Dat Tsj akka helpt geen moer'
TV
WEER
Het Gesprek van de Dag
26!
1
DONDERDAG 8 APRIL 1999
COMMENTAAR
Vluchtelingenprobleem
De Europese Unie heeft gisteren besloten 100.000 vluchtelingen
uit Kosovo financieel te adopteren. De vluchtelingen worden in Al
banië opgevangen. Nederland neemt zo n 4000 tot 5000 vluchte
lingen voor zijn rekening. Dit besluit, dat de Europese ministers
van binnenlandse zaken en justitie gisteren namen, biedt geen af
doende oplossing voor het vluchtelingenprobleem. Een duidelijke
invulling van het plan ontbreekt en ook over de aanvullende maat
regelen is nog niet nagedacht.
De Europese ministers kamen bij elkaar om af te spreken hoeveel
vluchtelingen elk land zou opnemen. Landen als Frankrijk, Groot-
Brittannië en Italië voelen echter meer voor de huisvesting van
vluchtelingen in de regio rond Joegoslavië. Zij vinden dat het over
brengen van vluchtelingen naar de Europese lidstaten, de Joego
slavische president Milosevic met zijn etnische zuiveringen in de
kaart speelt.
Op zich is het geen vreemde gedachte om de enorme stroom
vluchtelingen grotendeels in de regio op te vangen. Het is echter
de taak van het westen er voor te zorgen dat de vluchtelingen goed
worden gehuisvest in afwachting van hun terugkeer naar Kosovo.
Het westen is deels verantwoordelijk voor de vluchtelingenstroom.
Ingrijpen in Joegoslavië was onvermijdelijk, maar sinds de NAVO
Joegoslavië aanvalt, zijn de etnische zuiveringen in Kosovo pas
goed op gang gekomen.
Daarbij komt dat het besluit van de NAVO om geen grondtroepen
te sturen, een snelle oplossing van het conflict in de weg lijkt te
staan. Daarom is het het onverstandig om de opvang van vluchte
lingen over te laten aan het straatarme en overbevolkte Albanië.
Het westen kan niet volstaan met de financiële adoptie van
100.000 vluchtelingen en vervolgens overgaan tot de orde van de
dag.
Alle landen in de regio die de vluchtelingen opvangen, moeten zelf
financieel en organisatorisch worden geholpen. De westerse lan
den moeten, als zij zelf geen vluchtelingen wensen op te nemen,
de gehele coördinatie van de opvang in de regio voor zijn rekening
nemen. Een land als Albanië moet gecompenseerd en beloond
worden voor het ongemak. Uitzicht krijgen op een betere toe
komst. Pas als de opvang op deze manier geregeld wordt, kan het
vluchtelingenprobleem echt worden opgelost.
'Jezus geen interessante rol
Je kunt je nogal eens verbazen over de manier waarop sommige
programma's zijn vormgegeven. Neem nou 'Tussen hemel en aarde'
van de KRO. Een bus met die protserige titel pikt elke keer een be
kende figuur op om met hem of haar over het geloof te praten. Dat
voertuig is van binnen en van buiten een en al kitscherigheid -
waarschijnlijk door iemand in grote dronkenschap ontivorpen. Al
leen al door dat malle decor doet alles wat zich verder voordoet ta
melijk geforceerd aan.
Gisteravond zat de acteur Porgy Franssen (42) in dat monsterlijke
vehikel. Franssen zal bij ti>-kijkers vooral bekend zijn als de brute
koning Willem III in de serie Wij Alexander'. Maar dat is slechts een
onderdeel van een glanzende toneelcarrière. Al in de jaren zeventig
kreeg hij als jongeling 'de gouden stuiver' voor zijn bijdrage aan het
tv-programma 'Stuif es in'.
Franssen stamt, zo zei hij, uit een oer-rooms Eindhovens gezin met
dertien kinderen. Elk jaar kwam de pater op bezoek om moeder
Franssen aan te sporen 'flink door te werken'. Die pater was Leo
pold Verhagen. Oudere lezers zullen zich hem ook nog herinneren:
een man met een witte haardos en in een bruine pij die jarenlang
voor de KRO de dagsluiting verzorgde. Op verzoek van Franssen
werd een bezoek gebracht aan de Paterskerk in Eindhoven, waar hij
dertig jaar geleden misdienaar bij Verhagen was geweest, in het
koor had gezongen en had leren biechten. 'Nou ja, de echte zonden
die ik had begaan durfde ik nooit te biechten. Ik verzon maar wat
minder ernstige vergrijpen'. Het waren leuke herinneringen, maar
het geloof zei hem nu niets meer en dat gold ook voor zijn broers en
zusters. Zelfs zijn moeder was afgehaakt. Ze had het vertikt nog een
veertiende kind te krijgen, wat pater Verhagen nogal vertoornde.
Vervolgens moest Franssen enkele vragen beantwoorden 'van een
fax uit de hemel'. Of hij geloofde in de duivel. Nee dus. Van het va
gevuur wilde hij ook niets weten. Cremeren of begraven? Maakte
hem niets uit, maar zijn vriendin wil worden begraven, dus hij ook
maar, want dan kon hij naast haar liggen. Tot slot vroeg de inter
viewer welke rol hij wilde spelen als men het Nieuwe Testament zou
verfilmen. 'Die van de Ongelovige Thomas of die van Judas. Nee,
niet Jezus, dat is geen interessante rol'.
Als de bisschoppen hebben gekeken, zullen ze wel het zweet in de
handen hebben gekregen.
wil buys
MENSELIJK
DAMON ALBARN. zanger van de
Britse popgroep Blur, heeft het
IJslandse staatsburgerschap aan
gevraagd. Hij bezit onroerend
goed in Reykjavik en heeft on
langs ontdekt dat hij familieleden
in Scandinavië heeft. Tegen het
Britse showbizzpersbureau
WENN zei hij zich niet erg geluk
kig in Engeland te voelen.IJs
land is een land waarmee ik me
verwant voel en het is een manier
om een lange neus te trekken
naar het Engelse establishment",
aldus de zanger die met zijn
groep in juli te zien is op het jaar
lijkse muziekfestival in het Belgi
sche Werchter.
Opnieuw aanvoer zachte lucht
Maart was belangrijk zachter dan normaal en ook met april op de ka
lender is het kwik vooralsnog niet in de stemming voor lage waarden.
De komende twee dagen, vrijdag en zaterdag, wordt er met een zuid
westenwind opnieuw zachte oceaanlucht aangevoerd. Na een koude
nacht met lokaal vorst aan de grond stijgt de temperatuur morgenmid
dag tot ongeveer 15 graden. In het zuidoosten van Engeland kan het
een graad of 20 worden. Vanwege de aanlandige wind, meestentijds
overigens niet sterker dan matig, is het vlak aan zee minder zacht.
Het binnendringen van de zachte lucht gaat morgen wel weer gepaard
met een toename van de bewolking. Later op de middag gaat de be
wolking, samenhangend met een warmtefront, echter weer verdwij
nen. Verder blijft het op de meeste plaatsen droog. Zaterdag neemt
de wind iets toe en er zou op enkele plaatsen wat regen of motregen
kunnen vallen. Het blijft nog wel zacht met temperaturen die plaat
selijk tot ruim 15 graden kunnen stijgen. Zondag gaat de tempera
tuur in een west tot noordwestelijke luchtstroming weer enkele gra
den naar beneden.
Een fikse thermische terugval dreigt voor het midden van volgende
week. Onder invloed van een uitdiepende depressie boven het zui
delijk deel van Scandinavië wordt met een aantrekkende noordwes
tenwind koude, uit de poolstreken afkomstige lucht naar het
Noordzeegebied getransporteerd. Daarin zakken de middag-
temperaturen naar waarden omstreeks 6-7 graden. Boven
dien zouden er enkele hagel en sneeuwbuien kunnen vallen.
Kortom op termijn dreigt 'aprilletje zoet met zijn witte hoed'.
Tijdens het afgelopen etmaal was het vooral gistermiddag
zonnig. De temperaturen kwamen uit op maximaal 10-11
graden. Zo werd het op Schiphol 11,0 en meldde Bloemen-
daal aan Zee 10,0 graden.
In hef zuiden van Spanje noteerde Sevilla met 32,2 graad de
vijfde tropische dag op rij.
jam visser
Dakloze straatkrant\'erkopers kritisch bij peptalk Ratelband
Superoptimist Emile Ratelband -Tsjakka!- deinst nergens voor terug. Dus ook niet voor verkopers van straatkranten
die een gratis peptalk vragen. En zelfs niet als de goeroe daarvoor in het smetloze maatpak op woensdagmiddag
naar de beroemde Pauluskerk van dominee Hans Visser moet; dé pleisterplaats voor verschoppelingen in Rotter
dam. Daar schuift dakloze Hans Lammers, verkoper van het Haarlemse 'Straatjournaal', aan op de eerste rij en laat
de storm van Ratelband drie uur lang over zich heen razen. „Het is bovenal een mooie show."
n°g|
dageij
Nog 268 dagen ei
nieuwe millennia
aan. Reden voor 1
Emile Ratelband met 'zwerver' Hans voor de Paulus Kerk .Tsjakka.
Totdat Emile Ratelband in de
Pauluskerk arriveert, lijken de
massaal aanwezige tv-camera's
alleen maar oog te hebben voor
Haarlemmer Hans Lammers
(42). De opkomst van straat
krant-verkopers uit het land
valt namelijk vies tegen en de
televisiezenders moeten toch
per se een echte dakloze 'van
buiten' voor de lens hebben.
Dankbaar duiken zo op Lam
mers die met zijn pet en verko
persbadge blijkbaar oogt als
een prototype van een dakloze
verkoper. „Niet vergeten familie
te vragen vanavond de video
aan te zetten", zegt hij na het
zoveelste interview.
Een cliché-dakloze is Lammers
bij lange na niet. Zo draagt hij
zijn boterhammetjes netjes bij
zich in een attachékoffer. Alsof
hij gewoon naar kantoor gaat.
Drank- of drugproblemen spe
len in zijn leven geen rol. Zware
shag en lezen - Donald Duck!'-,
dat zijn de enige verslavingen.
Op dit moment bewoont Lam
mers zelfs 'illegaal maar ge
doogd' een caravan in Vijfhui
zen. Voorheen sliep hij in stal
len of bij familie sinds hij
scheidde van zijn vrouw. Zijn
geld verdient hij al vijf jaar met
een krantenwijk en de verkoop
van het Straatjoumaal. In
Hoofddorp heeft hij zijn vaste
stek, bij de Hema of bij Albert
Heijn en Blokker. Daar biedt hij
stilletjes het Straatjournaal aan.
In Rotterdam ziet Lammers de
aandacht van de televisiecame
ra's voor hem pas verslappen
als een patserige groene Bent-
ley een parkeerplaatsje voor de
Pauluskerk indraait. In heel
Rotterdam is amper een par
keerplek te vinden, maar Emile
Ratelband vindt er meteen een
voor de deur. „Gewoon geluk
hebben", legt zijn manager uit.
En geluk hebben, dat is een
keuze. Dat dwing je af, houdt
Ratelband zijn gehoor even la
ter voor. Van een gokje houdt
de grootverdiener trouwens
ook. Hij koopt een parkeertic-
ket dat geldig is tot 14.42 uur,
terwijl hij tot na vijven weg zou
blijven. Maar een bon blijft uit.
„Het noodlot bestaat niet. Alles
draait om wat JIJ wilt", is de
boodschap van Ratelband aan
de krantverkopers.
De vaste bezoekers van de Pau
luskerk zijn niet bepaald gast
vrij voor de energiekste cursus
leider van Nederland. „Joh, Ra
telband, je bent een zakkenvul
ler die slechts illusies brengt.
Dominee Visser, dat is pas een
echte vent", roept een van de
aanwezige zwervers. „U ver
koopt illusies, heeft u ook meer
te bieden?", vraagt een ander.
Maar Ratelband hoort het cy
nisme niet of wil het niet horen.
Wel levert hij bewonderaar
Hans Lammers het moment
van diens leven door vlak voor
de peptalk met de verkoper
voor een foto te poseren.
„Tsjakka! Tsjakka!" roept Ratel
band in de lens. Alle tv-came
ra's zoemen mee.
Nadat de foto- en tv-camera's
met harde hand de aula van de
kerk uit zijn geknikkerd, begint
Ratelband serieus aan zijn
stormachtig betoog over hoe de
daklozen meer straatkranten
kunnen verkopen en succesrijk
kunnen worden. Ratelband
wijst de aanwezigen die begin
nen te mopperen op 'de boze
wereld' er meteen op dat ze ei
genlijk maar kneuzen zijn. Ze
ker nadat een bebaarde grijs
aard heeft gezegd: „Meneer Ra
telband, de wereld kotst me uit.
Dat 'Tsjakka' helpt geen fuck!
Ratelband foetert de klagers
keihard uit. „Het heeft geen zin
om te zeiken over de schuld
van de maatschappij of van an
deren", roept de goeroe de zaal
in, .Al je problemen liggen aan
JOU ën niemand anders." En
de handen gaan voor het eerst
op elkaar. „En als je niet luiste
ren wil, als je mij een lui of een
kjootzak vindt, dan ga je maar
naar buiten. Dan zak je maar
verder in de stront. Dat interes
seert mij niet", zegt de gebruin
de optimist erachteraan.
Als daarop alleen een harde
kem van 'gelovigen' in de aula
overblijft, draagt Ratelband zijn
boodschap verder uit.Alles
watje geeft in het leven, krijg je
terug." „Wanneer?", roept de
zaal ongelovig terug. „Wanneer
je maar wilt", weet Ratelband.
En hij vervolgt: „Noodlot is een
negatief woord. Dat moetje
omzetten in 'Dat wil ik." Om
vervolgens Martin Luther King
van stal te halen. „Die was ook
maar priester in een dorpje er
gens achteraf. Totdat hij op een
ochtend tegen zijn vrouw zei:
Truus, I had a dreamF
Langzaamaan werkt Ratelband
naar een daverend einde van
zijn peptalk. Hij laat de verko
pers eerst eikaars schouders
masseren, dan dansen op op
zwepende disco-deuntjes en
roept opzwepende niemendal
letjes als: „Gisteren is voorbij"
en „Ik ben geen goeroe. Je bent
je eigen goeroe." Het gaat erin
als koek.
De apotheose komt als een aan
harddrugs verslaafde dikkerd,
dansend met ontbloot bovenlijf
op het podium, zijn angst voor
spinnen te baas wordt. Als vijf
vogelspinnen uiteindelijk over
zijn armen kruipen, roept Ra
telband tegen hem: „Voel je je
bang, Peter? Nee, want jij bent
de baas. Geloof je nu dat veran
deren makkelijk is? Als jij van
de rotzooi af wilt, dan is dat een
beslissing die jij neemt." Tsjak
ka!
De 'Godfather' van de Paulus-
FOTO JOEP VAN DER PAL/COR vos
kerk, dominee Visser, ziet 't al
lemaal lachend aan. Dat de da
gelijkse bezoekers hem meer
bewonderen dan Ratelband,
streelt hem. „Oh, dat hoor ik
graag", zegt Visser terwijl een
broodmagere vrouw hem knuf
felt. ,Ach, die Ratelband is ook
maar een toneelspeler. Ik snap
sowieso niet waarom hij zoveel
aandacht krijgt."
Ook dakloze Hans Lammers
blijft na de sessie nuchter onder
de donderspeech van Ratel
band. „Het komt er op neer dat
je in jezelf moet geloven. Maar
ja, dat wist ik wel. Dit was bo
venal een mooie show. Leuk
om een keer mee te maken",
zegt hij als hij met rode koon
tjes de zaal verlaat. Maar Lam
mers zal er geen 'Straatjour
naal' meer om verkopen. „Het
maakt mij nog steeds niet uit
hoeveel kranten ik verkoop. Ik
hoef niet meer en meer. Als ik
maar vooral appelsap in huis
heb -daar houd ik van- en eten
voor mezelf en mijn katten kan
kopen. Dan ben ik tevreden.
Vandaag staat Lammers weer
gewoon rustig met zijn Straat-
journaals in winkelcentrum
Toolenburg in Hoofddorp.
'Tsjakka!' zal niemand hem ho
ren roepen.
dimitri walbeek
ponderende data» j
gelopen lOOjaar.f
week: 6 april 190PJ
Peary eerste nianfs{
Noordpool; 7 apijrjc
Dick Turpin aan p i
april 1986: Clint Efdt
wordt burgemees
april 1609: twaalf*
stand gesloten; llj^
1849: Hunt patenjje
ligheidsspeld. rj
tra
8 APRIL 1986 P
Ineens waait er een
prairiewind door een
pen stadje. Binnen VI
mogelijke keren lij
kels vol met dikke,
treerde mappen me
Clintdie voor 25 gi t 1
zoetè broodjes over
bank gaan. Het plaa
blissement verkoopi
succes de reusachtij *t'
oude Eastwood-film n
de Eigersandwich:
een berg brood mei
Wat gebeurt er in de
badplaats Carmel aaD8
fic, ten zuiden van
co? Wat doet Carme
ontvlammen? Het is"
spraak van acteur ei
Clint Eastwood - de
held met de dichtge
ogen en de cigarillo
lippen - die de 4142
tigden doet explode
de dag en kies voor
de dan 55-jarige acte
gend. Op 8 april 198W
ver: tegen betaling v
den per maand aan\ -(
grondlegger van de
western het ambt v;
meester in Carmel.
procent van de kiezi
eerder die dag steun^
aan de filmster, die
conflict is gekomen
stadsbestuur, vanwe
boden verbouwing,
zelf de politiek in, lur
te wraak. Hij doet he
„Gewoon, omdat erf
doen was", zegt de^*
teerde burgervader
later. I
henkruul»q<
gen
van
Zo
>ep;
Jrdil
Een Kosovaarse baby
Dagenlang heb ik met ongeloof en verontiuaardiging gekeken
naar de televisiebeelden van de vluchtelingenstromen uit Koso
vo. Hoe honderdduizenden mensen door Servische bandieten
gedwongen worden tot een lange, uitzichtloze exodus. Ik zag ze
voortsjokken in de regen, in de bittere kou, doodsbang met de
nachtmerrie van hun laatste blik achterom nog in de ogen:
hun huis dat achter hun rug werd. afgebrand, hun mannen en
zonen die werden meegevoerd of ter plekke werden doodge
marteld. Ik zag hoe uitgeput, ziek en hongerig ze waren, hoe ze
vochten om de kruimels van een brood, hoe ze zich tevergeefs
met wat stukken plastic wapenden tegen de nacht. Berooider
dan daar, voor de grens van Macedonië of voor de grens van
Albanië kan een mens niet zijn.
Bij alle humanitaire rampen die ons netvlies met verontrusten-
de regelmaat teisteren, geldt dat ons hart weliswaar groot en
ruim is, maar onze ogen selectief en beperkt zijn. Die kunnen
zoveel anoniem, onoverzichtelijk menselijk leed niet aan. Die
zoeken naar iets dat te behappen is, dat herkenbaar is. Alleen
zoiets bereikt ons hart.
Zon overzichtelijk, confronterend beeld trof mij op de elfde
dag van de oorlog. Een moeder meteen rode jas toonde
ahaar baby aan een televisiecamera. Heel haar wezen
drukte een dodelijke droefheid uit toen ze zei: 'Hij is 23
maart geboren, in het bos. Het gaat slecht met hem. Erg
slecht'. Ik zag een baby. in doeken gewikkeld. Met een
te bleek, te mager hoofdje. Hij leek onderkoeld en on-
dervoed. Maar waarom trof dit ene beeld van een
Fgg moeder met een pasgeboren baby mij meer dan al
die andere beelden van huilende, wanhopige Kos-
ovaren?
Ik ken het antwoord: de baby doet mij denken
aan mijn kleinzoon die op 19 maart werd gebo
ren en toen wel met alle rust, warmte en profes
sionaliteit werd omringd. Hem wachtte een ge
spreid bedje. mijn dochter kreeg een kraamhulp, al
lemaal zaken die wij als normaal beschouwen. Bij
na drie weken delen zijn ouders nu al het feest van
zijn geboorte met familie, vrienden en kennissen die
zich bewonderend om hem heen buigen en hem
overladen met kleertjes, knuffels en speelgoed.
En op de elfde dag van de oorlog in Joegoslavië ver-
HELEEN CRUL
telde mijn dochter door de telefoon hoe ons kleinkind steeds
meer met grote, open ogen ligt te kijken en al uitzijn eerste
kleertjes is gegroeid. 'Ik kan mij nu al niet meer voorstellen dat
hij er ooit niet is geweest. Hij hoort er al zo bij. Ik zou het vrese
lijk vinden als hem iets overkwam', zei ze.
Even later zag ik de Kosovaaise vrouw met haar baby op de te
levisie. Haar verdrieten haar onmacht. Alles wat ze aan moe
derinstinct heeft, verzet zich tegen deze situa tie waarin ze haar
kind zelfs niet de meest elementaire bescherming en zorg kan
geven. Hij werd geboren in een bos, zal hij daar ook begraven
worden? Deze moeder met haar baby zal voor mij altijd het
symbool blijven van de grootste humanitaire ramp van na de
tweede Wereldoorlog: de verdrijvingscampagne van Milosevic.
Zelfben ik in de Tweede Wereldoorlog net voor de hongerwin
tergeboren, een eerste kind van jonge, onervaren ouders die
geen weet hadden van het feit dat het ergste van de oorlog nog
moest komen. Talloze malen heb ik de verhalen gehoord hoe
vreselijk het was, maar mijn ouders hadden tenminste nog
hun huis en voedselbonnen, ze wisten zich omringd door fami
lie en konden in hun eigen land blijven. Ze konden bovendien
de hoop koesteren dat de oorlog niet eeuwig zou zijn en ten
slotte ingekaderd zou worden als een afschuwelijk intermezzo
op weg naar een toekomst waarin de draad van een normaal
bestaan weer zou worden opgepakt.
Ik heb altijd gedacht dat etnische zuivering en deportatie van
een volk in Europa nooit meer zouden kunnen plaatsvinden.
Maar wat mij nog het meest verontrust is dat het grote, ver
enigde Europa niet in staat is de hoogst noodzakelijke huma
nitaire hulp te bieden aan moeders met pasgeboren baby's en
aan de zwakkeren in de vluchtelingenstroom. Waarom die
hulp zo laat komt en zo gering moet zijn.
Elke dag krijgen tien tot vijftien vluchtende vrouwen een kind
dat geen verleden meer heeft en geen toekomst, geboren wordt
in een niemandsland zonder rechten. Dit keer is het niet de ver
van mijn bedshow maar vindt de catastrofe plaats in ons eigen
werelddeel, in een land waar we vroeger op vakantie gingen.
Dat is nog maar tien, twaalf jaar geleden. Het was een land
waar het leven goed leek. Overal bouwden mensen aan hun ei
gen huis en aan hun toekomst. Met visioenen van gewoon,
menselijk geluk.
Traditie Koninginnedag
in Utrecht en Houten voo
De laatste Koninginnedag van
deze eeuw en de vijftigste die
plaatsvindt op 30 april. Alleen
al door die ingrediënten mag
Koninginnedag 1999 er niet an
ders uitzien dan anders. En dus
worden het weer kinderspelen,
muziek en dans wat de Konin
gin en haar gezelschap krijgen
voorgeschoteld als ze op 30
april Utrecht en Houten bezoe
ken.
Oranjeverenigingen die Konin
ginnedag vieren, leggen het ac
cent doorgaans op kinderen.
Dat is eigenlijk altijd al zo ge
weest. Toen in 1885 de eerste
Prinsessedag (de voorloper van
Koninginnedag) plaatsvond
kregen kinderen speciale aan
dacht door middel van tombo
la's met prijzen. Al hebben Bea
trix en haar familie zich wel
eens laten ontvallen wat anders
te willen dan zaklopen, als de
koningin zegt dat ze Koningin
nedag wil vieren tussen de
mensen, dan krijgt ze ook zak
lopen. Dat betekent echter niet
dat Houten en Utrecht er niet
hun best op hebben gedaan er
meer van te maken, zo bleek
gisteren bij de officiële presen
tatie van Koninginnedag 1999
in het Provinciehuis van
Utrecht.
De kinderspelen in Houten zijn
niet alleen traditioneel oud-
Hollandse spelen geworden,
maar de gemeente gaat ook
nde
verder terug in de tijfte
meinse spelen en bes so
vens aandacht aan d»len
woordige (en toekoijeeg
speelgewoonten. En|au
kunnen de prinsen ejms
nen dat ze uitgenodigde
om de skates onder e ge
of mee te vliegeren. I bez
val mogen ze in Hout Ta
meente die landelijkr, b
tionaal bekend staatf
vriendelijk, het stale!
klimmen. r
Utrecht laat zich zie:* *-
de stad kennen: de
bulUl
de festivals, volksbi
en de Dom, waarvai
klokken zullen beiei
Oranjeverenigingen!
koningin ontmoetei
Domplein. Op de bi
Koninginnedagacti'
Utrecht, de Vrijmarl
vorstelijk bezoek nil
loco-burgemeester
omdat je een vrijm;
maal niet kunt afzet
hekken want dan is l®& I
vrijmarkt meer. le k;
Utrecht verwacht o|
250.000 tot 300.000 If en
van buiten de stad.
50.000 tot 100.000
ders. Voor de bezot
beide gemeenten papl.
sen aan de rand vanf ste
open.
ij Pï
^alt,
O'