Zwaar weer op komst voor Noordwijk Binnei
'Het is bijna normaal dat jongens aan je zitten'
Van Rij vervangen helpt niet,
de partijen bepalen de koers
Wie Van Rij geen democra
noemt, doet hem onrecht a<
WOENSDAG 30 JUN11999
Meningen
REDACTIE PAUL DE VLIEGER, 071-5:
De pagina 'Meningen' staat open voor alle lezers. Bij uw brief gaarne vermelding van onderwerp en publicatiedatum van het artikel waarop u reageert. De redactie kan brieven bewerken, bekorten of weigeren. Alleen brievt
met een volledige adressering komen voor plaatsing in aanmerking. Bijdragen sturen naar: Leidsch Dagblad, postbus 54, 2300 AB Leiden, of faxen naar: 071 - 5321921, of e-mailen naar: redactie.ld@damiate.hdc.nl
UITGELICHT
OnderkoningVan Rij
maakt veel los in de stad
Oud-wethouder Ton Kohl-
beck van Oegstgeest faxte me
dit weekeinde een brief (zie el
ders op deze pagina) waarin
hij zijn beklag doet over 'de
opvallend kritische toon' die
het Leidsch Dagblad de afge
lopen maanden zou aanne
men tegenover de Leidse wet
houder Van Rij. En dat terwijl
hij 'een sociaal-democratische
wethouder is die voor de stad
Leiden de afgelopen jaren met
name op het gebied van de
stadsvernieuwing, buitenge
woon veel heeft bereikt en de
stad weer op de kaart heeft ge
zet als een woon- en werkge
bied met toekomst'.
Bladerend door de kranten
van de afgelopen maanden is
mij niet opgevallen dat de
krant Van Rij met 'een opval
lend kritische toon' tegemoet
treedt. Wat wel opvalt, is dat
er bijna geen dag voorbij gaat
of Van Rij staat in de krant.
Dat is niet voor niets, de
PvdA-wethouder heeft de be
langrijkste en zwaarste be
stuurlijke portefeuille, hij is lo
co-burgemeester, hij is de
langstzittende wethouder uit
het college en de eerste man
in de grootste partij van de
stad. Niet voor niets wordt
Tjeerd van Rij (net als illustere
voorgangers als Tesselaar en
Kret overigens) 'de onderko
ning van Leiden' genoemd.
De combinatie van invloedrij
ke functies maakt dat alles wat
hij doet of nalaat van beteke
nis is voor de stad en dus re
acties van burgers uitlokt.
De krant doet daar verslag
van en die verslaggeving roept
vervolgens weer reacties van
lezers op. Het Leidsch Dag
blad verschijnt in 21 gemeen
ten. Ik heb de afgelopen twee
jaar over geen enkele politicus
zoveel brieven en telefoontjes
gekregen als over Van Rij. Al
leen vandaag al zouden we
zonder veel moeite een pagina
kunnen vullen met lezersbrie-
ven die reageren op zijn be
leid. Dat doen wij niet. Vaak
gaat het om woede-uitbarstin
gen van mensen die zich op
de een of andere manier te
kort gedaan voelen. De mees
te drukken wij niet af, omdat
de informatieve waarde gering
is. Het zou aan de andere kant
ook raar zijn om in de brie
venrubriek volledig voorbij te
gaan aan wat Van Rij bij indi
viduele Leidenaars losmaakt.
Voor de balans in de brie
venrubriek is het goed dat Ton
Kohlbeck zijn partijgenoot te
hulp schiet, maar op de ba
lans in het werk van de redac
tie lijkt mij weinig aan te mer
ken.
TON VAN BRUSSEL
HOOFDREDACTIE
Wethouder Van Rij vervangen,
zoals H.J.P.M. Nijssen voorstelt
in een ingezonden brief in de
krant van 22 juni, om zodoende
een einde te maken aan stads
uitbreiding - en inbreiding -
helpt niet. De koers die Van Rij
vaart, wordt bepaald door de
politieke partijen.
Kortgeleden is de regio nog
met het rijk overeengekomen
om nog eens een paar duizend
woningen er bij te bouwen als
verdichting van de bestaande
woningvoorraad. Maar wat wil
je anders als je het een natuur
lijk en economisch gewenst
proces vindt dat jaarlijks zo'n
150.000 asielzoekers en andere
migranten hier hun heil zoe
ken. Als wij er in slagen om ze
aan het werk te helpen, hebben
we weer bereikt dat onze eco
nomische groei met een paar
procent is opgeschroefd.
Economische groei wordt al
jarenlang toegeschreven aan
onder andere bevolkingsgroei.
Als die er niet meer is, krijgen
we te maken met leegstand van
woningen (de schrik van de so
ciale woningbouw)dalende
prijzen op de huizenmarkt en
afnamen van de economische
groei.
Geen leuk scenario voor poli
tiek links (PvdA) en rechts
(WD). En vandaar dat we paars
te zien krijgen: de blinde leidt
de lamme.
J. Boerakker,
Leiden.
Noordwijk Binnen heeft zijn tuinda- Als je dit zo vertelt, zal iedereen zich
gen weer gehad. Een traditie, geïnspi- verbazen. Maar ik heb het over het
reerd op de vroegere kruidencultuur postkantoor in de Boekerslootlaan en
in het dorp en te vergelijken met die de Digros in de Kerkstraat. Want
van de Amsterdamse vrijmarkt op Ko- nuchter beschouwd zijn dit louter
ninginnedag. Een schot in de roos, die overslagbedrijven. Het lijkt heel nor
combinatie van oude dorpssfeer on- maal: het postkantoor dicht bij de
der de lindebomen, mensen en de su-
kunst en tuinroman- permarkt als trekker
tiek. Voor Noordwijk HP/HIIF de andere win-
iets om zuinig op te UrÊlwIE kels. Toch is het een
zijn. Deze toeristi- rare zaak: want in
sche attractie staat geheel los van
Noordwijks naam als badplaats. Het is
het karakter van het oude Noordwijk
Binnen dat het onmisbare decor
vormt.
Op zulke dagen vergeet je dat er nog
iets anders aan de hand is in dit dorp
achter de duinen. De oude kern, bui
ten de beschermde Voorstraat en het
Lindenplein, gaat al jaren gebukt on
der de aanwezigheid van twee over
slagbedrijven. Die zitten er heel legi
tiem en passen zelfs in het 'normale'
Nederlandse ruimtelijke-ordenings-
beleid. Daar kijkt u van op want dat is
nieuw voor u. Overslagbedrijven zijn
toch ondernemingen waar goederen
van het ene transportmiddel in het
andere worden geladen zoals in ha
vens en op bedrijventerreinen? In
Noordwijk Binnen?
Inderdaad. Het ene bevindt zich in
een woonstraat aan de westkant van
de oude kern en de goederen die daar
dagelijks 's morgens in alle vroegte
naar toe worden gebracht worden in
de loop van de ochtend overgeladen
in een 400-tal auto's die voor een
groot deel afkomstig zijn van onder
nemingen aan de andere kant van de
kom. De rit naar de overslag en terug
kost tijd. Men kiest daarom voor de
kortste weg dwars door de kern en
met de voet op het gaspedaal want
het gehaalde moet op tijd binnen zijn.
Het andere overslagbedrijf bevindt
zich in hartje dorp. Het gaat hier om
veel grotere hoeveelheden en dus zijn
de auto's voor de aanvoer ook veel
groter. Het lossen gebeurt naast de
eeuwenoude St. Jeroenskerk wat hin
derlijk is voor andere auto's die zich
door het dorp spoeden omdat de
doortocht dan enige tijd is versperd.
Het is de bedoeling gedurende de ge
hele dag tot in de avond de goederen
over te laden in honderden kleinere
auto's. De goederen worden vervol
gens via dezelfde wegen weer terugge
bracht naar de buitenkant van de kern
maar nu dus in andere auto's. Een en
ander levert schrikbarende geluidscij-
fers op.
Ir. AJV.M. van den Berg is
stedenbouwkundige, architect
en Noordwijker. Hij schreef
een opinie over (de toekomst
van) Noordwijk Binnen.
dat postkantoor bevinden zich 464
postbussen waar je voor elke bus
apart bijna altijd met een auto naar
toe gaat. En is het nog van deze tijd
dat er een supermarkt is die vereist
dat magazijnen op wielen zich dreu
nend door de nauwe straatjes worste
len waarna honderden auto's de spul
len ophalen en naar huis brengen
door diezelfde straatjes?
Tot voor kort vonden we het heel
gewoon dat je een vertrek binnen
kwam dat blauw stond van de rook.
En nu is zelfs Schiphol verboden ge
bied voor rokers. Stel je voor dat in
eens de klok werd teruggezet; je zou
het er meteen benauwd van krijgen.
Stel dat het Leidseplein ineens weer
vol stond met blik; iedereen zou vin
den dat hem iets waardevols was ont
nomen.
We moeten ons realiseren waar we
mee bezig zijn. Zo is het in Noordwijk
Binnen nodig stil te staan bij iets dat
vanzelfsprekend is gegroeid en dat tot
voor kort normaal werd gevonden
maar dat over enkele jaren achter
haald zal blijken te zijn. Als dat niet
meer te herstellen valt, wordt het ach
terhaalde een achterlijke zaak.
De Voorstraat en het Lindenplein -
en ook andere mooie straten in ons
Noordwijk Binnen - zullen als hoog
gewaardeerde historische plekken
steeds unieker worden. Ooit zullen er
stemmen opgaan om ze echt autoluw
te maken. Als ze het overleven. Want
er is zwaar weer op komst. Zulke plek
ken vragen bescherming onder ande
re in de vorm van een bufferzone zo
als te doen gebruikelijk in de ruimte
lijke ordening bij kwetsbare gebieden.
De vereniging 'De Oude Dorpskern'
heeft al eerder voorgesteld het gebied
van het beschermde dorpsgezicht te
vergroten; er is gelukkig nog steeds
veel authentieks waar mensen op af
komen, ook badgasten. En hoera, er
zijn aanwijzingen dat het doorgaande
verkeer uit de route langs de twaalfde-
eeuwse kerk en het prachtige Linden
plein verdwijnt en de vrachtauto's
richting centrum de kwetsbare straten
moeten vermijden.
Maar het zware weer komt deson
danks. Nieuwe ontwikkelingen drei
gen. Het autobezit neemt nog steeds
toe. In kernen waar ouderen - zonder
auto - plaats maken voor jonge twee
verdieners gaat het extra hard. De
parkeerplaatsen moeten daar op de
bon.
Het Lindenplein in Noordwijk Binnen. 'Straten als deze zullen als hooggewaardeerde historische plekken steeds unieker wor
den'.
Dirk van den Broek, de Digros dus,
vestigde zich in 1980 in de Kerkstraat
en trekt, zoals overal, veel klanten. In
middels is die supermarkt daar een
begrip geworden en kennelijk onmis
baar voor de winkels er omheen.Toch
gaat het daar niet goed. Er is leegstand
en sommige winkels horen op andere
plekken.
Zowel in 1975 als in 1990 is na on
derzoek er op gewezen dat er een te
grote spreiding van winkels is. Maar
de winkeliers in de Molenstraat die
dichter bij de grote woonbuurt aan de
oostkant van het dorp zitten, lijken er
weinig voor te voelen om volgens de
bedoelingen naar de Kerkstraat te ver
huizen. Ook al hebben ze nu veel te
weinig parkeerplaatsen te bieden.
Er zit veel halfslachtigs in het win-
kelbeleid in Nederland. De gemeen
ten laten het onderzoek naar reilen en
zeilen van het winkelapparaat over
aan de belangenvereniging van de
winkeliers. De aanbevelingen worden
dan meestal kritiekloos vertaald in
een bestemmingsplan. Dan volgt
sloop van panden en aanleg van par
keerplaatsen en vervolgens moet dan
maar worden afgewacht wat er uit de
bus komt. Soms slaagt het, soms volgt
er onbegrijpelijk lijkende leegstand of
een branchesamenstelling die niet be
doeld is; zoals dus «in Noordwijk Bin
nen.
Mede op grond van zo'n onderzoek
wil het gemeentebestuur in de nieuw
te bouwen wijk Bronsgeest aan de
zuid-oostkant van Noordwijk geen
concurrerende voorzieningen. Inte
gendeel, die wijk met circa 1400 wo
ningen - of een deel daarvan bij te
genvallers - is aangewezen op de
Kerkstraat. En bij de opzet dat cen
trum te versterken, lijkt het logisch er
Albert Heijn te vestigen. Het bestem
mingsplan voorziet in voortschrijden
de sloop en aanleg van parkeerplaat
sen. Die zullen bij lange na niet ge
noeg zijn, zeker niet als AH er ook nog
bij moet, want die eist altijd voldoen
de 'eigen' parkeerplaatsen. Dus wordt
overwogen een parkeergarage aan te
leggen en gaan er stemmen op om het
grote parkeerterrein naast de rk kerk
te voorzien van een extra laag. Stel je
eens voor hoe dat er uit zal zien en.
hoe luguber dat 's avonds zal zijn.
Dat nieuwe overslagbedrijf, Albert
Heijn dus, in het hart van Noordwijk
Binnen, past op geen enkele manier
in andere ontwikkelingen.
Drie belangrijke vragen rijzen:
1. Het is bij de presentatie van het re
cente inventarisatierapport voor een
verkeersstructuurplan voor Noordwijk
nog eens duidelijk geworden dat het
vooral in Noordwijk Binnen goed mis
is met de veiligheid en de leefbaarheid
als gevolg van het verkeer. Hoe valt
een nieuwe Albert Heijn te rijmen met
de noodzaak daar iets aan te doen.
archieffoto dick hogewon
2. Het begint er steeds meer naar
te zien dat Bronsgeest aanzienlijk
ner zal worden dan aanvankelijk
bedoeling was. En ook al zouden
1400 woningen worden gerealisei
weten we nu al dat Voorhout over
aantal jaren wellicht fors zal zijn
groeid. Richting Bronsgeest, met
getwijfeld aantrekkelijke en mode
voorzieningen. Moeten we dan
voorzichtig zijn met grootschalige
anderingen in het hart van Noordt
Binnen?
3. Er worden door verkenningen
provincie en rijk steeds duidelij
contouren zichtbaar van een ontv
keling aan de westkant van Noordv
waar al officieel voorzien is in een
verbinding met Katwijk, Leiden en
phen. In de volgende eeuw zul
daar woningen komen. En winkels!
Welke wethouder(s) wil(len) mei
die kennis nog verantwoordelijk v
den gesteld voor weer grote inve:
ringen in de Kerkstraat?
Bij de afgelopen tuindagen was
weer meer belangstelling voor o
beelden van het vroegere Noordi
Binnen. Alsof er sprake is van
wetmatigheid, 'de Wet van Noordv
Binnen': hoe meer er verdwijnt, de
meer oude prenten in de stallet1
Het lijkt me tijd worden dat het sc
wordt gekeerd.
IR. A.A.M. VAN DEN BERG
Klankbord
Met 83 procent is het
aantal Nederlandse
kinderen - bijna
uitsluitend jongens - dat
zich tussen 1990 en 1996
moest verantwoorden
voor de rechter vanwege
een seksueel delict
spectaculair gestegen. De
score van het laatste
onderzoeksjaar bedraagt
683 keer. In de helft van
het totale aantal gevallen
kwam het tot een
veroordeling. De cijfers,
afkomstig van de
seksuoloog J. Frenken van
de Leidse universiteit en
van het Nederlands
Instituut voor Sociaal
Seksuologisch Onderzoek
(NISSO), volgen kort op
de gebeurtenissen in
Boxmeer waar een 13-
jarige jongen een meisje
van 7 vca rachtte en op
die in Wassenaarse
Tikibao, waar op één dag
één verkrachting en
dertien c. landingen
werden geteld. Ook hier
waren de daders, net als
hun slachtoffers
trouwens, minderjarig.
Van uitzonderlijke
incidenten is kennelijk
allang geen sprake meer.
Hoe komt dat zo? En wat
valt er tegen te doen?
Seksuoloog J. Frenken van de
Leidse universiteit: ,,De ver
krachting en de aanrandingen
in Wassenaar zijn in zoverre
uitzonderlijk dat ze zich in een
zwembad voordeden. De mees
te seksuele delicten worden na
melijk gewoon op straat ge
pleegd, in een discotheek of in
de kroeg. Dat in het Tikibad
mannen en wouwen voorlopig
gescheiden moeten zwemmen,
vind ik zo gek nog niet. Hope
lijk is hiermee de discussie on
der jongens geopend. Ze moe
ten zich herbezinnen op de ma
nier waarop ze met meisjes om
gaan. Een groot deel van de
verklaring voor de stijgende cij
fers is de toegenomen aangifte
bereidheid waardoor ook de ze
denpolitie actiever is geworden
op dit gebied, evenals het open
baar ministerie. Los van de
aangiftebereidheid is er ook een
absolute stijging van het aantal
seksuele delicten door minder
jarigen. Er is een parallel met de
toenemende criminaliteit in het
algemeen. Wat je ertegen moet
doen? Ik pleit voor lessen rela
tievorming op de basis- en
middelbare scholen. Daarin
moet dan ook aan bod komen
hoe je met je seksuele impulsen
dient om te springen. Preventie
dus."
Rianne van de Kindertelefoon
(0800-0432): „Ik studeer on
derwijskunde en het pleidooi
voor meer aandacht op scholen
voor relatievorming, steun ik.
Kinderen moeten vooral be
wust worden gemaakt van de
ernst van dit probleem. Maar ik
geloof er niet in dat scholen
normen en waarden kunnen
opleggen. De invloed van thuis
is in dit verband belangrijker. In
99 procent van de gevallen dat
kinderen met de Kindertelefoon
bellen over seksueel misbruik,
gaat het overigens om misbruik
door volwassenen."
Directeur H. de Vink van de
protestants-christelijke basis
school Samen op Weg in Al
phen aan den Rijn: ,,ln het al
gemeen wil ik zeggen: als er een
maatschappelijk probleem is,
wordt er te snel geroepen dat
het onderwijs het maar moet
oplossen. Nu is het weer seksu
eel misbruik, de volgende keer
vandalisme. Wij kunnen niet él-
Het Tikibad in Wassenaar. Jongers en meisjes zwemmen daar tegenwoordig gescheiden. foto gpd
le problemen oplossen. Hier op
school doen we niet aan speci
fieke lessen over seksualiteit:
seksueel misbruik van minder
jarigen is bij ons niet aan de or
de. VVel besteden we op school
aandacht aan sociale vaardig
heden in bredere zin; hoe je
met elkaar omgaat en met el-
kaars gevoelers."
Japke van Malde, woordvoer
ster van Ichtus Hogeschool -
Pabo Oegstgeest: „Relatievor
ming is een onderwerp dat, ze
ker op de basisscholen, in veel
lessen aan de orde kan komen.
Daarvoor hoef je niet speciaal
wekelijks een uur uit te trekken.
Als je bij voorbeeld de dag be
gint met de krant, dan brengen
gegarandeerd de kinderen zelf
het bericht over de gebeurtenis
sen in het Tiki-bad ter sprake.
Relatievorming gaat trouwens
niet alleen over seksualiteit
maar ook over macht en pes
ten. Als het goed is, wordt het
pleidooi van de heer Frenken
reeds in praktijk gebracht.
Scholen die zeggen dat dergelij
ke problemen zich niet voor
doen, slaan de plank mis want
ze moeten ook aandacht schen
ken aan zaken die zich buiten
school afspelen."
Mariska (16) uit Rijnsburg, ex-
leerlinge van de tuinbouw
school van het AOC Groen
College: „Op school is het bijna
normaal geworden dat jongens
seksuele toespelingen maken of
aan je zitten. Dat vind ik niet
echt leuk. Je lichaam is toch iets
van jezelf. Meestal geef ik een
klap en dan is het over. Ze pro
beren het toch even uit, denk
ik. Het gebeurt steeds vaker,
ook bij anderen. Meisjes gaan
naar een leraar om het te mel
den en de jongens worden dan
gestraft. Soms gaat dat straffen
best ver. Dan worden ze in het
openbaar belachelijk gemaakt.
Zo moest één van de daders op
de tuinbouwschool in een kan
tine op een tafel zitten, met in
elke hand een spons waar hij
steeds in moest knijpen. Die
sponzen moesten borsten voor
stellen. Die jongen heeft zich
daarna nooit meer misdragen.
Het hielp dus wel. Ik vind wel
dat de school meer aandacht
aan dit soort dingen moet be
steden. Erover praten helpt,
denk ik. De oplossing in het Ti
kibad in Wassenaar waar jon
gens en meisjes nu gescheiden
moeten zwemmen, vind ik be
grijpelijk, maar niet echt leuk.
Als je met een groepje gaat en
de jongens willen zwemmen,
kan ik dus niet het water in."
Jeugd- en Zedenpolitie Hol
lands Midden: „Dan moet u
mijn chef hebben en die is heel
moeilijk te pakken te krijgen.
Hij zwerft van hot naar her."
E. van Dorp-Osinga, arts bij
het Rutgershuis in Leiden: ,,Ik
heb de indruk dat seksueel mis
bruik vaker voorkomt onder al
lochtone jongeren. Jongens uit
andere culturen hebben in Ne
derland vaak problemen met
hun 'man-zijn'. In hun eigen
cultuur zijn ze vanzelf een
macho, maar wat hier van hen
wordt gevraagd, kunnen ze nog
niet waarmaken. Hier zijn di
ploma's en prestaties van be
lang. Jongens kunnen hun draai
niet vinden, zitten in een tus
senfase, voelen zich daardoor
snel minderwaardig en gefrus
treerd. Ze hebben ook moeite
met het aangaan van relaties.
De kans bestaat dat ze hun
frustratie afreageren op dege
nen die beter presteren op
school: meisjes. Het is een ge
compliceerd probleem dat ook
te maken heeft met de manier
waarop ouders thuis met elkaar
omgaan. Het is wel van belang
dat met deze jongens op school
wordt gesproken over de vraag:
wanneer ben je een vent?"
Willemijn, scholiere uit Rijns
burg (16): ,,Ik heb er nooit mee
te maken gehad. Er zijn altijd
wel 'ns jongens die in je kont
knijpen, maar ik heb mijn
mondje bij, dus daar zit ik niet
zo mee. Ik ken wel een vriendin
op een andere school die er last
van heeft gehad. Ze wilde er
nooit over praten, dus wat er
precies is gebeurd, weet ik niet.
De jongen die het had gedaan,
is van school verwijderd. Ik zit
nu op de verzorgingsschool
waar jongens en meisjes niet
echt met elkaar omgaan. Ik zit
in een klas met alleen meisjes.
Dat is ook niet leuk: echt saai."
CAROLINE VAN OVERBEEKE
WIM KOEVOET
De afgelopen maanden neemt
het Leidsch Dagblad een opval
lend kritische toon aan tegen
over de Leidse wethouder Van
Rij. Naar de redenen hiertoe
kan ik slechts gissen; ik volg de
gebeurtenissen, zij het met be
langstelling, toch op afstand en
zonder voldoende kennis van
zaken.
Afgelopen zaterdag vermeld
de de krant dat Van Rij een
'standje' had gekregen, een ver
maning van de commissie be
roep- en bezwaarschriften, we
gens het uitblijven van bericht
over het niet in behandeling
nemen van een nieuwe bouw
vergunning. Zulke standjes be
grijp ik; je bent als wethouder
verantwoordelijk, ook als dui
delijk is dat hier een ambtelijke
fout is gemaakt.
Maar wat mij zwaarder op de
maag ligt, is de ingezonden
brief van H.J.P.M. Nijssen in de
krant van 22 juni. De brief, door
het Leidsch Dagblad zo smake
lijk mogelijk geplaatst, kan niet
anders dan karaktermoord wor
den genoemd. De kop van het
artikel ('Vervang Van Rij door
iemand die de democratie recht
doet') en het fotobijschrift
('Wethouder T. van Rij: reserve
brugwachter') dienden als on
dersteuning voor een tekst die
zó grof was dat het Leidscch
Dagblad met het bekende be
roep op de vrije meningsuiting
daarmee niet weg zou mogen
komen.
Met name de passage over
het uiterlijk van de secondant
van de wethouder en diens
daaraan gekoppelde vermeen
de bezit van jacht of zeilboot is
de briefschrijver - maar ook de
krant die dit afdrukt - onwaar
dig.
Ik bezit zelf geen vaartuigen
en wordt, althans door mijn
vrienden, regelmatig van boef
achtig optreden beticht. Maar
toch ben ik in mijn jaren als ge
meentebestuurder, in de toch
waarlijk niet rimpelloze Oegst-
geester gemeenschap, nooit zo
behandeld. Ook niet door het
Leidsch Dagblad.
Want uiteindelijk blijft het
gaan om een lid van een vereni
ging van huiseigenaren, dit
zwaar heeft tegen de koms!
een flat. Wellicht heeft hij
wellicht is die flat wanst
misschien kan het ander
misschien zelfs verdiendi
presentatie op de inspi
avond niet de schoonheids
Maar laten het Leidsch Dag
en haar lezers dan wél w
dat Leiden nog altijd een gi
tisch woningtekort heeft,
daardoor de woningpr
sneller stijgen dan elders ii
land en dat het van levei
lang is dat ook jongeren
hier kunnen blijven vestige
Als de Grote Polder - geli
- niet doorgaat en Valken
voorlopig ook niet, dan is
ven denken aan bouwen ii
staande wijken misschien
iets meer dan een druppe
de gloeiende plaat en nog
enige alternatief.
Tjeerd van Rij is een gem
tebestuurder met visie, di
leurstelling na teleurste
verwerkt en dóórgaat met
hij het grote belang van de|
denaren meent te mi
doen. Geen Wibaut missi
nog, of Boekman en zeker
Drees, maar een sociaal-di
cratisch gemeentebestui
die overal - en zeker in
Haag - de weg weet. Die
de stad Leiden de afgelopi
ren, met name op het g<
van stadsvernieuwing, bi
gewoon veel heeft bereikt
stad weer op de kaart heel
zet als een woon- en wei
bied met toekomst.
In mijn jaren als tegenspt
de regiocollega heb ik hem
vendien leren kennen als
ter zake kundig, betrouW
en loyaal. En als het ging
die altijd zo spannende tq
strijdige belangen van i
twee gemeenten, dat kost
mij weinig moeite om toe tt
ven dat achteraf gezien Tj
vaker gelijk had dan ik.
Zo'n man verdient een b<
behandeling, ook door
Leidsch Dagblad.
Ton Kolilt
(wethouder 1980-11
