Zingen in zuivere zijde
WEER
Wijdenbosch is verloren
iTtA
Kopie Star Wars film gestolen
De Jeruzalem-week van Paul de Leeuw
Kroatië mag meedoen
220
WOENSDAG 26 MEI 1999
C 0
E N T A A R
Suriname stevent bijna onvermijdelijk af op een totale ineenstor
ting. Het volk gaat al een week lang de straat op om te protesteren
tegen de barre leefomstandigheden, er is geen druppel benzine
meer te krijgen en de voor de gammele economie zo cruciale
staatsbedrijven staken. De demonstranten eisen het hoofd van
president Jules 'Bosje' Wijdenbosch, maar die peinst er voorlopig
niet over te vertrekken.
Maar ook hij moet weten dat het zich nu wreekt dat er in Suriname
al heel lang geen sprake is van een normale economie en de bijbe
horende gezonde monetaire politiek. Werd de Surinaamse gulden
de afgelopen jaren weer wat minder waard, dan werden de toch al
oververhitte geldpersen maar weer aan het draaien gezet, zondere
enige dekking. Dat bood nog enig soelaas, tot een mislukte drugs
deal naar verluidt onlangs tot zó'n grote dollarhonger onder Suri
naamse drugsbaronnen leidde, dat de gulden volstrekt onderuit
ging tegenover de Amerikaanse munt.
Nooit eerder werd zo pijnlijk duidelijk dat er volstrekt geen funda
ment meer onder de economie van hét land zit. Het volk plukt er
de wrange vruchten van. Was het gewone leven al jaren bijna on
betaalbaar, nu is zelfs van een hoger maandsalaris niet eens meer
eten voor een week te kopen. De mensen die het met een modaal
inkomen moeten doen, voeden hun gezin inmiddels met niet
meer dan droge rijst. Iets anders is onbetaalbaar geworden.
In die economische chaos pikken de anders zo laconieke Surina-
mers het niet meer dat hun president een geldverslindend staats
bezoek aan Ghana kennelijk belangrijker vindt dan de nood in ei
gen land. Dat reisje kostte zó veel dat de hele Surinaamse bevol
king er jaren van zou kunnen leven. Wijdenbosch ging toch en dat
was vragen om een opstand. Het enige antwoord dat de president
vervolgens op de volkswoede had, was de inzet van de hem welge
zinde veiligheidstroepen om de orde te herstellen.
Wijdenbosch zou misschien eens moeten denken aan wat er net
een jaar geleden is gebeurd met Soeharto, de president van die an
dere voormalige Nederlandse kolonie. Die zat immers al flink wat
jaren langer in het zadel, en heel wat steviger dan zijn Surinaamse
evenknie. Maar zelfs die ooit zo onaantastbare Indonesische presi
dent, die leger en politie ook altijd aan zijn zijde vond, heeft moe
ten aanvaarden dat er geen redden meer aan is als de hongerige
onderbuik van het het volk begint te spreken.
Uit die gedachte kan Wijdenbosch eigenlijk maar één conclusie
trekken: zijn tijd is voorbij. Alleen als hij dat inziet, lijkt Suriname
voor erger te behoeden.
Kate als tere krachtfiguur
De VARA zal de zomermaanden onder meer overbruggen met een
Australische serie uit 1997: 'State Coroner', waarvan gisteren het
eerste deel werd uitgezonden. Die titel is voor Nederlandse begrip
pen wat misleidend, want het Engelse woord coroner betekent in
feite lijkschouwer en dat is de hoofdfiguur uit de serie, Kate Ferrari,
nu juist niet. Ze blijkt te zijn wat hier rechter-commissaris wordt
genoemd.
'Starting with a bang' heette het eerste deel, waarin Kate Ferrari als
eerste vrouw in de functie van rechter-commissaris wordt benoemd.
Ze komt aanvankelijk wat teer en kwetsbaar over. Bovendien krijgt
ze te maken met een ongemakkelijke, weinig vrouw-vriendelijke as
sistent die teleurgesteld is dat hij haar baan niet heeft gekregen. Ook
andere mannen in haar omgeving doen wat klierig (je weet hoe
Ferrari's zijn: snel en gevaarlijk'). Ferrari's man (een voormalige
'Flying doctor' als men begrijpt wat ik bedoel)'doet ook tamelijk
hufterig.
Nee, de mannen komen er niet al te best af.
De eerste zaak die ze krijgt is de ware toedracht te ontrafelen van
een ontploffing van een kluis waarbij een dode en gewonden vallen.
Er blijkt steeds duidelijker een intrige binnen justitie een rol bij te
spelen. Hoge functionarissen proberen die in de doofpot te houden,
maar vriendelijk-doortastende Kate wurmt de waarheid eruit.
Waarna ze de algemeen aanvaarde heldin is.
Ik kan niet zeggen dat ik dit eerste deel (dat meer dan anderhalf uur
in beslag nam) nu zo boeiend vond. Veel rechtszaak-werk en gepeu
ter in details. Een beetje hinderlijk was ook dat er twee kwesties
door elkaar speelden: die van Kate en van haar wat botte assistent
die een zwaar verkeersongeluk met drie doden moet behandelen. En
daar blijkt het aan het eind letterlijk om centimeters te gaan, name
lijk de breedte van een rijstrook. Kreeg je ook niet het zweet van in
de handen. Maargoed, de kwaliteit van de serie kan niet goed be
oordeeld worden op zo'n eerste deel. Hopelijk komen vaart en span
ning er in de komende afleveringen wat meer in. Voor Kate zijn de
problemen trouwens nog lang niet voorbij. Ze mag zich dan na een
aarzelend begin verdienstelijk bij justitie hebben ingevochten, in
haar huwelijk moet nog een hoop werk worden opgeknapt, want
dat staat op springen.
wil buys
Een kopie van de nieuwe Star
Wars film the Phantom Menace
is uit een Amerikaanse bio
scoop gestolen. De 18 kilogram
zware en 60.000 dollar dure
(ruim 120.000 gulden) filmspoel
verdween afgelopen weekeinde
in Menomonie in de staat Wis
consin, meldde de lokale politie
gisteren. Gevreesd wordt dat de
dieven de film op videobanden
zullen kopiëren en op de zwarte
Team van Els Hillenius maakt jurk Marlayne
Vijftig uur (hand)werk zit erin. En een bedrag dat zelfs de vermaarde ontwerpsters Els Hillenius en Nicolien van Marle
deed slikken. Marlayne zal zaterdag op de bühne in Jeruzalem dan ook verschijnen in een creatie van zuivere zijde, ont
worpen -of liever: ontstaan- in het atelier van Hillenius aan de Haarlemse Barteljorisstraat. One good reason, wellicht, om
bij songfestival minnend Europa goed te scoren.
markt verkopen. Daardoor derft
filmmaatschappij Fox mogelijk
miljoenen dollars aan inkom
sten. De politie, de federale re-
cherce FBI en de filmorganisa
tie MPAA zijn een onderzoek
gestart. The Phantom Menace
is een enorm kassucces: de film
bracht de eerste vijf dagen al
meer dan 200 miljoen gulden
op.
Natuurlijk. Het gaat om het
liedje. Om de stem. Om het ar
tistiek talent van zangeres en
muzikanten. Maar het oog wil
ook wat. En dus hing Marlayne,
nog geen twee dagen na haar
zege op het Nationale Songfes
tival half maart, bij Els Hillenius
en haar dochter Nicolien van
Marle aan de telefoon. „Vorig
jaar heeft ze haar bruidsjurk
hier laten maken. Het klikte
heel goed. Dus ze had nu zoiets
van: zullen we nog een rondje
doen? En dat leek ons een pri
ma idee."
Zo ging Van Marle met Marlay
ne aan het werk achter de
prachtige houten kastdeuren -
die tevens dienst doen als ka
merscherm- in de winkel aan
de Haarlemse Barteljorisstraat.
Normaal trekken de ontwerp
sters voor zo'n 'eerste pas' ze
ker twee uur uit en kan het een
heel gezoek zijn voor het juiste
lijfje, de geschikte rok en de
passende stoffen gevonden
zijn. „Deze keer ging het echter
wel snel. Eigenlijk had ze de
stoffen al in haar hoofd van de
vorige keer. Die hebben we nu
kunnen gebruiken. En ook de
eerste ideeën voor het model
waren er al. Verder is het een
kwestie van passen, naaien, nog
eens passen, naaien en op
nieuw passen. Een jurk ontstaat
onder je handen."
Gevraagd naar details over de
japon van Marlayne, schudt
Van Marle lachend het hoofd.
„Kijk zaterdag maar. Maar over
het resultaat kunnen we in elk
geval heel tevreden zijn. Het is
een goed huwelijk geworden
tussen datgene wat bij haar
past en ons eigen stempel." Dat
'stempel' is iets waar een ont
werper heel zuinig op moet
zijn, vult Hillenius aan. „Het is
misschien wel het belangrijkste
waardoor wij groot zijn gewor
den. We leveren nooit iets af
waar we zelf niet achter staan.
Niet de klant moeten we tevre
den stellen, maar onszelf. An
ders red je het niet. En dan zie
je in bijna alle gevallen dat ook
de klant er gelukkig mee is."
Overigens is het maar de vraag
of haar ontwerphuis blij moet
zijn met een opdracht als die
van Marlayne, laat Hillenius
weten. „Het is een hele verant
woordelijkheid om voor zo'n
gelegenheid kleding te maken.
Als het niet goed is, staan de
volgende dag de kranten er vol
van. Met onze naam erbij. En
om nieuwe klanten te lokken
hoeven we het ook niet te
doen."
Tea Rabbers legt in het atelier van Els Hillenius aan de Haarlemse Barteljorisstraat de laatste hand aan een bruidsjurk. De coupeuse besteedde ve
le uurtjes aan de jurk waarmee Marlayne zaterdag op het songfestival in Israël zal verschijnen. foto united photos de boer ronpichel
Dat de ontwerpster, al dertig
jaar gevestigd aan de Haarlem
se Bartiljorisstraat, niet over
drijft, bewijzen rekken vol jur-
ken-in-de-maak die de eerste
en tweede verdieping van het
oude pandje vullen. Tussen de
in ritselend plastic verpakte ja
ponnen in het voormalige
woonhuis zitten de coupeurs
en coupeuses het uitvoerende
werk te doen. Baleinen worden
in strapless lijfjes genaaid, kant
op rokken gezet. Patronen wor
den geknipt, stoffen -tot 1800
gulden de meter- afgemeten.
Het enige stukje muur, langs de
trap, waar geen jurken hangen,
wordt opgesierd door tientallen
knipsels en foto's van trotse
'gommen' met hun zijden
bruidjes. De chic van Wasse
naar en het Gooi hangt ertus
sen, vertellen Hillenius en Van
Marle. Maar ook de 'vrouwen
van Ajax'. En ja, daar staat Mar
co van Basten naast 'zijn' in
weelderige tule rok gehulde
Liesbeth. Ook Frank de Boer en
Sharon zijn van de partij. Op dit
moment loopt er ook nog 'ie
mand uit de politiek' de deur
van het atelier plat, zegt Hille
nius geheimzinnig.
Toch zijn het niet alleen beken
de Nederlanders, rijkelui of ar
tiesten met ruime budgetten
die bij Hillenius hun kleding
voor bijzondere gelegenheden
laten ontwerpen. Van Marle:
„Nederlanders hadden lange
tijd niet zoveel geld over voor
kleding. Behalve de Braban
ders. Die vormen samen met de
Belgen al van oudsher een be
langrijk deel van onze klandizie.
Maar er is wel een kentering. Je
ziet steeds vaker dat vrouwen
gedeeltelijk zelf voor hun jurk
betalen. Dat ze ervoor sparen.
Het komt niet meer alleen op
de ouders neer. En er wordt
over het algemeen misschien
wel meer in mooie dingen geïn
vesteerd."
In een hoek bij-het raam, bij
een radio die house voort
brengt, zit Tea Rabbers onder
tussen achter de naaimachine.
Op die plek heeft zij de afgelo
pen weken uur aan uur zitten
werken aan de jurk die straks
het Israëlische podium siert.
„Ik bedenk het en zij zorgt dat
het ook wat wordt", aldus Van
Marle. Omdat Marlayne niet,
zoals bij Hillenius gebruikelijk,
vijf maanden voor de grote dag
kon komen voor een 'eerste
pas', heeft Tea af en toe haar
vrije avonduren ervoor opgeof
ferd. „Het was veel werk. Voor
een groot deel handwerk. Lang
niet alles kon op de machine.
Bijvoorbeeld die..." Enthousiast
wil ze vertellen over de versier
selen die ze op de japon heeft
aangebracht. Maar subtiel
grijpt Nicolien van Marle in.
Nieuwsgierigen moeten zater
dag maar kijken, vindt ze.
lieke de kwant
Eigenlijk ging er maar één ding
echt mis: de vertegenwoordiger
van de Groene Blaadjes Partij,
die zich in Israël inzet voor le
galisering van softdrugs, kwam
te laat en haalde de uitzending
niet. Daarom moest Paul de
Leeuw de gesprekken met de
andere gasten wat rekken. Voor
de rest was het gisteren een
Laat de Leeuw zoals de VARA-
ploeg het bedoeld had. Maar de
klus zit er nog niet op; morgen
en zaterdag volgen er opnieuw
uitzendingen.
Deed De Leeuw bij wijze van
grap voorkomen alsof de uit
zending van gisteren live werd
doorgestraald, in werkelijkheid
was de aflevering eerder opge
nomen op het dak van het sjie-
ke Dan Pearl Hotel. Daarop ook
een publiek van zo'n honderd
mensen, voor het grootste deel
in Israël rentenierende Neder
landers. Verder: ambassadeper
soneel, correspondenten, verte
genwoordigers van de nationale
vliegtrots en zakenlui, onder
wie een importeur van stroop
wafels. Het bleek totaal geen
probleem publiek voor de drie
uitzendingen te vinden. Wille-
mijn Francissen van het pro
ductieteam: „Na een adverten
tie in de Jerusalem Post heeft
de telefoon niet stilgestaan. Er
zijn z'n duizend telefoontjes ge
weest, terwijl we nauwelijks
driehonderd mensen kwijt kun
nen."
Voor de opnamen werden veer
tig medewerkers naai Israël ge
vlogen, die in Jeruzalem overi
gens hecht samenwerken met
een Israëlische technische
ploeg. Na de uitzending van
gisteren, met onder andere
zangeres Gali Atari van festival
winnaar (1979) Milk Honey,
de toevallig in Jeruzalem aan
wezige rabbijn Soetendorp en
natuurlijk Marlayne, wordt er
morgenmiddag weer een afle
vering opgenomen die dezelfde
avond (23.40 uur, Ned. 3) is te
zien. Zaterdag wordt het echt
spannend, want dan komt Laat
de Leeuw direct na het Songfes
tival live in de huiskamers. Van
af het dak zullen kenners com
mentaar geven op de uitslag.
tom ruufrok
Kroatië mag zaterdag gewoon
deelnemen aan het Eurovisie
Songfestival, ondanks protes
ten van de overige landen met
betrekking tot de Kroatische
geluidsband. Op de band is
een stem te horen en dat is
volgens de reglementen ver
boden. Na uitleg van de Kroa
tische delegatie, waaruit bleek
dat de stemmen synthesizer-
samples zijn, liet Christina
Marshal namens de European
Broadcasting Union (EBU)
weten het door Noorwegen
namens alle landen ingedien
de protest niet te honoreren.
Wel zal de kennelijk onvoor
ziene kwestie door de EBU in
het najaar besproken worden.
Die uitkomst heeft geleid tot
verbazing bij veel deelnemers
en festivalvolgers. Een lid van
de Britse delegatie: „De regle
menten zijn duidelijk: op de
geluidsband mogen alleen in
strumenten staan, geen stem
men. Kroatië gebruikt een
stemsample. Dat betekent in
feite niet meer dan dat ze een
stem hebben opgenomen en
die opname in de synthesizer
hebben opgeslagen. Het is een
tussenstap, die verder niets af
doet aan het feit dat er ge
woon een opname van een
stem is te horen. Nu dit wordt
goedgekeurd, kunnen we ei
genlijk net zo goed een syn
thesizer op het podium zet-
Retouche
Meizomer met strandweer
Er is in het nieuwe millennium nog maar één seizoen over met een ge
middelde temperatuur van minder dan 10 graden: de winter. De ge
middelde voorjaarstemperatuur scoort steeds vaker boven de 10 gra
den terwijl er normaal sprake hoort te zijn van een gemiddelde tempe
ratuur van 8,4 graden. Deze waarde is bepaald over de periode
1961-1990 te De Bilt. Het huidige voorjaar komt waarschijnlijk uit op
ongeveer 10,5 graad. Dat is bijna net zo hoog als de lentekampioen
van de eeuw: 1998 met gemiddeld 10,6 graad.
De hoge verwachtingen hebben te maken met een warme slotfase van
mei. Kwam het kwik vandaag uit op ongeveer 20 graden, morgen
wordt het ook hier in'het westen een graad of 25. De hoge temperatu
ren worden bereikt bij flink wat zon en niet meer dan een zwakke tot
matige wind uit het oosten tot zuidoosten. Strandweer dus!
Gangmaker achter de meizomer is een hogedrukgebied boven Polen.
Het luchtdrukmaximum is echter niet in staat om storingen van het lijf
te houden. Deze bevinden zich weliswaar boven de Golf van Biskaje en
de Britse eilanden maar uitlopers kunnen aan het einde van de week
(vrijdag en het weekeinde) tot onze omgeving doordringen. Daardoor
neemt, mogelijk op vrijdag al, de kans op een regen of onweersbui toe.
Het blijft echter zomers warm met temperaturen tussen 25 en 30 gra
den.
jan visser
maar in de achteraf bezien kort bemeten Sov
jet-geschiedenis ontbreekt Trotski voortaan;
een staaltje bekwaam retoucheren. Hij is weg,
Hij is er nooit geweest. De anonieme revolu
tionair achter hem op de foto is blijven staan.
De boel is prachtig opgevuld. Op die Haagse
tentoonstelling zijn beide versies te zien. Zoek
de verschillen, een ijzige spelshow moderne
geschiedenis. Trotski vluchtte maar ze wisten
hem te vinden helemaal in Mexico en liqui
deerden hem.
Een andere bijna even bekende foto is er ook.
Hij vereeuwigt het moment dat een soldaat
van het Rode Legerde vlag met de sikkel en
hamer hijst op de verwoeste Rijksdag in Ber
lijn. Het is mei 1945: Stunde Null. Er is vast
wat mise-en-scène aan dit historische snap
shot vooraf gegaan. Dat laat ik even rusten.
Wel bijzonder is dat de jonge sovjet-held op
de foto twéé horloges aan heeft. Om elke pols
één.
Maar de schone schijn diende hersteld. De as
sociatie van het Rode Leger met roof of nog er
ger diende uitgeroeid met wortel, tak en nega
tief Retouche. Dus plaatst de jonge militair
zijn vlag andermaal op het dak van de Rijks
dag maar dan met nog maar één klokje om en
een bijgewerkte rechterpols.
Dat is allemaal heel leerzaam, ofschoon de ge
wone mens niet onbekend. Wie heeft nooit
eens een verloren geliefde van een afdruk ge
knipt of zwart gemaakt. Zeker in de tijd dat
fotograferen nog niet zo'n vernietig-activiteit
was als nu. Nu leggen we elke non-gebeurte
nis tien keer vast. Wat niet bevalt, gooien we
weg. Bij de afhaaltoonbank van de Hema
staat meteen al een grote wegwerpbak. Vroe
ger worstelde de fotograaf om de hoek twee
weken met je acht zwartwitte negatieven. Nu
fungeert de ontiuikkelcentrale als het riool van
de petite histoire in kleur van de kleine bur
german. Van u en van mij dus en desgewenst
binnen een uur te bekomen.
Dat gedoe rond sigarenrook en stemmen in
een politieke sociteit in Den Haag retouche
ren? Kom nou, Het Binnenhof is het Rode
Plein niet en de Eerste Kamer niet de Rijksdag.
Op het Binnenhof verkoopt men ijs overdag
en ouwe klare in de nacht. De fotografen ma
ken kiekjes van Wiegel, de driedelige kleine
Trotski uit Diever(Drenthe)Maar je gaat
toen niet een kiekje retoucheren? Weg met dat
negatief. In de afvalbak.
MILLENNIUM
nog
dagen
Nog 220 dagen en het
nieuwe millennium bree
aan. Reden voor deze kr; mi
om in een dagelijkse seri
terug te kijken op belangï0
rijke gebeurtenissen die™-e'
plaatsgrepen op corres
ponderende data in de<
gelopen 1000 jaar. Deze
week: 25 mei 1935: Jesse
Owens breekt vier werel
records; 26 mei 1521: Lu Co
ther in de ban gedaan; 2
mei 1990: Luyendijk win
Indianapolis; 28 mei 193jer
Einde Zuiderzee; 29 mei [ui
1978: Frits Spits begintuei
avondspits.
26 MEI 1521
Dan is hij een rebel, nu bek j,ei
hij tot de Erflaters van de Ei
pese beschaving. In 1531 ze ej-
hij: „Als ik het allemaal tevo |u(
geweten zou hebben, zou h ezi
God heel wat moeite hebbe1
gekost om mij zo ver te krij ij
gen." Tien jaar eerder houd
kerkhervormer Maarten Lu EN
in aanwezigheid van Karei!
zijn befaamde verdediging ffa
tijdens de Rijksdag in Won ecj,
De 95 stellingen in het Latij |ar
aan de deur van de slotkert [e]
Wittenberg (1517) zijn dan m
paald nog niet vergeten. Di erj
tholieke kerk eist dat Luthe m
zijn uitspraken herroept, n
de zuiveraar blijft de onfeil
baarheid van de paus en o
lies bestrijden. Luther is stu'1-
vastig en als hij op 26 meilEN E
in de ban wordt gedaan, di
iedereen dat hij, net als Jat e„(
Hus, verbrand zal worden ,n
Edict van Worms verbiedt 1(j
thers leer en luidt officieel as
Reformatie in; maar in het
belandt hij niet. Want Lutl
staat bepaald niet alleen ii
geloofsstrijd. De rebellie t<
het geestelijk gezag en teg -m
uitwassen daarvan is opge
men in een veel bredere n r
schappelijke stroming. De
stand zal het gehele mach
troon in het 16de eeuwse!
pa veranderen. De beroen
woorden van Luther voor
Rijksdag klinken dan nog
schoots na. „Hier sta ik, il
niet anders, God help me,
amen."
MENSELIJI
Wie John Lennon zegt den!
'peace' en 'love', maar dati
de eerste associatie van ziji
JULIAN LENNON, ook mui_
noemt zijn in 1980 doodgt -
ten vader een hypocriet. „I y
er nooit. Ik hoorde hem die
woorden zeggen op televisi i»,
maar thuis was hij totaal a: '1
zei Lennon tegen het Brits?
showbizzpersbureau WEN!
Toen Julian vijf was scheid
beroemde vader van echtgf
Cynthia, om het later aanti !ez'
gen met de Japanse kunste et
Yoko Ono. Daarna zag Julie 71
Beatle nauwelijks meer. Hi 'r,a|
bepaald geen toeval dat de v
middels 36-jarige Julian zi ie
nieuwste cd, Photographs
opdraagt aan zijn stiefvade 'st
berto Bassanini. „Roberta ,'CG
bracht me iedere dag naar i if
school. Een echte vader. H
ge dat John mij leerde is h 1
geen vader te zijn", aldusi
verbitterde Julian. fet.
on
D t
De Britse popgroep THE M j,e(
STREET PREACHERS lie: v
geweigerd op te treden ini
laconcert bij de openingv
eerste parlement in Wales
langrijkste reden is de aart
heid van de koningin-moe^
zabeth. „De band speeltj
voor de monarchie. Dat li
politieke en een persoonl
den", aldus een woordvc'
van de groep tegen de E
verluidt doet de Britse on^
die het muzikale evenem
niseert, pogingen de uit VI
komstige Preachers te lata
len zonder dat de koningir
bij is. Indirect zal de groe
gens toch aanwezig zijn.l]
het galaconcert wordt een
stuk opgevoerd dat g
door de broer van bassist
Wire, Patrick Jones. DattJ
stuk is op muziek g
zanger van de Preachers,)
Dean Bradfield. Het gaati
slechte behandeling vanl
door de politici in Londer
muzikanten Shakin' Sten
John Cale en de acteur Jo i
Pryce zullen wel voor dek
optreden.
Laatst zag ik hem op een tentoonstelling in
Den Haag weer eens terug. Die beroemde foto
met Lenin op een houten spreekgestoelte voor
het Boisjoitheater in Moskou. Naast het ver
hoog staat op de oorspronkelijke versie Lev
Trotski, Lenins kompaan in de revolutie.
v Trotski beziet de menigte op het plein.
Zijn blik is hautain en waakzaam.
De gestalte van Lenin is gebeeld
houwd. De gedreven volksmenner
hangt schuin over de rand van het
primitieve spreekgestoelte. Het is
1917. Een microfoon is er dus nog
niet, maar Lenin zal tot in de uit
hoeken van het plein te horen zijn
geweest. Een stem reikt ver voor
goede verstaanders, zeker als ze
bedrogen willen worden. Niet zo
veel later valt Trotski in ongenade
bij Jozef Stalin. Lenins paranoïde
opvolger. Hij wordt uit de geschie
denis gegumd. Hij heeft nooit be
staan.
De revolutie eet haar eigen kinderen
en verorbert daarbij de onwelgevalli
ge fotonegatieven. Lenin blijft gedre
ven op de houten vlonder oreren,
MULDER
