ZATERDAGS BIJVOEGSEL het toeval over „Leidsch Dagblad ZATERDAG 5 JUNI 1999 In de zomer van 1992 wandelt een bleke jongeman voor het eerst naar de bar van het lelershome in het Ajax-stadion De Meer. Hij ■eekt de bardame aan: „Goedemiddag, tante itigfcn. Ik ben Jari Litmanen uit Finland. Mag ik ige 'e|. jen kopje koffie, alstublieft?" De toon is gezet. \ri Litmanen, 21 jaar jong, is nog geen dag in \%isterdam of hij spreekt de 'grande dame' bij lm en in goed verstaanbaar Nederlands aan. 'Litti', zoals hij in zijn vaderland liefkozend ordt genoemd, vat zijn aanwezigheid op deze J rdbol uiterst serieus op. Hij laat niets aan het wal over en houdt de touwtjes graag strak in nden. Met het vertrek van Jari Litmanen is de Slmanteling van het kampioenselftal vanAjax compleet: de spin in het centrum van het jdwitte web wentelt zich vanaf deze zomer in de warmte van de Catalaanse zon. door ERIC DE JAGER ari is serieus, Jari is een denker. Zel- I den zal iemand hem er op betrap- f pen 'zomaar iets' te doen. Dat maakt n tot één van de meest ideale spelers voor een trainer. Zijn oplossingen zijn vaak even simpel als briljant, nooit neemt hij onverantwoorde risico's. Voetbal is een spel van concentratie en discipline, vindt de Fin. Niet voor niets steeg hij onder de strenge Louis van Gaal tot ongekende hoogten. De trainer van Barcelona en de ex-Ajacied kunnen met elkaar lezen en schrijven wanneer het over voetbal gaat. Vies van hard werken is Litmanen ook niet. Dat is de Fin in hem. Finnen werken hard en dat willen ze ook op het veld zien. Het zijn eigenlijk de Feyenoorders van Noord-Europa. Deense en Zweedse tech niek is aan hen nauwelijks besteed. Jari Lit manen bracht de ommekeer. Hij combi neerde een fabelachtige werklust met een verfijnde techniek en tactisch inzicht. Door het spelletje bloedserieus te nemen en door altijd maai' te willen leren. Want wat voor zijn honger naar de Nederlandse taal gold, dat geldt tienvoudig voor zijn honger naar voetbal. Van Louis van GaaJ kreeg hij één jaar om vrijuit rond te kijken bij Ajax. Hij hoefde niets te* presteren, alleen maar goed opletten en leren. Dat advies was aan de leergierige en intelligente voetballer, die het Finse equivalent van een VWO-diplo- ma op zak heeft, wel besteed. Hij richtte zijn blik op Dennis Bergkamp, de onbe twiste sterspeler van de Amsterdammers en liet niet meer los. Bergkamps bewegin gen tijdens de training, zijn positiespel tij-, dens de wedstrijden, Jari zoog alle informa tie in zich op. Én bewaarde de nieuw ver worven kennis vervolgens in de grote voet baldatabank in zijn hoofd. Waar deze we tenschap nooit meer verloren gaat. Want Litmanen is een wandelende voetbalency clopedie. Hij weet oude spelsituaties tot op de vierkante centimeter uit te tekenen, ont houdt uitslagen, doelpuntenmakers en spelers uit de meest obscure competities en het donkerste verleden. Voetbalgek „Hij is voetbalgek", beaamt Bobby Haarms, al vijftig jaar lid van Ajax, assis tent-trainer en behorend tot het vaste meubilair van de Amsterdamse club. „Sta pelgek. Als hij niet voetbalt, dan denkt hij over het spelletje na. Hij weet precies wat hij wel en niet nodig heeft. Hij is erg serieus en altijd bereid hard te werken. Toen hij hier kwam in 1992 heeft hij optimaal ge bruik gemaakt van de fantastische spelers die om hem heen liepen. Ik zeg: 'het is een werker', maar er zit inmiddels zoveel tech nisch en tactisch vernuft in dat lijf. Hij is de beste." Litmanen heeft*niet de natuurlijke flair van spelers als Roy, Giggs of Dani. Hij is het product van veel, heel veel trainingsarbeid. Kenners van het ijshockey, de onbetwiste nummer één van de Finse sporten, bewe ren dat hij vanwege zijn inzicht en werklust ook een topper op de schaats had kunnen zijn. Maar de keuze voor het voetbal was voor Jari Litmanen niet moeilijk. Hij kreeg het spel door zijn vader Olavi, ook Fins in ternational. met de paplepel ingegoten. Lit manen: „Mijn eerste herinneringen zijn aan voetbal. Al mijn vriendjes waren spe lerszoontjes. Alles in mijn leven stond in het teken van voetbal. Ik oefende elke dag. Als het 's winters te koud was, ging ik naar de grote sporthal in Lahti om verder te trai nen." Behalve zijn stages en collega-spelers, fungeerden ook de uitgebreide videocollec ties van hemzelf en zijn vriend en Ajax-perschef David Endt als lesmateriaal. Avondenlang bracht Litmanen door voor de televisie in zijn huiskamer, de rewind- en ptay-knoppen teisterend om maar niets van de mooiste goals en acties te missen. Dankzij zijn analytisch vermogen weet hij binnen een seconde de situatie in het veld in te schatten. Vóór hij de bal ontvangt, weet hij al waar zijn medespelers staan en - nog belangrijker - wie hij moet aanspelen Lieveling Jari Litmanen verlaat Nederland na zeven jaar om de aanval zo gevaarlijk mogelijk voort te zetten. De pass komt negen van de tien keer aan, zelfs als de gever zich omsingeld weet door drie of vier tegenstanders. Mislukt oefenpotje Overigens had het maar weinig gescheeld of de Nederlandse voetbalfans hadden die fraaie acties van Litmanen moeten missen. Eerder was hij al te licht bevonden 11a een stage bij PSV in Eindhoven en ook Louis van Gaal stond in 1992 op het punt Jari's retourticket naar Helsinki te boeken. „Hij kwam tijdens de voorbereiding op het nieuwe seizoen op proef en Louis zette hem rechtshalf in een oefenwedstrijdje te gen een amateurclub", herinnert Bobby Haarms zich. „Hij speelde dramatisch en we zeiden tegen elkaar: 'die kan weer naar huis.' De volgende dag kreeg Louis tijdens de training het idee om hem eens op 'num mer tien' te zetten. We keken elkaar weer aan en zeiden: 'Die mag nooit meer weg'." Als Van Gaal Jari na één mislukt oefenpo tje had weggestuurd, dan had Litmanen zich meteen weer bij een andere club ge meld. Net zolang tot hij wél was geslaagd. De Fin had namelijk maar één doel voor ogen: slagen als topvoetballer. Hij meldde zich voor stages bij Leeds United, PSV, Malmö FF en IFK Göteborg. Zijn favoriete club Liverpool, waar zijn jeugdidool Kenny Dalglish speelde, bezocht hij nooit, zijn an dere favoriete vereniging, Bar^a, wél. De prijzen behorend bij de titel 'Fins voetbal ler van het jaar', spaarde hij drie jaar lang op. Het waren vakantiereisjes naar Barcelo na. „In plaats van drie keer één week, ben ik één keer drie weken gegaan. Via de Finse bondscoach heb ik contact gezocht met Barcelona en aan Tonnie Bruyns-Slot ge vraagd of ik mocht meetrainen. Dat mocht en zo had ik er weer een stage bij", zegt Lit manen over de tijd dat hij heel Europa af struinde. Prijsjes hoeft hij nu niet meer op te spa ren om bij de blaugrana te mogen trainen. Na een Europacup, een wereldbeker en een waslijst aan nationale titels, zijn de rollen omgedraaid: Barcelona-voorzitter Nunez tastte diep in de buidel om de balvaste middenvelder aan zich te binden. Tien mil joen gulden voor het zetten van de handte kening en vervolgens nog eens zes miljoen gulden per jaar. Toch houdt Litmanen altijd vol dat hij nooit als eerste aan geld denkt. En wie hem aan het werk ziet op de training en in wed strijden, gelooft hem. „Vanaf het eerste moment dat ik bij Ajax kwam, wist ik dat ik wilde blijven. Ik had inmiddels verschillen de voetbalstijlen kunnen zien door mijn stages en het spel van Ajax was het voetbal zoals ik dat wilde spelen. Ik ben Louis van Gaal dankbaar dat hij mij de kans heeft ge geven om het eerste jaar zonder enige druk te leren. Tegenwoordig komt dat nauwe lijks meer voor." Net zoals het nauwelijks meer voorkomt dat een gewilde speler zich netjes aan zijn contract houdt en keurig ruim van te voren het bestuur inlicht dat hij aan het einde van zijn dienstverband naar een andere club wil vertrekken. „Ik kijk eerst naar het voetbal, dan naar de omgeving en de men sen en dan pas naar het geld. Zo heb ik ook voor Ajax en Amsterdam gekozen." Hij heeft in overleg met zijn goede vriend Dan ny Blind zelfs even overwogen om nóg een jaar bij Ajax te blijven. Maar de voorwaarde was wel, dat ook Blind zijn loopbaan zou voortzenen. De versleten knie van Blind verhinderde dat. Camera en microfoons Zo vrolijk als hij in het dagelijks leven is, zo moeizaam komt Litmanen over als de ca mera's en microfoons op hem gericht staan. Jari is een rustige jongen, en bovenal een Fin. Die kijken het liefst de kat uit de boom, voor ze zich openstellen voor vreemden. En al die journalisten, die zich wekelijks voor hem verdringen, dat zijn vreemden. Bovendien zijn het onbetrouw bare vreemden, want ze trekken alles zon der schroom uit zijn verband, vindt Litma nen. „Ik ben niet bang voor de pers, ik heb er ook geen hekel aan, maar ik ben wel heel voorzichtig. Alles wat ik zeg, komt groot in de krant. Dus heb ik heel wat verantwoor delijkheid. Tegenover mijzelf, maar ook te genover mijn medespelers, de club en mijn vrienden en familie. Kijk nu eens naar al die verhalen over Barcelona die de afgelo pen maanden de ronde doen. Dat is be gonnen toen ik terugkwam van vakantie in januari. Ik heb zelf geen woord gezegd, maar toch beweerde Studio Sport en Tele tekst dat ik bij Barcelona had getekend. Op gezag van mijn zaakwaarnemer. Ik héb niet eens een zaakwaarnemer. Ze zijn hier bij Ajax de hele dag bezig geweest telefoontjes te beantwoorden en uit te leggen dat het niet waar was. Als de dingen al zó worden opgeblazen, terwijl ik niets heb gezegd, dan kun je wel nagaan wat er gebeurt als ik wel stevige uitspraken doe. Bovendien roep ik nu al maanden dat ik nog niets heb gete kend. Dat is de waarheid, maar niemand gelooft mij. Ze schrijven en zeggen toch wat ze zelf willen. Dat maakt mij wantrou wend, ja. Niet tegenover iedereen, maar ik moet toch oppassen. Ik begrijp hun kant van het verhaal wel een beetje, maar zij moeten mij ook kunnen begrijpen." Ook hier is de invloed van zijn grote leer meester Louis van Gaal weer zichtbaar. Die heeft ook niet veel op met 'de heren me dia'. Aan de andere kant is er altijd de aan geboren beleefdheid van Litmanen: hij zal voor iedereen tijd maken, zelfs als hij die eigenlijk niet heeft. Meermalen heeft Louis van Gaal zijn ster voorafgaand aan Cham pions League wedstrijden uit de perskamer gesleurd, omdat hij weer eens zwichtte voor de druk van te veel journalisten. On telbare keren werd hij vanuit de spelersbus gemaand haast te maken, als hij weer als laatste de hordes handtekeningenjagers te vreden wilde stellen. Doelpunten Jari Litmanen staat garant voor doelpun ten. Hij is één van de meest trefzekere mid denvelders ter wereld. Al in zijn eerste vol ledige seizoen (1993/1994) in de basis bij Ajax, claimde hij de Gouden Schoen. Bo vendien heeft de Fin de gave om te scoren op belangrijke momenten. Het is veelzeg gend dal 'Mister Champions League' Lit manen al jaren strijdt om de topscorerstitel in het belangrijkste Europese toernooi met Juventus-spits Alessandro Delpiero. Tegen AC Milan, tegen Auxerre en Panathinaikos: Litmanen sleepte zijn club door de moei lijkste momenten in de geldpoel van de UEFA. De ontlading na de goals is altijd groot. Het zijn de weinige momenten waarop Lit manen zich helemaal laat gaan: „Als ik scoor, weet ik een paar tellen niet wat ik doe." Bovendien kan hij op die momenten zijn vreugde met het publiek delen. „Ik scoor voor de club. maar ik juich voor de fans. Het is één van die momenten waarop ik ze echt kan bedanken voor alle steun." Als het juichen is verstomd, trekt Litma nen zich weer terug in zijn bescheidenheid. „Ach, soms lukt het, soms niet. Scoren is zoiets ongrijpbaars. Na de wedstrijd re gent het clichés: „Het maakt niet uit wie er scoort, als we maar winnen. Het gaat om de teamprestatie.'' Pas bij zijn allerlaatste goal voor Ajax gaf Litmanen toe te genieten van het persoonlijke succes. Shota Arvelad- ze legde de bal panklaar in de laatste mi nuut van de laatste thuiswedstrijd tegen RKC. „Dat was fantastisch. De eerste goal van de wedstrijd was voor het team, maar die laatste, die was helemaal voor mij al leen." Opvallend genoeg stond de topscorer vaak het klamme zweet in de handen, als hij een penalty moest nemen Liever liet hij de eer over aan anderen. Pas nadat hij, toen Ajax nog aan de Middenweg speelde, één hele serie aan zich voorbij liet gaan en zag dat hij niet de enige was die van elf me ter miste, durfde hij het nemen van straf schoppen weer aan. Lees verder elders in deze bijlage

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1999 | | pagina 45