Kritiek op inenten kinderen Gezondheid De dokter als medicijn Onderzoek voedselallergie MAANDAG 3 MEI 1999 iG 30 REDACTIE. MARGOT KLOMPMAKER EN SASKIA STOELINGA 02l „Wat is er technisch toch veel mogelijk in het ziekenhuis", zegt meneer van Duin met ontzag. „Mijn broer is afgelopen weekend overleden, hij leed al een aantal jaren aan longemfyseem. De huis arts gaf er geen cent meer voor. Uitgerekte longen. Huib had veel gerookt, en bovendien altijd in slecht geventileerde ruimten ge werkt. Hij werkte al sinds zijn veertiende. Er was veel stof in de werkplaats. Bankwerker was hij. Altijd goed geluimd, maar hij heeft zijn pensioen niet gehaald. Was al met 58 jaar in de WAO. Gelukkig kon hij zich goed schikken. Dus genoot hij samen met zijn vrouw van de uurtjes die hij had." „Toen het steeds moeilijker ging, schreef de longarts hem puffers voor, en later had hij ook zuurstof. Hij kon niet meer zonder, ook 's nachts sliep hij er mee. Het maakte het weer draaglijk, zonder lucht voel je je opgesloten in je eigen lijf. Maar toen kreeg hij vocht in zijn benen. Die werden steeds dikker. Plaspillen hielpen niet goed meer. Dus werd hij weer opgenomen in het ziekenhuis, een laatste poging om te kijken wat ze voor hem konden doen. Toen de dokters vorige week weer bifzijn bed stonden, zei hij plotseling: U staat nu al die keren over mij te praten met elkaar, wanneer praat u nou eindelijk eens met mij?" „Het werd even stil, die dokters waren er kennelijk even verlegen van. Toen een dokter het woord tot hem richtte, werd al snel dui delijk dat ze zelf kennelijk oók niet meer wisten wat ze voor hem moesten doen. Uit behandeld heette hel. Hij ging naar huis en heeft nog een goed weekend gehad. Achteraf ben ik blij dat hij in zijn eigen bed is overleden." Terwijl meneer van Duin dit allemaal vertelt, realiseer ik me dat ik tegenwoordig patiënten dikwijls zo hoor praten over de techniek van het ziekenhuis en de onmacht van de behandelende artsen. Vooral in situaties waar ziekte het lichaam insluipt, staat de be handelende medicus voor een moeilijke opgave: steunen en bege leiden, waar niet meer te genezen valt. Voor een goede begeleiding is een vaste arts nodig, die als het ware de spil is waar alle onder zoeken en verwijzingen om draaien. Die dokter is de poortwachter in het ziekenhuis, zoals de huisarts de poortwachter buiten het ziekenhuis is. Zo'n vaste arts zou er voor kunnen zorgen dat de patiënt niet ver dwaalt in de techniek, geen nodeloze onderzoeken ondergaat, een goede uitleg krijgt als er een uitslag van een onderzoek binnen komt, en dat de patiënt zelf kan aangeven welke behandelingen hij of zij nog wil ondergaan als er geen genezing meer mogelijk is. Dat vergt investering in de communicatie tussen arts en patiënt. I loewel het de patiënt zeer ten goede komt als de dokter daarin in vesteert, wordt er niet altijd toe besloten. Geen tijd is een veel ge hoord excuus. Toch kan iedereen diep in het hart beseffen dat een zorgvuldig plan, dat goed doorgepraat wordt, veel onnodige on derzoeken, en dus geld, zal besparen. Natuurlijk hangt veel af van de persoon van de dokter. En van de mensen die hem of haar om ringen met administratieve of andere ondersteuning. Op een polikliniek oncologie bij voorbeeld, waar kankerpatiënten voor hun behandeling komen, verlangen patiënten intens naar één aanspreekpunt. Steeds weer opnieuw je verhaal moeten ver tellen, is voor de meesten een bijna niet op te brengen opgave. Het vertrouwde gezicht van de dokter en de vanzelfsprekende weten schap dat je na de vorige keer verder kunt gaan met je verhaal, dragen bij aan het slagen van de behandeling, We noemen het wel: de dokter als medicijn. Van doktersassistente of secretaresse vergt het dat zij er bij het ma ken van de volgende afspraak rekening mee houden dat het voor de patiënt in kwestie belangrijk is dezelfde dokter terug te zien. Is dat niet mogelijk, bijvoorbeeld in een opleidingsziekenhuis, dan moet de patiënt daarin gekend worden, en er op voorbereid zijn dat hij de volgende keer een ander zal ziem Dat voorkomt teleur stellingen. Dat het werkelijk zo in elkaar zit, hoor ik van Margriet, die ik op zoek, nadat ze een borst heeft moe ten laten opereren. Margriet, nu ge pensioneerd, heeft jarenlang als ver pleegkundige gewerkt op de afdeling waarop ze nu is opgenomen. Ze zegt: „Pas nu ik patiënt ben, merk ik hoe je het op prijs stelt als iemand eens even op de rand van het bed komt zitten om te vragen hoe het met je gaat. Gek hè, ik had niet gedacht dat ik daar gevoelig voor zou zijn. Tech nisch is alles perfect, maai de per soonlijke noot ontbreekt. Ik had me voorgenomen flink te zijn, maar het valt bitter tegen. Ik hunkerde naar een vriendelijk woord. Fijn dat je tijd hebt gevonden me op te zoeken." vim vonk in het voedsel. Normaal gespro ken reageert het immuunsys teem daar niet op, maar bij mensen met een allergie ge beurt dat wel, meestal binnen een half uur. Veel voorkomende reacties zijn zwelling van de lip pen, moeilijk slikken, hoesten, benauwdheid, buikpijn en huiduitslag. Bij een zeer ernsti ge allergie kan de bloeddruk acuut dalen, waardoor mensen in een shock terecht komen en er direct levensgevaar is. Pen- ninks: „Elk jaar overlijden er in Europa enkele mensen aan zo'n shock." TNO en het Universitair Me disch Centrum Utrecht gaan ook allergiepatiënten testen op de zogenoemde drempelwaar de. Penninks: „We wilien Weten welke hoeveelheid van een al- lergeen in hel lichaam aanlei ding geeft tot allergische reac ties. Voor patiënten, maar ook weer voor voedingsfabrikanten is dat belangrijke informatie." Vooralsnog beperkt het onder zoek bij het UMCU zich tot mensen die allergisch zijn voor pinda's, ei-eiwitten en hazelno ten. „De testen zijn niet zonder risico, want mensen die mee werken krijgen voedsel toege diend waarop ze allergisch rea geren. Bij de hoge risicogroe pen zijn de intensive care en de longarts paraat." TNO Voeding gaat een driejarig onderzoek doen naar voedsel allergie. Dat gebeurt in samen werking met hel Universitair Medisch Centrum Utrecht. In Nederland heeft ongeveer twee procent van de bevolking last van deze allergie. Doel van het onderzoek is om de klachten van mensen met een voedselal lergie te verminderen. Daar zijn niet alleen de patiënten bij ge baat, maar ook de voedselindu strie die graag producten wil maken zonder stoffen die lei den tot allergische reacties. Ook artsen hechten groot belang aan meer informatie voor een goed advies aan patiënten. De enige remedie voor mensen met een voedselallergie is nog steeds voedingsmiddelen te vermijden waarvoor ze aller gisch zijn. De belangrijkste ver oorzakers (allergenen) zijnpin- da's, sojabonen, boomnoten, granen, zaden, vis, melk, schaaldieren en ei-eiwitten. Het mijden van deze producten' is geen gemakkelijke opgave, zegt dr. A. Penninks van TNO Voeding. „Vaak is niet te ach terhalen of een product werke lijk 'veilig' is. Voedselallergie wordt niet ver oorzaakt door het voedings middel zelf, maar door eiwitten Vereniging Kritisch Prikken en overheid lijnrecht tegenover elkaar pauline weseman Het inenten van kinderen tegen verschil lende ziekten, zoals difterie, kinkhoest, te tanus, polio, bof, mazelen en rode hond, is niet overal in Nederland vanzelfsprekend. Antroposofen en sommige gelovigen laten hun kinderen niet inenten. Ook natuurge neeskundigen, verenigd in de Nederlandse Vereniging Kritisch Prikken (NVKP), maken bezwaren. Het vaccineren zou allerlei stoornissen en allergieën veroorzaken, stelt de NVKP. „Er wordt te weinig en te eenzij dig voorgelicht", zegt woordvoerster Betti- na Frölich. Frölich heeft een holistische praktijk in Nieuwegein. Ze krijgt dagelijks mensen over de vloer met inentingsklachten. „Sinds er standaard wordt ingeënt, zie ik een stijgende curve van kinderen met con centratie- en aandachtstoornissen (ADD), hyperactiviteit (ADHD), MBD en autisme. Hoewel inenten niet de enige oorzaak zal zijn van die klachten, vind ik het wel heel toevallig dat deze zièkten zo zijn toegeno men. Al zou het maar voor één procent waar zijn, ik zou er niet voor kiezen." Bettina heeft de bijwerkingen van inenten bij haar drie kinderen aan den lijve onder vonden. Haar oudste zoon (11) is als enige van haar drie kinderen ingeënt. „Na de eer ste prikjes viel me op dat hij niet meer bij kwam van ziekten. Letterlijk niet meer. Hij schreeuwde vanaf die tijd in totaal 18 uur per dag en kreeg astma. Na drie en een half jaar klopte ik uit pure wanhoop aan bij een Duitse homeopaal die een lezing hield over de gevaren van inenten. Reguliere artsen hadden mijn zoon net opgegeven. Hij is in middels helemaal hersteld. Mijn andere kinderen zijn kerngezond." Frölich stoort zich eraan dat de samenleving inenten als iets volkomen vanzelfsprekends ziet. .Je bent gewoon een slechte moeder als je je kind niet laat vaccineren." De NVKP rs vijf jaar geleden opgericht om te waarschuwen voor de gevaren van inen ten. Volgens de NVKP is de lijst met bijwer kingen van inenten lang en ernstig (van ontstekingen tot en met de dood), werken vaccinaties zo goed als niet, en worden kin deren veel te jong ingeënt, op een leeftijd dat het afweersysteem nog niet volgroeid is. Volgens de vereniging krijgen mensen te weinig en te eenzijdige voorlichting. „Ou ders krijgen alleen de voordelen te horen," zegt Peter Guinée, klassiek homeopaat en medeoprichter van de NVKP, „Velen weten niet eens dat inenten niet verplicht is. Wij zijn als vereniging niet voor of tegen inen ten, maar we willen wijzen op de keuzemo gelijkheden. Dan pas kun je een goede keu ze maken. Elke prik is een gemiste kans." Volgens kinderarts H.C. Rümke, hoofd af deling klinisch onderzoek bij het laborato rium voor Veldonderzoek Vaccins bij het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Mi lieu (RIVM), is het verband tussen allergie- en en vaccineren echter nog nooit aange toond. In Denemarken is volgens de arts onderzoek gedaan naar eventuele bijwer kingen. „Dat was in een periode dat de vac cinatieleeftijd van kinderen vervroegd werd van zes maanden naar één maand. Als er een link zou bestaan tussen vaccinaties en ziekten van het zenuwstelstel, zoals epilep sie en ontwikkelingsachterstand, zouden ziekten ontstaan na inentingen dus naar voren moeten schuiven. Dat was niet het geval. Koortsstuipen schoven wel mee naar voren. Die houden dus direct verband met inenten." „Koorts op zichzelf is overigens niet ge vaarlijk. Pas als een kind ook apathisch is en er slecht uitziet, is er reden voor be zorgdheid. Maar dat komt zelden voor. Het zou kunnen dat inentingen onderliggende ziekten eerder oproepen, maar die ziekten waren er toch vroeg of laat uitgekomen. Bij een infectie of griep of zo." Rümke vindt de bedenkingen van de NVKP niet op feiten berusten. „Het is wel heel makkelijk om vaccinaties de schuld te ge ven. Ik heb ook geen verklaring voor de toename van allergieën vanaf 1970. Vacci naties kunnen daarin een rol spelen. Maar in de afgelopen jaren zijn er ook meer au to's gekomen bijvoorbeeld. Waarom kan dat geen oorzaak zijn? Er worden alleen ge- lijkopgaande trends vastgesteld, waarbij de oorzakelijke samenhang niet is bewezen." „Goede gezondheid", meent NVKP-man Guinée, „is nog steeds de beste bescher ming tegen ziekte. Vaccineren werkt ziekte in de hand." Hij vermoedt dat het pokken- en DKT-vaccin een stijging in het aantal poliogevallen heeft veroorzaakt. De polio epidemie in 1956 ontstond volgens hem vlak nadat DKT-vaccinatie werd ingevoerd. Ook NVKP-lid en verpleegkundige Irma Janssen meent dat inenten nauwelijks ga ranties biedt. Janssen werkte jaren op het consultatiebureau als wijkverpleegkundige. Ze ontdekte dat ziektes als rodehond en kinkhoest ondanks inenten toch voorko men. Volgens Janssen en Frölich zijn inen tingen helemaal niet nodig. Janssen: „Dif terie bijvoorbeeld komt niet meer voor. Ook de complicaties van difterie, mazelen en tetanus zijn teruggelopen door verbete ring van hygiëne, voeding en huisvesting. Tetanus is wél een ernstige ziekte, maar als je valt kun je ter plekke een prik krijgen van een arts. De bof is onschuldig, complicaties De Vereniging Kritisch Prikken verzet zich tegen het automatisch vaccineren: Je bent ge woon een slechte moeder als je je kind niet inent." foto gpd marco hofste zijn zeldzaam. Mensen worden mede door vaccinaties zwakker. Stel dat vaccineren vandaag wordt afgeschaft, dan hebben we drie tot vier generaties nodig om er boven op te komen." „Vaccins verzwakken het lichaam niet", reageert Rümke. „Integendeel. Met een vaccin voor een bepaalde ziekte geef je het lichaam dezelfde immuniteit als het li chaam na ziekte krijgt. Die immuniteit werkt in principe levenslang. Zelfs al zou vaccineren schade veroorzaken, dan nog is er door vaccinaties veel gewonnen. En het poliovaccin is tussen 1957 en 1960, dus na de epidemie in 1956, ingevoerd." Frölich beweert dat Pasteur, de ontdekker van de vaccins, zijn onderzoek indertijd heeft vervalst. „Zijn tweede onderzoek wees namelijk uit dat vaccineren niet werkt. Maar er was inmiddels zoveel geld met het onderzoek gemoeid, dat zijn bevin ding in de doofpot moest. Ik wil dat ouders dit weten. Ook nu wordt voor de introduc tie van een vaccin te weinig onderzoek ge daan naar de bijwerkingen. Volgens Jans sen registreert het RIVM de bijwerkingen nauwelijks: „Ik weet het, ik heb zelf inge ënt." Volgens Rümke echter zijn er na Pasteur nog vele onderzoekers geweest die zijn on derzoeken hebben bevestigd. Bovendien moeten fabrikanten aannemelijk maken dat het werkt. Ook worden de bijwerkingen nauwkeurig bijgehouden. De meldingen van ouders naar aanleiding van inentingen bij het RIVM zijn inzo'n tien jaar tijd geste gen van 100 naar 1200 per jaar. „Dat klinkt dramatisch," zegt Rümke, „maar dat komt omdat er beter wordt voorgelicht." De vereniging zet ook grote vraagtekens bij de jonge leeftijd waarop kinderen worden gevaccineerd. Dat de DKTP-prik per 1 ja nuari is vervroegd van drie naar twee maanden, stuit de NVKP helemaal tegen de borst. Janssen: „Bij drie maanden is het af weersysteem nog in volle ontwikkeling. Door vijf verschillende ziektestoffen in te spuiten, wordt het immuunsysteem over belast. Het belangrijkste immuunsysteem in het menselijke lichaam is pas na vier jaar volledig ontwikkeld. Elk vaccin bevat ook nog eens conserveringsmiddelen en toe voegingen die onder andere allergieën kun nen veroorzaken. In Japan enten ze daar om pas met twee jaar." Volgens Rümke echter is de leeftijd in Ja pan inmiddels vervroegd. „Kinderen zijn op die leeftijd niet te jong voor inenten. Het is wel een kwetsbare periode, maar ze kun nen het aan. Al vanaf de twaalfde week van de zwangerschap ontwikkelt zich het im muunsysteem. In het eerste jaar na de ge boorte worden kinderen zelfs nog be schermd door de antistoffen die ze van hun moeder kregen. We enten zo vroeg in, om dat we de ziekten vóór willen zijn. Unicef en de Wereldgezondheidsraad enten zelfs vanaf zes weken." De toevoegingen zijn volgens Rümke niet schadelijk. „Anders zouden we de vaccins toch niet gebruiken?! De vereniging heeft ook bezwaren tegen het aanbieden van verschillende vaccins te gelijk. Janssen: „Elk kind is anders. Een kind met stuipepilepsie dat tegen de kink hoest wordt ingeënt krijgt de meeste bij werkingen." „Natuurlijk is elk mens verschillend", zegt Rümke op zijn beurt, „maar we gaan uit van een gemiddelde respons. Bij sommige vaccinaties is het nog onduidelijk hoe ze werken. Bij polio, tetanus en difterie weten we hoe het beschermingsmechanisme is, maar kinkhoest is voor ons een onduidelij ke bacterie. Vast staat dat het vaccin het de bacterie erg moeilijk maakt en dat dé ziekte minder heftig verloopt dan zonder vaccin." Hij geeft een voorbeeld. Naar aanleiding van waarschuwingen tegen het kinkhoest- vaccin, daalde het aantal inentingen in En geland twintig jaar geleden van 79 naar 31 procent. Gevolg was een kinkhoestepide- mie met tienduizenden patiënten, waarbij tientallen kinderen overleden. Rümke: „Een epidemie leert hoe ernstig een ziekte is. Nu ent 95 procent van de Engelsen zich in tegen kinkhoest." Over de cocktails zegt Rümke:Als die niet worden gegeven, moeten we meer prikken en wordt de kans op fouten groter. Het be tekent sowieso dat je in geval van de DKTP- prik vier keer moet prikken. En dat dan maal twee. Ouders willen dat niet, de ge zondheidszorg ook niet. Dan haken veel ouders af." Guinée vindt dat een onafhankelijke instel ling de vaccinaties zou moeten onderzoe ken. Nu wordt dat gedaan door de maker, het RIVM, zelf. Rümke kan zich voorstellen dat NVKP denkt dat er belangenverstrenge ling in het spel is, omdat zowel de onder zoekers als de makers onder hetzelfde dak zitten. Maar volgens Rümke is er een 'structurele, functionele scheiding' tussen die twee groepen. Rümke: „Er zit een hele dikke muur tussen ons in en dat willen we zo houden. Dat is een werkafspraak. Er is nog nooit gesoebat. We hebben één keer per kwartaal overleg. We zijn overigens een overheidsinstelling. Dat betekent dat wij niets verdienen aan meer of minder vaccins. De enige aandeel houder is de belastingbetaler." Er moet Rümke nog iets van het hart: „Wat de NVKP zegt krenkt mij. Voor ons is het voorkomen van ziekte, leed en medische zorg van primair belang. De kosten komen pas op de tweede plaats. Het stoort mij nog het meest dat de vereniging de ernst van de ziekten niet serieus nemen." -DEt IS-Jo >t the [ennis Ro lies ki linder Tie na meril e. De l^meuïj Goed oud worden Het door TNO ontwikkelde voorlichtings- en bewegingsj gramma Goed Oud Worden slaat aan. Steeds meer inensi ven de 65 jaar nemen er aan deel. Inmiddels zijn er ruim voorlichters en 90 bewegingsdocenten actief. De cursus uit zes keer een uur voorlichting over onder meer voedinj een uur bewegeri. Goed Oud Worden blijkt gunstig te wei op overgewicht, bloeddruk en suikergehalte van het bloet cursus wordt meestal georganiseerd door plaatselijke oui zorg- of gezondheidsorganisaties. Hij is het meest geschil mensen die weinig lichamelijk actief zijn en simpele oefei willen leren die men ook thuis kan doen. Scholing Alzheimer Huisartsen weten doorgaans weinig over de ziekte van AL mer en de gevolgen hiervan voor de patiënt en zijn omget jjp Dat blijkt uit een onderzoek van Ros Reubsaet onder ruim arA mensen met een Alzheimer-patiënt in hun naaste omgevi rr Een derde van de betrokken huisartsen kon niet de zorg e begeleiding bieden die werd verwacht. En dat terwijl de h vaak de eerst aangesproken persoon is bij het vermoeden dementie. Met dementie kun je niet, zoveel, luidde het ver van veel betrokken artsen. Ze gaven toe dat hun opleiding al is gericht op behandeling en genezing. Het begeleiden dementerenden en hun naasten vraagt echter een heel benadering. Daarom heeft de Alzheimerstichting een nasi lingscursus ontwikkeld voor huisartsen op dit gebied. De gaat halverwege dit jaar beginnen. Meer informatie Alzhei stichting, tel 030-6596285. De dag van het geheugen Hoe werkt het geheugen? Hoe betrouwbaar is het? Kun je trainen? Testen? Programmeren? Wat zijn eigenlijk false n ries? Kun je herinneringen verdringen? En waarom zijn joi kinderen beter in het spelletje Memory? Deze en vele andi vragen komen aan de orde op de publieksmanifestatie 'Ze werkt je geheugen?' op zaterdag 8 mei in Amsterdam. De een initiatief van de afdelingpsychologie van de Universitf Amsterdam. Er zijn doorlopend lezingen en demonstratiei Voor de kinderen is er een speciaal programma. Op hel te buiten het faculteitsgebouw worden muziek, theater en c; opgevoerd in het teken van het geheugen. De toegang is g Adres: Roetersstraat 15, van 11.00 tot 17.00 uur. uwd. lollyo rigelï lie di hforrr 'Jramn mart o vad pelpi Alles over astma 'Alles over astma* is een. vraagbaak v< over deze aandoening: jongeren, volwassenen en ouders van kindi vel ijl met astma. Een heldere en deskundige uitleg wordt gegeven overi letwe ,ctua onne -deli en ui an W vond how en. f inge /lediï e me He )ocu :heei \mer trege verpen als medicijnen, wonen, werken sporten en opvoeding. Het ven geschreven door Erik van Stokkom, is makkelijk leesbaar en staat ind r met handige tips. Van Stokkom, journalist en sociaal psycholoog specialiseerd in astma en schrijft sinds 1993 voor Contrastma, het lichtingsmagazine van het Astma Fonds. Hij heeft zelf sinds zijn kyen v tijd last van astma. Nach Het boek is te verkrijgen via het Astma Fonds, tel 033-4341212. ten. Einde )e fa Geen adempauze Het Astma Fonds bestaat 40 jaar. De grootste patiëntenorg satie in Nederland grijpt dit jubileum aan om de problema van 1.6 miljoen mensen met astma, chronische bronchitis i longemfyseem extra onder de aandacht van het publiek te brengen. De collecte heeft plaats van 3 tot 11 mei. Astma, chronische bronchitis en longemfyseem (cara) zijn niet te genezen of te voorkomen. Sterker nog, het aantal pahn p ten neemt toe. Het aantal kinderen met astma is in Europahpe afgelopen tien jaar met de helft toegenomen. Er zijn veel thee a rieën, maar een verklaring hiervoor is nog niet gevonden. 14 lar derland is cara inmiddels doodsoorzaak nummer 3. Zo isamo de oorzaak van twintig procent van het ziekteverzuim. Aanjen i neesmiddelen wordt jaarlijks 425 miljoen gulden besteed. Deffe ziektekosten per patiënt bedragen gemiddeld tussen de 10.1 ze en 35.00 gulden per jaar. In verband met luchtwegklachtenid is er een miljoen huisartsconsulten, 420:000 specialistenconshit en 400.000 contacten met thuiszorgverpleegkundigen per jtiscl Er worden 450.000 verpleegdagen in het ziekenhuis genotq en 800.000 verpleegdagen in verpleeghuizen. Vaccineren tegen pollen Allergievaccinatie kan voorkomen dat een allergie vmn grJ/O boompollen zich bij kinderen ontwikkelt tot astma. Dit woij0s geconcludeerd uit de voorlopige resultaten van een onderzjos onder 210 Europese kinderen van 7 tot 13 jaar die last hebbfc)(jSl van hooikoorts. Naast de verminderde kans op astma, blijk gevaccineerde kinderen minder last te hebben van hooikoi symptomen en minder behoefte tc hebben aan medicatie kinderen die niet zijn gevaccineerd. De behandeling blijkt een belangrijke beschermende invloed te hebben op de onl keling\.in andere allergieën bij kinderen met hooikoorts P jq fessor dr. I.G.R. de Monchy, hoogleraar allergologie aan de Rijksuniversiteit van Groningen, noemt de resultaten van d onderzoek veelbelovend .Alhoewel de sriidie nog niet is al rond, lijkt het wel duidelijk dat er nu mogelijkheden zijn on (t een aantal kinderen met hooikoorts de ontwikkeling van as te voorkomen." '/O Z Z KRU IS WOORD-M IN-EEN Niet het gevraagde woord invullen, maar een woord dat bestaat uit de letters van het ge vraagde woord in dezelfde volgorde min 1 let ter. (B.v. Omschrijving 'dierenverblijf'. Ant woord zou zijn 'stal', maar ingevuld moet wor den 'sta' of 'tal'. Welke van die twee het wordt, moet blijken uit de kruisende woor den.) HORIZONTAAL: 1Plat stuk hout; 4. rijwiel; 7. klaar; 9. insect; 11. klimwerktuig; 12. opening; 13. eerlijk; 15. nors; 16. hoofddeksel; 18. middel; 19. knaagdier; 20. boei; 22. zuigdop; 25. tocht; 27. kleur op de wangen; 28. deel v.e. etmaal; 29. plezier; 31. scheepsvloer; 32.schakelbord; 34. zwerver; 35. vloerlijst. VERTICAAL: 1Gereed; 2. uitroep van afkeer; 3. lot zonder prijs; 4. kanaal; 5. Europeaan; 6. deel v.e. dier; 8. etagewoning; 10. geestelijke; 12. gazon; 14. belemmering; 15. muil; 17. boterton; 18. sluitmiddel; 20. met ruiten bedekt; 21. straatsteen; 23. stremsel; 24. kwast in hout; 26. rundermaag; 29. familielid; 30. paar; 32. amfibie; 33. waterplant. Oplossing van zaterdag: Horizontaal: 1 Huldiging; 8. are; 9. duo; 10. bahco; 12. ho; 14. aar; 15. es; 17. armoe; 19. geld; 20. snob; 21. kwast; 23.li; 24. ace; 25. ijl; 26. asurn; 28. oot; 30. ode; 33. spetteren. Verticaal: 1. Ha; 2. Ur; 3. leb; 4. inham; 5. Ido; 6. nu; 7. go; 11. aard was; 12. crosser; 13. hagel; 16. sabel; 17. alk; 18. ent; 22. acuut; 26. Ate; 27. nor-, 28. os,- 29. op; 31. de; 32. en.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1999 | | pagina 14