\M 24 Uur opvang: dankzij video hoeven ouders niets te missen I Warmond bij nacht nn.nn UU'UU nnnn uu - uu Zomer 1999 MAANDAG 19 JULI 1999 976 Voor sommigen begint de 24- uurseconomie al op 1-jarige leeftijd. Of nog eerder. Want werkende ouders die niet zelf voor hun kind kunnen zorgen, kunnen in steeds meer steden hun kroost dag en nacht in opvangcentra onderbrengen. Worden kinderen gelegenheids- en gezelschapsdieren? Of is de 24-uursopvang dé ideale manier voor alleenstaande ouders en tweeverdieners om werk en kinderen te combineren? Volgens coördinator Susanne Rossmann van het Haagse opvangcentrum Dientje zit er minstens één groot voordeel aan: „Als hun kind hier slaapt, kunnen ouders die in de nachtdienst werken tussen 15.00 uur en 19.00 uur effectieve tijd met hun kind doorbrengen." Ieder kind heeft zijn eigen sta pelbedje, voorzien van een kar tonnen naambordje met wat praktische informatie voor de leidsters: 'Youri heeft een speen en een blauw popje'. Er kunnen - toevallig maar waar - 24 kinderen slapen in de grote slaapzaal van kindercentrum Dientje in Den Haag. De '24- uurskinderen' hebben ieder een eigen bed. De kinderen die alleen overdag komen, delen een slaapplaats. De warme middagzon straalt een blauwig licht door de gordijnen naar binnen. Zo'n tien slaperige en transpirerende peuters stap pen met hun blote buik naar voren door de zaal rond, op weg naar de mini-wc's of de commode. Het middagslaapje is voorbij: tijd voor een schone luier en een fruithapje. Zes jaar geleden startte coördi nator Susanne Rossmann in Den Haag één van de eerste experimenten in Nederland met een 24-uurs kinderopvang. ,,De Haagse politie drong daar nog op aan. Die wilde meer vrouwen in dienst nemen en moest derhalve ook 's nachts voor kinderopvang zorgen. Toen later de zorgsector even eens vroeg om nachtopvang, ondernam de Stichting Kinder opvang DAK in Den Haag stap pen." Het experiment slaagde en Dientje bleef bestaan. Het biedt nu opvang aan 112 kin deren. Bijna de helft komt bui ten de reguliere tijden. Rossmann ziet die vraag naar verlengde en flexibele opvang groeien. Ouders willen hun kinderen na het avondeten op halen, in het weekeinde bren gen of kunnen slechts kort van Wie een boot heeft, heeft de wereld. Rustig hij tuffen naar de monding van de Loire of ge woon een reisje maken over de Vliet. Een korte |jWi maar vriendelijke groet vanaf het dek naar de landrotten behoort tot de mogelijkheden. Sym- Eerai pathie die altijd blijft, omdat ze geen toekomst l™f heeft. Wat een aardige mensen! En dan gaat weer ieder zijns weegs. Fietsers die door wolken muggen pedaleren, kijken soms jaloers toe als Naatje voorbijkomt. Zacht, statig, alsof ze opdoemt in een droom. Wat een heerlijkheid. Wat moet het heerlijk zijn om zo 's avond tegen zevenen rustig het water tegen de boeg te horen klotsen. Te ren naar het gulzige gesmak van de plas, alsof er met veel smaak iets wordt verorberd. Naatje ligt rustig te wachten aan De Leede. Een mooi schip, waarin heel wat schilder- en beits- uurtjes zijn gaan zitten. Een schip dat je een beetje doet denken aan het klompje in je een klompje dat zelfstandig over het water kon nbi schrijden, met een oude zakdoek als zeil. Naat- je. Een schip waarbij je een pijp moet roken. If hole tekst: CEES VAN HOORE foto: W1M DIJKMAN Het Leidsch Dagblad geeft elke dag vijf afdrukken van 'Ingelijst' weg aan lezers uit de gemeente waar de foto is gemaakt. Aanvragen - uitsluitend per briefkaart en uiterlijk een week na plaatsing - richten aan Leidsch Dagblad, afdeling Promotie, postbus 54, 2300 AB Leiden. De vijf uitverkorenen krijgen 'Ingelijst' binnen drie weken thuisgestuurd. Coördinator Susanne Rossmann van het Haagse 24-uurs opvangcentrum Dientje. „Het gaat uiteindelijk om het welbevinden van kind én ouders." foto dick hocewoning tevoren hun roosters inleveren, zoals stewardessen. Want het zijn niet meer alleen kinderen van verpleegkundigen en poli tieagenten, constateert ze. „Ook ouders die werken bij vlieg- en vervoersmaatschap pijen, in bejaardenhuizen, de horeca, winkels, de Tweede Kamer of de journalistiek bren gen hun kind hier." Voor de 'echte' 24-uursopvang zijn zeven kinderen aange meld. „Het loopt niet storm, maar blijkbaar is het aanbod toch nodig, vooral voor twee verdieners met onregelmatige werktijden. De grote groep al leenstaanden waar we zes jaar geleden mee begonnen, is nu heel klein." Een verklaring daarvoor heeft Rossmann niet direct voorhanden. Aan de prijs kan het niet liggen, want in de meeste gevallen betaalt de werkgever een groot deel van de kosten. De ouders beta len naar draagkracht, variërend van 73 tot 1374 gulden per maand voor vijf dagen opvang per week. „Het is dus ook voor alleen staande moeders betaalbaar. Maar misschien zoeken zij een baan waarvoor ze alleen dag opvang nodig hebben, want in die groep zitten wel veel kinde ren van alleenstaande ouders", oppert Rossmann. „Of ze kie- zen er bewust voor om een paar jaar te stoppen met wer ken. Als ze na die tijd weer be ginnen, hebben ze een heel oppas-netwerk om zich heen opgebouwd. Werkende twee verdieners komen daar niet aan toe." De vraag naar flexibele kinder opvang, voortgestuwd door de zich verder uitbreidende 24- uurseconomie, heeft het aan bod in deze sector de afgelo pen jaren explosief doen groei en. Dat constateert de VOG, de belangenorganisatie waar drie kwart van de bijna duizend verblijven in Nederland is aan gesloten. Want werken én kin deren krijgen is tegenwoordig in veel gezinnen de standaard. Rossmann vindt die ontwikke ling alleen maar gunstig. Zij is ervan overtuigd dat een ge deeltelijke opvoeding buiten het gezin een meerwaarde heeft voor kinderen. „Ze leren spelen met oudere en jongere kinderen, trekken zich aan el kaar op. Ze maken kennis met het sociale gebeuren in de groep en wij hebben vooral in de weekeinden extra tijd voor leuke dingen. Dat hebben opa en oma ook, maar daar is het vaak altijd feest. Bij ons is een duidelijke structuur met dage lijkse rituelen." Bovendien is het alternatief voor kinderen volgens haar vaak niet beter. „Zeker niet als ze als enig kind op driehoog- achter wonen en op straat niet veilig kunnen spelen. Hier heb ben ze met andere kinderen waterpret in de tuin. Dat is een verrijking voor hun ontwikke ling." „Bovendien gaat het uiteinde lijk om het welbevinden van kind én ouders. Werk vergt nu eenmaal veel van ouders. Je ziet dat er een last van hen af valt als ze weten dat hun kind in goede handen is en dat ze zich niet hoeven te haasten om het voor 18.00 uur op te halen. Juist ouders die hun kind naar de nachtopvang brengen, kun nen overdag tussen 15.00 uur en 19.00 uur meer effectieve tijd met hun kind doorbren gen. Terwijl ouders die overdag werken, 's avonds als hun kind uit de opvang is nog bood schappen moeten doen en het huis moeten schoonmaken. Die hebben na achten pas weer aandacht voor hun kind. En dan is het bedtijd." Nadelen ziet Rossmann ook wel. Ouders moeten het maxi mum van tien dagdelen op vang per week echt niet over schrijden. „Kinderen, met na me de oudere, hebben ook be hoefte aan hun eigen kamer, hun eigen plek waar ze alleen naar hun eigen tv-programma kunnen kijken. Kinderopvang is nooit hun eigen keuze, altijd die van de ouders." Ook voor hen is het jammer dat ze bij voorbeeld de eerste stapjes van hun kind niet meemaken. „Daarom leggen we veel vast op video, zodat ze toch kunnen zien hoe hun kind het hier heeft." Dat het allemaal nog gekker kan, zag ze onlangs in een do cumentaire over kinderopvang in de Verenigde Staten. „Daar in gingen kinderen mee naar de autofabriek waar hun ou ders in wisseldiensten werken. Ze werden wakker gehouden tot 02.00 uur 's nachts om in het ritme van hun ouders te blijven. Wat voor invloed dat heeft op hun latere leven? Daar denk ik vaak over na. Over hoe kinderen die hier ooit geweest zijn het nu hebben. Want dat is het allerbelangrijkste in de op vang: het geluk van de kinde ren." SASKIA BUITELAAR Buschauffeur Hans van Leeu wen: „Het mooi ste van m'n werk? Ik mag elke keer voorin zitten, bij het raam." 's Nachts brood bakken. Voor dag en dauw opstaan om bloemen te rijden, 's Avonds een patiënt behandelen. Voor sommige mensen is dat Onregelmatige leven de normaalste zaak van de wereld. Naam: Hans van Leeuwen Leeftijd: 42 jaar Woonplaats: Oegstgeest Beroep: buschauffeur Hoe ziet de gemiddelde dag van een buschau feur eruit? „Dat is heel moeilijk te zeggen. Met al die onre% matige diensten loopt de wekker iedere dag op ander tijdstip af. Maar ik word in elk geval no keer in mijn eigen bed wakker. Als je ons verge met vrachtwagenchauffeurs zijn wij, denk ik, beter af. Die zijn vaak dagen onderweg. Wij ni vroegste dienst begint om half zes 's ochtends, uit Katwijk. Dat betekent dat ik dan om vijf uk de garage moet zijn. De laatste dienst eindigt oi twee uur 's nachts. Dus dat is nogal een verschi Is dat fysiek goed op te brengen, steeds weer ken op een ander tijdstip? „Ja, hoor. Ik doe dit nu al tivintig jaar en ik hel t2 nog nooit last mee gehad. Ik merk nog niets aai mijn lichaam. Daar doe ik zelf ook veel aan. Hi gaat om de balans tussen werken en ontspannt 'fr doe aan yoga, hardlopen en fietsen. Dat helpi Maar je moet ook slapen om uit te rusten. I je slaapritme niet verstoord door dat onreg tige werk? „Nee. Als ik 's ochtends heel vroeg moet begin, hou ik 's middags siësta. Dan lig ik drie kwartuon een narcose. Daarna voel ik me weer helemaal geknapt. Maar het is de kunst om heel goed te ten. De beste ontspanning ligt tusen waken en pen. Als je 's middags te diep slaapt, gaat dat h koste van je nachtrust. En ach, eens een keertje e slapen kan echt geen kwaad. Tenminste, als da 11 gepaard gaat met alcoholische versnaperingen Want dat kan natuurlijk echt niet, drinken, slapen en dan achter het stuur kruipen. Lijdt het gezinsleven niet onder het gebrek a r regelmaat? „Nee, juist niet. Het werk leidt niet tot sleur. Bi - is het niet thuiskomen, krantje lezen, eten. voordelen. Als je kinderen hebt, kun je daar veel meer tijd aan besteden. Vaders die van tot vijf werken, kunnen hun kinderen niet van school halen. Nou heb ik zelf geen ren, maar ik zie dat bij mijn collega's. Ik kan mooi weer door de week geregeld overdag strand. Ik kan boodschappen doen wanneer rustig is. Nee, ik zou er tegen opzien om te werken. Wat is het mooie van je werk zelf? u ,Ik mag elke keer voorin zitten, bij het raam. ben baas op de bus, ik ben zelfstandig in de Het is wel vrijheid die discipline vereist, moet rekening houden met de klok. Je vertrekken en je moet op tijd aankomen, een kan daar tegen. Ik wel." HERMAN JOUSTRA L

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1999 | | pagina 16