UIT gepoorte scheidsrechter heeft ook pijn Een feylingen blijft na 75 jaar beperkt ambitieus SLOOS sport de club van ©e week Sport Sndac 7 juni iyyy Vijf Meiplein 17 - Leiden - Tel. 071 - 576 01 44 ERTUSSENIN j nen hebben echter nooit een vergevorderd stadium kunnen bereiken. „Toen we samen naar De Roodemolen verhuisden, zijn er wel gesprekken tussen beide clubs geweest", zegt Lan- geslag. „Maar al vrij snel kwa men we tot de conclusie dat we niet moesten gaan fuseren. De ambities en de culturen van de ze twee clubs zijn zo wezenlijk anders. Een vereniging als Fo- reholte is bijvoorbeeld veel meer ons type club. Daarnaast zijn Ter Leede en Teylingen twee gezonde verenigingen. Kijk, je moet jezelf de vraag stellen of een fusie een bepaal de meerwaarde voor de clubs met zich meebrengt. En ook nu kan ik die vraag nog steeds niet met 'ja' beantwoorden." Na de verhuizing naar het nieu we sportcomplex is de club vooral aan de jeugdkant flink gegroeid. „Toen we hier kwa men, hadden we zowel bij de E'tjes als de F'jes twee teams. Dat zijn er nu bij allebei vijf ge worden", zegt Theo van den Nouland. „Ook hebben we zo'n dertig hummels, kinderen van drie tot en met zes jaar, die geen lid zijn, maar hier wel eens in de twee weken op zon dagmorgen kunnen trainen. Meestal stroomt daarvan wel ongeveer anderhalf elftal door TEAM van de WEEK Teylingen C2 Ze moesten er een tijdje op wachten, want pas na de laatste wedstrijd van Quick Boys - de directe concurrent voor de eer ste plaats op de ranglijst - was het duidelijk dat de C2 van Tey lingen zich kampioen mocht noemen.Alleen als Quick Boys met 11-0 van RCL had gewonnen, waren we geen kampioen ge weest", vertelt trainer-coach Hans van den Berg. „Maar eigenlijk hadden we het zelf al eerder moeten beslissen. Als we de wed strijd tegen FC Lisse hadden gewonnen, waren we al kampioen. Maar het bleef 1-1, dus konden de bloemen weer terug en liepen die kinderen huilend het veld af." Van den Berg traint deze spelersgroep samen met zijn zoon Ru ben. „Dit team bestaat uit een paar hele goede en jonge C'ers en een aantal ouderen die misschien wat minder talent hebben, maar wel heel enthousiast zijn. De trainingen zijn ook wat an ders dan bij de C-selectie. Waar daar de aandacht voornamelijk ligt bij zaken als positiespel, zijn wij nog meer bezig met het le ren voetballen, zoals oefeningen in traptechnieken en combina tiespel. En aan het eind altijd een partijtje, anders worden ze boos. Hoewel spelertjes Paul, Jochem en Frank nog niet zo spraakzaam zijn, is het wel duidelijk dat de jongens veel plezier met elkaar hebben, zowel in als buiten het voetbalveld. „Het gaat er ook om dat ze plezier in het spelletje hebben", vertelt Van den Berg. „En volgens mij lukt dat aardig, want ze voetballen niet alleen, maar spelen ook vaak verstoppertje of ze springen in de sloot, omdat ze toch al vies en natgeregend zijn. Laatst ook nog toen het echt enorm slecht weer was, maar er wel veertien jongens naar de training waren gekomen. Puur omdat ze het leuk vinden om te voetballen. En dat vind ik ook het belangrijkste. krijgt een wedstrijdbal aangeboden door: GESPROKEN éFeyenoord-supporter en blinde cabaretier Vincent Bijlo in Sportweek: ,,/A: lanceer wel eens een grap dat ik als blinde gebei teld zit bij Feyenoord omdat er toch geen reet valt te zien. Idem, over de term 'kampioen van de armoede': „Ik zal het nog een keer uitleg gen voor Amsterdam: slechts dankzij het falen van anderen en het gegeven dat zij punten laten liggen, verkrijg je een kop loper. Anders eindig je allemaal gelijk." Idem: Voor wie was die 6-0 nou wer kelijk gênant; voor de ploeg voor wie niets meer op het spel stond of voor die Amsterdamse lam - zakken die alleen nog tegen Feyenoord vooruit te branden zijn. Kom nou... Bovendien was het een goedmakertje in het ka der van Van Gobbel en de grote verzoening: die hondssportieve Faaienoorders willen dieAjax- supporters ook een keertje laten springen. Jan Mensink, bondscoach van de waterpolosters, in De Volkskrant: „Toen ik net begonnen was als bondscoach, vroeg ik wel eens aan een speelster: 'Waarom schoot je nou eigenlijk?' 'Nou ja, ik had nog niet geschoten en die anderen wel'. Ja, daaag zo werkt het dus niet. Humberto Tan, presentator van Studio Sport, in de Vero- nica-gids: „Het gaat mij erom, dat ik mijn werk goed doe. Of ik nou kege len, sjoelen, of de Champions League-finale AC Milan - Ajcix aankondig, maakt voor mij geen verschil, net zomin als het aantal kijkers. Een of twee mil joen, het is voor mij hetzelfde. Ik kan voor geen van beiden gaan zitten stamelen, toch? Maar ik vraag me wel af, bij bijvoor beeld een verslag van het NK sjoelen, hoe veel mensen er nou werkelijk geïnteresseerd zitten te kijken. Bondscoach Frank Rijkaard over het verlies tegen Marok ko, in De Volkskrant: „De nationale top komt tekort in vergelijking met de interna tionale top. Ik vond het ook jammer omdat de spelers die ze ker zijn van hun plaats, niet on der druk zijn gezet. Ook voor hen was het beter geweest als we een goede prestatie hadden gele verd tegen Marokko. Dan waren ze minder zeker van hun zaak geweest. De Braziliaanse bondscoach Wanderly Luxemburgo in De Volkskrant: „Ab bondscoach leid ik nauwe lijks nog trainen. Daardoor ben ik dikker geworden. Ik zit te vaak in hoteb en vliegtuigen. Verder word ik al wat kaal en grijs." Gert Sluis, directeur marke ting en communicatie bij de Rabo bank in HP/De Tijd: „De journalistiek, ook hier, b een beetje doorgeslagen. Ieder gerucht word als waarheid ge bracht. Er b een sfeertje ont staan van: er b doping en niets dan doping in de wielersport. Ab je de kranten leest of televisie kijkt, b het allemaal zo van: geef hét nou maar toe. het is een groot dopingzootje. Er b niets schoons aan het wielrennen. Idem: „Ik ben ervan overtuigd dat het bij onze ploeg in orde b, echt waar. Kijk nou eens naar die koppies, van Boogerd, van Van Bon of van Jantje Boven. Dat zijn gezonde Hollandse jongens, daar is toch niks mee. Doelman Hans Segers, voor malig verdachte in een Engels omkoopschandaal, over zijn bekering tot het christendom in Sportweek: „Na uren gepraat te hebben over het geloof heb ik me aan Hem verbonden. Ik vroeg Hem in mijn leven te komen. Ik wilde mijn leveren beteren, mijn rela tie en mijn trob ab voetballer van dat gekke Wimbledon. De problemen waren zo groot ge worden dat ik ze niet in mijn eentje aankon. Idem, over de ontslagen En gelse bondscoach Glenn Hod- dle: Hij zit een beetje in hetzelfde schuitje. Door een artikel in een krant is hij zijn baan als bonds coach kwijtgeraakt. Glenn zou tegen die journalbt hebben ge zegd dat mensen die minder va lide zijn dat te danken hebben aan hun rol in een eerder leven Ik weet niet of het verhaal uitzijn context b gehaald, maar: zo b het geloof van Glenn nu eenmaal. Glenn kon er, net zoab ik, nieb aan doen dat andere mensen over zijn rug wilden sco ren. naar de F'jes." Niet alleen de hummels zijn vrij uniek voor een voetbalvereniging, ook een team met gehandicapte spelers kom je niet bij veel clubs tegen. „Dat G-team bestaat uit zo'n 25 mensen en vier begeleiders", vertelt Nieuwenhuijsen. „Echt een hele enthousiaste groep. En net als de meeste andere teams worden ook zij gesponsord." Voor Sjaak Langeslag is het al tijd een 'topmoment' als de ge handicapten tegen het tweede G-team van Teylingen spelen. „En dat tweede team zijn wij, het bestuur", lacht de voorzit ter. „Vol vertrouwen" kijkt de pre ses naar de toekomst van de club. „Binnen een jaar of drie moet het mogelijk zijn om de derde klasse te halen", zegt Langeslag stellig. „Maar het zal hier niet gebeuren dat de aan dacht voor de selectie ten koste zal gaan van de overige elftallen en de jeugdteams", vult Van den Nouland aan. „Gelukkig hebben we een vrij jonge groep, waar de sfeer gewoon heel goed inzit. Een aantal selectiespelers zit bovendien ook in het jeugd- bestuur en zijn ook bij jeugd- traingen betrokken. Het ken merkt de gemoedelijke en vriendschappelijke sfeer die hier hangt. We hebben niets te klagen." TEKST RAYMOND GRIMBERGEN FOTO HIELCO KUIPERS Naam: R.K.V.V. Teylingen Oprichtingsdatum: 6 juni 1924 Ledenaantal: Vierhonderd, waarvan 170 jeugdleden Contributie: ƒ100,- t/m ƒ160,- (junioren) en ƒ200,- (senioren) Ledenaanmelding: 0252- 211272 (P. Krom) Hoogtepunt: Het 75-jarig jubileum in combinatie met promotie naar de vierde klasse Dieptepunt: Bepaalde gemeentelijke beslissingen die negatief voor Teylingen uitpakken, zoals onlangs het uitbesteden van het ophalen van oud papier p het hoofdveld van UVS wordt een speler van de bal open. Tegen de regels, vindt hulpeloos op de grond lig- ide man. Om het onrecht te IJl rstellen probeert hij de aan dicht van de scheidsrechter te eken en roept 'Hé scheids', el gebruikelijk, maar op het itbaltoernooi voor Neder-. dse scheidsrechters, dit jaar ïelsi )rganiseerd door het 70-jari- 'A COVS-Leiden, kan dat tot emde situaties leiden. Toch tt er maar één persoon om, enige van de 23 arbiters op veld met een scheidsrech- ttze' sfluit. De andere scheids- d® hters voelen zich deze dag o veel voetballer en hebben c'lts 00B voor de ok als je 22 priesters in het de Pen d zet zuuen die zich als de ïtballers gedragen", zegt Si- L"1 >n Taal, een van de fluitende de leidsrechters van z0 °k dan hoor je een vloek als mf een kans gemist wordt en nsen ze de scheidsrechter een en ander toe. Waarom i dat met voetballende ieidsrechters anders zijn?" d zegt zaterdag niet in de I iblemen gekomen te zijn. *0 sl heb zelden zo leuk geflo-' Op l" en Weet alleen uit de verhalen dU| t het scheidsrechterstoer- J oi vroeger wel eens uit de de: ed getimed, dat kampioenschap van het eerste elftal de Rooms-Katholieke Voetbal Vereniging Teylin- Immers, een mooier cadeau dan promotie is er bij- Js iet te geven aan je jubilerende club. De in het rood- ■t acterende vereniging uit Sassenheim vierde afge- n weekeinde zijn 75-jarig jubileum en kan het vlag- ichip volgend seizoen in de vierde klasse de ballen sw; p de touwen zien trappen. Binnen een jaar of drie de bestuurders aan sportpark De Roodemolen seri kansen om nog een stapje hogerop te komen, ar dat is nou ook weer niet het heilige doel", verze- voorzitter Sjaak Langeslag. „We willen er in ieder ge- oor zorgen dat het gevoel van saamhorigheid bin- leze vereniging blijft bestaan." CLUB van de WEEK R.K.V.V. Teylingen aanleiding van het 75-jari- staan van de vereniging, bestuurslid Theo Nieu- uijsen in de clubarchieven officieel jubileumboek aar te zetten. De Teylingse ie zou je in deze periode nel als zijn werkgebied beschouwen. „Al in zeven jaar voor de oprich- ran de huidige RKW, be- 8 er al een algemene voet balvereniging Teylingen", ver telt Nieuwenhuijsen. „Maar die heeft maar anderhalf jaar be staan. Vanuit het bisdom Haar lem werd de bevolking namelijk dringend geadviseerd om niet lid te worden van een algemene vereniging. Daarom is Teylin gen in 1924 als rooms-katholie- ke vereniging opnieuw opge richt." Intussen zit er natuurlijk al lang geen geestelijk adviseur meer bij de vergaderingen en wordt ook de christelijke groet niet meer gebracht, maar er was wel degelijk een tijd dat de kerk een verregaande invloed op het ver enigingsleven had. Jeugdvoor- zitter Theo van den Nouland hoorde ooit het volgende: „Op een gegeven moment had een geestelijke opgemerkt dat er steeds minder mensen naar het zangkoor toegingen. Dat kwam omdat op dit tijdstip de voet baltrainingen werden gegeven, waarop deze geestelijke de ver eniging vriendelijk verzocht om de training naar een ander tijd stip te verplaatsen." Over de hele vroege geschiede nis van de club is eigenlijk niet zo veel meer bekend. Zo zijn er bijvoorbeeld twee versies in omloop wat betreft het allereer ste veld waarop gespeeld werd. De ene versie houdt het bij het veld van Van Veelen aan de de Teylingerlaan, de andere ver haalt over een veld aan de Rust- hofflaan. „We hebben heel veel officiële bestuursstukken terug kunnen vinden, maar pas vanaf het jaar 1938. Wat daarvóór al lemaal is gebeurd bij Teylingen is voor het grootste deel niet bekend", zegt Nieuwenhuijsen. Theo van den Nouland, Theo Nieuwenhuij sen en Sjaak Langeslag (v.l.n.r.) voor het clubhuis van hun jubi lerende ver eniging. „Om zo veel mogelijk materiaal te verzamelen hebben we ad vertenties gezet met een oproep voor informatie over de clubge schiedenis. Daarop werden we gebeld door iemand die nog een schoenenbon uit de oorlog had. Als je die inleverde kon je een paar voetbalschoenen krij gen, maar omdat die er vanwe ge de grote schaarste niet wa ren, had hij nog altijd die bon in zijn bezit." Jarenlang had de RKW Teylin gen haar thuisbasis aan de Menneweg. En ook toen al was de buurvrouw de van oor sprong protestantse zusterver eniging Ter Leede. Fusieplan hand liep en hij kan zich dat ook wel voorstellen. „Je hebt natuurlijk wel te maken met mensen die het allemaal beter weten. Waarom het vandaag zo prachtig verliep, is niet te ver klaren. Misschien dat we met z'n allen een stukje verstandi ger zijn geworden, misschien dat bepaalde teams hun rotte plekken thuis hebben gelaten of ontbreken de vervelende teams. Noem maar op, het kan allemaal waar zijn." Het toernooi onderscheidt zich, door welke reden dan ook, in niets van een 'normaal' veteranenvoetbaltoernooi, waar enthousiasme omgekeerd evenredig is aan techniek en souplesse. Ook de grappen en grollen langs de lijn zijn van hetzelfde kaliber. Een stel toe schouwers heeft de grootste lol als de kleine, donkere rechtbui- ten van de Amsterdamse Scheidsrechters Vereniging eindelijk omkijkt, nadat zij een paar keer 'Baba' naar hem ge roepen hebben. Als die rechts buiten even later onbestraft te gen de grond wordt gewerkt en tegen de arbiter zegt dat zijn te genstander 'bijna zijn ballen eraf kneep', antwoordt een an der dat 'er bij hem toch niks te knijpen valt'. Die opmerking le vert de lach van de dag op. De een krijgt de bal op zijn buik en scoort, terwijl een an der de bal in zijn gezicht krijgt en wordt afgefloten voor hands. Met een van pijn ver trokken gezicht wil de onge luksvogel de scheidsrechter vertellen waar de bal terecht kwam, maar hij wordt snel tot stilte gemaand door al zijn teamgenoten. „Houd je bek, Bert, en voetbal door." Voor misdragingen is zaterdag geen plaats. Het gehele toernooi (dertien ploegen, 40 wedstrij den van twee keer tien minu ten) worden er slechts drie gele kaarten getrokken en een enke le keer staat de scheidsrechter toe dat de onverlaat gewisseld wordt, voordat er vervelende dingen gebeuren. Het is alsof de scheidsrechters tegen de afwezige 'echte' voet ballers willen laten zien hoe het ook kan. Het zou kunnen wer ken, want andersom zijn de maniertjes inmiddels overge nomen. Scorende scheidsrech ters trekken af en toe hun shirt over het hoofd, feestvierende scheidsrechtersploegen lopen in rupsformatie over het veld en scheidsrechters bij wie de bal door de benen gespeeld wordt, zijn even van de wereld. Ook een gepoorte scheidsrech ter heeft pijn. LEIDEN GERARD BAAS Een Leidse scheidsrechter probeert een collega uit de Betuwe te passeren op net Neder lands kampi oenschap voor scheidsrech ters. FOTO MARKLAMERS

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1999 | | pagina 21