UIT
KRANT...
Dankzij
mijn
Da
Hg!
a U3M31 taq ui ;ee;s
■II
Helemaal aan het einde van de Wassenaarseslag ligt, half verscholen op een
duintop, een uitspanning te baden in de zon. Als je het strand oploopt, langs de
geasfalteerde wég die in het warme zand overgaat in een vlonder, zie je links een
bordje met daarop Brasserie St. Moritz aan Zee. Boven op het duin staat geen
strandtent, maar een echt huis van steen. Mét een ruim terras, beschut achter
Er is weinig mooier dan op een zwoele zomer
avond de zon langzaam, zeer langzaam, in zee
te zien vallen. Dat kan op het strand, en ook op
het terras van St. Moritz aan Zee. Een vreemde
naam overigens voor een brasserie die het moet
hebben van zon en niet van besneeuwde berg
hellingen waar de Zwitserse wintersportplaats
Sankt Moritz om bekend staat. Op de top van
I het duin ligt zand en niets dan zand. Misschien
droomt de eigenaar van St. Moritz aan Zee van
dikke pakken sneeuw bij het zien van de in de
i felle zon bijna witte duinhellingen.
Gelukkig zijn de temperaturen in Wassenaar
niet bepaald winters. Het
parkeerterrein aan de
Wassenaarseslag is rond
19.00 uur dan ook nog af
geladen vol en we zien
mensen in strandkleding
af en aan lopen. We treffen
het op deze onwaarschijn
lijk zomerse dag: er is nog
een tafeltje vrij op het ter
ras van de brasserie. We
vallen met onze neus in de
boter: de heerlijkste geu
ren van een grote barbe
cue komen ons tegemoet.
We zien onder meer saté,
salade en gepofte aardap
pelen hoog opgetast op
grote schalen. Maar dat al
les is helaas niet voor ons
bestemd. St. Moritz aan
Zee doet namelijk ook aan
feesten en partijen.
Eenmaal gezeten, genieten
we van het schitterende
uitzicht. We zien schelpen
en helmgras rondom ons.
In de verte liggen bootjes
aan de vloedlijn en duiken
sportievelingen - kleine
stipjes - de golven in. Hoe
wel er een stevig briesje
staat is de zon, zeker ach
ter glas, nog warm genoeg om jas of trui uit te
laten. Iedereen is goedgemutst die avond. Het
afgeschermde terras lijkt wel een dorpsplein:
kakelende en starende volwassenen hangen on
deruit, honden en kinderen lopen af en aan.
De meisjes en een enkele jongen van de bedie
ning zijn te herkénnen aan witte T-shirts met
daarop de tekst: après ski leraar. Helaas kunnen
deze après ski-leraren het niet allemaal bolwer
ken, die drukte op het dorpsplein. Het duurt
dan ook even voordat ons drankje wordt geno
teerd. Vervolgens duurt het weer even voordat
onze bestelling wordt opgeschreven.
Eerlijk is eerlijk, het voorgerecht staat binnen
vijf minuten op tafel, maar de lege borden blij
ven vervolgens ruim een half uur staan - ze
hadden er nóg gestaan als we niet geroepen
hadden - en het hoofdgerecht verschijnt bijna
een uur na het voorgerecht. Als er vervolgens
een bierglas bij de buren op de grond klettert,
blijft dat gewoon liggen, scherven of niet. Het is
meer geluk dan wijsheid dat niemand zich
snijdt aan het vlijmscherpe glas tussen de twee
tafeltjes in.
St Moritz aan Zee heeft een beperkte kaart die
niet veel afwijkt van het menu van veel andere
horecagelegenheden aan de Noordzeekust. Zo
serveert de Wassenaars brasserie onder meer
N
Brasserie St. Moritz aan Zee
Wassenaarseslag 15
Wassenaar
Tel. 070-5114013
Bediening M goed als afwezig
Prijs/kwaliteit: redelijk
het bekende borrelgarnituur, groentesoep,
hamburgers, spareribs, saté en schnitzels. Op
vallend is wel een ruim aanbod aan vegetari
sche gerechten zoals groentelasagne, roerbak
groente en artisjokbodems.
We hebben flinke trek, buitenlucht maakt hon
gerig, en bestellen dus ook een voorgerecht.
Voor mijn tafelgenoot wordt dat de Toscaanse
Parmaham op een bedje van tomatensalade en
knoflookdressing, toast en boter (14,75), voor
mij de gerookte zalmfilet met dillemayonaise,
toast en boter (18,75). Best smakelijke, maar
simpele schotels met saus uit potjes, zo onder
vinden wij al rap.
Als de hoofdgerechten
eindelijk arriveren, wor
den ze aan onze - blijk
baar ook lang wachtende -
buren aangeboden die -
zo geven zij aan - iets an
ders hadden besteld, maar
best bereid zijn genoegen
te nemen met onze keuze.
We moeten even kordaat
optreden, de après ski-le
rares onderneemt geen
actie, en krijgen na een
opmerking alsnog ons
eten. Enigzins afgekoeld
en met een bergje niet
goed doorbakken frituur-
aardappeltjes.
Mijn partner heeft visbro
chettes (29,75) van sappi
ge gegrillde zalm en witvis
die goed smaken, en ik
peuter kleine garnalen van
mijn spiesjes, die zonder
hun jasjes niet veel om het
lijf hebben en meer ge
kookt dan gegrilld lijken.
Erbij dezelfde knoflook
saus uit een flesje die ook
bij de zalm werd geser
veerd, een stronkje bloem
kool, een schaaltje mayo
en wat rauwkost. Kortom: een bord vol café-
voedsel waar we niet erg van onder de indruk
zijn. Erbij drinken we een half karaije frisse ro
sé, Virginie Syrah.
Toe nemen we een coupe Mont Blanc (8,75),
hoe kan het ook anders, een berg ijs met choco
ladesaus en advocaat, en een Italiaans ijstaartje
(9,25). Het taartje ziet er mooi uit op een groot
bord met decoratieve sliertjes chocoladesaus,
alleen jammer dat het lepeltje in de saus ligt.
Het apres skimeisje grinnikt slechts schaapach
tig als we haar daarop opmerkzaam maken. We
vragen haar om een nieuw lepeltje. Dat komt
gelukkig nog voordat het ijs gesmolten is.
De rekening gaan we. het wachten beu, maar
binnen betalen. Buiten is het een stuk frisser
geworden nu de zon is verdwenen. In de rom-
melig-gezellige ruimte zien we nog meer etende
en drinkende mensen, natte en droge honden
en andere huisdieren, waaronder drie fretjes die
bij een man en een vrouw op schoot jutten. De
diertjes worden even later aan een lange lijn op
het strand uitgelaten. Voor ons komt een stel op
rolschaatsen voorzichtig de trap afschuifelen.
We rekenen 132,25 gulden af voor deze matige
maaltijd in een fantastische omgeving.
TEKST STELLA CARSON
FOTO HIELCO KUIPERS
Hoge Mors weg 140
2332 HN LEIDEN
Telefoon 071 -576 50 00
Fax 071 -532 37 80
inonxe
Leidsch
Groene Hart gaat na 2004 op sl
„Elke week, echt waar. Alle aan
biedingen overzichtelijk op een
rijtje. En ik heb het wel eens
gewaagd om een weekje over te
slaan, maar daar kwam ik gauw
van terug. Je had ze eens moe
ten horen... Nee, voor mij bete
kent adverteren pure winst.
En een echte klantenbinder.
Dankzij m'n krant."
Ook effectief adverteren?
Bel 071-5 356 230
door CEES VAN HOORE
De Lakenfeesten. Gaat er dan
één groot laken over Leiden,
zodat onze mooie stad er komt
uit te zien als een stil kunstwerk
van Christo? De vele festivitei
ten beginnen langzaamaan
door te dringen tot de regio en
omliggende steden en tal van
feestneuzen vermaken zich uit
stekend met programma-on
derdelen als de peurbakken-
tocht en Leiden Culinair. Vol
gens enthousiastelingen bruist
Leiden met de Lakenfeesten en
steekt het feest de 3 Octobervie-
ring naar de kroon. Wat vindt
de Leidenaar van de Lakenfees
ten? Een peiling.
I. van Weeren, eigenaar van
Café De Spijkerbak: „Leuk
voor de stad. Persoonlijk heb ik
het meest aan de twee zonda
gen, wanneer er markt is en
Leiden Culinair. Daar heb ik
wel wat extra werk door. Ik or
ganiseer een darttoemooi. Dat
komt toevallig zo uit. Ik stel me
er niet speciaal op in, laat alles
lekker op me af komen. Over
het algemeen merk ik er niet
zoveel van."
Ondernemer, wil anoniem
blijven: „Tja, ik denk dat Lei
den krijgt wat Leiden verdient.
Een feest met veel drank en on-
derbroekenlol. Ik heb in het
verleden wel eens wat initiatie
ven proberen te ontplooien om
zo'n feest wat meer standing te
geven, maar dat is vergeefse
Dit is de laatste Uit-bijlage
van dit seizoen.
COLOFON
Samenstelling: lan Rijsdam
Eindredactie: Annemiek Ruygrok
Telefoon: 071-5356486
Fox: 071-5321921
Foto omslag: Mark Lainers
Informatie over activiteiten, evene
menten en uitvoeringen minimaal
een week van te voren schriftelijk
Redactie UITbljlage
t.a.v de kunstredactie,
Postbus 54,
2300 AB Leiden.
moeite. De enige man die hier
een beetje klasse in huis heeft,
is Ben Walenkamp. Zo'n son-
nettenfestival en zo'n Mei van
Gorter, dat is leuk. Maar die La
kenfeesten, nee, voor mij hoeft
dat niet."
Slager Ton de Vrind en bewo
ner Nieuwe Rijn: „Een hartstik
ke leuk feest. Wel veel lawaai
voor de deur, maar ach, daar
moet je niet zo op letten. Nee,
hoor, wij zien er naar uit. Een
hele leuke periode."
Bob in 't Hout, regisseur, lied
jesschrijver en columnist: „De
Lakenfeesten? Net zo gezellig
als de Deventer Koekfeesten, de
Alkmaarse Kaasdagen, de Delfts
Blauwweek en het Maastrichtse
W.C. Pottenfestival. Het brengt
in de zomer wat leven in de
brouwerij. Dat ze met z'n allen
lazarus in die boten door Lei
den trekken, is misschien nog
wel het leukste. En dan het
commentaar van Aad van der
Luit, die verslag doet: 'Hé,
Henk, kijk uit dat je er niet uit
sodemietert!' Ik ga ook naar
Leiden Culinair. Maar ik weet
alleen niet te kiezen. Ik ben niet
iemand die aan zo'n schragen-
tafeltje gaat zitten eten. Maar
Leiden heeft wel hartstikke goe
de restaurants. Mijn pegels geef
ik altijd weg."
Antiquaar, bewoner van de
Pie terskerkwijk: „Ik vind het
maar een vieze smeerboel, dat
Leiden Culinair. Het moet ook
altijd gepaard gaan met harde
popmuziek. Je begrijpt niet dat
die mensen nog één hap door
hun keel kunnen krijgen. En de
overtollige vetten gaan in onze
kolken, zodat ze lekker verstopt
raken. Peurbakkentocht? Bah,
bijna niets heeft niveau."
Henn/s Rits, ondernemen
„Hartstikke leuk, die Lakenfees
ten. Je ziet hoe die feesten lang
zamerhand een regionale uit
straling krijgen. Met die peur
bakkentocht is het net als met
de Taptoe, de ene helft van Lei
den kijkt naar de andere helft.
En het begint steeds drukker te
worden. Ik heb mijn hart wel
eens vastgehouden. Op de brug
van de Waag naar Scarlatti staat
het zo vol met mensen dat je
bang bent dat die brug be
zwijkt. En ook Leiden Culinair
vind ik leuk. Ik heb daar heel
wat pegeltjes stukgeslagen.
Niets dan lof."
Ingrid Moerman, conservator
van Stedelijk Museum De La
kenhal: „Leuke feesten. Alleen
jammer dat de deelnemers bij
de peurbakkentocht elk jaar
weer minder werk maken van
het versieren van hun boten.
Het was toch een soort optocht
op het water, leuk om naar te
kijken. Nu zitten ze zonder eni
ge franje in een boot te drinken.
Ze maken er zich met een Jantje
van Leiden van af. Leiden Culi
nair vind ik te duur geworden.
Je moet overal een hapje kun
nen eten, maar nu zit je ge
woon in de kerk te dineren, als
of je in een restaurant zit. Jam
mer. Wat ik ook mis, zijn spek
takelstukken zoals 'Elckerlyck'
in de Pieterskerk. Ik begrijp dat
dat financieel moeilijk ligt,
maar bij het Arsenaal op de
Burcht ben je altijd afhankelijk
van het weer."
Rens Heruer, Leids columnist
en bestuurslid 3 Octoberver-
eniging: „Een prachtig mooi
zomerfeest. Zowel voor Leide-
naren als niet-Leidenaren. En
dat alles met een organisatie
waarin rek zit. De Lakenfeesten
zijn een paraplufeest, waaron
der bijna alles past. Er wordt
niet van één bindende gedachte
uitgegaan. En dat is leuk. In
oorsprong moest de peurbak
kentocht een waterfestijn wor
den naar Amsterdams model.
Het is nu meer een muzikale
wateroptocht geworden, met
bootjes vol jolijt. Maar ook die
peurbakkentocht trekt veel pu
bliek. Kènnelijk amuseert men
zich dus. De Lakenfeesten vor
men geen enkele concurrentie
voor het 3 Octoberfeest. We
hebben het hier over twee op
zichzelf staande grootheden.
De peurbakkentocht, veel jolijt weinig versiering.
'TOTO A.KOOLEN
