Dit seizoen klopt het allemaal bij WSB
Ook atletiekouders zien soms sterretjes
UIT DE
DEKKING
Sport
Klassement topscorers '98-'9|
met jongens
als Hendrik
van Beelen
en Dirk Kuyt,
die nu bij
Utrecht zit
ten.
Dieptepunt:
Vorig jaar
speelde ik bij
Quick Boys
voor het eerst bij de seniorens
electie en in de voorbereiding
ging het heel goed, toen scoor
de ik ook een paar keer. Maar
daarna raakte ik licht gebles
seerd en toen ik hersteld was,
had iemand anders die plaats
al ingenomen. Anders had ik
daar misschien nog gespeeld.
Leukste tegenstander: In ja
nuari speelden we tegen FC
Utrecht, dat het hele eerste elf
tal had opgesteld. Dan speel je
tegen jongens als Michael Mols
en John de Jong. Een hele bele
venis.
Vervelendste tegenstander:
De derby Quick Boys - Katwijk
vond ik nooit leuk voetballen.
De sfeer en de ambiance zijn
geweldig, maar door de felheid
van de ploegen viel er voetbal
lend geen eer te behalen. Zeker
als spits krijg je veel te incasse
ren.
Favoriete club: Feyenoord.
Zondag heb ik maar niet geke
ken. Zonde van zo'n mooi sei
zoen, dat ze toch weer niet van
Ajax gewonnen hebben.
Favoriete voetballen Edgar
Davids. Misschien raar, voor
een Feyenoordfan, maar de
combinatie van techniek en
een gigantische inzet waardeer
ik enorm. Dat zie je niet vaak
bij zulke goe
de voetballers,
die gedreven
heid en werk
lust.
Respect voon
Jongens die in
dienst van het
elftal spelen
en kilometers
afleggen,
maar nooit de aandacht krij
gen die je wel krijgt als je toe
vallig scoort.
Hekel aan: Woordjes leren. Ik
heb nog steeds mijn Spaans
niet gehaald. Daar moet je aan
gaan zitten en stampen. Ik
vind het prettiger om iets te le
zen en dan te begrijpen, meer
op gevoel leren, zogezegd.
Politiek: Dat zegt me de laatste
tijd niet zoveel. Ik kon Bolke-
stein altijd wel waarderen, die
wist wat hij zei en kwam ook
goed over.
Mooiste plekje in Voorscho
ten: Is er één? Ik zou het niet
weten. Ik kom veel vaker in
Leiden, dat is altijd al zo ge
weest.
Kampioen in de tweede klas
se: Kranenburg of WSB. Ik
hoop WSB. Kranenburg be
staat uit allemaal bij elkaar ge
kochte jongens, die betere
voetballers zijn dan alle ande
ren in onze klasse, maar geen
ploeg vormen. Dan gun ik het
een écht team meer, met een
groot aantal 'eigen' spelers.
Degradant in de tweede klas
se: VIOS - absoluut de slecht
ste - en SJC zijn al gedegra
deerd, maar wie de derde
wordt, weet ik niet. DSO is niet
zo best en DWO speelde ook
VRIJDAG 7 MEI 1999
Naam: Maurice Fransen.
Geboren: 5 januari 1979 te:
Leidschendam.
Woonplaats: Voorschoten.
Clubs: Roodenburg, Quick
Boys en nu voor het eerste sei
zoen Blauw Zwart.
Broers/zussen: Een zusje,
Wendy, van 18.
Opleiding: Derdejaars Com
merciële Economie aan de
Haagse Hogeschool.
Partner: Naomi, sinds drie
jaar.
Lengte: 1.86.
Gewicht: 90 kg.
Positie: Spits. Dit seizoen heb
ik er al 14 gemaakt. Het is mijn
eerste jaar hier in het eerste, ik
ben er best tevreden mee.
Links/rechtsbenig: Rechtsbe-
nig.
Sterke punt: Lichaamskracht.
Ik ben vrij sterk in de duels.
Zwakke punt: Mijn linkerbeen
moet nog een stuk beter. Daar
train ik bewust op, door vaker
met links te schieten. Het is al
een stuk vooruitgegaan.
Trainers: Eerst mijn vader,
daarna Cees Montagne, Arie
van Duyn en Cees Tempelaar
bij Quick Boys en nu Jan de
Jong.
Beste trainer: Arie van Duyn.
Met hem werden we bij Quick
Boys met de Al kampioen in
de tweede divisie. Hij was tac
tisch heel sterk: wat hij be
dacht, kwam meestal ook uit.
Hoogtepunt: Dat kampioen
schap met Quick Boys, twee
jaar geleden. Op het eind had
den we 14 punten voorsprong,
dat was de laatste vijftien jaar
niet voorgekomen. Het was
ook een heel sterke lichting
niet goed. Ik weet alleen niet of
die nog wel kunnen degrade
ren.
Blauw Zwart - Kranenburg
van aanstaande zondag: Het
zal wel een mooie wedstrijd
worden, met veel publiek. Dat
motiveert een voetballer na
tuurlijk. Wij winnen met 2-1,
dat moet wel, als we nog een
periode willen pakken. Maar
«dat hangt ook af van de wed
strijd tussen RKAW, dat hoog
staat in de periode, en Docos,
dat nu vierde staat op de rang
lijst. Hoe dan ook, wij moeten
sowieso winnen.
Toekomst persoonlijk: Ik wil
Êjraag in de hoofdklasse op za-
t erdag gaan spelen, daar heb ik
Ibij Quick Boys al aan geroken.
Dat moet wel gaan lukken ook,
t egen de tijd dat ik 24 ben. Ik
h eb absoluut het gevoel dat ik
h et aan kan. Hoger dan de
hoofdklasse? Nee, als ik een
leuke baan kan krijgen na mijn
studie, biedt dat toch meer ze
kerheid. Dan kan voetbal ge
woon een hobby blijven. En ik
ben al aan de oude kant voor
zo'n avontuur, meer dan een
kheine eerstedivisionist zou ik
w aarschijnlijk toch niet berei
ken.
To ekomst club: Blauw Zwart is
een leuke, gemoedelijke club.
Die streeft ook niet naar het
bereiken van de hoofdklasse.
Af en toe eens een jaar in de
eerste klasse zou kunnen, maar
de toekomst ligt toch op dit ni
veau.
TEKST ANTON DIEDRICH
FOTO TACO VAN DER EB
Robèr Marijnen vindt het wel weer tijd voor een titel
WSB maakt het beste seizoen sinds jaren door. De
Noordwijkerhouters bereikten eergisteren de finale van
de LD-Cup en zitten in de halve finale van de Amstel
Cup. Die successen vallen echter in het niet bij de prijs,
die de wedstrijd van overmorgen tegen ONA kan opleve
ren. Bij winst op de Gouwenaars, en puntenverlies van
concurrent Kranenburg, zijn de mannen van Ruud de
Groot kampioen van de tweede klasse. Linkerspits Robèr
Marijnen vindt het wel weer tijd worden voor een titel.
„De club zit al jaren op een hoger niveau, alleen de spe
lers hebben wat vertraging opgelopen."
NOORDWUKERHOUT
GERARD BAAS
„Dit seizoen klopt het allemaal.
We hebben maar twee slechte
wedstrijden gespeeld, terwijl
dat er in voorgaande jaren veel
meer waren. Meestal kwamen
we rond de winterstop in een
dippie terecht." Dat WSB deze
keer geen terugval heeft be
leefd, komt volgens Marijnen
door de invloed van Ruud de
Groot. De 29-jarige Noordwij-
kerhouter heeft moeite om pre
cies aan te geven wat De Groot
heeft veranderd. „Hij heeft de
organisatie in het elftal verbe
terd, wat accenten gelegd",
perst Marijnen er na enige tijd
uit. Na nog een denkpauze
komt hij met meer op de prop
pen. „Paul van der Zwaan heeft
ons vijf jaar lang getraind en na
zo'n lange tijd werkt het verfris
send om een nieuw gezicht te
zien. Zoiets besef je pas als er
een nieuwe trainer is, want van
mij had Paul nog wel even kun
nen blijven. Ruud is erg inspire
rend. Je merkt dat hij langer in
het trainersvak zit dan Paul. Als
Ruud bijvoorbeeld de afspraken
bij corners en vrije trappen
voor de tegenstander door
neemt, krijgen we echt het ge
voel dat er bij ons geen bal in
kan."
Net op dat moment komt De
Groot even informeren wat er
allemaal besproken wordt. On
gevraagd geeft hij zijn mening
over Marijnen. „Hij is de beste
linkerspits van de regio. Schrijf
dat maar op, want ik meen het.
Het is echt doodzonde dat hij
zo sukkelt met zijn knie", zegt
de Leidse oefen meester, terwijl
hij bezorgd kijkt naar de manier
waarop Marijnen zijn ene been
over de ander legt. „Joh, pas op,
je kan beter andersom zitten.
Zo belast je je knie."
De rechterknie van Marijnen
speelt hem al een jaar of zes
parten. Een kijkoperatie leerde
dat meer dan de helft van de
kruisband was ingescheurd en
dat er schade was aan twee me
niscussen. „Ik ben sindsdien
niet meer de oude. Mijn hele
coördinatie is weg en ik kan ook
niet meer op mijn hurken zit
ten. Ik ben al een keer of vijf
door mijn knie gegaan en iede
re keer doet dat vreselijk veel
pijn. Het voelt alsof mijn bo
venbeen over mijn onderbeen
schuift. De voetballer die ik
was, ben ik dus niet meer. En
dat voor iemand die nooit ge
blesseerd was..."
De lichamelijke problemen
zijn er debet aan dat Marijnen -
die vanaf de F-junioren bij de
paarsgelen voetbalt - niet meer
zeker is van een basisplaats in
WSB 1, maar hij kan er mee le
ven. „Natuurlijk is het mooier
als je speelt en je moet even
Robèr Marijnen: „De club zit al jaren op een hoger niveau, alleen de spelers hebben wat vertraging opgelopen." foto marklamers
slikken als je ernaast staat,
maar de ploeg komt op de eer
ste plaats. Ik ben altijd wel een
makkelijke jongen voor een
trainer geweest. Ruud vindt dat
ook, anders zou hij mij niet de
ideale schoonzoon noemen."
In Marijnens fitte jaren werd
hij geregeld door hoger spelen
de clubs gevraagd. Hij is af en
toe wel tot twijfelen gebracht,
maar toch heeft hij er geen spijt
van dat het nooit tot een over
gang kwam. Het gras was altijd
het groenst in zijn eigen dorp,
het 'mooiste dorp van de we
reld'. Gevraagd naar de aan
trekkingskracht van Noordwij-
kerhout, valt Marijnen weer stil,
want hoe verklaar je datgene
wat je hele leven vanzelfspre
kend is geweest. „Het is de
combinatie van alles, de schap
pelijkheid van de Noordwijker-
houter, iedereen kent elkaar, ie
dereen is ook betrokken bij
WSB en we hebben dus altijd
veel publiek. WSB is een heel
aardige tegenhanger voor de
zaterdaghoofdklassers.
„We doen het trouwens altijd
erg goed tegen clubs die hoger
voetballen. We hebben van FC
Lisse gewonnen, van UVS en
ook tegen Quick Boys waren we
zeker niet de mindere. Zondag
is een wedstrijd van een hele
andere orde. ONA moeten we
kunnen verslaan, want in deze
fase voelen we ons ijzersterk.
Het aantal punten dat we heb
ben gehaald, is in elke afdeling
genoeg voor de eerste plaats,
alleen staan wij tweede. Kra
nenburg staat eerste en moet
tegen Blauw Zwart, dat moet
winnen voor de periodetitel.
Wij hebben het niet in eigen
hand en dat is het enige jam-
mere. Stel dat we het overmor
gen niet redden, dan promove
ren we via de nacompetitie. Ik
zei je al, we zijn met een gewel
dige serie bezig en ik zie geen
ploeg die ons daarin kan onder
breken."
De atletiekwereld van Rinus Hemelop
Hé Scheids!! Is een rubriek
over arbiters. In de vijftiende
aflevering scheidsrechter/wed
strijdleider Rinus Hemelop uit
Leiderdorp, over de gemoede
lijkheid van de atletiekwereld.
LEIDERDORP ANTON DIEDRICH
Hij is erin gerold toen zijn dochter Daphne aan wed
strijden deelnam en hij is er nooit meer mee gestopt.
Ook al hield dochterlief het vijftien jaar geleden voor
gezien, Rinus Hemelop blijft betrokken bij de aüetiek.
„Als je het niet meer leuk vindt, moet je ermee ophou
den. Dat zie ik voorlopig niet gebeuren", glimlacht de
inmiddels 56-jarige wedstrijdleider.
Bij elke wedstrijd waar Hemelop en zijn vrouw Ria
hun telg naartoe brachten, ontbrak het aan scheids
rechters. Voor ze het wisten, werden ze ingeschakeld
om te helpen. Vanaf daar was het een kleine stap naar
een jurycursus, die beiden met goed gevolg doorlie
pen. En nog steeds vergezelt Ria haar man naar de
wedstrijden, die inmiddels het regionale niveau ruim
ontstijgen. Via de gewestelijke atletiek is Hemelop be
land op het nationale niveau.
„Ik word regelmatig beoordeeld als scheidsrechter,
ieder jaar moet je opnieuw toestemming krijgen om bij
de grotere wedstrijden te mogen officiëren", vertelt
Hemelop, die al achttien jaar bijna ieder weekeinde in
actie komt, soms als scheidsrechter, soms als wed
strijdleider. „Het is allebei leuk. en de afwisseling is wel
goed. Als scheidsrechter bij een onderdeel sta je onder
minder druk, de wedstrijdleider moet zorgen dat alles
geregeld is. En dat moet gebeuren voordat de wedstrijd
begint, het organiseren van de juiste speren, de juiste
kogels, al het materiaal, maar ook de juryleden enzo
voort. Een scheidsrechter is meer technisch bezig, die
houdt in de gaten of zijn onderdeel volgens de regels
verloopt."
Negen jaar lang was Hemelop voetbalscheidsrechter
in Rotterdam, maar na een lichte knieblessure is hij af
gehaakt. „Wij verhuisden naar Leiderdorp en toen ik
me weer aanmeldde, zei de bond: 'Kom maar terug als
je weer kunt lopen'. Dat vond ik niet erg netjes van ze,
ik heb het dan ook niet meer gedaan." Parallellen tus
sen voetbal en atletiek ziet hij wel. al liggen ze niet voor
de hand. „Atletiek is individueel, je moet zelf hard ge
noeg lopen of ver genoeg gooien, anders kom je er
niet. Je kunt een gebrek aan kwaliteit niet verbergen,
terwijl je bij voetbal meer met je tegenstanders wed
ijvert. Maar de grote overeenkomst is het gedrag van de
ouders. Bij de atletiek-jeugdwedstrijden zitten ze langs
de kant tegen de scheidsrechter te roepen: 'Ik heb een
hele andere tijd', of: 'Zag je dat dan niet?'. Zoals er
voetbalouders zijn, die hun zoontje op zijn negende in
het Nederlands elftal willen hebben, zijn er bij atletiek
ouders die vinden dat hun kind rijp is voor de Olympi
sche Spelen. Helaas zijn er kinderen die daarom met
de sport ophouden. Maar als ze gaan tennissen, zitten
diezelfde ouders weer langs de kant..."
Hemelop laat daardoor zijn plezier niet bederven.
Hij kent de atletiekwereld intussen als een gezellige
wereld. Atleten die hij achttien jaar geleden als klein
jongetje zag langsrennen, komen nu met een kinder
wagen de baan op. „Dat is ook de sfeer van de wed
strijden. Als er al problemen zijn, als er - meestal onop
zettelijk - bij een loopwedstrijd gehinderd wordt, dan
lossen we dat in gemoedeli jkheid op. Het helpt bij zo'n
wedstrijd, dat je er op de motor, zoals bij de City-Pier-
City laatst, of in de auto vlaik achter zit. Ze weten dat je
het ziet, dus gebeurt er niets. Verruwing in de atletiek?
Daar kan haast geen sprake van zijn", legt Hemelop
uit. En met een grijns: „Eeri kwade blik komt wel eens
voor, maar als ze het er niet mee eens zijn, zeggen ze
het wel. En dat gebeurt niet vaak."
Het onderdeel van het jureren waar de Leiderdorper
de laatste tijd het meeste plezier uit put, is de electro-
nische tijdswaarneming. Trots tovert hij de finishfoto's
op zijn computerscherm van de Ter Specke Bokaal, die
vorig weekeinde is gehouden. Met de muis richt hij op
de atleet in baan zes, op het scherm verschijnt diens
tijd. „Handig hè? Dit installeer ik dan voor de wedstrijd
en dat komt automatisch op tie harde schijf."
Hemelop, die ook fervent z endamateur is, krijgt over
drie maanden meer tijd voor ;zijn hobby's. „Ik zat laatst
weer eens op zolder, bij de zender, en iemand verbaas
de zich erover dat ik nog bt?stond", lacht Hemelop.
„Mijn vrije tijd besteed ik toch voornamelijk op de atle
tiekbaan."
Aan de muur in de gang h angen schildjes van alle
onderzeeboten waarop hij gevaren heeft. Hemelop
staat even stil. „Scheidsrechte r zijn is leuk, als amateur
aan een radiootje zitten is leuk" - een nostalgische
glimlach trekt over zijn gelaal - „maar varen op een
onderzeeër, dat is het mooiste '.vat er is."
Leidsch Dagblad
Doelpuntenmaker van de week: Doelp.
Peter Zaalberg (VCL) 07
ij Alex Barendse (RCL) 02 27 27,
2) Peter Zaalberg (VCL) 07 33 25,
3j) Barry Dubbeldeman (V'schoten) 02 24 24j
4) Ben Kottenhagen (Meerburg) 00 27 20,
5) Michel Turk (Meerburg) 00 26 19,fc-pr
dor
6) PeterZirkzee (RCL) 00 19 19,
Dariel Dubos (Teylingen) 00 24 18,
Mark Ens (WSB) +01 18
Sander de Wolf (ASC) 04 24
10) Marcel de Bruin (Leiden) +00 17 17,0?
Jar
nhR'
Dariël Dubos (Teylingen) heeft de maandprijs van de topscorersc
titie gewonnen. Uit handen van een medewerker van Sporthuis
Bergers neemt hij een paar voetbalschoenen in ontvangst. Dubos|(
scoorde in april liefst 13 doelpunten. Peter Zaalberg (VCL) en San
de Wolf (ASC) kwamen tot 8 doelpunten. foto taco vatfi'
iln
Wout Bergers stelt voor de
topscorer van de week een
shirt beschikbaar. De winnaar
kan deze prijs ophalen bij een
van de vestigingen van Wout
Bergers Sport na ontvangst
van de waardebon. De topsco
rer van de maand ontvangt
een paar voetbalschoenen.
Voor de drie topschutters van
het seizoen 1998/'99 zijn aan
trekkelijke prijzenpakketten
beschikbaar gesteld. De coör
dinatie van het topscorers
klassement is in handen van
Wim van Duivenbode.
matie dagelijks tussen
en 14.00 uur, tel. 071-535
Leidenacirs spelen om titel
Roodenburg moet tegen OI
het koppie erbij houden
01
Sommige atletiekouders denken dat hun kind rijp is voor de Olyfff
sche Spelen, weet scheidsrechter Hemelop. foto lofk zuyd4
De champagne staat volgens
Roodenburg-voorzitter Ron van
Poelgeest al 'een klein beetje
koud te worden' en de bloemen
zijn al besteld. De Leidenaars
spelen zondag in Den Haag te
gen ODB om het kampioen
schap in de vierde klasse. Een
overwinning in het hol van de
leeuw brengt de titel. Bij een
gelijkspel vieren de Hagenaars
feest. „Dan geven we hun onze
bloemen", zegt Van Poelgeest,
die niet gerust is op een goede
afloop. De thuiswedstrijd tegen
ODB eindigde immers in een
grote vechtpartij en met de be
langen die overmorgen op het
spel staan, zijn de spanningen
er niet op afgenomen. „Ik denk
dat ik de hele wedstrijd
spanning zal staan. Dal
dan meer met het
ren dan met het sportii burg,
maken. Ik hoop maar
spelers en supporters
pie erbij houden."
Het toptreffen wordt
door een Haagse
ter, maar dat zit
Poelgeest wel snor:
gerenommeerd iemand|yBe
speciaal voor deze
aangesteld. Dat heeft mjjek'
rustgesteld."
Roodenburg vertrekt
bussen naar Den Haag.
porters zijn welkom",
Van Poelgeest, „we
half een weg en
Roodenburg een
toedraagt, mag mee
