Slecht en goed bestaat niet'
I
Landbouw als topsport
VAN MARLOWE
TOT MAIGRET
210
Millenniumlamp
J1
Thomas en Sanne populairste babynarj
Lingo, de finale
V
ZATERDAG 5 JUNI 1999
COMMENTAAR
Voor de de tweede keer in betrekkelijk korte tijd wordt Europa op
geschrikt door een voedselschandaal. Na de gekke-koeienziekte
BSE gaat het deze keer om dioxine in veevoer. De parallel tussen
beide zaken is opmerkelijk. Waar de vorige keer de Britse overheid
een opmerkelijke laksheid aan de dag legde om de belangen van
de eigen vleesindustrie te beschermen, is het deze keer de Belgi
sche overheid die vanuit hetzelfde belang hetzelfde kwalijke ge
drag aan de dag heeft gelegd.
In hoeverre de Nederlandse staatssecretaris Faber van landbouw
eenzelfde verwijt valt te maken, is lastiger te beoordelen. Voorwa
rend is haar optreden in elk geval allerminst geweest. Eind april
werd het ministerie al getipt over hoge gehaltes dioxine in Belgi
sche kippen en eieren, maar er ging blijkbaar nergens een belletje
rinkelen. Pas toen twee weken later de Belgen zelf het ministerie
informeerden, gingen de ogen op een kiertje. Maar ook niet meer
dan dat. Hoe de Kamer daarover oordeelt, zal volgende week blij
ken.
Evenals de BSE-affaire roept de dioxine-zaak ook vragen op over
de manier waarop de voedselproduktie is georganiseerd. Al tiental
len jaren wordt in steeds kortere tijd steeds meer geproduceerd.
Het begrip efficiëntie heeft in de agrarische sector al langere tijd
een wrange bijsmaak. In de landbouw worden karrenvrachten gif
gebruikt, terwijl vaak lang niet alle effecten van de gebruikte stof
fen bekend zijn. De veeteelt kenmerkt zich niet alleen door een alle
ethische normen tartende bio-industrie, maar ook door bijvoor
beeld het preventief toedienen van antibiotica en het spuiten van
groeihormonen.
Landbouw is topsport geworden. De parallel met de dopingschan-
dalen ligt voor de hand: de consument wil steeds meer prestaties,
die niet meer met normale middelen te bereiken zijn. En de eco
nomische belangen zijn zo groot, dat vrijwel geen middel wordt
geschuwd om die verlangde prestaties te leveren. Het systeem is
fundamenteel ziek, en dan helpen geen officiële regels, mooie
woorden of een per definitie tijdelijk hard optreden.
Net als in de topsport is het verleidelijk -en natuurlijk vaak terecht-
om de schuld bij de individuen te leggen: bij de wielrenners en
hun verzorgers, bij die talloze hormonen spuitende veehouders,
bij de Britse overheid, en bij het bedrijf dat afgewerkte olie door
het veevoer mengt. Niet zelden gaat het immers om puur crimi
neel gedrag dat moet worden aangepakt. Maar tegelijkertijd is het
een illusie om te denken dat daarmee wezenlijk iets verandert.
Zolang het per saldo lonend blijft om doping te gebruiken, zal dat
gebeuren. Zolang de consument in de supermarkt de voorkeur
geeft aan kwantiteit boven kwaliteit, zullen excessen bij de voed
selproduktie eerder regel dan uitzondering zijn.
Goudkust
De avonturen van goudkust zijn ten einde en het is maar de vraag
of de schare fans daar echt rouwig om zijn. Gisteren zond SBS6 de
laatste (dubbele) aflevering uit van de derde soap van Nederland.
SBS6 heeft de slag verloren van Veronica (ondenveg naar morgen)
en RTL4 (goede tijden slechte tijden).
Ik ben geen soapliefhebber en slechts beroepshalve zie ik af en toe
tussen half zeven en half negen een incidenteel afleverinkje. Waar
hele volksstammen om halfzeven van tafel rennen om achtereen
volgens the bold and the beautiful, goudkust, onderweg naar mor
gen en goede tijden slech te tijden te kijken, houd ik het bij de jour
naals en B&W. Gisteren merkte ik weer eens dat ik al die tijd gelijk
heb gehad.
Ik kan me ook goed voorstellen dat Goudkust het niet gered heeft als
Nederlandse soap. De echte slechterik (Henry) stortte zich wel in il
legale zaakjes (wapenhandel bergreep ik) en maakte flink wat slip
pertjes met mooie vrouwen, ik kan me niet voorstellen dat hij net
als JR in Dallas gehaat werd door de gehele natie. Zijn volgzame
echtgenote Desiree bleef ondanks alles achter haar man staan,
maar of ze daarmee nou sympathie heeft opgewekt, ik geloof er niks
van. Harm en Nick lieten zich ringeloren door de mooiste vrouw in
de serie, dus lijkt het me sterk dat iemand zich met een van de twee
heeft kunnen identificeren. En dan waren daar nog Yvette (eerst
boosaardig nu poeslief), de neurotische Irene, de geadopteerde Lisa,
de door alle vrouwen verlaten Tim, de dode Bert en altijd moei
zaam kijkende Mary. Als ik iemand ben vergeten, spijt me dat.
De personages spraken niet tot de verbeelding en daarom zal soap
kijkend Nederland zich er wel van afgekeerd hebben. SBS6 deed er
in ieder geval verstandig aan eieren voor zijn geld te kiezen en
goudkust van het scherm te halen.
Zelfs in de laatste aflevering zag ik weinig spektakel. Mary verkaste
met haar adoptiefdochter naar Curacao, Henry leed een zakelijke
nederlaag van 50 miljoen tegen zijn eeuwige rivaal en voormalig
minnares Sylvia en werd ook nog eens gearresteerd, Met Irene ge
beurde niets, Tim bleek minimaal biseksueel, Yvette moest huilen
en Harm en Nick hadden wel een oplossing bedacht om te beslissen
wie er met Mariette verder mocht.
Die liet haar beslissing in het midden en dat was de belangrijkste
cliffhanger van het geheel.
Ik denk niet dat er de komende jaren iemand zwetend wakker
wordt omdat hij benieuwd is hoe hij het open einde moet invullen.
Buien en veel wind
Minette Walters centraal in Maand van het Spannende Boek
Wie in de maand juni - de Maand van het Spannende Boek - minimaal 29,50 gulden aan boeken besteedt, krijgt
het geschenkboekje De Tondeldoos van de Britse thrillerschrijfster Minette Walters cadeau. Een verhaal over een
slaperig plattelandsplaatsje Sowerbridge, dat plotseling het toneel wordt van gruwelijke moorden, brandstichting
en discriminatie.
Duistere familiegeheimen en
verborgen, problematische fa
milierelaties in ogenschijnlijk
respectabele gezinnen, voor
oordelen en vergeving; het zijn
onderwerpen die een belangrij
ke rol spelen in Walters' psy
chologische thrillers. Daarin
draait het meer draait om de
motivatie van de moordenaar
dan om de moord. Volgens de
schrijfster, van wie ook de
speurdersroman De Branding
in de schappen ligt, is het voor
al aan die thema's te danken
dat haar boeken in het buiten
land zo goed worden verkocht.
„Over de hele wereld begrijpen
lezers het belang van familie en
de ernstige gevolgen als een fa
milieverband niet werkt. En ook
al groeien we op in een gelukkig
gezin, in de puberteit verkeren
we allemaal in een staat van
oorlog met onze ouders."
Walters' fascinatie voor gebro
ken of niet functionerende ge
zinnen komt voort uit haar acti
viteiten als bezoeker van gevan
genen, een vrijwilligersbaantje
dat ze al bijna tien jaar vervult.
Eenmaal per week gaat Walters
in het nabijgelegen Huis van
Bewaring in Winchester langs
bij een gedetineerde. ,,In al die
jaren in de gevangenis ben ik
nog niemand tegengekomen
die uit een normaal gezin
kwam. Ik weet: als al het andere
fout loopt, is er altijd nog mijn
familie waar ik op terug kan
vallen. Die is er altijd voor me.
Het merendeel van deze man
nen kent zijn moeder en de rest
van de familie echter niet of
weet niet waar ze woont. Fami
lie kan de grootste pijler onder
je bestaan zijn, de grootste
steun. Familie kan ook heel de
structief zijn. Als het verkeerd
gaat in het gezin kan dat ie
mand vernietigen."
Walters is al bijna tien jaar kind
aan huis in de gevangenis. Ze
praat er met inbrekers, dieven,
fraudeurs, moordenaars en ver
krachters. Je zou het mis
schien niet geloven, maar het
zijn vaak zeer intieme gesprek
ken. Sommige gevangenen zie
je bijna een jaar lang elke week,
totdat ze overgeplaatst worden.
Je bent de enige link met de
buitenwereld voor ze. Het ge
vangenissysteem fascineert me
mateloos. We gaan een nieuwe
eeuw in, maar we weten nog
steeds niet wat we met onze
criminelen aan moeten. We
houden ze in bedwang in een
gevangenis, zoals dat honder
den jaren geleden ook gebeur-
Minette Walters: „De personages leiden hun eigen l<
de. Het enige verschil is dat we
ze niet meer stenigen of ophan
gen. Tot vijf jaar geleden had
het merendeel van de Britse ge
vangeniscellen niet eens een
toilet; er werd nog steeds met
emmers gewerkt! Ongelooflijk
toch!"
Al is Walters het werk niet gaan
doen om er inspiratie uit te
putten, als schrijfster heeft ze
wel veel aan haar gevangenis
bezoekjes gehad. „In elk geval
toont het me dat er geen Slecht
en Goed bestaat, geen Zwart en
Wit. Verkrachters zien er net zo
uit als ieder ander, en negentig
procent van hun persooidijk-
heid is meestal volmaakt aan
genaam. Ze vertellen leuke
moppen, ze zien er soms zelfs
zeer aantrekkelijk uit. Maar er is
die kink in hun karakter, die
tien procent van hun persoon
lijkheid die bereid is een vrouw
te verkrachten, zonder conside
ratie voor wat het aanricht bij
het slachtoffer. Het is vreemd,
als ik zo'n man vraag 'zou je mij
verkrachten' zegt hij onmiddel
lijk: 'natuurlijk niet, jij bent een
vriendin, jij luistert naar me.' Ik
ben een persoon, voor ze, het
slachtoffer niet, dat is een ob-
i zich van mij - de auteur - niets aan."
JUNI-MAAND VAN HET SPANNENDE BOEK
MAAND VAN DE MEESTERSPEURDERS
ject. Niemand is honderd pro
cent slecht."
Minette Walters is al vanaf haar
jongste jeugd gefascineerd door
misdaad. Haar moeder las haar
als kind de misdaadverhalen in
de krant voor, toen Walters zelf
kon lezemverdiepte ze zich ei
genhandig in de meest gruwe
lijke moorden. „Hoe gruwelij
ker, hoe fascinerender, zo werkt
het nu eenmaal. Je bent ge
schokt, maar tegelijkertijd op
gelucht omdat je zo geschokt
bent. Dat geeft je immers de ze
kerheid dat je zelf nooit zoiets
zou kunnen doen, datje zelf
aan de goede kant staat."
Na haar studie moderne talen
werd Walters redacteur bij een
uitgeverij van liefdesromanne
tjes. Ze werkte als redacteur en
schreef tegelijkertijd dertig van
deze romannetjes. Het was een
schrijftraining die, zegt ze, van
onschatbare waarde is geweest.
„Mensen denken altijd dat mijn
eerste boek Het IJshuis uit de
lucht is komen vallen, dat ik
nog nooit eerder een letter op
papier had gezet en plotseling
met een boek op de proppen
kwam-. Maar ik had wel degelijk
schrijfervaring."
Nadat ook haar tweede zoon,
inmiddels zeventien jaar, hele
dagen naar school ging, besloot
Walters haar kans te grijpen en
zich te wijden aan haar eerste
thriller Het IJshuis. Het werd bij
verschijning bejubeld door de
critici. Walters werkt inmiddels
aan een nieuw boek, dat ver
moedelijk pas in het najaar van
FOTO ANP PHIL NIJHUIS
2000 zal verschijnen. Zoals ge
woonlijk weet ze ook nu nog
niet wie de moord in haar
nieuwste boek heeft gepleegd.
„Dat komt meestal pas na een
paar hoofdstukken. Ik zie me
zelf als ik schrijf als een echte
politieagent. Hij krijgt een tele
foontje van iemand die hem
vertelt: 'John heeft Mary ver
moord' Z.e ligt op de grond in
onze keuken en hij staat over
haar heen geleund met een mes
in zijn hand. De politieman
moet erop uit. Vragen stellen.
Vaststellen dat het inderdaad
John en Mary zijn. Kennen ze
elkaar? Wat is hun relatie? De
politieagent weet ook niet wie
het gedaan heeft. Heeft John
het wel gedaan? Was het geen
inbreker? Langzaam zie je dè
zaak zoals de politie die ziet. Na
een paar hoofdstukken ga ik het
plaatje pas voor me zien. De
personages gaan echt een eigen
leven leiden, en doen vervol
gens dingen die ik eigenlijk niet
zie zitten. Maar zo gaat dat. Het
is hun leven, en van mij, de au
teur, trekken ze zich gewoon
niets meer aan."
MONIQUE BRANDT
M I L L E N N II?
nog 8
dagen
Nog 210 dagen enh!
nieuwe millennium!
aan. Reden voor de{
om in een dagelijks?
terug te kijken op bj:
rijke gebeurtenisseif
plaatsgrepen op co^
ponderende data in
gelopen 1000 jaar. P
week: 31 mei 1859: f
slaat voor eerste m?
juni 1864: Oprichtiij
ste Nederlandse val]
2 juni 1904: Tarzanf
ren; 3 juni 1098: An|
prooi kruisvaardersj
1798: Giovanni Cas*
overleden: 5 juni 151
Executie Egmont ei?
5 JUNI 1568
Het Zavelplein in Brus?
nert aan een van de
gische momenten uit d|
landse geschiedenis. Dj
Egmont en Horne zijn
derlijk afgebeeld, tien r|
lopen van de plek waai?
voor het uitbreken van
jarige oorlog worden te
steld. „Een trieste gebej
vinden ze nog altijd bijl
plaatselijke WV. „Maag
lijk gedenken doen we!
meer." Liefst drieduizej
daten zijn er die vijfde j?
bij. Ze staan rond het s|
dat op de Grote Markt 1
Brussel is opgericht. 0^
's ochtends wordt Egm1
de gevangenis gehaald,
graaf van Horne volgt L
dag tevoren heeft EgmQ
een laatste brief geschil
„Daarom bid ik uwe mj
mij te vergeven en med
te hebben met mijne aij
vrouw en kinderen en Ij
den uit aanmerking mij
vroeger diensten. In wej
hoop ik mij thans aan d
nade aanbeveel." Het ij
geefse moeite. Gestraft
vermeend verraad staal
edelman op het schavc
knielt. Een laatste wanl
bed. 'Klak', met een hoi
gebeurd, leert de overlt.
Ook Horne knielt - weel
en drie uur lang hange:
gehouwen hoofden opj
staande palen ten toonj
met een simpele zwaan
maar voorgoed geborel
martelaren.
Niemand hoeft in oudejaars
nacht in het donker te zitten.
Ambtenaar openbare verlich
ting G. Ribbels uit Ede heeft de
zogeheten Millede bedacht, een
sterke halogeenverlichting die
op de accu van een auto werkt.
Stork Infratechniek uit Doetin-
chem heeft dit 'ei van Colum
bus' in productie genomen.
Stroomuitval is één van de sto
ringen die zich kunnen voor
doen als computers het door de
millenniumwisseling laten af
weten.
Het Edese stadsbestuur vroeg
aan Ribbels na te denken over
een oplossing, voor het geval
dat de straatverlichting niet
meer zou werken. Totale duis
ternis maakt het werken voor
hulpdiensten als politie en
7.
lëfewe.
Een werknemer van Stork beves
tigt de millennium-lamp op de
trekhaak van een bedrijfsauto.
FOTO ANP
brandweer zeer gecompliceerd.
Ribbels kwam al snel tot de
ontdekking dat noodaggregaten
in heel Nederland niet meer te
krijgen zijn voor de komende
jaarwisseling. Hij zocht daarom
een alternatief en kwam op het
idee om in een buis van 3 meter
lengte drie halogeenlampen te
monteren. De buis past op de
trekhaak van een auto en werkt
via de accu. De halogeenlam
pen kunnen een flink gebied
verlichten.
Stork Infractechniek noemt de
Millede een even simpele als
doeltreffende oplossing. Het
bedrijf maakt de noodlampen
voor 950 gulden per stuk. De
gemeente Ede heeft er direct
negen besteld. De lampen zijn
makkelijk te verplaatsen, wer
ken geruime tijd en kunnen ook
na de millenniumwisseling nog
dienst doen.
Thomas en Sanne zijn de popu
lairste babynamen van 1998.
Dat meldt de Sociale Verzeke
ringsbank (SVB). Aan de hand
van kinderbijslaggegevens stelt
de SVB jaarlijks een top-20 van
de door kersverse ouders meest
gekozen voornamen op. Tho
mas prolongeerde vorig jaar
zijn titel van 1997, Sanne steeg
in diezelfde periode van de
tweede naar de eerste plek.
Bij de jongens zijn naast Tho
mas (1) Tim (2), Kevin (3), Daan
(4), Nick (5), Niels (6), Rick (7),
Max (8), Tom (9) en Lars (10) in
de top-tien van 1998 te vinden.
Sanne won het glansrijk van Li
sa (2), Anouk (3), Anne (4), Iiis
(5), Laura (6), Romy (7), Demi
(8), Kim (9) en Julia (10). Het is
volgens de SVB opvallend dat
ouders steeds meer voor korte,
namen van één of twee letter
grepen kiezen.
De djd dat vaders en moeders
hun zonen Jan, Kees of Piet
noemden, ligt inmiddels lange
tijd achter ons. Alleen voor Jan
wordt af en toe gekozen, maar
meer dan een bescheiden rolle
tje in het achterveld van de top-
20 van populairste jongensna
men is voor hem niet wegge-
legd.
Ouders van traditionele huize
noemen hun zonen nog wei
eens Johannes en hun dochters
Maria. Maar hun invloed is
overduidelijk tanende. Johan
nes staat op de zeventiende
plaats, Maria eindigt in de
meisjes top-20 op de vj
ste plek.
Dat Thomas en Sanne 1
opnieuw de populairst'
namen worden, is niet j
schijnlijk. In het eerstej
van dit jaar duikelde zco
Thomas als Sanne vanj
troon. Thomas is inmitj
naar de vierde positie a
ranglijst gedaald, Sannn
momenteel vijfde. i
Tim en Anne zijn op dn
ment hard op weg om:
tel van populairste bab'
van Thomas en Sanne'
nemen. Behalve Tim ei
gooien ook Max en Julis
ogen.
Het is warm, heel warm in het zuidoosten van Europa en in Italië. Af
gelopen donderdag werd op de Italiaanse luchtmachtbasis Amendola
39,2 graad gemeten en gistermiddag werden daar en in Griekenland
opnieuw zinderende temperaturen waargenomen. Halverwege de mid
dag was het in het Griekse Lamia bijna 38 graden. De warmte breidt
zich de komende tijd over het oosten van Europa uit. In landen als Po
len en de Baltische staten kan het volgende week tropisch warm wor
den.
Bij ons is zomerwarmte voorlopig niet aan de orde. Rond een depres
sie, dit weekeinde koersend van de Kanaalregio naar de Noordzee, cir
culeren koele en instabiele luchtmassa's. Hogere temperaturen dan
16-17 graden hoeven wij de komende tijd niet te verwachten. Bo
vendien vallen er dikwijls buien die soms van onweer vergezeld
kunnen gaan. Vandaag is zo'n buiendag. Tussen de buien door laat
de zon zich zien en wordt het 17 graden, in de buien is het enkele
graden koeler. De wind waait uit het zuidwesten en is over land
matig, langs de kust vrij krachtig. Vanavond krimpt de wind naar
het zuiden.
Morgen waait er een matige, aan de kust een vrij krachtige zuid tot
zuidwestenwind. Het weerbeeld wordt opnieuw gekenmerkt
door enkele buien en de temperaturen stijgen tot omstreeks
16 graden. Gisternacht zijn er zware buien gevallen. Daarbij
kwam het ook tot fiks onweer in met name de IJmond. Ook
onze man uit Bloemendaal maakte gewag van onweer.
Overdag nam de buiigheid geleidelijk wat af maar in de
middag veroorzaakte een volgende storing opnieuw buiig
weer. Langs de kust heeft het gedurende een groot deel
van de dag hard gewaaid: eerst uit het westen tot zuid
westen, gistermiddag uit het zuidwesten. De temperatu
ren bleven steken bfj ongeveer 16 graden maar 's middags
was het veelal niet meer dan 14-15 graden. In Ierland was
het in buien maar 8-9 graden.
Nou even niet tegenstribbelen. Het wordt echt niet
moeilijk vandaag. Vorige week hebben we de taai
kant van Lingo bekeken, vandaag de rekenkant.
Niet schrikken, want het niveau zal de derde klas
lagere school niet te boven gaan.
Eerst wat algemene oriëntatie. U gaat een
weddenschap aan om een tientje. U
gooit een munt op en u wedt met een
vriend dat kop boven komt. De kans
dat u wint is 1 op 2. Als u wint. hebt u
van uw tientje twintig gulden ge
maakt. Uw winstmarge is dus ook 1
op 2. Dat houdt elkaar keurig in
evenwicht: winstkans 1 op 2, winst
marge 1 op 2.
Iets moeilijker: u raadt met vier man
inclusief uzelf, de uitslag van een voet
balwedstrijd. Ieder zet een tientje. Wie
wint krijgt de pot, veertig gulden dus.
Weereen keurig evenwicht: winstkans 1
op 4, winstmarge 1 op 4. U merkt wek er
moet een balans zijn tussen het risico
dat u loopt en het bedrag dat u winnen
kunt. Hoe groter het risico, des te meer
moet er te verdienen zijn.
Zijsprong: bij loterijen is die balans hele
maal niet zo keurig. U koopt een lot voor
een tientje. Hoofdprijs: duizend gulden. Er
worden in totaal tweeduizend loten ver-
m kocht. Uw winstkans is dus 1 op 2000. De
JOOST PRINSEN
hoofdprijs zou dus 2000 x 1020.000 gulden moe
ten zijn. En niet die magere duizend gulden. Loterij
en zijn een charmante vorm van oplichterij. Maar
dat wist u waarschijnlijk al.
Lingo, de finale. Hoeveel ballen zitten er eigenlijk in
dat glazen hakje als de finale begint? Twintig? Vijf
entwintig? Ik weet het niet precies en u waarschijn
lijk ook niet. We krijgen ook een kaart met een hoop
cijfertjes erop te zien. Hoeveel en welke cijfers zorgen
voor lingo? Dat weten u en ik evenmin want die cij-
ferkaart krijg je steeds maar heel kort in beeld. Vindt
u het niet merkwaardig dat u belangrijke gegevens
mist van een spelletje dat dagelijks op de televisie is?
Hebt u daar ooit bij stil gestaan? Maar vooruit, la
ten we zeggen dat er 22 ballen in dat bakje zitten en
dat op drie ballen een cijfer staat dat meteen het
vermaledijde lingo oplevert.
Hoeveel beurten hebben de kandidaten gemiddeld
nodig om een woord te raden? Moeilijk vast te stel
len. Laten we zeggen drie beurten.
Genoeg theorie. De praktijk Een koppel gaat met
450 gulden naar de finale. Drie woorden worden ge
raden, dus die 450 gulden is in drie keer via 900 en
1800 gulden aangegloeid tot 3600 gulden. Onder
weg is twee keer een bal getrokken van het soort
'staat wel op de kaart maar is geen lingo'Daardoor
staan er nu vier cijfers op de kaart die onmiddellijk
lingo opleveren. Situatie: 13 ballen in de glazen bak.
4 cijfers op de kaart leveren lingo op. Vraag: moet
het koppel doorgaan voor 7200 gulden of niet? Hebt
u enig idee? Antwoord: de kans dat het koppel wint,
is gemiddeld maar 1 op 4. De winstmarge zou dus
ook 1 op 4 moeten zijn. Maar die winstmarge is
slechts 1 op 2 (van 3600 naar 7200). Het koppel
moet dus passen en de 3600 gulden meepakken.
Deze situatie is bij lingo toch redelijk alledaags. Dat
u misschien niet wist wat u moest doen. snap ik wel.
Maar ook hele horden deelnemers zie je de fout in
gaan'Wij spelen door', roepen ze dapper maar
dom. aangevuurd door een al even dom publiek
Akkoordmijn cijfertjes kloppen niet 100 procent.
Maar ze zitten redelijk in de buurt. En deelnemers
kunnen die exacte getallen wel krijgen. En dus vrij
precies vaststellen wanneer ze in de finale moeten
doorgaan en wanneer niet. Wel eens aan gedacht?
Dat bedoel ik.
Sluit ik het rekenen af met de oplossing van een pro
bleem dat ik een aantal weken geleden aan u voor
legde, alleen voor de echte liefhebber: als acht perso
nen batnzaaien hoe groot is dan de kans op een to
taal van 12 lucifers? Van de inzenders had eigenlijk
alleen Alex Zimmermann uit Leiden de juiste oplos
sing: 12,35 procent. Voor de berekening had hij ove
rigens een heel A-viertje nodig. Het Gesprek van de
Dagstüurt hem als dank een boekenbon van vijftig
gulden.
Volgende week weereen gezellig onderwerp name
lijk hoe het mij in het ziekenhuis verging. Tot kijk
lieve vrienden.
MENSELLj
I
De tweejarige zoon van
MICHAEL JACKSON, diü
afgelopen weekeinde in'
toestand werd opgenoml
ziekenhuis in New York/
weer naar huis. Jackson'
vrouw hebben Prince Mi|
meegenomen naar het V.'
Astoriahotel in NewYorl'
het amusementspersbui!
WENN. Later reizen zei
schijnlijk per vliegtuig rJ
sons Neverland Ranch b'
Barbara in Californië. Ja2
zoontje kreeg in het wee|
voor de derde keer in koij
een toeval, waarna hij be
loos en deels verlamd ra!
Jackson zegde op het las
ment zijn optreden in hel
aanse Modena af om bij
doodzieke kind te kunnej
Hij zou dinsdag met ond;
ren de tenor Luciano Pa J
zangeres Gloria Estefanj
dadigheidsconcert gever'
weeskinderen in Kosovo'
temala.
