Leren leven met de vos Laat ons met rust, uitzuigers! In Natura Varkensboer krijgt last van luchtwegen WOENSDAG 9 JUN11999 160 Steek uw neus niet in andermans zaken. Daar houden wij niet van. En wanneer iemand z'n neus letterlijk in onze zaken steekt, is het hek al helemaal van de dam. Waar we dus echt een hekel aan hebben zijn muggen: die steken hun neus zomaar bij ons naar binnen! Die pletten we dus het liefst tegen het behang. Wat ons be treft gaan vlooien, wespen, horzels, vliegen en teken dezelfde weg. Val ons niet lastig! Bemoei je met je ei gen zaken! Laat ons met rust, uitzuigers! Want dat zijn ze natuurlijk óók: uitzuigers. De meeste van die lastposten hebben het immers op ons bloed voorzien. Hup, de steeksnuit in de huid en sabbelen maar. Al die kleine ellendelingen komen zich heel brutaal even bij ons voltanken. Profiteurs zijn het. Klaplopers. Parasieten. Dat wij biefstukjes, boterham worst en garnalen eten, dat is ons goed recht, maar wanneer we zelf aan de beurt komen om gegeten te worden, slaat de paniek toe. Ons eigen vlees mag niet doorboord worden en ons bloed is ons heilig. Wie het daarop gemunt heeft is onze aartsvijand. Het enige wat we kunnen doen is voorzorgsmaatregelen nemen en achteraf pijn- en jeukbestrijdingsmiddelen toepassen. Daar staan de winkels dan ook mee vol: met zalfjes en watertjes om ons het ongedierte van het lijf te houden en even zovele smeerseltjes om op bultjes en bijtplek- jes aan te brengen. Bovendien hebben we allerhande huismiddeltjes. De één dept muggenbulten met azijn, de ander wrijft er varenblaadjes, hondsdraf of dovene- tel over. Soms helpt ons de wetenschap het probleem beter aan te pakken dan we tot op heden deden. De wijze van hoe we met teken om moeten gaan is hiervan een goed voorbeeld. Toen de door teken overdraagbare ziekte van Lyme nog niet af nauwelijks bekend was, bestond bij het uit de huid halen van die parasieten onze groot ste zorg uit het in z'n gehéél verwijderen van die beest jes. Als immers hun kop in de huid bleef zitten, zou je gevaarlijke ontstekingen krijgen. Dus moest je het beestje eerst verdoven met alcohol of iets dergelijks, zodat zijn steeksnuit de greep op de huid verloor, om hem vervolgens gemakkelijk compleet los te trekken. Op precies dezelfde manier dienden katten en honden van teken te worden bevrijd. Zelfs zeer recente publi caties bevelen deze methode aan. Een citaat: „Als u een teek vindt, moet u die verwijderen. Omdat teken zich in de huid verankeren, moeten ze worden ver doofd voordat ze worden uitgetrokken. Dit doet u door een in aceton of ether gedrenkt wattenbolletje op de teek te houden. Dan moet de teek met een pincet in een draaiende beweging uit de huid worden getrokken. Het pincet moet zo dicht mogelijk tegen de huid wor den geduwd, zodat ook de kop van de teek wordt uit getrokken. Als die blijft zitten, kan een ontsteking ont staan." Einde citaat. Een heel gangbare handelwijze, die ook ik altijd heb toegepast en waarvan ik gewag heb gemaakt in één van mijn recente artikeltjes. „Fout", zegt de patiëntenvereniging van de Ziekte van Lyme. „Oeps", zeg ik, „maar hoe zit het dan wel?" YVe moeten als volgt te werk gaan. Verdoven wij een teek met alcohol, ether of aceton, dan verslapt het dier en laat het een beetje van het reeds opgezogen bloed terugvloeien in het bijtwondje. Dat bloed kan in het in wendige van de teek inmiddels besmet zijn geraakt met de bacterie die de ziekte van Lyme teweeg brengt. Beslist niet verdoven dus! Trek de teek, bij voorkeur met een speciale tekentang, gewoonweg uit de huid. Zorg er hierbij voor dat er geen druk wordt uitgeoefend op het lijfje, zodat er geen bloed wordt teruggestuwd in het wondje. Ontsmet meteen daarna het wondje met betadine of alcohol. Blijft de steeksnuit in de huid ach ter, dan is dat geen probleem: na korte tijd stoot het li chaam het vreemde element uit, hetgeen uiteraard met een lichte ontsteking en enige irritatie gepaard gaat. Zo moeten we het dus doen, zowel bij onszelf als bij onze huisdieren. Want ook die kunnen de ziekte van Lyme krijgen. En dat is beslist geen ééndagsgriepje! Ik heb van dichtbij meegemaakt hoe ernstig Lyme bij mensen kan uitpakken. Mijn vader kreeg verschijnse len die aanvankelijk aan gordelroos werden toegedicht. Maar al vlug werden de symptomen kwalijker van aard. Er trad eenzijdige verlamming van eerst het ge zicht en vervolgens ook de rest van het lichaam op. Zo wel lichamelijk als geestelijk verslechterde de gesteld heid zienderogen en zelfs de doktoren begonnen het ergste te vrezen, toen mijn vaders huisarts na lang speurwerk de diagnose Lyme-disease kon stellen. Da's al een poos geleden en inmiddels is over de ziekte van Lyme zoveel bekend dat we er snel en doeltreffend mee om kunnen gaan. Waakzaamheid blijft echter ge boden, en daarom was ik blij met de reactie van de pa tiëntenvereniging, die ik dus bij deze heb doorgegeven. THEO SCHILDKAMP Fietspaden regelen verlichting Delft krijgt op voet- en fietspa den in recreatiegebied Kerk- polder 'intelligente' verlich ting. Er is een systeem in ge bruik genomen dat registreert wanneer een fietser of wande laar in donkere uren de paden benadert. Om dieren niet af te schrikken wordt het lichtni- veau vervolgens weer lang zaam opgevoerd. De lampen gaan al aan als de Kerkpolder- bezoeker in de buurt van de paden komt. De onderzoekers hebben berekend hoeveel tijd een gemiddelde voetganger- /fietser nodig heeft voor de paden. Daarna schakelen de lampen weer uit. Het ministe rie van Economische} heeft het project gedee gefinancierd in het kat het Europese program Technologie en Samei Dat beoogt het veilighj voel in de maatschapp behulp van techniek ti gen. Totale kosten van project bedragen onge 150.000 gulden. Belanj den, waaronder de AI\' hebben zich al bij I meld. De ontwikkelaai ben ervoor gekozen de sterkte langzaam op te en later weer af te bou om zogenoemde lichh ling tegen te gaan. Planten zorgen voor smog De smog die in de zomer ont staat wordt voor een deel ver oorzaakt door isopreen, een simpele koolwaterstofverbin ding in planten die een rol speelt bij voedselopname. Dat ontdekten wetenschappers aan de universiteit van het Duitse Ulm. Alle planten, van boom tot alg, laten isopreen ontsnappen in de lucht. We reldwijd gaat het jaarlijks om 450 miljoen ton. De Duitse chemici ontdekten dat deze verbinding op zonnige dagen reageert met ozon en de uit stoot van autogassen tot dikke smog die als een deken boven een stad blijft hangen. De re actie met isopreen leve nieuw bestanddeel op mersmog dat tot nu to het hoofd werd gezien derzoekers vonden de chemische componen isopreen en nitraten ir, mosfeer op de campus veel eiken staan en die aan een enorme parkei plaats. Alleen met zeei de apparatuur zijn del concentraties te metec onderzoekers vermoed ook geurstoffen (terpei bloemen en planten vt den, een rol kunnen sp de vorming van smog, Gele verf wordt rattengif Gele verf die schilders in de zeventiende eeuws gebruikten voor stillevens verandert met tertijd in rattengif. Dat ont dekten onderzoekers van de Universiteit van Amsterdam. Vooral de Hollandse meesters Willem Kalf, Jan Davidszoon de Heem en Balthasar van der Ast, te bewonderen in het Rijksmuseum, werden be roemd om hun typisch helde re geel, ook wel koninklijk geel genoemd. De kleurstof die ze hiervoor gebruikten is arseen- sulfide. Onderzoekers van de afdeling Atomaire en Molecu laire Fysica hebben aange toond dat licht een chemische reactie veroorzaakt in dit pig ment De stof verbleekt en wordt gesplitst in zwavel en arsenicum. De zwavei wordt omgezet in zwaveldioxide en waterstofsulfide (rotte- geur). Het is vooral de: dioxide die de verf bnx korrelig laat worden. D ces leidt uiteindelijk to omzetting van de verf i poeder dat loskomt vai doek. Het eindresultaai dit afbraakproces is ars oxide ofwel rattengif. D tenschappers ontdekte waarom het donkerblai de schilderijen met Chi porselein van Van der; vagen. De schilder gebi zwartsel, opgevangen i een olielamp, voor de s wen. Een vettige substa dit lampzwart zorgt dal kleur langzaam verblee Dergelijke informatie i om beschadigde schilck te kunnen herstellen. Boringen in ijskap hervat FOTO UNITED PHOTOS DE BOER kan vooral een probleem wor den in het landelijk gebied. Vossen houden zich het liefste op rond boerderijen en ver schalken soms loslopende kip pen of jonge lammeren in de wei. „Maar als een boer zijn dieren beter beschermt door zijn weilanden af te rasteren met schrikdraad hoeft dat geen probleem te zijn", meent Nie- wold. Bovendien zal de vos het gevaar van mensen en honden zo veel mogelijk ontwijken. Weidevogels Serieuzer probleem van het ruim baan geven aan de vos is de schade aan weidevogels. „Zodra je soortgericht gaat be schermen, roep je problemen op je af', zegt Niewold. „Het beleid om weidevogels te ver troetelen staat haaks op het be- schermingsbeleid van de vos." Volgens de onderzoeker is het beleid voor weidevogels in Ne derland te ver doorgeschoten. „Als je op een bepaalde plek zo veel mogelijk grutto's wilt heb ben en merkt dat de vos ze wegpest, dan is dat een overwe ging om op die plek maatrege len te nemen. Maar algemeen gesproken is het niet natuurlijk dat weidevogels op vette wei den in de watten worden ge legd. Die zullen op het moment dat er vossen komen zich moe ten verplaatsen en broedplek- ken zoeken waar de vos minder makkelijk kan komen. Ze moe ten tenslotte ook rèkening hou den met andere gevaren, zoals haviken en kiekendieven." Nie wold pleit ervoor om weidevo gels te steunen in specifieke ge bieden, waar ze echt thuis ho ren. Zo zal de vos niet snel in natte veenweidegebieden gaan leven. „Ook kun je eilandsitua ties creëren, want de vos houdt niet van zwemmen". Een op de drie varkenshouders heeft klachten over zijn lucht wegen, zoals hoesten, slijm op geven en kortademigheid. Veer tien procent heeft last van chronische bronchitis. Belang rijkste oorzaak is endotoxine in het stof. Boeren die werken met automatische droogvoersyste men en strooisel op de vloer hebben de meeste last. Dat blijkt uit onderzoek van be drijfsarts Peter Vogelzang die 18 juni promoveert aan de Katho lieke Universiteit Nijmegen. De promovendus volgde drie jaar lang bijna tweehonderd varkenshouders in Brabant en Limburg. Bij hen werd regelma tig de longfunctie gemeten. Hierbij moesten ze diep inade men en door een buis volledig uitademen. Hierdoor weet de onderzoeker hoeveel lucht maximaal in de longen zit. „Be langrijker nog is wat er de eer ste seconde wordt uitgeblazen, want dat is een maat voor hoe wijd de luchtpijp is", zegt Vo- gelzang. „Bij alle mensen treedt ver smalling op van de luchtpijp na hun twintigste jaar, dat is nor maal. Als je genoeg reserve hebt in de longen is dat geen pro bleem. Maar bij varkenshou ders treedt een versnelde ver- Houtkrullen als strooisel in hokken blijkt extra schadelijk te zijn. FOTO BERT VERHOEFF smalling op van de luchtweg door ontsteking van de lucht- wegwanden die leidt tot slijm- vorming en verdikking van de wand." Ontsteking is een gevolg van de component endotoxine, afkom stig van bacteriën die in het stof groeien. Andere factoren die bijdragen tot een mindere long functie zijn producten van an dere bacteriën en schimmels. „De invloed van ammoniak in de stal is zeer gering", zegt Vo- Grutto's op trek. „Het beleid om weidevogels te vertroetelen staat haaks op het beschermingsbeleid van de VOS." FOTO MARTIJN DE JONGE gelzang. De klachten die passen bij chronische bronchitis zijn voor de boer geen reden om voortij dig te stoppen. Vogelzang: „De varkenshouder krijgt er pas echt last van op oudere leeftijd, pakweg na zijn zestigste jaar. Het is te vergelijken met het ef fect op de luchtwegen van ro ken." Het onderzoek is uitge lokt door de Noord-Brabantse Christelijke Boerenbond. Er werd gevraagd verschillende bedrijfsvoeringen met elkaar te vergelijken voor wat betreft het effect op de gezondheid. Zo blijkt gebruik van houtkrullen als strooisel in de hokken extra schadelijk te zijn. Ook ontstaat een hoger risico bij systemen om varkens automatisch te voe deren met droog voer. Verder is het gebruik van ontsmettings middelen, om verspreiding van infecties onder varkens tegen te gaan, slecht voor de luchtwe gen van de boer. De onderzoeker adviseert be scherming van de mond tijdens activiteiten die veel stof doen opwaaien, zoals injecties geven, inladen voor transport en het voederen. „Maar het is nog be ter om situaties te vermijden waarin stof ontstaat. Zo kan een boer beter over stappen op toe diening van natte slobber in de voertrog." In de nieuwe Flora- en Fauna wet, die dit najaar van kracht gaat, is de vos geschrapt als diersoort waarop jacht mag worden gemaakt. Alleen in ge val van bewezen overlast kan de vos worden afgeschoten of ge vangen. Bezitters van loslopen de kippen en lammeren plus de weidevogelbeschermers zijn niet zo blij met deze regeling. Vossen kwamen vroeger alleen voor op de oostelijke zandgron den, nu zitten ze overal, behal ve in het noorden van Friesland en in Zeeland. "Maar daar ko men ze beslist ook. De eerste dode vos op de Grevelingen- dam is al gesignaleerd", zegt Freek Niewold van het Instituut voor Bos- en Natuuronderzoek (IBN-DLO) te Wageningen. De populatie vossen in ons land is volgens hem de afgelo pen twintig jaar verdubbeld. Naar schatting leven er nu der tigduizend van deze sluwe die ren, verspreid over het hele land. Niet de dichtheid is toege nomen, maar ze hebben hun leefgebied sterk weten uit te breiden. „Dat is mogelijk door de toenemende tolerantie te genover dit grootste overgeble ven landroofdier", zegt Nie wold. Verder wijst hij op het veranderend landschap met steeds meer struiken en bosjes waar de pakkans lager wordt. De meeste vossen zitten, niet verwonderlijk, in gebieden waar niet gejaagd wordt. Dat zijn het Noord-Hollandse duin reservaat, de Amsterdamse wa terleidingduinen en de Veluwe. Daar heeft een vossenfamilie, die bestaat uit een mannetje en twee of drie vrouwtjes, een ge middeld territorium van zestig tot tachtig hectare. Normaal voedt het dier zich met konijnen en muizen. Die zijn talrijker in jonge aanplant dan in oude bossen. Daarom leven er meer vossen in pas aangelegd groen. Als er geen knaagdieren voorhanden zijn past Reinaert met gemak zijn menu aan. „Hij is een opportu nist, die alles eet en zonder pro blemen kan switchen tussen verschillende soorten voedsel. Hij profiteert van onze aanwe zigheid. Daarom komen de hoogste dichtheden niet voor in een puur natuurlijke omgeving, maar juist dicht bij steden en villaparken", zegt de onderzoe ker. „Zo zijn er al vossen gezien in Haarlem en Rotterdam. Daar lopen ze gewoon tussen de hui zen door op zoek naar mense lijk afval. Daar zullen we mee moeten leren leven." Een groeiend vossenbestand Het boorprogramma 'North Grip' in de kilometersdikke ijskap van Groenland, dat vo rig jaar was stopgezet, is begin mei hervat. De boringen in 's werelds oudste en bestbe- waarde ijslaag moeten onder meer uitsluitsel geven over de klimaat- en de geologische ontstaansgeschiedenis van de aarde. Midden 1998 kwam er echter een letterlijke kink in de kabel, toen de boorkop op een diepte van amper 1400 meter in het ijs en het boor- gruis bleef steken. Zelfs na in spuiting van zeer krachtige antivriesmiddelen en verhit ting van de boorkop bleef de dure apparatuur muurvast zit ten en kon niet meer worden bovengehaald. Bijna drie jaar na het begin van het project wil een groep Europese we tenschappers een nieuwe po ging wagen om tot de voorzie ne 3200 meter diepte te boren. Verscheidene Europese labo ratoria hebben samengewerkt om een nieuwe boorvloeistof te ontwikkelen waardoor, naar zij hopen, de boorkopps meer zullen aanvriezen het vastvriezen van boo pen te vermijden gebru men voor dit soort bori; mengsels van gecombin fluor-chloor-koolwaters samen met zeer zuivere fine als spoelvloeistof v< boorkern. Deze verbind zijn intussen door het P col van Montreal verbtx omdat zij de ozonlaag a ten. Onder de leiding va Deense specialisten hel de Europese vorsers nu spoelstof ontwikkeld die nadelen niet vertoont, f cieze samenstelling van nieuwe middel is omwil! de Amerikaanse en Japa concurrentie niet beken maakt. Indien het nieuv duet de komende wekei doening schenkt kan he gebruikt worden bij Eur< boorprojecten in het Zu poolgebied waar men m zelfde problemen kampi op Groenland. HORIZONTAAL: 1. Gestrikt roofdier (8): 5. Niet vastzitten van de honger (8); 6. De eerste wezen worden er zuur van (4); 8. Zeurbeestje (4); lO.Het eerste deel is wat bijzon ders (5); 12. Verhaal van een uit-kleedpartij (5). VERTICAAL: 1. Veroorzaakt spanning in het water (6):. 2. Door deze loods- blijft de wedstrijd onbeslist (6): 3. Katachtig gedicht (5); 4. De- groeten aan de file met deze schade! (5): 7. Zet goed ,want hetis gewichtig! (5): 9. Het smaakt soldaten niet als ze erin zitten(4); 11. Conferentie van het hoogste niveau (3). Oplossing van dinsdag: 1. Stal-staal-Plaats 2. Echt- -recht-Achter 3. Krat-karet-Kartel 4. Tank-krant-Karton 5. Land-e- land-Eiland 6. Stee-teem- s-Theems 7. Piat-palet-Placet 8. Boer-boren-Oberon 9. Reet- -veter-Servet 10. deen-einde- -Tiende Gevraagd woord: PAKKETPOST HEINZ //£//VZ Jf /MOST DE

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1999 | | pagina 10