Raboploeg mag weer vrijbuiten Ludo bewaart alleen vitamines in zijn koffer ZACHTE BERM ^matocrietwaarde is bij tien renners altijd te hoog Tour de France rinter Steels opent op leiderstrui LE TOUR 5e etappe 8 juli/233,5 km 105fn Coulombs Umay|111m 130n1 130m 126m I A I Amiens is de woonplaats van de uitde Tour verbannen Frans man Philippe Gaumont. In 1993 vestigde Johan Bruyneel, nu ploegleider van Lance Arm strong (US Postal), in deze stad een Tourrecord door de etappe naar Amiens te winnen met een gemiddelde snelheid van 49,417 km per uur. TOUR IN CIJFERS Derde etappe, Nantes - Laval 1. Steels (Bel/MAP) 194,5 km in 4.29.27 (43,310 km/u), 2. Zabel (Dui- /TEL), 3. O'Grady (Aus/CAG), 4 Minali (Ita/CTA), 5. Hmcapie (VSt/USP), 6 Casper (Fra/FDJ), 7. McEwen (Aus /RAB), 8. Martinello (Ita/PLT), 9. Aggia no (Ita/VIT), 10 Cipollini (Ita/SAE), 11. Simon (Fra/CAG), 12. Capelie (Fra /BIG), 13. Moreau (Fra/FES), 14 Kirsi puu (Est/CSO), 15 Etxebarria (Spa/ONC), 16. Brasi (Ita/PLT), 17 Perez Rodriguez (Spa/ONC), 18. Mi chaelsen (Den/FDJ), 19. Wuyts (Bel /LOT), 20. Merckx (Bel/MAP), 40. Boogerd (Ned/RAB), 49. Den Bakker (Ned/RAB), 51. Van Bon (Ned/RAB), 99. Lotz (Ned/RAB), 142. Jonker (Ne d/RAB), 147. Dekker (Ned/RAB). Opgave: Pascual Llorente (Spa/KEL). Algemeen klassement: 1. Kirsipuu 13.18.59, 2. Steels 0 17. 3. O'Grady 0.20, 4. Armstrong (VSt/USP), 5. Olano (Spa/ONC) 0.31, 6. Hincapie 0.34, 7. Moreau 0.35, 8 Zabel 0.40, 9 Vmo- koerov (Kaz/CSO) 0.41, 10. Gonzalez (Spa/ONC), 11 Peron (Ita/ONC) 0.43, 12. Vandevelde (VSt/USP). 13. Dufaux (Zwi/SAE), 14 Casero (Spa/VIT) 0.46, 15. Tonkov (Rus/MAP) 0 48. 16. S. mon. 17. Julich (VSt/COF), 18. Gonza lez Galdeano (Spa/VIT) 0 49. 19. Dek ker, 20. Savoldelli (Ita/SAE) 0.51, 21 Jonker 0.52, 56 Den Bakker 1.14, 109. Boogerd 7.25, 110. Lotz 7.26, 138. Van Bon 16.24. Puntenklassement 1. Kirsipuu 150 punten, 2. Steels 100, 3. O'Grady 85. Zabel 84, 5. Hincapie 72. Bergklassement 1 Piccoli (Ita/LAM) 9 punten, 2. Giunti (Ita/CTA) 5, 3. Cerezo (Spa/VIT), 4 Brochard (Fra/FES), 5. Konisiev (Rus/MER) 4. Ploegenklassement, dag: La Frangaise des Jeux 13.28,21, 2. Crédit Agricole, 3. Polti, 4. ONCE, 5. Saeco. Algemeen klassement 1 US Postal 39 58.48, ONCE 0.04, Crédit Agricole 0.19, 4. Festina 0.20, 5. Casino 0.25, 8. Rabobank 0.45. Jongerenklassement, dag: Casper 4.29.27, 2 Perez Rodriguez, 3. Nazon (Fra/FDJ), 4 Backstedt (Zwe/CAG). 5 Hinault (Fra/CAG) Algemeen klassement 1 Vandevelde (VSt/USP) 13 19 42. 2 Salmon (Fra/C SO) 0.09, 3 Backstedt (Zwi/CAG) 0.10,4 Aerts (Bel/LOT) 0.12, 5. Perez Rodriguez 0.15. RONDJE FRANKRIJK Een halve meter pleister had Rabobank-verzorger Ton van Engelen gisteren nodig om de verwondingen van Michael Boogerd in te pakken voor de derde etappe van de Tour de France. Het verband ging om de knie, dijbeen, elleboog en schouder aan zijn linkerzijde. „Vooral de schouder is er be roerd aan toe", zei de verzorger van Rabobank, die ook veel werk had aan het 'inpakken' van Van Bon, Zberg en Lotz. Wladimir Belli, de Italiaanse kopman van Festina, heeft tij dens de 'dodenrit door Gois' een rib gebroken. Hij ging des ondanks gistermorgen van start voor de derde etappe. Belli was maandagavond na aankomst wel in woede uitgebarsten, om dat zijn Franse ploeggenoten niet op hem hadden gewacht na de valpartij. De Franse arts en psychiater Francois Poyet stelde in het dagblad Liberation de bloedtes ten van de renners in de Tour aan de kaak. Voor wie met zijn hematocrietwaarde boven de li miet van 50 procent zit, volstaat een doktersattest dat verklaart dat die waarde altijd zo hoog is, om te kunnen doorrijden. Poyet vindt het niet juist, omdat er ook renners zijn, zoals Christophe Bassons, met een hematocriet van 39 procent. ils steekt zijn armen de lucht in, nadat hij zich zeker weet van ede opeenvolgende etappewinst, foto cpd ceorge nusmeijer speerpunt Pavel Tonkov een voornaam doel geworden en daardoor ontbreken de slaven die Steels in de laatste twee ki lometer moeten 'piloteren'. De vijfdejaars prof toonde in Laval opnieuw aan dat hij wel zonder kan. Axel Merckx en Bart Ley- sen hadden hem in de finale gebracht en daar moest hij het verder zelf maar uitzoeken. Lange tijd hield hij Mario Cipol lini in de gaten. Maar toen Can- tina Tollo-knecht De Biase in een van de laatste bochten on deruit zeilde, zag Steels dat ook een stel Saeco-helpers van Ci pollini het spoor bijster was. De Belg paste de tactiek aan, keek goed om zich heen en had uit eindelijk ook een beetje geluk, toen Fran^aise des Jeux-renner Lars Michaelsen na het beuls werk voor de jonge Fransman Jimmy Casper niet de kant van Steels opkwam om uit te bla zen. Maar winnaars dwingen geluk ook af. De Tour was voor Steels ove rigens niet onder een perfect gesternte van start gegaan. Sinds Gent-Wevelgem, in april, had de Belg niet meer gewon nen. En in de Ronde van Zwit serland, de voorbereiding op de Tour, stapte-hij af omdat hij problemen had met zijn zitvlak. Een kwaal die hem ook nu weer kwelt. „Doordat we veel vlakke ritten hebben, zit ik lang in het zadel. Ik hoop dat het goed |laggever de France van 1999 is joe in veel opzichten an- die van 1998. Maar ig lijkt hetzelfde: Tom de beste sprinter. De ie renner, die vorig jaar ier etappes naar zijn itte, lijkt hard op weg dit ren of zelfs te verbete- ie kansen waren er tot de sprinters en twee er- :p het Mapei-kanon aan [laten zien dat het hem inder uitgebreide hulp ploeg goed afgaat. In 'on hij gisteren na de ook de derde etappe. doel: de gele trui. Ie vijftigste zege in zijn heeft de 28-jarige voor zover dat vorig jaar gebeurd was, definitief ind met het beeld dat tijd heeft achter- lat van een gefrustreer- ;t bidonnen gooiende Het gebeurde in 1997, debuut in de Tour. De lis Waas geboren Steels n door het machtige team naar voren ge- om een paar etappes inen. Maar manager e legde teveel druk op :nt, de ploeg kon hem de juiste positie krijgen nale en Steels zelf maak- /erkeerde keuzes of liet sluiten. Het bidon-inci- de Belg gooide in een klit frustratie een drink- le aar collega Moncassin - !hem op een enkeltje Bel- reel hoongelach te staan, iteels bestaat niet meer, rde hij gisteren nog Veer eens. „Ik weet nu is om in de Tour sprints 'n ïen. Ik blijf rustig, kijk rat er om me heen ge- n stem daar het plan op kwam gisteren goed van itei ker omdat Mapei niet al- li ten op Steels heeft gezet Het klassement is met op hir vas gisteren in Bre- le, een streek die naast 'te wielertraditie met "tPi Is Bernard Hinault, Loui- n tf iet en Jean Robic bekend ?t ijn vis. Omdat deze dient pei[ nmen, alvast een bodem- Ro! mooie wijn i Jazaire - de plaats van nst. Zodat de vissen later totel in Nantes een pret- 'rtje zouden vinden, istines, zalm, mosselen, dom van de nabije At- 1 s ie Oceaan zouden we tot m nen. 'as het wat ons betrof de l 'tijd voor. Een dageerder ietzelfde hotel was het houden omdat, zo legde '^omslachtig uit, de Tour n ngen zou aankomen en :U1 ^de zoveel voorbereiding ieyin, u raadt het al, we wel eten, maar alleen pot schaftte: meloen met 'n entrecote en een ijsje. r,ende dag was de Tour in i en dan zou de plaatselij- |e' fen zich in al haar heer- laan ons tonen, zo be- djffe ober. zeeslag van Gois, waar uh 'l Boogerd de Tour en zijn F1 verloor, was het een dag geworden. Voorde se vooral, maar toch ook genen die hun verhalen optekenen. Het vooruit- in de aangekondigde 'ld d houdt je in zo'n geval oe een isd omen op de parkeer- 'an het hotel zagen we de Want dankzij de bonificaties voor zijn twee zeges en de tweede plaats in de eerste etap pe, plus het feit dat klasse mentsleider Kirsipuu gisteren pas als veertiende binnen kwam, is hij opgeschoven naar de tweede plaats en lonkt het geel. Zeventien seconden schei den hem daar nog van. Het lei derstricot is nu zijn hoofddoel geworden. Hij zal zich vandaag daarom ook wel in de tussen- sprints gaan mengen. „Voor het geel wil ik zelfs wel een etappe zege opgeven", zegt Steels. auto's van Casino en Lotto staan. Inderdaad, de Tour was in Nantes, in ons hotel zelfs, precies zoals de ober een dag eerder had verteld. Geletrui-drager Jaan Kirsipuu zat al aan de champagne, Lotto ploegleider Jean-Luc Vanden- broucke nipte zuinig aan een wijntje en wij zouden ons spoe dig bij hen voegen. En toen verscheen de ober in de receptie en hij had een medede ling in petto die de gemoederen in onze equipe hoog deed op laaien. We konden nog wat eten, maar de keuze liad de ober zelf al bepaald: crudites, een en trecote en eventueel een toetje. Vragen, dreigen, een enkel scheldwoord, maar het hielp niet. We konden dit accepteren of anders elders nog wat zoeken, maar dat zou een hachelijke on dernemingzijn geworden zo rond de klok van half elf in een slapend voorstadje van Nantes. Nog één keer geprobeerd. 'Giste ren kon het niet omdat jullie in voorbereiding waren op de aan komst van de Tour. Wat is nu het excuus?' De ober 'schraapte zijn keel en zei: 'Het is erg druk geweest, want de Tour is vandaag hier. be ie sid JSj nj zestien van de 500 bij de Ivf itionale wielrenunie ge- aB ;erde beroepsrenners cei van zichzelf een hema- il vaarde die boven de 50 p t ligt. Onder deze zes- eu maakte de bond giste- In eend, bevinden zich geen amen. ematocrietwaarde bij de gemiddelde mens ligt tussen de 42 en 48 procent. Renners bij wie voor een koers een waarde van boven de 50 procent wordt ontdekt, krijgen een startver bod. Zo'n waarde kan duiden op EPO-gebruik. Voor de zestien coureurs die geregistreerd staan als 'natuur lijke bezitters' van een te hoge hematocrietwaarde geldt zo'n startverbod niet. Druk van de ketel na goede derde etappe Lampre-ploeg: na 'vuilnisbak-affaire' niets te verbergen Van Nantes naar Laval is het bijna tweehonderd ki lometer. Voor professione le coureurs een afstand van niks. Op een vlak tra ject als in Bretagne doen ze dat in viereneenhalf uur. Maar wie de renners van de Rabobank gisteren voor het vertrek uit de bus zag stappen, kreeg de in druk dat ze zojuist waren opgeroepen voor een straf- exercitie: zeshonderd kilo meter door de bergen, mét bepakking. laval fred segaar De ploeg die maandag 'ver dronk bij laagwater', zoals de Franse sportkrant l'Equipe schreef, zag op tegen de koers. Etappe nummer drie moest helderheid brengen over hun li chamelijke en geestelijke her stel na 'de rit door de zee', één waarin hun kopman zijn uit zicht op een goede eindnote- ring én zijn moraal verloor. Michael Boogerd had ver band om zijn elleboog, zijn knie, een dikke lip en klaagde bij de start over pijn net boven zijn neus en aan zijn tandvlees. En dan was er ook nog de ge forceerde schouder die stevig was ingetapet. „Het is echt een stevige klap geweest. Toen ik weer was op gestapt, zat ik als een oelewap per op de fiets. Normaal ben ik niet zo bang, maar als je net tweemaal bent gevallen, word je toch tamelijk nerveus." Als waar is dat het met de hele ploeg slecht gaat als de kopman niet in vorm is, dan hadden de renners van de Rabobank alle reden tot vrezen. Maar zowaar, Boogerd, die een pilletje had gekregen om de slaap te kunnen vatten, was tussen Nantes en Laval uiter mate wakker. Hij reed vooral de laatste kilometers attent voorin, net als de meesten van zijn ploeggenoten. Boogerd werd veertigste. Het was aan Robbie McEwen om in het geval van een massasprint de 'Rabo- bankrevival' te bekronen, maar de Australiër (zevende) kwam te kort. Boogerd was de rit zonder kleerscheuren en zonder al te veel pijn doorgekomen. Dat schonk de ploegleiding de hoop dat hij zijn plannen om de etappe naar l'Alpe d'Huez te winnen, kan waarmaken. Theo de Rooy: „De druk is er nu een beetje af. Ik hoop dat, als zijn herstel zich doorzet, hij in de bergen nog iets kan laten zien. Michael Boogerd kijkt na een sterk gereden derde etappe weer wat vrolijker tegen de Tour de France aan. De jongens hebben zich goed hersteld." In 's Heerenhoek stelde Jan Raas dat eveneens met tevredenheid vast. De ma nager volgt de verrichtingen van zijn ploeg intensief en had tijdens de desastreus verlopen etappe naar Saint-Nazaire de telefoon gegrepen om De Rooy te bellen. „Kun je die drie voor op niet beter laten terugzakken om Boogerd te helpen?", had Raas gevraagd. Een logische vraag van een doorgewinterde wielerman die als actief renner nooit een ploegleider nodig had om zijn tactische plan te trekken. De Rooy: „Ik heb het al eerder ge zegd: we hadden op dat mo ment totaal geen zicht op de si tuatie. Ze waren maar dertig se conden weg en je denkt dat het wel weer bij elkaar komt." Kopmannen in de ouderwet se zin van het woord, zoals Jan Raas vroeger, slaan met hun vuist op tafel als de plannen niet volgens de vooraf uitge stippelde tactiek werden uitge voerd. Boogerd hecht aan trou we helpers zoals Mare Lotz. De Hagenaar laat geen gelegenheid onbenut zijn adjudant te prij zen. Het zit niet in hem opgeslo ten om te eisen dat de hele ploeg zich in zijn dienst stelt. Daarmee zou hij zich boven de groep plaatsen en dat is het laatste wat hij wil. Boogerd is liever één met zijn collega's. Het is een mooie karaktertrek van de 27-jarige coureur. Hij dankt er deels zijn populariteit aan, maar of het hem ooit een overwinning in de Tour brengt, is de vraag. Dan maar niet, zal Boogerd waarschijnlijk denken, want hij heeft geen zin zijn aard te verloochenen. Zijn collega's Jonker, Den Bakker en Dekker hadden op het moment dat ze ontdekten dat Boogerd niet mee was, kun nen beslissen zich te laten te rugvallen. Maar de huidige ge neratie Nederlandse wielren ners is niet gewend in één ploeg te rijden met een coureur die de mogelijkheden heeft om in Parijs op het ereschavot plaats te nemen en zich volledig in zijn dienst te stellen. De verhouding kopman- /knecht ligt in Nederland min- foto gpd george nusmeijer der scherp dan in Italië en Spanje. De renners van ONCE hebben slechts één opdracht: Abraham Olano heelhuids naar de meet brengen. In het karak ter van de Rabobankploeg zit nog teveel de vrijbuitersmenta liteit. Het is een rol overigens die de coureurs met ingang van gisteren weer kunnen gaan ver vullen. „Ja", zei Erik Dekker, „de druk op Michael en op ons is er af. Misschien wordt het nu ook een beetje minder met de aan dacht van de pers voor hem. Dat is het enige positieve. Om met Johan Cruijff te spreken: aan ieder nadeel zit een voor deel." la chapelle sur erdre rené banierink/gpd De renners en volgers in de Ronde van Zwitserland waanden zich aan de voor avond van de Tour de France weer even een jaar terug. Een Zwitserse journalist viste uit een afvalbak langs de kant van de weg een plastic zak met daarin afval van, naar zijn zeggen, de Lampre-Daikin-ploeg. In de zak zaten lege verpakkingen van medicamenten, waarvan een aantal op de dopinglijst stond. De wielerwereld in rep en roer, de ploeg in zak en as. De leiding ont kende alles en deed enkele dagen later een aanbod om de onschuld te bewij zen: journalisten mochten in de Tour de France een dagje een kijkje in hun keuken nemen. Bij deze een dag in het spoor van Ludo Dierckxsens c.s. Het is kwart over acht in de ochtend in hotel Westotel in La Chapelle sur Erdre, een dorpje even boven Nantes. We zijn veel te vroeg voor de renners. „Die lig gen nog op bed", zegt ploegleider Pietro Algeri. „Ze hoeven pas tegen tien uur te ontbijten, tot twee uur voor de start is de beste tijd." Algeri is blij dat de Tour begonnen is. Met Lampre-Daikin. Want de twee we ken daarvoor waren niet leuk, geeft hij toe, want Tour-deelname kon zelfs in het geding komen. Het akkefietje in Zwitserland kreeg namelijk nog een staartje, de Italiaanse justitie ging zich er ook mee bemoeien. Algeri: „Ze werd ge dwongen door alle publiciteit." En dus kreeg ook Algeri bezoek. „Ze wilden van mij weten wat er in Zwitserland was ge beurd. Ik heb verteld wat ik wist en daarmee was voor hun de zaak af." Maar hoe zat het dan met de huiszoe kingen bij zijn renners Ballerini, Missa- glia (beiden volgens de ploegleiding we gens blessures niet in de Tour) en Ser- pellini? Daarbij zouden bovendien ver boden producten zijn gevonden? Algeri schudt het hoofd: „Dat is een wild ver haal. Bewijzen zijn er niet voor zover wij weten. En bovendien: de Italiaanse justi tie heeft 30 Italiaanse renners bezocht. Zo uniek zijn wij dus niet." Een van hen komt op dat moment de ontbijtzaal in. Het is Ludo Dierckxsens, de vechter, de durfal, de lolbroek en, sinds ruim een week, Belgisch kampi oen. Op 34-jarige leeftijd, vijf jaar na zijn profdebuut. Daarvoor was hij arbeider. Bewonderend kijkt hij naar de digitale Belgisch kampioen Ludo Dierckxsens (links) maakt een dolletje met zijn Lampre- ploeggenoot Zbigniew Spruch. foto epa pascal pavani camera van de fotograaf, waarbij hij op een schermpje op de achterzijde kan zien hoe hij gefotografeerd is bij het weghappen van de spaghetti. 'Wat kost zo'n ding?'. Als de fotograaf antwoordt '30.000 gulden exclusief lenzen' en ook nog vertelt dat sommigen twee van die dingen hebben, zegt Ludo 'Leeuwen hart' lachend:.Awel, dan loopt die met een Mercedes om zijn nek." Verzorger Brent Copeland heeft intussen de etenswaar die de renners meenemen al in hun rugzakjes opgeborgen. We hebben niet kunnen zien wat er in is ge gaan. „Het meeste is een dag eerder al klaargemaakt door de verzorger die in het hotel blijft. Het is niks bijzonders. Wat broodjes en vloeibare voeding." Twee uur later, vlak voor het vertrek, wordt er al het nodige opgepeuzeld. Co peland zet ondertussen wat rennersbe nen 'warm' met massage-olie. Alles wat voor de massage, voor en na de koers, nodig is, heeft hij bij zich. „En verder hooguit wat middeltjes om schaafwon den schoon te maken en te behandelen. Alles wat verder gaat, is in handen van onze ploegarts. Hij wil dat zo, ik wil dat zo." De dokter is een Italiaan, Fabio Za- retti. Er is dus niet, zoals bij Rabobank, een arts met Franse papieren binnenge haald. Copeland: „Wij hebben vertrou wen in onze arts en we laten hem ge woon zijn werk doen hier." Dierckxsens heeft in de eerste etappe zijn leeuwenhart al getoond met een vluchtpoging in de slotfase. Het misluk te. „Want iedereen is nog fris. Maar als ze me 45 seconden hadden gelaten in de laatste vijf kilometer, was het binnen ge weest." Bij de ravitaillering, weer een paar uur later, pakken niet alle Lampres hun eet- zak aan, ze worden meegegeven aan de ploegleider. Copeland laat de inhoud zien: een klein pakje vloeibare energie drank, twee broodjes, eentje met jam en de ander met vlees, een fles vloeibare voeding en een fles water. De etappe wordt gewonnen door Tom Steels. De renners gooien wat blikjes co la en Fanta naar binnen, krijgen een waslap door het gezicht en worden snel afgevoerd naar het hotel. Daar moet de moedige krijger Dierckxsens, zwaar ge havend van het slagveld teruggekeerd, behandeld worden door dokter Zaretti en likt vervolgens op de hotelkamer zijn wonden. Zijn rechterbovenbeen is zwaar geschaafd, dik en pijnlijk. De rechterknie doet minder pijn maar is wel zwaarder geraakt. „Er is een hele hap vlees uit, je keek zo op het bot. Het kan niet genaaid worden omdat het bij het trappen steeds weer opengaat. We moeten het goed afdekken en dan moet het vanzelf dichtgroeien. Maar dat kon wel eens een langdurige kwestie wor den. Slapen, ja, dat is een probleem, vooral omdat ik altijd op de rechterzij slaap. Maar alia, dat is den Tour. Als wielrenner moet ge kunnen afzien." Zijn koffer ligt opengeslagen in de hoek. Ja, Ludo heeft medicamenten bij zich. „Franse. Op advies van mijn Belgische sportdokter. In dat doosje daar. Ja, ik zie U kijken, er staan spuiten op. Maar die zitten er niet in, de dokter heeft de vita minen in dat doosje gestopt. U mag het gerust controleren. Maar ik ga nu naar de masseur. Dat moet voor het eten, met volle maag masseren is niet fijn." L'Equipe, het Franse sportdagblad, meldt ondertussen dat de UCI wellicht ook de zaak Lampre gaat onderzoeken. Ploegleider Algeri zucht nog maar eens: „We hebben de zaak in handen van de advocaat gegeven. Die moet het maar uitzoeken." wint opnieuw

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1999 | | pagina 23