Meningen uit de onderbuik
van de samenleving
TV
WEER
Collectief falen Paars 2
254
DONDERDAG 22 APRIL 1999
C 0
M E N T A A R
De eindconclusies van de enquêtecommissie naar de Bijlmerramp
zijn triest en ontluisterend. De overheid heeft haar taak jarenlang
verzaakt. Het kabinet, met premier Kok voorop, is laks geweest. De
regering heeft verzuimd de signalen uit de samenleving serieus te
nemen en krachtig te handelen. De Tweede Kamer is onduidelijk,
onvolledig, ontijdig of onjuist geïnformeerd, maar heeft zelf ook
kansen laten liggen. Het ambtelijk apparaat heeft regelmatig ge
faald. Het is allemaal nog erger dan op basis van de verhoren en de
berichten van de afgelopen jaren kon worden verwacht.
De Tweede Kamer is nu aan zet. Het parlement moet uiteindelijk
beslissen of de conclusies en aanbevelingen van de onderzoeks
commissie worden onderschreven en welke gevolgen deze hebben
voor de betrokkenen. De Kamer doet er verstandig aan niet te lang
te wachten met het vellen van een oordeel. Er is behoefte aan dui
delijkheid, voor alle betrokkenen.
De laatste dagen is de indruk ontstaan, onder andere door lekken
naar de media, dat minister Borst (volksgezondheid) als zondebok
wordt aangewezen. Als vertegenwoordigster van de kleinste coali
tiepartij D66 zou zij het makkelijkst gemist kunnen worden. Borst
heeft zich de laatste jaren met betrekking tot de klachten van Bijl
merbewoners wellicht te veel als arts en te weinig als politica op
gesteld. Ze had haar hart moeten laten spreken en niet alleen haar
verstand. Omdat haar portefeuille over mensen gaat, staat zij nu
extra in de schijnwerpers. Het onderzoeksverslag maakt echter
duidelijk dat Borst niet de enige is die steken heeft laten vallen.
Het kabinet heeft als collectief gefaald. Premier Kok heeft zijn ver
antwoordelijkheid niet genomen, minister Jorritsma heeft lang te
gengestribbeld en ook andere departementen gaven niet thuis en
werkten volledig lang elkaar heen. Indien de Kamer vindt dat mi
nisters moeten vertrekken, dan is op basis van de enquête de enig
juiste conclusie dat het kabinet in zijn geheel opstapt.
Theo van Gogh verdrijft verveling met nieuwsgierigheid
Theo van Gogh maakt hilarische tv-shows, speelfilms, columns, praatprogramma's met sporters. Sinds kort is hij te zien
als presentator van het Veronica-programma Het laatste oor, een politiek incorrect discussieprogramma dat vrijdag en
zondag wordt uitgezonden. Wat drijft deze man? Televisie vindt hij mooi om te doen. Het geld dat hij ermee verdient,
wordt besteed aan de hypotheek, de alimentatie en de financiering van zijn films. Een interview.
Pats, zegt de droom
Soms wil je even wegdromen bij de televisie. Even weg van Kosovo
en nihilistische Amerikaanse jongetjes met automatische wapens en
ongelofelijke verhalen van ouders die niet weten waar zij met hun
schizofrene kinderen naartoe moeten omdat de psychiatrische zorg
tekort schiet. Deel twee van de NPS-serie Abdijen Kloosters, over
Koptische kloosters in de Egyptische woestijn, leek me daar uitste
kend geschikt voor.
Het begon bemoedigend. In een van de hitte zinderende woestijn
kwam in de verte een stoet wapperende zwartrokken langzaam na
derbij. De camera zwenkte en we zagen een klooster dat gebouwd
leek van enkel zand: een gebouw met dikke muren, spannende nis
sen en prachtige koepels dat één was met het land er omheen. De
kruinen van palmbomen zwaaiden heen en weer in de wind.
In het Egyptische deel van de Sahara, legde de commentaarstem uit,
lag de wieg van het kloosterleven. Daar koos Sint Anthonius in het
jaar270als eerste vooreen leven van onthechtingen bezinning. En
Anba Bishoy stichtte erzo'n honderd jaar later her eerste klooster.
Om niet in slaap te vallen bij het bidden bond die Bishoy een dik
touw, dat van een balkaan het plafond hing, vast aan zijn haar.
Als hij dreigde weg te sukkelen in zijn 'gesprek met God' was het
touw zijn wekker.
De monniken hebben allemaal hun taak, maar als het werk het
toelaat, trekken zij alleen de woestijn in om daar, in de volstrekte
stilte, te mediteren. We zien een bebaarde man op een rots wat in de
verte staren. Anderen zitten intussen aan een enorme tafel in de bi
bliotheek en lezen dikke boeken, waarvan de bladeren golven van
ouderdom.
Maar langzaam, heel langzaam, sluipt de wereld van vandaag de
documentaire binnen. Een dikke monnik rijdt in zijn zwarte pij
rond op een walmende tractor. Een groepje kloosterlingen staat te
kakelen onder het chassis van een auto, die op de brug gehesen is.
In de eeuwenoude kloosterkerk vol majestueuze bogen en prachtige
schilderingen worden kinderen gedoopt. Twee harige mannenar
men laten een babietje in een kuip met water zakken. En al krijst
het kind hartverscheurend, het moet en zal drie keer ondergedom
peld worden. Eén keer voorde Vader, één keer voor de Zoon en één
keer voor de Heilige Geest.
En zo zit je als argeloze kijker plotseling weer middenin het zinloze
geweld. Een kloosterling gaat met een zak op de buik een schuur in
om de kippen te voeren. De beesten zitten opeengepakt in hokjes
waar een legbatterijkip nauwelijks jaloers op zou zijn. Pats, zegt de
droom.
Maar ja... Zo is dat met televisiedromen. Die duren niet lang.
wil buys
April weer 'warmer' dan normaal
Een week geleden viel er op woensdag regionaal een pak sneeuw
(Vaalserberg 13 centimeter); gisteren werd het bij flink wat zon meer
dan 15 graden ofwel voorjaarsweer! In onze regio meldde Schiphol
maximaal 15,9 graden, Valkenburg 16,3, Bloeméndaal 15,4 en Zand-
voort 15,0 graden. Wat meer landinwaarts werden, onder meer in het
Gooi, maxima tot ruim 18 graden geregistreerd.
Het kwik is in deze tijd van het jaar overigens tot veel meer in staat. In
1968 werd het op 21 april zelfs recordwarm met in Venlo 's lands
hoogste topper aller tijden: 32,2 graad. Ook in 1996 werden zomerse
temperaturen geregistreerd. Het zachte weer van nu en de komende
tijd alsmede de warme start stuwen april 1999 trouwens weer op naar
een maandgemiddelde dat boven normaal komt te liggen. Over het
tijdvak 1990-1999 valt april voor de negende keer warmer uit dan
normaal.
Het mooie weer van gisteren moesten we overigens in de namid
dag en avond bekopen met enkele buien die plaatselijk van on
weer vergezeld gingen. Ook vanochtend was het buiig weer maar
voor morgen ziet het er best aardig uit. Aan de voorzijde van een
nieuwe storing die over Het Kanaal naderbij komt blijft het tot
laat in de middag droog. Bovendien laat de zon zich geregeld
zien en stijgt de temperatuur tot ongeveer 15 graden. De wind
krimpt naar het zuiden tot zuidoosten en is zwak tot matig van
sterkte.
Tijdens het weekeinde bepaalt de nieuwe storing het weer
beeld in onze streken. Er vallen dan enkele buien en het
wordt niet veel warmer dan 12-13 graden. In de loop
van het weekeinde neemt de neerslagkans weer af
maar begin volgende week doemt een nieuwe depres
sie op. Hoopvol is echter de ontwikkeling die ik giste
ren ook al kenschetste. Zowel het Europese als het
Duitse atmosfeermodel verwachten midden volgende
week de opbouw van hogedruk boven het Noordzeege
bied en Scandinavië. Als deze ontwikkeling doorzet
dan gaat het weerbeeld duidelijk verbeteren.
jan visser
Hoe je ook over hem mag denken, Theo
van Gogh weet zijn gasten vaak wel aar
dige uitspraken te ontlokken. Het blijkt
op die ochtend waarop hij in de kelder
van het Canal+-gebouw Pedro van
Raamsdonk ontvangt. De voormalige
profbokser praat niet gemakkelijk, het
gesprek komt een beetje moeizaam op
gang. Enkele plaagstoten van Van Gogh
en tien minuten later zakt de verdedi
ging en wordt de stoïcijnse Van Raams
donk uitgedaagd tot een serie persoon
lijke opmerkingen. Over vermeende
malversaties, omkopingen, killerinstinc-
ten, ambities en techniek.
Van Gogh heeft iets met sport en spor
ters. Hij voetbalde zelf in zijn jeugd in
Wassenaar, maar moest op zijn vijftien
de jaar stoppen vanwege twee vernielde
meniscussen. Als jongen droomde hij
over loepzuivere voorzetten die hij van
links gaf, ballen die door Johan Cruijff
werden ingetikt. Oude wensdromen die
nu nog een rol spelen bij zijn interviews.
Hij wil weten waarom sporters zijn zoals
ze zijn. ,,Je moet een beetje maniak zijn
en aan bewustzijnsvernauwing lijden
om zoveel tijd te steken in de sport. Dat
boeit me, waarom doet zo iemand dat?"
Anders dan de interviews met politici
hebben gesprekken met sportfiguren
een milde toon. ,,Ik zit hier niet om vlie
gen af te vangen. Het is een prettig ge
sprek. Maar als het gaat over de oorlog
der ideeën, zoals in Het laatste oor,
moet er wat gebeuren. Laten we eerlijk
zijn: de meeste gesprekken op de Neder
landse televisie, ook als het over Joego
slavië gaat, zijn van een aanstootgeven
de braafheid. Iedereen reutelt zijn voor
opgezette boodschap de ether in en dat
is het dan. Maar daar zit ik niet voor."
Die braafheid leidt er volgens hem toe
dat zaken onbelicht blijven en dat politi
ci zich niet goed informeren. Theo van
Gogh trapt op de tenen van zijn gasten.
Is dat een houding? ,,Nee, dat zit in me,
er is ook een woede die mij drijft. Ik be
grijp gewoon niet dat niemand zich
heeft afgevraagd wat er met die Kosova-
ren zou gebeuren als de NAVO zou gaan
aanvallen. Daar kan ik echt niet bij. En
niemand die bereid is na te'denken over
het feit dat het Kosovaarse bevrijdingsle
ger voor de helft bestaat uit kleine zelf
standige heroïnedealers. Dus vechten
we daarvoor? Daar heeft nog niemand
over nagedacht. En dan stemmen we al
lemaal als koeien maar voor die aanval
len.
Politici moeten hard worden aangepakt,
net als in Amerika. Maar nee, onze Ne
derlandse cultuur bepaalt dat we gezel
lig met elkaar omgaan. 'Gezellig', het
ergste woord dat er bestaat!"
Scherpe cabaretteksten leiden Het laat
ste oor in. De stand-up comedians
Raoul Heertje en Eric van Sauers heb
ben de vrije hand. Ze ontzien niets en
niemand. Roepen dat het wel nooit zal
lukken geschikte gasten te vinden voor
de talkshow. Van Gogh moet erom la
chen: ,,Dat gaat van bam, bam, bam.
Het relativeert alles." Hij hoort hun in
leidende beschietingen niet. „Dat is
goed, anders ga ik me er misschien mee
bemoeien."
Soms is Leontine erbij in het program
ma, zijn kleine assistente uit de 'datings-
how' De Hunkering. Zij zit op een tafel
naast de gesprekspartners met een stop
watch in de hand en altijd vlakbij Theo.
Hij voelt zich veilig als zij erbij is, vertelt
hij. Een enkele keer betrekt hij haar ook
Theo van Gogh: „Ik ben een steunpilaar van de burgerlijke samenleving."
bij de discussie. „Bovendien is zij deco
ratief."
Het programma wordt afgesloten met
De Nachtmerrie: kinderen die over hun
nachtelijke muizenissen vertellen. Van
Gogh vond een school in Lelystad (de
Driestromenschool) bereid eraan mee te
werken. „Scherp, lichtvoetig en eerlijke
emoties, zo moet het zijn."
En dan is daar die curieuze aftiteling,
waarop de naam van een leverancier
van cocaïne prijkt (Coke supply: Carlos
Gauchos). Deze vermelding moet een
ludiek effect hebben, zegt Van Gogh.
„De naam staat ook op al mijn films.
'Carlos Gauchos', Karei Stier. Die be
staat helemaal niet. Ik gebruik wel coke,
maar krijg deze niet van hem. Ik vind
het gewoon een leuke naam. Het is niet
meer dan een grapje."
De vrijmoedigheid van de interviewer
('Ach, schei nou toch uit, Van der Spek')
leidt niet altijd tot het gewenste resul
taat. „Politici zijn lastig te interviewen,
hun reflex is vaak in de defensie te gaan.
Via Ton Planken en andere verraders
van de branche hebben ze voor veel geld
Onvrede over onderwijs
De staat der Nederlanden kan ouders
van leerplichtige kinderen niet langer
garanderen dat die kinderen degelijk
onderwijs krijgen. Symbolisch voor de
situatie is een gymleraar die wiskunde
moet geven. Om over de kinderen die
naar huis worden gestuurd omdat er
geen invallers meer te vinden zijn, nog
maar te zwijgen. Op sommige middel
bare scholen krijgen leerlingen al
maandenlang geen onderwijs meer in
een bepaald vak. Staatssecretaris Karin
Adelmund, kampioen monter glim
lachen in crisissituaties, laat we
ten 'het niet te kunnen helpen'.
Rekenen is kennelijk niet het
sterkste vak van het Ministerie
van Onderwijs en de Alge
mene Onderwijs Bond.
Demografische gegevens
over de bevolkingsop
bouw maken lange ter
mijn-prognoses heel
goed mogelijk. De aan
trekkelijkheid van het
lerarenvak is bovendien
ook al zo 'n twintig jaar
in het geding door fusies,
bezuinigingen en onder
wijshervormingen. De
daardoor ontstane bu
reaucratische leerfabrie
ken voor voortgezet on
derwijs werken vervreem-
HELEEN CRUL
dend voor leraren en leerlingen.
Wie kinderen heeft, beleeft alles twee
keer en derhalve heb ik ook twee keer
meegemaakt hoe onderwijs functio
neert. eerst als kind en vewolgens als
moeder die zich de school moest bin
nen vechten. Van ouderparticipatie had
men in het onderwijs, toen ik mijn eer
ste kind naar school bracht, nog nooit
gehoord. Maar wat toen nog een recht
leek. werd binnen een paar jaar een on
geschreven plicht, dus heb ik de hele
schoolcarrière van mijn kinderen van
dichtbij meegemaakt, in nauw contact
met de betreffende scholen zelf, ab lees-
moeder, als overblijfmoeder, als bijspij
kermoeder en in de oudercommissie.
In die tijd za ten jonge onderwijzers in
groten getale werkloos thuis, terwijl de
moeders al werden ingeschakeld om de
werkdruk van de te grote klassen voor
de leerkracht te verlichten. Omdat het
vak van onderwijzer geen toekomstper
spectief meer leek te hebben, werden de
Pabo s vervolgens nagenoeg uitsluitend
bevolkt door meisjes, want die konden
de daar opgedane kennis in ieder geval
nog gebruiken bij het moederschap. Nog
maar een paar jaar geleden was het
voor die meisjes overigens onmogelijk
om een vaste baan in het onderwijs te
krijgen, zegingen ab invaller van
school naar school.
Toen mijn kinderen het traject van de
een mediacursus gevolgd, ik vind het
leuk om daar pam, pam, pam... binnen
vijf seconden doorheen te breken. Ik
heb er geen tijd voor, al dat geklets. Bo
vendien vinden de kijkers er niets aan.
Zo'n Helgers die CDA'er die tegen mij
roept dat iets niet opportuun is. Onzin,
dat bepaal ik. Nee, dan Bolkestein, die
mijn vraag 'Gaat u wel eens vreemd?'
beantwoordde met 'Nou meneer Van
Gogh, lang geleden...'. Dat was een goed
antwoord, het leverde hem twee zetels
op bij de verkiezingen in Amsterdam."
Theo van Gogh bedrijft flink wat artistie
ke en journalistieke ambachten. Is co
lumnist, interviewer, talkshow-presenta
tor, discussiepanellid- en voorzitter, tv-
programmamaker/spreekstalmeester en
bovenal cineast. Wat ontbreekt er eigen
lijk nog aan, theater? „Nee, theater inte
resseert me geen bal. Ik zou wel graag
zingen, lijkt me te gek. Ik heb ooit twee
elpees gemaakt, liedjes om feesten en
partijen op te breken of relaties te slo
pen. Ik was graag zanger geworden,
maar ik kan niet goed zingen. Dat weet
ik van mezelf. En profvoetballer."
middelbare school betraden, werd een
zogeheten DOP-regeling van kracht: do
centen mochten nog eerder dan al ge
bruikelijk was, het onderwijs verlaten.
Dat betekende dat 52-jarigen met be
houd van salaris een extra vakantie
aangeboden kregen van 13 jaar. En nu
het woord vakantie toch b gevallen: le
raren kunnen dan weliswaar geen car
rière maken, maar er is ook nog zoiets
ab rechtvaardigheid. Wie carrière
maakt is nooit in de namiddag thws en
heeft geen ruim drie maanden vakantie
per jaar. In hun klaagzangen over hun
positie plegen leraren altijd aan da t ge
geven voorbij te gaan.
Er waren - en zijn - overigens leraren
die nooit klagen, maar dat zijn dan ook
de geboren leraren met liefde voor hun
vak en een hart voor kinderen. Leraar
zijn is voor een groot deel wat je er zelf
van maakt. En er is geen vak waarin je
je zo levenslang in het geheugen van een
kind kan nestelen, in positieve en in ne
gatieve zin. als juist het leraarschap.
Zouden een beter salaris en meer carriè
rekansen echt de oplossing zijn voor het
lerarentekort? Dat betwijfel ik.
Carrière maken is niet zo leuk ab het
lijkt: je komt terecht in de wereld van
lange werkdagen die net zo goed geteb-
terd wordt door schaalvergroting, veel
eisendheid en steeds nieuwe manag-
mentdictaten.
Wat is de rode draad in zijn werk? „Ik
heb maar een ding, dat is nieuwsgierig
heid. Daar heb ik een talent voor. Ik ver
veel me zo gauw. Dus dan kan ik maar
beter wat te weten komen, heb ik ten
minste iets om over na te denken, an
ders is het allemaal zo saai." Het werken
voor televisie, radio, tijdschriften en In
ternet zijn stijloefeningen. „Niet dat ik
zulke interessante meningen te verkon
digen heb hoor, maar het aardige vind ik
dat je je standpunten moet stileren, er
een mooie vorm aan moet geven." Van
Gogh schrijft een eigen column op zijn
Internetsite De Gezonde Roker (www-
theovangogh.nl)
De gasten gaan zonder voorgesprek
door de molen. Babbeltjes vooraf slaan
het gesprek dood, vindt Van Gogh. Hij
gruwt van de interviewtechnieken van
sommige collega's. „De slechtste talk
show is, sinds Sonja Barend weg is met
dat schelpje in haar oor waardoor Ellen
Blazer haar aanwijzingen kon geven, Ka-
rel van de Graaf. Tragisch om naar te kij
ken. Gaat helemaal nergens over, alle
vragen zijn eerst doorgenomen. Hij
durft nooit wat en dan dat domme ge
hinnik erbij. Pijnlijk gewoon. De nieuws
gierige AVRO, ja ja, nou niks nieuwsgie
rig"
Veronica zoekt de randen van de publie
ke moraal op. Dat bevalt hem. Hij wordt
volledig vrijgelaten in wat hij doet. „Het
gaat om de kijkcijfers. Dat is het enige
wat Veronica interesseert, het zijn geluk
kig geen moraaltheologen." Heeft hij
niet het gevoel dat Veronica hem als een
soort 'Circus Van Gogh' misbruikt voor
de kijkcijfers? „Nee, want meneer Van
Gogh moet hypotheek en alimentatie
betalen en vooral nieuwe films financie
ren. Ik zie televisie als een snelle manier
om veel geld te verdienen. Hoewel ik er
bij moet zeggen dat ik het een enorme
eer vind dat ik televisie mag maken. Het
is leuk al die mensen te ontmoeten.
Mensen zijn interessant. Het is verdomd
pijnlijk het te moeten zeggen, maar het
is waar."
Het woord is eerder gevallen, 'politiek
incorrect'. Het geven van meningen die
volgens de heersende moraal niet kun
nen. Veronica prijst Van Gogh aan on
der dit motto. Het is weliswaar een ge
dateerde kwalificatie, maar de presenta
tor kan er goed mee leven. „Zeker in een
land waar een terreur van politieke cor
rectheid en braafheid heerst."
Vaak staat 'incorrect' ook voor het debi
teren van meningen uit de onderbuik
van de samenleving. Voelt Van Gogh
sympathie voor die meningen? Een
vraag die hem irriteert en die hij dan ook
omzeilt. „Dat vind ik een nogal arrogan
te uitspraak. Want als de politici in ons
democratische bestel op jacht gaan naar
stemmen, mag de onderbuik van de sa
menleving ineens wel meedoen. Dus
hoezo mag die niet meedoen buiten ver
kiezingstijd?"
Een recalcitrante man die zijn stand
punten en vragen in een journalistiek
vat giet. Hij wil ermee prikkelen. „Ik ben
in werkelijkheid een steunpilaar van de
burgerlijke samenleving en een groot
voorstander van de vrijheid van me
ningsuiting."
jaap timmers
Het laatste oor, Veronica uitzendingen
op zondag (23.55 uur) en vrijdag (23.45
uur).
De instroom van onbevoegden kan een
frbse wind betekenen binnen de nogal
gesloten onderiuijssector. Maar het te
kort aan leraren is vooral een goede
kans om het hele systeem eens aan te
passen aan de noodzaak tot diversiteit.
Tieners zijn veel jonger volwassen en
wereldwijzer dan hun ouders op die
leeftijd. Ze beschikken ook over aan
zienlijk meer alternatieven om goed of
leuk bezig te zijn. Niettemin worden ze
nog steeds geacht het grootste deel van
de dag op school door te brengen. Weet
zo'n man eigenlijk wel wat ik per uur
kan verdienen', placht mijn jongste
dochter verontivaardigd uit te roepen,
ab ze weer eens zo'n zesde, zevende les
uur achter de rug had, waarin ze 'niets
had geleerd', alleen tot de bodem van
een dodelijke verveling was gegaan.
Het lijkt de meeste docenten bovendien
niet gegeven kinderen die iets niet snap
pen of slecht in een bepaald vak zijn,
binnen hun les bij te spijkeren. Die kin
deren moeten na zo'n lange schooldag
nog eens een keertje naar bijles. Mij lijkt
het bekorten van een schooldag tot vier
verplichte lesuren, eventueel gevolgd
door twee uur bijles naar keuze, en een
gerichte studieopdracht ab huiswerk,
aanzienlijk efficiënter voor docenten en
leerlingen. En veel beter voor ieders mo
tivatie.
MILLENNIUM
nog
dagen
Nog 254 dagen en hel
nieuwe millennium b
aan. Reden voor deze
om in een dagelijkse!
terug te kijken op 1
rijke gebeurtenissen
plaatsgrepen op corre
ponderende data in d
gelopen 100 jaar. Dez
week: 19 april 1951: ei
Miss World-verkiezinj
april 1903: Carnegie
schenkt geld Vredesp
21 april 1960: Veronic
gint met uitzenden; 2
april 1676: Michiel de
ter dodelijk gewond; 2
april 1564/1616: Gebo
/sterfdag William Sha
speare; 24 april 1870:
trein rukt op.
22 APRIL 1676
'Michiel de Ruyter, rechu
van Nederland', heet he
(1996) van de historicus
'homme van Reine. Maai
Hollandse zeeheld op 2
1676 door een kanonskq
delijk wordt geraakt, is e
nig meer over van de
nente positie die de, bo
doet vermoeden. Stadi
Willem III is niet zo wegi
Ruyter en stuurt hem i
met een zwak hulpeskad
de Middellandse Zee oi
samen met een al eveni
Spaanse vloot tegen de E
te vechten. Michiel Ad-
zoon de Ruyter - omsc
als een gewone man, n
creatief, boers en streng
- heeft dankzij een zeerp
ve kwaliteit, organisatk
al grote zeeslagen op zijo
gebracht. Maar in 1675 vi
het wel best. „Al wierdti
voolen 's landts vlagh i
enkel schip te voeren,
daarmee t'zee gaan",
weten. Op 22 april vj
daaropvolgende jaar ra
slaags in de zeestraat bij
na. De Ruyter wordt staa
het zonnedek van De|jj
dracht getroffen door
nonskogel die hem zwa
wondt aan beide bed
vloot gaat niet tenonda
lijdt wel zware verliezi
week later sterft hij, i
woorden van psalm 63
lippen. 'O Godt, gij q
Godt, ik zoek U in den
raadt'.
henkruul*
MENSELIJ]
De Zwolse zwerver BRAMP
TIER is vandaag voor kortel
ruggekeerd in Nederland.l
mocht in bejaardenhuis B<
les in Haifa blijven, maarh
werd raadzamer geacht om
Nederland alle procedures
gelen. Bram krijgt zolange
dak in een joods verzorginj
huis in Amsterdam, Ameis
Scheveningen, zodat hij ni
meer hoeft te slapen in ee
kleedkamer van de WRZV-
Bram (81) werd overigensi
open armen ontvangen inl
derlandstalige bejaardente
Haifa. Brams begeleider0
Dongen was verbluft toenl
woonster van Beth Joleszii
voorstelde als Mirjam deLi
,,Ze kwam uit Zwolle, zeiz
zei dat Brams moeder Sara
Leeuwe heette en ook uitZ
kwam. Dan zijn Bram ikwa
schijnlijk neef en nicht, zei
Onvoorstelbaar, want Bran
dat hij nergens nog familie
Dit lijkt bijna voorbestemd
Het Parijse warenhuis Galt
Lafayette heeft gisteren be
een einde te maken aan hf
showen van lingerie doorn
quins in een etalage aand
ke Boulevard Hausmann.l
sluit volgt na wijdverbreid!
testen van feministischei
een dreigende demonstral
voor zaterdag was gepland
rectie noemde het 'Festiva
Lingerie' een „theatrale pi
tatie" die volledig in overe
stemming met de goede si
was. Anderen, onder wied
nisters ELISABETH GUIGI
(justitie) en SEGOLENEfl.
(onderwijs) dachten daara
over. Galeries Lafayette
ietwat gekrenkt op dat infl
1996 de ontwerper BobW
mannelijke modellen inde
etalage had geshowd. Zed
alleen maar ondergoed en
werd niet één klacht gehoi
De show van ontwerpsterf
Thomass is naar binnen*
plaatst. Liefhebbers kunni
modellen zaterdag, maanl
dinsdag nog bewonderen.
