Comedy Capers op l'Alpe d'Huez
laboploeg takelt
"i razend tempo af
'Ik was tien keer liever Lance geweest'
ZACHTE
BERM
Tour de France
jNDERDAG 15 JULI 1999
ogerd: 'Gelukkig waren de reacties goed'
y D'HUEZ RENE BANIERINK
«ÜSSCCEVER
even na vijven in het
..egen appartementen-
Jplex van Club Med op de
ie d'Huez als de aftakeling
^de Rabobankploeg in de
de France zich in volle
Jang aankondigt. De weer
jchterstand gezette Michael
gerd is al naar boven als
doodzieke Patrick Jonker,
de hele dag kotsend op zijn
heeft gezeten, tegen de af-
apte Leon van Bon vertelt
hij het ook niet lang meer
De ellende van de op één
beste ploeg ter wereld balt
L i samen als de ook al zieke
m Dekker in de armen van
wouw van pure ellende be
te janken. Op de bult waar
|orie moest beginnen, ein-
deze dag een hoop mooie
.en.
chael Boogerd heeft deze
'maar' twaalf minuten ver-
i. Maar wat is 'maar' als je
hele jaar hebt toegeleefd
deze ene dag van eeuwig
inde glorie. Boogerd reali-
t zich dat ook als hij een
uur later zijn reactie geeft,
ierst zijn vader en moeder
eist te hebben. „Ik had gis-
zo'n klap gehad, dat ik al
ben dat het vandaag een
beter ging."
Hagenaar had er tegenop
n, geeft hij toe, tegen deze
waar hij kort geleden nog
aar had verlangd. Een etap-
ïet drie cols van de buiten
inclusief de klim naar
oor hem heilige der heili-
l'Alpe d'Huez. „Als ik zo
ijden als gisteren zou het
Claus-plein al een be
ing zijn geweest."
vooral het mentale as-
speelde mee. De laatste
ien kilometer naar aan-
s l'Alpe d'Huez gin-
angs duizenden landgeno-
iie nu een gevallen held
den op te wachten. „Tuur-
en je bang dat mensen al-
dingen naar jou gaan roe-
Dat zou ik ook normaal
en gevonden. Zo gaat dat
sport. Maar gelukkig wa
de reacties ongelooflijk
igerd en de ploeg konden
vel een opkikker gebrui-
3-21 N'a de eerste klim van de
ad Leon van Bon er al de
aan gegeven. Pijn in de
iknie. „Ik kon niet op de
2 dg en staan, ik kreeg steeds
steken in mijn knie." De Zwit
ser Beat Zberg. net als Den Bak
ker, Jonker, Dekker, Lotz en
McEwen op dik een half uur ge
reden, komt nog even naar hem
toe. 'Steigt auch noch unser be
ster Mann aus', verzucht de
man die Boogerd in de bergen
naar de top had moeten lood
sen. Het zit Van Bon ook alle
maal erg dwars. „Ik was degene
die in de etappes van de ko
mende dagen nog iets had wil
len doen. Gisteren ging het nog
best goed, maar vandaag kon ik
echt niet verder. Vreselijk balen
natuurlijk, zeker nu het met de
ploeg zo slecht gaat."
Patrick Jonker is de volgende
die even langs komt. „Met mij
is het ook gedaan. Ik heb de he
le dag moeten overgeven, dat
gaat natuurlijk niet lang meer
goed."
Dan komt Erik Dekker aange
strompeld. Hij begroet zijn
zoontje en geeft daarna een
korte reactie. Over de rit: „Het
was vreselijk." En over de stem
ming in de ploeg. „Ach, aan ta
fel wordt best nog gelachen,
maar in de koers, nee, echt
niet." Hij zegt het met een gri
mas die op een lach moet lij
ken. Maar eenmaal in de armen
van zijn vrouw, wordt het hem
te machtig en laat hij zijn emo
ties de vrije loop. Het is het leed
van een sportman die fysiek en
mentaal geknakt drie smerige
bulten is opgeklauterd.
Op zulke momenten neemt
kopman Michael Boogerd, hoe
moeilijk hij het zelf ook heeft,
zijn verantwoordelijkheid. „Ik
heb een tegenslag als deze nog
niet eerder meegemaakt. Ik sta
er versteld van dat ik het van
daag heb kunnen opbrengen
om me weer zo uit te sloven.
Maar ik voel me verantwoorde
lijk, ja. Als topsporter leef je in
een glazen kooi. Ik heb ver
wachtingen gewekt en ze niet
kunnen waarmaken. Anderen
in de ploeg hebben er minder
last van, maar^ik trek het me
heel erg aan."
De gedachte om op te geven
had hij daarom heel snel ver
drongen. „Leon van Bon is al
weg en als ik de ploeg nu ook
nog de rug zou toekeren, dan
zou dat desastreus zijn voor de
andere jongens. Al moet ik erbij
zeggen dat de reacties van het
publiek me vandaag de moraal
heeft teruggegeven. Als ze van
daag allemaal boehh hadden
geroepen, had ik het niet gewe-
ebroken Erik Dekker wordt getroost door zijn vrouw.
FOTO CPD GEORGE NUSMEIJER
superlatieven geen ge-
fk, gisteren op l'Alpe
t Het begon al met l'Equi-
ede inderdaad niet onaar-
trooptocht van de Ameri-
lance Armstrong met cho-
tletters bezong: 'Op een
planeet' kopte de Franse
zant. Een soepel intikker-
or de Franse koppen ma-
mgezien de achternaam
e Texaan onlosmakelijk
nden is met de ruimte-
stoken door onze zeer ge-
ieerde collega's, ga ik hier
ikke ook even uit mijn
K'gfl u deelgenoot maken
tijn eeuwigdurende liefde
'Alpe d'Huez. Een belijde-
meerdere eer en glorie
ie lieflijke steenpuist onder
Tkje, waar ooit door een
lui landse pastoor de klokken
n geluid voor Hollandse
leidi tdaden. Want wat heb ik
ploten gisteren van al die
tooten die met ontroerend
usiasme lieten merken dat
iden van Oranje en alles
i fop lijkt.
WK w breiende tante Truus,
ÏÏijk in slaap gesuste
0t na". oh ongelooflijk origi-
Y»j onmoedigingen (Hup
mm oh hoe kunstzinnig de
[Weg gekalkte Hollandse
joe origineel die oranje in
gooi, oh hoe zuiver klin-
uhhhhhhhh) in het
■III II" IIMIIM
Qpenstaande raam bij het zien
van het Nederlands kenteken
van onze auto. Oh hoe gestileerd
die bierspoiler onder dat op
knappen staande Rabo-hemd,
oh hoe stoer die dronkenschap
om elf uur in de ochtend, oh hoe
heerlijk herkenbaar die parasol
met 'Groeten uit Limburg.
Oh, wat is het fijn om een Ne
derlander te zijn op l'Alpe
d'Huez in de Tour de France.
Oh. almachtige Jean-Marie Le-
blanc en al uw mede-Fransen,
ik vergeef het u bij deze wat u
Cees Priem, Jan Moors en al die
andere TVM'ers heeft verweten,
aangedaan en onthouden door
ze uit te sluiten van dit aller
grootste sportevenement ter we
reld. En ook al sluit u alle Ne
derlandse ploegen en renners
voor eeuwig uit, ik verzeker u, al
onze fantastische landgenoten
die de etappe naar l'Alpe d'Huez
iedere keer weer tot een onverge
telijk volksfeest maken, zullen u
voor altijd trouw blijven. Ik
vraag u slechts om een nederige
gunst: kan het ook op een ande
re planeet?
Geen beruchte cols in deze etap
pe (wel eentje met angstaanja
gende naam: Col de la Croix de
l'Homme Mort) door het cen
traal massief. De rit is echter
lastiger dan menigeen denkt.
Vooral omdat de finish bergop
gaat naar het op een rotsplateau
gelegen St. Flour. Het stadje is
voor de eerste keer aankomst
plaats in de Tour.
TOUR IN CIJFERS
Tiende etappe, Sestriere - l'Alpe
d'Huez: 1. Guerini (Ita/TEL) 220,5
km in 6.42.31 (32,868 km/u), 2.
Tonkov (Rus/MAP) 0.21, 3. Escartin
(Spa/KEL), 4. Zülle (Zwi/BAN), 5.
Armstrong (VSt/USP), 6. Virenque
(Fra/PLT), 7. Dufaux (Zwi/SAE), 8.
Van de Wouwer (Bel/LOT), 9. Beltran
(Spa/BAN) 0.32, 10. Contreras (Col- 1
/KEL) 0.49, 11. tfeulot (Fra/FDJ)
I.43, 12. Olano (Spa/ONC) 2.04,
13. Vinokoerov (Kaz/CSO) 2.13, 14 i
Salmon (Fra/CSO), 15. Perron
(Ita/ONC) 2.42. 16. Casero (Spa-
/VIT), 17. Nardello (Ita/MAP). 18.
Hamilton (VSt/USP) 2.45, 19 Tot-
schnig (Oos/TEL) 3.47, 20. De Wolf
(Bel/COF) 4.00, 45. Boogerd (Ne-
d/RAB) 12.27, 97 Den Bakker (Ne-
d/RAB) 34.20, 113. Lotz (Ned/RAB),
149. Jonker (Ned/RAB), 150. Dek
ker, 160. en laatste Di Biase (Ita/C-
TA).
Opgave: Merckx (bel/MAP, Svorada
(Tsj/LAM), Padmos (Tsj/LAM), Beloh-
vosciks (Let/LAM), Savoldelli
(Ita/SAE), VAN BON (Ned/RAB)
Niet gestart Spruch (Pol/LAM)
Algemeen klassement: 1. Armstrong i
46.14 03, 2. Olano 7.42, 3. Zülle
7.47, 4. Dufaux 8.07, 5. Escartin
8.53, 6. Virenque 10.02, 7. Tonkov
10.18, 8. Nardello 10.56, 9. Guerini
10.57, 10. Casero (Spa/VIT) 11.11,
II. Salmon 12.30, 12. Moreau (Fra-
/FES) 12.51, 13. Peron 13.30, 14.
Van de Wouwer 16.14, 15. Aerts
(Bel/LOT) 17.31, 16. Hamburger
(Den/CTA) 17 47, 17. Beltran
18.27, 18. Garzelli (Ita/MER) 19.07,
19. Contreras 19.08, 20. Hamilton
19.12, 46. Boogerd 46.25, 71. Den J
Bakker 1.09.16, 73. Jonker
1.09.25, 94. Dekker 1.21.51, 115, 1
Lotz 1.27.14.
Puntenklassement: 1 O'Grady (Aus- i
/CAG) 191 punten, 2. Zabel (Dui-
/TEL) 180, 3. Hincapie (VSt/USP)
139, 4. Steels (Bel/MAP) 129, 5. Ca-
pelle (Fra/BIG) 122, 10. McEwen
(Aus/RAB) 77.
Bergklassement 1. Virenque 160
punten, 2. Armstrong 131, 3. Piccoli
(Ita/LAM) 100, 4 Arrieta (Spa/BAN)
96, 5. Zülle 86.
Ploegen, dagklassement: 1. Kelme
20.15.47, 2..Mapei 0.21, 3. Banes-
to 0.27, 4. Telekom 1.49, 5. ONCE
5.45.
Algemeen klassement 1. ONCE
139.27.32, 2. Mapei 1 01, 3. US
Postal 5.14, 4. Kelme 5.21, 5 Ba-
nesto 5.41, 18 Rabobank 1.59.13
Jongeren, dagklassement 1 Salmon
6 44,44. 2 De Wolf 1.47, 3. Aerts
2.23, 4. Garcia Rodriguez (Spa/VIT)
3.13, 5. Mancebo (Spa/BAN) 5 31. i
Algemeen klassement: 1 Salmon
46.26.33, 2. Aerts 5.01, 3. Garcia
Rodriguez 24.35, 4. Mancebo
26.00, 5. Commesso (Ita/SAE)
32.02.
RONDJE FRANKRIJK
Mario Cipollini heeft gisteroch
tend zijn contract bij de wieler
ploeg Saeco met twee jaar ver
lengd. De 32-jarige Italiaan was
een dag eerder uit de Ronde
van Frankrijk verdwenen na
een valpartij. Cipollini (32)
wachtte dinsdagavond tot na
middernacht met het onderte
kenen van de verbintenis. Hij
wilde dat per se niet doen op de
dertiende juli. De bijgelovige
renner won dit jaar vier ritten in
de Tour.
De Italiaanse procureur Raffae-
le Guariniello heeft gisteren een
onderzoek aangekondigd naar
sterfgevallen onder Italiaanse
wielrenners. Onderzocht zal
worden wat de doodsoorzaak is
geweest van beroepsrenners en
amateurs die sinds het begin
van de jaren zeventig gestorven
zijn. Guariniello wil zich een
beeld scheppen in hoeverre do-
pinggebruik een rol heeft ge
speeld. Eerder gelastte hij al
een dergelijk onderzoek in de
voetbalsport.
Guerini verrassende winnaar, Annstrong in zetel Centraal Massief in
Greg LeMond als wielertoerist terug op l'Alpe d'Huez
Ook dat nog. Telekom-
ploegleider Rudy Pevenage
hoorde op de Tourradio
het bericht over de 'aanrij
ding' van zijn Italiaanse
pupil Giuseppe Guerini
met een fotograferende
supporter en beukte uit
pure onmacht tien secon
den lang daverend hard op
het stuur van zijn auto.
Pevenage reed in een suk
keldrafje achter Erik Zabel,
tien minuten verwijderd
van het strijdgewoel van de
klassementsrenners. Toe
schouwers, niet op de
hoogte van het drama dat
zich achthonderd meter
voor de finish met de kop
loper had afgespeeld, ke
ken hoofdschuddend bij
hem naar binnen. Van
waar die woede op een
mooie dag als deze, 14 juli
nog wel, de nationale
feestdag in Frankrijk?
I'ALPE d'HUEZ FRED SEGAAR
Collega-ploegleiders in de
buurt van Pevenage hadden wél
begrip voor de uitbarsting van
de anders zo bedeesde oud
renner uit Geraardsbergen. Zij
hadden niet alleen via het inter
ne circuit gehoord van de Co
medy Capers-achtige botsing,
maar kennen ook het treurige
recente verleden van de Tele-
kom-ploeg.
Kopman Jan Ullrich die met
een knieblessure moest afzeg
gen voor de belangrijkste wed
strijd van het jaar, Jens Hepp-
ner, Rolf Aldag en Bjame Riis
die als gevolg van valpartijen
wegvielen, de aantijgingen over
gebruik van doping door Der
Spiegel. Of dat allemaal al niet
genoeg was, bleef in de eerste
week sprintsucces uit voor Erik
Zabel. Erger nog, de drievoudig
winnaar van de groene trui ging
enkele keren hard op zijn ge
zicht en moest intensieve dok
tersbehandeling ondergaan om
de strijd te kunnen voortzetten.
En dan dit.
Pevenage maakte na de val
van Guerini (29) de meest span
nende minuten uit zijn carrière
als ploegleider mee. „Ik wist
niet wat me overkwam toen ik
het hoorde." Hij geloofde zijn
eigen oren evenmin toen even
later de melding kwam dat
Guerini toch nog als winnaar
van de tiende etappe over de
streep was gegaan. Aangeko
men in het skidorp raasde hij
als een bezetene naar de do-
pingcaravan, waar Guerini op
dat moment aan zijn verplich
tingen voldeed. Secondenlang
omhelsde hij de Italiaan, die
De Italiaan Guiseppe Guerini balt de vuisten op het moment dat hij als eerste renner de finish op l'Alpe d'Huez passeert.
FOTO REUTERS JACKY NAEGELEN
een reeds verloren gewaande
Tour voor de Telekom-ploeg op
een onverwacht moment tot
een succes maakte.
„Dit maakt veel goed", straal
de Pevenage. „Ik weet bijna niet
wat ik moet zeggen." Guiseppe
Guerini had minder moeite zijn
gemoedstoestand onder woor
den te brengen. „Ik was op weg
naar het mooiste moment van
mijn leven, maar door die bot
sing leek het 't slechtste mo
ment van mijn wielerloopbaan
te worden. Toen ik viel, dacht
ik: ik red het niet meer. Geluk
kig kwam ik weer snel in mijn
ritme en is het allemaal nog
goed afgelopen."
Guerini demarreerde ruim
drie kilometer voor de top. Hij
reed regelrecht naar de over
winning, tot in de finale ineens
een fotograferende supporter
de weg op sprong. De jonge
man schatte de afstand tot
Guerini en zijn snelheid ver
keerd in, liep op het laatste mo
ment wel weg, maar ging pre
cies de kant op waar Guerini
een vluchtroute dacht te heb
ben gevonden. „Ik wilde links
langs hem, maar toen ging hij
weer terug naar de plek waar hij
vandaan kwam." Beiden vielen.
In al zijn onhandigheid hielp de
toeschouwer Guerini pas in
tweede instantie terug op de
fiets. Het viel nog mee dat hij
de Italiaan niet de verkeerde
kant op duwde.
Incidenten als deze zijn on
losmakelijk verbonden met de
historie van de Tour. In 1994, in
de etappe naar Armentières,
legde een fotograferende gen
darme enkele renners plat toen
hij een paar honderd meter
voor de eindstreep het lumi
neuze idee kreeg een plaatje te
schieten van een sprintend pe
loton. Laurent Jalabert en Wil-
fried Nelissen liepen bij de val
ernstige verwondingen op.
Gerelateerd aan de mensen
massa valt het aantal inciden
ten op l'Alpe d'Huez nog mee.
In 1977 werd de ontsnapte Lu-
cien van Impe door een publi-
citeitswagen de berm in gere
den. Twee jaar geleden nog
werd Marco Pantani op dezelf
de plaats door een man met in
dianentooi bijna van de fiets
gelopen.
De botsing tussen de toe
schouwer en Guerini was het
enige opwindende in een ver
der vrij vlakke etappe waarin
Lance Armstrong opnieuw aan
toonde dat hij weinig tegen
stand duldt. De rit werd gedo
mineerd door een lange ont
snapping van de Fransen Thier
ry Bourguignon en Stéphane
Heulot. Toen na Bourguignon
ook laatstgenoemde werd inge
lopen. plaatste Guerini, die zich
pas aan de voet van l'Alpe
d'Huez bij de groep achtervol
gers had gevoegd, zijn demarra
ge-
De renner uit Vertova, bij
Bergamo, is allesbehalve een
winnaarstype. Dit was pas zijn
zesde zege in zeven jaar prof-
wielrennen. Wel werd hij twee
keer derde in het eindklasse
ment van de Ronde van Italië.
Guerini kwam bij Telekom om
Ullrich te ondersteunen in de
bergen, maar werd na het weg
vallen van de Duitser naar vo
ren geschoven als kopman.
Pevenage was al blij dat zijn
renner deel uitmaakte van de
elite-kopgroep met Virenque,
Beltran, Zülle, Contreras, Escar
tin, Tonkov, Salmon en gele
truidrager Lance Armstrong,
die lange tijd werd gesteund
door zijn ploegmaat Tyler Ha
milton. Kort voordat Heulot
werd ingelopen, spatte de
groep uiteen. Eerst onder im
puls van Beltran, die een
springplank vormde voor het
Kelme-duo Contreras en Escar
tin. Abraham Olano, opnieuw
hij, was niet bestand tegen het
geweld dat vooraan werd ont
ketend. De Spanjaard verloor
ruim twee minuten en staat in
het algemeen klassement nu
7.42 minuten achter op Arm
strong. Alex Zülle handhaafde
zich wèl en steeg naar de derde
plaats.
Richard Virenque had op de
nationale feestdag zijn terug
keer aan de top willen bekro
nen met een etappezege. Maar
als gisteren één ding duidelijk
werd, was het wel dat zijn colle
ga's er alles aan doen om te
voorkomen dat 'Richard de
Leugenaar' een rit wint. Toen
hij versnelde reageerde de com
plete kopgroep.
De ijzersterke Armstrong, die
in een zetel het Centraal Mas
sief ingaat, klaagde na afloop
over vermoeidheid. Dat is een
slecht teken voor zijn 'concur
renten'. De Amerikaan zegt al
de hele week dat hij moe is...
L'ALPE D'HUEZ RENÉ BANIERINK
GPD-VERSLAGGEVER
In de eerste jaren na zijn vertrek uit de
wielrennerij werd Greg LeMond bij
kans gek van de heimwee naar de
Tour. „Ik hield mezelf soms voor dat ik
even een blessure had en over drie
maanden weer zou fietsen. Maar een
moment later moest ik hardop zeggen
dat ik nooit meer de Tour de France
zou rijden. De gedachte alleen al was
vreselijk." Pas vorig jaar, vier jaar na
zijn afscheid, keerde hij terug in de
ronde en gisteren reed hij, een uur of
vijf voor dagwinnaar Guerini, 1' Alpe
d'Huez op. Als leider van een groep
wielertoeristen. „Het was 'fun'. Maar ik
was tien keer liever Lance geweest."
Het is juist na bocht zeven, als we met
de auto Greg LeMond passeren in de be
klimming van de 1' Alpe d'Huez. Uitge
dijd, hevig transpirerend maar zeer ge
controleerd en vanzelfsprekend als lei
der van het groepje Amerikanen. Ze dra
gen truien die de blokkerige, Mondri-
aan-achtige kleuren van zijn vroegere
ploeg La Vie Claire hadden, met de op
druk: Greg LeMond Cycling Tours. Er
zijn maar weinigen die in de zwoegende
renner de drievoudig winnaar van de
Tour de France herkennen, maar hij ge
niet van elke meter die hij tussen de ha
gen supporters klimt. „Nee, veel fietsen
doe ik niet meer", zegt hij twintig minu
ten later, als hij op de top is aangeko
men van de berg waar hij in 1986 na een
fameuze rit ploegmakker Bernard Hi-
nault de zege gunde. „Maar ik moet toch
een goed excuus hebben om naar de
Tour te komen", tovert hij die zo ken
merkende lach te voorschijn.
Hij had zich geen beter moment kunnen
wensen. Maandag arriveerde hij in An-
necy, de dag nadat Lance Armstrong
voor de tweede keer deze Tour het geel
had gegrepen en de dag voordat zijn
landgenoot in Sestrières de Tour naar
zijn hand zette. Precies zeven jaar nadat
het verval van de renner Lemond zich
had aangediend in dezelfde regio. In de
etappe naar Sestrières werd hij toen in
de vernieling gereden om een dag later
op weg naar l'Alpe d'Huez af te stappen.
„Het is fantastisch wat Lance hier pres
teert, het is een ongelooflijke come
back. Hij had altijd al veel talent maar
leerd en ik heb nooit hoger gezeten dan
een hematocrietwaarde van 45 procent.
Zo was het toen ik fietste en zo is het nu.
Het is belachelijk dat ik nu beschuldigd
word. Maar ach, moet ik me daarover
druk maken? Ik heb wel andere dingen
aan mijn hoofd."
De Amerikaan heeft het over zijn fiets-
merk LeMond Cycles; en als tussen
doortje de fietsreisjes. Ook deed Greg
'The Crack' een liefdadigheidsproject in
Vietnam en trapte hij vorige maand nog
geld bij elkaar voor een fonds van aan
kanker lijdende kinderen. „Ik heb zelf
ook kinderen en heb mijn vrouw be
loofd na mijn loopbaan wat meer aan
dacht aan hen te schenken."
LeMond bereikte met zijn prestaties in
1989, waarin hij naast de Tour ook voor
de tweede keer de wereldtitel pakte, een
voor een wielrenner unieke status in de
Verenigde Staten: hij kwam op de cover
van het gezaghebbende Sports Illustra
ted als sportman van het jaar. Het heeft
het wielrennen echter geen nationale
status gegeven. „Hooguit dat door mijn
prestaties het mountainbiken een lift
heeft gekregen."
Of de huidige heldendaden van Lance
Armstrong het wegfietsen een nieuwe
impuls kan geven, waagt LeMond te be
twijfelen. „Fietsen is bij ons een sport
die goed is voor fitness. Bovendien heb
ben de kranten en bladen nare artikelen
geschreven over doping in het wielren
nen. Tamelijk hypocriet want ik ken
geen sport waarin meer wordt geslikt en
gespoten dan American Football. Ik
denk dat het wielrennen in de aanpak
van doping op de goede weg is. Wat dat
betreft is Lance het beste wat de wieler
sport op dit moment kan overkomen. Ik
ben er van overtuigd dat geen enkele
sporter doping zou gebruiken als hij wist
dat zijn concurrent het ook niet deed."
LeMond was de eerste wielrenner die
met hard trappen een jaarsalaris van dik
een miljoen gulden (bij Bernard Tapie)
wist binnen te halen. Hij doet vooral
leuke dingen met dat geld, zoals autora
cen. „Ik hou van snelheid, ik ben en blijf
een 'risktaker." En hij leeft er goed van,
zo te zien. „Nou, dat valt wel mee. Ik zit
hooguit vijftien kilo boven mijn racege
wicht. En pas op, ik ben sterker gewor
den, de helft ervan is spieren.' Hij lacht
en verontschuldigt zich. „Ik heb een af
spraak in het restaurant."
k
Greg LeMond (links) poseert trots naast landgenoot Lance Armstrong.
FOTO AP LAURENT REBOURS
na de kanker is hij alleen nog maar beter
geworden."
Het is logisch dat de vergelijking met de
loopbaan van Gregory James LeMond,
geboren op 26 juni 1961 te Lakewood
(Californië), zich opdringt. Na zijn eerste
Tour-zege, in 1986, werd de Amerikaan
tijdens de jacht op kalkoenen doorzeefd
met een schot hagel, afkomstig uit het
geweer van zwager Pat Blades. De ren
ner was bijna doodgebloed, maar hij
kwam er weer bovenop en won in 1989
en 1990 nog twee keer de Tour. „Maar
eigenlijk is het niet te vergelijken met
Lance. In tegenstelling tot hem ben ik
nooit meer zo sterk geweest als voor het
ongeluk." Het is LeMond verweten dat
hij degene is geweest die de Tour tot
enig doel van het seizoen bombardeerde
en verder de boel de boel liet. Een voor
beeld dat, tot ergernis van vele wieler
fans, werd gevolgd door mannen als In-
durain, Riis, Julich en dit jaar ook een
beetje Armstrong. „Dat is grote onzin.
Nogmaals, mijn situatie was anders.
Mijn lichaam droeg en draagt nog steeds
de sporen van het jachtongeluk. Een
heel jaar op mijn top fietsen kon mijn lijf
niet aan."
Mentaal zijn er echter wel overeenkom
sten tussen LeMond en Armstrong,
denkt de voormalig Tourwinnaar en we
reldkampioen „Terugkeren als wielren
ner was een survival, het was een won
der dat ik op een dergelijk niveau terug
kwam. Voor Lance gold hetzelfde, al
heeft hij het slimmer aangepakt door er
een jaar helemaal tussenuit te gaan."
Aan de vooravond van de Tour de Fran
ce dook opnieuw het bericht op dat Le
Mond het prestatie bevorderende EPO,
aanleiding voor de affaires in de vorige
Ronde van Frankrijk, in het peloton had
gebracht. Het zou bij zijn revalidatie
ontdekt zijn, mede dankzij zijn vader die
arts zou zijn. LeMond schudt het hoofd.
„Wat moet ik daarop zeggen? Het is het
meest belachelijke wat ik ooit heb ge
hoord. Mijn vader was niet eens dokter,
dat was mijn pleegvader. Ik heb nooit
EPO gebruikt. Mijn bloed is zeker na
mijn ongeluk duizend keer gecontro-
12e etappe
16 juli 201,5 km
hoogteverschil en moeiliikheidsgraad
J La Croix de Cóte du Fm St Geneys j=
35 l'Homme Mori Procureur 1133m VednnesSt g
5 1163m Les 1013m Loup 1117m 5
e Pradeaux La Chaise Lestival
"Vju 1196m Dieu 1016m 963m
Wa
La Croix de
l'Homme Mort 36km
