Verfraai de stad met bestaande rijkdommen 1 's Ochtends knutselen, 's avonds beleid uitstippelen Meningen Skaters uit de statistieken Vrijwillig veroordeeld Parkeerbeleid is wanbeleit WOENSDAG 23 JUN11999 REDACTIE PAUL DE VLIEGER. 071-j De pagina 'Meningen' staat open voor alle lezers. Bij uw brief gaarne vermelding van onderwerp en publicatiedatum van het artikel waarop u reageert. De redactie kan brieven bewerken, bekorten of weigeren. Alleen briev met een volledige adressering komen voor plaatsing in aanmerking. Bijdragen sturen naar: Leidsch Dagblad, postbus 54, 2300 AB Leiden, of faxen naar: 071 - 5321921, of e-mailen naar: redactie.ld@damiate.hdc.nl Hoe een paar honderd skaters uit de 3M statistieken verdwe nen. Met plezier hebben wij als skeelergroep van de IJssport- vereniging Leiden deelgeno men aan de 20 kilometer skate- tocht van de 3M marathon. Het was heerlijk om zo door de tun nel onder het stationsplein door te suizen. Toen we echter maandag in de krant keken, bleken wij geen van allen in de uitslagenlijst voor te komen, hoewel we wel gefinisht waren. Ook heel veel andere skaters vroegen zich deze week af waar hun uitslag gebleven was. Het was een domper op de feest vreugde. We zijn daarom maar eens op zoek gegaan naar het antwoord op de vraag waar die 1400 deel nemers gebleven zijn die niet in de krant stonden. Een mailtje naar 3M leverde stof voor ons antwoord. Zij menen dat wij al lemaal te laat waren en van de weg gehaald zijn omdat we de hardlopers tegemoet reden. Wij wisten echter dat dat onzin was, we waren immers op tijd binnen. Volgens ons zit de zaak anders in elkaar. Na de eerste ronde over de singels zijn we door de onduidelijke wegaan duiding en slecht geïnformeer de vrijwilligers verkeerd ge stuurd. We hadden even over de streep moeten rijden voor onze tussentijd. We zijn echter vol goede moed begonnen aaan onze tweede ronde. Daarom meent 3M dat onze eindtijd de tussentijd na tien kilometer is en dat we daarna niet meer ge finisht zijn. En zo verdwenen waarschijn lijk honderden skaters uit de statistieken. Het zou een goede geste van 3M zijn om onze tijd alsnog op het internet te plaat sen, we hebben niet voor niets een chip gehuurd! Namens velen, Ingrid Eikelboom. Leendert Jan van Wijnen en Max Dohle, Leiden. In het LD van woensdag 9 juni jl vernam ik het bericht, dat Justitie meer ruimte wil heb ben voor DNA-onderzoek. Voorzitter van het korpsbe heerdersberaad, W. Deetman en korpschef E. van Hoorn (regio N B.) hebben dit bepleit voor de radio. De bedoeling zou zijn, be paalde groepen uit onze be volking vrijwillig te laten mee werken aan het DNA-onder zoek, omdat daarmee aan zienlijk minder politiemensen nodig zouden zijn voor op sporingsonderzoek en zo kan profiteren van DNA-bevol- kingsonderzoek bij zeden- en moordzaken. 'Mensen die zich aan de wet houden, zouden niets te duchten hebben', aldus Deet man, als andere rechercheme thoden niet tot resultaten zou den leiden. Zelfs voorzitter H. van Duijn van de Politiebond is vóór een verplicht DNA-onderzoek, omdat dan tevens de moge lijkheid zou gaan bestaan voor mensen, die zich zouden kun nen laten zuiveren van elke verdenking. Zijn al deze deskundigen soms vergeten dat als ik in een kledingzaak een T-shirt pas, er een haar van een ander op mij kan komen en dat kan keer op keer worden overgebracht. Enige tijd later wordt er bij voorbeeld een lijk gevonden met mijn of uw haar erop. Het is dan mogelijk dat het spoor de verkeerde kant op gaat, als je onschuldig bent. Maar gelukkig zijn er nog deskundige mensen, zoals bij de Vakbond AbvaKabo, die verontwaardigd zijn over het verzoek van de Stadstoezicht te Amsterdam afdeling Par keerbeheer, om van dit perso neel een vingersfdruk te krij gen in verband met diefstal uit parkeerautomaten. Deze vak bond adviseert hun leden om niet mee te werken aan het af staan van een vingerafdruk. A.R. Hensing, Leiderdorp. Er bestaan plannen bij een project ontwikkelaar en de wethouders Van Rij en Pechtold om een deel van het bouwblok tussen Breestraat en Aal markt af te breken en te vervangen door een parkeergarage, door groot schalige winkels en door een mega bioscoop. Welke panden precies afgebroken zullen worden, wil- OPINIE len de heren wet houders niet met zekerheid vertellen, maar gezien de plannen van de pro jectontwikkelaar MAB zullen dat zeker de volgende gebouwen worden: de voormalige meisjesschool aan de Breestraat (het LVC, laat 19de-eeuws schoolgebouw, met waarschijnlijk een deel van een vleugel van het Catherij- ne gasthuis in het achterste deel), 17de-eeuwse huizen met 18de-eeuw- se en 19de-eeuwse gevels aan de Breestraat en de Mandenmakerssteeg, de Aalmarktschool (19de-eeuwse school met resten van het Catherijne gasthuis). Behalve dat wat er rechtstreeks ge sloopt gaat worden, wordt er ook indi rect veel vernield in dit plan door de toenemende autostroom die uitgelokt wordt. Weliswaar belijden de wethou ders in woorden steeds weer de autol- uwe binnenstad, maar het plan voor ziet in een fikse toename van het aan tal parkeerplaatsen in de binnenstad (honderd parkeerplaatsen extra). De aanvoerroutes voor de parkeergarage vernielen het Noordeinde en het Kort Rapenburg. Het Noordeinde is wat ar chitectuur betreft een bijzondere straat (denk aan de monumentale klassicistische gevel met dubbele pi- lasterrij), maar het bestaan van deze monumenten wordt nu niet echt be nut voor een mooi aangezicht van Leiden, omdat de straat tot een nare doorgangsstraat is gemaakt door de gemeente. Het Kort Rapenburg heeft hetzelfde probleem. Het zou een prachtige straat zijn als het weer open water zou krijgen, zoals in de jaren tachtig geop perd is. Deze mogelijkheden om de stad te verfraaien door bestaande rijkdom men te gebruiken, worden definitief Anton van Geyt is als bewoner van de Leidse binnenstad verontrust over de plannen om de Leidse binnenstad te vernieuwen. Hij schreef een opinie over dit onderwerp. onbenut gelaten als de parkeergarage wordt gebouwd. En de parkeergarage bedreigt nog meer delen van de histo rische binnenstad, want als het Noordeinde het verkeer alleen niet aan kan, dan is er volgens Van Rij al tijd nog het plan om slechts het bin nenkomende verkeer over het Noord einde te voeren en het uitgaande ver keer langs het Galge water te leiden. Er moeten volgens van Rij dan enkele huisjes worden afgebroken aan het einde van het Galgewater. Ook het Galgewater met zijn historische haven zal dan verpest worden door het ver keer. Een project dat zoveel vernielt in het hart van de binnenstad kan alleen geloofwaardig verdedigd worden als men kan laten zien dat 1. het project onvermijdelijk en noodzakelijk is, 2. men laat blijken begrepen te hebben wat de bijzondere zeggingskracht is van een eeuwenlang gegroeide diver siteit aan gevels binnen een stad en 3. men de handhaving van de architec tonische waarde als onverbiddelijk uitgangspunt heeft. Wat punt 1. betreft, de noodzake lijkheid: De argumentatie van de heer Van Rij is flinterdun. 'Leiden moet aantrekkelijker worden, want er komt een nieuwe HEMA in Alphen aan den Rijn. En er staan winkels leeg in de Haarlemmerstraat. Dat Leiden beter kan concurreren met wat het aan bijzonders heeft dan bijzonderheden in te ruilen voor een gewone parkeergarage plus winkelpla- za, wil Van Rij niet geloven. Het Cen traal Plan Bureau heeft zopas nog, oordelend over eenmalige grote inves teringen in de infrastructuur van Ne derland, de restauratie van monu menten geklassificeerd als robuuste investeringen. Van Rij denkt daar an ders over. En dat de enige manier om leegstand tegen te gaan bestaat uit het slopen van oude panden om daar concurrerende nieuwbouw-winkels te openen, moet Van Rij eerst maar eens bewijzen. Nergens heeft Van Rij bij benadering overtuigend aange toond dat de grove ingreep in de stad nodig is en soelaas biedt. Zijn argu menten zijn louter woorden zonder inhoud. Een straat zoals in Den Haag het Noordeinde, bewijst zeer goed dat er voor goede winkels geen bouwblok hoeft te worden afgebroken. De politi ci herhalen slechts voortdurend dat het 'noodzakelijk' is, alsof herhaling een bewering geloofwaardiger maakt. Alternatieve ideeën om grootschalige winkels en een megabioscoop, als die Iemand die alternatieve plannen maakt voor de binnenstad zal toch eerst met zijn hart die stad. al nodig zijn, elders te. bouwen (stati- onsbuurt?), worden bij voorbaat afge wimpeld. Als argumenten worden fra ses gebruikt zoals 'Men moet met zijn tijd mee durven gaan'. Maar mijns in ziens zijn het Van Rij en de zijnen die op de verkeerde punten krampachtig vasthouden aan het verleden. Wat punt 2. betreft: begrip voor de waarde van een historische binnen stad ontbreekt bij de wethouders. Ie mand die alternatieve plannen maakt voor de binnenstad zal toch eerst met zijn hart moeten begrijpen wat de waarde is van die stad. In hun argu mentatie geven de wethouders geen visie op de huidige specifieke waarde van het gebied. Ook hebben de wet houders geen visie op de rol van de architectuur daarin. Dit bleek toen wethouder Van Rij gevraagd werd naar zijn mening over architectuur in de binnenstad. Hij antwoordde dat het in deze plannen nog niet om ar chitectuur ging maar om een grote massa. De heer Pechtold heeft wel een soort visie op monumenten, zij het een destructieve. Op de vraag aan hem wat hij vindt van de afbraak van de Aalmarktschool kwam het volgen de antwoord: „De Aalmarktschool kan beter afgebroken worden, want ik hecht zoveel waarde aan historische panden, dat het veranderen van zo'n pand door bijvoorbeeld ramen aan te passen om het geschikt te maken voor een ander gebruik, voor mij niet aan vaardbaar is, nee, men moet dan een heldere beslissing nemen." 'Een hel dere beslissing' is wethouderlijk jar gon voor afbreken. Dat er in bijna geen enkel 17de-eeuws pand, ook niet aan het Rapenburg, nog 17de-eeuwse ramen zitten is de wethouder Pecht old blijkbaar nog nooit opgevallen. Pechtold heeft de portefeuille van mo numentenzorg ook nog maar vier maanden in zijn beheer. De wethou der wist nog een illustratie te geven van zijn grote respect voor monumen ten: „Wat ik heel erg vind, dat is de stadhuisgevel, dat is een oude gevel voor een nieuw gebouw, dat is be drog, die hadden ze na de brand af moeten breken." Dat de gevel een van de weinige gevels in Leiden is die niet alleen lokaal of nationaal betekenis heeft, maar ook op Europees niveau een belangrijk werk is door het inter nationale succes van de ornamenten- boeken van Vredeman de Vries, weet de heer Pechtold blijkbaar niet. Hij is tenslotte nog maar vier maanden wet houder van monumentenzorg. Monumenten zijn bij de heer Pecht old vermoedelijk niet in de goede handen. Wat punt 3 betreft: de esthetische waarde. De architectonische kwaliteit van de nieuwbouw vormt een sluit post in de plannen en men weigert zich daar nu al over uit te'laten. Het ziet er niet naar uit dat de plannen ooit zullen worden afgeblazen door de wethouders omdat de nieuwbouw te lelijk wordt. Hoogstwaarschijnlijk zul len de wethouders dit proberen te pa reren door te beweren dat er over smaak niets objectiefs te zeggen valt. Zij hebben daarin ongelijk. Binnen een gebied van de kunst, bijvoorbeeld zeventiende-eeuwse Hollandse schil derkunst, kan men wel degelijk objec tief vaststellen dat Rembrandt een moeten begrijpen wat de waarde is van <1£ ARCHIEFFOTO HIELCO KU P goed schilder was. Er bestaat wel gelijk een mogelijkheid om bit een niet al te groot gebied in de h Eo< tot een consensus te komen over veel kwaliteit heeft en wat mi; ui kwaliteit. En in ieder geval was hei ter als men die esthetische kwal j] als uitgangspunt en discussie; nam. Nieuwbouw op zich hoeft geen probleem te zijn, mits met i idi toegepast. En met die mate bedo et niet de gedurfdheid, maar de hoei nc heid. En er moet begrip uit si voor de continue lijn van de gesi re denis. Dit is niet hetzelfde als imiteren. Natuurlijk mogen verras ht de aspecten van de bestaande gel tn wen worden doorgetrokken op nieuwe manier. Leiden heeft vergeleken met an fsl Hollandse steden nog een opval! mooie sfeer. Dat komt door rijki in het verleden en armoede in d< ren zestig en zeventig. De wethou n uit die arme jaren hadden ook"' grootse projecten, maar gi weerhield hen vaak. Nu is er wel; uitkijken geblazen dus. De Me briek: Van Rij wilde hem helemaa breken, de Aalmarktschool: Van wil hem afbreken, het LVC: Van Ri het afbreken, het Elisabeth-zieken ia aan de Hooigracht en Middel gracht: Van Rij wil het afbreken. Ik hoop dat er tegen deze wetl ders, die niet wensen uit te gaan wat er is, maar liefst meteen slopen, fel geprotesteerd wordt. ANTON VAN GEYT ANKBORD Oudere schooldirecteuren kunnen de werkdruk niet meer aan en jongere deinzen terug voor de verantwoordelijkheid. Volgens een onderzoek van de Algemene Vereniging van Schoolleiders overwegen de leiders van de basischolen steeds vaker het bijltje erbij neer te gooien. Ze willen liever voor de klas staan of kappen ermee ver voor de pensioengerechtigde leeftijd. Reden: burn out, hoge werkdruk, onderwaardering. Honderd schooldirecteuren van de 8700 die Nederland telt, namen in het schooljaar 1997/1998 al ontslag. Er wordt voor meer gevreesd. Het bordje van de baas is vol. Wordt ook in de Leidse regio de schooldirecteur het kind van de rekening? Telefoniste bij Bureau Open baar Onderwijs: „Bij de open bare scholen in Leiden speelt die problematiek niet. Wij heb ben zestien scholen in beheer. Daar zitten al jaren dezelfde di recteuren op hun plek. En als er eens een vacature openstaat dan is die zo vervuld. De laatste keer dat er bij ons een directeur in functie is getreden was vorig jaar op de Teldersschool. Maar misschien kan mevrouw Hoen u wat meer vertellen over al dan niet aanwezige tekorten." M.T. Hoen, bestuursadviseur bij het Bureau Openbaar On derwijs in Leiden: „Het klopt. Op dit moment is er geen tekort aan directeuren bij de openba re scholen. Dat neemt niet weg dat ik de ontwikkeling heel zorgwekkend vind. En dat mag u beslist met hoofdletters schrijven. Directeuren van scholen hebben een onevenre dig zwaar takenpakket. Daar zitten zaken bij die zelfs niet se cundair bij zijn verplichtingen horen. Het zou hetzelfde zijn als u de krant zou moeten schrijven, drukken en bezor gen. Bij de laatste CAO wijzigin gen is wel zo'n 100 a 150 gulden voor directeuren bijgekomen maar ik acht dat absoluut on voldoende. Een oplossing zou liggen in de vorm van extra per soneel, en dat kan heel goed administratief personeel zijn, én een fikse financiële waarde ring. In Augustus gaan we sa men met de directeuren en de wethouder van onderwijs ver gaderen over specifiek dit pro bleem. Weet u dat Nederland van de Europese gemeenschap het minst aan onderwijs be steedt?" Uit een personeelsadvertentie van de zaterdageditie van het Leidsch Dagblad: „Het bestuur van de gemeente Hillegom roept sollicitanten op voor de functie van adjunct-directeur- /leerkracht m/v aan de open bare basisschool Marijke.(.„) Van de kandidaten wordt ver wacht dat ze op actieve wij ze bijdragen aan een eigen en dynamisch schoolconcept." M. Langeslag (39), de huidige adjunct-directeur op de Marij- keschool: „Ik ga niet weg om dat ik last zou hebben van een te hoge werkdruk, of een te ho-> ge verantwoordelijkheid. Ik ver ruil de ene functie voor de an dere. Ik hoop namelijk binnen kort directeur te worden van onze school. En de huidige di recteur wordt directeur van een school in Haarlem. Dus wat dat betreft komen zowel hij als ik misschien niet helemaal over een met het plaatje van onte vreden en overspannen school directeuren. Dat neemt niet weg dat ik wel bepaalde zaken herken. Als directeur van een basischool moet je bij wijze van spreken 's ochtends vouwen met de kleuters en 's avonds het beleid uitstippelen met het bestuur. Je begeleidt de leer krachten, je spreekt met ou ders, je houdt functionerings gesprekken en persoonlijk sta ik nog zo'n tweeëneenhalve dag voor de klas. Zo gauw je je als directeur van een grote school met al die dingen en meer be zighoudt, kun je in de proble men raken. Het wordt dan on mogelijk om alle taken naar ei gen volle tevredenheid uit te voeren. En dat levert frustraties op. Meer geld maakt dat heus niet goed. Wat dan wel? We moeten ons gaan afvragen wat de core business is van de school. De overheid verwacht een scala van 'oneigenlijke' ta ken van een school. Voor schoolse opvang, naschoolse opvang. Er neigt een brok maatschappelijk werk bij te ko men dat niet bij school hoort. Al die dingen zijn er in de loop der jaren ingeslopen. We moe ten zeggen: Dit bieden we aan en verder niet. Ja, wij hebben computer technologie als speerpunt in het onderwijspak ket. Je kunt je afvragen of je in formatica op de voet moet vol gen op een basisschool. Maar door de moordende concurren tie tussen scholen onderling word je haast gedwongen teveel op je bord te nemen. Dat is soms best frustrerend." Uit een personeelsadvertentie van de zaterdageditie van het Leidsch Dagblad: „Bij de wet houder Huibregtseschool kan per 1 september 1999 voor 36 uur per week worden geplaatst een: adjunct-directeur/locatie manager m/v. Functie-ei sen (onder andere): op de hoogte zijn van de actuele ont wikkelingen op het terrein van management, organisatie, on derwijskunde, didactiek en ac tieve betrokkenhied bij buiten schoolse activiteiten." Josso (44), de huidige ad junctdirecteur-locatiemanager op de Wassenaarse Wethouder Huibregtseschool: „Dit geen negatieve keuze geweest. Ik wil mijn studie algemene letteren weer opnemen. En ik heb ge merkt dat ik die studie en mijn baan als directeur niet met el kaar kan combineren. Ik zit al 22 jaar in het onderwijs en het werd tijd voor weer eens wat anders." F. de Vries voormalig directeur van basisschool de Kinder- kring in Woubrugge, wijdt zich zich nu, na 20 jaar dienst, full time aan het schilderen van dromen: „Ik heb destijds mee gemaakt dat we met de school bij het zoveeljarig bestaan twee weken bezig zijn geweest met de voorbereiding. Dat kostte vroeger anderhalve dag tijd. Maar ja, je moet als school ou ders zover zien te krijgen dat ze hun kinderen bij jou doen. Dus moet er van alles verzonnen worden. De concurrentie is erg sterk. Wat me toen tegenstond was de grootschaligheid. Scho len worden leerfabrieken waar leraren elkaar nauwelijks ken nen. Het zicht op wat de school zou moeten doen is vertroebeld ^geraakt. En sommige maat schappelijke ontwikkelingen lo pen voor op de mogelijkheden van de school. Ouders zijn steeds minder vaak thuis en kinderen moeten opgevangen worden. Ik wil moeders heus niet terug sturen naar de kook pot, maar er mag best over na gedacht worden. Ik zou zo één, twee, drie ook geen pasklaar antwoord kunnen geven. Daar is het probleem te complex voor. Nee, ik ga niet meer terug naar het onderwijs. Ook niet onder de meest ideale omstan digheden. Niet omdat ik het zo vreselijk vond daar, maar om dat ik heb gevonden wat ik zocht. Wat ik nu doe is veel te mooi om op te geven." LEIDEN PABLO CABENDA Probleem hangjongeren mee* werkelijkheid dan fantasie Vrijdag 11 juni jl. schreef Afke van der Tooien op de regio pagina van het Leidsch Dag blad een opiniestuk over hangjongeren. Het geschrevene is, moet ik constateren, helaas meer op fantasie dan op werkelijkheid gebaseerd. Ik ga slechts op enkele as pecten in. Eerst een citaat: „Twijfelachtig hoogtepunt was de uitspraak van voorma lig fractievoorzitter De Soeten van Leefbaar Oegstgeest dat hij er genoeg van had dat de politie de hangjongeren niet kon aanpakken, omdat ze niets strafbaars deden. Alle re den om méér dingen strafbaar te stellen, aldus De Soeten, die vergeefs een samenscholings verbod bepleitte." De feiten uit die tijd zijn dat de overlast (of is het méér?) zo'n vorm had aangenomen, dat vuurwerk in rieten daken werd gegooid en bewoners daarom tot na middernacht opbleven, tot de hangjonge ren vertrokken waren; vernie lingen werden aangericht; de PTT-brievenbus werd her haaldelijk gemolesteerd en bewoners die hun mond opendeden werden zó geïnti mideerd dat één echtpaar uit eindelijk daarom zijn huis heeft verkocht; verscheidene bewoners van de Oranjebuurt maakten uit vrees een omweg om het plein te vermijden. De politie reageerde, aldus de omwonenden, volstrekt onvoldoende op alle signalen en beweerde geen den te hebben om op te den. Mij persoonlijk werd; door de politie gezegd dai privacywetgeving verbood zo nodig naar namen var. hangjongeren te vragen, zin dus! De omwonen wendden zich gezamenlijk brief tot de Raad. Vervolgens heb ik als ra; lid en lid van de Commi openbare orde gedaan \va behoorde te doen: de kwe aldaar aan de orde stellen. Ik heb nimmer gevraagd 'meer dingen strafbaar te len' zoals mevrouw Van Tooien beweert. Wel heb ik erop geatt deerd, dat er strafbare zal plaatsvonden en dat de pol daar wat aan behoort te do Bovendien: de openb ruimte is van ons allen! Het samenscholingsvert stond overigens al jaren in gemeentelijke verordeninj (APV). Dat ik in de buurt wc waar zich één en ander speelde maakt mij niet m of minder belanghebbend d ieder raadslid dat zijn of h verantwoordelijkheid kent. Dat veel raadsleden la: tijd politiek correct vluchi drag vertoonden valt te treuren. J.J.L. de Soet fractievoorzitter Leefb Oegstgeest 1994-19 Het is niet te geloven. Nadat in 1997 het plan om in de wijken betaald parkeren in te voeren na veel klachten van bewoners van tafel werd geveegd, komt de gemeente twee jaar later op nieuw met dit plan. Te gek toch. In de brief die ik inmid dels over dit onderwerp heb ge kregen staat dat men onver hoopt vasthoudt aan het beleid en momenteel het 'draagvlak' in de wijken onderzoekt, hoe veel auto's er staan, enzovoorts. Ik heb een buurman die heeft drie auto's, ikzelf heb twee au to's, nou die staan dus bij ons in de straat. Dan lijkt het men hier de auto's parkeert naar de stad te gaan, wat niet zo is. Als ik met de auto na£ stad ga parkeer ik op het Gend en Loos-parkeerten Prachtig toch. Voor mijn g' zit de gemeente niet goed kas en probeert men via parkeerbeleid, wat nergens slaat, mensen geld uit del ken te kloppen. Trouwenj betaal al wegenbelasting, Dj heer de burgemeester. B.M Lew

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1999 | | pagina 16