1PORT
Maase in één klap
marathontopper
Er moest er weer eens eentje beter zijn
itzetting dreigt voor Obiku
Wassenaar: kansen
Maase in Sydney
Kosgei verrassende
winnaar in Rotterdam
Marathon martelgang
voor Irma Heeren
iwillem spierdijk, 071-5356464, plv.-chef janet van dijk, 071-5356463
ebroken neus Fowler
ie RPQQL? Voetballer Robbie Fowler heeft gisteren een g
12 ineus opgelopen. Hij werd aangevallen in een hotel in Liver-
i)|. De politie arresteerde twee man. De aanvaller van Liver-
olzit momenteel een schorsing van zes wedstrijden uit. Die
•H ihij op in twee wedstrijden. In het duel tegen Chelsea schold
Le Saux uit. Daarvoor laeeg hij twee wedstrijden straf. Tegen
crton vierde hij een doelpunt door snuivend over de achter-
te kruipen. Daarmee reageerde hij op roddels over cocaïne-
a «uik. De bond schorste hem daarvoor vier wedstrijden. T
rj; jdien kreeg hij de recordboete van 103.000 gulden.
[atthijsse passeert Brouwer
gSi Zeilster Margriet Matthijsse is de Voorhoutse Carolijn
luwer in de strijd om een olympisch startbewijs gepasseerd,
juwer ging na een wedstrijdenreeks voor de kust van Palma
Mallorca in de Europe aan de leiding, maar op de eerste dag
la1 ide olympische week van Hyeres profiteerde Matthijsse van
stormachtige wind die over de baan waaide. Carolijn Brou-
rscoorde een tweede en een zevende plaats. De wedstrijden
ren nog tot komende vrijdag. In de Soling sloeg het noodlot
or Team Heiner (met Alphenaar Peter van Niekerk) toe. Nog
driehonderd meter na de start brak de mast.
Ege voor Haarhuis en Kafelnikov
lona» Paul Haarhuis heeft met zijn Russische dubbelpart-
rjevgeni Kafelnikov het toernooi van Barcelona gewonnen,
iduo, als tweede geplaatst, was gisteren te sterk voor het Ita-
inse koppel Massimo Bertolini en Cristian Brandi: 7-5 6-3.
mi (ironel tweede in openingsrace
ukat Tom Coronel is in zijn eerste Formule Nippon-race in
ian als tweede geëindigd. De 27-jarige coureur uit Huizen
dop het circuit van Suzuka een sterke race. Op het natte
fpl S>dek passeerde alleen Motoyama hem. Coronel wil dit jaar in
'tm ilapanse equivalent van de Formule 3000 goed presteren om
Formule 1 te bereiken.
fscheid Gretzky met nederlaag
york Voor de laatste maal stroomde zondag de Madison
jare Garden in New York vol voor ijshockeyer Wayne Gretz-
De Canadees, bijgenaamd 'the great one', nam afscheid na
iindrukwekkende loopbaan van 21 jaar. Het lukte hem niet
i 18.000 fans te verwennen met een zege. Zijn New York Ran-
s verloren met 2-1 van de Pittsburgh Penguins. Toch zou
etzky zichzelf niet zijn als hij niet een van zijn records op de
reep wist aan te scherpen. De enige goal van New York kwam
stand na een assist van zijn hand. In zijn carrière bereidde
;tzky in totaal 1963 treffers voor. Zelf schoof hij de puck 894
al in het net.
Leidse gangmaker sensatie in Rotterdam
„Een eitje eigenlijk, zo'n marathon". Gegrepen door het
succes kwam de doorgaans schuchtere Kamiel Maase
gisteren helemaal los na de Rotterdam Marathon. De
Maashaas(zijn eigen vondst) was de sensatie van de
wedstrijd door als gangmaker door te lopen naar een
toptijd van 2.10.10.
Alle Nederlandse ogen waren
in Rotterdam gericht op Van
Hest, die zich met spectaculaire
races en goede resultaten al
maandenlang opwierp als
kroonprins van het Nederland
se marathonlopen. De Tilbur-
ger trad in zijn tweede mara
thon aan tegen de behoedzame
Bert van Vlaanderen en ging
weg op het Nederlands record
van Gerard Nijboer, 2.09.01.
Van Vlaanderen stapte echter
uit met kramp en een giganti
sche blaar remde het tempo
van Van Hest. Met iedere kilo
meter klonk daardoor de vraag
luider: „Maase loopt nog, hij zal
het toch niet echt doen?"
Kamiel Maase kon deze ma
rathon niet uitlopen, wisten alle
wilmar kortleever
Pas woensdag werd Maase aan
getrokken om vijftien van de
42,195 kilometers lang tempo te
maken voor de kopgroep. Dat
werden er 35. En dus: „Dan ben
je wel een grote lui als je na 38
kilometer niet doorloopt." De
man met de hamer sloeg toe,
maar dat Greg van Hest hem
dertig meter voor de streep nog
inhaalde voor plaats elf deed
niet ter zake. Olympische kwali
ficatie was een feit, een mara
thonloper opgestaan. Maase is
27 jaar oud en met de twee jaar
jongere Van Hest vormt hij een
nieuwe lichting: „Een mooie
stunt, toch?"
Obiku moet zich donder-
melden bij de vreemdelin-
B lolitie. Als de Nigeriaanse
i van AZ dan geen ticket
een andere bestemming of
bezwaarschrift bij zich
I, kan hij het land worden
?zet. Volgens directeur Jan
lergaat het om een formele
itie. Trainer Willem van
oei egem: „Maar het zijn wel
irgen van een voetballer
wie ik dagelijks moet wer-
Het duurt bovendien al
maanden."
zij j zijn terugkeer uit Japan,
Kasper, is er een verkeerd
lo4isten)stempel in het pas-
eta„
van Obiku gezet. Waar
hij op 22 april verplicht is
land weer te verlaten. De
rk« riaan, getrouwd met een
htl erlandse en momenteel
woonachtig in Rotterdam, heeft
van AZ juridische bijstand ge
kregen om het geschil met de
vreemdelingenpolitie op te los
sen. Kasper voorziet geen pro
blemen.
Volgens Van Hanegem heeft
de donkere spits nogal te lijden
onder de gang van zaken. De
trainer probeerde zijn spits ook
enigszins te helpen door hem
onder alle omstandigheden het
vertrouwen te geven en in de
basis te laten starten. Obiku
speelde negen wedstrijden van
af het begin, maar begon zater
dagavond tegen De Graafschap
toch op de .bank. „Toen hij me
vrijdag die brief van de vreem
delingenpolitie liet zien, besloot
ik dat het geen zin had om hem
te laten spelen", zei Van Hane
gem. Na de rust kwam Obiku
afs invaller binnen de lijnen en
scoorde hij zijn eerste doelpunt
in Alkmaar.
wilmar kortleever
De pupil liep de meeste spec
taculaire wedstrijd uit zijn at-
letiekcarrière en de coach zat
thuis. Op de bank zat Bram
Wassenaar gewoon voor de
televisie. Te kijken naar vijf
tien kilometer haaswerk van
zijn pupil en zich, kilometer
na kilometer, steeds meer te
verbazen. „Het is achteraf
maar goed dat ik er niet was",
denkt de Voorschotenaar, die
zijn eigen marathontijd van
2.21.50 en het clubrecord van
Leiden Atletiek verbrijzeld zag
worden. ,,Ik had waarschijn
lijk op 25 kilometer al gezegd
dat het genoeg was."
In Rotterdam maakte Maase
zich nog zenuwachtig over de
reactie van zijn trainer. „Sorry
hoor", waren na de race de
eerste woorden via de mobiele
telefoon. De vrolijke reactie
van de andere kant: „Jou ken
ik niet meer." Een hilarisch
gesprek: „Ik zal nu maar rust
nemen morgen?" In werkelijk
heid is Wassenaar trots: „Hij is
een uitzonderlijk talent, we
wisten natuurlijk best dat hij
zoiets moest kunnen. Maar
dan in 2002 of zo."
De vraag wat nu te doen
dringt zich op, want Maase
mag in Sydney 2000 maar ook
komende zomer bij de wereld
kampioenschappen in Sevilla
al op de 10.000 meter én de
marathon starten. Marti ten
Kate wilde dat nog wel eens
combineren - en niet zonder
succes. „Komende zomer
wordt het gewoon de 10.000
meter", melden Maase en
Wassenaar in koor. Over de
marathon in 2000 denkt Was
senaar positiever. „We moe
ten het er nadrukkelijk over
hebben. We trekken ons plan
waarschijnlijk met wat we in
Sevilla zien op de tien en de
marathon. Maar ik denk nu
dat hij op de marathon meer
kans zou kunnen maken."
kenners. Hij traint er niet voor,
loopt nooit langer dan één uur
en drie kwartier. De recent ge
slaagde limietpoging over
10.000 meter zat nog in de be
nen. Tot woensdag was er bo
vendien geen enkele sprake van
Rotterdam en dus draaide Maa
se vorige week zijn gewone trai
ningen, snelheidswerk op de
baan bijvoorbeeld. Uit den bo
ze, volgens de boekjes. Erg veel
van de noodzakelijke koolhy
draten bevatte het dieet in de
marathonvoorbereiding ook
niet: een entrecötje met patat
op de zaterdagavond.
Een topmarathon loop je vol
gens de leer ook ingehouden,
zoveel mogelijk krachten spa
rend: verscholen achter hazen
die drinkbussen aanreiken en
doorgeven hoe het staat met de
tussentijden. Precies het vuile
werk dus dat Maase meer dan
dertig kilometer lang volhield.
„Ik keek af en toe en ze leken
wel tevreden", aldus de man
die daarop besloot daar dan
maar mee door te gaan.
Tegenover alle 'fouten' van
de voorbereiding stond daar
mee één doorslaggevend voor
deel: de magische marathon le
verde Maase geen greintje
spanning op. Niets van de druk
die mensen veel te hard doet
gaan of juist doet verkrampen
„Ik wist eigenlijk pas op 38 kilo
meter dat ik hem uit zou lo
pen", meldde hij achteraf wat
laconiek.
De hele tocht was één grote
toevalstreffer: „Oorspronkelijk
zou ik vijftien kilometer hazen,
als het heel goed ging 21. Julio
Rey kwam naast me lopen, een
vriend van me. Of ik hem kon
helpen het tempo hoog te hou
den. Later liep het niet met de
andere hazen, het leek wel alsof
ze geen zin hadden. En dan zit
je ineens op dertig kilometer,
31, 32, zelfs 35." Tweemaal
wordt in die fase het adetenho-
tel gepasseerd, een uitnodiging
die Maase naast zich neerlegde:
„Maar dat had ook weinig zin.
We moesten 's ochtends al uit-
checken. Die laatste kilometers
deden pijn, maar dit was het
doorbijten wel waard."
Begeleiders op de motor wer
den door Maase voor proble
men gesteld: bondscoördinator
Gerard Nijboer vroeg vooral of
hij wel wist wat hij deed. Mana
ger Jos Hermens durfde doorlo
pen evenmin aan te bevelen
maar zorgde met zijn ervaring
in de slotfase wel voor de be
langrijke volle bidon met vocht.
Maase had onderweg vooral
drinken doorgegeven. Maase:
„Die bidon moest ik helemaal
leegdrinken en dat is waar
schijnlijk mijn redding ge
weest."
Van Hest geloofde intussen
zijn oren niet toen hij op 35 ki
lometer hoorde dat Maase nog
in de wedstrijd was, zelfs meer
dan een minuut vooruit: „Ach
nee joh, dacht ik, die is op het
parcours aan het uitlopen."
Maar toen hij in de verte het
witte shirt ontwaarde, ging hij
tot het allerdiepste en jaagde op
de 'haas' om toch beste Neder
lander te worden. „Want het zal
me toch niet gebeuren dat ik
hier anderhalf jaar aan het trai
nen ben en dan ineens weer
tweede wordt, net als vorig jaar
met Bert van Vlaanderen."
Maase is in één klap de vierde
Nederlandse marathonloper
ooit geworden, achter Nijboer
in 1980, Marti ten Kate met
2.10.04 in 1989 en Greg van
Hest drie tellen voor hem. Er
zijn snellere debutanten ge
weest (de Spanjaard Gomez in
Rotterdam '97 2.07.54), er wa
ren ook snellere hazen (de Belg
Rousseau in Rotterdam '94
2.07.51). Maar de combinatie is
uniek. „Ik weet nog niet precies
wat ik gedaan heb", herhaalde
een nog opmerkelijk fris ogen
de Maase tot lang na de finish.
„Ik denk ook niet dat het per se
de rest van het seizoen verpest
heeft. Na de wereldkampioen
schappen in Athene had ik
meer pijn in mijn voeten."
In ieder geval heeft Maase
zich in Rotterdam passend ge
revancheerd op Nijboer, die
hem kort na aantreden bij de
atletiekunie nog te lang en te
zwaar had genoemd voor een
marathonloper. Nijboer: „Daar
was ik al op teruggekomen om
dat mama Maase me veront
waardigd had gevraagd hoe ik
haar zoon met 65 kilo zwaar
had kunnen noemen." De be
langrijkste vraag die Nijboer nu
nog heeft, slaat op de toekomst:
„We zijn er natuurlijk nog niet,
want zowel Greg als Kamiel
moeten natuurlijk 2.08 kunnen
lopen. Maar het plannen van
een goede marathon is het
moeilijkste dat er is." Dat laat
ste lijkt echter wel voorbehou
den aan Bram Wassenaar, die
zijn pupillen nu ook blijkt te
kunnen voorbereiden op wed
strijden die niet op het pro
gramma staan.
2 bo-ploeg grijpt ook in Luik-Bastenaken-Luik naast hoofdprijs
3ANIERINK
K rner twee Michael Boog-
noemde het 'lullig', num-
drie Maarten den Bakker
nig aandringen 'een beetje
Maar ze hadden moeite
ie negatieve kwalificaties.
25. rlijk was het heel erg verve-
dat hun Rabobank-ploeg
tevergeefs had gedomi-
fd. En tuurlijk was het balen
it er weer niet meer in zat dan
weede plaats, de zestiende
gel lit
seizoen. „Maar als het
op een knullige manier was
ian", zei Boogerd. En dat
dus niet zo. Daarvoor was
demonstratie van winnaar
erend.
le Waalse Pijl was het Mi-
Bartoli die dwars lag, gis-
in Luik-Bastenaken-Luik
erde de klassieke kwelgeest
de Rabobank naar de naam
Jc Vandenbroucke. En dus
je ploegleider Adri van
welingen na afloop den
wie zal het komende zater-
in de Amstel Gold Race
.We zijn hier twee, drie,
[en zeven. Maar over een
kunnen we even goed nog
met lege handen staan",
iteerde de Brabander
"er. Al liggen de kaarten
de kracht van het collectief
iets beter, wist Maarten
Bakker. „De Gold Race is
een tactische koers, daar
je met een sterke ploeg
doen dan hier. I lier wint
wn de sterkste." En Boog
ie kunt hier wel met tien
J gmakkers vooraan zitten,
"eentje sterker is, dan ben
jj] ^kansloos."
is het huidige dilemma
de Rabobankploeg. De
je-mannen rijden stuk voor
stuk de pannen van het dak.
„Maar we missen gewoon ie
mand met de jump van een
Bartoli of een Vandenbroucke",
moest zelf de toch redelijk ex
plosieve Michael Boogerd er
kennen. En dat was gisteren
nodig. Want aan zijn vorm had
het niet gelegen. „Ik was super
vandaag, geen excuses." De
Nederlandse kampioen toonde
bovendien aan geleerd te heb
ben. Wilde hij tot voor kort nog
wel eens teveel smijten met zijn
krachten, gisteren spaarde hij
die op voor de beslissende mo
menten. „Dat kun je alleen als
je echt top bent. Dat was ik
vandaag. Echt, kunnen wach
ten tot de laatste vijf kilometer,
dat geeft een heerlijk gevoel."
Het was een moedige poging,
op die laatste echte klim, de St.
Nicolas. „Ik was effe alleen
vooruit, in de finale van de
zwaarste klassieker ter wereld.
Ja, dan gaat er wel even wat
door je heen." Maar hij wist dat
er zeker nog eentje zou komen.
En hij wist ook wie. „Vanden
broucke was gewoon super
vandaag, dat kon je op de La
Redoute al zien. En toen hij la
ter Farazijn op kop liet rijden
naar die laatste klim, wist ik dat
Vandenbroucke het nog een
keer zou proberen." Zo gebeur
de. Op dat moment werd de
aanwezigheid van veel ploeg
maats in de finale in één klap
nutteloos. „Het was vanaf dat
moment gewoon een individu
ele tijdrit naar boven."
Daarom ook had Van Hou-
welingen opdracht gegeven niet
te wachten tot die laatste klim.
De andere Rabo-renners moes
ten aanvallen op het vlakke stuk
er naar toe. Aebersold probeer
de het en Den Bakker sloop
mee bij een poging van Bettini,
maar het mocht allemaal niet
baten.
rotterdam gpd
„Je ziet 't. Met al dat regiewerk,
daar komt toch niets van",
lachte Jos Hermens. De 'racedi-
rector' van de marathon van
Rotterdam doelde op de ver
bluffend sterke haas Kamiel
Maase, maar het had evengoed
op winnaar Japhet Kosgei kun
nen slaan. Want zoals zo vaak
kwam de winnaar uit onver
wachte hoek. Niet Fabian Ron-
cero, op wie de regie was afge
stemd, maar een Keniaan van
31 jaar, die drie jaar geleden
niet eens schoenen en kleren
had om te trainen, ging op de
Coolsingel na 2.07,09 uur jui
chend als triomfator over de
meet.
De regie werkte wel bij Tegla
Loroupe, maar perfect was het
ook niet. De Keniaanse lichtge
wicht ging immers voor een
verbetering van haar wereldre
cord (2.20,47), maar strandde
op 2.22,50 uur. „Waarom heb ik
mijn record hier een jaar gele
den toch zo scherp gesteld",
had ze zich tijdens de race al af
gevraagd. „Ik zeg het niet graag,
maar het lukte vandaag gewoon
niet. Het was koud, winderig. Ik
kon het maar niet warm krij
gen. Voor de rest was alles per
fect geregeld, dus wil ik ook niet
zoeken naar een excuus", aldus
Loroupe. Evengoed verbeterde
ze de beste jaartijd van Joyce
Chepchumba (2.23,23), luttele
uren eerder in Londen gelopen.
Ook bij de mannen ging het
sneller dan in Londen, rivaal
van 'Rotterdam' in de strijd om
de titel 'snelste marathon'.
Liefst vijf atleten doken in Rot
terdam onder de grens van 2.08
uur. Met dank aan Kamiel Maa
se. Favoriet Fabian Roncero
dankte hem met nadruk. „Vijf
tien kilometer was de bedoe
ling, maar hij trok zelfs dertig
kilometer door in het gewenste
tempo", verbaasde de Span
jaard zich.
Michael Boogerd gaat nog op kop tijdens Luik-Bastenaken-Luik, De Italiaan Rebellin voert de achtervolgers a
Toch weigerde men bij Rabo goed, ik ben niet iemand die ook wel een beetje lullig, twee-
heel erg teleurgesteld te zijn. echt makkelijk wint, dus ben ik de en derde. Maar het is wel de
Den Bakker: „Iedereen doet net heel blij met deze derde plek." zwaarste klassieker."
of het allemaal zo gemakkelijk Boogerd was dat ook met zijn Om na enig nadenken toch
is. Als je op dit niveau drie pro- tweede. „Ik ben strijdend ten een heel klein beetje te balen,
cent minder bent, wint iemand onder gegaan. Ze zeggen dat de „Ik begin me steeds meer te
anders. Met deze benen kan ik tweede plaats de meest on- realiseren hoe dicht ik er bij
de Gold Race winnen. Maar dankbare is. Misschien oogt het was. Maar er moest er weer
eens eentje beter zijn."
Ook ploegleider Van Houwe-
lingen schetste de veranderde
verhoudingen. „Vorig jaar werd
Michael hier vijfde en stonden
we te springen van geluk. Nu
wordt hij tweede en zijn we een
stuk minder blij."
Ze had de marathon al een
paar keer in de voorbereiding
vervloekt. Ze zal hem ook on
derweg regelmatig hebben
verwenst. Voor Irma Heeren
draaide haar debuut op de
klassieke afstand uit op een
Rotterdamse martelgang. Met
een tijd van 2.35.53 faalde ze
voor haar olympisch examen.
Een test waarvoor ze tot en
met de 30 km-markering nog
cum laude leek te gaan slagen.
Voortdurend liep ze tijden die
duidden op een finish in de
2.29 uur. 'Een koud briesje'
maakte echter een einde aan
alle illusies. „De bovenbenen
verzuurden finaal. Ik kon het
ene been amper nog voor het
andere krijgen", verzuchtte ze
na afloop. Gebrek aan erva
ring brak Heeren lelijk op.
„Het lichamelijk aspect heb je
niet in de hand. Echt teleurge
steld ben ik niet. Volgend jaar
beslist weer een marathon.
Een nieuwe kans. Een nieuwe
poging in de aanloop naar
Sydney."
Hfl|
Kamiel Maase is bezig aan zijn opmerkelijke prestatie. Hier voert hij de kopgroep nog
FOTO ANP
