VOORDAT UW GELD IN EFFECTEN STEEKT, STEKEN WIJ GRAAG TIJD IN U. Recensie van ZOG: liefdeloos, dor, wrang, zuur en bijna lachwekkend Schrijvende Lezers Mogen werkende jongeren soms niet gezellig uitgaan in Leiden? Bakker kan beter toontje lager zingen Ruud Paau stond niet aj'e de wieg vl# de LD-Cuj Generale Bank Stationsplein is gevaarlijk De fotograaf van het Leidsch Dagblad presen teerde de Leidse bevolking woensdag 19 mei een beeld van het gevaarlijke nieuwe Stationsplein. Ou ders zullen wel denken als ze dit zien en lezen: ko men mijn kinderen wel weer veilig thuis vandaag? Als in enkele minuten tijd hele groepen bussen bezit nemen van een even daar voor nog leeg plein, levert dat gevaarlijke situaties op. Eigenlijk valt er geen onderscheid meer te ma ken tussen Breestraat en dit plein: ze worstelen al lebei met zestig bussen per uur. (Door de redactie bekort.) Stationsgebied is onveilig Enkele jaren terug was ik als wielrijder in de veron derstelling dat na de on dertunneling het stations plein en aansluitende we gen een oase van rust zou den worden in de toenma lige verkeersheksenketel. Nou, niets is minder waar zoals ik al verschillende malen heb ondervonden. Vanuit de Merenwijk naar Schiphohveg naar Ples- manlaan; je moet je leven toch wel zat zijn om deze chaos te willen passeren. Idem dito vanaf Schiphol- weg naar Stationsweg. Idem dito van Stations plein naar Morsweg. Het stikt van de verwij zingen maar je komt ogen tekort om deze te trace ren. Vele auto's, bussen, voetgangers.Dan weer links dan weer rechts van de weg rijden. Drukknop pen die niet lijken te wer ken. Diverse uitzonderin gen en inrij-verboden. Ja beste verkeersregelaars, we zijn echt blij. En erop vooruit gegaan. Al ruim tien jaar maak ik be roepsmatig theater. Het is niet mijn gewoonte om mijn voor stellingen te verklaren of uit te leggen. Alles wat ik erover te vertellen heb, heb ik al laten zien. Een voorstelling is voor mij de optimale manier om een verhaal te vertellen. Mocht het niet worden begrepen,» dan heb ik gewoon mijn werk niet goed gedaan. Op zo'n moment hel pen de beste toelichtingen niet om van een slechte voorstelling nog iets goeds te maken. Waarschijnlijk doe ik mijn werk niet slecht, want tot nu toe was de noodzaak om die gewoonte te veranderen nooit aanwezig. Nu echter, kan ik niet anders dan die gewoonte losla ten. Ik ben namelijk tot in het diepst van mijn ziel getergd. En woede maak heel wat los in mensen. Niet alleen bij mensen trouwens (kom daarvoor de voorstelling ZOG van Het Getij maar eens bekijken). Ik maak theater met een flin ke dosis liefde voor mijn werk. Ik neem mezelf serieus, alsme de het stuk waarmee ik start, de mensen met wie ik werk en het publiek dat kijken komt. Ik hou van eerlijkheid en helderheid, niet van effectbejag. Zoiets werpt vruchten af. Mensen ko men graag kijken naar voorstel lingen die ik maak, omdat ze de kwaliteit ervan herkennen. Maar kennelijk ben ik on danks mijn gewetensvol hande len ergens op dit traject de weg kwijt geraakt. Als ik recensente Susanne Lammers geloven mag, tenminste, in de recensie van haar hand die ons 22 mei ten deel viel. En niet alleen, ik sta stuurloos in de wereld, maar ook de inmiddels zestig men sen die voorstelling ZOG van Het Getij hebben gezien en die mij en mijn acteurs in allerlei bewoordingen vertelden hoe zeer zij geraakt waren. Alsof het warme applaus en de minuten lange roerloze stilte na afloop ervan, ons nog niet van deze emotionele betrokkenheid had den overtuigd. Maar kennelijk hebben wij het allemaal fout. Peer Wittenbols. de auteur van ZOG, schrijft krachtig en poëtisch proza. Een heden daagse schrijver die inspiratie vindt in oude verhalen en daar een eigentijdse bestemming aan geeft. Ik vind zijn taal een overrompelende schoonheid bezitten, zijn dialogen een the atrale aantrekkingskracht, zoals ik dat in jaren niet ben tegenge komen. Het tekstboek heeft tij den liggen zinderen op mijn bureau voordat ik er iets mee kon doen. En sinds de eerste re petitie in januari is iedere mi nuut dat ik aan dit stuk heb ge werkt een feest voor mijn oren geweest. Het is voor elke regisseur een voorrecht om met acteurs de rijkdom van een tekst te mogen onderzoeken: om lagen aan te boren die tussen de regels ver stopt liggen. Peer Wittenbols is een auteur die niet voor niets in de belangstelling staat. Hij be schikt over het vermogen om in zijn teksten de rauwheid van het leven te vangen, een leven dat maar weinig rozengeur en maneschijn kent. Zijn persona ges bezigen een taal die con fronterend is, maar nooit is choqueren een doel op zich. De personages zoeken naar woorden die hun gevoelens verklaren aan elkaar, vaak in wanhopige pogingen tot com municatie. Het is misschien niet netjes als een man de ver killing en afwijzing van zijn vrouw die hem sinds de ge boorte van hun kind ten deel viel jaren nadien sublimeert met de woorden 'winter in je kut', maar het verklaart wel af doende zijn gemoed. Ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat recensente Susanne Lammers maar weinig gecharmeerd is van Wittenbols virtuoze taalgebruik en van de wereld waarin het zijn oor sprong vindt. Het is klaarblijke lijk niet haar wereld. De recen sie die zij schreef naar aanlei ding van haar bezoek aan Het Getij zegt meer over haarzelf dan over de voorstelling ZOG. Ik prijs me gelukkig dat mijn werk wortelt in het leven en de liefde voor theater. Wat lijkt het me vervelend als ergernis de bron van alles moet zijn. Dat kan tot niets anders leiden dan een zure kijk op het leven dat voorbijtrekt. Susanne Lammers schrijft met een azijnen pennetje. Lief deloos en dor. Ze ziet platheid waar diepgang is, ze ziet krach teloosheid waar kracht zich sa menspant. Ze is blind voor de vele liefdevolle details die deze voorstelling herbergt en die voor ieder die het wil zien een Marco Bakker heeft - getuige het stuk onder de kop 'Ik wil la ten zien dat ik geen slecht mens ben' in het Zaterdagsbijvoegsel van 22 mei - het boetekleed aangetrokken. Jammer dat hij dit niet direct heeft gedaan na het dodelijk ongeval in de Am sterdam Arena. Toen gaf hij een heel andere lezing. Hij had een glaasje teveel op - in werkelijkheid had hij een stuk in zijn kraag - is in de auto gestapt en als een dolleman door de Arena geraasd. Met alle gevolgen vandien. Daarna kreeg de auto de schuld, de remmem en de cruise-control werkten niet goed. Begrijpelijk dat de autofabrikant een gron dig onderzoek instelde. Er was niets fout mee. Hij moest zonodig snel daar na weer optreden in Den Ham. Iedereen weet dat dit op een fi asco is uitgelopen. Zo kort na dat ongeluk namen de mensen dit niet. Hij is er nog goec! afge komen. De Mattheus Passion, waarin Bakker de hoofdrol speelde, werd afgezegd. De organisatie durfde het, gezien de toestan den op dat moment, niet aan. Maar dat werd hen door Bakker niet in dank afgenomen. Hij noemde het bestuur 'een beetje laf. Nu vraag ik je! De getroffen familie wil tot nu toe geen contact met hem. F.lk mens dat nog wat respect heeft, kan daar inkomen. Marco Bakker mag dankbaar zijn dat Marco Bakker. foto hans van weel hij er met een werkstraf is afge- Nee, een toontje lager zingen komen. En, dit mag gezegd, kan voor Bakker geen kwaad, heeft hij voorbeeldig gedaan. Maar dat is dan ook het enige J. van der Geest, pluspunt in dit verhaal. Roelofarendsveen. waarborg voor een mooie avond theater zijn. Lammers maakt veronder stellingen die niet kloppen (ik kan haar verzekeren dat het leeuwendeel van mijn tijd en energie in de begeleiding van mijn acteurs is gestoken). Ze doet uitzonderlijke acteerpres taties onrecht aan. De ontwa penende eerlijkheid waarmee Anna Schoen de schokkende groei naar volwassenheid speelt is haar daarbij bovendien vol komen ontgaan. En waarom ze mij zonodig, de voor een recen sie volkomen irrelevantie kwali ficatie 'dikbuikig' meent te moeten geven, is mij al hele maal een raadsel. Susanne Lammers' analyse slaat zó volledig de plank mis, dat het bijna lachwekkend is. Wij hebben er dan ook hartelijk om moeten lachen: het heeft ons veel energie gegeven om de tweede voorstelling te spelen. Na afloop van die tweede voor stelling werden wij bezocht door een bezoeker van de pre mière. die de moeite had geno men om ten tweede malen te komen getuigen van zijn waar dering. Met wapperende recen sie in de hand riep hij: 'Deze mevrouw is gek! Ik heb een hele andere voorstelling gezien'. En hij heeft gelijk. Net als die zestig anderen, die vrijwel eenslui dend hun mening gaven: ZOG is een prachtig stuk en de voor stelling van Het Getij is de moeite waard om bekeken te worden. Ik maak al tien jaar voorstel lingen en ik ben van plan om nog lang deze kunst te blijven beoefenen. Het verrijkt mijn le ven en dat van anderen. Maar ik ontzeg bij deze mevrouw Lammers de toegang tot al mijn werk. Ik doop mijn pen in gif. Het lukt Susanne Lammers niet om over haar persoonlijke drempels heen te stappen en voorbij te kijken aan de met burgerfatsoen gekleurde bor den voor haar hoofd. Het is voor het eerst dat ik iets van haar lees, maar mij kwam ter ore dat bijna al haar recensies onder dit euvel lijden. Zure, spichtige, kleurloze da mes zou het verboden moeten worden om hun frustraties af te wentelen op mensen die naar eer en geweten op zoek zijn naar de waarheid van het be staan. Het Leidsch Dagblad kan ik enkel aanraden op zoek te gaan naar iemand die wel ge fascineerd is door wat theater over het leven te melden heeft en die persoon voortaan de moeilijke taak van recensent uit te laten voeren. Mevrouw Lam mers vertilt zich zichtbaar aan dat karwei, zij heeft geen idee wat de bedoeling van deze kunstvorm is en zou zich beter bezig kunnen houden met iets anders. Breiwerk bijvoorbeeld. Geen mens zit op haar wrange stukjes te wachten. Het Getij daarentegen is een jonge stichting die zich mag verheugen op een groeiende groep belangstellenden in Lei den en ver daarbuiten. Liefheb bers die nu al uitkijken naar ons volgende project. Overigens, ZOG is nog op een aantal ande re locaties buiten Leiden te zien. De voorverkoop verloopt voorspoedig, maar mocht u in teresse hebben informeer dan op nummer 010 4263878. Vaak staan er verhalen in de krant dat er wordt gediscrimi neerd bij het binnenkomen van cafés en discotheken. Over mensen die worden geweigerd vanwege hun huidskleur of omdat de uitsmijter vindt dat de klant hem niet aanstaat. Nu is dat niet het enige. Het fenomeen 'pasje' stoort mij al lange tijd. Om een bepaald pu bliek te trekken, stellen disco theken een pasjessysteem in. Hierdoor krijg je onderscheid in het uitgaanspubliek. Maar hoe wil je mensen sociaal met elkaar laten omgaan, als je al geweigerd wordt omdat je geen student bent? Omdat je toevallig alleen je MBO hebt gehaald en bent gaan werken, word je buiten gesloten. Word je niet de gele genheid geboden om je naast je werk te ontspannen. Dus discotheken op de Beestenmarkt, zorg dat je uit smijters flexibeler worden te genover vaste bezoekers én nieuwe mensen die de disco theek willen bezoeken. Zo kan Leiden leuker worden om uit te gaan. REDACTIE PAUL DE VLIEGER, 071-5| IJdel als ik ben, laat ik mij ne pluimen op de hoed si voor al de dingen die ik ih verleden heb gedaan darr'* nagelaten. Maar er zijn jRl zen. In het artikel 'LD Cur6 gedoopt in de EWR-Bokai^ de krant van 21 mei worc^.t zegd dat ónder mijn lej^ halverwege de jaren tachtig bekertoernooi om de LD,^ werd geïntroduceerd. Inderdaad heb ik bij de^ werking van dat toernooi^ begin af aan mede aan taf<>s zeten, maar als het echt oijc initiatief gaat, komt de ee|a aan de LD-redacteur Paiqj Tombe en het toenmalige c ling-bestuurslud Albert Ee der. Zonder de efficiënte $,a van meet af aan van de adijt( strateur van de Afdeling LeL] Cor van Steijn, en zijn rrar werkers zou er trouwens iets van de grond zijn geko^. Dat wil ik hier even graag^ meld hebben. L Het toernooi zag het leL licht bij het 125-jarig bes van het Leidsch Dagblad n,s dankzij de financiële steur^j de directie van de krant. Dca dachte die eraan ten gron^ lag, was om verenigingen, deze regio tegen elkaar te F spelen ongeacht het niL waarop zij in de KNVB-cor titie uitkwamen. Hoewel ik niets heb teger EWR, dat nu het toen voortzet, stemt het me wat fci moedig dat vanaf heden langer om de LD-Cup word streden. 'e R.D. PaP; Oud-adjunct-hd1 redacteur Leidsch Dag Le KOM LANGS VOOR EEN VRIJBLIJVEND BELEGGINGSADVIES EN ONTVANG DRIE MAANDEN HET BELEGGERSBLAD BEURSTOUR. De 'ideale portefeuille' bestaat natuurlijk niet. Die is voor iedereen anders, want elke belegger heeft zijn portefeuille opgebouwd volgens zijn eigen keuzes en inschattingen van risico en rendement. Daarom maakt de Generale Bank zich er nooit vanaf met een standaardadvies. Maar zoeken we samen met u naar een oplossing die uw beleggingsdoel respecteert. Op basis van kennis, ervaring en deskundige analyses. Dus als u vindt dat het hoog tijd wordt voor een gedegen beleggingsadvies, spreek dan af op een van onderstaande kantoren of bel 0800 - 07 24. Deze aanbieding is geldig tot en met 31 augustus 1999. De Andere Bank Haarlem, Schipholpoort 60, tel. 023-5431234. Hoofddorp, Kruisweg 983, tel. 023-5543333. Leiden, Doezastraat 1, tel. 071-5131641. Lisse, Hyacinthenstraat 2, tel. 0252-433333. Schiphol, 'Transview', Havenmeesterweg 301, tel. 020-4460111. Bel voor een afspraak 0800 - 07 24, gratis 7 dagen per week, 24 uur per dag bereikbaar. Of kijk op www.gbank.nl

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1999 | | pagina 24