Keessen spoort motor Hailwood op Alphen: kruispunt in Aarlanderveen veiliger Jan van Veen is het liefst alleen op het water Rijn Veenstreek Hooibalen in de maak Alleen milieuvriendelijk bedrijven in Groenendi DE BOER OP DONDERDAG 15 JULI 1999 Excursies Nieuwkoopse Plassen nieuwkoop» De Vereniging Natuurmonumenten organiseert in de zomer excursies in het Nieuwkoopse Plassengebied. In juli vaart elke zondag om 10 uur en woensdag om 14.15 uur een ex cursieboot uit. Tijdens de twee a drie uur durende tocht geeft een gids uitleg over de geschiedenis van het gebied en de aan wezige flora en fauna. In augustus vaart de boot alleen op woensdag. Speciale dagtochten zijn er op vrijdag 30 juli en za terdag 31 juli. De halve dagtocht op vrijdag duurt vier uur, de hele dagtocht op zaterdag zeven uur. Voor alle excursies moet deelname worden aangemeld op telefoonnummer 0172- 408250. Leden van Natuurmonumenten betalen een tientje, kinderen tot en met twaalf jaar de helft. Niet-leden betalen vijf tien gulden en kinderen 7,50. Voor een dagtocht worden de kosten verdubbeld. Lezing over gezonde voeding alphen aan den rijn Gezonde voeding staat centraal in de lezing van diëtiste Gunilla Boomsa in activiteitencentrum Westerhove. Zij spreekt over gezondheid op dinsdag 20 juli om 10 uur in het centrum aan de Anna van Burenlaan 147 in Alphen aan den Rijn. De toegang is gratis. Irenelaan wordt voorrangsweg alphen aan den run De Prinses Irenelaan in Alphen wordt voor rangsweg. In de bestaande situatie gaat verkeer van rechts voor. Dat levert nogal eens onveilige situaties op, want beide brede straten nodigen veel weggebruikers uit tot hard rijden. Nu door de bouwwerkzaamheden in het Stadshart veel verkeer via deze wegen moet worden omgeleid, neemt de gemeente voorzorgs maatregelen. Verkeer dat vanaf de Dillenburg of de J.P. Coen- laan de Prinses Irenelaan op wil, moet voorrang verlenen. Voor de onoverzichtelijke kruisingen op de Prinses Beatrixlaan is dat inmiddels geregeld. Omwonenden en ouders van schoolgaande kinderen in de buurt pleitten vier jaar geleden zelfs voor stop lichten op de kruising waar de beide lanen ook de Eikenlaan kruisen. Ze bezetten toen het kruispunt om hun woorden kracht bij te zetten. De nieuwe voorrangsregeling maakt de ver keerssituatie overzichtelijker en veiliger, hoopt de gemeente. CHEF TIM BROUWER DE KONING, 071-5356417, PLV -CHEF MARIETA KROFT, 071-53% Kapitale Honda van legendarische racer waarschijnlijk in München De Woubrugse motorhandelaar J. Keessen heeft de mo tor van de legendarische Britse coureur Mike Hailwood vermoedelijk opgespoord. De weduwe van de coureur probeert de motor al vijftien jaar terug te krijgen, maar de tweewieler was al die tijd spoorloos. Volgens Kees- sens advocaat J. Roelink heeft een man in München Keessen bericht een groot deel van de Honda Hailwood Six in bezit te hebben. De Duitse eigenaar Sieber zou de wedstrijdmotor hebben gekocht van een Oostenrijker die de motor ooit overnam van Keessen. haar af naar München om de motor te onderzoeken. Sieber zegt documenten te hebben waarmee hij kan aanto nen dat hij de motor heeft ge kocht van de Oostenrijker en dat het inderdaad de motor be treft van Hailwood. De Honda Hailwood Six 250 cc 6 cilinder uit 1962 is waarschijnlijk niet meer compleet. Roelink: „Dat was hij destijds al niet, maar nu schijnt de motor een wiel te missen en delen van het motor blok." Keessen, die op vakantie is, kwam de man op het spoor door middel van een adverten tiecampagne. Sinds de rechter - die ervan uitgaat dat Keessen woubrugge marijn kramp De 'vondst' bewijst volgens Roelink het gelijk van Keessen. De Woubruggenaar beweert al sinds het begin van de juridi sche procedure dat hij de mo tor, die naar schatting twee mil joen gulden waard is, niet meer bezit. Of de tweewieler in Mün chen de wedstrijdmotor van Hailwood is, staat overigens nog niet vast. Roelink noch Keessen heeft de motor van Sieber met eigen ogen gezien. De bewijslast leggen ze bij Pau line Hailwood, de weduwe van de coureur. Volgens haar advo caat, J. van der Pijl, reist deze maand nog iemand namens Jan Keessen is een fervent verzamelaar van motoren, nog altijd in het bezit is van de motor - in 1997 oordeelde dat hij het voertuig moest terugge ven, probeert hij de kapitale tweewieler te achterhalen. We reldwijd adverteerde Keessen in vakbladen en kranten. Onder tussen ging hij in beroep tegen de uitspraak van de rechtbank. Het gerechtshof hield echter vast aan het vonnis en bepaalde twee maanden geleden dat Keessen de motor binnen der tig dagen moest retourneren, op straffe van een dwangsom van 5000 gulden per dag met een maximum van dertig da- gen. Als de motor dan nog niet terecht was, zou Keessen wor den gegijzeld in de gevangenis. Om uitvoering van die straf te voorkómen, dient binnenkort een kort geding. „De straf ver valt nu", zegt advocaat Roelink, „omdat is aangetoond dat Keessen niet aan de veroorde ling, namelijk teruggave van de motor, kan voldoen. Want het mag duidelijk zijn: hij heeft de motor niet." Keessen, een fervent verza melaar, kocht de motor in 1981 van Rodney Gould die met Mi ke Hailwood een motorfietsen zaak runde. Kort na het overlij den van haar man probeerde zijn vrouw Pauline de motor te rug te kopen. Haar bod van on geveer 10.000 gulden vond Keessen te laag. Later ruilde hij naar eigen zeggen de motor voor andere bijzondere moto ren met een Oostenrijker. Vol gens Hailwoods weduwe had Keessen de motor onrechtmatig verkregen, omdat de Honda Six niet aan Gould toebehoorde. Zij geloofde niets van de verhalen van Keessen dat hij de motor had doorverkocht aan een Oos tenrijker en eiste - met succes - teruggave van het verzamelob ject. Keessen beweerde daar echter niet aan te kunnen vol doen, omdat de Oostenrijker aan wie hij het voertuig j, hebben verkocht ondertus^ was overleden. Ook de wedin van de Oostenrijker wist waar de motor was gebleven. De advocaat van Keessen k twijfelt of Pauline Hailwood w opschiet met de recente vond „Ik heb begrepen dat de eig naar niet van plan is om den tor terug te geven. Ik weetij of die man nog op zijn stan punt terugkomt als je hem e zak geld voorhoudt, toch... Volgens mij loc zaak dood." De advocaat van 1 Hailwood kijkt niet zo ver voi uit. „We moeten eerst mi eens zien of de motor in Mi chen wel de Honda Six is. Ine geval gaan we met Sieber o\< leggen. De schade aan den tor en de kosten die de fan Hailwood de afgelopen ja heeft gemaakt verhalen wij Keessen. Twee jaar gelee hebben we al beslag laten li gen op zijn bezittingen. Ook die motor eigendom is vanS ber, heeft Keessen destijds i rechtmatig gehandeld." Inwoners overleggen met gemeente alphen aan den rijn saskia buitelaar Het kruispunt van de provinci ale Nieuwkoopseweg met de Dorpsstraat in Aarlanderveen wordt veiliger. Nog dit jaar maakt een werkgroep uit Aar landerveen met de gemeente Alphen aan den Rijn een alter natief voor de gevaarlijke krui sing. De herinrichting moet te vens een einde maken aan de trillingsoverlast door zwaar ver keer voor bewoners van de Dorpsstraat. Klachten Aarlanderveners klagen al jaren over de onveilige weg die het dorp in tweeën snijdt. Hoewel er ter hoogte van de kruising een maximum van vijftig kilo meter geldt, scheuren de mees te automobilisten met tachtig kilometer per uur de Dorps straat voorbij. Voetgangers, fiet sers en andere langzame weg gebruikers kunnen de weg moeilijk oversteken en voelen zich onveilig. Dat is gebleken uit recent on derzoek door de Grontmij. Die voerde in opdracht van de ge meente een verkeersstudie en een trillingsonderzoek uit in Aarlanderveen. De onderzoe kers concludeerden dat door de zwakke veenondergrond het zware verkeer trillingsoverlast veroorzaakt, vooral waar de niet onderheide huizen vlak aan de weg staan. De bewoners en de gemeente vinden dat de oplossing van de verkeersproblemen het karakte ristieke dorpsgezicht van Aar landerveen niet mag aantasten. De Grontmij biedt verschillen de mogelijkheden. Zo zou één van beide wegen op het kruis punt bijvoorbeeld ondertun- neld kunnen worden, voor alle verkeer of alleen voor fietsers en voetgangers. Rotonde Of het kruispunt verandert in een rotonde. Die zou ook enke le tientallen meters verderop kunnen liggen, op de kruising van de Nieuwkoopseweg en de Hogedijk. De Dorpsstraat kan volledig worden afgesloten voor het doorgaande verkeer, of al leen voor het zware verkeer. Snelheidsbeperkende maatre gelen of omleidingsroutes langs het dorp zijn andere oplossin gen. De werkgroep wil nog dit jaar een voorstel uitwerken. De Aar landerveners worden schrifte lijk en via een informatieavond op de hoogte gehouden. Stropers en fanatieke milieuactivisten zitten palingvisser dwars Industriegebied voorbeeld in provincie 's Morgens vroeg, als de eerste haan nog kraaien moet en Roe- lofarendsveen nog vredig op één oor ligt, gaat Jan van Veen het water op. Dan kijkt de visser uit over de Wijde Aa, het Pad- degat of de Vlietlanden en aan grenzende polders. „Soms lijkt het net of je helemaal alleen op de wereld bent." Alleen met de vissen, welteverstaan. In het palingseizoen begint de werkdag voor Van Veen om vijf uur in de ochtend. Dan haalt hij de fuiken, die hij de vorige avond heeft uitgezet, leeg. Zeven dagen per week, van mei tot eind november. Het is een be roep waar voor niet ie dereen in de wieg is gelegd. Soms moet hij barre weerst- omstandighe- den trotseren en tijdens het seizoen zijn de werktijden lang. De 44- jarige Van Veen nam het visserijbedrijf aan de Noordkade over van zijn schoonvader. „Die had geen zoons, toen was ik de klos", zegt hij grinnikend. Sindsdien strekt zijn werkge bied zich uit in de wateren tus sen Leiden en Roelofarends- veen. Daar pacht hij stukken water van het waterschap, in de hoop er palingrijke visgebieden aan te treffen. Na het leeghalen van de fuiken scheidt hij de vangst in palingen om te roken en palingen om te bakken. Het roken van de vis doet Van Veen elke donderdag en vrijdag in een speciale rookkast bij zijn huis. Behalve het simpele feit dat er veel palingen in de buurt moe Glastuinbouw, veeteelt, akkerbouw en sierteelt kenmerken de dorpen rond Leiden en Alphen aan den Rijn. Iedere boer, iedere tuinder heeft zijn eigen verhaal te vertellen. Dat gaat vaak verder dan technische details over de ten zijn, is het volgens Van Veen maar moeilijk aan te ge ven waarvan een goede vangst afhangt. „Een paling is niet te doorgronden, er is geen pijl op te trekken. Het ene jaar lijken ze uitgestorven, het andere mo ment valt dat juist mee. Het heeft wel te maken met de tem peratuur. Een zomer zoals nu is goed. Door de warmte is er veel natuurlijk voedsel en gaan de palingen jagen. En pas als ze zwemmen, kun je ze vangen." De paling jaagt op voedsel, in zekere zin doet Van Veen het zelfde. Een grote vangst, op sommige dagen 150 pond, bete kent voor hem brood op de plank. Maar niet iedereen gunt de Veender volle netten. Milieuacti visten, Van Veen noemt het 'geiten- wollensok- kenfiguren', zitten de beroeps visser geregeld dwars. „Van de week zijn er bij Voorhout-War mond zestien van mijn fuiken kapotgesneden. Helemaal aan brokken, niet meer te repare ren. Dat kost me vierhonderd gulden per stuk. Als de palingen gevangen zijn, gaan ze in het zout. Het verzet daartegen snap ik wel, want dat is best een pijnlijke dood. Maar om het water aan zijn lot over te laten is ook niet goed. Bepaalde soor ten gaan dan overheersen, dat kan de boel verzieken. Dan kan het water bijvoorbeeld alleen nog braassems herbergen." Naast de acties van fanatieke natuurliefhebbers heeft Van De rubriek De Boer Op belicht de andere kant van bedrijven die de Rijn- en Veenstreek rijk is. In deze aflevering komt palingvisser Jan van Veen uit Roelofarendsveen aan het woord. Jan van Veen: „Een paling is niet te doorgronden." Veen ook te maken met stro pers. Diefstal van fuiken levert hem grote schadeposten op. „Dat is een ramp, die stropers mogen ze van mij zo ophangen. De politie kan er ook weinig te gen doen: geen mannen, geen boten, geen geld." Treurige ge luiden, maar niet bedoeld om meelij te wekken. Visser zijn is ook leuk, weet Van Veen. „Je hebt vrijheid en de natuur is fantastisch." In de wintermaanden kan het met die vrijheid wel eens ge daan zijn. Bij ijs is uitvaren on mogelijk en zit Van Veen aan de wal gekluisterd. Hij brengt de dagen dan door met onder houdswerkzaamheden, zoals reparaties van netten en boten. Ook nuttig en een stevige win ter op zijn tijd is helemaal zo slecht nog niet. „De zwakke vis sen gaan dan dood. Zo krijg je automatisch een sterkere jaar klasse", zegt Van Veen. De visser kwam vorig jaar in het nieuws toen de vaart tussen Zuideinde en Braassemermeer vervuilde bagger bleek te bevat ten. Van Veen liet zijn vangst controleren door de Keurings dienst van Waren, die conclu deerde dat de vis eetbaar was. „Toch zijn er mensen die zeg gen dat ze geen paling meer lusten uit de Veense polder." De kortstondige onrust van vo rig jaar heeft niets veranderd, concludeert hij nu. De bagger zit er nog, de verantwoordelijke FOTO HIELCO KUIPERS instanties geven elkaar de schuld en ondertussen gebeurt er niets. Het irriteert hem wel, maar Van Veen eet er geen paling minder om. Al is hij er dag in dag uit mee bezig, een lekkere vis is nooit te versmaden. „Niet elke dag paling, maar eens in de week eten we het wel. Je moet toch weten wat je verkoopt." roelofarendsveen constantun hoffscholte runwoude/zoeterwoude marieta kroft Het bedrijventerrein Groenen dijk in Rijnwoude en Zoeter- woude krijgt een voorbeeld- functie in Zuid-Holland. De provincie wees het met vijf an dere projecten aan die als voor beeld moeten dienen voor an dere milieuvriendelijke bedrij venterreinen. Gisteren begon de Grontmij officieel met een onderzoek naar de mogelijkhe den voor een duurzaam bedrij venterrein in Groenendijk. De deelnemende partijen: de ge meenten Rijnwoude en Zoeter- woude, de provincie, Heineken Nederland BV, de Kamer van Koophandel voor Rijnland en het Regionaal Economisch Overleg (REO) Rijn- en Bollen streek ondertekenden een con venant waarbij ze het belang van zo'n locatie voor de regio onderstrepen. Over enkele maanden moet uit het onderzoek duidelijk zijn of bedrijven op Groenendijk energie, water en reststoffen kunnen (her) gebruiken. Ook moet blijken of het ruimtege bruik verantwoord en vernieu wend kan worden ingevuld en of het terrein in het omringen de landschap kan worden inge past. Bovendien moeten er al ternatieve vervoersmogelijkhe den zijn voor de weg. Onderzoek wees uit dat Groe nendijk mogelijkheden heeft. Het bedrijventerrein heeft na melijk bierbrouwer Heineken als buur. Dit bedrijf heeft een groot aanbod van restwarmte en -water. Een ander po; punt is dat het bedrijventei langs de spoorlijn Utrecht en de Oude Rijn 1: te liggen. Als de uitkomsten van onderzoek positief zijn, 1? de initiatiefnemers vervol naar het soort bedrijven zich leent voor vestiging ruimtelijke inrichting mogelijkheden voor terreii heer. Volgens K. Wiltenl van de Kamer van Koopha Rijnland is het voor bedii een voorrecht om zich mogen vestigen. De onde ming moet wel bereid zijn! vesteren in duurzaamheid. In totaal is er achttien vai in totaal vijftig hectare terrein uit te geven aan bf ven. Als blijkt dat duurt ontwikkeling niet haalbaa sluit Wiltenburg niet uit bedrijventerrein alsnog op gewone manier wordt om keld. Lange tijd stond de ontw I ling van het bedrijventenei I een laag pitje. De gemee Rijnwoude en Zoeter^ stelden als harde eis dat er ontsluiting van het terrelr i de Rijndijk mocht komen I wilden een ontsluiting opi weg 11maar daar stak rijt terstaat een stokje voor. I plannen liggen om het tt met medewerking van Hf ken te ontwikkelen, is het* schijnlijk ook mogelijk c verkeer naar en van Grof c dijk via het Heinekentene i laten rijden. Buitenplaats Keukenhof rijksmonunit Het ministerie van cultuut heeft de buitenplaats Keukenhof ii se aangewezen als rijksmonument. Het gebouw en de land' zijn eigendom van graaf Van Lynden. Door de aanwijzing zij i schermd: het hoofdgebouw, de historische tuin- en parkas twee siervazen, de boerderij met bakhuisje, het koetshuis, hel i huisje, het speelhuis, de moestuinmuren, de eendenhuis-fol- ir dienstwoning 't Hoogje, de schaapskooi, boerderij 't Lam' Groen, het sparrenhuisje, het toegangshek en het bijgebouw' malig jagershuis.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1999 | | pagina 16