. TOUR IN CIJFERS Dertiende etappe, Saint-Flour - Albi: 1. Commesso (Ita/SAE) 236,5 km in 5.52.45, 2. Serpellini (Ita/LAM) 0.02, 3. Piccoli (Ita/LAM) 2.07, 4. Lanfranci (Ita/MAP), 5. Roland Meier (Zwi/COF), 6. Mengin (Fra/FDJ), 7. Pena (Spa/BAN), 8. Pascual Rodri guez (Spa/KEL), 9. Lebreton (Fra- IBIG) 2.12, 10. Cerezo (Spa/VIT), 11. Perez Rodriguez (Spa/ONC), 12. Totschnig (Oos/TEL) 2.19, 13. Gar- cia-Acosta (Spa/BAN) 5.05, 14. Gi- unti (Ita/CTA), 15. Farazijn (Bel/COF) 10.40, 16. Zabel (Dui/TEL) 22.24, 17. Capelle (Fra/BIG), 18. O'Grady (Aus/CAG), 19. Barthe (Fra/CAS), 20. Simon (Fra/CAG), 53. Boogerd (Ne- d/RAB0) 22.32, 115. Lotz (Ned/RA- B0), 137. Den Bakker (Ned/RABO) 23.01, 140. Dekker (Ned/RABO), 143. Jonker (Ned/RABO). 154 en laatste Sweet (Aus/BIG) 26 46 Op gave: Memert-Nielsen (Den/USP) Veertiende etappe. Castres - Saint Gaudens: 1. Konisjev (Rus/MER) 199 km in 4.37.59 (42,952 km/u), 2. Faresm (Ita/MAP). 3. Lelü (Ita- /COF) 0.04, 4. Wesemann (Dui/TEL) 0.51, 5. Durand (Fra/LOT), 6. Belli (Ita/FES), 7. Zabel 13.27, 8. O'Gra dy, 9. Capelle, 10. Mondini (Ita- /CAT), 11. Sacchi (Ita/PLT), 12. Mi- chaelsen (Den/FDJ), 13. Auger (Fra- /BIG), 14. Wuyts (Bel/LOT), 15. Men gin, 16. Moreau (Fra/FES), 17. La- mour (Fra/COF), 18. Sivakov (Rus- /BIG), 19. De Waele (Bel/LOT), 20. Aggiano (Ita/VIT), 74. Boogerd, 99. Lotz, 140. Den Bakker 15.17, 141. Jonker, 146 Dekker, 152. en laatste Vogels (Aus/CAG). Opgave: Pellicioli (Ita/PLT), Artunghi (Ita/MER) Algemeen klassement: 1 Armstrong (VSt/USP) 67.23.28, 2. Olano (Spa/ONC) 7.44, 3. Züfle (Zwi/BAN) 7.47, 4. Dufaux (Zwi/SAE) 8.07, 5. Escartin (Spa/KEL) 8.53, 6. Heulot (Fra/FDJ) 9.10, 7. Virenque (Fra/PLT) 10.03, 8. Tonkov (Rus- /MAP) 10.18, 9. Nardello (Ita/MAP) 10.58, 10. Guerini (Ita/TEL) 11.07, 11Casero (Spa/VIT) 11.13, 12. Sal mon (Fra/CSO) 12.32, 13. Moreau (Fra/FES) 12.53, 14 Belli 13.26, 15. Peron (lta/0NC) 13.32, 16. Lan- franchi 14.30, 17. Etxebarria (Spa/ONC) 15.19, 18. Faresin 15.45, 19. Van de Wouwer (Bel/LOT) 16.16, 20. Roland Meier (Zwi/COF) 17.27, 54. Boogerd 46.35, 82. Lotz 1.16.19, 89 Den Bakker 1.21.07, 90. Jonker 1.2). 16, 118. Dekker I.33.42. 152. en laatste Sweet 2.35.53. Puntenklassement: 1. Zabel 234 punten, 2. O'Grady 226, 3. Capelle 158, 4. Simon 140, 5. Hincapie (VS t/USP) 139. Bergklassement 1 Virenque 174, 2. Piccoli (Ita/LAM) 142, 3. Armstrong 131, 4 Konisjev 110, 5. Arrieta (Spa/BAN) 96. Ploegenklassement, dertiende etap pe: 1. Lampre 18.02.48, 2. Banesto 5.03, 3. Cofidis 10.38, 4. Saeco 20.23, 5. Mapei 22.22 Veertiende etappe: 1. Mercatone Uno 14.20.51, 2. Mapei, 3. Cofidis 0.04, 4 Lotto 0.51, 5. Telekom. Algemeen klassement: 1. Festina 202.17.45. 2 ONCE 5.19, 3. Mapei 5.23, 4. Banesto 6.11, 5. Kelme II.44, 20 en laatste Rabobank 2.35.37. Jongerenklassement, dertiende etap pe: 1. Commesso 5.52.45, 2. Perez Rodriguez 2.12, 3. Giunti 5.05, 4. Ljungquist (Zwe/CTA) 22.24, 5. Pi- notti (Ita/LAM). Veertiende etappe: 1 Sacchi 4.51.26, 2 De Waele. 3. Hinault (Fra/CAG), 4. Ljungquist, 5. Da Cruz (Fra/BIG). Algemeen klassement: 1. Salmon 67.36.00, 2. Aerts 4.59, 3. Com messo 10.48, 4. Perez Rodriguez 23.16, 5. Garcia Rodriguez (Spa/VIT) 24.43.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1999 | | pagina 19