UIT
Leiden is meer
an een korfbalclub
Honkballer Joost slaat zijn duizendste honkslag
Sport
il CLUB VAN DE WEEK
SLOOS sport
(©AG 17 MEI 1999
chef willem spierdijk 071 5356464. plv -chef janet van dijk. 071 -5356463
GESPROKEN
Co Adriaanse in Vrij
Nederland:
Wie denkt dat ik
mijn mond roer om
de aandacht van gro
te clubs te trekken, snapt er he
lemaal niets van.
Idem:
Wat mij betreft pakken we de
relschoppers op en ruilen we ze
uit tegen Kosovaren. In het lege
Kosovo kunnen hooligans mooi
puinruimen en helpen aan de
wederopbouw. Dit zal wel ver
gaan. maar laten we ze in 's he
melsnaam voortaan zo hard
straffen dat het niet meer loont
om tijdens de huldiging van een
voetbalkampioen agenten aan
te vallen of een winkel te plun
deren.
Columnist Auke Kok over Co
Adriaanse in HP/De Tijd:
..Hij heeftalles van Louis van
Gaal, dat maakt hem zo irri
tant. Reken maar dat er boven
zijn bed een poster hangt van
een trainer die tijdens de Cham
pions League-finale een karate-
sprongetje maakt.
Idem:
..Co is namaak, blijf je denken,
dit kan niet goed gaan. Maar
het gaat steeds beter. Heel verve
lend allemaal.
Danny Blind, op de vraag of
hij monogaam is, in HP/De
Tijd:
..Ja. al jaren.
Idem, over zijn grootste mis
lukking:
..Het feit dat ik er lang over na
moet denken, geeft al aan dat er
niets is wat me op dat front
dwarszit. Of het moet zijn dat ik
hieraan meewerk. Mijn hele
carrière is het me gehikt dit
soort vragen te omzeilen. Dat ik
het nu toch doe. zit me eigenlijk
enorm dwars. Het is een kut-in
terview.
Cees Priem in Elsevier:
..Mensen die de watersnood ge
kend hebben, vallen niet meer
om van een tegenslag in het le-
Idem, over zijn inzamelingsac
tie voor Kosovo:
,,De actie was met een telefoon
tje rond. Alle ploegen hebben
meegedaan, tweehonderd ren
ners lieten hun premies vallen.
In een wip had ik 65 duizend
gulden bij elkaar. Kijk aan die
relschoppers in Rotterdam hoef
je het niet te vragen. Die hebben
niets meegemaakt, anders zou
den ze niet zo gewelddadig uit
de hoek komen. Losgeslagen
wild is het. Geen discipline in
militaire dienst, op school mo
gen ze alles zeggen, opvoeding
van de ouders wijzen ze af. Wij
in het peloton zijn andere men
sen, wij weten wat afzien is.
Idem:
„Veel jonge gasten in het pelo
ton kunnen wat. Neem de Belg
Vandenbroucke: een toprenner.
Hij is zijn geld bij Cofïdis - 3
miljoen gulden - waard.
Vandenbroucke zal niet zo
gauw naar beneden donderen.
Recordinternational handhal
Lamhert Schuurs over zijn
aanrijding met een paard in
De Volkskrant:
„Natuurlijk ga je na zo'n dreun
relativeren, je neemt je voor
meer tijd aan je gezin te beste
den, maar dat is na een paar
weken weggeëbd en dan pak je
het ritme weer op, waarbij je je
lekker voelt.
Idem, over zijn deelname aan
een ultraloop in de Himalaya:
„Op die hoogte word je inder
daad emotioneel. Ik heb he
le stukken huilend afgelegd. Je
loopt op het dak van de wereld
en je ziet niemand om je heen.
Je liep op kammen waar nooit
een jeep kon komen. Ilet was
twee meter breed en links vier
honderd meter recht naar bene
den en rechts vijfhonderd. Als je
daar valt, vindt niemand je
meer. Op zulke plekken ga je je
afreageren.
Clarence Seedorf in Sport
week:
„De aandacht van topclubs
streelt mijn ego en bevestigt dat
ik over mijn eigen toekomst niet
zo hoef in te zitten.
Idem:
„Iedere journalist die me voor
het eerst uitgebreid spreekt, zegt
naderhand hoe verrassend-ie
het vond, hoezeer-ie zich in mij
vergist had. Dat is dus het ver
schil tussen een beeld van ie
mand hebben en iemand leren
kennen. Dat misverstand heb ik
allang geaccepteerd. Al héél
lang.
Anna Kournikova in Sport
week:
„Als het publiek zich aan het
eind van de wed-
strijd je borsten en je
billen niet herinnert,
heb je het niet goed
gedaan.
/an de
oeiersi
?mentfl
ord), di
Voorzitter Arnout van Lunteren (links) en secretaris Chiel Slierings op het veld van KZ Leiden.
wij, net zoals andere verenigin
gen, naar goede sportieve pres
taties. Maar dat moet nooit ten
koste gaan van de sfeer van een
ontmoetingsplaats, wat wij óók
willlen zijn. Iedereen is er na
melijk heel erg op gesteld om
na de trainingen en wedstrij
den nog even na te praten in de
kantine. Je kunt ons het beste
zien als een volkse vereniging
waarbij sfeer en prestatie heel
veel met elkaar te maken heb
ben. Daarnaast is zo goed als
iedereen altijd bereid om te
helpen bij het organiseren van
evenementen. En als je dan ziet
hoeveel vrije tijd daarin wordt
gestoken, merk je hoe belang
rijk de club voor de leden is."
Op sportief gebied wordt met
name van de A-junioren veel
verwacht. Want ook de Al kan,
na de goede voorbeelden van
het eerste en tweede senioren
team, binnenkort kampioen
worden. En zo lijkt het inten
sieve trainingsprogramma dat
acht jaar geleden werd opge
start een schot in de roos te
zijn geweest. „Het is de eerste
ploeg die het gehele program
ma heeft doorlopen", vertelt
Van Lunteren. „Het is een zeer
talentvol team dat in de toe
komst voor nog meer succes
sen moet gaan zorgen. Over
een paar jaar zullen we weten
of we op het goede spoor zit
ten, maar daar heb ik wel ver
trouwen in. Mits andere clubs
onze talenten niet wegkapen."
Daarmee zijn we op een inte
ressant punt terecht gekomen,
want er worden wel eens verte
genwoordigers van de concur
renten op de groene mat aan
de Montgomerystraat waarge
nomen. Van Lunteren: „In het
verleden hebben de vijf Leidse
clubs hierover altijd een soort
gentlemen 's agreement gehad.
Dat hield dus in dat we eikaars
leden met rust zouden laten.
Helaas is die afspraak door
Sporting Trigon eenzijdig op
gezegd, wat ik overigens wel
kan begrijpen. Er zijn andere
wetten gaan gelden, ook in de
korfbalwereld. Ik vind alleen
wel dat je de club op de hoogte
moet brengen als je spelers wil
benaderen. En dat gebeurt nu
nog niet."
Voorlopig heeft de club haar
talenten nog weten te behou
den. Vooral de intensieve bege
leiding en het vele praten met
toekomstige topspelers heeft
hieraan meegeholpen. „Op die
wijze willen we duidelijk ma
ken dat het gras niet altijd
groener is bij een andere ver
eniging", vat de preses dit be
leid samen. Voorlopig is het
gras bij KZ Leiden groen zat
om mooi te kleuren bij het
rood blauwe tenue. „Een
prachtig tenue toch", zegt se
cretaris Slierings. „Heeft wel
iets Barcelona-achtigs."
tekst raymond grimbergen
foto's henk bouwman
team van de week
KZ1
Met een overwinning van 11-6 nam het eerste team van KZ Lei
den het kampioenschap in de zondagafdeling Rijndelfland mee
uit Etten-Leur. In Leiden aangekomen kon het feest beginnen. Een
feest waar iedereen binnen de vereniging al op had gerekend, want
de ploeg had aan een gelijkspel genoeg. Zelfs bij verlies zou naaste
concurrent Unicum haar laatste drie wedstrijden moeten winnen
om gelijk te komen met de Leidse korfballers. Dan zou een beslis-
singivedstrijd moeten uitmaken wie zich kampioen kon noemen.
Maar met dit worst case scenario werd al snel korte metten ge
maakt.
Het team van aanvoerster Lucienne Bastiaans is een mix van oude
re en jongere spelers. „Maar we kunnen het prima met elkaar vin
den. Ook buiten het korfbal om zien we elkaar regelmatig", zegt de
aanvoerster. Het team dat nu kampioen geworden is, moest overi
gens in de zaalcompetitie nog door de zure degradatie-appel heen-
bijten. „Daar zullen we het maar niet over hebben", lacht ze. „Het
geluk was gewoon niet aan onze kant. Maar sommige wedstrijden
hebben we ook echt door eigen stommiteiten verloren.
Nee, dan is het natuurlijk veel leuker om kampioen te worden. Lu
cienne Bastiaans vertelt: „In het begin was het een gelijkop gaande
wedstrijd. Maar toch keken we op een gegeven moment tegen een 4-
2 achterstand aan. Gelukkig konden we snel langszij komen en met
de rust stonden we alweer met 6-5 voor. In de tweede helft zijn we
uitgelopen naar de overwinning, waarna het feest kon beginnen.
Terug met z'n allen in de bus was het al een gekkenhuis. Zingen,
hossen, drinken, van alles. Echt heel leuk. Maar wil je verder nog
wat weten? Anders ga ik weer door met feesten.
Naam: KZ Leiden.
Oprichtingsdatum: 1 september 1933.
Ledenaantal: 244, van wie zo'n 125 jeugdleden.
Contributie per maand: 8 gulden tot en met 22 gulden (jeugd)
en 28 gulden (senioren).
Ledenaanmelding: U71-5760486 (Chiel Slierings).
Hoogtepunt: hel driehonderdste lid in 1993.
Dieptepunt: degradatie van de veldkorfballers naar de afdeling,
drie jaar geleden.
krijgt een wedstrijdbal
aangeboden door:
Vijf Meiplein 17 - Leiden - Tel. 071 - 576 01 44
1 ertussenin]
'VALLEND
\ANWEZIG
op la?
e i
all*
Dennis Krijgsman,
tijd: 26 jaar.
is vani tp: profvoetballer,
inenca
de fas maar Dennis Krijgsman
veer 1 I gisteren weer eens in de
n de i van eredivisionist Spar-
het i i speler die van trainer
?t 25Ü verse aan het einde van
hielde eizoen mag vertrekken,
ten de gistermiddag tegen
ik uit) ma Sittard twee van de
Mark effers voor zijn club.
Sprei|
/er? Iiinf je nou noemt jezelf
Bij de: Ikijker spelen?
'emke iijn geval kan je dat wel zo
de M ten, ja. Ik wacht maar wat
de. In tien gaat. Eerst hoop ik
)e Spï net Sparta de nacompetitie
e. ien.
anew
eiden neer kreeg je te horen dat
d wad igmoet?
akkeli1 ir 1 april moest Sparta laten
ile: de nof zij met mij wilden
se alsi 'fla/i ik heb uit de krant
veedel ijl vernemen dat ze geen
i Vela ptelling meer hebben. Dat
,03 op ierdaad raar. Je mag toch
;te i« tcliten dat je bij het be
lde s wordt geroepen of dat je
maai blijk iets krijgt te horen.
/edstii)
ijkepl w?
van t nog geen concrete belang-
Nico' tg voor me. Het liefste blijf
)-plus de eredivisie spelen. Voor
12,34 to heb ik toch 7 goals in 18
uswa tijden gemaakt. Ik weet
'rder i at Den Bosch een paar keer
rencot me is komen kijken, maar
i momenteel met een an
on de jongen bezig. Toch hebben
B viel Dr het komende seizoen
ners he spitsen nodig. Den
netsd i heeft niet alle middelen
on de ben transfervrij. Het lijkt
ngen tl ieat om voor die club te
inn
.14).)
merttussen maak je een lan-
vootl os naar Everse?
ratho eb de trainer nu kunnen
hard iten dat hij ongelijk heeft.
pend eeft gezegd dat ik goed heb
itgecS xld, verder niets bij zon-
in nJ eestje in het clubhuis van KZ Leiden aan de Mont-
beideiï üystraat duurde gisteren aanmerkelijk langer dan
n8en j eek daarvoor. Maar daar was dan ook alle reden toe:
zij een overwinning van 11-6 op ELKV in het Bra-
Etten-Leur konden de Leidse veldkorfballers zich
elijk kampioen van de zondagafdeling Rijndelfland
en dit
dame-
oeisten
n de j
'ningea ien. Dus werden er weer, net als vorige week, bloe-
anse" voor de spelers en speelsters van het eerste team
te n? cht. En kon het feest langer dan vijf minuten duren.
zeven dagen geleden maakte een fout in de uitsla-
raat) is' jst een abrupt einde aan de vreugde. KZ Leiden
lehaald ;nóg een punt nodig te hebben voor het definitieve
cle 1)0 pioenschap. Maar een dag voor de wedstrijd waren
Zuid-West al zeker van hun zaak: ,,We kunnen de
tar gei sen niet opnieuw teleurstellen."
°sd club van de week
?en op
haar i
Ie bond
fanden
een fe als de meeste korfbalclubs
land Ai ndt ook KZ Leiden haar
efinitiei prong in een speeltuinver-
ort vei ing Daar was het dat de ty-
j i Nederlandse sport - ont-
KZ Leiden
ending eld door de Amsterdamse
L - tnvijzer Nico Broekhuysen
irhet eerst fanatiek werd
de B< efend. KZ heeft haar wor-
sinds I in speeltuinvereniging Zui-
wartier, maar ook in 'Ons
dat eveneens in Zuid-
erbaasA gevestigd is. „In 1992 zijn
densik efuseerd", vertelt voorzit-
ïale a mout van Lunteren. „Ons
nieui ld was op dat moment
bezig een nieuwe locatie
volle i teken omdat de gemeente
>lland
ouwel
had besloten hun veld voor
nieuwbouw te gebruiken. Toen
ze de fusie voorstelden, zagen
we eigenlijk geen reden om
daar niet op in te gaan. We za
ten in dezelfde wijk, dus we
hadden hetzelfde ledenbereik."
Dankzij de samensmelting tus
sen zaterdagverenigng Ons Ei
land en zondagclub Zuider
kwartier is KZ Leiden een ver
eniging geworden waar het he
le weekend de ballen in de
manden kunnen worden ge
mikt. Maar niet iedereen van
het kleinere Ons Eiland volgde
zijn club in de fusieplannen.
„Ongeveer de helft van de iets
minder dan honderd leden
haakte af', weet secretaris
Chiel Slierings nog. „Ik kan het
me ook wel voorstellen dat met
name oudere spelers niet staan
te springen om met de leden
van een andere club te integre
ren. Toch vind ik het nog best
een behoorlijk aantal, hoewel
ik het aan de andere kant
moeilijk vind om te zeggen met
welk percentage je echt blij
moet zijn."
De secretaris roemt vooral het
organisatietalent bij de leden.
„Verbazingwekkend", noemt
hij het. „Soms vraag ik me echt
af hoe ze het voor elkaar krij
gen. Zoals de familiedagen of
het jaarlijkse feest met Konin
ginnedag. Het organiseren van
de traditionele fancy-fair op 30
april is inmiddels uitgegroeid
tot een complete presentatie
van deze vereniging. En dan
staat de kantine hier echt prop
vol met enthousiaste mensen.
Uniek vind ik dat." Op dit mo
ment telt de club 244 leden,
waarvan er zo'n zeventig actief
zijn als vrijwilliger. Voorzitter
Van Lunteren: „Over vrijwilli
gers hebben we inderdaad niet
te klagen. Maar dat betekent
niet dat we niet ons uiterste
best moeten doen om die ook
te behouden."
De preses is zich ervan bewust
dat KZ Leiden een belangrijke
functie naar haar leden toe
heeft: „Natuurlijk streven ook
Marcel Joost heeft geschiedenis ge
schreven in het honkbal. De 38-ja-
rige slagman van Kinheim sloeg zater
dag als eerste Nederlander in de
thuiswedstrijd tegen Twins (13-3) zijn
duizendste honkslag. De verre velder,
die uitkwam voor Pirates, Haarlem Ni-
cols en Kinheim, is bezig aan zijn
twintigste seizoen en speelde 700
competitiewedstrijden. In 1996 tijdens
de Olympische Spelen van Atlanta
speelde de Amsterdammer zijn 153ste
en laatste interland. Duizend honksla-
gen: een opmerkelijk record voor een
spraakmakende sportman.
Bondscoach Jan Dick Leurs, van 1981
tot 1991 coach van Haarlem Nicols,
vindt dat hij eigenlijk drie avonden
nodig heeft om Marcel Joost te om
schrijven. Zo uniek is de speler. „Joost
en ik hebben een bepaalde relatie. We
hebben vaak Vnet onze neuzen tegen
elkaar gestaan. We hebben met elkaar
leren leven. We kennen elkaar al heel
lang, vanaf zijn tijd bij Jong Oranje.
Hij was toen al een ruwe diamant. Hij
is een van de jongens die de Ameri
kaanse scouts hebben gemist. Deze
man had de meeste power die ik ooit
heb gezien. Dat hebben ze onder
schat. Marcel had heel ver kunnen ko
men in de Verenigde Staten.
„Joost, die kon alles op een veld. Het
is een bijzondere jongen. Een prima
gozer. Hij was er altijd als je hem no
dig had. Als de wedstrijd zo dood als
een pier was, dan kwam hij altijd met
de klap die je nodig had. Dat kon hij
als geen ander. Ik vind het een super
prestatie dat hij zijn duizendste honk
slag slaat. Ik had ook niet verwacht
dat hij zo lang zou doorgaan met
honkballen. Joost is natuurlijk wel op
een andere manier gaan slaan dan in
zijn grote tijd. een paar jaar terug. Hij
spreidt zijn honkslagen nu meer.
Vroeger was hij een man van de lange
klap. Nu prikt hij de ballen er tussen
door. Hij weet goed hoe hij dat moet
doen."
Loek Loevendie, begin jaren zeventig
coach van loost bij de peanuts en pu
pillen van Pirates, karakteriseert Joost
aldus: „Marcel was een echt Amster
dams jochie, uit de Jordaan. Hij train
de altijd hard en deed altijd zijn best.
Ook in de peanuts wilde hij altijd win
nen. Hij had de pest aan verliezen. Hij
is weinig veranderd. Ook toen al
moest je nooit tegen hem zeggen
'mooie klap' als de bal toch was ge
vangen. Hij riep dan: 'Krijg de kolere,
wat heb ik daar aan'. Zo was hij."
Ronald Stoovelaar, ex-speler van Pira
tes, groeide op met Joost in de jeugd.
„Marcel heeft het hart op de tong.
Wat in hem opkomt, gooit hij eruit. En
dat kan wel eens botsen met andere
mensen. Ze zeggen dat het een moei
lijke jongen is, maar als je hem kent
en je weet hoe hij is, dan kun je daar
maickelijk mee omgaan. Dan is er heel
goed met Marcel te werken."
„Marcel is iemand die vrij makkelijk
leeft. Het honkbal neemt hij wel seri
eus. De meesten van onze leeftijd zijn
op een bepaald moment na hun op
leiding werk gaan zoeken en zich gaan
settelen. Hij deed dat niet. Hij is daar
in toch makelijker. Honkbal is alles
voor hem. De meesten werken en
honkballen daarnaast. Bij Marcel is
dat andersom. En dat maakt van hem
eigenlijk de enige honkbalprof in Ne
derland."
Bernie Beekman, coach van Kinheim:
„Ik ken Marcel uit de tijd dat ik als
coach van de nationale ploeg van Ca
nada tegen Nederland speelde. Invita-
tietoernooien in Taiwan, de Haarlem
se honkbalweek van 1988. Marcel is
echt een vechter. 'A boy who enjoys to
play'. Een werker, een speler die
moeilijk was om uit te krijgen."
„Marcel heeft een-positieve invloed
op mijn team. Marcel heeft veel lol in
het honkballen op het moment. Het is
echt lekker om met hem te werken. Ik
vind dat niet verrassend, hoewel som
migen dat misschien wel denken. Ik
verwachtte dat het zou zijn, zoals het
nu is. Want als je al zo lang speelt zo
als Marcel, dan moet je wel plezier
hebben in het honkbal.
Fred van Groningen Schinkel, sinds
1971 scheidsrechter in de hoofdklasse:
„Ik ken Marcel goed. En dat is niet al
te positief. Maar ik moet zeggen: het
gaat de laatste jaren beter. Hij is rede
lijker en genuanceerder. Heeft met de
leeftijd te maken, maar hij is nog altijd
het schoffie van het honkbal. Marcel
is een brutaaltje met een soms te gro
te mond, maar met een klein hartje.
Dat klein hartje laat hij niet vaak zien,
maar ik neem het wel waar. Het ene
moment in vuur en vlam en een uur
later is hij weer de kleine man.
Scheidsrechters hebben geen ontzag
voor hem. Zijn gedrag en zijn woor
den werken averechts. Wat Joosts
waarde voor het Nederlandse honkbal
is zou ik je niet kunnen zeggen. Vol
gens mij niet veel. Het is een goede
slagman en outfielder. Zijn gedrag op
het veld heeft daar een hoop van weg
genomen."
Robert Eenhoorn, ploeggenoot bij Ni-
cols in '87 en '88: „Marcel is een ge
voelige jongen. Iemand die zich af
schermt van de buitenwereld, maar
voor het team perfect is. Een honkbal
ler die er altijd staat als het moet. Die
mensen lijken niet onder de indruk
van de situatie, hebben een perfecte
concentratie. En heb je gezien hoe hij
er uit ziet? Hij is in tien jaar niet ver
anderd. Hij is zelfs misschien wel ster
ker geworden. Ik denk dan ook dat
Marcel door kan gaan met honkballen
zolang hij wil. En je ziet, hij kan het
spelletje ook niet missen. Vergeet
trouwens ook niet dat hij na die dui
zendste dit jaar nog veertig honksla
gen slaat en dat hij nog wel effe een
paar jaar doorgaat. Joost is nog lang
niet uitgehonkbald."
Gerlach Halderman, teamgenoot bij
Nicols ('81-'89) en coach van Kinheim
in '93-'95 en 1998: „ïk denk dat ik
Marcel redelijk ken. Dat beeld dat de
buitenwereld van hem heeft klopt wel
aardig. Ruwe bolster, blanke pit. Hart
op de tong. Voor een medespeler is
het moeilijker met hem om te gaan
dan voor een coach. Medespelers zijn
meer gelijken en daar zal hij eerder
zijn mond tegen opendoen. Die krij
gen de wind eerder van voren. Marcel
is een persoon die je wel of niet leuk
vindt. Maar er staat wel iemand op
het veld. En dat zie je niet al te veel
Het vingertje van Joost gaat omhoog nadat hij zijn duizendste honkslag heeft gesla
gen. FOTO ANP
meer in het Nederlandse honkbal. Dat
is jammer, want het publiek komt
toch af op dat soort mensen. Dat Mar
cel die duizendste honkslag slaat is
leuk voor hemzelf, maar er zal geen tekst nan do boers
standbeeld komen op de Grote Markt, foto anp
De Nederlander zal het verder aan
zijn reet roesten dat Marcel deze mij
paal bereikt."
