Wind of boer als diagnose Crèmes tegen cellulitis 'geld uit de zak klopperij' Gezondheid Gestigmatiseerd Medici verdeeld over kind uit de diepvries MAANDAG 21 JUNI 1999 De enigen die beter worden van crèmes tegen sinaasap pelhuid (cellulitis) zijn cos- meticafabrikanten. „Ze harken een hoop geld bin nen voor een product dat niet werkt", zei dr. Bonita Marks van de Universiteit van Noord-Carolina. Zij deed onderzoek naar de werkzaamheid van produc ten die beloven dat ze de heupen slanker en strakker maken. Een belangrijk ingrediënt in de onderzochte crèmes is 'aminophylline', een stof die oorspronkelijk werd ge bruikt in astma-medicij nen. Er ontstond in de cos- meticawereld opwinding toen gemeld werd dat bij laboratoriumonderzoek was gebleken dat het ook vetcellen kon oplossen. Marks vroeg een aantal vrouwen zes weken lang een afslankcrème te gebrui ken op een bovenbeen en een neutrale lotion op het andere been. Na afloop van die periode was volgens Marks geen enkel verschil te zien. „Maar ook de vrij willigers zelf zeiden dat ze geen enkel verschil konden zien of voelen", aldus de Amerikaanse wetenschap per. Marks verwees de verhalen dat uit onderzoek is geble ken dat anti-cellulitiscrè- mes werken naar het rijk der fabelen. Volgens haar werden toen resultaten ge presenteerd die betrekking hadden op gebruik van de crèmes door vrouwen die tijdens de onderzoekspe riode ook op dieet waren en aan sport deden. Hun benen werden slanker, maar kennelijk kwam dat door dieet en beweging, zegt Marks. Want haar proefpersonen volgden geen dieet, deden niet aan sport en kregen ook geen dunnere bovenbenen. Oplossing van zaterdag: Horizontaal: 1. Eire; 4. Odin; 7. en; 8. ram; 10. ai; 13. sociëteit; 16. bh; 17. be; 18. slap; 19. jade; 20. ik; 22. re; 23. beeldmerk; 25. ah; 27. olm; 29. ui; 30. taks; 31. erts. Verticaal: 1. Eens; 2. in; 3. er; 4. om; 5. ia; 6. nipt; 8. Ares; 11. schaker; 12. gebaren; 14. oblie; 15. ieder; 21. edel; 23. baat; 24. klis; 26. ha; 27. os; 28. me; 29. ut. Oplossing van zaterdag: Horizontaal: 1. Erfenis; 7. re; 8. ego; 10. el; 11. aroma; 13. sas; 15. jet; 17. attaque; 18. ale; 19. Ido; 21. raden; 25. ei; 26. fan; 27. nu; 30. eetwaar. Verticaal: 2. Ra; 3. ergo; 4. in; 5. Eros; 6. elft; 8. er; 9. om; 11. as ter; 12. ajuin; 14. aal; 16. eed; 18. asem; 20. opus; 22. af; 23. dauw; 24. en; 28. be; 29. ja. Uit alles blijkt dat psychiatrische patiënten in onze samenleving worden achtergesteld en daardoor steeds meer gestigmatiseerd ra ken. Ik werd onlangs hardhandig met mijn neus op dit feit gedrukt toen ik gebruik wilde maken van het huis-aan-huis bezorgde, voordelige aanbod van de ECI, een bekende boekenclub, om drie boeken te kopen voor een tientje. Om niet steeds naar het postkantoor te hoeven lopen teneinde de gemiste pakjes op te halen, had ik als bezorgadres het adres van mijn werk opgegeven: Rijksstraativeg 113 te Bennebroek. De hoofd locatie van De Geestgronden, instelling voor geestelijke gezond heidszorg is daar gevestigd. Wekenlang vernam ik niets. Bij navraag bleek dat dit adres op de zwarte lijst staat en er geen bestellingen worden afgeleverd. De pakjes worden er te vaak verkeerd bezorgd en er wordt te vaak niet betaald, zegt men bij de ECI. Alsof dat in de rest van Nederland anders is. Door een hogere functionaris werd het bestaan van een zwarte lijst bij hoog en bij laag ontkend, mijn aanmelding zou zijn kwijtge raakt, maar het is mij duidelijk dat dit bedrijf een discriminerend beleid voor psychiatrische patiënten voert - en wie weet voor wie nog meer. Psychiatrische patiënten worden helaas niet alleen door bedrijven gediscrimineerd, maar ook door andere burgers en door de overheid zelf Het beleid van de overheid is er weliswaar op gericht om hen zoveel als mogelijk te behandelen in de maatschappij - dat wil zeg gen in de omgeving waar zij wonen - maar in de dagelijkse praktijk blijkt uit niets dat de overheid zijn eigen beleid serieus neemt en uitvoert. Er wordt bijvoorbeeld nauwelijks geïnvesteerd in werkgele genheid en woongelegenheid om mensen een echte kans te geven te rug te kunnen keren in de samenleving. En als je als (ex)-psychia- trisch patiënt een baan bij de overheid probeert te krijgen geldt nog altijd 'eens gek altijd gek'. Aan de gebrekkige tolerantie in de sa menleving wordt door de overheid niets gedaan. Ik heb nog nooit een postbus 51 spotje gezien waarin de overheid de burgerij oproept om hel solidariteitsbeginsel niet alleen op zichzelf van toepassing te laten zijn, maar ook op minder bedeelden en zwakkeren in de samenleving. De tolerantie onder burgers voor mensen die zich anders gedragen of anders zijn, is laag. en er hoeft maar wat te gebeuren of er wordt geroepen dat de mogelijkheden om psychiatrische patiënten gedwongen op te nemen, moeten wor den verruimd. In de Haarlemse editie van deze krant werd onlangs gemeld dat be woners bezorgd zijn over de komst van een sociaal pension in de Leidsebuurt. Zij zijn bang voor hun veiligheid als ex-daklozen in hun buurt komen wonen. Uit dat bericht blijkt dat de buurtbewo ners niet weten waar zij bang voor zijn, want een commissie gaat de komende tijd aan de slag om meer duidelijkheid te krijgen wat een sociaal pension is. Maar het is op voorhand al duidelijk dat de kinderen niet meer buiten kunnen spelen en de huizen in waarde zullen dalen. Vooroordelen zijn hardnekkig en worden in stand ge houden voor eiqen gewin. Het is genoegzaam bekend, dat van cri minelen in de gevangenis, verslaafden in een kliniek, of van ex-daklozen in een sociaal pension veel minder kwaad en narigheid te verwachten valt, dan wanneer zij zonder eni ge vorm van bescherming, toezicht en zorg rondlopen. De gemeente heeft een belangrijke taak bij de voorlichting, maar ik ben bang dat zelfs een sociaal vaardige wethouder tegen zoveel domheid niet is opgewassen. WOUTER VAN EWUK, psychiater BEN APELDOORN Binnenkort zou het wel eens wat lawaaieriger en minder welriekend kunnen worden in de spreekkamer van uw dokter. Oorzaak: bovenmatige winde righeid en belangstelling van de arts voor de daarbij vrijkomen de gassen. Dokter laat aan een draadje een sensor tot anaal hoogte in de losgeknoopte broek zakken en verzoekt de patiënt om even flink te persen. Direct na de gelaten wind flitst op een computerscherm de uit slag van de gasanalyse te voor schijn. Ah, zegt de dokter, ik zie het al: een zweertje. Een team gastro-enterologen (maag- en darmdeskundigen) en natuurkundigen van de uni versiteit van West-Engeland (UWEN) in Bristol hebben een sensor ontwikkeld waarmee maag- en darmgassen recht streeks kunnen worden geana lyseerd. Zo kunnen ontstekin gen aan het maag-darmstelsel veel sneller, eenvoudiger en, door geregelde controle, ook eerder worden vastgesteld dan nu het geval is. Een van de meest voorkomen de ontstekingen aan ons maag darmstelsel zijn zweren in de maag (ulcus ventriculi - uv) of de twaalfvingerige darm (ulcus duodeni - ud). Beide categorie- en worden aangeduid met de verzamelnaam maagzweren. Op zich vreemd, want ud komt vijfmaal zo vaak voor als uv. Vijftien jaar geleden werd overi gens ontdekt dat het overgrote deel van maagzweren (ud uv) veroorzaakt wordt door een bacterie die luistert naar de aanduiding Helicobacter pilori. Naar schatting 30 procent van de bevolking in Europa en de Verenigde Staten en 80 procent van de mensen in de ontwikke lingslanden dragen de bacterie Röntgenfoto vaneen maag, gevuld met witte contrastvloeistof. Het pijl tje wijst naar een uitstulping, die duidt op een maagzweer, foto gpd met zich mee in het maag darmslijmvlies. „Sindsdien is deze bacterie on derwerp van diepgaande stu dies", zegt dr. David Cowell, hoofd van de afdeling Toege paste Wetenschappen van de UWEN en leider van het onder zoeksteam dat de nieuwe sen sor ontwierp. „Waarom er in het ene geval wèl en in het an dere geval geen zweren ont staan, is nog lang niet helemaal bekend. Het lijkt er echter op dat de bacterie in de beginfase van een maagzweer een zekere sleutelrol speelt. Daarom is die detector zo belangrijk, want daarmee zijn we, via geregelde medische controle, in staat het beginstadium vast te stellen, zonder ingrijpende, tijdrovende en dus dure onderzoeken." Tot dusverre stuit men min of meer toevallig op de aanwezig heid van een maagzweer, of de patiënt vertoont al de sympto men (braken, moe, abnormale ontlasting) die een gericht on derzoek rechtvaardigen. Dat onderzoek kan bestaan uit het extern maken van (röntgenfo to's van de maag met daarin een contrastvloeistof of uit in tern onderzoek met behulp van een zogeheten gastroscopie. „Bij zo'n scopie wordt een buigzame fiberglasslang, de gastroscoop, via de slokdarm naar de maag en de darmen ge bracht", vertelt Cowell. „Aan het eind zitten twee lensjes: één om door te kijken, één om mee te verlichten. En soms ook nog een klein openingetje voor een flexibel draadgrijpertje voor eventuele biopsies. Zo'n onder zoek is duur, tijdrovend en be lastend voor de patiënt, hoewel de verhalen erover vaak over dreven zijn." De sensor biedt uitkomst. Het is een mini-kruising tussen een gaschromatograaf (die soorten gas kan onderscheiden) en een massaspectrograaf (die atomai re en moleculaire deeltjes van elkaar kan onderscheiden). De analyse van 'gastro-gassen' brengt de onderzoekers op het spoor van de aanwezigheid van de Helocobacter pilori en/of van een beginnende maag zweer. „Het heeft alles te maken", al dus David Cowell, „met de ver anderde gassamenstelling door toedoen van de aanwezigheid van of die bacterie of een maag zweer. Onze sensor stelt dat binnen een milliseconde na een gelaten wind vast." „Trouwens; winden zijn niet per se nodig voor een verant woorde analyse. Ook gassen die bij opboeren vrijkomen verra den de stand van zaken in het maag-/darmstelsel. We doen nu poliklinische proeven met mensen die glazen koude cola te drinken krijgen. Meteen daarna maken ze vijftien diepe kniebuigingen om het 'burp- on-demand op te roepen." „Daar experimenteren we nu dus mee," zegt Cowell. „Het klinkt gemiddeld genomen lui der dan de doorsnee-wind, maar het stinkt tenminste niet. Anaal of oraal, dat maakt in principe niet zoveel uit." YVONNE HAAAAR DE LA BRETHONIERE Nederlandse deskundigen voor voortplantingsgeneeskunde zijn sceptisch over de resulta ten van Italiaanse onderzoe kers, die erin zouden zijn ge slaagd kinderen geboren te la ten worden uit een ingevoren eicel. Tot nu toe was het alleen mogelijk om mannelijke zaad cellen en embryo's (reeds be vruchte eicellen) in te vriezen en later na ontdooiing voor een zwangerschap te gebruiken. Met name de ingevroren em bryo's leveren nogal eens ethi sche en juridische problemen op. Ethici menen dat het bij embryo's al om mensen gaat en ouders maken bij onderlinge conflicten soms beiden aan spraak op het embryo. Invriezen van eicellen is lastig. Ze zijn relatief groot en bevat ten veel vocht. Bij het invriezen of ontdooien kunnen ijskristal len ontstaan, die de fragiele structuren binnen de eicel doorsnijden. Er is verschil tus sen rijpe eicellen, waarvan de vrouw elke maand een of twee ontwikkelt, en onrijpe die nog in de eierstok zitten. Die zijn kleiner, bevatten minder vocht en kunnen sinds kort worden ingevroren. Verwijderen en invriezen van weefsel van een eierstok is al mogelijk. Het kan uitkomst bie den voor vrouwen met kanker die chemokuren moeten on dergaan. Invriezen van onrijpe eicellen gebeurt al langer in het buitenland. In Nederland kan dit alleen op beperkte schaal in het Academisch Ziekenhuis Groningen (AZG), wanneer het gaat om jonge meisjes met kan ker. „Maar de volgende stap is nog nergens gezet. Het is voor de zekerheid, in afwachting van technieken die de komende ja ren wellicht worden ontwik keld", zegt gynaecoloog dr. H. Simons, hoofd klinische ivf van het AZG. „Bij schapen en klei nere dieren lukte het om het weefsel na ontdooiing terug te plaatsen, waarna de menstru- atiecyclus weer op gang kwam." Maar bij mensen is het nog niet Op het gebied van voortplantingstechnieken is in vitro fertilisatie (zie foto) inmiddels een algemeen toegepast en geaccepteerd middel. Maar medici zijn sceptisch over een door Italiaanse wetenschappers ontwik kelde methode om rijpe, onbevruchte eicellen in te vriezen en later weer in de baarmoeder terug te plaatsen voor een mogelijke zwanger schap. foto gpd jaap de boer zover. Simons: „Er zijn twee methoden te bedenken. De ene is het eierstokweefsel bij de vrouw terug te plaatsen, zoals bij dieren is gelukt. Dan moetje wel zeker weten dat er geen kankercellen in dat weefsel zit ten. De andere methode is in het laboratorium de onrijpe ei cellen tot ontwikkeling bren gen, te bevruchten en dan als embryo in de baarmoeder terug te zetten." Dit is nu nog niet mogelijk en het zal volgens Si mons nog zeker twintig jaar on derzoek vergen. De nieuwe techniek van de uni versiteit in Bologna, waarbij voor het eerst rijpe eicellen zijn gebruikt, is nog niet beschreven in wetenschappelijke literatuur. Andere klinieken hebben de methode niet overgenomen, hoewel men er wereldwijd al ja ren onderzoek naar doet. Tot nu toe hebben vooraf ingevro ren eicellen een enkele keer, in Japan en de Verenigde Staten, tot èen zwangerschap geleid. Maar kennelijk waren de tech nieken niet goed genoeg om voort te zetten. Alle reden om ook het opti misme over deze nieuwe tech niek te temperen. Ik vind de Italiaanse manier van onder zoeken doodeng", zegt dr. D. Braat, hoofd voortplantingsge neeskunde van het Radboud Ziekenhuis Nijmegen en voor zitter van de ivf-sectie van de Nederlandse Vereniging voor Gynaecologen. „Het lijkt me dat er nog veel experimenteel onderzoek moet plaatsvinden bij dieren om te kijken of hun methode werkt bij grotere aan tallen", zegt ze. Braat bepleit grote voorzichtig heid. „Ethisch gezien vind ik het dubieus dat de Italianen dit zomaar uitproberen op men sen." Maar haar collega Simons stelt dat andere voortplantings technieken soms ook direct op mensen werden uitgetest, om dat de vergelijking met dieren niet altijd opgaat." Simons vindt wel dat dierenonderzoek als nog nodig is om de methode wetenschappelijk te toetsen. Ondanks de scepsis over de be trouwbaarheid zijn de Neder landse deskundigen wel nieuwsgierig naar de Italiaanse methode. De ontdekking zal veel vraag ernaar veroorzaken, ook in Nederland, denkt Braat. En niet alleen om medische maar ook om maatschappelijke redenen. Vrouwen zouden op jonge leeftijd eicellen kunnen laten invriezen, omdat die dan nog kwalitatief goed zijn, en ze pas op latere leeftijd laten uit monden in een zwangerschap. Braat lijkt het niks. „Ik denk niet dat vrouwen zo'n ingrij pend kunstmatig proces willen doormaken om gewoon een kind te krijgen. De kans op zwangerschap is veel kleiner, nog afgezien van alle risico's die eraan kleven." REDACTIE MARGOT KLOMPMAKER EN SASKIA STOELINGA 023.515, Orgaangroei f.3' 5.01 Het laten groeien van complete organen in het lab, een droom van de biomedische wetenschap, is een stuk dichterbij geko men. Een team van Amerikaanse wetenschappers heeft name lijk het gen ontdekt dat organen hun typische vorm geeft. Het onderzoek staat in wetenschapsblad Nature. Onderzoekers va de universiteit van Wisconsin in Madison hebben een eiwit ge- vonden in de worm Caenorhabditis elegans, dat verantwoordt lijk is voor de vorm van de gonade, een geslachtsklier. Het eiwi is GON-1 gedoopt. In vroege ontwikkeling vormen gonaden et groep van vier verschillende celtypen, die samen uitgroeien to de hoefijzervormige geslachtsklier. Dit groeiproces wordt ge stuurd door het gevonden GON-1 eiwit dat in een van de cellei zit. Deze vinding is om twee redenen van belang, zegt bioche micus Judiüi Kimble. „Er is zeer weinig bekend over hoe orga nen worden gevormd. En dit is een van de eerste moleculen dii kan worden veranderd om gewenste organen te krijgen." Hoe wel het onderzoek betrekking had op een worm, een lage dier soort, zijn soortgelijke mechanismen ook werkzaam bij bijna a le andere dieren. „Mede dankzij de huidige biomedische tech nologie is daarom de kans dat op een dag wetenschappers in staat zijn cellen te laten uitgroeien tot gewenste organen, een stuk groter." Bio-clip Nieuwste middel in de bestrij ding van menstruatiepijnen is de zogenaamde Bio-clip. Een M-vormig stukje metaal met twee magneetresonatoren aan de uiteinden. Volgens sommi gen worden de klachten ver oorzaakt door een storing in het biomagnetisch veld van de lichaamscellen. De clip zou dit veld weer herstellen. De Bio-clip moet drie dagen voor het begin van de menstruatie aan de onderbroek worden bevestigd en tot na de men struatie worden gedragen. Meer informatie: HDJ Groep Alphen, tel. 0800 - 7547 2547. De clip kost 98 gulden. 19.2 Bestrijding astma Het weren van prikkelende stoffen (allergenen) in huizen is voor veel gezinnen met jonge astmatische kinderen niet op te brengen. Dat concludeert de arts A. van Lynden-Van Nes in een onderzoek waarop ze aanstaande woensdag promoveert aan dt Technische Universiteit Eindhoven. In Nederland heeft 15 tot 20 procent van de kinderen astmatische klachten. Een deel van de klachten wordt veroorzaakt door het inademen van sporen van huisstofmijten in bedden, stoffen vloerbedekking en gestof feerd meubilair. Om die allergenen te weren, mag er eigenlijk geen tapijt op de grond liggen, is gestoffeerd meubilair taboe, en moeten er om alle beddegoed speciale mijten- en allergeen- dichte hoezen komen. Huishoudtextiel moet geregeld ge\ worden op 60 graden of worden behandeld met bepaalde reini gingsmiddelen Van Lynden deed een jaar lang onderzoek in 28 huishoudens. Het bleek dat de betrokken gezinnen er niet in slaagden alle maatregelen in huis door te voeren. Daardoor ble ven kinderen blootgesteld aan schadelijke concentraties allerge nen. Volgens de onderzoekster leggen huisstofmijten echter hel loodje in woningen waarin alle ruimtes in de winter 24 uur per dag worden geventileerd en gelijkmatig verwarmd boven de graden Celsius. In dat geval zijn er minder beperkende maatre gelen nodig. Taaislijmziekte Als kinderen met taaislijmziekte op vroege leeftijd continue an tibiotica krijgen toegediend, verbetert dat hun prognose. Ook hebben patiënten veel baat bij aparte centra waar diverse speci alisten met elkaar samenwerken bij de behandeling van deze erfelijke aandoening. Dat werd gesteld tijdens Europese confe rentie in Den Haag over Cystic Fibrosis (CF). Ter afsluiting was er een ontmoetingsdag van patiënten en htm familie, die werd bezocht door ruim 700 mensen. Daarbij presenteerde de Ne derlandse CF-stichting een kinderboek, waarin de ziekte op eenvoudige wijze wordt uitgelegd. Lijders aan de ziekte produ ceren in hun lichaam zeer taai slijm, wat leidt tot verstopping van longen en alvleesklier. In Nederland zijn er zo'n 2000 pati ënten, veelal kinderen omdat CF-patiënten doorgaans niet oud worden. Op de conferentie werd er verder voor gepleit CF-pati- enten voorrang te geven op de wachtlijst voor longtransplanta tie. Onlangs is in Nederland het eerste centrum voor CF opge richt door het AMC, het VU-Ziekenhuis en het Medisch Cen trum Alkmaar. P u z z KRUISWOORD-MIN-EEN Niet het gevraagde woord invullen, maar een woord dat bestaat uit de letters van het gevraagde woord in dezelfde volgorde min 1 letter. (B.v. Omschrijving 'dierenverblijf. Antwoord zou zijn 'stal', maar ingevuld moet worden 'sta' of 'tal'. Welke van die twee het moet worden, moet blijken uit de kruisende woorden. horizontaal: 1. Jongen; 4. op elkaar; 7. aan alle kanten; 9. wijfjeskanarie; 11. draaikolk; 12. kostuum; 13 vreselijk, 15. vruchtenpulp; 16. bijna loodrecht: 18. heuglijke viering: 19. goud land; 20. oogziekte; 22. kuur; 25. paar; 27. vogel; 28. Europeaan; 29. afgelegen plaats; 31. plant; 32. alom; 34. ijveng; 35. drietal. verticaal: 1Verharding in hout; 2. grappenmaker; 3. knorhaan; 4. vrachtrijder; 5. nachtgewaad; 6. medemens; 8. vogelbek; 10. verbandmiddel; 12. groter dan nul; 14. beteuterd; 15. ho ningdrank; 17. Engelse titel; 18. insnijding; 20. ontvreemden; 21. oever; 23. halsdoek; 24. soort koekje; 26. bars; 29. warm; 30. boter ton; 32. woud; 33. deel v.d. vinger. Oplossing van zaterdag: Horizontaal: 1. Jeremiade; 8. ara; 9. bos; 10. graat; 13. ba; 14. um; 16. dj; 17. aster; 19. Brit; 20. moor; 21. riool; 23. pij; 24. ego; 25. eg; 26. skink; 28. ora; 30. eer; 33. paraffine. Verticaal: I. Ja; 2. er; 3. rag; 4. maart; 5. abt; 6. do; 7. es; II. rustiek; 12. anemoon; 13. bebop; 16. ja rig; 17. air; 18. rol; 22. ogief; 26. sar; 27. kei; 28. op; 29. ra; 31. en; 32. re.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1999 | | pagina 20