Ik brul niet, maar ik ben gewoon het zakelijk brein'
Springdance viert
twintigste verjaardag
Leiden Regio
Award voor Taylor
(NDAG 12 APRIL 1999
CHEF JAN RIJSDAM. 071-5356444, PLV CHEF ANNET VAN AARSEN 071-5356443
Veens Bruikoor stopt op 'hoogtepunt'
10;.
akti
Pli lanks die bescheidenheid beseft Van der Meer
lth< [iimels goed dat als hij niet dat 'bruibandje' had
>eü estuurd naar Jack Spijkerman, die het gezel-
ip direct na beluistering verordonneerde in zijn
visie-programma te verschijnen, het Bruikoor
hts 'wereldberoemd in de Veen' was gebleven,
is ook aan het nu volgende inzicht van de ma-
■r te danken dat de marktwaarde van het Brui
als een komeet is omhooggeschoten: „Als je je
a gebrul niet zo hoog aanslaat, zeg je niet zo
v dat je tweeduizend piek waard bent. Maar zo-
c al zei, ik brul niet, ik ben het zakelijk brein en
gewoon naar dat bedrag toe. Als ze ons te duur
len, ging het over. Als een lid van het Bruikoor
jntractbesprekingen had moeten voeren, was
iger in de boom gaan zitten, gewoon omdat hij
dan ook wil brullen."
ujn geboortegrond staat de sympathieke door-
wer zonder capsones geregeld op de voorgrond,
ereen in de Veen kent me, vraag naar 'JP' en ze
m je de weg. Mijn doopnamen zijn Johannes
is en iedereen heet hier van achteren Van der
vandaar." Bij de 66 optredens in drie jaar van
Irulkoor hield hij zich steevast op achter de
rmen. „Ik hoef zelf niet zonodig op het podium
aan. Als we succes hadden, was ik net zo trots
erest. M'n drijfveren zijn dezelfde als die van
lorleden: het publiek. Voor mij geldt ook dat ik
jheb dat er vreemde dingen aan de hand zijn."
iet afscheidsoptreden aanstaande is, komt hij
er de schermen vandaan. Opdat wij ons met
mee kunnen verbazen over een merkwaardige
tocht van een 30-tal Veense zuipschuiten.
der Meer somt op: „Lowlands, in Paradiso met
op het Binnenhof voor de koningin, zo'n beet-
theaterzalen, het openingsfeest van Leiden
ïurstad, Bevrijdingspop in Zwolle, Tivoli in
;ht, Barend Van Dorp en tal van andere tv-
tdens, enzovoorts, enzovoorts."
pop ontbreekt op de lijst, al heeft het er een
naar uit gezien dat Van der Meer dat ook nog
cunnen regelen. Hij gebruikte Skik en Van Dik
t als kruiwagentjes. Vanaf zijn vakantie-adres in
kenland bleef de Vener bellen om zekerheid te
en. Op een handige manier achterhaalde hij het
;ime nummer van Pinkpop-opperhoofd Jan
iets. „Druk zijn nummer maar af', zegt Van der
ir ineens verbeten. „Dan kan iedereen die lui
»n. Hij zei dat hij ons zottigheid vond."
tuurlijk is het ook zottigheid maar als dat ineens
criterium is. weet ik er nog wel een paar. Wij
een wel hard aan die zottigheid. We zorgen dat
fepertoire wordt aangevuld want zelf vinden we
k niets aan om alsmaar dezelfde liedjes te brul-
Ve letten op onze kleding en ook is het belang
Brullen is niet de sterkste kant
van de 28-jarige Dennis van der
Meer, geboren en getogen in
Roelofarendsveen. Maar lullen,
zegt hij zelf, kan hij als geen
ander. Het Veense Bruikoor, dat
aan het einde van deze week in
het plaatselijke
jongerencentrum Splotsz zijn
zwanenzang beleeft, zou nooit
zo ver zijn gekomen zonder de
verbale gaven van zijn manager.
Dat laatste geeft Van der Meer
overigens pas toe na lang
aandringen en dan nog op
bescheiden toon. „Ik krijg veel
voor elkaar, ja. Dat is waarom ze
me hebben ingehuurd als
manager en niet als bruller."
rijk dat ze strak naar het podium lopen. Alleen maar
gein, dat werkt niet. Vergeet niet (de grijns is terug):
sommige boekers hebben veel voor ons moeten be
talen."
De meest lucratieve klus was enkele weken geleden,
bij de premiere van de tekenfilm The Lion King, part
2. De filmmaatschappij Buena Vista had een heel
vakantiepark in Gelderland afgehuurd om de dui
zend winnaars van een prijsvraag, vermenigvuldigd
met de gezinsfactor drie, te belonen. Een van de on
derdelen van de feestdag was een optreden van het
Veense Bruikoor, dat speciaal voor deze gelegenheid
het lied 'The lion sleeps tonight' de kelen rauw had
gerepeteerd. Van der Meer is kort over die dag in
Gelderland: „Het was hondenweer, we moeten on-
versterkt brullen, de mensen zagen ons niet staan,
er was gewoon geen reet aan. Maar let wel, een klo
ten-optreden wü niet per definitie zeggen dat we
geen leuke dag hadden. Je begrijpt dat we onze ke
len niet smeren met water. In het begin dronken we
op weg naar de speelplek niet, bang als we waren
dat dat ten koste van het optreden zou gaan. Maar
onze routine was snel zo groot dat we direct in de
bus al aan het bier konden beginnen, zo van, oh ja,
we moeten straks optreden."
De manager, in het dagelijks leven financieel admi
nistrateur bij NBBS Reizen aan de Leidse Schiphol-
weg, is de laatste op aarde die het Bruikoor diepere
betekenissen dan wel culturele aspiraties zou willen
toedichten. „Niet dat we in het wilde weg brullen,
we leveren een theatraal hoogstandje; we brengen
iets op een manier die nog nooit is vertoond.
Volgens de manager heeft het koor daarbij 'nog
nooit voor lui gestaan'. „Mensen die zeggen dat ze
er niets aan vinden, moet ik nog tegenkomen. En al
zou ik zulken te spreken krijgen dan maakt dat lang
niet zo'n indruk als die 3.000 mensen in die tent op
Lowlands. Als ik daar weer aan terugdenk, springen
de tranen spontaan in m'n broek."
Op het Bruikoor zijn louter clichés van toepassing
en Van der Meer doet geen enkele moeite om de
dingen mooier voor te stellen dan ze waren. Het
idee, bekent hij zonder enige bedenktijd, is gejat.
„We hebben op Lowlands eens een Fins schreeuw-
koor zien optreden." En: „Het Bruikoor is een uit de
hand gelopen grap en stopt op z'n hoogtepunt",
rijgt hij gemeenplaatsen als kralen aaneen.
Sommige koorleden, vertelt Van der Meer, zijn er
nog niet geheel van overtuigd dat stoppen het beste
is. Van der Meer denkt dat er niet veel meer is uit te
slepen. „Rijk word je natuurlijk nooit met zijn derti
gen. Maar na ons laatste optreden heb ik voor een
ieder een aardig bedragje, ja."
Eigenlijk had eind vorig jaar al de zwanenzang ge
klonken maar nadien bleven de verzoeken binnen
stromen. Het koor brulde daarom de eerste maan
den van dit jaar nog even door maar stopt nu toch
echt. „Het is beter om ermee op te houden als je
nog wordt gebeld. Je moet voorkomen dat je niet
meer wordt gebeld."
Het staat voor de in Roelofarendsveen geboren en
getogen J.P. vast dat alleen in een dorp als het zijne
een Bruikoor kan ontstaan. „Veners zijn doorgaans
een beetje getikt. Als je iets debiels verzint, krijg je
geen kritiek maar juist alle aandacht. Alleen hier
kom je een kermisweek lang elke dag iedereen
blauw op straat tegen, zonder dat er verder ook
maar iets gebeurt. De politie kan in die periode ge
woon vrij nemen want er is toch niets te doen."
Een en ander wil niet zeggen dat iedereen altijd zo
maar heeft kunnen meebrullen. „Er was een zekere
ballotage, ja. Niets bijzonders, die is er overal, alleen
noemt iedereen dat niet zo. Onze criteria waren vrij
simpel: je moet van het mannelijk geslacht zijn, in
de groep passen en een goede stem hebben. Het
koor moest in z'n totaliteit volume hebben en er
moest een balans zijn tussen wat wij de lagers, bler-
ders en piepers noemen. Waarom geen vrouwen?
Eh, nou, die gingen wel mee in de bus maar niet om
te brullen. Ze hebben geen goede stem voor dit
werk. er is ook nooit over gesproken om ze mee te
laten brullen."
Elizabeth Taylor lijkt wat verlegen met
nieuwste award, The Academy Fellowship,
:e gisteravond in Londen in ontvangst nam. Ze
g het beeldje uit handen van collegaMichael
ie, tijdens de 51-ste uitreiking van de British
Academy Film Awards. De Italiaanse acteur Rober
to Benigni kreeg een award voor de beste manne
lijke hoofdrol in La Vita e Bella. De Australische ac
trice Cate Blanchett won er één voor de beste vrou
welijke hoofdrol in de film Elizabeth. foto Ap
Twintig jaar. Dat klinkt lenteachtig
jong. Maar voor een dansfestival is het
een respectabele leeftijd. Springdance
viert zijn twintigste verjaardag dan ook
met gepaste trots en een extra feeste
lijk programma. Gezien het tweejaar
lijkse karakter van het festival is de ko
mende editie tevens het laatste festival
van deze eeuw. Voldoende aanleiding
om Springdance 1999 een historisch
tintje te geven.
UTRECHT GPD
IVENBERICHTEN
luiven vlogen dit weekeinde
'it Strombeek.
Leiderdorp
teRoode 1, 7; D. van Seg-
n 2,8; J.C. Knijnenburg 3;
in Mil 4; J.J. Koolmoes 5;
tf't 6; T. Schoenmaker 9,
P.V. De Vriendenclub
A. v/d Lee 1, 8; A.W.P. Ligtvoet
2;. A.J. Link 3; R. v/d Nieuwen-
dijk 4, 6; Bodijn, 5; J. Harte-
velt 7; comb, van Weeren-
/Pracht 9; Th. Habraken 10.
P.V. Het Oosten
C. van Dorp 1; N. de Groot
zn. 2,4, 5, 8, 10; W. Kop 3;
Bob van Putten 6, 7; J. Ver
baan 9.
P.V. De Rijnklievers
H. v/d Star 1, 5; M. Hogen-
boom 2, 3, 8; F. Ladan 4; T.H.
Kraan 6, 7; J.J. van Leyden 9;
G.H.M. van Goozen 10.
Het Utrechtse festival voor moderne dans, dat
morgen begint en duurt tot en met 25 april,
brengt traditiegetrouw meerdere wereldpremiè
res en een groot aantal Nederlandse premières.
Maar behalve voor recente en spiksplinternieuwe
producties is er dit keer ook aandacht voor het
verleden. En wel voor twee belangwekkende wa
penfeiten van de twintigste-eeuwse dans: de 'Sa-
cre du Printemps' uit 1913 en de experimenten
van het Judson Church collectief uit het New
York van de jaren zestig.
Springdance 1999 opent met een reconstructie
van de 'Sacre', de legendarische voorstelling die
bij de première in 1913 in Parijs een groot schan
daal veroorzaakte. Zowel de onorthodoxe muziek
van Igor Stravinsky als de opzwepende choreo
grafie van Vaslav Nijinsky werden als buitenge
woon schokkend ervaren. De traditionele
schoonheid van ballet, harmonie en hemelse
gratie, was ver te zoeken. Wat de Ballets Russes
de theaterbezoekers voorschotelde, was aards en
aangrijpend. Dit was shockerend.
In 1987 slaagden de wetenschappers Millicent
Hodson en Kenneth Archer erin een reconstruc
tie te maken van dit dansstuk, dat grotendeels
verloren was gegaan. De Portugese Companhia
Nacional de Bailado, die het stuk in 1994 op het
repertoire nam, voert het nu voor het eerst in Ne
derland uit.
Minstens even interessant is het tweede deel van
de openingsvoorstelling: 'The Lisbon Piece' van
Anne Teresa De Keersmaeker. De Belgische cho
reografe, sinds jaar en dag prominent aanwezig
in Springdance, maakte voor de klassiek ge
schoolde Portugese dansers een beheerst swin
gend dansstuk op ritmische, jazzy composities
van Thierry De Mey en Eric Sleichim.
Ook van de voorstellingen van het Amerikaanse
Judson Church collectief, waartoe onder anderen
Trisha Brown, Yvonne Rainer en Steve Paxton
behoorden, presenteert Springdance reconstruc
ties. Een Frans gezelschap met de wat vreemde
naam Quator Albrecht Knust stelt zich ten doel
vergeten choreografen, choreografieën en theo
rieën uit de twintigste-eeuwse dansgeschiedenis
opnieuw onder de aandacht te brengen. In
Springdance brengt dit collectief onder meer een
reprise van Paxtons 'Satisfyin' Lover' uit 1967.
Het stuk wordt, op de laatste dag van het festival,
uitgevoerd door veertig vrijwilligers zonder spe
ciale danservaring.
Tussen de uitvoering van de gereconstrueerde
'Sacre' bij de opening en de reprise van de per
formance aan het slot van het festival biedt
Springdance een groot aantal zeer uiteenlopende
voorstellingen. Op het eerste gezicht lijkt het pro
gramma een tamelijk willekeurige selectie van
enkele beroemde, een serie vaag bekende en een
paar geheel onbekende choreografen. Maar zoals
van een volwassen festival verwacht mag wor
den, zit er wel degelijk lijn in de programmering.
In feite is er niet één Springdance, maar een heel
aantal: op basis van het officiële programma
kiest elke bezoeker zijn eigen route. Al deze per
soonlijke festivals vormen samen Springdance
1999. Een paar tips voor wie nog geen keus uit
het programma heeft kunnen maken.
Wie op de hoogte wil blijven van de stand van za
ken in de Nederlandse moderne dans heeft het
relatief gemakkelijk. Die kiest voor het première-
programma: nieuw werk van in Nederland werk
zame choreografen, zoals de Italiaan Emio Gre
co, die met 'Extra Dry' het laatste deel van zijn
trilogie 'Fra Cervello e Movimento' presenteert.
Hans Tuerlings van Raz brengt het derde deel
van de cyclus 'Casa del songo', geïnspireerd op
het huis van de Italiaanse kunstenaar en politi
cus Gabriele d'Annunzio. In '...delle Reliquie'
ontsluit Tuerlings opnieuw een deur van zijn
schatkamer. Wie ook 'nothing hurts' van Anouk
van Dijk Falk Richter, 'Heartgrenade' van
Voortman en De Jonge en de 'triple bill' van Na-
nine Linning, Tom Pfischke en Charlotte Vanden
Eynde gaat zien, is weer helemaal bij.
In plaats van een Nederlands kun je als festival
ganger ook kiezen voor een Belgisch Springdan
ce. Plischke en Vanden Eynde zijn leerlingen van
P A.R.T.S., de dansacademie van Anne Teresa De
Keersmaeker in Brussel. Van deze choreografe is
naast 'The Lisbon Piece' ook 'Drumming' te zien.
Dit ingenieus geconstrueerde dansstuk, gezet op
gelijknamige muziek van Steve Reich en gedanst
door Rosas, ging vorig jaar in Wenen in première.
Tot het 'Belgische' programma kan verder de
voorstelling 'interview' worden gerekend. Het is
het tweede samenwerkingsproject van Dennis
O'Connor en Renée Copraij. Deze Belgische dan
seres, jarenlang de muze van Jan Fabre, was in
1997 in Utrecht te zien in een solo die Fabre spe
ciaal voor haar maakte. 'Interview' gaat over de
meerduidigheid van het lichaam, over de verwar
ring en vervreemding die wordt veroorzaakt als
mensen kiezen geen man en geen vrouw te zijn,
maar iets daartussen in.
Behalve het Springdance van de grote namen -
Rosas, Trisha Brown Company, de 'Sacre' - is er
ook een Springdance voor avonturiers. Wie zich
graag laat verrassen, biedt het festival volop kan
sen. Wat zou er bijvoorbeeld schuilgaan achter
de curieuze titel 'The solitary shame announced
by a piano' van de Noorse choreografe Ingun
Bjxrnsgaard? En welke verrassingen biedt 'herses'
van Boris Charmatz?
De namen van Meg Stuart, Jonathan Burrows en
Jérome Bel doen misschien wel een belletje rin
kelen, maar wie weet wat voor werk Thomas
Hauert maakt, of John Jasperse? De avontuurlijke
dansliefhebber gaat gewoon kijken, proberen,
proeven, onderzoeken. De mooiste ontdekkingen
doe je bij toeval.
Ook voor de actieve dansliefhebber is er een
Springdance. Zelf lekker dansen kun je bij het Bal
Moderne in Tivoli en de Winkel van Sinkel. In het
festivalpaleis is het trouwens twee weken lang el
ke avond bal. Vanaf elf uur 's avonds zijn er dage
lijks muziek- en dansoptredens. Van tango en fa
do tot Speed Garage Dance van dj R.E.D. en
beats dance van Eddy de Clercq.
Springdance duurt van 13 tot en met 25 april
1999. Kaarten zijn verkrijgbaar bij de festival
balie in de Winkel van Sinkel, Oudegracht 158.
Deze is geopend van maandag tot en met zater
dag van 12.00 toto 19.00 uur. Informatie: (030)
233 20 32.
t de Leidsch DagbladARCHIIiYEX
ANNO 1899
Woensdag 12 April
LEIDEN - Een oppassende huisvrouw. - Omstreeks halfzeven gister
avond werd langs den openbaren weg een vrouw gevonden, die niet
verder haar pad door de Noordrundersteeg scheen te kunnen vervol
gen. Dooreenige voorbijgangers werd een politie-agent gewaar
schuwd, die naar de vrouw ging, om te zien wat met haar gaande was.
Bij onderzoek bleek, dat zij zóóveel aan Bacchus had geofferd, dat zij
niet in staat was te loopen. De agent liet een rijtuig aanrukken (in de
gedaante van een kruiwagen), legde zijn vrachtje er in en reed, onder
toeloop van eenige nieuwsgierigen, er mede naar het commissariaat,
alwaar de vrouw haar roes kon uitslapen.
ANNO 1974
LISSE - Het team van Verhart, dat gisteravond in Lisse het zaalvoet
balkampioenschap van de Afdeling Leiden veroverde: staand,
v.l.n.r.: Bert Jansen, Koos Haneveldt, grensrechtetr Piet van 't Wuyt,
coach Rob Lumoindong, Ted Lumoingdon en de heer Verhart. Knie
lend: Jan van Schooten, Bram Brandt, Bas Eden/een, Leo Holl en
Sjoerd Teske. foto archief leidsch dagblad
Vrijdag 12 april
VOORSCHOTEN - De rijkspolitie groep Voorschoten is versterkt met
twee charmante vrouwelijke wachtmeesters. De dames E. C. Ros en K.
van der Ham zijn gisteren hun politionele taak in Voorschoten begon
nen. Hoewel beide dames gewoon gaan meedraaien in de groep is de
vrouwelijke politiefunctionaris bij de rijkspolitie allerminst gewoon.
Als proef zijn tien dames opgeleid en voorlopig wordt dit aantal niet
uitgebreid. De tien vrouwelijke wachtmeesters zijn vanuit de oplei
dingsschool Apeldoorn uitgezwermd en West Nederland kreeg er twee
en deze blijven zeker twee jaar in Voorschoten. Adjudant Vlekkert,
groepscommandant Voorschoten, sprak de wens uit dat de bevolking
op de juiste wijze zal reageren. Zij nemen deel aan het gehele pro
gramma, maar draaien voorlopig nog niet mee in de nachtdienst. Dat
kan ook omdat de dames de gewone opleiding hebben gevolgd, ook de
lessen zelfverdediging en één dame gooit zelfs hoge ogen op het ge
bied van de bokssport.
Wachtmeester Ros was 2,5 jaar bij de gemeentepolitie in Gronin
gen. Zij verruilde de gemeentepolitie voor de rijkspolitie omdat de
vrouwelijke agenten bureaudiensten kregen in Groningen en de rijks
politie volledige gelijkstelling kent, niet alleen in salariëring maar ook
in taakvervulling. Wachtmeester Van der Haak heeft van jongs af al bij
de politie gewild. Ze vindt de rijkspolitie fantastisch en treedt volgen
de week al in het huwelijk met een mannelijke wachtmeester, die zij
tijdens de cursus leerde kennen.
Gisteren stonden zij mooi te doen maar vandaag zijn zij even hard of
evenveel begrijpend als hun mannelijke collega's, mits u maar nooit
de fout maakt door ze aan te spreken met wachtmeesteres, want dat
bestaat niet bij de rijkspolitie.
Foto's in deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien
dagen na plaatsing een ingevulde cheque (geen overschrijvingskaart) Ier
waarde van vijf gulden (voor een exemplaar van 13 bij 18 in zwart wit) op
te sturen naar het Leidsch Dagblad, La.v. Leidsch Dagblad Archieven,
postbus 54,2300 AB Leiden of door contante betaling aan de balie van het
-*J—*-fi "-J - n de Rooseveltstraat 82. U ontvangt de foto binnen drie
Leidsch D
