De stille dood van Suriname Cosovo confronteert 3 eigen met zichzelf Jeltsin schenkt Russen 43 nieuwe feestdagen 2S MSCHElUWtWtWtf STOP DE BOMBAROEMÖV^' Buitenland [DAG 8 MEI 1999 MOSKOU HANS HOOGENDUK CORRESPONDENT Je kunt de Russische president Boris Jeltsin veel verwijten, maar niet dat hij niet aan het recht van de Russen denkt om feest te vieren. Gedurende zijn nu zeven jaar durende presi dentschap heeft de Kremlinleider maar liefst 43 nieuwe feest- en gedenkdagen ingevoerd. Het totaal aantal is daar mee op 74 gekomen. De laatste nieuwe is de 30ste april, door Jeltsin uitgeroe pen tot de Dag van de Brandweerlieden. De koene vuurbe- strijders hadden ontdekt dat het op die dag 350 jaar geleden was dat tsaar Aleksej Michalovits een decreet had onderte kend waarin de oprichting van het eerste 'brandbestrijdings- corps' werd bepaald. De spuitgasten wendden zich met dit nieuws tot het Kremlin en Jeltsin had er geen enkel bezwaar tegen de 30ste april tot hun feestdag te verklaren. In Sovjettijden had het land 31 feest- en gedenkdagen, de meeste gewijd aan historische data uit de militaire geschie denis van Rusland en de voormalige Sovjet-Unie. Enkele heikele feestdagen, zoals de Dag van de Oktoberrevolutie, hebben van Jeltsin een andere naam gekregen, maar het overgrote deel van de bevolking hanteert gewoon de oude. De meeste nieuwe feestdagen, die overigens niet automa tisch een vrije dag betekenen, zijn gewijd aan bepaalde be roeps- en bevolkingsgroepen. De 12de januari is bijvoor beeld de Dag van het Bureau van de Openbare Aanklager; op 28 mei mogen de grensbewakers feestvieren, 27 juni zijn de jongeren aan de beurt, 1 oktober is de Dag van de Bejaar den. Op 25 oktober vieren de beroepschauffeurs en de weg werkers feest, 17 december de rakettroepen en drie dagen later de mannen en vrouwen van de geheime dienst en zo gaat het lijstje nog wel even door. Maar leltsin heeft nog 291 naamloze dagen en dus hoeven de bankiers, zakenlieden, effectenhandelaars en andere nieuwe beroepsgroepen niet te wanhopen. r. inden ambtenaren en werknemers van staatsbe- n in Suriname hebben hun salaris over april te laat igen. Oorzaak: het bureau dat is belast met het b aien van de loonstroken had een gebrek aan com- i japier. De leverancier weigerde nog langer volgens ,7 g geleden overeengekomen prijs, die door de infla- is achterhaald, te leveren. Een typerend voorbeeld Jde voormalige Nederlandse kolonie, waar niets '5' goed lijkt te gaan. Buitenlandse multinationals lo- 5 illend weg door het slechte investeringsklimaat, dure bruggen worden gebouwd terwijl de overheid ens in staat is om de gezondheidszorg en het on- js in stand te houden. Regeringspartijen hebben druk met interne ruzies om zich werkelijk druk te 1 over de problemen in het land. De ondergang )9cfet volgens de Wereldbank in potentie zeventiende land ter wereld, lijkt slechts een kwestie van tijd. den in 1996 had beloofd, is vol gens de geënquêteerden nog heel ver weg. Het staatshoofd kondigde onlangs een nieuw beleid aan met de sleutelwoor den 'pragmatisme' en 'realiteit' als rode draad. Slechts negen procent van de Surinamers ge looft dat dit het land echt in de vaart der volkeren zal opstoten. Een jaar geleden beloofde de president ook al een nieuw be leid te zullen gaan voeren, waarvan uiteindelijk "niets is te recht gekomen.. De ontevredenheid over de regering en het gevoerde beleid valt in alle lagen van de bevol king te bespeuren. Vooral staatsbedrijven worden gecon fronteerd met arbeidsonrust omdat medewerkers met hun salaris niet kunnen uitkomen. Staken doen ze officieel niet, maar men gaat in beraad. Het effect is hetzelfde, want gewerkt wordt er niet meer. Ambtena ren, onderwijskrachten, zieken huis-, gevangenis- en zieken - fondspersoneel: allemaal dra gen ze van tijd tot tijd bij aan de arbeidsonrust. Ondernemers die afhankelijk zijn van betalin gen door de overheid gooien er ook regelmatig het bijltje bij neer, zoals medici en de ver voerders van schoolkinderen. De problemen waarmee de regering kampt nopen Wijden- bosch om een voorzichtige knieval richting het door hem verguisde Nederland te maken. Volgens insiders moeten het ontslag van ex-dictator Desi Bouterse als Adviseur van Staat en het bezoek vorige week vrij; dag van vice-president Radha- kishun en de minister van bui tenlandse zaken Errol Snijders Jka|alt eerder 2000? De Suri- bevolking of de koers Surinaamse gulden ten van de dollar? Begin toen de dollar nog op iófiden stond, was dit nog lisch grapje zonder al te ;X iliteitsgehalte. Maar met -1 dige stand van zaken, de verhouding bijna 1 is, lijkt de sombere ge- werkelijkheid te worden f2 ollar nog voor de eeuw- de ig de onwaarschijnlijk 2000-grens te gaan ha- irinaamse gulden is vol- p hol geslagen. Terwijl lobardhan, de minister -4anciën, vrijwel wekelijks at er nu echt maatrege- genomen om de vrije halt toe te roepen, zijn q keiiers iedere dag druk hun prijzen aan te pas- 8i npele basisgoederen zo- h, od, melk en rijst begin- ei or de doorsnee Surina- ibetaalbaar te worden, liummultinational Sural- haar smelterijen omdat tie niet meer rendabel diezelfde reden ver- A de British American To- jgJCompany haar produc- Siteiten naar Trinidad, ■ierhonderd mensen ver- Jiierdoor hun baan. :ns een recente opinie- ziet het merendeel van naamse bevolking voor iet gebeuren dat er enige ring in de economische komt. De gouden toe die president Wijden- het volk bij zijn aantre- Paramaribo, een stad in verval. De economische situatie in Suriname heeft een dieptepunt bereikt. tijdens de receptie ter gelegen heid van Koninginnedag bij de Nederlandse ambassadeur in dat licht worden gezien. Een vriendelijker houding zou de deur naar Den Haag, en dus naar de nog honderden miljoe nen guldens aan Verdragsmid delen die daar liggen, weer voorzichtig open moeten zet ten, zo werd in Paramaribo ver ondersteld. De keiharde uitspraken van minister Herfkens, het weekein de daarop, dat er geen cent be lastinggeld gaat naar de corrup te regering in Suriname, is daarom keihard aangekomen in de vroegere kolonie. Maar die Haagse opstelling kwam, af gaande op de woorden van Ivan Graanoogst, rechterhand van Bouterse en directeur van het Kabinet van de president, ook niet geheel als een verras sing. 'Van Nederland kun je al les verwachten'. Suriname is voorlopig dus af hankelijk van andere landen en instanties om uit het slop te ge raken. Leningen bij buitenland se financieringsfondsen wor den aan de lopende band afge sloten, zonder dat duidelijk is dat men in de toekomst in staat is deze af te lossen. Vorige week werd nog bekend dat China in de komende drie jaar het totaal verwaarloosde wegennet van Paramaribo opnieuw zal asfal teren, maar onder welke voor waarden dat gebeurt en hoeveel het kost weet niemand. De malaise vertaalt zich in het aantal aanvragen voor een visum of verblijfsvergunning voor Nederland, dat in de laat ste drie jaar een fikse stijgende lijn vertoont. De kosten van le vensonderhoud zijn de pan uit gerezen en velen zien een bete re toekomst voor zichzelf in het voormalige moederland. ,,Ik word er doodziek van om iede re dag in de winkel te moeten constateren dat alles weer duurder is geworden", zegt een van de aanvragers bij het con sulaat. „Alleen al aan brood voor mijn gezin ben ik iedere maand een kwart van mijn sa laris kwijt." De enige eer die voor Wijden- bosch lijkt te zijn weggelegd in de twee jaar die zijn regering nog rest is vermoedelijk het doorknippen van twee lintjes bij de ingebruikneming van de bruggen over de Suriname- en Coppenamerivier. Een project foto GPD pfter df knect dat voor ruim tweehonderd miljoen gulden door Ballast Ne- dam wordt uitgevoerd, maar dat door veel Surinamers fel wordt bekritiseerd. „Tegen de tijd dat die klaar zijn, is bijna niemand in Suriname meer in staat om auto te rijden: of om dat ze het niet kunnen betalen of omdat ze dood zijn gegaan van de honger", zegt de visum aanvrager sceptisch. :LPAUL KOOPMAN SPONDENT Ihabert, minister van de else gewestregering, be- goede herinneringen aan tezoek aan Sarajevo, kort de NAVO daar de orde tersteld. „Kijk naar ons", e zijn boodschap in de t geschoten Bosnische Istad. Brussel is net als evo een multi-culturele Vlamingen, Walen en mi- en komen er elkaar bij de t of 'boulanger' tegen en soms net of ze elkaar niet ian. Maar ze slaan de an- hersens niet in. Het Bel- Model als voorbeeld voor tlkan. Het was voor de ge- tatiseerde inwoners van ?vo misschien wat verge- Maar Chabert had zijn ;escoord: de evenwichts- ing van België verdient ~ng- deze zelfgenoegzaam- is inmiddels niet veel te merken. Nu Kosovo in staat, is de reactie van 'lgische politieke en be- lijke elite een slagje an- dan destijds. Over de ei- staatkundige troeven zedig gezwegen. Veeleer En de gevaren van het >che bestel zelf in de verf Wat er in Kosovo ge- kan hier ook, luidt de dagen de waarschu- de NAVO de eerste 'pn op Servische doelen 'len, zijn Belgen vooral ne: veel met zichzelf bezig. Politici en commentatoren kijken op vallend vaak vanuit Kosovaars perspectief naar het eigen land. Wat zegt Kosovo over de ver houdingen hier, is een terugke rende vraag. Kan die etnische waanzin ook in België toe slaan? Zelfbeeld Als gevolg van de 'Kosovo-cri- sis', begint België ook zijn zelf beeld op buitenlands-politiek terrein bij te stellen. Schroom en terughoudendheid ken merkten het optreden in de wereld, nadat Belgische blauw helmen 'de aftocht bliezen uit Rwanda en de regering te Brus sel de overige VN-lidstaten aanspoorde hetzelfde te doen. De moord op tien Belgische para's, het vertrek van de blauwhelmen en de daarop volgende vrijwel ongehinderde slachtpartij onder honderddui zenden Tutsi's, legden een lo den last op elk Belgisch inter- ventionisme. En dat bleef niet zonder gevolgen. Toen de oor log tegen Saddam Hoessein werd ontketend, maakten Bel gische fregatten in de Perzische Golf rechtsomkeert in plaats van op te stomen. België bleef ook in de coulissen tijdens de omwentelingen in Zaïre/Kon go* Maar Kosovo is een omme keer. Inmiddels doen Belgische F16's mee aan offensieve acties tegen Servische doelen, zonder dat dit in Vlaanderen en Wallo nië grote protesten geeft. Een door tachtig organisaties ge steunde 'vredesmars' in Brus sel bracht bij prachtig weer nog geen zevenduizend mensen op de been. Vierenzestig procent van de bevolking steunt de bombardementen op Joegosla vische doelen, als methode voor het stoppen van de etni sche zuiveringen, zo peilde de Franstalige krant Le Soir. Zelfs met de inzet van grondtroepen zou een kleine meerderheid van de ondervraagden instem men. Ook de binnenlandse poli tiek wordt vanwege Kosovo door een andere bril bekeken. Alsof iemand in een donkere kamer plotseling het licht aan knipte, zo was het effect van een interview op de Vlaamse televisie met een Servische boer in Montenegro. Een ont wikkelingswerkster vroeg de man of hij ook bereid was Kos- ovaarse vluchtelingen voedsel te geven „Nee, ik help mijn ei gen volk eerst", luidde zijn ant woord. Die argeloze uitspraak is sindsdien veel geciteerd in België. Hij verwijst namelijk rechtstreeks naar de verkie zingsretoriek van het Vlaams Blok. Met de leus 'Eigen Volk Eerst', afgewisseld met de kreet 'Grote Kuis', wist het Blok in 1995 ruim twaalf procent van de stemmen in Vlaanderen te halen. Nu nieuwe verkiezingen voor de deur staan, is de vrees groot dat het Blok dat succes nog gaat overtreffen. Volgens een recente peiling van het ge- Mensen demonstreren in Brussel tegen de NAVO-aanval op Kosovo. De oorlog in Joegoslavië maakt de Belgen pijnlijk bewust van de situatie in hun eigen land. foto reuters benoit doppacne zaghebbende weekblad Knack is het Blok op 13 juni zelfs goed voor 19,3 procent van de stem men, waarmee de partij na de CVP van Dehaene de grootste in Vlaanderen zou worden. De enquête is door deskundigen zwaar bekritiseerd, maar voor al de Socialistische Partij - tra ditioneel wingewest voor het Blok - heeft de schrik behoor lijk in de benen. De Dag van de Arbeid stond vorige week zaterdag in Vlaan deren dan ook grotendeels in het teken van het gevaar op de Balkan, en de electorale drei ging in eigen land. „Vandaag wordt in Kosovo een volk ver dreven, verjaagd en verkracht door een ander volk Als we op 13 juni zouden toegeven aan dat nationalisme, zal het drama van de Kosovaarse oor log ook ons treffen", voorspel de de sociaal-democratische vice-premier Luc van den Bos sche in Gent. SP-voorzitter Fred Erdman zei dat de slogan 'Eigen Volk Eerst' „...leidt tot wat wij vandaag in Kosovo kunnen vaststellen." Brandhaard Wordt Vlaanderen de volgende etnische brandhaard van Euro pa, aangevuurd door Vlaams nationalisme en migranten- haat? Volgens de oud-hoofdre dacteur van de krant De Stan daard, Manu Ruys, maken po litici die de Servische dictator Milosevic en het Vlaams Blok in één adem noemen vooral zichzelf belachelijk. „Het is overdreven te zeggen dat zetel winst voor het Vlaams Blok van Vlaanderen een tweede Kosovo zou maken", nuanceert hij. Het Vlaams Blok zelf vindt elke vergelijking met Milosevic ui teraard volkomen misplaatst. „Wij steunen de politiek van etnische zuiveringen niet", al dus voorzitter Frank Vanhecke „Wij pleiten alleen voor he recht om baas te blijven in ei gen land." Wel is inmiddels zonneklaar dat de oorlog in Kosovo niet al leen de aarde daar verbrandt hij beïnvloedt ook het politieke landschap in België, zo'n twee duizend kilometer verderop Elke bom op Belgrado moet ook een bom zijn op het Blok. luidt de boodschap van de SP tijdens de komende campagne. Tegen deze achtergrond nam het kabinet-Dehaene op één van zijn laatste vergaderdagen voor het reces een opmerkelijk besluit. De regering stak een stokje voor een nieuwe ronde van staatshervormingen, in de Belgische politieke geschiede nis altijd een bron van span ning tussen Vlamingen en Wa len. Alle grondwetsartikelen die van belang zijn voor een her schikking van het machtseven wicht tussen Wallonië en Vlaanderen, werden via een technische ingreep in beton gegoten. Vlaamse politici rea geerden ontgoocheld, omdat daardoor het doel van een zelf standiger Vlaanderen moeilij ker is te realiseren. Waalse po litici waren opgelucht. „Wij willen twistpunten voorko men", luidde de laconieke mo tivering van Dehaene. Dat is ir tijden van oorlog geen onzin nig argument.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1999 | | pagina 9