Sb 4-a In Nederland schuilt iets moois onder de kurk Woensdag gehaktdag Magnetron en zout I a 7^ Het balletje gehakt is met haring, de al oude kroket en het stukje kaas de meest Nederlandse lekkernij die bestaat. In de zestiende en zeventiende eeuw al gege ten op het platteland, groeide de popu lariteit van het opgerolde afsnijsel van vlees tot een consumptie van een kilo per huishouden in de maand. Cijfers die dateren van het eind van de jaren tach tig toen het 'woensdag gehaktdag' nog gold. 'Woensdag gehaktdag'. Het is een begrip met een geschiedenis, die aan allerlei zaken raakt. Vrijdag was voorheen om geloofsredenen voor velen visdag, op za terdag werd niet geslacht, op zondag werd niet gewerkt maar gekerkt en op maandag (wasdag) gingen thuis de kle ren van het weekeinde in de tobbe en zetten de slagers zich aan de slacht. Om dat een slachtdier eerst een dag moest besterven, begonnen zij pas op dinsdag middag met het uitbenen. De volgende ochtend waren de vleesproducten klaar en ging het afsnijsel in de gehakt, die vanwege de kans op bederf onmiddellijk moest worden verkocht en geconsu meerd. Dat maakte de woensdag tot ge haktdag. Een merkwaardig toeval leidde tot de ontdekking van de magnetron. Met ra dargolven aan het werk in een laborato rium in Masschussets kwam dr. Perry Spencer tot de ontdekking dat een cho coladereep in zijn broekzak op onver klaarbare wijze was gesmolten. Hij legde de link met de radargolven en besloot tot een experiment daamee. De techni cus pofte wat maïskorrels in een gegal vaniseerde vuilnisbak en vroeg patent aan. Sindsdien is de vuilnisbak herscha pen in een metalen kastje en nu is de magnetron niet meer weg te denken uit de keuken. smaakt een tork, tenminste, de groene. We hebben ze ook in oker met witte en zwarte vlokken. Die smaakt naar verlangen en drijf veer en kraak. Nee niet denken in termen van komkommer en zult. Dat is het hem, de woorden. Voor nieuw eten moet je geen ou de woorden gebruiken. En al helemaal niet die lucht, van de Febo. WOUTER KLOOTWIJK De auteur is 'huishoudjournalist', hij werkt onder meer voor De Volkskrant en schrijft kinderboeken. •raden gehakt. Of als vlok- en ergens in de verte toch a kip. •nnen mensen totaal nieuw oor het eerst kunnen ze het dat nergens op lijkt. Maar kan zich in de koppen van niet vastzetten. Dat het iets eerder voelde en proefde, iperimentele koekenbakker 'top eten lijken. Anders kan oen. Klem zitten we. erpers van voedsel opstaan üij designen waar we nu Ikunnen dromen. Je neemt honger hebt even een tork en tork is een diepdonker- jvormige kluit met een hel- nauwelijks waarneembare eepjes. Je kan hem eerst ■teen helemaal in je mond 'ijtea In dat laatste geval les van smaak en gevoel el- Ik? Nou gewoon, de smaak groeten en een vriendelij- •i naar de overkant, een lief °oit mee trouwen zal. Zo cS' A publieksvijand nummer één gewor- —plex aan ziekten aan wijten. Maar buitengewoon kritisch bekeken, anders. van de moderne conserveringsme- middelen om voedsel te bescher- dan ook daar gevestigd waar zout Romeinse soldaat was het zoutrantsoen van het Latijnse woord sal) even belangrijk Wij zijn waarschijnlijk de eerste generatie die zout met grote achterdocht be- teingarten, culinair medewerker van Vogue j:„ aiies at'. „Zonder zout gaan we allemaal materiaal dat we zo uit de grond eten. -|jeve samenlevingen vereerd en op plaatsen lel* ruilmiddel gebruikt. Ons bloed en ons als de zeeën waaruit het leven is ont- verklaring vormt voor kannibalisme in zout voorhanden is. De oudste wegen zout te vervoeren, de eerste belastingen er werden militaire campagnes op te bemachtigen. Afrikaanse kinderen wer- als slaven verkocht. Zout lag in de zesde de opkomst van Venetië als handelsme- veroorzaakte de Franse Revolutie, bracht hielp Ghandi om India onafhankelijk te den. De basis voor de 'moderne' kauwgom werd gelegd in 1869. Door Antonio Lopez de Santa Ana, een Mexicaanse generaal die in de VS in ballingschap vertoefde. Hij had een grote brok chiclegom in zijn bagage en ging daarmee naar uitvinder Thomas Adams, met de vraag of hij er rubber van kon maken. Daar slaagde Adams niet in, maar hij vond wel een metho de om betere kauwgom (ballen) te produceren. Hij begon met 55 dollar vervolgens een eigen bedrijf. Frank en Henry Fleer, die in de jaren tachtig van de vorige eeuw in de kauwgom-business stapten, introduceerden de po pulaire Chiciets en de roze Bubble gum, waarop de mens nog lang niet uitgekauwd is. kauw- ver- dat Oude substan en de ge- de Ko- leerden bewo- hoe van en harde Koken en kunst gaan vaak samen. Beroemde schilders en schrijvers (Oscar Wilde: „Ik kan alles weerstaan, behalve trek") waren vaak smulpapen en dat is in de culinaire wereld niet onopgemerkt gebleven, getuige een gerecht als Sole Picasso. „Er zijn vele uitstekende koks verloren gegaan, omdat ze in de kunst gingen", schijnt Paul Gauguin ooit te hebben gezegd. Vandaar waarschijnlijk dat bijzon dere maaltijden zo vaak zijn vastgelegd. Het laatste Avondmaal, de maaltijd der maaltijden in de christelijke cultuur, is weergegeven door onder anderen Leonardo da Vinei en de Haarlemse schilder Dirk Bouts. En wie kent niet De Aardappeleters van Vincent van Gogh, of de vrolijke eet- en drinkgelagen van Jan Steen? Bovenstaande schilderijen, De magere keuken en De rijke keuken, zijn van de hand van Pieter Breughel. Wijngrens kruipt naar het Noorden door klimaatveranderingen Nederland wijnproducent? Zo heel futuristisch doet die vraag volgens het onder het ministerie van Landbouw ressorterende Wijninformatiecentrum niet aan. De laatste jaren zijn bijna zestig wijngaarden in de Lage Landen in productie gegaan, al voegt de vrolijk klinkende stem van Josee van Rooij aan die we tenschap toe dat je bij de meeste 'wijngaarden' niet aan cha teaux van Franse snit moet denken. „Driekwart teelt op een oppervlakte van krap twee hectare. Moet je denken aan een forse tuin of een kassencomplex." Nederland is een beginnend wijnland, maar de opbloei is onmiskenbaar. Het is mede het gevolg van microklimatologi- sche veranderingen, mogelijk ten gevolge van het broeikasef fect - de meterologen zijn het daar niet over eens. Vaststaat dat het in ons deel van de wereld geleidelijk warmer is geworden. Bij het KNMI zijn dergelijke schommelingen in de weersge steldheid over een reeks van vier eeuwen in het kader van een EU-project geboekstaafd. De wijngrens - de noordelijke begrenzing van het gebied ten zuiden waarvan commercieel lucratieve wijnbouw mogelijk is - schuift met het klimaat heen en weer. Zo was Polen in de ze ventiende eeuw nog een forse wijnproducent en werd in het zuiden van Engeland ten tijde van Napoleon net voldoende verbouwd om niet op een droogje te hoeven zitten. Nederland kan straks veel schoons onder de kurk hebben. Mits je de juiste rassen (Muller Thurgau, Riesling, Dornfelder) aanplant en veel zorg besteedt aan het leiden en snoeien van de stronken is wijnbouw volgens het Wijngaardeniers-gilde zeker mogelijk. Nieuwe rassen zijn bovendien beter bestand zijn tegen ons door de bank genomen nog altijd relatief koude, natte en grilli ge klimaat. Nu is niet iedere wijnboer al zo gesetteld als de eigenaren van De Apostelhoeve (Maastricht), De Agthuysen (Zuidland) of De Linie (Made), die er in slagen elk jaar tot productie te ko men en inmiddels al aan kwaliteitsbewaking doen. Toch was het teken aan de wand duidelijk genoeg voor het ministerie van Landbouw om het gilde voor te stellen Nederland in Brus sel aan te melden voor de status van officieel 'wijn produce rend land'. Europese erkenning zou gepaard gaan met stimule ringsfondsen, bonussen en verruiming van de afzetmogelijkhe den. „Maar helaas ook met contróles, richtlijnen en sancties", zegt Van Rooij. „Het ging dus niet door. De helft van de Neder landse wijngaarden zou dan gerooid moeten worden, omdat ze niet aan de voorschriften voldoen. Bovendien zijn de meeste 'wijnboeren' hier nog niet voorbij het experimentele stadium." Wellicht maar beter ook. De landbouwuniversiteit Wagenin- gen was er niet klaar voor geweest. Nergens in Europa wordt de invloed van klimaat op land- en tuinbouw beter in kaart ge bracht dan daar. Aan de Veluwezoom kijkt men ook verder dan het rivierengebied groot is; zo wordt er duchtig onderzocht hoe tal van tropische gewassen tot een betere productie kunnen komen, maar wijnbouw is een ondergeschoven kindje op drie vakgroepen. Dat is des te opmerkelijker omdat geen agrarisch product zo weer- èn klimaatgevoelig is. Wie suggereert dat juist de wijnteelt, met zijn grote historische gevoeligheid, de invloed van dergelijke schommelingen precies in kaart kan brengen, stuit in Wageningen op instemmende geluiden maar geen hard feitenmateriaal. In Frankrijk vreest men openlijk dat dergelijke schommelin gen over een langere reeks van jaren effecten kunnen hebben op de kwaliteiten en de eigenschappen van grotere wijngebie den. Volgens de ervaren wijninkoper Wim J.A. Beelen van Wijnkoperij H.FA Okhuysen BV in Haarlem is die aanname een brug te ver. Wel stuurt hij een wijncommentaar van Rob Zey, wijntaxateur en -makelaar in Den Haag op, die constateert dat de wijnoogsten in Frankrijk gedurende de jaren negentig steeds gekenmerkt zijn geweest door de regenval in de maand september. Diens registratie doet denken aan een beursanaly- se op het Damrak: „De boeren die hun witte druiven, zoals de Sauvignon en Semillon, vroeg hebben kunnen binnenhalen, spreken van een optimale rijpheid. Dat geldt ook voor degenen die de relatief vroegrijpe Merlot konden oogsten. Dit was voor al het geval in de regio Liboume, waar de wijnboeren in Frons- ac, Pomerol, Lalande de Pomerol en Saint Emilion en omge ving zeer enthousiast zijn over de behaalde kwaliteiten...De la ter rijpende Cabernetdruif, vooral aangeplant in het gebied van de Medoc en Haut-Medoc heeft veel te lijden gehad van de re gens." JOHN OOMKES 1889. Raffaele Esposito uit Napels bakt voor het bezoek van koning Umberto I en koningin Marg- herita een pizza in de kleuren van de Italiaanse vlag. De pizza Margherita zet de toon voor de ontwikkeling van de pizza, overigens al eeuwen lang een boerenmaal in Italië. 1888. Haagse kookschool opgericht, van waaruit de huishoudscholen ontstaan die van grote in vloed zijn op het eetpatroon in Nederland. 1914. Zuid-Nederland maakt kennis met frites, dankzij vluchtelingen uit België die het oorlogs geweld in eigen land ontvluchten. 1922. Baltzar von Platen en Carl Munters, twee Zweedse studenten, presenteren een studie die leidt tot de productie van koelkasten. Via een spaarsysteem van AH, rukt de ijskast in de jaren 50 massaal op in de Nederlandse keuken. 1927-1928. Italiaanse ijsbereiders vestigen zich in Nederland. 1941. Oprichting van het Voorlichtingsbureau voor de Voeding, dat in de oorlogsjaren adviezen geeft hoe bloembollen geschikt te maken zijn voor consumptie. 1945 -1946. Uitvinding van de magnetron, door de Amerikaanse technicus Perry Spencer. 1946- 1947. Hausse in cafetaria's. Het aantal au tomatieken neemt in de jaren '50 toe tot 1500. Nu zijn er nog 300. 1948. Chris van Woerkom uit Nijmegen zorgt voor een cultuurschok in Nederland door zijn kruidenierswinkel te verbouwen tot een zelfbe dieningszaak. Dirk Kat uit Beverwijk (Kijkgrijp la ter Dekamarkt), de Amsterdamse melkboer Dirk van den Broek en Jac. Hermans volgen. 1949. Door de repatriëring en de terugkeer van Indiëgangers komen Indonesische snacks in Ne derland. 1955 -1960. Koelkasten, ovens en handmixers gaan in Nederland tot de normale uitrusting van een huishouden behoren. Industrieel geprodu ceerd voedsel maakt steeds groter deel uit van de voeding. 1960. Consumenten krijgen pukkeltjes van Plan- ta-margarine. Het is de eerste van een aantal voedselaffaires. 1963. De eerste Wimpy-bar in Amsterdam, ge volg van de samenwerking van Albert Heijn met het Britse concern Lyons. 1970. Belangstelling voor buitenlands eten stijgt uit boven het niveau van nasi goreng. De Chi nees verliest zijn monopolie als exotisch restau rant. Een rits andere nationaliteiten komt in zwang. 1971. Eerste MacDonalds in Zaandam, een joint venture met Albert Heijn, die in 1974 overigens wordt beëindigd. Vegetarisme wordt populair, 1976. Eerste shoarma-verkoop in Nederland. 1972. Struik brengt kant-en- klaar maaltijden op de markt, onder de naam 'minutenmaaltijden'. 1979. Kip, voordien voornamelijk in z'n geheel geserveerd vanuit de diepvries, ligt nu vers en in delen in de winkel. Het leidt tot een verbruiksstij- ging van 85 procent in de jaren '80 waarin het eten licht, gevarieerd en makkelijk moet zijn. 1984. Introductie light frisdranken. Opmars van de dieetproducten, met als laatste trend de suikervrije artikelen, onder invloed van de fitheidstrend. 1995-'96. ledereen die wil afvallen doet aan de Methode Montignac, genoemd naar de Frans man die het dieet in 1984 bedacht. 1995-1999. Nieuwe voedselschandalen in Euro pa, met onder meer de gekke koeienziekte, de varkenspest, dioxine-kippen en vergiftigde cola. 2005. Koelkasten vullen zichzelf aan. Wat eruit wordt gehaald, wordt automatisch vervangen. 2010. Verspreiding van de eerste maaltijden via Internet. Met een druk op de knop wordt een zelfgekozen kant-en-klaar maaltijd afgeleverd, via een apart kastje. 2020. Door allerlei nieuwe affaires eet de mens alleen nog staalpillen. 2040. Door het eten van staalpillen gaat de mens steeds meer op een robot lijken. 2070. De laatste overgebleven mensen tussen de robots, houden zich in leven met het eten van appels. Zij beginnen een revolutie, zorgen voor nageslacht en stichten een nieuwe cultuur. Nederland kan straks veel schoons onder de kurk hebben. FOTO ARCHIEF

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1999 | | pagina 43