UIT
gepoorte scheidsrechter heeft ook pijn
Een
feylingen blijft na
75 jaar beperkt
ambitieus
SLOOS sport
de club van ©e week
Sport
Sndac 7 juni iyyy
Vijf Meiplein 17 - Leiden - Tel. 071 - 576 01 44
ERTUSSENIN j
nen hebben echter nooit een
vergevorderd stadium kunnen
bereiken. „Toen we samen naar
De Roodemolen verhuisden,
zijn er wel gesprekken tussen
beide clubs geweest", zegt Lan-
geslag. „Maar al vrij snel kwa
men we tot de conclusie dat we
niet moesten gaan fuseren. De
ambities en de culturen van de
ze twee clubs zijn zo wezenlijk
anders. Een vereniging als Fo-
reholte is bijvoorbeeld veel
meer ons type club. Daarnaast
zijn Ter Leede en Teylingen
twee gezonde verenigingen.
Kijk, je moet jezelf de vraag
stellen of een fusie een bepaal
de meerwaarde voor de clubs
met zich meebrengt. En ook nu
kan ik die vraag nog steeds niet
met 'ja' beantwoorden."
Na de verhuizing naar het nieu
we sportcomplex is de club
vooral aan de jeugdkant flink
gegroeid. „Toen we hier kwa
men, hadden we zowel bij de
E'tjes als de F'jes twee teams.
Dat zijn er nu bij allebei vijf ge
worden", zegt Theo van den
Nouland. „Ook hebben we zo'n
dertig hummels, kinderen van
drie tot en met zes jaar, die
geen lid zijn, maar hier wel
eens in de twee weken op zon
dagmorgen kunnen trainen.
Meestal stroomt daarvan wel
ongeveer anderhalf elftal door
TEAM van de WEEK
Teylingen C2
Ze moesten er een tijdje op wachten, want pas na de laatste
wedstrijd van Quick Boys - de directe concurrent voor de eer
ste plaats op de ranglijst - was het duidelijk dat de C2 van Tey
lingen zich kampioen mocht noemen.Alleen als Quick Boys
met 11-0 van RCL had gewonnen, waren we geen kampioen ge
weest", vertelt trainer-coach Hans van den Berg. „Maar eigenlijk
hadden we het zelf al eerder moeten beslissen. Als we de wed
strijd tegen FC Lisse hadden gewonnen, waren we al kampioen.
Maar het bleef 1-1, dus konden de bloemen weer terug en liepen
die kinderen huilend het veld af."
Van den Berg traint deze spelersgroep samen met zijn zoon Ru
ben. „Dit team bestaat uit een paar hele goede en jonge C'ers en
een aantal ouderen die misschien wat minder talent hebben,
maar wel heel enthousiast zijn. De trainingen zijn ook wat an
ders dan bij de C-selectie. Waar daar de aandacht voornamelijk
ligt bij zaken als positiespel, zijn wij nog meer bezig met het le
ren voetballen, zoals oefeningen in traptechnieken en combina
tiespel. En aan het eind altijd een partijtje, anders worden ze
boos.
Hoewel spelertjes Paul, Jochem en Frank nog niet zo spraakzaam
zijn, is het wel duidelijk dat de jongens veel plezier met elkaar
hebben, zowel in als buiten het voetbalveld. „Het gaat er ook om
dat ze plezier in het spelletje hebben", vertelt Van den Berg. „En
volgens mij lukt dat aardig, want ze voetballen niet alleen, maar
spelen ook vaak verstoppertje of ze springen in de sloot, omdat ze
toch al vies en natgeregend zijn. Laatst ook nog toen het echt
enorm slecht weer was, maar er wel veertien jongens naar de
training waren gekomen. Puur omdat ze het leuk vinden om te
voetballen. En dat vind ik ook het belangrijkste.
krijgt een wedstrijdbal
aangeboden door:
GESPROKEN
éFeyenoord-supporter
en blinde cabaretier
Vincent Bijlo in
Sportweek:
,,/A: lanceer wel eens
een grap dat ik als blinde gebei
teld zit bij Feyenoord omdat er
toch geen reet valt te zien.
Idem, over de term 'kampioen
van de armoede':
„Ik zal het nog een keer uitleg
gen voor Amsterdam: slechts
dankzij het falen van anderen
en het gegeven dat zij punten
laten liggen, verkrijg je een kop
loper. Anders eindig je allemaal
gelijk."
Idem:
Voor wie was die 6-0 nou wer
kelijk gênant; voor de ploeg voor
wie niets meer op het spel stond
of voor die Amsterdamse lam -
zakken die alleen nog tegen
Feyenoord vooruit te branden
zijn. Kom nou... Bovendien was
het een goedmakertje in het ka
der van Van Gobbel en de grote
verzoening: die hondssportieve
Faaienoorders willen dieAjax-
supporters ook een keertje laten
springen.
Jan Mensink, bondscoach van
de waterpolosters, in De
Volkskrant:
„Toen ik net begonnen was als
bondscoach, vroeg ik wel eens
aan een speelster: 'Waarom
schoot je nou eigenlijk?' 'Nou ja,
ik had nog niet geschoten en die
anderen wel'. Ja, daaag zo
werkt het dus niet.
Humberto Tan, presentator
van Studio Sport, in de Vero-
nica-gids:
„Het gaat mij erom, dat ik mijn
werk goed doe. Of ik nou kege
len, sjoelen, of de Champions
League-finale AC Milan - Ajcix
aankondig, maakt voor mij
geen verschil, net zomin als het
aantal kijkers. Een of twee mil
joen, het is voor mij hetzelfde. Ik
kan voor geen van beiden gaan
zitten stamelen, toch? Maar ik
vraag me wel af, bij bijvoor
beeld een verslag van het NK
sjoelen, hoe veel mensen er nou
werkelijk geïnteresseerd zitten te
kijken.
Bondscoach Frank Rijkaard
over het verlies tegen Marok
ko, in De Volkskrant:
„De nationale top komt tekort
in vergelijking met de interna
tionale top. Ik vond het ook
jammer omdat de spelers die ze
ker zijn van hun plaats, niet on
der druk zijn gezet. Ook voor
hen was het beter geweest als we
een goede prestatie hadden gele
verd tegen Marokko. Dan waren
ze minder zeker van hun zaak
geweest.
De Braziliaanse bondscoach
Wanderly Luxemburgo in De
Volkskrant:
„Ab bondscoach leid ik nauwe
lijks nog trainen. Daardoor ben
ik dikker geworden. Ik zit te
vaak in hoteb en vliegtuigen.
Verder word ik al wat kaal en
grijs."
Gert Sluis, directeur marke
ting en communicatie bij de
Rabo bank in HP/De Tijd:
„De journalistiek, ook hier, b
een beetje doorgeslagen. Ieder
gerucht word als waarheid ge
bracht. Er b een sfeertje ont
staan van: er b doping en niets
dan doping in de wielersport.
Ab je de kranten leest of televisie
kijkt, b het allemaal zo van:
geef hét nou maar toe. het is een
groot dopingzootje. Er b niets
schoons aan het wielrennen.
Idem:
„Ik ben ervan overtuigd dat het
bij onze ploeg in orde b, echt
waar. Kijk nou eens naar die
koppies, van Boogerd, van Van
Bon of van Jantje Boven. Dat
zijn gezonde Hollandse jongens,
daar is toch niks mee.
Doelman Hans Segers, voor
malig verdachte in een Engels
omkoopschandaal, over zijn
bekering tot het christendom
in Sportweek:
„Na uren gepraat te hebben
over het geloof heb ik me aan
Hem verbonden. Ik vroeg Hem
in mijn leven te komen. Ik wilde
mijn leveren beteren, mijn rela
tie en mijn trob ab voetballer
van dat gekke Wimbledon. De
problemen waren zo groot ge
worden dat ik ze niet in mijn
eentje aankon.
Idem, over de ontslagen En
gelse bondscoach Glenn Hod-
dle:
Hij zit een beetje in hetzelfde
schuitje. Door een artikel in een
krant is hij zijn baan als bonds
coach kwijtgeraakt. Glenn zou
tegen die journalbt hebben ge
zegd dat mensen die minder va
lide zijn dat te danken hebben
aan hun rol in een eerder leven
Ik weet niet of het verhaal
uitzijn context b gehaald,
maar: zo b het geloof van Glenn
nu eenmaal.
Glenn kon er, net zoab
ik, nieb aan doen dat
andere mensen over
zijn rug wilden sco
ren.
naar de F'jes." Niet alleen de
hummels zijn vrij uniek voor
een voetbalvereniging, ook een
team met gehandicapte spelers
kom je niet bij veel clubs tegen.
„Dat G-team bestaat uit zo'n 25
mensen en vier begeleiders",
vertelt Nieuwenhuijsen. „Echt
een hele enthousiaste groep. En
net als de meeste andere teams
worden ook zij gesponsord."
Voor Sjaak Langeslag is het al
tijd een 'topmoment' als de ge
handicapten tegen het tweede
G-team van Teylingen spelen.
„En dat tweede team zijn wij,
het bestuur", lacht de voorzit
ter.
„Vol vertrouwen" kijkt de pre
ses naar de toekomst van de
club. „Binnen een jaar of drie
moet het mogelijk zijn om de
derde klasse te halen", zegt
Langeslag stellig. „Maar het zal
hier niet gebeuren dat de aan
dacht voor de selectie ten koste
zal gaan van de overige elftallen
en de jeugdteams", vult Van
den Nouland aan. „Gelukkig
hebben we een vrij jonge groep,
waar de sfeer gewoon heel goed
inzit. Een aantal selectiespelers
zit bovendien ook in het jeugd-
bestuur en zijn ook bij jeugd-
traingen betrokken. Het ken
merkt de gemoedelijke en
vriendschappelijke sfeer die
hier hangt. We hebben niets te
klagen."
TEKST RAYMOND GRIMBERGEN
FOTO HIELCO KUIPERS
Naam: R.K.V.V. Teylingen
Oprichtingsdatum: 6 juni
1924
Ledenaantal: Vierhonderd,
waarvan 170 jeugdleden
Contributie: ƒ100,- t/m
ƒ160,- (junioren) en ƒ200,-
(senioren)
Ledenaanmelding: 0252-
211272 (P. Krom)
Hoogtepunt: Het 75-jarig
jubileum in combinatie met
promotie naar de vierde
klasse
Dieptepunt: Bepaalde
gemeentelijke beslissingen
die negatief voor Teylingen
uitpakken, zoals onlangs het
uitbesteden van het ophalen
van oud papier
p het hoofdveld van UVS
wordt een speler van de bal
open. Tegen de regels, vindt
hulpeloos op de grond lig-
ide man. Om het onrecht te
IJl rstellen probeert hij de aan
dicht van de scheidsrechter te
eken en roept 'Hé scheids',
el gebruikelijk, maar op het
itbaltoernooi voor Neder-.
dse scheidsrechters, dit jaar
ïelsi )rganiseerd door het 70-jari-
'A COVS-Leiden, kan dat tot
emde situaties leiden. Toch
tt er maar één persoon om,
enige van de 23 arbiters op
veld met een scheidsrech-
ttze' sfluit. De andere scheids-
d® hters voelen zich deze dag
o veel voetballer en hebben
c'lts 00B voor de
ok als je 22 priesters in het
de
Pen d zet zuuen die zich als
de ïtballers gedragen", zegt Si-
L"1 >n Taal, een van de fluitende
de leidsrechters van z0
°k dan hoor je een vloek als
mf een kans gemist wordt en
nsen ze de scheidsrechter
een en ander toe. Waarom
i dat met voetballende
ieidsrechters anders zijn?"
d zegt zaterdag niet in de
I iblemen gekomen te zijn.
*0 sl heb zelden zo leuk geflo-'
Op l"
en Weet alleen uit de verhalen
dU| t het scheidsrechterstoer-
J oi vroeger wel eens uit de
de:
ed getimed, dat kampioenschap van het eerste elftal
de Rooms-Katholieke Voetbal Vereniging Teylin-
Immers, een mooier cadeau dan promotie is er bij-
Js iet te geven aan je jubilerende club. De in het rood-
■t acterende vereniging uit Sassenheim vierde afge-
n weekeinde zijn 75-jarig jubileum en kan het vlag-
ichip volgend seizoen in de vierde klasse de ballen
sw; p de touwen zien trappen. Binnen een jaar of drie
de bestuurders aan sportpark De Roodemolen seri
kansen om nog een stapje hogerop te komen,
ar dat is nou ook weer niet het heilige doel", verze-
voorzitter Sjaak Langeslag. „We willen er in ieder ge-
oor zorgen dat het gevoel van saamhorigheid bin-
leze vereniging blijft bestaan."
CLUB van de WEEK
R.K.V.V. Teylingen
aanleiding van het 75-jari-
staan van de vereniging,
bestuurslid Theo Nieu-
uijsen in de clubarchieven
officieel jubileumboek
aar te zetten. De Teylingse
ie zou je in deze periode
nel als zijn werkgebied
beschouwen. „Al in
zeven jaar voor de oprich-
ran de huidige RKW, be-
8 er al een algemene voet
balvereniging Teylingen", ver
telt Nieuwenhuijsen. „Maar die
heeft maar anderhalf jaar be
staan. Vanuit het bisdom Haar
lem werd de bevolking namelijk
dringend geadviseerd om niet
lid te worden van een algemene
vereniging. Daarom is Teylin
gen in 1924 als rooms-katholie-
ke vereniging opnieuw opge
richt."
Intussen zit er natuurlijk al lang
geen geestelijk adviseur meer
bij de vergaderingen en wordt
ook de christelijke groet niet
meer gebracht, maar er was wel
degelijk een tijd dat de kerk een
verregaande invloed op het ver
enigingsleven had. Jeugdvoor-
zitter Theo van den Nouland
hoorde ooit het volgende: „Op
een gegeven moment had een
geestelijke opgemerkt dat er
steeds minder mensen naar het
zangkoor toegingen. Dat kwam
omdat op dit tijdstip de voet
baltrainingen werden gegeven,
waarop deze geestelijke de ver
eniging vriendelijk verzocht om
de training naar een ander tijd
stip te verplaatsen."
Over de hele vroege geschiede
nis van de club is eigenlijk niet
zo veel meer bekend. Zo zijn er
bijvoorbeeld twee versies in
omloop wat betreft het allereer
ste veld waarop gespeeld werd.
De ene versie houdt het bij het
veld van Van Veelen aan de de
Teylingerlaan, de andere ver
haalt over een veld aan de Rust-
hofflaan. „We hebben heel veel
officiële bestuursstukken terug
kunnen vinden, maar pas vanaf
het jaar 1938. Wat daarvóór al
lemaal is gebeurd bij Teylingen
is voor het grootste deel niet
bekend", zegt Nieuwenhuijsen.
Theo van den
Nouland, Theo
Nieuwenhuij
sen en Sjaak
Langeslag
(v.l.n.r.) voor
het clubhuis
van hun jubi
lerende ver
eniging.
„Om zo veel mogelijk materiaal
te verzamelen hebben we ad
vertenties gezet met een oproep
voor informatie over de clubge
schiedenis. Daarop werden we
gebeld door iemand die nog
een schoenenbon uit de oorlog
had. Als je die inleverde kon je
een paar voetbalschoenen krij
gen, maar omdat die er vanwe
ge de grote schaarste niet wa
ren, had hij nog altijd die bon
in zijn bezit."
Jarenlang had de RKW Teylin
gen haar thuisbasis aan de
Menneweg. En ook toen al was
de buurvrouw de van oor
sprong protestantse zusterver
eniging Ter Leede. Fusieplan
hand liep en hij kan zich dat
ook wel voorstellen. „Je hebt
natuurlijk wel te maken met
mensen die het allemaal beter
weten. Waarom het vandaag zo
prachtig verliep, is niet te ver
klaren. Misschien dat we met
z'n allen een stukje verstandi
ger zijn geworden, misschien
dat bepaalde teams hun rotte
plekken thuis hebben gelaten
of ontbreken de vervelende
teams. Noem maar op, het kan
allemaal waar zijn."
Het toernooi onderscheidt
zich, door welke reden dan
ook, in niets van een 'normaal'
veteranenvoetbaltoernooi,
waar enthousiasme omgekeerd
evenredig is aan techniek en
souplesse. Ook de grappen en
grollen langs de lijn zijn van
hetzelfde kaliber. Een stel toe
schouwers heeft de grootste lol
als de kleine, donkere rechtbui-
ten van de Amsterdamse
Scheidsrechters Vereniging
eindelijk omkijkt, nadat zij een
paar keer 'Baba' naar hem ge
roepen hebben. Als die rechts
buiten even later onbestraft te
gen de grond wordt gewerkt en
tegen de arbiter zegt dat zijn te
genstander 'bijna zijn ballen
eraf kneep', antwoordt een an
der dat 'er bij hem toch niks te
knijpen valt'. Die opmerking le
vert de lach van de dag op.
De een krijgt de bal op zijn
buik en scoort, terwijl een an
der de bal in zijn gezicht krijgt
en wordt afgefloten voor
hands. Met een van pijn ver
trokken gezicht wil de onge
luksvogel de scheidsrechter
vertellen waar de bal terecht
kwam, maar hij wordt snel tot
stilte gemaand door al zijn
teamgenoten. „Houd je bek,
Bert, en voetbal door." Voor
misdragingen is zaterdag geen
plaats. Het gehele toernooi
(dertien ploegen, 40 wedstrij
den van twee keer tien minu
ten) worden er slechts drie gele
kaarten getrokken en een enke
le keer staat de scheidsrechter
toe dat de onverlaat gewisseld
wordt, voordat er vervelende
dingen gebeuren.
Het is alsof de scheidsrechters
tegen de afwezige 'echte' voet
ballers willen laten zien hoe het
ook kan. Het zou kunnen wer
ken, want andersom zijn de
maniertjes inmiddels overge
nomen. Scorende scheidsrech
ters trekken af en toe hun shirt
over het hoofd, feestvierende
scheidsrechtersploegen lopen
in rupsformatie over het veld
en scheidsrechters bij wie de
bal door de benen gespeeld
wordt, zijn even van de wereld.
Ook een gepoorte scheidsrech
ter heeft pijn.
LEIDEN GERARD BAAS
Een Leidse
scheidsrechter
probeert een
collega uit de
Betuwe te
passeren op
net Neder
lands kampi
oenschap voor
scheidsrech
ters.
FOTO
MARKLAMERS